Pazudharma

🖊 «دیوانه» و «دیوانگی»...

🔹شاید #حامیان سگ و گربه با #اندیشه های #میشل_فوکو و حتی خود او آشنا نباشند ولی، خوب است بدانیم که او یکی از تاثیرگذارترین شخصیت ها در مفاهیم #انتقادی، #پسااستعماری، #روشنفکری و #گفتمان محسوب می شود. گفتمان در نزد میشل فوکو را می توان بین نوشته های او درباره #دیوانگی جست و جو کرد. فوکو در پی شنیدن صدای کسانی است که #دیوانه خوانده می شوند، نه صدای دیگرانی که درباره دیوانگان سخن می گویند.

🔹با این مقدمه، برای چندمین بار نگرشِ «پازودارما» را به گوش حامیان سگ و گربه که آن را به «دیوانگی» می نامند می رسانیم!

🔹بی تعارف می گوییم که حمایت از سگ و گربه در ایران راهی به سوی انحطاط، فساد و تباهی در پیش گرفته و در این راه، حامیان به عنوان سوداگران اصلی با سود بردن همه جانبه از سگ و گربه، آنها را قربانی نیازهای روحی و روانی و مالی خود می کنند.

🔹حامیان می توانند با دنباله رَوی از یک فرد که هیچ #هویت_اجتماعی و فردی مشخصی ندارد «#غذارسانی را به عنوان اولین قدم حمایت» تلقی کنند و خروارها #اسکلت_مرغِ خام و آلوده و تاریخ گذشته را به قیمت ارزان خریداری و به قیمت گران بفروشند تا در نهایت، بر روی خاک و کنار #جاده به خوردِ سگ های بینوا بدهند!

🔹حامیان می توانند بر علیه هر کسی که با غذارسانی به شیوه ی متداول مخالفت و آن را نقد می کند برچسب «دیوانگی» بزنند.

🔹حامیان می توانند ضمن تعامل با #سازمان_شهرداری_ها_و_دهیاری_ها و تمام سازمان های تابعه #شهرداری تبانی کرده و در هر کوی و برزن زمینی خالی در اختیار بگیرند و سگ های بینوا را در آن جا دپو و «به امان خدا» رها کنند تا شاید بعد از دریافت کمک های مالی ریالی و دلاری از حامیان داخلی و خارجی، روزی اگر فرصت داشتند سری به اسیران خود بزنند و جویای احوالاتشان شوند و/یا از همین #پناهگاه های موجود که خودشان مرکز نسل کشی و مرگ تدریجی هستند به شدت دفاع کنند.

🔹حامیان می توانند تمام افرادی را که می گویند راهکار حمایت از حیوانات شهری ایجاد محیطی امن و ایمن برای زندگی آزاد آنهاست را «دیوانه» خطاب کنند.

🔹حامیان بدون شک می توانند به صورت شبانه روزی در گروه های مجازی که امروزه روز به انحصار افراد خاصی هم درآمده به گپ و گفت، ارسال پیام های صوتی، خط و نشان کشیدن ها، #فحاشی ها و به خصوص روند متداول «افشاسازی» روزگار بگذرانند. آنها می توانند برده ی بی جیره و مواجب برای اجرا کردن دستورات «دامپزشکانی» هم باشند که به تازگی به دنیای حمایت وارد شدند و در پی آنند تا سکان تمام امور را با اعمال «مدیریت نوین» و «رزومه خواهی» به دست گیرند!

🔹حامیان می توانند «پازودارما» را تنها به این دلیل که این ارتباطات را تحلیل و نقد می کند به «دیوانگی» خطاب کرده و مورد «لطف» بسیار قرار دهند.

🔹حامیان گویا، معنی فعالیت های داوطلبانه را هم نمی دانند! و هر کسی را که «تعرفه های باربری» برای حمل و نقل سگ و گربه را غیرانسانی و غیراخلاقی می داند «دیوانه» خطاب می کنند.

🔹حامیان سگ و گربه در ایران، به ده ها دلیل فردی و اجتماعی که به خودشان و زندگی آنها تحمیل شده است، نسبت به هر نوع #آگاهی «مقاومتی ارادی» نشان می دهند و تغییر در وضعیت موجود را به منزله آسیب به فعالیتشان تلقی می کنند!!!

🔹«دیوانه» خوانده می شوند آنان که می گویند برای حمایت اصولی و علمی و همه جانبه از حیوانات شهری باید #صلح را جایگزین #خشونت کرد، باید #احترام و #امنیت را جایگزین #تصادف کرد، باید #داوطلبانه فعالیت کرد، باید به حقوقی مانند #آزادی و #تولیدمثل احترام گذاشت، باید #همزیستی را آموزش داد، باید #مذاکره را آموخت، باید #مطالعه کرد، باید #آگاه شد و باید ابتدا، صلح و اخلاق مداری را درون خود بارور کرد.

🔹هر یک از این «باید»ها به کوتاه شدن دست حامیان از حمایتِ مرسوم و متداول منجر می شود و طبیعی است که به مذاقشان خوش نیاید و مروجان این «باید»ها را به «دیوانگان» تشبیه کنند! طبیعی است که پرهیز از همکاری و هم صحبتی با آنها افتخار و شهامت محسوب شود!!!

🔹سگ و گربه به جای این که مورد حمایت قرار بگیرند، بی خبر از همه جا، بازار مکاره بسیار خوبی برای به اصطلاح حامیان خودشان ایجاد کردند!

🖊هم زمان، #دانش و آگاهی در حال تولید است. بر پایه گفتمان و کردارهای انسان است که تغییرات به وجود می آیند. شاید راهی سخت و پیچیده باشد ولی پیمودن آن غیرممکن نیست...


https://t.center/pazudharma

حمایت «بی هویت» چیست؟

#هویت_اجتماعی احساسی است که افراد نسبت به خود دارند. به عبارت دیگر، تعریفی که فرد از چه یا که بودن خود دارد همان هویت اجتماعی است. هویت های اجتماعی منبع اصلی نقشه های عمل ما هستند و به ما کمک می کنند تا تصمیم بگیریم چه کاری را انجام دهیم و یا چه کاری را انجام ندهیم. آنها فراهم آورنده ی معیارهایی برای #ارزش_گذاری رفتارهای واقعی ما هستند و ما را وادار می کنند تا درباره ی خود احساس خوب یا بد داشته باشیم.
اما رفتارهای واقعی ما در فضای #حمایت_از_حیوانات در ایران چگونه است؟ و چه نمادها و نمودهایی آن را از حمایت در سایر کشورهای دنیا متمایز- و تاسف برانگیز- می کند؟
قبل از هر چیز و شاید زیربنایی ترین عامل «بی هویت» بودن حمایت در ایران روشن نبودن #موضع حامیان با شیوه ی حمایت خودشان است. این که حامیان چه به صورت فردی و چه گروهی(باند) فقط از #سلایق و #علایق خود در فعالیت خود بهره می گیرند و با هرگونه #رویکرد_علمی مخالف بوده و #مقاومت نشان می دهند. شوربختانه، #آسیب_شناسی نحوه ی ابراز مخالفت ها در عرصه حمایت/حفاظت از حیوانات و #محیط_زیست بطور کلی با #خشونت های کلامی بسیار همراه است و گاهی، از حد متعارف خارج شده و به بی حرمتی نیز می انجامد.
این ابتدایی ترین حلقه در شکل گیری حمایت «بی هویت» خود زمینه ساز حلقه های بعدی است. بطوری که #گفتگو و مذاکره جای خود را به #مشاجره و #فحاشی در صفحات مختلف مجازی_ يعني تنها جايي كه اين روزها ارتباطات اجتماعي نمود مي يابند!- می دهد. پیامد این، ظهور و بروز اختلافات شخصی و سلیقه ای و در نتیجه، #افشاسازی و #حاشیه_پردازی و حاشیه روی است كه اين هم طرفداران بسيار دارد. اینگونه است که تمام حامیان «بی هویت» در فضای حمایت «بی هویت» ساعت ها سرگرم می شوند و از آن سو، #آمار حیوانات امداد شده در مقایسه با کلِ درخواست های اعلام شده کم و کمتر می شود! کیفیت و سرانجامِ موارد امداد شده نیز خود حدیث مفصل دارد...
حال، سوال این است که بر مبنای این حمایت «بی هویت» ما چگونه قادر خواهیم بود معیارهایی برای ارزش گذاری رفتارهای واقعی بیابیم؟!
#تعبير_ما_از_حمايت_چيست؟!
https://t.center/pazudharma