قلم بیداری

♻️پیروزی جنگ بر جنگ

رضارضائی ۱۴۰۳/۲/۱۱

آیا مقابله با ایده‌ی حاج مهدی نصیری، نفی ذات ایده‌پردازی نیست؟
دوستی می‌گفت که در حال حاضر تغییر اساسی منجر به تغییر ج.ا.ا. به سه دلیل حتی قابل‌تصور هم نیست. اولاً نظام سلطه فعلاً نظر سلبی و حذفی به‌خاطر مسائل ژئوپلیتیکی و ژئواستراتژیکی به حاکمیت ندارد و خواهان کشور در وضعیت ضعف اقتصادی و حکمرانی فعلی است. دوم اینکه نیروی اپوزیسیون مناسب برای جایگزینی وجود ندارد. سوم آنکه برخی از نیروها، نقش سرکوبگری را برای ماندگاری ایدئولوژی حکمرانان ایفا می‌کنند؛ اما نباید هرگز امید را از دست داد که امید با عقلانیت همراه است.

اما فارغ از بزرگ‌نمایی، کوچک‌نمایی، سیاه یا سفید نمایی این نوع دیدگاه‌ها، به نظر می‌رسد که یک جنگ ترکیبی از سوی نظام سلطه و ایادی آن بر علیه ملک و ملت در جریان است؛ ولی در این‌طرف هم جنگ دیگری در حوزه‌ی ایده‌پردازی، گفتمان‌سازی، تضارب افکار و اعلام مواضع به راه افتاده که حتی از نفی و حمله به نصیری یا تعریف و تمجید از او جالب‌تر است و گویی جامعه به سمت دیالوگ و چندصدایی حرکت می‌کند. در یکی از این ایده‌پردازی‌ها یا بیان یک واقعیت نوظهور، عده‌ای معتقدند که یک جریان فکری عملیاتی در حال زایش و تولد است با ویژگی‌های زیر:
۱- از سوی جوانان فرهیخته، روشنفکر، وطن‌پرست، دموکراسی‌خواه و آزادی‌خواه مدیریت و اجرا می‌شود.
۲- از تفکرات و افراد سیاسی سنتی و تاریخ مصرف گذشته، عبور کرده و بر توانایی‌های نسل جدید در خلق موقعیت و کنشگری جدید تکیه دارند.
۳- اعتقادی به #براندازی، حکومت خود برانداز، #شورش، جنگ سخت و #خشونت ندارند.
۴- با آرمان‌گرایی #اصول‌گرایان و #اصلاح‌طلبان رابطه‌ی خوبی نداشته و بیشتر بر واقعیات علمی و تجزیه‌وتحلیل‌های سیستمی متکی هستند.
۵- به دنبال ایجاد #اتحاد درون مردم هستند و به اتحاد نیروهای واسطه‌گر سیاسی و #اپوزیسیون خارج‌نشین سلطنت‌طلب یا تجزیه‌طلب اعتقاد ندارند.
۶- طلبکار نسل گذشته نیستند و بیشتر به #پیشرفت و #توسعه و ایران فردا چشم امید دارند.
۷- در #مطالبه‌گری به دنبال برابری و در #کنشگری به دنبال استیفای #حقوق_شهروندی و نجات #محیط‌زیست هستند.
۸- جنگ‌طلب و خشونت‌ورز نیستند؛ اما معتقد به جنگ علیه جنگ و خشونت هستند و جنگ خود را در حوزة فکر، اندیشه و خرد تعریف می‌کنند.
با بررسی جنگ علیه جنگ و جنگجویان مردم‌دوست بر علیه جنگجویان سرکوبگر مردم، به نظر می‌رسد که حتی اگر وجود این افراد یا جنگ آنها یک خیال و خواب خوش باشد، اما ویژگی‌های تعریف شده از سوی آنها، مثل مانیفست فرهیختگان یا منشور اخلاقی - رفتاری آزادگان در دوران بلاتکلیفی مردم است که می‌توان از دل آن، امید، راهکار، برنامه و فعالیت‌های نهضت بیداری و خیزش خردورزی را استخراج کرد. به عبارت ساده‌تر وقتی راه برای بیان این نوع جریانات فکری باز است، پس ایده‌پردازی آقای مهدی نصیری و دفاع او از ایده‌اش وجاهت می‌یابد و باید منتظر ماند و توضیحات بیشتر او را شنید. مسلماً جامعه‌ی روشنفکری و اساتید و تحلیلگران منصف بر اساس استدلال می‌توانند ایده‌ی او را رد یا پذیرش کنند و هیچ وجاهت عقلی و شرعی برای ترور شخصیتی ایده‌پرداز وجود ندارد.
به امید تداوم جنبش مردمی برای رسیدن به ایده‌های رهایی‌بخش و ایجاد اتحاد بین مردم.

پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد
https://t.center/darvishane49

♻️قیام شادی

رضا رضائی. نوزدهم آذر 02

آیا قیام و جنبش بعدی، قیام شادی و نشاط خواهد بود؟
هرچند که غم و غصه‌ی فراوان در ایام سوگواری پیامبر، ائمه و بزرگان دین داریم؛ اما باید توجه داشت که سه نکته فراموش شده یا به انحراف رفته است.
اول- باید سوگواری از حکومتی، تظاهر و نمایش، به فردی و باطنی تبدیل شود.
دوم – ماهیت وجودی بزرگان دین، فرامین آنها، دین، آئین و مسلک آنها را وارد حکومت و رفتار کارگزاران حکومتی کنیم.
سوم _ بزرگداشت زادروز، بزرگداشت تحقق منویات، گسترش سیره و سلوک، نهادینه‌سازی اعتقاد به #آزادی، #برابری، توسعه، #پیشرفت و #صلح جهانی بزرگان دین و ملت را به‌صورت جمعی و همگانی جایگزین سوگواری کنیم و پس از عبور از دوران " هرچه داریم از تاسوعا و عاشورا داریم" به دوران طلایی "هرچه داریم از شور و شادی و نشاط و امید داریم" برسیم. 
بی شک جایگزین‌کردن اعیاد و جشن‌های باستانی، به‌جای برگزاری روز و هفته و دهه‌ی عزا و ماتم، تأثیرات روحی و روانی بیشتری در نشاط و افزایش امید به زندگی دارد.
تصور این مطلب بسیار ساده است که مردم شادی‌کنان و پایکوبان به حرکت درآمده و به سمت کاخ ریاست‌جمهوری، کاخ دادگستری، مجلس، وزارتخانه‌ها و صداوسیما بروند و حق شاد بودن و شاد زیستن و برچیدن بساط ناکارآمدی و دزدی و اختلاس و هرگونه فسادی را مطالبه کرده و بگیرند.
تصور این مطلب خیلی زیباست که کارگران مدیران خائن و ظالم را از صنعت اخراج کنند.
تصور این مطلب بسیار دل‌انگیز است که مردم با شادی و کف زنان از متروها بیرون‌آمده و در خیابان‌ها گروه‌های شادی را ایجاد و هوراکشان برای تحقق آزادی و برابری، اموال مصادره‌شده‌ی دوران انقلاب را پس بگیرند و اموال به یغما رفته توسط بانک‌ها و بورس و مؤسسات مالی اعتباری و هلدینگ‌ها را مصادره کرده و شادی‌کنان برج‌ها و کاخ‌های ستمگران را بدون خشونت و آسیب، به خزانه‌ی ملت برگردانند.
تصور این مطلب بسیار شورانگیز است که مراکز آموزش، تعلیم، تربیت، مهارت‌آموزی و دانشگاه‌ها با شادی و نشاط و کف‌زدن و پایکوبی دانش‌آموزان و معلمان و اساتید فتح شده به اصل و ماهیت و کارکرد اصلی خود بازگردانده شوند.
بی شک این تصورات قابل‌تحقق و اجرا است مشروط بر آنکه باور کنیم که " قیام بعدی، قیام شادی" است چرا که میزان تاب‌آوری مردم در مقابل درد و رنج و ظلم و استبداد و خرافات و سیه روزی به پایان رسیده و رهبران شادی‌آفرین، رهبران اجتماعی آتی خواهند بود.

پاینده باد ایران آزاد، آباد و شاد
https://t.center/darvishane49