قلم بیداری

♻️ آیا شعار نه جنگ نه مذاکره نوعی درجا زدن و آب رفتن تدریجی ثروت عمومی مملکت نیست؟

🖌#امیدفراغت روزنامه‌نگار

❗️استراتژی نه جنگ نه مذاکره زمانی ارزش افزوده اقتصادی، سیاسی و ... برای مملکت  تولید می‌کند که سیاست‌های کلان نظام بر پایه و اساس تعامل متوازن با غرب و شرق باشد.

❗️ سیاست نگاه به #شرق با چاشنی آمریکا‌ستیزی، تئوری نه جنگ نه مذاکره را بسیار هزینه‌زا کرده است. چرا که وقتی قرار است به شعار نه جنگ و نه مذاکره، ما به ازای بیرونی بدهند، قاعدتا باید تمام هزینه‌های مادی و معنوی آن را پرداخت کنند.

❗️ سوال این‌ است آیا با وجود این‌که دنیای غرب نیروهای نیابتی در عراق، سوریه، یمن، لبنان و ...را به جمهوری‌اسلامی اتصال داده‌اند، استراتژی نه جنگ نه مذاکره، منافع ملی یا ملت ایران را تامین می‌کند؟

❗️آیا ادبیات سیاسی #آمریکا‌ستیزی و ادبیات ۴۴ ساله محو اسرائیل که به تعبیری تبدیل به زیربنای سیاست‌خارجی جمهوری‌اسلامی شده، با شعار نه جنگ و نه مذاکره تناسب دارد؟

❗️برای مثال وقتی حمله ۷ اکتبر حماس به اسرائیل، باعث و بانی حضور ناو غول پیکر #آیزنهاور آمریکا به منطقه و همچنین اتحاد و یکپارچگی جهان غرب در راستای حمایت از منافع اسرائیل و تهدید جدی حامیان حماس شد و ناگزیر مسئولان‌جمهوری‌اسلامی و همچنین #حزب‌الله‌لبنان تاکید موکد کردند که هیچ ارتباطی با حمله حماس به اسرائیل نداشتند. از آن طرف حملات گاه و بیگاه شبه نظامیان حوثی‌های یمن و همچنین شبه نظامیان عراقی و ... به نیروهای آمریکایی که به نوعی تحت عنوان #نیروهای‌نیابتی به جمهوری‌اسلامی ربط می‌دهند، آیا با شعار نه جنگ نه مذاکره در تناسب است؟

❗️ البته ناگفته نماند به دلیل مذاکرات پنهان جمهوری‌اسلامی که نمونه دورتر آن، مذاکرات مستقیم برجامی با دیپلمات‌های آمریکایی و همچنین سفر اخیر #امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه جمهوری‌اسلامی بعد جنگ #حماس و #اسرائیل به #نیویورک، به شعار و استراتژی نه به مذاکره، خدشه جدی وارد آمده است!

❗️ پس وقتی دنیای غرب چه درست و چه نادرست، شبه‌نظامیان کشورهای منطقه مثل #عراق #لبنان #یمن #سوریه و ...را در قالب نیروهای نیابتی به جمهوری‌اسلامی ربط می‌دهند، آیا مسئولان‌جمهوری‌اسلامی نباید نسبت به شعار یا استراتژی نه به #جنگ و نه به #مذاکره، تجدید نظر تمام و کمال کنند؟

❗️حرف پایانی و مهم این‌که مسئولان‌ به ملت ایران پاسخ بدهند سیاست‌خارجی نه جنگ و نه مذاکره، در فضایی که ذهنیت تامین منافع مادی شبه نظامیان مستقر در منطقه تحت عنوان نیروهای نیابتی به #جمهوری‌اسلامی، ربط داده شده، چه آورده‌ای برای #اقتصاد و معیشت مردم ایران داشته است؟

❗️ آیا شعار نه جنگ و نه مذاکره با وجود واقعیت‌هایی که در مقابل دیدگان جامعه امروز #ایران قرار گرفته‌ و به تعبیری منافع ملت ایران در عرصه‌های مختلف زیستی را تامین نکرده، نوعی سکون، درجا زدن و آب‌رفتن تدریجی #ثروت عمومی مملکت نیست؟

http://t.center/darvishane49

♻️کدام سمت تاریخ ایستاده‌ایم؟

رضا رضائی. 25 مهرماه 02


چند سال قبل از انقلاب، مادر دوستم که سرطان داشت به همراه شوهرش به اسرائیل رفت و پس از درمان بازگشت و خاطراتی را برای بچه‌هایش و آنها نیز برای ما تعریف کردند و ما هنوز نمی‌دانستیم که #اسرائیل یک کشور غاصب، جنایت‌کار و کودک کش است که علی‌رغم داشتن کرسی در سازمان ملل و به‌رسمیت‌شناختن آن، نامشروع، نامعقول و نامطلوب است.
کسانی که از دوران انقلاب در قید حیات هستند و هنوز حافظه‌ی آنها یاری می‌کند، به یاد دارند که در بحبوحه‌ی انقلاب و شفاف‌شدن خط‌مشی #مبارزات_مسلحانه و ترور، هنوز هم فکر می‌کردیم که کشتن جنایت‌کار و غاصب و ظالم، حق مظلوم است و هنوز به خودمان نیامده و هنوز در هیچ مدرسه‌ای درس #عشق و مطالبه‌ی #صلح نیاموخته بودیم که اول به دامان خشونت‌طلبان قهار افتادیم که انتقام و کیفر ایادی رژیم گشته را تبلیغ می‌کردند و بعد هم به دامان افرادی افتادیم که حمایت از مظلومان جهان و در رأس آن ملت مظلوم و ستمدیده‌ی فلسطین را در بوق‌وکرنا کرده بودند.
خلاصه، خشونت‌طلب شده بودیم و داعیه‌ی #صدور_انقلاب و حمایت از تمام مظلومان حتی مردم عادی دیگر کشورها جزو شعارهای ما بود و مرتب نه‌تنها با شعار، بلکه با کمک‌های مادی و #نظامی و #مستشاری به آن وعده‌ها عمل کردیم و خودمان و عراق نیز وارد فاز جدیدی از خشونت، آدم‌کشی، بچه کشی، غصب و غارت شدیم.
هنوز پیکر مطهر جوانان وطن را تحویل نگرفته و هنوز به بازسازی ویرانی‌های جنگ و رسیدگی به آلام ملت نپرداخته بودیم که بازهم درگیر شعار و خشونت و جنگ شدیم و خلاصه 45 سال است که در مدرسه‌ی خشونت طلبی و جنگ و کشتن و کشته شدن، آرزوی شهادت داریم.
در واقع ما فکر می کنیم که در سمت درست تاریخ ایستاده‌ایم؛ اما اگر عده‌ای از مبارزین پیش از انقلاب و حین انقلاب در #لبنان و #فلسطین مشق جنگ نکرده و ما را به‌جای مدرسه‌ی انتقام، خشونت، اسلحه، بمب و موشک، به مدرسه‌ی علوی عشق و مطالبه‌ی صلح پایدار دیگری برده بودند، چه‌بسا بعد از انقلاب با چهره‌ی رحمانی انقلاب اسلامی گام‌های مؤثری در جهت صلح پایدار و دفاع از مظلومان و حق‌طلبان برمی‌داشتیم و چه‌بسا با دیگر روش‌های خشونت پرهیز، الآن در سمت درست تاریخ ایستاده بودیم نه سمت‌وسویی که ما را به آن طرف سوق دادند و در باورهای ما نهادینه کردند و منابع کشور و جهان اسلام را نابود کردند.
وضعیت امروز #غزه حاصل تفکر و عملکرد دانش‌آموختگان مکتب جنگ و کشتار و خشونت در هر دو طرف آن است؛ ولی ما کجای این صحنه‌ی ضدبشری، غیراخلاقی و غیرمدنی قرار داریم؟
آیا چون 45 سال شعار دادیم و منابع کشور را هزینه کردیم، هنوز هم باید ادامه بدهیم یا می توان ایستاد و به کل ماجراهای اعدام و جنگ و دخالت در دیگر کشور ها از یک سو و فقر و فلاکت مردم خودمان از سوی دیگر نگاه کنیم و تصمیم جمعی و عقلانی بگیریم نه حکومتی؟
بی شک نظام حکمرانی کشور با ازدست‌دادن اعتماد عمومی و عقبه‌ی مردمی، فاقد وجاهت گردیده و همان‌طور که مطالبه‌ی برگزاری همه‌پرسی و تدوین قانون اساسی جدید، از مطالبات مدنی خشونت پرهیز است، اصلاح نظام سیاسی و بین‌المللی در جهت توسعه و پیشرفت کشور نیز از دستاوردهای نهضت بیداری و جنبش‌های مردمی سه دهه‌ی اخیر بخصوص جنبش #مهسا است و بی شک باید در جای درست تاریخ بایستیم.
پاینده باد ایران آزاد و آباد

https://t.center/darvishane49