قلم بیداری

♻️سررسید مطالبات

✍رضارضائی. ۱۴۰۳/۶/۵

آیا پس از ۴۶ سال فداکاری، ایثار، همراهی، همکاری، مجاهدت، آوارگی، خون دادن و پایمردی، موقع سررسید مطالبات نرسیده؟
مقدمه: به نظر می‌رسد که وقتی یک ملتی ۴۶ سال هرچه که داشت از جان و مال و فرزند و آبرو و آسایش و امنیت را برای یک انقلاب داده، حالا حق داشته باشد که حداقل‌هایی مثل امید، اعتماد، راستی، درستی، معیشت مطابق با شان و منزلت و کار و کوشش را مطالبه کند.

یکم: انقلاب سال ۵۷ انتخاب مردمی بود که در آن زمان می زیستند و فارغ از درست یا اشتباه یا ناقص بودن آن، حق داشتند که مطالبات خود را داشته باشند اما نسل امروز نه آن انقلاب کرده‌ها هست و نه آن مطالبات را دارد.
دوم: وقتی مردمی که در ۱۴۰۳ زندگی می‌کنند نیز به جبر یا به دلخواه، عمر و هستی و آرزو و امید خود را پای این حاکمیت و حکومت‌ها گذاشته‌اند، حق دارند که مطالباتی از جنس خودشان و اقتضائات روز را داشته باشند.
سوم: مردم این دوره و زمانه نیز حق دارند برای نسل‌های بعدی و ایران فردا، مطالباتی از جنس #رفاه، #آرامش، #صلح، #برابری، #محیط‌زیست سالم، برخورداری از #حقوق_شهروندی، آموزش علوم روز، مبادلات فرهنگی با تمام مردم جهان و #آزادی را داشته باشند.
چهارم: آنچه که هر سه نسل را به هم پیوند می‌دهد عبارت است از: سرزمین، قانون و حاکمیت. هرآنچه که این سه مهم را برهم بزند یا مخدوش کند، به‌عنوان عامل شکاف نسلی شناخته می‌شود.
پنجم: سرزمین ما دچار آسیب‌های فراوان شده از جمله تداوم خشکسالی و سوءمدیریت منابع و نداشتن برنامه‌ای آینده‌نگر. قانون اساسی دیگر مورد وفاق نیست و نیاز به اصلاح یا تغییرات اساسی دارد. حاکمیت دچار قصورهایی در اجرای قانون اساسی شده که نتیجه‌ی آن ایجاد خلأ و ظهور برداشت های متفاوت و در برخی موارد متناقض از قانون و ورود افراد ضد منافع ملی و ضد امید و اعتماد به عرصه ی سیاستگذاری و اجرا شده است.
ششم: درخواست مطالبات سررسید شده حق مسلم همه ی ملت است و نباید آنها را به واسطه‌ی مطالبه‌گری، حذف کرد.
هفتم: مخالفت کنشگران مدنی خشونت پرهیز است که در جهت پاسداری از سرزمین، قانون و حاکمیت مدافع حقوق مردم انجام می‌شود و وجاهت انسانی، عرفی، قانونی و بین‌نسلی دارد.

به اعتقاد این کنشگر مدنی:

۱. هیچ اشکالی ندارد که گذشتگان در مورد خطاهای خود عذرخواهی کرده و در صدد جبران بر آیند.
۲. هیچ اشکالی ندارد که حاکمیت به خطاهای استراتژیکی خود اعتراف کرده و راه عقب‌نشینی و جبران مافات را طی کند.
۳. هیچ اشکالی ندارد که #غارتگران، #فاسدان، #دزدان، #ناکارآمدان و #قبیله_گرایان مجازات شوند.
۴. هیچ اشکالی ندارد که در صورت عدم تحقق سه بند فوق، ملت برای حفظ سرزمین خود و تحویل آباد آن به نسل بعدی، به دنبال تغییر قانون یا حاکمیت باشد.
۵. هیچ اشکالی ندارد که مردم آرزومند، خردمند و هوشیار شده، روش‌های مطالبه‌گری و کنشگری شکست‌خورده‌ی قبلی را تغییر داده و به دنبال روش‌های نوین باشند.
هیچ اشکالی ندارد که مردم این دوره و زمانه متفاوت‌تر از نسل‌های قبلی باشند، نوع آرزوهایشان متفاوت‌تر و سبک امیدشان به فردای بهتر نیز متفاوت‌تر باشد، پس باید به حق مسلم آنها احترام گذاشته شده و اتحاد و امیدشان مورد هجوم سنت‌گرایان و حافظان وضع موجود قرار نگیرد.

پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.center/darvishane49

♻️مطالبه‌گری امیدوارانه

✍رضارضائی. ۱۴۰۳/۴/۱۹

آیا همه‌ی مطالبات از رئیس‌جمهور منتخب ناشی از ناامیدی، استیصال و انفعال است؟
مقدمه: بسیاری از مردم عزیزی که در انتخابات ۱۴۰۳ شرکت کرده / نکرده‌اند، خود را مطالبه گران جامعه مدنی برای رسیدن به توسعه‌ی اقتصادی پایدار دانسته و مطالبه‌گری در دوران ایشان را امری طبیعی و بخشی از حقوق شهروندی می‌دانند.
یکم: با این مقدمه، می‌توان دو گونه مطالبه‌گری ناامیدانه و امیدوارانه را تعریف کرد.
دوم: مطالبه‌گری ناامیدانه به منزله‌ی سرریزشدن خواسته‌ها و توقعات سرخورده شده توأم با ناامیدی است که علاوه بر انحراف از اصل مطالبه‌گری مؤثر، موجب خدشه‌دار شدن اتحاد مردم بخصوص اتحاد ۵۰ درصدی‌ها، ۶۰ درصدی‌ها و ۸۰ درصدی‌ها خواهد شد.
سوم: مطالبه‌گری امیدوارانه علاوه بر پویایی جامعه و بالارفتن سطح مشارکت مردم در مسائل سیاسی – اجتماعی، موجب بالارفتن ضریب اعتماد بین دولت – ملت می‌شود.
چهارم: مطالبه‌گر شدن جامعه بخشی از فرایند توسعه‌ی حضور مردم و حرکت به سمت تشکیل احزاب، انجمن‌ها و هرگونه تشکل مردمی است که هم باعث رفع ژست‌های روشنفکر‌نمایی می‌شود و هم مدعیان رهبری اجتماعی را به سمت عملگرایی به‌جای شعار زدگی می‌برد.
پنجم: مطالبه‌گری امیدوارانه در ذات خودش، همکاری و تلاش نیز به همراه دارد که پیامد آن احساس همیاری در خلق تغییرات است.
ششم: مطالبه‌گری امیدوارانه اگر با عناصر #آگاهی‌بخشی، #شفاف‌سازی، #هوشمندی، #خشونت_پرهیزی، #توسعه‌طلبی، #رفع_تبعیض، استیفای #حقوق_شهروندی، تکریم زنان، دختران و جوانان، توجه ویژه به #محرومیت‌زدایی، تلاش برای #تنش‌زدایی و برقراری روابط عزتمندانه در سطح بین‌المللی، گشایش‌های اقتصادی و کاربست #خرد_جمعی باشد، به مطالبه‌گری تحول‌خواهانه تبدیل می‌شود.
هفتم: مطالبه‌گری باید از تمامی صاحب‌منصبان و افراد ذی‌نفوذ و کارگزاران حکومت انجام شود نه اینکه چون رئیس‌جمهور جدیدی آمده، فقط او مورد خطاب قرار گیرد و همچنین لازم است که دیگر افراد حلقه‌ی قدرت نیز ظرفیت خود را بالا برده و تاب تحمل مطالبات مردمی را داشته باشند (نه اینکه مثلاً چون ما مطالبه‌ی آزادی زندانی سیاسی و مطبوعاتی و رسانه‌ای بخصوص فرد خاصی را کردیم، بلافاصله برای ما پیام هشدار هواشناسی نارنجی و اخطار نهایی قرمز عدم تردد و اسکان در کنار رودخانه و مسیل‌های فضای مجازی صادر شود).
نتیجه: مطالبه‌گری باید به یک کنشگری عمومی خشونت پرهیز در چارچوب توسعه‌ی گفتمانی و برای درک بیشتر و اشتراک معنا تبدیل شود و اثربخشی آن نیز در پرهیز از مطالبه‌گری ناامیدانه، غیرمنطقی، غیراصولی، نا به جا و غیرمرتبط است.
به امید آنکه راه مطالبه‌گری و گفتمان ملی باز شود و همه بتوانیم در آزادی کامل و بدون پرداخت هزینه، به تعامل سازنده بپردازیم.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.center/darvishane49

♻️مقاومت منفی من

✍️رضارضائی. ۱۴۰۳/۴/۵

چرا مقاومت منفی می‌کنم؟

مقدمه: باتوجه‌به آنکه یک #کنشگر _مدنی بوده و به دنبال #مطالبه‌ی #حقوق_شهروندی خودم و خانواده و نسل‌های پس از خود هستم و از سوی دیگر، خود را نماینده‌ی مردم بالغ و رشید و فهمیده ایران جا نمی زنم و یا خود را نماینده‌ی قشر خاص یا گروه و حزبی نمی‌دانم، موارد زیر را در خصوص تصمیم و رفتار انتخاباتی (#مقاومت_منفی) برای ثبت، عدم فراموشی و پاسخگو نمودن خودم در فرداها می‌نویسم.
🔹الف) ناامیدی از اصلاحات قانونی به دلیل:
۱. عدم اجرای کامل #قانون_اساسی؛
۲. سلیقه گرایی در اجرای بخش‌های مهم قانون اساسی؛
۳. عدم وجود نشانه‌هایی در حاکمیت برای اجرای کامل، اصلاح یا بازنگری از طریق #همه‌پرسی _قانون _اساسی.
🔹ب) ناامیدی از اصلاحات ساختاری به دلیل:
۱. یک‌دست سازی نظام حکمرانی؛
۲. استمرار استیلای یک تفکر در نهادهای #انتصابی و به ظاهر انتخابی؛
۳. عدم وجود سیاستمداران مردمی، پاک‌دست، مدیر، شجاع و صادق برای حضور در مناصب بالای #حکمرانی.
🔹ج) ناامیدی از اصلاحات سیاسی به دلیل:
۱. عدم وجود #احزاب مستقل، فعالیت ساختارمند و شبکه‌ای توسط آنها؛
۲. عدم وجود #سمن‌های مستقل برای نمایندگی اقشار مختلف یا سمن‌های مطالبه‌گر قوی؛
۳. عدم وجود زمینه‌ی مناسب برای استفاده از انتخابات در تغییرات بنیادین؛
۴. عدم همراهی مردم در چند انتخابات قبل.
🔹د) ناامیدی از اصلاحات فرهنگی به دلیل:
۱. عدم وجود سیاست‌گذاری و اجرای صحیح فرهنگی، تربیتی برای: غلبه بر شرارت و بدی به‌وسیله نیکی، توجه به ارزش نامحدود افراد، حقیقت و قدرت و اهمیت محبت، مساوات و برابری تمام افراد،
۲. حاکمیت تفکر خودی و غیرخودی، دشمن هراسی، #جنگ‌طلبی، حاکمیت دینی و دین حکومتی؛
۳. عدم وجودگرایش فکری، عزم و فعالیت در راستای نفی بدعت‌گرایی و مبارزه با جهل عمومی.
🔹ه) ناامیدی از اصلاحات اقتصادی به دلیل:
۱- وجود #فساد_سیستماتیک و عدم وجود سازوکارهای مناسب برای مبارزه با آن؛
۲- عدم سازماندهی هیئت حاکمه، عدم توجه به علم و نظرات کارشناسی، عدم وجود نظام آموزشی قوی، عدم وجود فرهنگ اقتصادی غنی؛
۳- عدم توجه حاکمیت بر شاخص‌هایی از معیار زندگی همچون فقر، توزیع درآمد، تغذیه، امید به زندگی، باسوادی، آموزش‌وپرورش، اشتغال، مسکن، آبرسانی.
🔹ز) ناامیدی از اصلاحات اجتماعی به دلیل:
۱. وجود شکاف عمیق بین طبقات اجتماعی؛
۲. عدم وجود توازن قدرت حاکمیت و مردم؛
۳. عدم وجود زمینه‌ها و بستر اصلاحات تدریجی اجتماعی به سمت اصلاح رابطه‌ی ملت – دولت.
🔸نتیجه: اینجانب دررابطه‌با انتخابات مختلف تا زمان رفع محدودیت‌ها، مصائب اجتماعی و مشکلات بالا، بر مشی << مقاومت منفی>> بوده و بر این باور هستم که این مشی به همراه کنشگری خشونت پرهیز، منجر به اتحاد ملی شده و برنامه‌ی جامع حکومت ملی، توسعه و پیشرفت، آزادی و آبادی محقق خواهد شد.

پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد
https://t.center/darvishane49

♻️پیروزی جنگ بر جنگ

رضارضائی ۱۴۰۳/۲/۱۱

آیا مقابله با ایده‌ی حاج مهدی نصیری، نفی ذات ایده‌پردازی نیست؟
دوستی می‌گفت که در حال حاضر تغییر اساسی منجر به تغییر ج.ا.ا. به سه دلیل حتی قابل‌تصور هم نیست. اولاً نظام سلطه فعلاً نظر سلبی و حذفی به‌خاطر مسائل ژئوپلیتیکی و ژئواستراتژیکی به حاکمیت ندارد و خواهان کشور در وضعیت ضعف اقتصادی و حکمرانی فعلی است. دوم اینکه نیروی اپوزیسیون مناسب برای جایگزینی وجود ندارد. سوم آنکه برخی از نیروها، نقش سرکوبگری را برای ماندگاری ایدئولوژی حکمرانان ایفا می‌کنند؛ اما نباید هرگز امید را از دست داد که امید با عقلانیت همراه است.

اما فارغ از بزرگ‌نمایی، کوچک‌نمایی، سیاه یا سفید نمایی این نوع دیدگاه‌ها، به نظر می‌رسد که یک جنگ ترکیبی از سوی نظام سلطه و ایادی آن بر علیه ملک و ملت در جریان است؛ ولی در این‌طرف هم جنگ دیگری در حوزه‌ی ایده‌پردازی، گفتمان‌سازی، تضارب افکار و اعلام مواضع به راه افتاده که حتی از نفی و حمله به نصیری یا تعریف و تمجید از او جالب‌تر است و گویی جامعه به سمت دیالوگ و چندصدایی حرکت می‌کند. در یکی از این ایده‌پردازی‌ها یا بیان یک واقعیت نوظهور، عده‌ای معتقدند که یک جریان فکری عملیاتی در حال زایش و تولد است با ویژگی‌های زیر:
۱- از سوی جوانان فرهیخته، روشنفکر، وطن‌پرست، دموکراسی‌خواه و آزادی‌خواه مدیریت و اجرا می‌شود.
۲- از تفکرات و افراد سیاسی سنتی و تاریخ مصرف گذشته، عبور کرده و بر توانایی‌های نسل جدید در خلق موقعیت و کنشگری جدید تکیه دارند.
۳- اعتقادی به #براندازی، حکومت خود برانداز، #شورش، جنگ سخت و #خشونت ندارند.
۴- با آرمان‌گرایی #اصول‌گرایان و #اصلاح‌طلبان رابطه‌ی خوبی نداشته و بیشتر بر واقعیات علمی و تجزیه‌وتحلیل‌های سیستمی متکی هستند.
۵- به دنبال ایجاد #اتحاد درون مردم هستند و به اتحاد نیروهای واسطه‌گر سیاسی و #اپوزیسیون خارج‌نشین سلطنت‌طلب یا تجزیه‌طلب اعتقاد ندارند.
۶- طلبکار نسل گذشته نیستند و بیشتر به #پیشرفت و #توسعه و ایران فردا چشم امید دارند.
۷- در #مطالبه‌گری به دنبال برابری و در #کنشگری به دنبال استیفای #حقوق_شهروندی و نجات #محیط‌زیست هستند.
۸- جنگ‌طلب و خشونت‌ورز نیستند؛ اما معتقد به جنگ علیه جنگ و خشونت هستند و جنگ خود را در حوزة فکر، اندیشه و خرد تعریف می‌کنند.
با بررسی جنگ علیه جنگ و جنگجویان مردم‌دوست بر علیه جنگجویان سرکوبگر مردم، به نظر می‌رسد که حتی اگر وجود این افراد یا جنگ آنها یک خیال و خواب خوش باشد، اما ویژگی‌های تعریف شده از سوی آنها، مثل مانیفست فرهیختگان یا منشور اخلاقی - رفتاری آزادگان در دوران بلاتکلیفی مردم است که می‌توان از دل آن، امید، راهکار، برنامه و فعالیت‌های نهضت بیداری و خیزش خردورزی را استخراج کرد. به عبارت ساده‌تر وقتی راه برای بیان این نوع جریانات فکری باز است، پس ایده‌پردازی آقای مهدی نصیری و دفاع او از ایده‌اش وجاهت می‌یابد و باید منتظر ماند و توضیحات بیشتر او را شنید. مسلماً جامعه‌ی روشنفکری و اساتید و تحلیلگران منصف بر اساس استدلال می‌توانند ایده‌ی او را رد یا پذیرش کنند و هیچ وجاهت عقلی و شرعی برای ترور شخصیتی ایده‌پرداز وجود ندارد.
به امید تداوم جنبش مردمی برای رسیدن به ایده‌های رهایی‌بخش و ایجاد اتحاد بین مردم.

پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد
https://t.center/darvishane49