Pazudharma

🖋نمکی که روی زخم حیات وحش ایران ریخته شد...

◾️کشتن #گونه های مختلف حیوانات به منظور استفاده از اجزای بدن آنها(و نه #گوشت یا #امرار_معاش) مانند سر و #شاخ و #عاج و غیره به شکار ترافه(Trophy) معروف است. #شکارچیان ترافه از قسمت های مختلفِ بدنِ حیواناتی که شکار کرده اند در دفتر کار یا منزل خود استفاده می کنند!

◾️بزرگترین سازمان شکار ترافه در دنیا انجمن بین المللی سافاری یا Safari Club International(SCI) در آمریکا است که حدود پنجاه هزار نفر عضو دارد. این انجمن برای شکارهایِ انجام شده در دسته بندی های مختلف جایزه اعطا می کند از جمله جایزه «پنج بزرگ آفریقایی» است که طی آن یک #شکارچی باید یک شیر آفریقایی، یک فیل آفریقایی، یک پلنگ آفریقایی، یک کرگدن آفریقایی و یک بوفالوی آفریقایی را شکار کند! جایزه دیگر شامل «خرس های دنیا» می شود که برای آن یک شکارچی باید چهار گونه از یازده گونه خرس ها را بکشد! همین جوایز خود، باعث ایجاد #رقابت در بین شکارچیانی می شود که مطالعات نشان داده اند با شکار حیوانات در واقع حس #مردانگی، #نیرومندی و #مهارت خود را به اثبات می رسانند!

◾️بیشتر گونه هایی که توسط این شکارچیان کشته می شوند در فهرست #انقراض قرار دارند. به طور مثال تمام گونه های آفریقایی که یک شکارچی باید بکشد تا جایزه ببرد در فهرست انقراض قرار دارند.

◾️هر ساله شکارچیان آمریکایی بیش از 126،000 ترافه یا همان اعضای بدنِ حیواناتِ شکار شده در سایر کشورها را وارد این کشور می کنند. بیشتر این اعضا از دو کشور #کانادا و #آفریقای_جنوبی وارد می شوند و سایر کشورها عبارتند از نامیبیا، مکزیکو، زیمبابوه، زلاندنو، تانزانیا، آرژانتین، زامبیا و بوتسوانا.

◾️با اقدام اخیر سازمان(حفاظت) محیط زیست در رابطه با #صدور_مجوز_شکارِ گونه هایِ در حال انقراضِ سرزمین مان برای شکارچیان خارجی، گویا باید #ایران را نیز به فهرست کشورهای بالا اضافه کرد تا با دریافت دلار به مثابه ذخیره ای برای انجام کارهای (نامعلوم) #تحقیقاتی و #محیط_زیستی، اعضایِ بدنِ #حیات_وحش ایرانی بر در و دیوار منازل آمریکایی نصب شوند. آیا انواع #فرش_های_ایرانی که دست رنج #روستاییان، #عشایر و #سیاه_چادرنشینان این مرزوبوم هستند ارزش بیشتر و شایستگی بهتری برای تزیین و آراستن منازل آمریکایی ها و اروپایی ها نیستند؟! هماهنگی ارکان مختلف #دولت را می توان در چنین موضوعاتی به وضوح دید! این که تمام بدنه #دولت، خارج از #نظریه_سیستمی، هر یک برای خود سازی ناکوک می نوازد...

◾️یکی از کارهای #فلسفه_سیاسی، در دوران باستان، نه تنها مطالعه #انسان از دیدگاه علمی بود، بلکه انسان را در کلیت و در بُعد غایت شناسانه ی آن نیز بررسی می کرد. براین پایه، فلسفه سیاسی نه تنها در پی شناخت رفتارهای ساده و ابتدایی انسان بلکه به دنبال دانستن این نکته نیز هست که انسان چه ظرفیت هایی دارد و به چگونه موجودی می تواند تبدیل شود. فلسفه سیاسی انسان را هم در پیوند با خدایان و هم در پیوند با #جانوران و #گیاهان بررسی می کند. به این ترتیب، مفاهیمی که این شاخه از علم در اختیار ما گذاشته است عبارتند از «طبیعت»، «طبیعت انسان» و «تمدن».

◾️نگاهی بر فعالیت سازمان(حفاظت) محیط زیست طی سال ها و به ویژه ماه های اخیر حکایت از این واقعیتِ تلخ دارد که نگرشِ تنها متولیان حیات وحش کشور نسبت به #طبیعت و زیستمندان آن، بر این پایه استوار بوده است آنها(حیوانات) فقط موجوداتی وحشی هستند که در مناطقی زندگی می کنند و بود و نبودشان در مقایسه با موضوعات «مهم تری» مانند #آب و #سدسازی و #هوا و #ریزگرد و #جنگ، #دوچرخه و #زباله و غیره دارای «اهمیت» کمتری است!!! در نهایت، آنها فقط یک «حیوان» هستند که در مقایسه با انسان و «دلمشغولی های سیاسی» که ما داریم، از ارزش و جایگاه پست تری برخوردارند! تبلور این نگرش را می توان در وضعیت #باغ_وحش های کشور، #دلفیناریوم ها، #باغ_های_پرندگان، #آکواریوم ها و مراکز پرورش حیوانات، #تجارت و #قاچاق حیات وحش و ... دید.

🔷بدیهی ترین موضوعات، ساده ترین آنها نیز هستند:

◽️کشتن باعث حفاظت نمی شود همان طور که جنگ به صلح نمی انجامد.
◽️انسان توان رویارویی با طبیعت و #قوانین_طبیعی آن را ندارد- یا دست کم هنوز این توان را نیافته است.
◽️قواعدی که شکارچیان(مجاز و غیرمجاز هم ندارد!) و شکارگران در قالب «ظرفیت پذیرش»، سن و جنس حیوان مطرح می کنند، تنها توجیهی بیهوده برای تداوم تخلیه #خشونت درونی است. شاید اگر حیوان را از تیررس این انسان های خشن خارج کنیم، لنز سلاح های حرفه ای آنها، گلوله چهارپاره را بر پیشانی انسان و محیط بانی فرونشاند!
◽️وقت آن رسیده است که با شکار با تغییرات #زمان روبرو شویم. اکنون عصر شکار و گردآوری نیست!

https://t.center/pazudharma

#تله_ها_را_جمع_کنیم!
به #روستاییان کمک کنیم تا #دانسته های خود در مورد #حیات_وحش را بیشتر کنند. کمک کنیم تا بدانند حیوانات #قوانینی برای زندگی دارند که در مبانی اولیه، شباهت های زیادی به انسان دارد.

2️⃣ بخش دوم:

◀️ برای اینکه حال #حیوانات کشورمان که بخشی از #زیست_بوم #کره_زمین هستند را #مسوولانه خوب کنیم، دست از #حاشیه_سازی و #حاشیه_روی و #حاشیه_پردازی برداریم! طرح موضوعاتی مانند اینکه #دامپزشک جراح، #پلنگ را با #گربه اشتباه گرفته، اینکه جراحی در مطب خصوصی انجام شده، اینکه «نظراتی» نادیده گرفته شدند و ... حاشیه های ناهمگونی هستند که با توجه به جراحی انجام شده(بدون توجه به نتیجه نهایی) از درجه اعتبار ساقط شدند! #رویکرد سازنده در این ارتباط می تواند بر #همگرایی و کارهای گروهی متمرکز شود. اگر دغدغه ای برای حیات وحش کشور وجود دارد و اگر این دغدغه واقعی است، باید برای آن تلاش کرد.
◀️ باید #تله ها را ریشه کن کرد. باید #روستاییان را آگاه کرد و متناسب با ناآگاهی آنها از هر میزان نفر/ساعت #آموزش بهره برد. باید «دوما»-های سنتی و #دامگاه ها را منهدم کرد و بهانه ها را کنار گذاشت. باید برخی #راه ها و #جاده ها را #مسدود، برخی را #بازسازی و همه را با #تجهیزات به روز مجهز کرد. باید #قوانین را #بازنگری و سریع به تصویب رساند. باید تاثیرات #دامپروری را آشکار و علنی بیان کرد و #مردم و #دامداران را آگاه کرد و آگاه کرد و آگاه کرد. اگر دغدغه #زیست_محیطی و حیوانات را داریم...
◀️ ما کارشناس حیات وحش نیستیم ولی استدلال هایی که صرفا بر مبنای تخصص #دامپزشکی و #پروتکل های مربوطه ارایه می شوند، ثابت کرده اند که با تکیه محض بر «علم»، از «اخلاق» دور مانده و در بسیاری موارد حتی خود را #نقض می کنند. کم نبودند حیواناتی که بر اساس همین پروتکل ها کشته شدند و فقدان حضور آنها بر جمعیت حیات وحش تاثیر گذاشته است...
طبیعت، محیط زیست و حیوانات ما شاید به هم افزایی ناشی از تفاوت دیدگاه ها نیاز داشته باشند ولی به اختلافات سلیقه ای و «قدرت طلبی» هیچ احتیاجی ندارند.
Pazudharma
حال، چرا استعاره «ترامپ ایسم» برای پلنگ رودسر و ماجرای تلخ و تکراری او بکار برده شد... نمی دانیم!
https://t.center/pazudharma

انواع #خشونت_با_حیوانات در #جامعه ما کم نیست، ولی شاید آنچه #حیوان_آزاری_در_میناب را برجسته تر کرد سن فاعل و تعداد حیوانات قربانی شده است. نوع خشونت بکار رفته نیز می تواند بعنوان محرک منفی احساسات مزید بر علت باشد.
در طول شش ماه گذشته بارها حیوانات در #تله #روستاییان گیر افتادند، به پشت وسیله نقلیه بسته و کشیده شده اند، در #گمرک_فرودگاه زندگی خود را از دست داده اند، مورد ضربات تیر و ساچمه قرار گفتند، بدلیل #تصادفات_رانندگی نیمی از زندگی خود را از دست داده و زمین گیر شدند، قربانی #قیر و #اسیدپاشی شده اند، بر اثر ضرب و شتم با وسایل مختلف دچار آسیب دیدگی و جراحات شدید شدند و/یا در نتیجه #رهاسازی نسنجیده در مکان های نامناسب جان خود را از دست دادند، در #پناهگاه ها و مراکز #دامپزشکی با دلایل و بهانه های مختلف کشته شدند.
ولي در بین تمام اینها مواردی همچون تزریق شنيع اسید در #شیراز، ضرب و شتم #کلاله و جنایت میناب به عنوانِ اصلی #روزنامه ها، دغدغه برخي #مسوولین و موضوعی «ارزشمند» برای پیگیری از سوی برخی #انجمن ها و گروه ها و #حامیان تبدیل شده است. براستی چرا؟!
چرا تصادفات حیوانات هرگز مورد توجه و هشدار #سازمان_دامپزشکی و #جامعه_دامپزشکان قرار نمی گیرد؟!
چرا قبول ناکارآمد بودن #سگ_کشی وحشیانه توسط شهرداری سخت است؟!
چرا خشونت و جنایت هایی که پشت دیوارهای پناهگاه ها انجام می شود مورد حمایت حامیان قرار می گیرد؟!
چرا آموزش روستاییان با هدف برقراری ارتباط صحیح با #حیات_وحش بومی دغدغه هیچ کس نیست؟!
چرا آزار و نگهداری غیرمسوولانه #حیوانات_خانگی و رهاشدگی آنها هرگز بعنوان خشونت تلقی نمی شود؟!
چرا حمایت ما سیاه و سفید است و چرا ما نسبت به حمایتِ آگاهانه مقاومت می کنیم!؟!
https://telegram.me/pazudharma