قلم بیداری

♻️راه‌های نترسیدن

✍رضارضائی ۱۴۰۳/۷/۵

آیا برای نترسیدن بابت #افشاگری، #مطالبه‌گری، #آزادی‌خواهی و #عدالت‌طلبی راهی وجود دارد؟

مقدمه: می‌گویند < < خلاف ها را افشا نکن چون مردم ناامید می‌شوند یا دشمن از وقوع آن خلاف در ج.ا.ا سوءاستفاده می‌کند یا قبح خلاف شکسته می‌شود یا افشا کننده مورد عقوبت امنیتی‌ها و قضائی‌ها قرار می‌گیرد، مطالبه نکن؛ چون سطح توقع جامعه بالا می‌رود و امکان پاسخگویی به همه‌ی خواسته‌ها نیست، آزادی‌خواهی را مطرح نکن؛ چون آزادی خواهی به معنی نبود آزادی و وجود دیکتاتوری است که با طرح این موضوع به ضد نظام تبدیل می‌شوی و عقوبت می‌بینی، عدالت‌خواه نباش چون حالا که "ظلم بالسویه" جاری است، پس یک نوع عدالت‌ برقرار است و مخالفت با وضعیت موجود، موجب مجازات خواهد شد.

یکم: ان‌شاءالله مردم فهیم و باشعور از افشاگری فسادها و غارت‌های سازمان‌ها و نهادها بخصوص غیرپاسخگوها ناامید نگردیده، قبح خلاف شکسته نشده و افشاگر عقوبت نخواهد شد؛
دوم: ان‌شاءالله مطالبه‌ی حقوق زنان، اقلیت‌های قومی و دینی، زندانیان و محصوران بی‌گناه، ایثارگران، بازنشستگان، معلمان، کارگران، کشاورزان، معدنچیان، صیادان، کول بران، سوخت بران، باربران و مالیات دهنگان بی‌نصیب از مواهب یک زندگی امن و آرام، باعث بالارفتن توقع بهره‌مندان، آقازاده‌ها، رفاه‌زدگان و غارتگران نشود؛
سوم: ان‌شاءالله آزادی‌خواهی منجر به #آزادی شود؛
چهارم: ان‌شاءالله عدالت‌طلبی موجب برقرار قسط و عدل و برابری و #رفع_تبعیض شود؛
پنجم: ان‌شاءالله افشای ماهیت و اهداف جنگ‌طلبان و کاسبان تحریم، موجب تهدید و انگ و زندان و اعدام نشود؛ ولی موجب برقراری صلح پایدار شود.

به اعتقاد این کنشگر مدنی:

۱: به نظر می رسد،یکی از راه‌های نترسیدن آن است که همه‌ی مردم برای نترسیدن، شجاعت و شهامت یافته و با هم متحد شوند؛
۲: به نظر می رسد، یکی از راه‌های نترسیدن، حق گویی و مطالبه‌ی مسائل ملی است، مثل عدم ورود به جنگ و #صلح_طلبی؛
۳: به نظر می رسد، یکی از راه‌های نترسیدن، آموزش‌های عملی پرسشگری و مطالبه گری از دوران کودکی به فرزندان مام وطن بود و هنوز هم برای آن دیر نیست؛
۴: به نظر می رسد، یکی از راه‌های نترسیدن، الگو شدن عینی بزرگ‌ترها در کنشگری مدنی است؛
۵: به نظر می رسد، یکی از راه‌های نترسیدن، انجام انواع اعتراضات بدون خشونت کلامی و فیزیکی است؛
۶: به نظر می رسد که یکی از راه‌های نترسیدن، انجام اقدامات عینی و عملی در حمایت از افشاگران و صلح طلبان است؛
به‌خاطر داشته باشیم که نترسیدن یک صفت، مساوی شجاعت درونی است که باید به یک کنش بیرونی تبدیل شود و همواره و مستمراً باید از آن در جهت حق‌وحقوق مظلومان و مبارزه با ظلم و ستم زورمندان بخصوص حکام و کارگزاران حکومتی استفاده نمود و اجازه نداد که با هیچ حرف و فعلی، کشور را به جنگ بکشند که عواقب سوء و ویرانگر آن برای ملک و ملت است.

پاینده باد ایران، آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.center/darvishane49

♻️مطالبه‌گری به‌موقع/ بی‌موقع

✍رضارضائی ۱۴۰۳/۴/۱۷

#مطالبه‌گری مؤثر تابع زمان، مکان، شرایط، موقعیت و حتی فرهنگ و ادبیات خاص است؟

یکم: بی شک یک مطالبه‌گری مؤثر باید در زمان، مکان، شرایط و موقعیت مناسب، باقدرت مناسب از شخص مناسب انجام شود مثلاً نمی‌توان از رئیس‌جمهور منتخب در مورد رفع فیلترینگ در همین امروز مطالبه کرد؛ اما در مقابل آن دقیقاً همین امروز و در همین ایران عزیز و با اتکا به قدرت پنجاه‌درصدی‌ها، شصت‌درصدی‌ها و هشتاد درصدی‌ها می‌توان از قوه‌ی قضائیه، آزادی زندانیان سیاسی و مطبوعاتی و رسانه ای مثل استاد برومند و وکیل شجاع جناب آقای دکتر محسن برهانی را در راستای پاسداشت آزادی بیان مطالبه کرد.

دوم: بی شک اگر مطالبه بی‌موقع انجام شود، چه‌بسا که موجب بروز و ظهور مقاومت سیستمی یا مقاومت فردی شود. مثلاً اگر امروز از #رئیس‌جمهور منتخب مطالبه‌ی تشکیل ستاد مبارزه با فساد در سازمان‌ها را بکنیم، این مطالبه‌گری نه به‌موقع و نه در شرایط و موقعیت مناسب است و نه ادبیات آن صحیح است چرا که #مافیای_قدرت و #فساد منتظر است تا خیلی زود با رئیس‌جمهور منتخب در بیفتد و به‌قول‌معروف < < گربه را در حجله بکشد> >.

سوم: بی شک اگر در همین اول کار و با زبان صریح و قدرت رأی‌دهندگان و تحریم‌کنندگان انتخابات، اگر از رئیس‌جمهور محترم مطالبه‌ی دورکردن مشاوران قلابی، لابی‌گران پست و منصب، آمار دهندگان کذاب و تحلیل‌گران روشنفکرنما را داشته باشیم، مطالبه‌ی به‌موقع، به جا، مؤثر و با ادبیات دوستانه و صمیمانه حاکی از ارتباط خوب دولت – ملت است.

چهارم: بی شک اگر وقت گذشت و رئیس‌جمهور منتخب ستاد مردمی احراز و انتصاب وزرا، معاونین، استانداران را تشکیل نداد و خدای‌ناکرده به سهم‌خواهی‌ها توجه کرده و پشتوانه‌ی مردمی بخصوص جوانان را از دست داد و قدرت عظیم ۵۰ درصدی‌ها، ۶۰ درصدی‌های فکور و ۸۰ درصدی‌های اندیشمند را از دست داد و آنها را در مقابل خود دید، آن موقع می‌توان گفت که مطالبه‌گری به‌موقع انجام نشده است.

پنجم: بی شک لیست‌کردن مطالبات از رئیس جمهوری که هنوز بر کرسی پاستور جلوس نکرده یک مطالبه گری بی موقع است اما شاید بر اساس عهد و پیمان دوران انتخابات و درخواست ایشان مبنی بر اینکه ملت باید همیشه مطالبه گر باشد، ارائه‌ی لیست‌های مطالبات در هر زمان و مکان و مربوط به هر وضعیت و شرایط با ادبیات مشارکت جویی در حل مشکلات، یک مطالبه گری درستی است.

نتیجه: با توجه به آنکه از بد شانسی جناب دکتر پزشکیان، منتخب محترم مردم که رئیس جمهور همه‌ی مردم ایران (چه آنهایی که به ایشان یا به رقیبشان رای دادند و چه آنها که انتخابات را تحریم کردند) هستند، همه‌ی گروه‌های فوق تبدیل به مطالبه گران شده و دیگر نامی از #اصلاح طلب و #اصولگرا و #تحریمیان نیست و حالا با گروه همدل، هم فکر، امیدوار و مشارکت جویی به نام << مطالبه گران قدرت مند >> مواجه است که باید قدر این مطالبه گری قدرمندانه را دانسته و با قدرت جلوی #ظلم، #ستم، #استبداد و فرمان‌های فراقانونی بایستد.

پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.center/darvishane49

♻️آغاز مطالبه‌گری رسمی (پیش از اعلام نتایج آرا)
✍رضارضائی. ۱۴۰۳/۴۱۵

آیا آغاز #مطالبه‌گری رسمی در ادامه‌ی جنبش #تحریمیان انتخابات است؟
مقدمه: ازآنجائی‌که هر دو نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری از مردم خواسته‌اند که انجام وعده‌های داده شده در دوران تبلیغات را مطالبه کنند، بنابراین مطالبه‌گری با اجازه‌ی رسمی خود آنها از روز اعلام پیروزی هریک از آنها آغاز می‌شود و بی شک انجام دستور واجب و سرپیچی از آن خلاف دستور بالاترین مقام اجرائی خواهد بود پس می‌توان لیست اول مطالبات را به شرح زیر اعلام و از همه‌ی مردم برای انجام دستور مطالبه‌گری دعوت به عمل آورد.
یکم: #استعفا، بر اساس مطالبه‌ی #اکثریت بیش از ۶۰٪ از مردمی که در دور اول شرکت نکرده و نارضایتی خود را از وضعیت موجود، حاکمیت، ارکان حکومتی، نهادها و مراکز قدرت موازی، دولت پنهان و کل مسئولین و تدارکات برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری اعلام کردند.
دوم: استعفای اعتراضی به همراه ارائه لیست #کارشکنی‌ها و #فساد جناح مقابل یا سایرین.
سوم: در صورت عدم توان اجرای بندهای یک و دو، اعلام برگزاری زودهنگام انتخابات مجدد ریاست‌جمهوری به دلیل نداشتن افراد صالح و امین و پاکدست برای معرفی به مجلس به‌عنوان وزرای پیشنهادی کابینه.
چهارم: اعلام عمومی به مردم در خصوص سهم‌خواهی مراکز قدرت برای تحمیل وزیر و معاون و استاندار و فرماندار و مدیرکل.
پنجم: برچیدن تمامی مراکز و نهادهایی که از بودجه‌ی عمومی استفاده کرده و وظایف خود را انجام نداده و پاسخگو نیستند بخصوص مراکز فرهنگی.
ششم: مقابله با #فرامین_فراقانونی از سوی هر فرد یا نهاد و اعلام آن به مردم.
هفتم: فراخوان عمومی برای تصدی پست‌ها و مناصب بر اساس شاخص‌های علم، تجربه، نوآوری، توان حل مسئله، داشتن ارتباط مؤثر، پاک‌دستی، درستکاری، و تشکیل ستاد مردمی احراز صلاحیت.
هشتم: فراخوان عمومی برای تشکیل مجلس اصلاح و بازنگری در #قانون_اساسی.
نهم: اعلام عمومی #اخطارقانون_اساسی به قوای متخلف طی ۴۵ سال اخیر.
دهم: #شفاف‌سازی برنامه‌های اعلام شده از سوی پیروز انتخابات و مغایرت آن با #سیاست‌های _کلی_نظام و قانون #برنامه_هفتم_توسعه.
یازدهم: برچیدن #فیلترینگ، گشت ارشاد (طرح نور)، مداخلات در سایر کشورها، دخالت نظامیان در هرجا غیر از امور نظامی، دفاعی و امنیتی.
دوازدهم: دلجویی کلامی، مالی، حقوقی از آسیب‌دیدگان و عزیز از دست دادگان #جنبش‌های_مردمی از سال ۸۸ تا کنون.
لیست دوم به‌صورت اقتضایی و در زمان موردنیاز، اعلام می‌شود.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد.

https://t.center/darvishane49

♻️پیروزی جنگ بر جنگ

رضارضائی ۱۴۰۳/۲/۱۱

آیا مقابله با ایده‌ی حاج مهدی نصیری، نفی ذات ایده‌پردازی نیست؟
دوستی می‌گفت که در حال حاضر تغییر اساسی منجر به تغییر ج.ا.ا. به سه دلیل حتی قابل‌تصور هم نیست. اولاً نظام سلطه فعلاً نظر سلبی و حذفی به‌خاطر مسائل ژئوپلیتیکی و ژئواستراتژیکی به حاکمیت ندارد و خواهان کشور در وضعیت ضعف اقتصادی و حکمرانی فعلی است. دوم اینکه نیروی اپوزیسیون مناسب برای جایگزینی وجود ندارد. سوم آنکه برخی از نیروها، نقش سرکوبگری را برای ماندگاری ایدئولوژی حکمرانان ایفا می‌کنند؛ اما نباید هرگز امید را از دست داد که امید با عقلانیت همراه است.

اما فارغ از بزرگ‌نمایی، کوچک‌نمایی، سیاه یا سفید نمایی این نوع دیدگاه‌ها، به نظر می‌رسد که یک جنگ ترکیبی از سوی نظام سلطه و ایادی آن بر علیه ملک و ملت در جریان است؛ ولی در این‌طرف هم جنگ دیگری در حوزه‌ی ایده‌پردازی، گفتمان‌سازی، تضارب افکار و اعلام مواضع به راه افتاده که حتی از نفی و حمله به نصیری یا تعریف و تمجید از او جالب‌تر است و گویی جامعه به سمت دیالوگ و چندصدایی حرکت می‌کند. در یکی از این ایده‌پردازی‌ها یا بیان یک واقعیت نوظهور، عده‌ای معتقدند که یک جریان فکری عملیاتی در حال زایش و تولد است با ویژگی‌های زیر:
۱- از سوی جوانان فرهیخته، روشنفکر، وطن‌پرست، دموکراسی‌خواه و آزادی‌خواه مدیریت و اجرا می‌شود.
۲- از تفکرات و افراد سیاسی سنتی و تاریخ مصرف گذشته، عبور کرده و بر توانایی‌های نسل جدید در خلق موقعیت و کنشگری جدید تکیه دارند.
۳- اعتقادی به #براندازی، حکومت خود برانداز، #شورش، جنگ سخت و #خشونت ندارند.
۴- با آرمان‌گرایی #اصول‌گرایان و #اصلاح‌طلبان رابطه‌ی خوبی نداشته و بیشتر بر واقعیات علمی و تجزیه‌وتحلیل‌های سیستمی متکی هستند.
۵- به دنبال ایجاد #اتحاد درون مردم هستند و به اتحاد نیروهای واسطه‌گر سیاسی و #اپوزیسیون خارج‌نشین سلطنت‌طلب یا تجزیه‌طلب اعتقاد ندارند.
۶- طلبکار نسل گذشته نیستند و بیشتر به #پیشرفت و #توسعه و ایران فردا چشم امید دارند.
۷- در #مطالبه‌گری به دنبال برابری و در #کنشگری به دنبال استیفای #حقوق_شهروندی و نجات #محیط‌زیست هستند.
۸- جنگ‌طلب و خشونت‌ورز نیستند؛ اما معتقد به جنگ علیه جنگ و خشونت هستند و جنگ خود را در حوزة فکر، اندیشه و خرد تعریف می‌کنند.
با بررسی جنگ علیه جنگ و جنگجویان مردم‌دوست بر علیه جنگجویان سرکوبگر مردم، به نظر می‌رسد که حتی اگر وجود این افراد یا جنگ آنها یک خیال و خواب خوش باشد، اما ویژگی‌های تعریف شده از سوی آنها، مثل مانیفست فرهیختگان یا منشور اخلاقی - رفتاری آزادگان در دوران بلاتکلیفی مردم است که می‌توان از دل آن، امید، راهکار، برنامه و فعالیت‌های نهضت بیداری و خیزش خردورزی را استخراج کرد. به عبارت ساده‌تر وقتی راه برای بیان این نوع جریانات فکری باز است، پس ایده‌پردازی آقای مهدی نصیری و دفاع او از ایده‌اش وجاهت می‌یابد و باید منتظر ماند و توضیحات بیشتر او را شنید. مسلماً جامعه‌ی روشنفکری و اساتید و تحلیلگران منصف بر اساس استدلال می‌توانند ایده‌ی او را رد یا پذیرش کنند و هیچ وجاهت عقلی و شرعی برای ترور شخصیتی ایده‌پرداز وجود ندارد.
به امید تداوم جنبش مردمی برای رسیدن به ایده‌های رهایی‌بخش و ایجاد اتحاد بین مردم.

پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد
https://t.center/darvishane49

♻️حواشی پررنگ‌تر از متن

#رضارضائی. ۱۴۰۲/۱۰/۴

چرا متن را با پرت‌کردن حواس مردم به حاشیه می‌رانند؟
متن اصلی این است: فقر، فلاکت، نابرابری و فساد مستمر، فزاینده و گسترده.
حاشیه‌ها این است: دخالت در اوکراین، غزه و دریای سرخ، تتلو، جفتک‌اندازی دوست‌نماها به تمامیت ارضی کشور، انتخاب یا رد فلانی و فلانی، انتخابات اسفند ۰۲، عدم احراز و رد صلاحیت و ...
این کاملاً طبیعی است که یک حکومت ناکارآمد، غیرمتخصص و مستبد، تولید حاشیه کند تا اختلاس، دزدی، رانت و سیستم‌های درهم‌تنیده‌ی فساد را توسط لشکر سایبری، هیئتی،تریبون‌داران، نظامیان و رسانه‌های وابسته پنهان کند.
اما دلسوزان و صالحان چرا خاموش و منفعل هستند؟
کاملاً طبیعی است که عده‌ای #روشنفکر، روزنامه‌نگار، مردم‌دوست و #وطن‌دوست، معترض بوده و دست به #افشاگری یا تحلیل اتفاقات برای روشن‌کردن ابعاد مختلف فسادها بزنند.
اما مردم چرا منفعل و ساکت هستند؟
کاملاً طبیعی است که با وجود بیماری‌های مزمن در نظام آموزشی، نهادهای دانش‌پروری و مهارت‌آموزی، میانگین نمرات امتحان نهایی رشته انسانی، ۸/۷۵ و نمره مهاجرت نخبگان صعودی و نمره جذب نخبگان در پست های کلیدی تصمیم سازی و تصمیم گیری، نزولی باشد.
اما چرا جامعه دانشگاهی و بخصوص اساتید جامعه‌شناسی ساکت هستند؟
در کشوری که هزینه‌ی نقد و اعتراض، مساوی است با ساچمه ی کوری زا، تیر، بازداشت، زندان و اعدام، طبیعی است که #نهضت‌های اعتراضی، #مطالبه‌گری، #شفافیت_خواهی، #عدالت‌خواهی و #آزادی‌خواهی رو به افول برود.
اما رهبران اجتماعی و سازمان‌های مردم‌نهاد کجا و به چه‌کار اولویت‌دار دیگری مشغول هستند؟
در پاسخ به همه‌ی سؤالات فوق، به نظر می‌رسد که یا حواس‌ها از اصل به فرع منحرف شده، یا هزینه‌ها بالا رفته، یا امیدها کاهش‌یافته یا جوانان و زنان پیش‌گام جنبش #مهسا که شعار می‌دادند: نترسید، نترسید، ما همه با هم هستیم. حالا شعار می‌دهند: نترسید، نترسید، ما دیگه خسته هستیم.
در واقع، شاید استراتژی "هل‌دادن جامعه از متن به حاشیه" مؤثر بوده و نه‌تنها جوانان بلکه سایر لایه های اجتماعی، بخصوص قشر خاکستری، از متن و حاشیه، خسته هستند؛ اما سؤالات اساسی تر و مهم‌تر این است که: اگر جامعه نسبت به فقر، فلاکت، نابرابری، فساد مستمر، فزاینده و گسترده، بی‌تفاوت شده، پس به چه چیزی حساس شده و واکنش کارساز نشان می‌دهد؟ و اگر گروه‌های مرجعی که در بالا ذکر شد، ساکت یا منفعل شده‌اند، مملکت به کدام سمت می‌رود و آینده چگونه است؟
خدا کند که مردم به "پاینده باد ایران آزاد، آباد و شاد" بی‌تفاوت نشوند، چرا که اگر آرزو هم بمیرد، چیزی برای ازدست‌دادن باقی نمی ماند و آن زمان هر اتفاقی، ممکن است روی دهد و شاید سیل ستم دیدگان و مستضعف نگاه داشته شدگان، بنیان کاخ‌های ظلم و ستم را از بیخ‌وبن برکند.

پاینده باد ایران آزاد، آباد و شاد.

https://t.center/darvishane49

♻️تداوم گروگان‌گیری

✍رضا رضائی ۰۲/۸/۵

تا چه زمانی گروگان‌گیری ادامه دارد و چه باید کرد؟
شاید با دیدن تیتر بالا، مسائلی مثل گروگان‌گیری برخی از مردم سرزمین‌های اشغالی و مهمانان آنها توسط گروه حماس یا گروگان‌گیری مردم غزه توسط رژیم اشغالگر و یا حتی گروگان‌گیری کارکنان سفارت آمریکا در اوایل انقلاب به ذهن متبادر بشود.
اما گروگان‌گیری چندین نسل از مردمان یک کشور توسط یک انقلاب، یک قانون اساسی (با احتساب اصلاحیه‌ی آن) و یک نظام طی ۴۵ سال قابل تصور نیست؟
آیا نمی‌توان دید که مراحل گروگان‌گیری با تقدس سازی انقلاب و انقلابیون و قانون دوران انقلاب شروع و با قانونی‌سازی مقدس‌مآبی، ادامه یافت و بعد از آن به فرهنگ‌سازی مقدس گرایی انجامید تا جائیکه نه می‌شود انقلاب را نقد کرد و نه انقلابیون و نه قانون اساسی را؟
با یک نظر گذرا و نه‌چندان عمیق و تحقیقاتی، می‌توان دریافت که پس از مقدس‌سازی و تولید فرهنگ مقدس گرایی، گروگان‌گیری ملت، وارد فاز دوم شده و نظام حکمرانی مقدس شده به سرکوب معترض پرداخته و راه مفاهمه و گفتگو را می‌بندد و در فاز بعدی، سرکوب و حذف معترض نیز مقدس و به فرهنگ غالب تبدیل می‌شود.
در فاز بعدی، سازمان‌های بین‌المللی و کشورهای دیگر و حتی مردم مهاجر همان کشور نیز نمی‌توانند مخالف یا معترض آن مقدس‌سازی‌ها بشوند؛ چون مقدسات هر ملت (یا القا شده به‌عنوان مقدسات ملی) قابل‌احترام برای جهانیان است و به‌این‌ترتیب راه اصلاح تفکر و قوانین وضع شده از طرف حامیان گروگان گرفته‌شده‌ها یعنی هموطنان خارج نشین که طرفدار تجزیه طلبی، سلطنت طلبی، ناآرامی و ضعف اقتصادی مردم نیستند، نیز مسدود می‌شود.
همچنان که فازهای بعدی گروگان‌گیری تداوم می‌یابد، از آدم‌هایی که شروع انقلاب را درک و حس کرده بودند، کم می‌شود و به آدم‌هایی که در فرهنگ گروگان‌گیران به دنیا می‌آیند و بزرگ می‌شوند، اضافه می‌شود و به‌تدریج جمعیت غالب می‌شود.
آنچه به‌عنوان بزرگ‌ترین #تراژدی قرن قابل رؤیت است، وضعیت گروگان‌گیران یا حامیان گروگان گرفته‌شده‌ها نیست، بلکه ترویج تفکرعدم رهایی و عادت‌کردن به زندان از سوی مردمی است که به گروگان گرفته شده‌اند و حتی خواب و رؤیای رهایی را هم نمی‌بینند و تا آنجا پیش می روند که دچار عارضه ی #سندروم_استکهلم(زمانی که گروگان‌ها شروع به شناخت و همدردی با گروگان‌گیر خود کرده و با او رابطه ی عاطفی برقرار می کنند) می شوند .
به نظر می‌رسد که در مقابل سؤال"چه باید کرد؟"، تنها این پاسخ قابل‌عرض است که دو اقدام عاجل باید انجام شود. اول: #فرهیختگان، #روشنفکران و #اساتید_دانشگاه‌ها در راستای تحقق #نهضت_بیداری به #روشنگری و #مهارت‌آموزی #مطالبه‌گری بپردازند و دوم اینکه توسط #رهبران_فکری و #مصلحان_اجتماعی با بسیج توده‌ها در مقابل گروگان‌گیران اقدام مشروع و انسانی کنند. هرچند #نظام_سلطه و ایادی آن (مخالفان #بیداری_ملت ها که با روشنگری و حاکمیت عقل و خرد توده های مردم در جنگ و ستیز هستند) اجازه‌ نمی‌دهند و با سرکوب بیش‌ازپیش مردم، راه را می‌بندند؛ اما به این نکته توجه داشته باشیم که آگاهی‌بخشی و تولید قدرت اجتماعی با #تشکیلات_سازی و #کادر_سازی، مقدم بر فعالیت های #رهایی_بخش است.
چنانچه چشمان را بشوییم و جور دیگر نگاه کنیم، باید به اعتراضات سه دهه‌ی اخیر در کشور بخصوص جنبش #مهسا که همگی فعالیت ها و مبارزات ضد گروگان‌گیری مردم هستند، نگاهی نو داشت و نقاط ضعف آنها را (فقدان هدف گذاری چند مرحله ای، فقدان نگاه ارزشی به مردم و جمعیتی که کشته یا زخمی می شوند، فقدان توجه به منابع حیاتی و زیستی، فقدان پیوستگی و تداوم، فقدان اجماع اجتماعی، فقدان قدرت تبلیغاتی واقناعی)، جبران کرد تا به منافع ملی و آزادی وطن از وضعیت گروگان‌گیری رسید.
پاینده باد ایران آزاد و آباد

https://t.center/darvishane49