Pazudharma

🖋گلف هم بازی اعیان و اشراف است!

▪️زمانی که از کُشتن می گوییم در واقع از فعلی صحبت می کنیم که به مرگ منتهی می شود؛ همان مرگی که اگر به واسطه ی #ترور، خارج شدن قطار از ریل، #اعدام، #سقوط_هواپیما، #تصادف، #سیل، بیماری و حتی کهولت سن رخ بدهد به انکار، ناباوری، سوگ، عزاداری، اشک و غم منجر می شود.

▪️حتی اگر #مرگ «حق» باشد و انسان هایِ وارسته و دارای بلوغِ فکری از آن نهراسند، باز پدیده ای است که در نقطه ی مقابلِ زندگی و زیستن قرار دارد.

▪️کشتنِ آگاهانه یعنی مرگی که با #آگاهی کامل به ظهور می رسد جلوه ای از #خشونت است- چه برای انسان باشد و چه حیوان؛ چه «قوانین» وضع شده توسطِ نوع بشر آن را «مجاز» جلوه دهد و چه برعکس، «جرم» به حساب آورد.

▪️#شکار_حیوانات از جمله افعالی است که در متمدن ترین جوامع نیز بیشتر به دنبالِ مهارِ روحِ عصیانگر انسان است تا به نظم در آوردن آن به شیوه های دیگر از جمله بررسی ریشه های عطشِ سیری ناپذیر به کشتن در #شکارچیان...

▪️#صدور_مجوز_شکار(کشتنِ آگاهانه ی حیوان) با استدلال هایِ به ظاهرِ موجه و جهانی از جمله افزایش جمعیت، ایجاد تعادل در یک گونه، بهینه سازی ژنتیکی، ایجادِ فرصت برای حیواناتِ جوان تر، استفاده از اعضای بدن حیوانات و هر استدلالِ دیگری توجیه منطقی و اخلاقی ندارند، به ویژه اگر در این کُنشِ خشن و خشونت زا تمام فرصت های فرار از یک موجود زنده گرفته شود مثلِ قرق های اختصاصی و شکارِ در محیط های محصور. به ویژه تر اگر اصلا «تولید» شوند و پرورش یابند تا در «تیررس» یک انسان قرار بگیرند و کشته شوند!!!

▪️همانطور که تاریخ به روایتِ مورخانِ متعدد، شکل و شمایلِ متفاوتی به خود می گیرد و گویی فاعلِ خبر در خودِ خبر به ایفای نقش می پردازد، به نظر می رسد اعضایِ #شورای_عالی_محیط_زیست نیز از این قاعده مستثنی نیستند! آنها چیزی را مصوب کرده اند که گویی خودشان به آن تمایل بسیار شدید دارند!

▪️آیین نامه اجرایی قانونِ #شکار_و_صید، آن گونه که پیشتر گفتیم، در حالی از سوی این اعضا مصوب شده است که شکار به خودی خودِ قابلِ بحث و تبادلِ نظر است.

▪️بسیار بدیهی است که اعضای بدن حیوانات و به طور کلی زندگی آنها متعلق به خودشان است. حتی اگر حیوانات واجدِ «آینده نگری»، «میل به زندگی»، «توان برنامه ریزی»، «امید» و مفاهیمی از این دست نباشند، به فرض اگر نباشند، زندگی آنها در وضعیتِ «اینجا و اکنون» می تواند دلیلی باشد برای زندگی کردنِ آنها. آنها قوانینِ پیچیده ای برای زندگی خود دارند که کارِ بشر فقط می تواند شناختِ واقعی آن به شیوه های علمی و اصولی باشد نه مداخله و ایجاد شکاف در آن.

▪️شکار در طولِ تاریخِ ملت ها به عنوان یک «تفریح»، «ورزش» و «سرگرمی» آن هم فقط برای اقشارِ بالادستی و فرمانروایان و #حکام به حساب آمده و این «تفکر سنتی»- با تغییراتی در شکل و ظاهر- به سرانِ کنونی رسیده است.

🔺گلف هم یک ورزشِ اعیانی است!!! چرا به جایِ شکار، این بازیِ سبز و آرام و بی صدا را یاد نگیریم!؟!

فلور خواجوی
https://t.center/pazudharma

🖋نمکی که روی زخم حیات وحش ایران ریخته شد...

◾️کشتن #گونه های مختلف حیوانات به منظور استفاده از اجزای بدن آنها(و نه #گوشت یا #امرار_معاش) مانند سر و #شاخ و #عاج و غیره به شکار ترافه(Trophy) معروف است. #شکارچیان ترافه از قسمت های مختلفِ بدنِ حیواناتی که شکار کرده اند در دفتر کار یا منزل خود استفاده می کنند!

◾️بزرگترین سازمان شکار ترافه در دنیا انجمن بین المللی سافاری یا Safari Club International(SCI) در آمریکا است که حدود پنجاه هزار نفر عضو دارد. این انجمن برای شکارهایِ انجام شده در دسته بندی های مختلف جایزه اعطا می کند از جمله جایزه «پنج بزرگ آفریقایی» است که طی آن یک #شکارچی باید یک شیر آفریقایی، یک فیل آفریقایی، یک پلنگ آفریقایی، یک کرگدن آفریقایی و یک بوفالوی آفریقایی را شکار کند! جایزه دیگر شامل «خرس های دنیا» می شود که برای آن یک شکارچی باید چهار گونه از یازده گونه خرس ها را بکشد! همین جوایز خود، باعث ایجاد #رقابت در بین شکارچیانی می شود که مطالعات نشان داده اند با شکار حیوانات در واقع حس #مردانگی، #نیرومندی و #مهارت خود را به اثبات می رسانند!

◾️بیشتر گونه هایی که توسط این شکارچیان کشته می شوند در فهرست #انقراض قرار دارند. به طور مثال تمام گونه های آفریقایی که یک شکارچی باید بکشد تا جایزه ببرد در فهرست انقراض قرار دارند.

◾️هر ساله شکارچیان آمریکایی بیش از 126،000 ترافه یا همان اعضای بدنِ حیواناتِ شکار شده در سایر کشورها را وارد این کشور می کنند. بیشتر این اعضا از دو کشور #کانادا و #آفریقای_جنوبی وارد می شوند و سایر کشورها عبارتند از نامیبیا، مکزیکو، زیمبابوه، زلاندنو، تانزانیا، آرژانتین، زامبیا و بوتسوانا.

◾️با اقدام اخیر سازمان(حفاظت) محیط زیست در رابطه با #صدور_مجوز_شکارِ گونه هایِ در حال انقراضِ سرزمین مان برای شکارچیان خارجی، گویا باید #ایران را نیز به فهرست کشورهای بالا اضافه کرد تا با دریافت دلار به مثابه ذخیره ای برای انجام کارهای (نامعلوم) #تحقیقاتی و #محیط_زیستی، اعضایِ بدنِ #حیات_وحش ایرانی بر در و دیوار منازل آمریکایی نصب شوند. آیا انواع #فرش_های_ایرانی که دست رنج #روستاییان، #عشایر و #سیاه_چادرنشینان این مرزوبوم هستند ارزش بیشتر و شایستگی بهتری برای تزیین و آراستن منازل آمریکایی ها و اروپایی ها نیستند؟! هماهنگی ارکان مختلف #دولت را می توان در چنین موضوعاتی به وضوح دید! این که تمام بدنه #دولت، خارج از #نظریه_سیستمی، هر یک برای خود سازی ناکوک می نوازد...

◾️یکی از کارهای #فلسفه_سیاسی، در دوران باستان، نه تنها مطالعه #انسان از دیدگاه علمی بود، بلکه انسان را در کلیت و در بُعد غایت شناسانه ی آن نیز بررسی می کرد. براین پایه، فلسفه سیاسی نه تنها در پی شناخت رفتارهای ساده و ابتدایی انسان بلکه به دنبال دانستن این نکته نیز هست که انسان چه ظرفیت هایی دارد و به چگونه موجودی می تواند تبدیل شود. فلسفه سیاسی انسان را هم در پیوند با خدایان و هم در پیوند با #جانوران و #گیاهان بررسی می کند. به این ترتیب، مفاهیمی که این شاخه از علم در اختیار ما گذاشته است عبارتند از «طبیعت»، «طبیعت انسان» و «تمدن».

◾️نگاهی بر فعالیت سازمان(حفاظت) محیط زیست طی سال ها و به ویژه ماه های اخیر حکایت از این واقعیتِ تلخ دارد که نگرشِ تنها متولیان حیات وحش کشور نسبت به #طبیعت و زیستمندان آن، بر این پایه استوار بوده است آنها(حیوانات) فقط موجوداتی وحشی هستند که در مناطقی زندگی می کنند و بود و نبودشان در مقایسه با موضوعات «مهم تری» مانند #آب و #سدسازی و #هوا و #ریزگرد و #جنگ، #دوچرخه و #زباله و غیره دارای «اهمیت» کمتری است!!! در نهایت، آنها فقط یک «حیوان» هستند که در مقایسه با انسان و «دلمشغولی های سیاسی» که ما داریم، از ارزش و جایگاه پست تری برخوردارند! تبلور این نگرش را می توان در وضعیت #باغ_وحش های کشور، #دلفیناریوم ها، #باغ_های_پرندگان، #آکواریوم ها و مراکز پرورش حیوانات، #تجارت و #قاچاق حیات وحش و ... دید.

🔷بدیهی ترین موضوعات، ساده ترین آنها نیز هستند:

◽️کشتن باعث حفاظت نمی شود همان طور که جنگ به صلح نمی انجامد.
◽️انسان توان رویارویی با طبیعت و #قوانین_طبیعی آن را ندارد- یا دست کم هنوز این توان را نیافته است.
◽️قواعدی که شکارچیان(مجاز و غیرمجاز هم ندارد!) و شکارگران در قالب «ظرفیت پذیرش»، سن و جنس حیوان مطرح می کنند، تنها توجیهی بیهوده برای تداوم تخلیه #خشونت درونی است. شاید اگر حیوان را از تیررس این انسان های خشن خارج کنیم، لنز سلاح های حرفه ای آنها، گلوله چهارپاره را بر پیشانی انسان و محیط بانی فرونشاند!
◽️وقت آن رسیده است که با شکار با تغییرات #زمان روبرو شویم. اکنون عصر شکار و گردآوری نیست!

https://t.center/pazudharma