Pazudharma

🖋نمکی که روی زخم حیات وحش ایران ریخته شد...

◾️کشتن #گونه های مختلف حیوانات به منظور استفاده از اجزای بدن آنها(و نه #گوشت یا #امرار_معاش) مانند سر و #شاخ و #عاج و غیره به شکار ترافه(Trophy) معروف است. #شکارچیان ترافه از قسمت های مختلفِ بدنِ حیواناتی که شکار کرده اند در دفتر کار یا منزل خود استفاده می کنند!

◾️بزرگترین سازمان شکار ترافه در دنیا انجمن بین المللی سافاری یا Safari Club International(SCI) در آمریکا است که حدود پنجاه هزار نفر عضو دارد. این انجمن برای شکارهایِ انجام شده در دسته بندی های مختلف جایزه اعطا می کند از جمله جایزه «پنج بزرگ آفریقایی» است که طی آن یک #شکارچی باید یک شیر آفریقایی، یک فیل آفریقایی، یک پلنگ آفریقایی، یک کرگدن آفریقایی و یک بوفالوی آفریقایی را شکار کند! جایزه دیگر شامل «خرس های دنیا» می شود که برای آن یک شکارچی باید چهار گونه از یازده گونه خرس ها را بکشد! همین جوایز خود، باعث ایجاد #رقابت در بین شکارچیانی می شود که مطالعات نشان داده اند با شکار حیوانات در واقع حس #مردانگی، #نیرومندی و #مهارت خود را به اثبات می رسانند!

◾️بیشتر گونه هایی که توسط این شکارچیان کشته می شوند در فهرست #انقراض قرار دارند. به طور مثال تمام گونه های آفریقایی که یک شکارچی باید بکشد تا جایزه ببرد در فهرست انقراض قرار دارند.

◾️هر ساله شکارچیان آمریکایی بیش از 126،000 ترافه یا همان اعضای بدنِ حیواناتِ شکار شده در سایر کشورها را وارد این کشور می کنند. بیشتر این اعضا از دو کشور #کانادا و #آفریقای_جنوبی وارد می شوند و سایر کشورها عبارتند از نامیبیا، مکزیکو، زیمبابوه، زلاندنو، تانزانیا، آرژانتین، زامبیا و بوتسوانا.

◾️با اقدام اخیر سازمان(حفاظت) محیط زیست در رابطه با #صدور_مجوز_شکارِ گونه هایِ در حال انقراضِ سرزمین مان برای شکارچیان خارجی، گویا باید #ایران را نیز به فهرست کشورهای بالا اضافه کرد تا با دریافت دلار به مثابه ذخیره ای برای انجام کارهای (نامعلوم) #تحقیقاتی و #محیط_زیستی، اعضایِ بدنِ #حیات_وحش ایرانی بر در و دیوار منازل آمریکایی نصب شوند. آیا انواع #فرش_های_ایرانی که دست رنج #روستاییان، #عشایر و #سیاه_چادرنشینان این مرزوبوم هستند ارزش بیشتر و شایستگی بهتری برای تزیین و آراستن منازل آمریکایی ها و اروپایی ها نیستند؟! هماهنگی ارکان مختلف #دولت را می توان در چنین موضوعاتی به وضوح دید! این که تمام بدنه #دولت، خارج از #نظریه_سیستمی، هر یک برای خود سازی ناکوک می نوازد...

◾️یکی از کارهای #فلسفه_سیاسی، در دوران باستان، نه تنها مطالعه #انسان از دیدگاه علمی بود، بلکه انسان را در کلیت و در بُعد غایت شناسانه ی آن نیز بررسی می کرد. براین پایه، فلسفه سیاسی نه تنها در پی شناخت رفتارهای ساده و ابتدایی انسان بلکه به دنبال دانستن این نکته نیز هست که انسان چه ظرفیت هایی دارد و به چگونه موجودی می تواند تبدیل شود. فلسفه سیاسی انسان را هم در پیوند با خدایان و هم در پیوند با #جانوران و #گیاهان بررسی می کند. به این ترتیب، مفاهیمی که این شاخه از علم در اختیار ما گذاشته است عبارتند از «طبیعت»، «طبیعت انسان» و «تمدن».

◾️نگاهی بر فعالیت سازمان(حفاظت) محیط زیست طی سال ها و به ویژه ماه های اخیر حکایت از این واقعیتِ تلخ دارد که نگرشِ تنها متولیان حیات وحش کشور نسبت به #طبیعت و زیستمندان آن، بر این پایه استوار بوده است آنها(حیوانات) فقط موجوداتی وحشی هستند که در مناطقی زندگی می کنند و بود و نبودشان در مقایسه با موضوعات «مهم تری» مانند #آب و #سدسازی و #هوا و #ریزگرد و #جنگ، #دوچرخه و #زباله و غیره دارای «اهمیت» کمتری است!!! در نهایت، آنها فقط یک «حیوان» هستند که در مقایسه با انسان و «دلمشغولی های سیاسی» که ما داریم، از ارزش و جایگاه پست تری برخوردارند! تبلور این نگرش را می توان در وضعیت #باغ_وحش های کشور، #دلفیناریوم ها، #باغ_های_پرندگان، #آکواریوم ها و مراکز پرورش حیوانات، #تجارت و #قاچاق حیات وحش و ... دید.

🔷بدیهی ترین موضوعات، ساده ترین آنها نیز هستند:

◽️کشتن باعث حفاظت نمی شود همان طور که جنگ به صلح نمی انجامد.
◽️انسان توان رویارویی با طبیعت و #قوانین_طبیعی آن را ندارد- یا دست کم هنوز این توان را نیافته است.
◽️قواعدی که شکارچیان(مجاز و غیرمجاز هم ندارد!) و شکارگران در قالب «ظرفیت پذیرش»، سن و جنس حیوان مطرح می کنند، تنها توجیهی بیهوده برای تداوم تخلیه #خشونت درونی است. شاید اگر حیوان را از تیررس این انسان های خشن خارج کنیم، لنز سلاح های حرفه ای آنها، گلوله چهارپاره را بر پیشانی انسان و محیط بانی فرونشاند!
◽️وقت آن رسیده است که با شکار با تغییرات #زمان روبرو شویم. اکنون عصر شکار و گردآوری نیست!

https://t.center/pazudharma

‍ 🔹 آن چه زيبايي چشم نواز اين ويديو را صدچندان مي كند، "كار گروهي" است.

🔹 كارهاي گروهي، بر خلاف باور رايج، تبلور و نمايش #توانايي ها و #مهارت هاي فردي را كم رنگ نمي كند! برعكس، موجب شكوفايي و بهبود آنها مي شود.

🔹 افرادي كه #انگيزه و تمايلي براي انجام كارهاي گروهي، همفكري و #هم_انديشي با ديگران را ندارند، همواره از "ديده نشدن" مي هراسند!

🔹 آنها فكر مي كنند اگر با گروه باشند، هر آنچه به عنوان نقطه قوت در خودشان تلقي مي كنند از جمله #پشتكار، #قدرت_بيان، #خلاقيت، #مبارزه_طلبي، #قدرت و چه بسا ويژگي هاي ظاهري و غيره فرصتي براي ظهور و بروز نمي يايد و همواره "قرباني" وجود سايرين مي شوند.

🔹 حال آنكه، ريشه ي مفهومي مانند #دموكراسي در همين #كارهاي_گروهي است.

🔹 در مورد #گروه، #تكاپوشناسي و/يا #پويايي گروه هنوز مي توان #كتاب هاي زيادي مطالعه كرد و نوشت، ولي آن چه اشاره به آن در اين متن ضروري به نظر مي رسد اين است كه #موفقيت ما در بيشتر كارها در گِرو روحيه #همكاري، #مشاركت و البته كارهاي گروهي است.

✅ #روحيه_همكاري و كارهاي گروهي را مي توان در بيشتر #گونه هاي جانوري هم مشاهده كرد و البته، لذت برد...


https://t.center/pazudharma

#شكارچيان احترام عميقي براي #حيات_وحش و #طبيعت قائلند. به همين دليل است كه تمام #عشق و #احساسات و شور و هيجان خودشان را از طريق كسب #مهارت با جولان در طبيعت، برداشت و بهره برداري از حيوانات، خوردن #گوشت انها و استفاده از اعضاي بدنشان به نمايش مي گذارند.
شكارچيان همچنين با #تلاش هايي كه براي انتقال اهميت طبيعت و حيات وحش به #نسل هاي اينده انجام مي دهند، معروف هستند.
ولي آيا هيچ ارتباط معناداري بين #شكار و #حفاظت وجود دارد؟!
https://t.center/pazudharma

"همه #حیوانات برای بقای خود طرح و نقشه ای دارند. آنها برای به دست آوردن غذا، آب و حفاظت از قلمرو خود از الگوهایی پیروی می کنند. شاید انسان تنها حیوانی باشد که برای بقای خود از #الگوهای_فرهنگی نیز پیروی می کند. آنچه #فرهنگ را از دیگر الگوهای زندگی متمایز می کند این است که فرهنگ از طريق #یادگیری به دست می آید.انسان می آموزد و از عقل و هوش خود استفاده می کند. در مقایسه با اکثر حیوانات، انسان حیوانی است که پس از تولد کاملا ناتوان است و نمی تواند بدون کمک دیگران به زندگی خود ادامه دهد. در مقایسه با اکثر حیوانات، انسان هم بیشترین توانایی و هم بیشترین نیاز را برای یادگیری دارد. مثلا کره اسبی را در نظر بگیرید که تازه متولد شده است. این کره اسب، پس از چند ساعت، می تواند بدود و با جفتک زدن از خود دفاع کند. زیرا این رفتارهای او نه توسط آموزش بلکه توسط #غریزه یا الگوهای رفتاری که به صورت #ژنتیک برنامه-ریزی شده اند هدایت می شود. برعکس، نوزاد انسان ناتوان است و نیازمند کمک. او نه تنها وابسته به بزرگ ترهاست بلکه دارای کمبود الگوهایِ رفتاریِ ضروری برای زندگی در جامعه انسانی است. او برای زنده ماندن باید چیزهای زیادی را بیاموزد. او باید بیاموزد که چه چیزی خطرناک است و چگونه باید از خطر در امان بماند. او باید #مهارت ها، #دانش ها و راه های مورد قبول جامعه ای را که قرار است در آن زندگی کند بیاموزد. او می بایستی راه زندگی را بیاموزد. از دیدگاه جامعه شناسی، او باید فرهنگ جامعه خود را بیاموزد. انسان نمی تواند فقط با تکیه بر منابع بیولوژیکی خود انسانی کامل شود. بنابراین، یکی از ساده ترین تعاریفی که می توان به دست داد این است که آموختن فرهنگ یعنی آموختن راه زندگی. مجموعه ایده ها و عادات که انسان ها یاد می گیرند، با دیگران مشارکت می کنند و از یک نسل به نسل دیگر منتقل می کنند. فرهنگ راهنمای زندگی است. بنابراین، فرهنگ دارای دو کیفیت اساسی است:
١- آموختنی است
٢- همان کاری است که دیگر اعضای جامعه نیز انجام می دهند.
بدون این دو #کیفیت، چیزی به نام جامعه انسانی وجود ندارد."
https://telegram.me/Pazudharma

"همه #حیوانات برای بقای خود طرح و نقشه ای دارند. آنها برای به دست آوردن غذا، آب و حفاظت از قلمرو خود از الگوهایی پیروی می کنند. شاید انسان تنها حیوانی باشد که برای بقای خود از #الگوهای_فرهنگی نیز پیروی می کند. آنچه #فرهنگ را از دیگر الگوهای زندگی متمایز می کند این است که فرهنگ از طريق #یادگیری به دست می آید.انسان می آموزد و از عقل و هوش خود استفاده می کند. در مقایسه با اکثر حیوانات، انسان حیوانی است که پس از تولد کاملا ناتوان است و نمی تواند بدون کمک دیگران به زندگی خود ادامه دهد. در مقایسه با اکثر حیوانات، انسان هم بیشترین توانایی و هم بیشترین نیاز را برای یادگیری دارد. مثلا کره اسبی را در نظر بگیرید که تازه متولد شده است. این کره اسب، پس از چند ساعت، می تواند بدود و با جفتک زدن از خود دفاع کند. زیرا این رفتارهای او نه توسط آموزش بلکه توسط #غریزه یا الگوهای رفتاری که به صورت #ژنتیک برنامه-ریزی شده اند هدایت می شود. برعکس، نوزاد انسان ناتوان است و نیازمند کمک. او نه تنها وابسته به بزرگ ترهاست بلکه دارای کمبود الگوهایِ رفتاریِ ضروری برای زندگی در جامعه انسانی است. او برای زنده ماندن باید چیزهای زیادی را بیاموزد. او باید بیاموزد که چه چیزی خطرناک است و چگونه باید از خطر در امان بماند. او باید #مهارت ها، #دانش ها و راه های مورد قبول جامعه ای را که قرار است در آن زندگی کند بیاموزد. او می بایستی راه زندگی را بیاموزد. از دیدگاه جامعه شناسی، او باید فرهنگ جامعه خود را بیاموزد. انسان نمی تواند فقط با تکیه بر منابع بیولوژیکی خود انسانی کامل شود. بنابراین، یکی از ساده ترین تعاریفی که می توان به دست داد این است که آموختن فرهنگ یعنی آموختن راه زندگی. مجموعه ایده ها و عادات که انسان ها یاد می گیرند، با دیگران مشارکت می کنند و از یک نسل به نسل دیگر منتقل می کنند. فرهنگ راهنمای زندگی است. بنابراین، فرهنگ دارای دو کیفیت اساسی است:
١- آموختنی است
٢- همان کاری است که دیگر اعضای جامعه نیز انجام می دهند.
بدون این دو #کیفیت، چیزی به نام جامعه انسانی وجود ندارد."
https://telegram.me/Pazudharma