قلم بیداری

♻️کلاه‌خود نمی‌خواهم، آفتاب‌گیر بده

آیا آن همه کوه و پشته از #کلاه‌خودهای سوراخ شده‌ی بچه‌هایمان در #جبهه و شهرهای عراق کافی نبود؟

مقدمه: بی شک به‌جای کلاه‌خود بر سر جوانان رشید وطن، کلاه آفتابی بر سر مرد و زن و بچه و پیر و جوان در حال گردش در پارک و خیابان و کناردریا و رودخانه، زیباتر است.
یکم: همواره عکس کلاه‌خود با یک سوراخ، نشان پیروزی و دفع دشمن است.
دوم: همواره عکس و فیلم از ویرانه‌های یک شهر یا اهتزاز پرچم یک کشور در کشور دیگر، به علامت فروپاشی و سقوط است.
سوم: همواره نشان‌دادن صف #آوارگان و توزیع مواد غذایی و چادر و پتو بین آنها به نشانه‌ی فاجعه‌ی انسانی است.
چهارم: همواره فیلم و عکس مردم کناردریا و در حال رقص و پایکوبی، به نشانه‌ی صلح و شادی و امید است.
پنجم: در بسیاری از کشورها، این‌گونه عکس‌ها نشانه‌ی فقر فکری، فرهنگی، جسمی و فریب و پروپاگاندا و یا واقع نمایی برای نشان دادن خطر #جنگ و یا زیبایی #صلح است.

به اعتقاد این کنشگر مدنی:

۱: کلاه خود سالم و مجهز را با افتخار فقط باید به نیروی رزمنده و در حال نگهبانی یا در میدان رزم داد نه اینکه کاری کنیم که مردم ساکن در شهر رو روستا نیز مجبور به استفاده از آن شوند.
۲: کلاه خود برای حفاظت است نه برای غلبه بر وحشت جنگ.
۳: ما کلاه خود سوراخ و کلاه خود با سر بدون بدن زیاد دیده‌ایم، به ما چتر برای گردش زیر باران، آفتابگیر برای قدم زدن عاشقانه در کنار ساحل بدهید.
۴: جنگ را به جنگ طلبان و جنگ افروزان در یک بیابان بی آب و علف بدهید و به مردم  شهر و آبادی صلح بدهید.
۵: به دشمن خارجی و داخلی بگویید که ما صلح طلبیم اما خدا نکند روزی برسد که همه‌ی مردم، متحد و یک پارچه، آفتابگیر را بر زمین بگذارند و کلاه خود سر بر سر بگذارند که در آن روز حتی مادرها هم یک رزمنده و مدافع مام وطن خواهند شد.

ما کلاه‌خود نمی‌خواهیم، به ما آفتاب‌گیر بدهید.
✍رضا رضائی ۱۴۰۳/۷/۱۳

پاینده باد ایران آزاد، آباد، متحد و شاد

https://t.center/darvishane49

♻️راه‌های نترسیدن

✍رضارضائی ۱۴۰۳/۷/۵

آیا برای نترسیدن بابت #افشاگری، #مطالبه‌گری، #آزادی‌خواهی و #عدالت‌طلبی راهی وجود دارد؟

مقدمه: می‌گویند < < خلاف ها را افشا نکن چون مردم ناامید می‌شوند یا دشمن از وقوع آن خلاف در ج.ا.ا سوءاستفاده می‌کند یا قبح خلاف شکسته می‌شود یا افشا کننده مورد عقوبت امنیتی‌ها و قضائی‌ها قرار می‌گیرد، مطالبه نکن؛ چون سطح توقع جامعه بالا می‌رود و امکان پاسخگویی به همه‌ی خواسته‌ها نیست، آزادی‌خواهی را مطرح نکن؛ چون آزادی خواهی به معنی نبود آزادی و وجود دیکتاتوری است که با طرح این موضوع به ضد نظام تبدیل می‌شوی و عقوبت می‌بینی، عدالت‌خواه نباش چون حالا که "ظلم بالسویه" جاری است، پس یک نوع عدالت‌ برقرار است و مخالفت با وضعیت موجود، موجب مجازات خواهد شد.

یکم: ان‌شاءالله مردم فهیم و باشعور از افشاگری فسادها و غارت‌های سازمان‌ها و نهادها بخصوص غیرپاسخگوها ناامید نگردیده، قبح خلاف شکسته نشده و افشاگر عقوبت نخواهد شد؛
دوم: ان‌شاءالله مطالبه‌ی حقوق زنان، اقلیت‌های قومی و دینی، زندانیان و محصوران بی‌گناه، ایثارگران، بازنشستگان، معلمان، کارگران، کشاورزان، معدنچیان، صیادان، کول بران، سوخت بران، باربران و مالیات دهنگان بی‌نصیب از مواهب یک زندگی امن و آرام، باعث بالارفتن توقع بهره‌مندان، آقازاده‌ها، رفاه‌زدگان و غارتگران نشود؛
سوم: ان‌شاءالله آزادی‌خواهی منجر به #آزادی شود؛
چهارم: ان‌شاءالله عدالت‌طلبی موجب برقرار قسط و عدل و برابری و #رفع_تبعیض شود؛
پنجم: ان‌شاءالله افشای ماهیت و اهداف جنگ‌طلبان و کاسبان تحریم، موجب تهدید و انگ و زندان و اعدام نشود؛ ولی موجب برقراری صلح پایدار شود.

به اعتقاد این کنشگر مدنی:

۱: به نظر می رسد،یکی از راه‌های نترسیدن آن است که همه‌ی مردم برای نترسیدن، شجاعت و شهامت یافته و با هم متحد شوند؛
۲: به نظر می رسد، یکی از راه‌های نترسیدن، حق گویی و مطالبه‌ی مسائل ملی است، مثل عدم ورود به جنگ و #صلح_طلبی؛
۳: به نظر می رسد، یکی از راه‌های نترسیدن، آموزش‌های عملی پرسشگری و مطالبه گری از دوران کودکی به فرزندان مام وطن بود و هنوز هم برای آن دیر نیست؛
۴: به نظر می رسد، یکی از راه‌های نترسیدن، الگو شدن عینی بزرگ‌ترها در کنشگری مدنی است؛
۵: به نظر می رسد، یکی از راه‌های نترسیدن، انجام انواع اعتراضات بدون خشونت کلامی و فیزیکی است؛
۶: به نظر می رسد که یکی از راه‌های نترسیدن، انجام اقدامات عینی و عملی در حمایت از افشاگران و صلح طلبان است؛
به‌خاطر داشته باشیم که نترسیدن یک صفت، مساوی شجاعت درونی است که باید به یک کنش بیرونی تبدیل شود و همواره و مستمراً باید از آن در جهت حق‌وحقوق مظلومان و مبارزه با ظلم و ستم زورمندان بخصوص حکام و کارگزاران حکومتی استفاده نمود و اجازه نداد که با هیچ حرف و فعلی، کشور را به جنگ بکشند که عواقب سوء و ویرانگر آن برای ملک و ملت است.

پاینده باد ایران، آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.center/darvishane49

♻️دشمن دانا بلندت می کند

آیا هنوز هم اعتراف به توانایی های دشمن اشغالگرِ کودک کش، به معنی سرسپردگی و همراهی و تأیید او است؟

مقدمه: زین پس جفا است که اجازه ندهند مردم و نیروهای جان برکف ما نسبت به توانایی های هر دشمنی بخصوص دشمن صهیونیستی، صحبت کند، تفسیر کند، تببین کند و حتی توانایی های او را درست تعریف کند، چرا که دشمن شناسی اولین گام مبارزه است.

یکم: وقتی به مراکز هسته ای ما #نفوذ شده و اطلاعات به سرقت می رود یا دانشمند ما ترور می شود یا مهمان در خانه ی خودمان #ترور می شود، پس بحث و تحلیل ماجرا از حوزه ی #اطلاع_رسانی، #شفاف_سازی و ممانعت از دروغ‌پراکنی و بزرگ نمایی دشمن، واجب و جهاد تببین است.
دوم: پذیرفتن این مطلب که #دشمن_صهیونیستی در حوزه ی نفوذ انسانی، الکترونیک و سایبرنتیک به قابلیت های بالایی دست یافته، باعث افزایش ضریب هوشیاری، پرکردن خلأ های امنیتی، بالابردن توان پیشگیری و مقابله می شود.
سوم: ترورهای صورت گرفته در ۲۷ شهریور در لبنان و سوریه، زنگ خطر برای تداوم حمله یا عملیات مشابه برای نیروهای خودی را به صدا در آورده است.
چهارم: وقتی حزب الله و ارتش لبنان آماده ی عملیات زمینی دشمن صهیونیستی می شوند و از جای دیگر و شکل دیگری به آنها ضربه وارد می‌شود، باید پذیرفت که لزوما صحنه ی نبرد، به شکل کلاسیک و تن به تن یا با بمب و موشک و پهپاد نیست؛ بلکه می تواند عملیات ترکیبی و پیچیده ی مدرن با ابزار پیش بینی نشده باشد.
پنجم: تشریح ماجرای لبنان توسط کارشناسان و فرهنگ سازی مقاومت، به معنی نا امیدی و ترس نیست بلکه می تواند در حوزه ی آگاهی رسانی و شفاف سازی بوده و با تشریح توان ضد تروریستی نیروهای خودی، امید به جبهه ی مقاومت و سرمایه های انسانی و مادی را افزایش دهد.

به اعتقاد این کنشگر مدنی:

۱: پرده پوشی و پنهان کاری دیگر جایگاه ندارد و باید مردم را آگاه و هوشیار کرد.
۲: مطالبه ی رویارویی بین المللی با این گونه ترورها باید به مطالبه ی عمومی در جهان اسلام بدل شود.
۳: بازخواست، تحریم و مجازات شرکت های تولید کننده ی هر وسیله ی الکترونیکی که از آن برای عملیات تروریستی استفاده می‌شود را به یک دعوای حقوقی در مراجع ذیصلاح تبدیل کنیم.
۴: گرچه از دست دادن #نیروهای_مقاومت یک ضایعه جبران ناپذیر بوده و باید آن را به مردم لبنان، سوریه و ایران تسلیت گفت اما، حالا که دشمن دانا، ما را بلند (هوشیار) کرده، باید از شیوه های عملیات انتحاری و چریکی و سرمایه گذاری برای آموزش ایدئولوژیک استشهادی دست برداشته و جوانان را به درجه ی نخبگی در علوم و فنون جدید که هزینه مقاومت در مقابل دشمن را کاهش و اثر بخشی آن را افزایش میدهد، هدایت کنیم.
۵: گرچه تبلیغ و ترویج خشونت و جنگ، محکوم است و باید از آن پرهیز نمود؛ لیکن باید بالا بردن امنیت ملی و حفظ تمامیت ارزی و توان انجام عملیات پیشگیرانه را در حوزه ی صلح طلبی و بازدارندگی ارزیابی کنیم.
۶: باید پذیرفت که #صلح_طلبی، #تنش_زدایی، برقراری #حُسن_همجواری، تعامل سازنده با همسایگان و دیگر کشورها فقط از طریق تکیه به مردم و بالا بردن توان علمی آنها، توسعه ی همه جانبه ی پایدار، مبارزه با #فساد و نفوذ میسر خواهد شد.
یادمان باشد که ماجرای ۲۷ شهریور در لبنان می تواند هم ضربه به حزب الله باشد و هم عملیات فریب برای دور کردن اذهان مردم نسبت به وحشی گری بزرگتر.
دولت چهاردهم هیچ راهی ندارد مگر جلب اعتماد اکثریت هشتاد درصدی ها برای آماده باش نظامی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی با رفع موانع امنیت روانی جامعه و تامین آزادی و معیشت مردم.

پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد

✍رضارضائی ۱۴۰۳/۶/۲۸

https://t.center/darvishane49

♻️سررسید مطالبات

✍رضارضائی. ۱۴۰۳/۶/۵

آیا پس از ۴۶ سال فداکاری، ایثار، همراهی، همکاری، مجاهدت، آوارگی، خون دادن و پایمردی، موقع سررسید مطالبات نرسیده؟
مقدمه: به نظر می‌رسد که وقتی یک ملتی ۴۶ سال هرچه که داشت از جان و مال و فرزند و آبرو و آسایش و امنیت را برای یک انقلاب داده، حالا حق داشته باشد که حداقل‌هایی مثل امید، اعتماد، راستی، درستی، معیشت مطابق با شان و منزلت و کار و کوشش را مطالبه کند.

یکم: انقلاب سال ۵۷ انتخاب مردمی بود که در آن زمان می زیستند و فارغ از درست یا اشتباه یا ناقص بودن آن، حق داشتند که مطالبات خود را داشته باشند اما نسل امروز نه آن انقلاب کرده‌ها هست و نه آن مطالبات را دارد.
دوم: وقتی مردمی که در ۱۴۰۳ زندگی می‌کنند نیز به جبر یا به دلخواه، عمر و هستی و آرزو و امید خود را پای این حاکمیت و حکومت‌ها گذاشته‌اند، حق دارند که مطالباتی از جنس خودشان و اقتضائات روز را داشته باشند.
سوم: مردم این دوره و زمانه نیز حق دارند برای نسل‌های بعدی و ایران فردا، مطالباتی از جنس #رفاه، #آرامش، #صلح، #برابری، #محیط‌زیست سالم، برخورداری از #حقوق_شهروندی، آموزش علوم روز، مبادلات فرهنگی با تمام مردم جهان و #آزادی را داشته باشند.
چهارم: آنچه که هر سه نسل را به هم پیوند می‌دهد عبارت است از: سرزمین، قانون و حاکمیت. هرآنچه که این سه مهم را برهم بزند یا مخدوش کند، به‌عنوان عامل شکاف نسلی شناخته می‌شود.
پنجم: سرزمین ما دچار آسیب‌های فراوان شده از جمله تداوم خشکسالی و سوءمدیریت منابع و نداشتن برنامه‌ای آینده‌نگر. قانون اساسی دیگر مورد وفاق نیست و نیاز به اصلاح یا تغییرات اساسی دارد. حاکمیت دچار قصورهایی در اجرای قانون اساسی شده که نتیجه‌ی آن ایجاد خلأ و ظهور برداشت های متفاوت و در برخی موارد متناقض از قانون و ورود افراد ضد منافع ملی و ضد امید و اعتماد به عرصه ی سیاستگذاری و اجرا شده است.
ششم: درخواست مطالبات سررسید شده حق مسلم همه ی ملت است و نباید آنها را به واسطه‌ی مطالبه‌گری، حذف کرد.
هفتم: مخالفت کنشگران مدنی خشونت پرهیز است که در جهت پاسداری از سرزمین، قانون و حاکمیت مدافع حقوق مردم انجام می‌شود و وجاهت انسانی، عرفی، قانونی و بین‌نسلی دارد.

به اعتقاد این کنشگر مدنی:

۱. هیچ اشکالی ندارد که گذشتگان در مورد خطاهای خود عذرخواهی کرده و در صدد جبران بر آیند.
۲. هیچ اشکالی ندارد که حاکمیت به خطاهای استراتژیکی خود اعتراف کرده و راه عقب‌نشینی و جبران مافات را طی کند.
۳. هیچ اشکالی ندارد که #غارتگران، #فاسدان، #دزدان، #ناکارآمدان و #قبیله_گرایان مجازات شوند.
۴. هیچ اشکالی ندارد که در صورت عدم تحقق سه بند فوق، ملت برای حفظ سرزمین خود و تحویل آباد آن به نسل بعدی، به دنبال تغییر قانون یا حاکمیت باشد.
۵. هیچ اشکالی ندارد که مردم آرزومند، خردمند و هوشیار شده، روش‌های مطالبه‌گری و کنشگری شکست‌خورده‌ی قبلی را تغییر داده و به دنبال روش‌های نوین باشند.
هیچ اشکالی ندارد که مردم این دوره و زمانه متفاوت‌تر از نسل‌های قبلی باشند، نوع آرزوهایشان متفاوت‌تر و سبک امیدشان به فردای بهتر نیز متفاوت‌تر باشد، پس باید به حق مسلم آنها احترام گذاشته شده و اتحاد و امیدشان مورد هجوم سنت‌گرایان و حافظان وضع موجود قرار نگیرد.

پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.center/darvishane49

♻️کاش هر روز، روز تحلیف بود

✍رضارضائی ۱۴۰۳/۵/۶

چرا در قانون اساسی فقط برای رئیس‌جمهور،  برگزاری مراسم #تحلیف مصوب شده؟

مقدمه: چون طبق قانون اساسی، رئیس‌جمهور باید سوگندنامه‌ای را قرائت و آن را امضا کند و به آن تعهد شرعی، عرفی، اخلاقی، اجتماعی و کاری داشته باشد، خیلی خوب می‌شد که این تحلیف را می‌توانستیم توسعه بدهیم.
یکم: کاش می‌شد که رئیس‌جمهور هر روز در ابتدای شروع کار قسم یاد می‌کرد که در آن روز فقط رضای خدا و خدمت به مردم کشور را سرلوحه قرار داده و به‌هیچ‌وجه مصالح ملک و ملت را فدای مصلحت صاحبان قدرت و تأییدکنندگان یا صاحب فرمان نکند؛
دوم: کاش می‌شد که در مجلس نیز پس از اخذ رأی اعتماد به هر وزیر، برای او نیز مراسم تحلیف برگزار و متن کتبی امضا شده ی آن سوگندنامه‌ هم از وی اخذ می‌شد؛
سوم: کاش برای انتصاب هر معاون و مشاور و مدیرکل و استاندار و شهردار و هر صاحب دستوری، مراسم تحلیف برگزار می‌شد؛
چهارم: کاش علاوه بر دریافت سوگندنامه، تضمین‌های حقوقی، مالی، جانی و حیثیتی هم اخذ می‌شد؛
پنجم: کاش هم‌زمان با مراسم تحلیف رئیس‌جمهور، مراسم تحلیف کل مردم کشور هم انجام می‌شد و همه با هم سوگند یاد می‌کردند که تا پای جان، مطالبات قانونی، شرعی و انسانی مبتنی بر حقوق شهروندی خود را به گونه ای وقفه ناپذیر از مسئولین خواستار شوند و تا تحقق آن در صحنه بمانند؛
ششم: کاش در تحلیف، علاوه بر سوگندیادکردن برای ادای تکالیف، سوگندنامه‌ای برای پرهیز از نفی تکالیف، تفسیر به رأی تکالیف، عدم پاسخگویی، پارتی‌بازی، رانت خواری، زمینه چینی فساد و غارت، نابودی محیط‌زیست و ... را نیز می‌داشتیم؛
هفتم: کاش برای #انتصابیون هم مراسم تحلیف می داشتیم؛
هشتم: کاش برای اقلیت‌های دینی و قومی، زنان، جوانان، اصناف و فرودستان و گرفتاران و بیچارگان نیز مراسم تحلیف می داشتیم که تا پای جان برای استیفای حقوق خود در جنبش مردمی حضور فعال داشته و اجازه‌ی سلطه‌گری و استبداد را به هیچ فرد و جناحی ندهند؛
نهم: کاش علاوه بر دعوت از شخصیت های  سیاسی خارجی برای شرکت در  مراسم تحلیف رئیس جمهور، از #سازمان های_مردم_نهاد رسمی و غیر رسمی که در جنبش جهانی ضد #استعمار، ضد #استثمار، ضد #فقر، ضد #استبداد، ضد #خشونت، ضد #جنگ، ضد تبعیض، ضد کودک و همسر آزاری و حفاظت از #محیط_زیست و #صلح_جهانی فعالیت می کنند نیز دعوت می شد.

به اعتقاد این کنشگر مدنی:
۱- نه تنها باید از مراسم تحلیف رئیس جمهور اقلیتی، اکثریتی، انتصابی، انتخابی، موقت، چهارساله، استخری، هلیکوپتری، محدود و محصور استقبال کرد، بلکه باید خواستار بسط و توسعه‌ی آن به تمامی رده‌های حاکمیتی و کارگزاران شد؛
۲- باید تضامین بیشتری از رئیس و وکیل و وزیر و معاون و مشاور گرفت؛
۳- باید شاهدان مراسم تحلیف را از حاکمیتی به مردمی تبدیل کرد ( بند ۹ بالا)؛
۴- باید هر روز، روز تحلیف برای همه باشد.

پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.center/darvishane49

♻️آمادگی من برای #ایران_فردا

رضا رضائی. ۱۳ بهمن ۰۲ (یک روز برفی پر انرژی)

مگر می‌شود با دست‌خالی و بدون برنامه به دیدار ایران فردا رفت؟
جایی خواندم در روزی که مردم برای دعای باران به بیرون شهر می‌رفتند، تنها یک دختربچه با خود چتر همراه داشت. این یعنی فقط یک نفر بود که هم در دعایش اخلاص داشت و هم باورداشت که دعایش اجابت می‌شود و این در حالی است که ما نه قبل از رسیدن به نقطه‌ی پایان گذشته و آغاز فردای ایران کاری انجام می‌دهیم و نه آن‌قدر به تحولات فردا ایمان داریم که از قبل تدارک لازم را ببینیم.
و اما من به تأسی از آن دختربچه دو برنامه دارم.
- برنامه‌هایی برای دوران گذار از وضعیت موجود شامل: مطالعه‌ی زیاد در حوزه‌ی آسیب‌شناسی انقلاب و از انقلاب تا کنون، تعیین و شناخت نقاط انحراف و گلوگاه‌های #فساد، بازشناسی چهره‌ها و افراد مهم در انقلاب و بعد آن از منظر خطاهای فکری، تصمیم‌گیری و عملیاتی، پدیدارشناسی تشکیلات، سازمان‌ها، نهادها، شوراها، مجمع‌ها، قوای سه‌گانه، فرادست‌ها و #فرا_قانون‌ها از منظر ضرورت ایجادی و کارکردهای آنها و چرایی تداوم وجود آنها برای بهره‌برداری از #بودجه، مطالبه‌گری، شفافیت خواهی، عدالت‌خواهی، #آزادی‌خواهی، #جمهوری‌خواهی و تلاش برای اتحاد و همبستگی مردم حول محور منافع ملی، تمامیت ارضی و #صلح_پایدار.
- برنامه‌هایی برای ایران فردا شامل: جستجو و یافتن خبرگان و نخبگان متعهد و کارشناس در تدوین #قانون_اساسی جدید، تقویت فکری و روحی خودم برای مشارکت در همه‌پرسی قانون اساسی و تعیین نوع #حکومت، همکاری با سازمان‌های مردم‌نهاد فرهنگی برای اصلاح و تغییر در فرهنگ #نظام_حکمرانی و فرهنگ عامه بدون پیوستگی به خرافات و انحرافات ارزشی و انسانی، تهیه‌ی کارت‌پستال دوستی و مودت برای تمام مردمی که ۴۵ سال برای آنها آرزوی مرگ کردیم (به‌جز سران و حکومت‌های ظالم و ستمگر و متجاوز و کودک کش و وابسته به‌نظام سلطه‌ی جهانی)، همراهی و همکاری با گروه‌های مردمی فقرزدا و #حافظان_محیط‌زیست و تأمین‌کنندگان حقوق اقلیت‌ها و زنان و کودکان و ایجاد آمادگی جسمی برای پیش‌مرگی جوانان تحول‌خواه وطن‌دوست.
بیایید برای فردای #خیزش، جوشش و نزول رحمت الهی، چتر محبت برداریم و در خیابان‌های اتحاد و همدلی جاری بشویم.

پاینده باد ایران آزاد، آباد و شاد
https://t.center/darvishane49

♻️چشم انداز فردای پس از خود‌براندازی

✍رضا رضائی. 1402/10/29

آیا تعریف چشم انداز برای فردای #خودبراندازی یک تعریف خیالی است یا واقعی؟
بدون شک اگر برای تعریف چشم‌انداز، واژه هایی چون منظره یا دورنما را در نظر بگیریم، قطعاً برای تعریف واژه‌ی خود‌برانداز نیز به خود ویرانگر و خود‌نابودگر خواهیم رسید ولی مشکل در تعاریف نیست بلکه مشکل در این است که آیا اصولاً می‌توان برای #ایران‌فردا چشم‌اندازی تعریف کرد؟ و آیا می‌توان سیستم حاکمیت مستقر را به سمت خود‌براندازی تصور کرد؟
در پاسخ باید گفت که برای تمامی مسائل ایران فردا مثل نوع حکومت، قانون اساسی، تقسیم قوا، برقراری دموکراسی، تقسیمات کشوری، جایگاه اقوام و اقلیت ها در ساختار قدرت، سیستم‌های آموزشی، مالی، نظامی و ... می‌توان تعاریف راهبردی و کارکردی تعریف کرد و این مهم برای حرکت به سمت تغییر وضعیت موجود لازم و ضروری است.
اما تعبیر سیستم مستقر به جای کلمه‌ی " نظام" از آن هم واجب‌تر است. به عبارتی وقتی مجموعه‌ای از افراد، نهادها، سازمان‌ها، قانونگذاران و مجریان در حالت نظم گریزی و زیر پا گذاشتن قوانین شرعی، عرفی و انسانی هستند، قطعاً به سمت نظام حرکت نمی‌کنند و نظام یافته نیستند پس مجموعه‌ای از سیستم‌های درهم‌تنیده با ظرفیت بی‌نظمی و توان فسادزایی هستند که قابلیت افزایش بی‌نظمی و فساد را در دل خود دارند و به همین ترتیب، با افزایش آن، یعنی برهم زدن نظم، به سمت خودویرانگری و خود‌براندازی حرکت می کنند.
مثال‌های ساده‌ی آن عبارتند از ورود فاسدان به قانونگذاری، ورود نظامیان به سیاست و اقتصاد و تجارت، تعدد مراکز تصمیم گیری، تمرکز رهبری و هدایت، تداخل سیستم‌های نظارتی، حذف نخبگان و استیلای ناکارآمدان، غارت منابع به جای بستر سازی برای توسعه و پیشرفت، دیپلماسی خارجی در جهت دخالت در امور کشورهای دیگر به جای همگرایی منطقه ای برای #صلح_پایدار و مسائلی از این دست می باشد.
پس ساده‌ترین و واقعی‌ترین چشم‌انداز برای ایران پس از خودبراندازی، عدم وجود هرآنچه که نظم اجتماعی را ذایل، حقوق شهروندی را مختل، آزادی را سلب، عدالت را متوقف، مشارکت را صوری و انتخابات و تحقق دموکراسی را نمایشی و فرمایشی می سازد است.
شاید بهترین تصویر از نمای ایران‌فردا پس از خود‌براندازی، حذف تفکر امنیت بدون اقتصاد و جایگزین کردن اقتصاد درون‌زای برون ریز و اتصال اقتصاد ملی به اقتصادهای منطقه‌ای و بین‌المللی بعنوان پایه‌ی امنیت ملی، مشارکت در حل و فصل منازعات منطقه‌ای و ریشه‌کن کردن تروریسم از طریق ایجاد بلوک‌های #مشترک‌المنافع به جای دخالت نظامی و مستشاری و موشک پرانی و کمک های مادی از جیب مردم باشد.
در پاسخ به سؤال آغازین نیز می‌توان گفت که ترسیم چشم‌انداز ایران فردا پس از خود براندازی کاملاً واقعی است و واقعی بودن آن در خواست جامعه برای برون‌رفت از وضعیت موجود #فقر، #فلاکت، #ناکارآمدی، سیاسی‌کاری و قفل‌کردن اقتصاد و معیشت مردم به سیاست خارجی است که آثار شوم آن در زندگی مردم، تهدید آینده‌ی #جوانان و مجموعه‌ی مستمری از #دزدی و #رانت و #اختلاس و #فساد است که می‌تواند ایران فردا را در هاله‌ای از ابهام و سیاه‌بختی تصویرسازی کند.
به امید ایجاد وفاق بر روی چشم‌انداز ایران فردا پس از خود براندازی برای امیدبخشی و ایجاد اتحاد مردم در مواجهه با رویدادهای پیش روی مثل درگیرشدن در جنگ‌های بی‌حاصل و یا انتخابات.

پاینده باد ایران آزاد، آباد و شاد
https://t.center/darvishane49

♻️قیام شادی

رضا رضائی. نوزدهم آذر 02

آیا قیام و جنبش بعدی، قیام شادی و نشاط خواهد بود؟
هرچند که غم و غصه‌ی فراوان در ایام سوگواری پیامبر، ائمه و بزرگان دین داریم؛ اما باید توجه داشت که سه نکته فراموش شده یا به انحراف رفته است.
اول- باید سوگواری از حکومتی، تظاهر و نمایش، به فردی و باطنی تبدیل شود.
دوم – ماهیت وجودی بزرگان دین، فرامین آنها، دین، آئین و مسلک آنها را وارد حکومت و رفتار کارگزاران حکومتی کنیم.
سوم _ بزرگداشت زادروز، بزرگداشت تحقق منویات، گسترش سیره و سلوک، نهادینه‌سازی اعتقاد به #آزادی، #برابری، توسعه، #پیشرفت و #صلح جهانی بزرگان دین و ملت را به‌صورت جمعی و همگانی جایگزین سوگواری کنیم و پس از عبور از دوران " هرچه داریم از تاسوعا و عاشورا داریم" به دوران طلایی "هرچه داریم از شور و شادی و نشاط و امید داریم" برسیم. 
بی شک جایگزین‌کردن اعیاد و جشن‌های باستانی، به‌جای برگزاری روز و هفته و دهه‌ی عزا و ماتم، تأثیرات روحی و روانی بیشتری در نشاط و افزایش امید به زندگی دارد.
تصور این مطلب بسیار ساده است که مردم شادی‌کنان و پایکوبان به حرکت درآمده و به سمت کاخ ریاست‌جمهوری، کاخ دادگستری، مجلس، وزارتخانه‌ها و صداوسیما بروند و حق شاد بودن و شاد زیستن و برچیدن بساط ناکارآمدی و دزدی و اختلاس و هرگونه فسادی را مطالبه کرده و بگیرند.
تصور این مطلب خیلی زیباست که کارگران مدیران خائن و ظالم را از صنعت اخراج کنند.
تصور این مطلب بسیار دل‌انگیز است که مردم با شادی و کف زنان از متروها بیرون‌آمده و در خیابان‌ها گروه‌های شادی را ایجاد و هوراکشان برای تحقق آزادی و برابری، اموال مصادره‌شده‌ی دوران انقلاب را پس بگیرند و اموال به یغما رفته توسط بانک‌ها و بورس و مؤسسات مالی اعتباری و هلدینگ‌ها را مصادره کرده و شادی‌کنان برج‌ها و کاخ‌های ستمگران را بدون خشونت و آسیب، به خزانه‌ی ملت برگردانند.
تصور این مطلب بسیار شورانگیز است که مراکز آموزش، تعلیم، تربیت، مهارت‌آموزی و دانشگاه‌ها با شادی و نشاط و کف‌زدن و پایکوبی دانش‌آموزان و معلمان و اساتید فتح شده به اصل و ماهیت و کارکرد اصلی خود بازگردانده شوند.
بی شک این تصورات قابل‌تحقق و اجرا است مشروط بر آنکه باور کنیم که " قیام بعدی، قیام شادی" است چرا که میزان تاب‌آوری مردم در مقابل درد و رنج و ظلم و استبداد و خرافات و سیه روزی به پایان رسیده و رهبران شادی‌آفرین، رهبران اجتماعی آتی خواهند بود.

پاینده باد ایران آزاد، آباد و شاد
https://t.center/darvishane49

♻️کدام سمت تاریخ ایستاده‌ایم؟

رضا رضائی. 25 مهرماه 02


چند سال قبل از انقلاب، مادر دوستم که سرطان داشت به همراه شوهرش به اسرائیل رفت و پس از درمان بازگشت و خاطراتی را برای بچه‌هایش و آنها نیز برای ما تعریف کردند و ما هنوز نمی‌دانستیم که #اسرائیل یک کشور غاصب، جنایت‌کار و کودک کش است که علی‌رغم داشتن کرسی در سازمان ملل و به‌رسمیت‌شناختن آن، نامشروع، نامعقول و نامطلوب است.
کسانی که از دوران انقلاب در قید حیات هستند و هنوز حافظه‌ی آنها یاری می‌کند، به یاد دارند که در بحبوحه‌ی انقلاب و شفاف‌شدن خط‌مشی #مبارزات_مسلحانه و ترور، هنوز هم فکر می‌کردیم که کشتن جنایت‌کار و غاصب و ظالم، حق مظلوم است و هنوز به خودمان نیامده و هنوز در هیچ مدرسه‌ای درس #عشق و مطالبه‌ی #صلح نیاموخته بودیم که اول به دامان خشونت‌طلبان قهار افتادیم که انتقام و کیفر ایادی رژیم گشته را تبلیغ می‌کردند و بعد هم به دامان افرادی افتادیم که حمایت از مظلومان جهان و در رأس آن ملت مظلوم و ستمدیده‌ی فلسطین را در بوق‌وکرنا کرده بودند.
خلاصه، خشونت‌طلب شده بودیم و داعیه‌ی #صدور_انقلاب و حمایت از تمام مظلومان حتی مردم عادی دیگر کشورها جزو شعارهای ما بود و مرتب نه‌تنها با شعار، بلکه با کمک‌های مادی و #نظامی و #مستشاری به آن وعده‌ها عمل کردیم و خودمان و عراق نیز وارد فاز جدیدی از خشونت، آدم‌کشی، بچه کشی، غصب و غارت شدیم.
هنوز پیکر مطهر جوانان وطن را تحویل نگرفته و هنوز به بازسازی ویرانی‌های جنگ و رسیدگی به آلام ملت نپرداخته بودیم که بازهم درگیر شعار و خشونت و جنگ شدیم و خلاصه 45 سال است که در مدرسه‌ی خشونت طلبی و جنگ و کشتن و کشته شدن، آرزوی شهادت داریم.
در واقع ما فکر می کنیم که در سمت درست تاریخ ایستاده‌ایم؛ اما اگر عده‌ای از مبارزین پیش از انقلاب و حین انقلاب در #لبنان و #فلسطین مشق جنگ نکرده و ما را به‌جای مدرسه‌ی انتقام، خشونت، اسلحه، بمب و موشک، به مدرسه‌ی علوی عشق و مطالبه‌ی صلح پایدار دیگری برده بودند، چه‌بسا بعد از انقلاب با چهره‌ی رحمانی انقلاب اسلامی گام‌های مؤثری در جهت صلح پایدار و دفاع از مظلومان و حق‌طلبان برمی‌داشتیم و چه‌بسا با دیگر روش‌های خشونت پرهیز، الآن در سمت درست تاریخ ایستاده بودیم نه سمت‌وسویی که ما را به آن طرف سوق دادند و در باورهای ما نهادینه کردند و منابع کشور و جهان اسلام را نابود کردند.
وضعیت امروز #غزه حاصل تفکر و عملکرد دانش‌آموختگان مکتب جنگ و کشتار و خشونت در هر دو طرف آن است؛ ولی ما کجای این صحنه‌ی ضدبشری، غیراخلاقی و غیرمدنی قرار داریم؟
آیا چون 45 سال شعار دادیم و منابع کشور را هزینه کردیم، هنوز هم باید ادامه بدهیم یا می توان ایستاد و به کل ماجراهای اعدام و جنگ و دخالت در دیگر کشور ها از یک سو و فقر و فلاکت مردم خودمان از سوی دیگر نگاه کنیم و تصمیم جمعی و عقلانی بگیریم نه حکومتی؟
بی شک نظام حکمرانی کشور با ازدست‌دادن اعتماد عمومی و عقبه‌ی مردمی، فاقد وجاهت گردیده و همان‌طور که مطالبه‌ی برگزاری همه‌پرسی و تدوین قانون اساسی جدید، از مطالبات مدنی خشونت پرهیز است، اصلاح نظام سیاسی و بین‌المللی در جهت توسعه و پیشرفت کشور نیز از دستاوردهای نهضت بیداری و جنبش‌های مردمی سه دهه‌ی اخیر بخصوص جنبش #مهسا است و بی شک باید در جای درست تاریخ بایستیم.
پاینده باد ایران آزاد و آباد

https://t.center/darvishane49