Pazudharma

▪️اگر به بهانه های منسوخ و متوحش مانند «حفاظت» از حیات وحش، حمایت از #جوامع_محلی و #امرار_معاش، انسانِ «متمدن» امروز ناگزیر از کشتن های متعدد از جمله #قتل_عام_پرندگان_مهاجر، #اسب_های_کولبر، #قوچ_اوریال، #سگ ها و موش هاست، نخست باید در جست و جوی راهکاری برای تسکین روح بیمار و #خشونت_طلب او باشیم زیرا همین انسان، اگر بتواند موجودی زنده را به مانند شی متحرک هدف لنز دوربین حرفه ای خود قرار دهد و شلیک کند و قهقهه ای بلند سر دهد و برای عکس گرفتن با جسد او لحظه شماری کند که سرد نشود! بدون شک می تواند با فرزندش نامهربان باشد، «ناسزا« بگوید، #جنگل را به آتش بکشاند و از هر نوع مداخله و دستکاری در چیزی که متعلق به #مادرطبیعت و خارج از اراده اوست دریغ نورزد.
🔷در مبحث شکار( مجاز و غیرمجاز ندارد!)، اجرای #قرق_های_اختصاصی، تدوین و تصویب قانون حمایت از محیط بان و قانون ممنوعیت حیوانات آزاری(#حمایت_از_حقوق_حیوانات) و به طورکلی هر نوع تصمیم گیری برای موجوداتی که شبیه انسان نیستند- طبق ویژگی خودِ علم- چقدر از سایر علوم بهره گرفته می شود؟
▪️نکته پایانی این که آیا در برابر پرسش های اساسی که در زمینه شکار مطرح هستند، «پنهان کاری» محلی برای طرح و ارایه می یابد!؟!
🖋 همواره برای طرح پرسش های اساسی و نقدهای استدلال محور، پذیرای القابی مانند «سانتیمانتال» و «غیرمتخصص» و ... هستیم.

https://t.center/pazudharma

▪️اگر به بهانه های منسوخ و متوحش مانند «حفاظت» از حیات وحش، حمایت از #جوامع_محلی و #امرار_معاش، انسانِ «متمدن» امروز ناگزیر از کشتن های متعدد از جمله #قتل_عام_پرندگان_مهاجر، #اسب_های_کولبر، #قوچ_اوریال، #سگ ها و موش هاست، نخست باید در جست و جوی راهکاری برای تسکین روح بیمار و #خشونت_طلب او باشیم زیرا همین انسان، اگر بتواند موجودی زنده را به مانند شی متحرک هدف لنز دوربین حرفه ای خود قرار دهد و شلیک کند و قهقهه ای بلند سر دهد و برای عکس گرفتن با جسد او لحظه شماری کند که سرد نشود! بدون شک می تواند با فرزندش نامهربان باشد، «ناسزا« بگوید، #جنگل را به آتش بکشاند و از هر نوع مداخله و دستکاری در چیزی که متعلق به #مادرطبیعت و خارج از اراده اوست دریغ نورزد.
🔷در مبحث شکار( مجاز و غیرمجاز ندارد!)، اجرای #قرق_های_اختصاصی، تدوین و تصویب قانون حمایت از محیط بان و قانون ممنوعیت حیوانات آزاری(#حمایت_از_حقوق_حیوانات) و به طورکلی هر نوع تصمیم گیری برای موجوداتی که شبیه انسان نیستند- طبق ویژگی خودِ علم- چقدر از سایر علوم بهره گرفته می شود؟
▪️نکته پایانی این که آیا در برابر پرسش های اساسی که در زمینه شکار مطرح هستند، «پنهان کاری» محلی برای طرح و ارایه می یابد!؟!
🖋 همواره برای طرح پرسش های اساسی و نقدهای استدلال محور، پذیرای القابی مانند «سانتیمانتال» و «غیرمتخصص» و ... هستیم.

https://t.center/pazudharma

🖋جستاری بر #گونه_گرایی و ارتباط آن با «ما» نشدن «من» ها!

◽️گونه گرایی یا Speciesism در معنای ساده یعنی توجه #ناعادلانه و متفاوت به موجوداتی که دارای حس و احساس هستند. «هرگاه شما پرنده ای در #قفس، ماهی در تنگ، یا یک پستاندار غیرانسان را در #زنجیر دیدید در واقع شما گونه گرایی می بینید. اگر شما بر این باورید که یک #زنبور_عسل یا قورباغه، #آزادی و حق کمتری نسبت به یک شامپانزاه و یا انسان برای زندگی دارد و چه بسا اگر انسان را برتر از سایر حیوانات تلقی کردید شما اهل گونه گرایی هستید...»

▪️به بیانی بهتر، گونه گرایی را می توان مترادف با #تبعیض دانست- در مفهوم کلی فرق نمی کند برای حیوانی به نام انسان باشد یا سایر حیوانات-. در جایی که بنابه هر دلیل تبعیض رخ دهد، نوعی #محرومیت، #فشار، آسیب و آزار و در برخی موارد مرگ وجود دارد.

◽️در ظهور و بروز انواع #تبعیض_جنسی، #نژادی، #مذهبی و غیره عوامل مختلف #سیاسی، #فرهنگی، #اجتماعی و #ایدئولوژیک تاثیرگذارند که از یک جامعه به جامعه دیگر نیز دستخوش تغییرات می شوند. گونه گرایی یا تبعیض نسبت به حیوانات نیز از این قاعده مستثنی نیست. در این رابطه شاید بتوان به سلایق، علایق و باورهای شخصی و فردی رنگی تیره تر بخشید! آن جا که بارها شنیده و خوانده و دیده ایم که با مقایسه نیم رخ صورت یک گاو و یک سگ، این پرسش بنیادین مطرح می شود که چه تفاوتی بین زندگی آن دو وجود دارد و ما چرا یکی را دوست می داریم و دیگری را می خوریم؟!

▪️در نگرش «حقوق حیوانات» برای تمام موجودات زنده، خواه انسان باشد و خواه نباشد، حق زندگی و آزادی برابر در نظر گرفته می شود. این نگرش، به هنگام مواجهه با زندگی و مرگ یک موجود زنده در پی آن نیست تا ریشه های نژادی و عقیدتی افراد و/یا میزان در خطر بودنِ گونه او را مشخص نماید! در نتیجه، تمام قوانین و مقررات باید در همین چهارچوب و براساس قوانین اجتماعی و طبیعی زندگی آن موجود زنده تدوین و مصوب شوند.

◽️از ماه ها قبل و به دنبال قتل عام مداوم و وحشیانه #پرندگان_مهاجر در شهرهای شمالی، کشتار #اسب_های_کولبر در شهرهای غربی، نگهداری نااخلاقی و فروش مرغ و خروس در کنار خیابان، کشتار شنیع سگ ها در تمام کشور و به طور کلی خشونت هایی که چه به واسطه وجود شبکه های مجازی و چه در نتیجه فشارهای روحی و روانی حاکم در جامعه روندی رو به افزایش دارند، مطالبه ای عمومی شکل گرفت به نام «ممنوعیت سراسری کشتار حیوانات» که تمام قتل های نامتعارفی که توسط #نهادهای_دولتی و #خصوصی انجام می شود را شامل می گردید. مطالبه ای که هر نوع کشتار را جلوه ای از #خشونت و اجرایی شدن آن توسط اشخاص حقیقی و حقوقی را به منزله ترویج خشم و خشونت در جامعه تلقی می کند.

▪️بدون شک، این مطالبه به کشتار هزاران #دام و #طیور پرورشی در #کشتارگاه ها نیز توجه دارد و همواره بر#آگاه_سازی نسبت به تاثیرات منفی و مخرب #صنعت_گوشت بر #کره_زمین اشاره داشته است ولی، در این مطالبه بنا را بر کشتارهایی گذاشت که نامتعارف بوده و تاثیر بسیار مستقیم بر جامعه می گذارند.

◽️در روزهای اخیر، شاهد آن بودیم که گروهی در فضای مجازی تشکیل شد به نام « اعتراض سراسری به شکار».

⬅️حال، با توجه به دو مبحث مطرح شده در بالا، گونه گرایی و مطالبه عمومی ممنوعیت سراسری کشتار حیوانات از یک سو و این موضوع که تشکیل دهندگان این گروه مجازی با هر تمرکز و هدفی که دارند، برخلاف آن که از آن مطالبه آگاهی داشتند و هیچ تلاشی برای بسط و توسعه و قدرت گرفتن آن نکردند تا شاید شاهدِ جسارتِ صدورِ همین پروانه های شکار نمی بودیم، آیا می توان به این نتیجه رسید که به واسطه وجودِ تفکرات تبعیضی وگونه گرایی که در بین همین #فعالان_محیط_زیست وجود دارد(با هر سطح از دانش فنی و اخلاقیات!) است که «من»ها هیچ وقت در ایران «ما» نمی شود!؟!!

⏹«ما» نمی شویم چون هر کسی بنابر سلیقه و انگیزه و تعریف شخصی و فردی خود پا در حوزه ای می گذارد که به واقع کمترین دانش فنی و بدتر از آن، بهره ای واقعی از اخلاقیات نبرده است...

🔷 «از منظر جهانِ هستی زندگی یک انسان اهمیت بیش‌تری از زندگی یک صدف ندارد.» #دیوید_هیوم

https://t.center/pazudharma