Pazudharma

🖊 ما کجا و نوشته هایمان کجا...

▪️از آن جا که #طبیعت_انسان، یکی از سیماهایی است که ریشه ای استوار در #طبیعت دارد، پیشرفت #تمدن ما را از ریشه ی خود در می آورد و #منزوی می کند. در این فرآیند #فروتنی ما را، که ریشه در #آگاهی مان از خویشاوندی با #سنگها، #گلها و جانوران وحشی دارد تبدیل به #غرور و #خودخواهی می کند. با سستی گرفتن یا از میان رفتن فروتنی مان، گرایش به آن پیدا کرده ایم که خود را در زمره #خدایان ببینیم ولی بسیار دیر و با صدای زنگ #حماقت هایمان بیدار شده ایم- شاید هم هنوز نشده ایم!
«اشرف مخلوقات» خواندن انسان توسط خودش و نسبتی که او با جانوران برقرار می کند مثل نسبت #آمریکایی ها با #سرخ_پوستان است! آنها هم همه چیز را به نام تمدن از سرخ پوست ها گرفتند و به نام خود زدند!!!

▪️یک واقعیت تآمل برانگیز و شاید دردناکِ دیگر هم در خصوص انسان امروز وجود دارد و آن این است که #مدرنیته یکی از عوامل مهم تغییر #شخصیت یا منش اجتماعی افراد بوده است. مدرنیته با وجود تمام مواهبی که داشته، انسان را از خودش و ریشه هایش دور کرده است- از #ساده_بودن.

▪️امروزه، شاید بیشتر از هر زمان دیگر، ما شاهد پند و اندرز هستیم. در #روزنامه ها، در #رسانه_های-دیداری و #شنیداری، در #فضای_مجازی و خلاصه در همه جا، هزاران جمله توسط #مجریان برنامه های مختلف تلویزیونی، #گویندگان رادیو، #خبرنگاران، #نویسندگان و ادمین های کانال ها و خلاصه همه برای رسیدن به #آرامش درون، #صلح، #مهربانی، #دوستی، #عشق ورزیدن، دوست داشتن و دوست داشته شدن، انسان بودن و انسانیت و غیره ترویج می شوند که گویی تنها اثری که دارند در یک لذتی آنی خلاصه می شود.

▪️دو پرسش در اینجا مطرح می شوند:
◽️نخست این که اگر جامعه ی ما، آن گونه که #حکومت و #دولت ادعا می کنند، در سطحی مطلوب از نظر #اجتماعی، #سیاسی، #فرهنگی و #اقتصادی قرار دارد، آیا کنش هایی این گونه در جامعه شکل می گرفت که همه در مقام پند و اندرز دادن دیگران برآیند؟
◽️دوم آن که، اگر حتی یک سوم از افرادی که ناشر و مبلغ این پندها و اندرزها هستند خودشان آن صفات را درونی و در «عمل» مطابق همان ها رفتار می کردند، آیا جامعه ی ما طور دیگری نبود؟

🖊انتشار میلیون ها جمله درباره ی جنبه هایِ مختلفِ انسان بودن و انتشار پند و اندرز کار سختی به نظر نمی رسد. سخت تر این است که به آن چه انتشار می دهیم چگونه عمل می کنیم...

https://t.center/pazudharma

#کمپین در لغت به معنای یک گروهِ برنامه ریزی شده ی #سیاسی، #تجاری یا #نظامی است که در صدد دستیابی به #هدفی خاص باشد. این مفهوم، حتی می تواند در قالب یک کار سازمان یافته برای نیل به مقصودی مشخص باشد. بطور مثال تبلیغات #نامزدهای_انتخاباتی، مخالفت با #کار_کودکان، برخی عملیات نظامی و مشابه اینها جلوه هایی از دلایل تشکیل یک کمپین یا #کارزار در هر جامعه می توانند باشند.
با نگاهی کلی بر اسامی کمپین های شکل گرفته در کشورمان، این سوال به ذهن می رسد که چرا بیشتر آنها برای آموزش کارهای #ساده و #بدیهی که باید از اصول اولیه #رفتار_شهروندی باشند تشکیل می شوند!؟! کمپین هایی برای #اصلاح_رانندگی، #مصرف_آب و برق، #زباله، #طبیعت و #محیط_زیست و غيره.
بدیهی است #کودکان از جامعه ی هدف این کمپین ها خارج هستند و در واقع، ما قصد آن داریم تا به #شهروندان عاقل و بالغ آموزش دهیم و حتی گاهی به مرز التماس برسیم که زباله نریزید!!! آب را هدر ندهید!!! مهربان باشید!!! و ...
آیا بهتر نیست به جای تشکیل کمپین های خواهش و التماس که این روزها بیشتر به یک «مُد» تبدیل شده اند، به #چرایی ظهور و بروز این رفتارها و فرآیند #نهادینه شدنشان بیاندیشیم؟!
در هنگام قدم زدن در کنار یک رودخانه، به این بیاندیشیم که چرا #مادری از مادران این مملکت باید پوشک نوزاد خود را در بستر رودخانه بیاندازد!؟ و چرا ده ها نفر باید بسیج شوند تا این پوشک و بقایای خوش گذرانی سایرین را «با افتخار» جمع آوری نمایند؟!
بسیاری از کارهایی که در شمار «اخلاقیات» به حساب می آیند نه نیازمند اهرم #قانون هستند و نه #مجازات و نه #بازدارندگی! این کارها از درون ما باید سرچشمه بگیرد. در صورت نبود این #اخلاقیات باید قبل از تشکیل کمپین های آموزشی، به آسیب شناسی آنها پرداخت...
https://t.center/pazudharma