Pazudharma

‍ #باغ_وحش_تهران- آموزش تبدیل حیات وحش به «پت»!

◀️ قدم زدن در باغ وحش و تماشای حیواناتی که در حالت عادی امکان دیدن آنها وجود ندارد برای بیشتر #کودکان و گذران #اوقات_فراغت برای #والدین آنها می تواند بسیار هیجان انگیز باشد.

◀️ از آن سو، باغ وحش ها نیز برای جلب و جذب مردم به سوی محوطه های بسته و محدودی که به زعم خودشان با نگهداری حیوانات در آنها باعث طول عمر حیوانات، #آموزش، #حفاظت و/یا جلوگیری از #انقراض و همچنین انجام #تحقیقات مختلف می شوند، از هیچ تلاشی دریغ نمی کنند- حتی آموزش تبدیل یک حیوان وحشی به «پت»!

◀️ در واقع، رویکرد آموزشی که از سوی تمام باغ وحش های دنیا مورد ادعا واقع شده، چیزی نیست جز ارائه تصویری غیرواقعی از حیواناتِ متعلق به حیات وحش که به جای طبیعت، به #قفس هایی منتقل شدند تا موجبات شادی و سرگرمی مردم را فراهم آورند. در #یادگیری باید به نقش #حافظه نیز توجه کرد زیر یادگیری بدون حافظه ممکن نخواهد شد. به این ترتیب، کودکان با حضور در باغ وحش و دیدن حیواناتی که با وجود وحشی بودن در قفس و همچون یک #حیوان_خانگی نگهداری می شوند و در حین لمس و تغذیه آنها، می آموزند که تعامل اصولی انسان-حیوان را به تعامل انسان- پت تغییر دهند. به عبارتی، «سفیران گونه های حیوانات وحشی وجود خارجي ندارند».

◀️ این در حالی است که حیوانات به دلیل عدم تطابق با محیط غیرطبیعی که به اجبار در آن قرار گرفته اند، با انواع مشکلات جسمی و روحی روبرو می شوند از جمله قدم زدن مکرر، چرخش های دَوَرانی، گاز زدن میله و غیره. مطالعات حاکی از آن هستند که طول عمر برخی حیوانات در اسارت حتی کمتر از عمر آنها در طبیعت است. بطور مثال، #فیل_آفریقایی بطور میانگین ١٦.٩ سال در اسارت زندگی می کند، حال آن که طول عمر طبیعی او ٥٦ سال است.

◀️ استناد به #پروتکل های موجود در رابطه با نگهداری ضابطه مندِ حیواناتِ باغ وحش در نهایت به برخورد #کالاگونه با آنها می انجامد. کشورهایی که در آنها قوانین مربوط به #رفاه_حیوانات تصویب شده اند به نگرش «مایملک» بودن حیوانات دامن می زنند که در نتیجه ي آن، انسان می تواند هرگونه خواست با این مایملک رفتار کند.

✅ حیوانات به #مداخله انسان در امور طبیعی خودشان نیاز ندارند. آنها قبل از انسان بر روی کره زمین وجود داشته اند و قادرند بدون دخالت او، به زندگی ادامه دهند.
‏https://t.center/pazudharma

بچه ها از فعالیت هایی که آنها را به جنب و جوش وادارد لذتی وافر می برند. به طور کلی #بازی در چگونگی شکل گیری #شخصیت کودکان برای #بزرگسالی نقشی بسیار اساسی دارد. حتی برای یک کودکِ گرفتار در #سیل و #زلزله هم اینگونه است چون تصوری که بزرگسالان از این وقایع دارند با دنیای کودکان متفاوت است. از اینرو، نقشی که #والدین در فرآیند این #یادگیری ایفا می کنند بینهایت مهم است. پدری را می بینیم که به کودک خود برای بالا رفتن از قفس حیوان در #باغ_وحش کمک می کند!!! تابلوهای هشداردهنده کارآیی ندارند چون به نظر می رسد، به طور کلی، ما مردمانی هستیم که هشدارها را جدی نمی گیریم! مسوولی در باغ وحش حضور ندارد که مانع از این کار خطرناک شود و همین موضوع، ادعای #آموزشی بودن این سلول های انفرادی را رد می کند. راهی طولانی برای #تغییر_فرهنگ در ارتباط با خیلی موضوعات ساده در پیش داریم- ولی به هر حال، باید از جایی آغاز کنیم و گام نخست را برداریم.

🖋 لمس حیوانات توسط کودکان.

⬅️ مدتی است بازار دوره های «لمس حیوانات» گرم شده و بهانه هایی مانند «مهربانی با حیوانات» و «درک مفاهیم»، انواع حیوانات شامل #ایگوانا، #همستر، #مار، #سگ، #گربه و حتی #راکون را در اختیار #کودکان قرار می دهد. مشابه این کار در #مدارس_طبیعت هم انجام می شود ولی با طیف محدودتری از حیوانات اهلی.

⬅️حیوانات وحشی و #اگزاتیک مانند مار، راکون، راسو، ایگوانا و ... حیوانات اهلی و خانگی خوبی نمی شوند! حتی اگر آنها پرورش یافته و در ظاهر خطری برای «مالکان» خود و سایرین نداشته باشند، در زمره حیواناتی نیستند که برای تمرینِ آشنایی و مهربانی و آشتی با طبیعت، به خصوص در اختیارِ دستانِ کودکان قرار گیرند تا لمس شوند.

⬅️پدیده «لمس حیوانات» چه در «مدارس طبیعت» باشد و چه به صورت فعالیت هایی مستقل مانند آن چه در #کتابخانه_ملی و/یا #مهدهای_کودک و سایر اماکن برگزار شود، می توان از دو دیدگاه مورد تحلیل و ارزیابی قرار داد:

1- روان شناسی کودک
2- طبیعت حیوانات

⬅️در بحث #روان_شناسی_کودک، اگر با استناد به نظریه #یادگیری_اسکینر معتقد باشیم که یادگیری اغلب به عنوان فرآیندی تدریجی است و/ یا به #بندورا متوسل شویم که افراد در موقعیت های اجتماعی، اغلب تنها از طریق مشاهده رفتار دیگران یاد می گیرند، نمی توانیم فرآیند لمس حیوانات را به عنوان عاملی تاثیرگذار برای آشنایی و مهربانی با حیوانات در نظر بگیریم. حتی #برونر نیز با تاثیرپذیری از پیاژه بر این باور است که کودکان با یک سازمان زیستی مشخص به دنیا می آیند که به آنها در فهم دنیایشان کمک می کند و ساختار شناختی زیربنایی آنها در طول زمان به گونه ای رشد می کنند که می توانند درباره دنیا به شیوه ای پیچیده فکر کنند.

⬅️در ادامه بحث روان شناسی کودک، باید به دو موضوع بسیار اساسی دیگر نیز توجه کرد و آن فرآیند #رشد_زبان و #بازی است. هر دوی این عوامل در شکل گیری شخصیت کودک نقشی بسیار حیاتی دارند و نمی توان بدون توجه به شکل گیری آنها در فرآیند رشد کودکان، نسخه ای تک بعدی برای آشنایی آنها با طبیعت از طریق لمس حیوانات پیچید.

⬅️در بحث حیوانات، استدلال مهمی که در رابطه با #لمس_حیوانات مطرح می شود خیلی از جنبه آموزشی #باغ_وحش ها دور نیست. به طور کلی، ما از طریق آشنا کردن کودکان با حیواناتی که بنابه هر دلیلی #اسیر شده اند، در #زیستگاه اصلی خود نیستند، رام شده اند، پرورش یافته اند و به این ترتیب فقط ظاهر حیوانات وحشی را دارند و نه «طبیعت» اصلی خود را نمی توانیم آنها را با «واقعیت» آشنا کنیم. این، به خودی خود نوعی #تعارض در کودک به وجود می آورد. تعارضی که شاید او را بین انتخاب راستگویی و دروغ گویی دچار شک و سردرگمی کند.

✅به نظر می رسد، قبل از آن که به رواج هر چه بیشتر این دوره ها رو بیاوریم بهتر است به بررسی عمیق تر تاثیرات و اثرات آن در کودکان و انتظاری که از برگزاری آن داریم بپردازیم. الگوبرداری ناقص از آن چه در دنیا انجام می شود و نیز تکیه محض بر هیجان انگیز بودن آن برای کودکان( و البته بزرگسالان!) نمی تواند استدلال منطقی برای ترویج دوره های «لمس حیوانات» برای کودکان و عکس گرفتن با آنها باشد...

https://t.center/pazudharma

‍ 👈 #سگ و #گربه گروهی از #حیوانات_شهری محسوب می شوند که در کنار سایر موجودات از جمله #حیات_وحش شهری، در بیشتر کشورهای دنیا، بنابر #قانون، #مسوولین و #متولیان_دولتی و #غیردولتی وظیفه ی توجه و رسیدگی به آنها را برعهده دارند.

👈 حمایت از سگ و گربه، فعالیتی نیست که با ٢٠ سال سن و #سواد_خواندن_و_نوشتن و یک سال فعالیت, با #شایستگی و به درستی انجام شود. داشتن #دیپلم برای حمایت، به صدور همین اطلاعیه هایی می انجامد که اشتباهات فاحشی در آن دیده می شود!!!

👈 هیچ #پناهگاه، #نقاهتگاه، #تیمارگاه و #پانسیونی در ایران مصداق #حمایت_از_حیوانات نیست چه برسد به #حقوق آنها. سلب #آزادی و #استقلال حیوان و بازداشتن آنها از انجام امور خودشان- حتی برای حیوانات ناتوان و معلول- نمی تواند به حمایت تعبیر و تعریف شود.

👈 كسي كه بخواهد بر فجایع و جنایت های این مراکز سرپوش بگذارد و یا منکر شود باید در «حُسن اخلاق» خود به شدت شک کند! مدیر/معاون نقاهتگاه و پناهگاه توانایی علمی و عملی بمنظور مشارکت در هیچ فعالیت اصولی و اخلاقی حمایت را ندارند مگر آن چه #حامیان زمینه ساز آن باشند.

👈 کار با حیوانات نیازمند شایستگی و صلاحیت است. فقط نداشتن #اعتیاد کافی نیست! فردی که در انواع حوزه های مربوط به حیوانات و #محیط_زیست فعالیت می کند باید چه بسا دارای خصوصيات خاص #شخصیتی، #رفتاری و #اخلاقی باشد. این فرد باید دارای ویژگی های مشخص بوده و/یا برای #یادگیری آنها تلاش نماید.

⁉️ با تهیه کنندگان این اطلاعیه و تمام حامیان بزرگ و کوچک و نوظهور و همچنين "پیش کسوتان" حمایت این پرسش را مطرح می کنیم که شما، خود شما، چقدر به «بند ٧» اين اطلاعیه پایبند بوده اید؟!!!؟
 
‏ https://t.center/pazudharma

🔷 راستی آزمایی هر خبری که از سوی #باغ_وحش ها و به خصوص، #باغ_وحش_تهران منتشر می شود اگر چه زمان بر است ولی #تعهد به #حقیقت_جویی و #حقیقت_گویی، ما را از این تلاش که نوعی #یادگیری هم در آن نهفته است، باز نمی دارد.

◀️ کَسوواری که به «پرنده بزرگ» نیز معروف است، سومین پرنده بزرگ دنیا محسوب می شود. این پرنده نقش منحصر به فردی در #زیست_بوم ِجنگل های بارانی استرالیا که در فهرست میراث جهانی نیز ثبت شده اند، دارد.

◀️ به منظور آشنایی با این پرنده بزرگ که ارتباطی نزدیک با شترمرغ، مرغ کیوی(بومی زلاندنو) و ایمو(بومی استرالیا و از تیره Dromaiidae) دارد، چه منبعی بهتر از یافته های محققان و دانشمندان کشوری که زیستگاه اصلی اوست؟

◀️ براساس مقررات حفاظت طبیعت(حیات وحش) ایالت کوئینزلند مصوب ١٩٩٤ و همچنین، قانون حمایت محیط زیست و حفاظت و تنوع زیستی دولت استرالیا مصوب ١٩٩٩، این گونه در معرض خطر معرفی شده است.

◀️ کَسوواری، #گونه ای است که به او لقب "شاه کلید" را داده اند زیرا نقشی بسیار حیاتی در انتشار تخم و دانه گیاهان در جنگل های بارانی برعهده دارد. بیش از ١٥٠ #گونه_گیاهی، به خصوص گیاهانی که دارای میوه های بزرگ هستند، برای انتشار دانه به او وابسته اند.

◀️ از اینرو، مهم ترین و حیاتی ترین عامل #تهدید برای این پرنده ی بی پرواز، نابودی و #تخریب_زیستگاه است. بیش از هشتاد درصد زیستگاه اولیه و زمین های گود جنگل های استوایی ساحلی طی صد سال گذشته از بین رفته اند.

◀️ نزدیک به یک چهارم زیستگاه موجود از برنامه های حفاظتی ضعیفی برخوردار هستند.

◀️ اگر می خواهیم کَسوواری همچنان در دنیای وحش باقی بماند، ناگزیر از برقراری ارتباط بین تکه های باقیمانده از جنگل های بارانی هستیم.

◀️ از بین رفتن زیستگاه، تصادفات جاده ای و حمله سگ ها از تهدیدات این گونه به شمار می روند.

◀️ در یکی از بلندپروازانه ترین برنامه های حفاظتی در تاریخ استرالیا، انجمن جنگلبانی این کشور، تمام سطوح دولتی، گروه های اجتماعی و انفرادی، محققان، مالکان زمین، بخش های خصوصی و شهروندان استرالیایی را گرد هم می آورد تا با همکاری همه جانبه این پرنده بزرگ را نجات دهند.

◀️ در این طرح، انجمن جنگلبانی در صدد آن است تا ٢٥٠ کیلومتر کُریدور حیات وحش در سرتاسر ساحل جنگل های بارانی حاره ای در ایالت کوئینزلند احداث نماید. این کریدور حیات وحش که به کریدور کَسوواری هم معروف است، علاوه بر ارتقای جنبه زیباشناختی مناظر، با فراهم کردن امکان تحرک برای خوراک یابی، تولیدمثل و غیره سهم بسزایی در حفاظت از تنوع زیستی ایفا می کند.

✅ نتیجه اخلاقی و علمی این که:

◾️کَسوواری پرنده ای بی پرواز و زیباست که در استرالیا زندگی می کند. برای آشنایی با رفتارشناسی این پرنده و خصوصیات زیست او، هیچ منبعی بهتر و موثق تر از یافته های تحقیقاتی دانشمندان این کشور نیست.
◾️ مهم ترین و اصلی ترین تهدید این گونه ی در خطر انقراض، از بین رفتن بیش از هشتاد درصد از زیستگاه جنگلی اوست.
◾️ دولت استرالیا در اطراف زیستگاهش تابلوهای هشداردهنده برای #کاهش_سرعت و ممنوعیت ورود سگ نصب کرده است.

http://www.arf.net.au/content.php?pageid=1280380330&getsubnavid=1280380330

‍ #باغ_وحش_تهران- آموزش تبدیل حیات وحش به «پت»!

◀️ قدم زدن در باغ وحش و تماشای حیواناتی که در حالت عادی امکان دیدن آنها وجود ندارد برای بیشتر #کودکان و گذران #اوقات_فراغت برای #والدین آنها می تواند بسیار هیجان انگیز باشد.

◀️ از آن سو، باغ وحش ها نیز برای جلب و جذب مردم به سوی محوطه های بسته و محدودی که به زعم خودشان با نگهداری حیوانات در آنها باعث طول عمر حیوانات، #آموزش، #حفاظت و/یا جلوگیری از #انقراض و همچنین انجام #تحقیقات مختلف می شوند، از هیچ تلاشی دریغ نمی کنند- حتی آموزش تبدیل یک حیوان وحشی به «پت»!

◀️ در واقع، رویکرد آموزشی که از سوی تمام باغ وحش های دنیا مورد ادعا واقع شده، چیزی نیست جز ارائه تصویری غیرواقعی از حیواناتِ متعلق به حیات وحش که به جای طبیعت، به #قفس هایی منتقل شدند تا موجبات شادی و سرگرمی مردم را فراهم آورند. در #یادگیری باید به نقش #حافظه نیز توجه کرد زیر یادگیری بدون حافظه ممکن نخواهد شد. به این ترتیب، کودکان با حضور در باغ وحش و دیدن حیواناتی که با وجود وحشی بودن در قفس و همچون یک #حیوان_خانگی نگهداری می شوند و در حین لمس و تغذیه آنها، می آموزند که تعامل اصولی انسان-حیوان را به تعامل انسان- پت تغییر دهند. به عبارتی، «سفیران گونه های حیوانات وحشی وجود خارجي ندارند».

◀️ این در حالی است که حیوانات به دلیل عدم تطابق با محیط غیرطبیعی که به اجبار در آن قرار گرفته اند، با انواع مشکلات جسمی و روحی روبرو می شوند از جمله قدم زدن مکرر، چرخش های دَوَرانی، گاز زدن میله و غیره. مطالعات حاکی از آن هستند که طول عمر برخی حیوانات در اسارت حتی کمتر از عمر آنها در طبیعت است. بطور مثال، #فیل_آفریقایی بطور میانگین ١٦.٩ سال در اسارت زندگی می کند، حال آن که طول عمر طبیعی او ٥٦ سال است.

◀️ استناد به #پروتکل های موجود در رابطه با نگهداری ضابطه مندِ حیواناتِ باغ وحش در نهایت به برخورد #کالاگونه با آنها می انجامد. کشورهایی که در آنها قوانین مربوط به #رفاه_حیوانات تصویب شده اند به نگرش «مایملک» بودن حیوانات دامن می زنند که در نتیجه ي آن، انسان می تواند هرگونه خواست با این مایملک رفتار کند.

✅ حیوانات به #مداخله انسان در امور طبیعی خودشان نیاز ندارند. آنها قبل از انسان بر روی کره زمین وجود داشته اند و قادرند بدون دخالت او، به زندگی ادامه دهند.
‏https://t.center/pazudharma

نگهداری از حیوانات در #باغ_وحش امکانی ایجاد می کند تا مردم ضمن #بازدید از آنجا «#تفریح» کنند. باغ وحش می تواند فرصت «#یادگیری» درباره زندگی حیوانات را برای #کودکان فراهم کند. باغ وحش ها با کمک علوم مختلف قادرند «#تحقیقات_علمی» انجام دهند و واقعیت های بیشتری درمورد حیوانات مشخص نمایند. باغ وحش ها نقش تاثیرگذاری در «#بقای_نسل» #گونه های مختلف دارند... اینها اهداف اصلی و نظرات #طرفداران باغ وحش است.
آن طرف تر اما، #مخالفان باغ وحش نظر دیگری دارند. گروه «پازودارما» بر این اعتقاد است که میزان «مفرح» بودن باغ وحش را باید براساس یک فرم #نظرسنجی از بازدیدکنندگان در هنگام خروج از باغ وحش و با بکارگیری روشهای تحقیق بدست آورد. در اندازه گیری این «تفریح» باید تمام #حوادث و نظر قربانیان احتمالی را نیز گنجاند و بررسی کرد. در بسیاری از باغ وحش ها غیر از حیوانات، وسایل دیگری نیز برای پر کردن #اوقات_فراغت وجود دارند، در نتیجه باید مشخص شود چه «چیزی» باعث «تفریح» شده است...
تاکنون بسیار گفتیم و بر این باوریم که بهترین راه شناخت حیوانات، مطالعه آنها در زیستگاه طبیعی و «طبیعت» است. جدا کردن/شدن حیوانات از طبیعت بنابه هر دلیلی، ما را از #شناخت صحیح فرآیند بسیار پیچیده #اجتماعی_شدن آنها مرحوم می کند. شاید برخی #غرایز ذاتی، مجالی برای رونمایی و بروز داشته باشند ولی استعدادها، توانایی ها، تعامل با جنبه های مختلف طبیعت تنها در جایی قابل شناخت هستند که ریشه در آنجاست. آیا ما می توانیم یک انسان را از محیط شهری جدا کرده و او را مثلا در بیابان یا جنگل مطالعه کنیم؟! آیا واکنش های او در جنگل و بیابان باعث خواهد شد ما «شناخت» درستی از او بدست آوریم؟!...
https://telegram.me/Pazudharma

نگهداری از حیوانات در #باغ_وحش امکانی ایجاد می کند تا مردم ضمن #بازدید از آنجا «#تفریح» کنند. باغ وحش می تواند فرصت «#یادگیری» درباره زندگی حیوانات را برای #کودکان فراهم کند. باغ وحش ها با کمک علوم مختلف قادرند «#تحقیقات_علمی» انجام دهند و واقعیت های بیشتری درمورد حیوانات مشخص نمایند. باغ وحش ها نقش تاثیرگذاری در «#بقای_نسل» #گونه های مختلف دارند... اینها اهداف اصلی و نظرات #طرفداران باغ وحش است.
آن طرف تر اما، #مخالفان باغ وحش نظر دیگری دارند. گروه «پازودارما» بر این اعتقاد است که میزان «مفرح» بودن باغ وحش را باید براساس یک فرم #نظرسنجی از بازدیدکنندگان در هنگام خروج از باغ وحش و با بکارگیری روشهای تحقیق بدست آورد. در اندازه گیری این «تفریح» باید تمام #حوادث و نظر قربانیان احتمالی را نیز گنجاند و بررسی کرد. در بسیاری از باغ وحش ها غیر از حیوانات، وسایل دیگری نیز برای پر کردن #اوقات_فراغت وجود دارند، در نتیجه باید مشخص شود چه «چیزی» باعث «تفریح» شده است...
تاکنون بسیار گفتیم و بر این باوریم که بهترین راه شناخت حیوانات، مطالعه آنها در زیستگاه طبیعی و «طبیعت» است. جدا کردن/شدن حیوانات از طبیعت بنابه هر دلیلی، ما را از #شناخت صحیح فرآیند بسیار پیچیده #اجتماعی_شدن آنها مرحوم می کند. شاید برخی #غرایز ذاتی، مجالی برای رونمایی و بروز داشته باشند ولی استعدادها، توانایی ها، تعامل با جنبه های مختلف طبیعت تنها در جایی قابل شناخت هستند که ریشه در آنجاست. آیا ما می توانیم یک انسان را از محیط شهری جدا کرده و او را مثلا در بیابان یا جنگل مطالعه کنیم؟! آیا واکنش های او در جنگل و بیابان باعث خواهد شد ما «شناخت» درستی از او بدست آوریم؟!...
https://telegram.me/Pazudharma

چندی پیش مطلبی در همین صفحه ارسال شد که در آن به وضعیت #حمایت_از_حیوانات اشاره شده بود. ولی گویا، با وخامت فضای #حمایت و #فرهنگ حاکم در آن، گویا این تعریف باید به روز شود!
حال، سوال این است که چه کسانی از #سگ و #گربه در ایران حمایت می کنند؟

◀️ کسانی که علاوه بر نداشتن #دانش کافی و #آگاهیِ لازم از نوع حمایت، در برابر #یادگیری هم #مقاومت نشان می دهند.

◀️ کسانی که راه اندازی #پناهگاه و #کسب_درآمد از آن را راهکار منع #کشتار می دانند و نیز، کسانی که برخی پناهگاه ها را موجه و برخی دیگر را ناموجه می دانند زیرا به جای توجه به اصول، افراد را مد نظر قرار می دهند.

◀️ کسانی که بدون داشتن هیچ گونه دانش در زمینه ی #رفتارشناسیِ سگ و گربه، فقط بر تجربه هایِ بدست آمده از طریق آزمون و خطا متکی هستند و حتی حاضرند جان های بیشتری بگیرند تا یاد نگیرند!

◀️ کسانی که زندگیِ همراه با دردِ سگ و گربه را به نُقل مجلس های مجازی تبدیل می کنند و ساعت ها به گپ و گفت می پردازند تا شاید آن درد با ارتعاشات غیبی مرهم بگیرد.

◀️ کسانی که از #امداد_و_نجاتِ #داوطلبانه، فقط قیمت گذاری آن را رونق بخشیده اند!

◀️ کسانی که به تازگی دریافته اند غیر از سگ و گربه، هستند #حیواناتی که #پوستشان کنده می شود، خورده می شوند، #شکار می شوند، #آزمایش می شوند و باید داعیه ی حمایت از آنها را تنها با #تبلیغ برعهده گیرند!!!

◀️ کسانی که تا وقتی با آنها در دنیای واقعی ارتباط برقرار نمی کنید، متوجه نمی شوید که چقدر از شعارهایی که می دهند دور و چقدر از #انسانيت بیگانه هستند.

◀️ کسانی که حمایت را با استفاده از داروهای ضدافسردگی، ضداضطراب، درمان #اعتیاد و ناکامی های فردی اشتباه گرفته اند...

✅ و در کنار اینها، عده ای نیز هستندکه بدون هیچ مقاومتی آموختند:

▪️ پناهگاه مرکزی ضد #حقوق_حیوانات، آلوده و #فاسد است.

▪️ #پانسیون، گذشته ی پناهگاهی در حال تاسیس است!

▪️ امداد و نجات دانش فنی و #رفتارشناسی می خواهد نه #دستمزد و #تبلیغ!

▪️ ... که کار با حیوانات، همانند کار با انسان ها، نیازمند #اخلاق_مداری و نگرشی از درون و متفاوت است...
https://t.center/pazudharma

#زمان تغییر می کند و ما باید با آن #تغییر کنیم. به زودی سالی جدید در #همسویی با «طبیعت» آغاز خواهیم کرد و یک سال با تمام تغییرات #غیرارادی آن همراه خواهیم بود. تنها ارزشِ «گذشته» به #ارزیابی آن بر می گردد. این که #نیاکان ما کی بودند و چه کردند؛ این که #پدران ما کی بودند و چه کردند؛ این که #شعرای ما چه سرودند و #نویسندگان ما چه #گنجینه ای از خود بر جای گذاشتند و این که ما چه #تمدنی داشتیم فقط زمانی ارزشمند خواهند بود که ترجمانی به «زمان حال» داشته باشند تا اگر مفید بودند بقا یابند و در غیراینصورت، تنها به «سنت» تعبیر شوند و باعث گریز ما شوند!
چه فایده که برای یافتن حضور #ماهی_قرمز در #سفره_هفت_سین، تمام #تاریخ و مدارک را ورق بزنیم تا شاید دستمان به جایی برای نفی آن بند شود! مهم این است که حضور این موجود زیبای پرورشی پاسخگوی معضلات #زیست_محیطی ما نیست و هر آنچه با او می شود، ناقض #حقوق_طبیعی در حد و اندازه بدن ظریف و کوچکش است.
چه فایده که برای توجیه #شکار مدام به #غارنشینی نیاکانمان و دوران شکار و گردآوری چنگ بیاندازیم و به بهانه #حفاظت از طبیعت و حیوانات، فرصتی برای مهار #خشونت های انباشته در "طبیعت انسان" فراهم آوریم.
چه فایده که به بهانه ي پایبندی به احکام دین، بودجه ای نجومی به کشتن گونه ي حیوانی به نام #سگ اختصاص دهیم تا شاید ناکارآمدی ما در #مدیریت #نرخ_بیکاریِ آشکار و پنهانِ جامعه کمی ترميم یابد و مافیای بوجود آمده اوقات فراغت #مسوولین و جوانان #حامیِ بیکار را پر نماید!
انسان متولد می شود که بیاموزد. چرخ را نباید دوباره اختراع کرد ولی چرخ #یادگیری را باید بطور کامل پیمود. برای ایجاد تغییر ما ناگزیر از تکمیل چرخه چهار مرحله ای یادگیری هستیم: از پرسش شروع کنیم، به نظریه برسیم، آزمون و سپس، تامل کنیم.
برای بهبود وضعیت حیوانات و محیط زیستِ در خطر انقراضِ ایران چه دعایی بهتر از این که:
✅ از سنت های ویرانگر و فرسوده بگریزیم و تغییر کنیم!
https://t.center/pazudharma

«انسان ها به همدیگر کمک نمی کنند درصورتی که یه حیوون رو آوردن باهاش زندگی انسانی میکنن درصورتی که به طبیعت تعلق دارد.» و «آدم ها را رها کردیم توی طبیعت و حیوانات را آوردیم توی جامعه ی انسانی.» «اینکه این همه هزینه کنی واسه یه حیوون، بده به یه انسان که شرمنده زن و بچه نشه»...
همه ما، این جملات و یا گفته های مشابه را زیاد شنیدیم. این جملات در هنگام کمک/غذا دادن/نگهداری #حیوانات حتی بیشتر و شاید خشن تر هم شنیده می شود. ولی هنگام رویارویی با چنین سوالات یا برخوردهایی چه باید کرد؟

#سکوت!

شاید سکوت یکی از بهترین پاسخ هایی باشد که بتوان به چنین طرز #تفکری-بطورکلی- داد. زیرا ما نمی توانیم برای مردم #معترض، از هر #قشر و #طبقه_اجتماعی و با هر سطح #تحصیلات و #باورهای_فرهنگی و #مذهبی که باشند، در زمانی بسیار کوتاه توضیح دهیم که:

#انسان، تنها حیوانی است که برای بقای خود از #الگوهای فرهنگی پیروی می کند. آنچه #فرهنگ را از دیگر الگوهای زندگی متمایز می کند این است که فرهنگ از طریق #یادگیری به دست می آید. انسان یاد می گیرد و از #عقل و #هوش خود استفاده می کند. در مقایسه با اکثر حیوانات، انسان حیوانی است که پس از تولد کاملا ناتوان است و نمی تواند بدون کمک دیگران به زندگی خود ادامه دهد.

ما فقط زمانی از تاثیر فرهنگ خود آگاه می شویم که به طور ناگهانی با فرهنگ متفاوتی روبرو می شویم و رفتارهایی را مشاهده می کنیم که متفاوت از رفتارهای ماست(بطور مثال رفتار مردم با حیوانات در کشورهای مختلف). باورهای #دینی و مذهبی یکی از #عنصرهای مهم تشکیل دهنده فرهنگ است. ارزش ها نیز همین گونه است. به همین دلیل در کشور ما باور به «#نجاست» سگ(خواه از سوی دوستداران حیوانات اثبات شده باشد و خواه رد) به اولین و مهمترین نوع برخورد اعتراضی می شود. بدون شک، «باور نجاست سگ» را نمی توان از طریق #مشاجره و با استناد به #آیات و #احادیث و #فتاوی طی چند دقیقه از بین برد! شاید، #احترام به این باور و رد شدن از کنار آن- در شرایط حال حاضر جامعه- بهترین روش برخورد و چه بسا سست کردن «باور نجاست» باشد!

اما آنچه باعث #مقایسه انسان و حیوان می شود، به قسمت #ارزش های یک فرهنگ برمی گردد. ارزشی مانند کمک به #ایتام، جشن های #نیکوکاری و مانند اینها از سوی جامعه و رسانه ها همیشه تبلیغ می شود. در اینجاست که کمک به «یه حیوون» در قیاس با کمک به یک کودک یتیم از جایگاهی بسیار ناچیز برخوردار می گردد. بدون شک ما نمی توانیم از یک شهروند معترض سوال کنیم که وظیفه «#دولت» در تامین #نیازهای_اولیه و اساسی #مردم جامعه چیست و کجاست؟! نمی توانیم توجه او را به این موضوع جلب کنیم که همین «دولت» حتی نسبت به شهروندان غیرانسان خود هم مسوول است! زیرا خود «دولت» به تازگی متوجه شده که #آب و #هوا و #حیوان اگر مهم تر از «#برجام» نباشند، کمتر نیستند!!!
https://t.center/pazudharma

#یادگیری ارتباطات حیوانات سفری هیجان انگیز به "خود"، #طبیعت و واقعیت دنیای اطراف ماست. نگاهی به پشت پردهء پیچیده #تعاملات بین همه ما و نیز #حقیقت نهفته در ارتباطات ماست. این یادگیری همچنین کشف چگونگی ارتباط با سایر موجودات زنده در سطوح عمیق تر است. حیوانات، مثل انسان، ممکن است مجموعه ای از #چالش های جسمانی و #عاطفی را تجربه نمایند که بر #سلامت و #رفاه و #رفتار آنها تاثیر بگذارد. از آنجایی که آنها از #زبان مشابه ما استفاده نمی کنند، ارتباط با آنها بیشتر مانند بازی #چیستان است که طی آن سعی می کنیم ضمن #شناخت، هنگامی که فشارهای جسمی و روحی و عاطفی را تجربه می کنند به آنها کمک کنیم.
با تمام مشکلاتی که در این فرآیند وجود دارد، جایی که باید از آن شروع کنیم معاشرت است. آنها نیازمند شنیده شدن، گوش دادن و احترام هستند. آنچه حیوانات به ما می گویند تغییر مهمی در نحوه و روش کمک ما ایجاد خواهد کرد. بی گمان، منظور از معاشرت در اینجا، برقراری ارتباطی نزدیک با همهء #گونه های حیوانی نیست، بلکه شناخت #قوانین زندگی و #پیام هایی است که آنها در هنگام نیاز به روش های گوناگون ارسال می کنند.
https://t.center/pazudharma

"همه #حیوانات برای بقای خود طرح و نقشه ای دارند. آنها برای به دست آوردن غذا، آب و حفاظت از قلمرو خود از الگوهایی پیروی می کنند. شاید انسان تنها حیوانی باشد که برای بقای خود از #الگوهای_فرهنگی نیز پیروی می کند. آنچه #فرهنگ را از دیگر الگوهای زندگی متمایز می کند این است که فرهنگ از طريق #یادگیری به دست می آید.انسان می آموزد و از عقل و هوش خود استفاده می کند. در مقایسه با اکثر حیوانات، انسان حیوانی است که پس از تولد کاملا ناتوان است و نمی تواند بدون کمک دیگران به زندگی خود ادامه دهد. در مقایسه با اکثر حیوانات، انسان هم بیشترین توانایی و هم بیشترین نیاز را برای یادگیری دارد. مثلا کره اسبی را در نظر بگیرید که تازه متولد شده است. این کره اسب، پس از چند ساعت، می تواند بدود و با جفتک زدن از خود دفاع کند. زیرا این رفتارهای او نه توسط آموزش بلکه توسط #غریزه یا الگوهای رفتاری که به صورت #ژنتیک برنامه-ریزی شده اند هدایت می شود. برعکس، نوزاد انسان ناتوان است و نیازمند کمک. او نه تنها وابسته به بزرگ ترهاست بلکه دارای کمبود الگوهایِ رفتاریِ ضروری برای زندگی در جامعه انسانی است. او برای زنده ماندن باید چیزهای زیادی را بیاموزد. او باید بیاموزد که چه چیزی خطرناک است و چگونه باید از خطر در امان بماند. او باید #مهارت ها، #دانش ها و راه های مورد قبول جامعه ای را که قرار است در آن زندگی کند بیاموزد. او می بایستی راه زندگی را بیاموزد. از دیدگاه جامعه شناسی، او باید فرهنگ جامعه خود را بیاموزد. انسان نمی تواند فقط با تکیه بر منابع بیولوژیکی خود انسانی کامل شود. بنابراین، یکی از ساده ترین تعاریفی که می توان به دست داد این است که آموختن فرهنگ یعنی آموختن راه زندگی. مجموعه ایده ها و عادات که انسان ها یاد می گیرند، با دیگران مشارکت می کنند و از یک نسل به نسل دیگر منتقل می کنند. فرهنگ راهنمای زندگی است. بنابراین، فرهنگ دارای دو کیفیت اساسی است:
١- آموختنی است
٢- همان کاری است که دیگر اعضای جامعه نیز انجام می دهند.
بدون این دو #کیفیت، چیزی به نام جامعه انسانی وجود ندارد."
https://telegram.me/Pazudharma

آیا #ارتباط_با_حیوانات برای رشد و بالندگی #کودکان معنادار است؟
این سوال می تواند زمینه ساز یک تحقیق دانشگاهی باشد که با بهره گیری از نظریه های مختلف در روان شناسی کودک، محیط زیست، جامعه شناسی، جغرافیا، زیست شناسی و ... از طریق مشاهده رفتار کودکان بطور علمی به اثبات برسد. در این تحقیق شاید بهتر باشد کلماتی نظیر ارتباط و حیوانات نیز بصورت دقیق تعریف شوند.
این سوال همچنین می تواند چراغ راهی باشد برای افرادی که می خواهند نقش #تسهیلگر را در #مدرسه_طبیعت ایفا کنند و/یا نسبت به تاسیس آن اقدام نمایند.
#حیوانات باید بطور دقیق تعریف شوند تا بتوان براساس آن نحوه ارتباط کودک با آنها را مشخص کرد. بدون شک ارتباط نزدیک کودک با حیوانات متعلق به حیات وحش مانند خرس، پلنگ، شیر و گرگ و غیره نه اصولی و نه امکان پذیر. با توجه به پراکندگی جغرافیایی، گونه های حیات وحش شهری متنوع و متغیر هستند و در بیشتر موارد مردم به یک همزیستی مسالمت آمیز با آنها رسیده اند. بدیهی است که کودکان در این مناطق ارتباط خود را با این حیوانات از بزرگسالان فرامی گیرند و در چهارچوب #قوانین_جامعه نهادینه می کنند. بطور مثال در برخی کشورها، غذادهی به #پرندگان و حتی جلب آنها به سمت منازل مسکونی کاری عادی و هنجاری اجتماعی تلقی می شود و مردم بدون اینکه نوع تغذیه یا رفتار پرندگان را تغییر دهند به آنها غذا می دهند و از همزیستی با آنها لذت می برند.
ارتباط با حیواناتی اهلی مانند مرغ و خروس، سگ و گربه، همستر و خوکچه هندی، خرگوش و لاک پشت که بطور معمول بعنوان حیوانات خانگی یا «پت» معروف هستند متفاوت است و هم از سوی قوانین مربوطه نظارت می شود و هم باورهای عمومی. حتی در مورد این حیوانات نیز باید رفتارهای خطرسازی که آزادی، امنیت و زندگی آنها را مورد تهدید قرار می دهد در نحوه ارتباط مورد توجه قرار گیرند.
نکته بسیار بااهمیت در رابطه با کودکان و حیوانات، ایجاد یا تقویت #حس_مسوولیت_پذیری در آنهاست. بدون شک در روند #رشد, #یادگیری و اجتماعی شدن کودکان روش های(غیرحیوانی!) بسیاری وجود دارند که می توانند برای تقویت این حس از آنها بهره جست. تعامل کودکان با #اسباب_بازی، وسایل شخصی، گروه همسالان و والدین می تواند منابع مهمی برای ایجاد حس مسوولیت پذیری شود بی آنکه نیاز باشد ما از موجود زنده دیگری به این منظور استفاده کنیم!
کودکان را با #طبیعت و حیوانات آشنا کنیم ولی در برنامه ریزی برای فرآیند این آشنایی، از نظریه های روان شناسی کودک، قوانین طبیعت و قوانین حیوانات بهره بگیریم.
https://telegram.me/Pazudharma

#یادگیری خودمان و #آگاه_سازی مردم در تمام مراحل حمایت از حیوانات باید جاری و ساری باشد. شاید به جای صرف وقت برای غذادهی به گربه های پارک بتوانیم از همین نفر/ساعت نیروی باانگیزه و مشتاق برای ارتباط با مردم و اقدام بموقع در جلوگیری از خشونت با حیوانات بهره گيريم. همیشه نباید به نام حمایت و به بهانه غذا دادن به گربه ها وارد بوستان شد! می توان بین مردم بود و بدون غذا دادن به #گربه ها، جلوی #خشونت را در صورت بروز گرفت و #کودکان و مردم را آگاه کرد... کارهای بسیاری می توان کرد که نیاز به همفکری، #همکاری و برنامه ریزی دارد.
در حاشیه #شهرها و جاده ها می توان خیلی بیشتر از غذادادن به سگ ها(آن هم با روشی غیراخلاقی و غیراصولی) برای این موجودات زیبا، دوست داشتنی و مظلوم مفید بود... کارهای بسیاری می توان کرد که نیاز به همفکری، همکاری و #برنامه_ریزی دارد.
امید آنکه با توضیحات بالا، پاسخ سوالات بسیاری که در این چند روز برای غذارسانی شده بود داده باشیم. از دغدغه ای که دارید، از سوالات صادقانه ای که مطرح می کنید، از انتقادهای مستقیم و برای آنچه هستید سپاسگزاریم و هميشه در خدمت...
https://telegram.me/Pazudharma

بطورکلی، اگر ما بیش از یکساعت در روز به کار #حمایت مشغول هستیم باید خود را موظف به #مطالعه و #یادگیری علمی در ارتباط با کاری که انجام می دهیم بدانیم. این کار به ما کمک می کند تا به حيوان آسيب نرسانیم و سریع تر به اهداف خود برسیم.
آشنایی با مبانی اولیه یک کار همانند میان بر عمل می کند و ما را از آزمون و خطای تکراری برحذر می دارد. بویژه اینکه گاهی کسب #تجربه ما به قیمت جان حیوان تمام می شود.
از مبانی این حرفه قایل نشدن «تبعیض» بین حیوانات است که شوربختانه نه تنها در بین حامیان بلکه در #سطوح_مدیریتی سازمان ها و #مسوولین ذیربط نیز ناآگاهی از این اصل اولیه به شدت دیده می شود. تنها چیزی که حیوانات را از هم متمایز می کند «قوانین طبیعی» زندگی آنهاست نه علایق و وظایف ما!
بعضی اوقات، این #تبعیض نه فقط مربوط به حیوانات که به منطقه ای خاص مرتبط می شود! بطور مثال توقف نسبی کشتار در #تبریز و #شهریار دستاوردی بزرگ تلقی می گردد و حال آنکه، حمایت واقعی زمانی معنا می یابد که ما اقدامی اساسی در حفظ جان تمام حیوانات انجام دهیم. برخورد منطقه ای با این فعالیت، مبحث «تجاری» کردن آن را بیشتر مطرح می کند تا خود حمایت را!
بعنوان یک انسان و/یا دوستدار حیوانات از خود بپرسیم: چه فرقی است بین سگ گرسنه ای که الان در قفس تنگ و تاریک #آزمایشگاه #دانشگاه #دامپزشکی در تاریکی نشسته است و سگی که در پرند بر اثر تصادف کنار جاده درد می کشد؟
تک تک سگ های کشورمان باید مورد حمایت ما قرار گیرند و بطور اساسی ساماندهی شوند. این پروژه ای است عظیم که هیچ #نهاد_دولتی قادر به تحقق آن نیست زیرا نه #دانش لازم را دارد و نه #تفکر و نه #عشق انجام آن را...
https://telegram.me/Pazudharma

"همه #حیوانات برای بقای خود طرح و نقشه ای دارند. آنها برای به دست آوردن غذا، آب و حفاظت از قلمرو خود از الگوهایی پیروی می کنند. شاید انسان تنها حیوانی باشد که برای بقای خود از #الگوهای_فرهنگی نیز پیروی می کند. آنچه #فرهنگ را از دیگر الگوهای زندگی متمایز می کند این است که فرهنگ از طريق #یادگیری به دست می آید.انسان می آموزد و از عقل و هوش خود استفاده می کند. در مقایسه با اکثر حیوانات، انسان حیوانی است که پس از تولد کاملا ناتوان است و نمی تواند بدون کمک دیگران به زندگی خود ادامه دهد. در مقایسه با اکثر حیوانات، انسان هم بیشترین توانایی و هم بیشترین نیاز را برای یادگیری دارد. مثلا کره اسبی را در نظر بگیرید که تازه متولد شده است. این کره اسب، پس از چند ساعت، می تواند بدود و با جفتک زدن از خود دفاع کند. زیرا این رفتارهای او نه توسط آموزش بلکه توسط #غریزه یا الگوهای رفتاری که به صورت #ژنتیک برنامه-ریزی شده اند هدایت می شود. برعکس، نوزاد انسان ناتوان است و نیازمند کمک. او نه تنها وابسته به بزرگ ترهاست بلکه دارای کمبود الگوهایِ رفتاریِ ضروری برای زندگی در جامعه انسانی است. او برای زنده ماندن باید چیزهای زیادی را بیاموزد. او باید بیاموزد که چه چیزی خطرناک است و چگونه باید از خطر در امان بماند. او باید #مهارت ها، #دانش ها و راه های مورد قبول جامعه ای را که قرار است در آن زندگی کند بیاموزد. او می بایستی راه زندگی را بیاموزد. از دیدگاه جامعه شناسی، او باید فرهنگ جامعه خود را بیاموزد. انسان نمی تواند فقط با تکیه بر منابع بیولوژیکی خود انسانی کامل شود. بنابراین، یکی از ساده ترین تعاریفی که می توان به دست داد این است که آموختن فرهنگ یعنی آموختن راه زندگی. مجموعه ایده ها و عادات که انسان ها یاد می گیرند، با دیگران مشارکت می کنند و از یک نسل به نسل دیگر منتقل می کنند. فرهنگ راهنمای زندگی است. بنابراین، فرهنگ دارای دو کیفیت اساسی است:
١- آموختنی است
٢- همان کاری است که دیگر اعضای جامعه نیز انجام می دهند.
بدون این دو #کیفیت، چیزی به نام جامعه انسانی وجود ندارد."
https://telegram.me/Pazudharma

نگهداری از حیوانات در #باغ_وحش امکانی ایجاد می کند تا مردم ضمن #بازدید از آنجا «#تفریح» کنند. باغ وحش می تواند فرصت «#یادگیری» درباره زندگی حیوانات را برای #کودکان فراهم کند. باغ وحش ها با کمک علوم مختلف قادرند «#تحقیقات_علمی» انجام دهند و واقعیت های بیشتری درمورد حیوانات مشخص نمایند. باغ وحش ها نقش تاثیرگذاری در «#بقای_نسل» #گونه های مختلف دارند... اینها اهداف اصلی و نظرات #طرفداران باغ وحش است.
آن طرف تر اما، #مخالفان باغ وحش نظر دیگری دارند. گروه «پازودارما» بر این اعتقاد است که میزان «مفرح» بودن باغ وحش را باید براساس یک فرم #نظرسنجی از بازدیدکنندگان در هنگام خروج از باغ وحش و با بکارگیری روشهای تحقیق بدست آورد. در اندازه گیری این «تفریح» باید تمام #حوادث و نظر قربانیان احتمالی را نیز گنجاند و بررسی کرد. در بسیاری از باغ وحش ها غیر از حیوانات، وسایل دیگری نیز برای پر کردن #اوقات_فراغت وجود دارند، در نتیجه باید مشخص شود چه «چیزی» باعث «تفریح» شده است...
تاکنون بسیار گفتیم و بر این باوریم که بهترین راه شناخت حیوانات، مطالعه آنها در زیستگاه طبیعی و «طبیعت» است. جدا کردن/شدن حیوانات از طبیعت بنابه هر دلیلی، ما را از #شناخت صحیح فرآیند بسیار پیچیده #اجتماعی_شدن آنها مرحوم می کند. شاید برخی #غرایز ذاتی، مجالی برای رونمایی و بروز داشته باشند ولی استعدادها، توانایی ها، تعامل با جنبه های مختلف طبیعت تنها در جایی قابل شناخت هستند که ریشه در آنجاست. آیا ما می توانیم یک انسان را از محیط شهری جدا کرده و او را مثلا در بیابان یا جنگل مطالعه کنیم؟! آیا واکنش های او در جنگل و بیابان باعث خواهد شد ما «شناخت» درستی از او بدست آوریم؟!...
https://telegram.me/Pazudharma