قلم بیداری

♻️آهای دنیا! من می‌جنگم.

رضا رضائی ۱۴۰۳/۱/۲۶

آیا وجود شرایط جنگی باعث تعطیل‌شدن مقاومت مدنی یا مبارزه‌ی خشونت پرهیز داخلی می‌شود؟
الف) بی شک ماجرای جنگ تحمیلی، علل شروع و ادامه آن، خسارات ناشی از آن، به‌قدرت‌رسیدن نیروهای نظامی و تبدیل کشور به یک پادگان بزرگ را در نظر داریم.
ب) بی شک تعجیل و شتاب در برادرجان شدن با کشوری که کشور ما را ویرانه کرد را در گوشه‌ی ذهن داریم.
ج) بی شک سوء استفاده‌ی اصحاب قدرت از شرایط جنگی و صبر و مدارا و همراهی مردم با نیروهای نظامی و رزمنده‌ی در صحنه‌ی نبرد را با نورافکن در تاریخانه‌ی پنهان‌کاری و دروغ و دغل دنبال می‌کنیم.
د) بی شک تمامی افکار، عوامل و افراد جنگ‌طلبی که طی ۴۵ سال بستر جنگ افروزی با همسایگان و یا غیر همسایگان( اسرائیل و آمریکا) را فراهم آورده و کشور را بارهای بار در معرض جنگ خانمانسوز و منابع سوز قرار دادند در خاطر و در پیش چشم داریم.
ه) بی شک راه و مسیر #مبارزه_مدنی_خشونت_پرهیز با #ناکارآمدی، #فساد، #رانت و #استبداد را همچنان ادامه می‌دهیم و حتی در زمان بحران‌هایی مثل جنگ یا شبه جنگ، آن را تعطیل نکرده و پیگیر تحقق مطالبه‌ی تشکیل شورای انتقال قدرت نیز هستیم.
و) بی شک توان مبارزه در دو جبهه (داخلی و خارجی) یا بیشتر (جهل و خرافات) را داریم و با مجاهدت آن را تا رسیدن به نتیجه‌ی مطلوب دنبال می‌کنیم.
اما آهای دنیا!
بدانید که اجازه نخواهیم داد با جنگ تحمیلی، کوچک‌ترین تهدیدی برای تمامیت ارضی و حتی یک وجب از خاک مام میهن به وجود بیاورید و یا یک قطره‌ی خون از دماغ دلیرمردان نیروهای مسلح ما جاری کنید.
آهای دنیا!
بدانید ما مشکلات داخلی مان را خودمان به‌زودی حل می‌کنیم و پس از آن مشکلات خارجی را با صلح و صفا رفع‌ورجوع می‌کنیم و به هیچ کشوری اجازه‌ی دخالت نمی دهیم.
پس آهای دنیا!
بدانید که من بازهم برای وطنم می‌جنگم؛ اما این بار آگاهانه‌تر و عاقلانه‌تر.
آهای جنگ‌افروزان و کاسبان تحریم و جنگ!
حساب شما با دلیر مردان نبرد حق علیه باطل و با مجاهدان فی سبیل اله و دلیرمردانی که آگاهانه جنگ ایران و اسرائیل را فقط در جبهه‌ی نظامی انجام داده و مردم بی گناه را درگیر نکردند و پیروزی(حتی نسبی) و شادی را برای مردم به ارمغان آوردند، جدا است و بدانید که ما هنوز مرد جنگ و دوران سختیم اما دادگاه صحرایی ما کهنه سربازان دفاع مقدس منتظر شما است.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.center/darvishane49

♻️نمایش های اقلیت خود اکثریت پندار

رضا رضائی. ۱۴۰۲/۱۲/۷

سناریوهای در حال اجرا و آتی نمایشنامه‌نویسان برای متوهمان اقلیت خود اکثریت پندار چیست؟
برخی هنوز هم فکر می‌کنند که اقلیت اکثریت پندار که در توهم برخورداری از حمایت اکثریت است، خودبه‌خود و بدون نقشه‌ی قبلی مثلاً هم جشن میلاد مهدی موعود (عج) را برگزار می‌کند و هم به‌صورت اتفاقی، تبلیغ برای انتخابات و وصل کردن مشارکت مردم به عشق و علاقه‌ی آنها به دین و مذهب و الگوها و اسطوره‌های دینی را انجام می‌دهد.
درحالی‌که این‌طور نیست. به نظر می‌رسد که عده‌ای سناریونویس با دردست‌داشتن تقویم و مشخص‌کردن روزهای خاص مثل عید مبعث و اعیاد شعبانیه، برنامه‌های کشوری و استانی و شهری و روستایی خاصی را برای ترکیب‌کردن دین و سیاست طراحی کرده و چنان سناریو هایی را می‌نویسند که کوچک‌ترین نقش در آن به رسانه میلی می‌رسد و این مشخص می‌کند که چه برنامه‌های بزرگ و سناریوهای پیچیده‌ای را می‌نویسند و اجرا کرده یا تا زمان انتخابات اجرا خواهند کرد.
مهم‌ترین بخش این سناریوها، خلق توهم، پرورش توهم، متجلی سازی توهم برای اقلیتی است که خود را حاکم دارای اکثریت می‌دانند و چنان در نقش خود فرومی‌روند که نه‌تنها بر این مهم، قسم یاد می‌کنند؛ بلکه از دین و مذهب و آیه و حدیث هم استفاده می‌کنند تا توهم خود را واقعی و نمایش را برای بیننده قابل‌قبول نمایند.
  نکته‌ی مهم در افشای سناریونویس‌ها، توضیح عمق توهم حکمرانان، شیوه‌های اقناعی و سوءاستفاده از ابزار رسانه‌ای نیست، بلکه نکته‌ی مهم این است که چگونه عده‌ای این‌همه #فقر و فلاکت، درد و رنج، کشته و زخمی، زندانی و #محصور، #تحریم و انزوا، غارت و دزدی، #فساد و ناکارآمدی، ظلم و ستم، سانسور و #اختناق، حق خوری و حق‌کشی، #رانت و سوءاستفاده، بی‌عدالتی و نابرابری، قبیله‌گرایی و اشرافیت، #شکاف_بین‌نسلی و شکاف تربیتی، فرونشست زمین و #فرونشست_ارزش‌ها، مرگ وطن و #مرگ_انسانیت را می‌بینند و بازهم  فریب می خورند؟؟!!
البته مشکل دیگری هم وجود دارد که عبارت است از وجود اکثریت مأیوس، سرخورده، متفرق، متشتت، قهر کرده و مورد غضب  که عزت‌نفس، خودباوری و اتحاد خود را با حیله های کارگزاران حاکمیتی فراموش کرده و حماسه‌آفرینی‌های خود پس از دوران دفاع مقدس را از یاد برده‌اند و یا به جوانان و نسل‌های بعد این ارث گران‌بها را منتقل نمی‌کنند که مردم ایران، شیران بیشه‌ی نوآوری و خلاقیت در اعتراضات مدنی بوده و حتی قهرمانان فخرآفرین در زدن گل دقیقه‌ی نود هستند.
به امید پیروزی اکثریت متحد، واقع بین، خودباور  و متکی به توانایی و استعدادهای پنهان و آشکار بر اقلیت متوهم خود اکثریت پندار.

پاینده باد ایران آزاد، آباد و شاد
https://t.center/darvishane49

♻️چشم انداز فردای پس از خود‌براندازی

✍رضا رضائی. 1402/10/29

آیا تعریف چشم انداز برای فردای #خودبراندازی یک تعریف خیالی است یا واقعی؟
بدون شک اگر برای تعریف چشم‌انداز، واژه هایی چون منظره یا دورنما را در نظر بگیریم، قطعاً برای تعریف واژه‌ی خود‌برانداز نیز به خود ویرانگر و خود‌نابودگر خواهیم رسید ولی مشکل در تعاریف نیست بلکه مشکل در این است که آیا اصولاً می‌توان برای #ایران‌فردا چشم‌اندازی تعریف کرد؟ و آیا می‌توان سیستم حاکمیت مستقر را به سمت خود‌براندازی تصور کرد؟
در پاسخ باید گفت که برای تمامی مسائل ایران فردا مثل نوع حکومت، قانون اساسی، تقسیم قوا، برقراری دموکراسی، تقسیمات کشوری، جایگاه اقوام و اقلیت ها در ساختار قدرت، سیستم‌های آموزشی، مالی، نظامی و ... می‌توان تعاریف راهبردی و کارکردی تعریف کرد و این مهم برای حرکت به سمت تغییر وضعیت موجود لازم و ضروری است.
اما تعبیر سیستم مستقر به جای کلمه‌ی " نظام" از آن هم واجب‌تر است. به عبارتی وقتی مجموعه‌ای از افراد، نهادها، سازمان‌ها، قانونگذاران و مجریان در حالت نظم گریزی و زیر پا گذاشتن قوانین شرعی، عرفی و انسانی هستند، قطعاً به سمت نظام حرکت نمی‌کنند و نظام یافته نیستند پس مجموعه‌ای از سیستم‌های درهم‌تنیده با ظرفیت بی‌نظمی و توان فسادزایی هستند که قابلیت افزایش بی‌نظمی و فساد را در دل خود دارند و به همین ترتیب، با افزایش آن، یعنی برهم زدن نظم، به سمت خودویرانگری و خود‌براندازی حرکت می کنند.
مثال‌های ساده‌ی آن عبارتند از ورود فاسدان به قانونگذاری، ورود نظامیان به سیاست و اقتصاد و تجارت، تعدد مراکز تصمیم گیری، تمرکز رهبری و هدایت، تداخل سیستم‌های نظارتی، حذف نخبگان و استیلای ناکارآمدان، غارت منابع به جای بستر سازی برای توسعه و پیشرفت، دیپلماسی خارجی در جهت دخالت در امور کشورهای دیگر به جای همگرایی منطقه ای برای #صلح_پایدار و مسائلی از این دست می باشد.
پس ساده‌ترین و واقعی‌ترین چشم‌انداز برای ایران پس از خودبراندازی، عدم وجود هرآنچه که نظم اجتماعی را ذایل، حقوق شهروندی را مختل، آزادی را سلب، عدالت را متوقف، مشارکت را صوری و انتخابات و تحقق دموکراسی را نمایشی و فرمایشی می سازد است.
شاید بهترین تصویر از نمای ایران‌فردا پس از خود‌براندازی، حذف تفکر امنیت بدون اقتصاد و جایگزین کردن اقتصاد درون‌زای برون ریز و اتصال اقتصاد ملی به اقتصادهای منطقه‌ای و بین‌المللی بعنوان پایه‌ی امنیت ملی، مشارکت در حل و فصل منازعات منطقه‌ای و ریشه‌کن کردن تروریسم از طریق ایجاد بلوک‌های #مشترک‌المنافع به جای دخالت نظامی و مستشاری و موشک پرانی و کمک های مادی از جیب مردم باشد.
در پاسخ به سؤال آغازین نیز می‌توان گفت که ترسیم چشم‌انداز ایران فردا پس از خود براندازی کاملاً واقعی است و واقعی بودن آن در خواست جامعه برای برون‌رفت از وضعیت موجود #فقر، #فلاکت، #ناکارآمدی، سیاسی‌کاری و قفل‌کردن اقتصاد و معیشت مردم به سیاست خارجی است که آثار شوم آن در زندگی مردم، تهدید آینده‌ی #جوانان و مجموعه‌ی مستمری از #دزدی و #رانت و #اختلاس و #فساد است که می‌تواند ایران فردا را در هاله‌ای از ابهام و سیاه‌بختی تصویرسازی کند.
به امید ایجاد وفاق بر روی چشم‌انداز ایران فردا پس از خود براندازی برای امیدبخشی و ایجاد اتحاد مردم در مواجهه با رویدادهای پیش روی مثل درگیرشدن در جنگ‌های بی‌حاصل و یا انتخابات.

پاینده باد ایران آزاد، آباد و شاد
https://t.center/darvishane49

♻️دعوا سر لحاف ملا

#رضارضائی. ۱۴۰۲/۹/۱۶

دعوا سر لحاف ملا است یا ارث عظما؟
#غزه، تتلو، #چای_دبش و #میدان_گازی_آرش، همه از حوادث و اتفاقات اخیر است که افکار عمومی و احساسات مردم را بر انگیخت و فضای رسانه‌ای را مشغول و واکنش‌های حاکمیتی و مردمی را در پی داشت؛ اما چه می‌شود کرد که ما ایرانی‌ها با داستان و ضرب‌المثل برآمده از آن به نام"دعوا سر لحاف ملا" آشنا هستیم و بی‌اختیار به این فکر می‌افتیم که نکند، فریب و خدعه‌ای برای به غارت بردن متاع بالاتری است.
در واقع وقتی خزانه خالی، سفره‌ی مردم تهی و بازار کساد و بانک‌ها و بورس به غارت رفته و اموال مصادره شده هپولی شده، به نظر می‌رسد که لحافی برای ملا نمانده که بر سر آن دعوا باشد؛ اما حتماً در ایران چیزی هست که ارزش این‌همه افشای فساد و فریاد از گرانی و تحریم و بی‌خیالی برای میدان گازی آرش را دارد تا ذهن مردم منحرف شود.
به‌خاطر داشته باشیم که ایران دارای منابع و ذخائر زیر زمینی و روزمینی، موقعیت ژئوپلیتیکی منطقه‌ای، نیروی انسانی جوان و ماهر، و از همه مهم‌تر حاکمیت جدا شده از بدنه‌ی مردمی است.
از سوی دیگر ایران کشوری است که قادر به حفظ امنیت مرزی و داخلی خود (به هر قیمت و با هر وسیله‌ای) هست، قادر به استفاده از دانشمندان و نخبگان خود در مراکز علمی و تحقیقاتی هست، قادر به سرگرم‌کردن اساتید و فرهیختگان هست، قادر به فریب و انحراف اذهان عمومی هست، برخوردار از حمایت‌های برخی از دول قدرتمند منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای هست، دارای مردمی دین‌باور و ارزش‌مدار و صبور و قناعت‌پیشه نیز هست.
به عبارت ساده‌تر ایران هم استعداد بالقوه و هم بالفعل برای غارت‌شدن طولانی‌مدت را دارد و تنها مشکل برای دزدان لحاف ملا این است که ایران دارای پیشینه و تاریخ و فرهنگ غنی نیز هست؛ یعنی مردانی چون ابو لؤلؤ، ابومسلم خراسانی، عمر خیام، فردوسی داشته و هم اکنون نیز مردانی چون خاتمی، میرحسین موسوی، تاج‌زاده، نصیری، حائری، قمیشی و هزاران جوان جان‌برکف و دختران تحول‌خواه و زنان مبارز دارد.
این بدان معنا است که ایران کشوری نیست که بتوان به‌سادگی بر آن استیلای مستبدانه یا غارتگری موذیانه یا چپاول رذیلانه داشت. ایران کشوری نیست که بتوان در درازمدت اموالش را با #دزدی و #اختلاس و #رانت برد و لحاف بر سر بکشد؛ بلکه چون شیری در کمینگاه و چون زلزله‌ای 12 ریشتری است که بزودی به خیزش و غرش در می آید.
این هشدار نه برای دزدان لحاف ملا است و نه آنان که ملت را از ۱۴۰۳ سخت با مالیات های کمر شکن می ترسانند بلکه برای اعلام بیدار باش به اساتید، فرهیختگان، آزادگان، نخبگان، هوشیاران، آزادیخواهان و اصحاب اهل قلم است که بدانند ایران در معرض غارت برنامه ریزی شده‌ی مستمر قرار گرفته و راهی جز نهضت بیداری و چاره‌ای جز مقابله با ضحاک ماردوش نیست.
پاینده باد ایران آزاد و آباد
http://t.center/darvishane49

♻️عقب ماندن از #عقب‌ماندگی

✍رضا رضائی 14 آبان 02

آیا شاخصی برای سنجش مقدار عقب ماندن از عقب‌ماندگی وجود دارد؟
بی شک استفاده از واژه‌ی "عقب‌ماندگی"، ذهن را به‌طرف مسائل زیر‌ساخت‌ها و اقتصاد می‌برد؛ اما با کمی دقت بیشتر در اوضاع‌واحوال کشور می‌توان به ریشه و اساس عقب‌ماندگی و تبعات مختلف آن رسید. یعنی #معیشت خراب، حمل‌ونقل خراب، مدارس خراب، نهاد علم خراب، ورزش خراب، ارتباطات خراب، روابط بین‌الملل خراب، جایگاه سیاسی در تحولات بین‌المللی خراب، #صادرات خراب، #واردات خراب، تولید خراب، #اعتماد خراب، روحیه خراب و #امید به آینده از خراب هم گذشته و به حد داغان رسیده است.
این همه خرابی امکان ندارد مگر آنکه حکومت به سمت #فساد، تباهی و ویرانی رفته باشد و این هم ممکن نیست، مگر آنکه فساد در اعتقادات و باور حاکم بر حاکمان نفوذ کرده باشد که باعث درد و رنج وحشتناک عقب‌ماندگی در بین ملت می‌گردد.
شاهد این که: آن‌گونه منابع کشور را حیف‌ومیل می‌کنند؛ اما #جبهه‌ی_مقاومت در مقابل رژیم غاصب قصاب کودک کُش جنایت‌کار تنها می‌ماند (#غزه‌ی بی‌پناه بلعیده می‌شود و #منابع_گازی جدید آن نیز غارت خواهد شد)، آن‌گونه که افراد حزب‌اللهی نما آن‌قدر #رانت و مزایا و مواهب مختلف می‌گیرند که چاق‌وچله شده و ایران را مال خود و مرتع چرای خود می‌دانند، آن‌گونه که هزار هزار میلیارد #اختلاس و دزدی می‌کنند و به آن وجاهت قانونی می‌دهند تا جایی که پس از افشا و دستگیری و محاکمه، همه هستند و از پول‌ها خبری نیست، آن‌گونه که با خشونت‌ورزی هزینه‌ی #اعتراض را آن‌قدر بالا می‌برند تا کسی معترض نشود؛ چون بهترین معترض، معترض مُرده است، آن‌گونه متعهدان و مصلحان را محدود و #محصور می‌کنند که رسانه‌ی میلی و فضای مجازی جولانگاه شبهه روشنفکران دینی و غیردینی شده و اذهان مردم را از اولویت‌های فقر، فساد سیستمی و #تحریم کمرشکن به سمت رودررو قراردادن مردم با یکدیگر می‌برند و...
در پاسخ به سؤال بالا باید جواب داد که نیازی به شاخص‌گذاری برای تعیین مقدار عقب ماندن از عقب‌ماندگی نیست و به‌جای تحقیق و پژوهش در مورد علل و عوامل، فقط باید به دنبال الگویی برای رهایی بود چرا که تفکیک تمامی بحران و راه‌حل یابی برای تک‌تک آنها نیازمند عمر نوح و صبر ایوب و عصای موسی است. درواقع برای نجات از عقب ماندن در عقب‌ماندگی نمی‌توان منتظر اندیشمندان، نظریه‌پردازان، انتخابات مختلف، حتی حاکمیت و حکمرانان ماند و به نظر می‌رسد که راهی جز #زیرورو کردن آنچه که هست و #عبور (از گذشته و حال) برای رسیدن به فردایی بهتر باقی نمانده چرا که عقب‌ماندگی به طور فزاینده‌ای روبه‌رشد است و باید نوگرایان و نواندیشان نظمی نو در اندازند.
بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم/ فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم

پاینده باد ایران آزاد و آباد

https://t.center/darvishane49