Pazudharma

🖋 مهاجرت هایِ نافرجامِ انسان-حیوان.

▪️مقایسه ی تصویر دو مهاجرت: مهاجرتی که برای انسان می تواند محصول دو عاملِ وادارکننده و جذب کننده باشد ولی برای #پرندگان_مهاجر بنابر غریزه، ژنتیک و عواملِ هنوز ناشناخته ای است که شناسایی آنها می تواند مانند سایر جنبه های زندگی حیوانات بسیار شگفت انگیز باشد.

▪️شاید بتوان به وجودِ نوعی از #آگاهی در هر دو مهاجرت اشاره کرد: آگاهی از این که به چه دلیل، به کجا و با چه هدفی مهاجرت می کنند ولی، بی توجهی به خطراتِ قابلِ پیش بینی و ناآگاهی از حوادثِ پیش بینی نشده، هر دو، می تواند به نتایجِ بسیار مشابه چه برای انسان و حیوان رقم بزند. نتایجی که حکومت ها و #رسانه ها به یکی بال و پر می دهند و بال و پر آن یکی را قیچی می کنند!

▪️حکومت ها معمولا قوانین، مقررات و محدودیت های سختی را برای ورود اتباع کشورهای دیگر وضع می کنند مگر این که جمعیت آنها زیاد نباشد و نیاز به نیروی کار جدید داشته باشند. شوربختانه و با شرمساری، امسال هم «مرگ مشکوک» در حالِ گرفتنِ جانِ پرندگان مهاجرِ این سرزمین است و وضعیت آنها با وضعیتِ اسفبارِ #اتباع_خارجی در ایران تفاوتِ زیادی ندارد!

https://t.center/pazudharma

‍ 🖋 یک نامه ی سرگشاده ی مجازی!

▪️در مطلبِ پیشین به بخشی از صحبتِ سرهنگ جمشید محبت خانی، فرمانده یگان حفاظت محیط زیست کشور در دیدار با همکاران ستادی و اصفهانی اشاره کردیم. در این دیدار دو مفهومِ «پیشگیری وضعی» و «پیشگیری اجتماعی» از سوی این مقامِ محیط زیستی مطرح شد که دومی، «موثرترین روش برای بهبود محیط زیست کشور» اعلام شد و تعریفِ آن «فعالیت های اطلاع رسانی، آگاهی بخشی و آموزش برای ایجاد باورهای درست نسبت به محیط زیست در جامعه از طریق رسانه ها» است.

▪️از فرمانده یگان حفاظت محیط زیست تقاضا می کنیم در یک جلسه ی دیگر با فعالان، خبرنگاران، مبلغان و مشاوران رسانه ایِ محیط زیست به طور مشخص به توضیح این دو نوع «پیشگیری» بپردازند چراکه ابهامات این مفاهیم خیلی بیشتر از معلومات آنهاست.

▪️به طور مثال، در موردِ قطع دو هزار درخت در #پارک_ملی_کرخه برای جلوگیری از وقوع سیل و/یا آتش زدنِ جنگل های زاگرس و/یا پروژه های سدسازی و/یا انتقال آب و/یا ساخت و ساز در دلِ زیستگاه های بِکر و ناب و/یا صدور مجوزِ شکار برای #اتباع_خارجی و ده ها موضوعِ محیط زیستی دیگر «پیشگیری اجتماعی» به چه صورت کار می کند؟!

▪️جلساتی که به این شکل برگزار می شوند و از آنها فقط یک خبرِ خشک و خالی منتشر می شود به طوری که توجه هیچ فعال محیط زیستی را جلب نمی کند و نمی تواند بر «دل مشغولی»های فعالان محیط زیست غلبه کند، ما را یادِ فیلسوف بزرگ #افلاطون می اندازد: «کسی که حقیقت و ماهیت موضوع سخن خویش را نشناسد و نتواند آن را نخست به وجه دقیق و کامل تعریف کند و آنگاه به انواع مختلفی تقسیم نماید، تا آنجا که دیگر قابل تقسیم نباشد، و همچنین از طبیعت روح آگاه نشود و نتواند در برابر هر روح سخنی متناسب با آن پیدا کند، یا چنان نیروی بیانی نداشته باشد که بتواند با صاحب روح ساده، سخن ساده بگوید و در برابر آنان که روحی تربیت یافته و پر نقش و نگار دارند سخن متنوع و پر نقش و نگار به میان آورد، هیچگاه نخواهد توانست سخن را از روی اصول و قواعد هنر به کار ببرد، خواه مقصودش تدریس باشد و و خواه قانع ساختن شنوندگان.»

فلور خواجوی

https://t.center/pazudharma

🖋 اشاره به کدام دولت است؟!!

▪️معاون حقوقی #رئیس_جمهور، #لعیا_جنیدی در تازه ترین اظهار نظر گفته است: « وضعیت حیوان آزاری در کشور برای دولت نگران کننده است. هیچ نوع رفتاری که از حدود متعارف حیوانات خارج است نباید اتفاق بیفتد.»

🔸منظور ایشان به طور دقیق کدام «دولت» است؟! در جایی که یکی از وسیع ترین و بارزترین #خشونت ها یعنی #سگ_کشی توسط #وزارت_کشور، آن هم به صورت سازماندهی شده انجام می شود، کدام دولت نگرانِ وضعیت حیوان آزاری است!؟! آیا این وزارتخانه از بدنه ی دولت نیست!؟!

▪️به صدور مجوزهای #شکار برای #اتباع_خارجی و #شکارچیان داخلی و گشایش #باغ_پرندگان و #باغ_وحش که همگی نمونه های بارزی از #حیوان_آزاری است و توسط همین #دولت انجام می شوند، اشاره نمی کنیم!!!

▪️به نقل از همین مقام مسوول، «پیش نویسی از لایحه مقابله با حیوان آزاری را آماده کرده ایم و با دستگاه های مختلف در میان گذاشته ایم»

🔺این پیش نویس که مشخص نیست کدام یک است و برای چندمین بار از سوی مقامات مختلف در رسانه ها به آن اشاره شده توسط چه کسانی تدوین شده است؟


https://t.center/pazudharma

🖋 شکار را هم تفویض کردند!...

◀️ در تاریخ هفدهم مهرماه سال 1396 ریاست سازمان(حفاظت) محیط زیست طی نامه ای به شماره 28434/96 اختیاراتی به کلیه مدیران کل محیط زیست استان ها تفویض کرد. #تفویض این #اختیارات «به منظور سرعت بخشیدن به کارها و دقت در رسیدگی و پاسخگوئی به استعلامات و تصمیم گیری های مناسب» صورت گرفته بود ولی، گویا در زمانِ تفویضِ این اختیاراتِ 29گانه، نه تنها رئیس سازمان محیط زیست که هیچ یک از معاونان و مشاوران او یادشان نبوده که باید به موضوع #شکار_و_صید و #شکارفروشی و #قرق_اختصاصی و صدور #مجوز_شکار برای #اتباع_خارجی و داخلی هم بپردازند!

◀️ از اینرو به نظر می رسد با هدفِ جبرانِ کم کاریِ صورت گرفته، این سازمان در نامه ای جداگانه اختیارِ صدور انواع #پروانه_شکار_و_صید(عادی، ویژه، پرنده، چهارپا و ماهی) در سال جاری را به ادارات کل استان ها تفویض کرد. از آن جایی که بسیاری از بندهای این دو نامه مشابهت دارند، پرسش اساسی این است که سازمان محیط زیست با چه هدف، انگیزه و/یا طبق کدام استراتژی مدیریتی اقدام به تفویض دوباره اختیارات نموده است؟!

◀️ در بند 29 از نامه دوم(جدید) آمده است: «صدور مجوز پروانه شکار و صید در محدوده استان براساس شیوه نامه ها و دستورالعمل های ابلاغی که هر ساله توسط سازمان ابلاغ می گردد.» این بند از آن جهت قابل تامل است که آیا همین شیوه نامه ها و دستورالعمل هایی که هر سال از سوی سازمان به ادارات کل ابلاغ می شوند بر #اختیارات_مدیرانٍ کلِ استان ها تاثیر نمی گذارد و آنها را موظف و مکلف به رعایتِ مفاد آنها نمی کند؟! اگر پاسخ به این پرسش مثبت است بنابراین، #تفویض_اختیار به چه معنی است و اگر منفی است، شیوه نامه ها و دستورالعمل ها با چه هدفی تدوین و مصوب می شوند؟!

◀️با توجه به تمام اختیاراتی که رئیس سازمان(حفاظت) محیط زیست به کارمندان و همکاران خود تفویض کرده است، دیگر چرا ایشان باید در این سِمَت باشند و حقوق بگیرند؟! روشن است که باید بعضی از کارها را همیشه به کارمندان سپرد ولی این که کارسپاری به طور تام و تمام انجام شود، دیگر به حضور یک مدیر در سازمان چه نیازی هست؟!

◀️بنابر نظریه های مدیریت، در #کارسپاری یا تفویض اختیاری که از سوی مدیر به کارمندان انجام می شود باید شش مرحله به شرح زیر رعایت شوند:
▪️در مورد کار توضیح داده شود
▪️شرایط و وضعیت کار روشن شود
▪️معیارها و استانداردهای کار تعیین شوند
▪️اختیارات کافی منتقل شوند
▪️پشتیبانی کافی فراهم آید
▪️تعهد گرفته شود.
با توجه به این مراحل، آن چه مشخص است سازمان یکسره اقدام به تفویض اختیارات به مدیرانی نموده است که شوربختانه، بسیاری از آنها عملکرد مناسبی در حوزه استانی از خودشان نشان نداده اند.

◀️ و تنها #تعهدی که از سوی سازمان برای آنها مشخص شده است ارایه گزارش آمار و اطلاعات سالیانه پروانه های صادره به معاونت مذکور در پایان فصل شکار و صید است ولی، باز هنوز مشخص نیست که چه گزارش تحلیلی از سوی همین معاونت ها بر مبنای داده های استانی استخراج می شود.

◀️اکنون، بحث بر سر این نیست که چه استان هایی به تدوین و اعلام دستورالعمل شکار و صید در استان خود اقدام خواهند کرد! که اگر سازمان برای این کار شیوه نامه و دستورالعمل هایی دارد، چه نیازی به دستورالعمل های بومی و منطقه ای است!؟

◀️در مبحث شکار که برخی هنوز آن را برای حفاظت از #طبیعت و #حیات_وحش ضروری و یک اصل می دانند، باید به سوی پرسش های اساسی تر رفت؛ این پرسش که آماده کردن وسایل برای شکار، کمین کردن، تعقیب و گریز یک حیوان... در نهایت کشتن او چه نیاز اساسی در انسان را برآورده می کند؟ این نیاز در جسم اوست یا روحش؟
آیا این ویژگی که انسان روی دو پا و ایستاده راه می رود و در نتیجه توانایی استفاده از دست های خود را دارد تا بتواند اسلحه به دست بگیرد و شکار کند می تواند توجیهی برای کشتن سایر موجودات چهارپا باشد؟
انسان بنابر کدام #حق، می تواند و/یا خود را موظف بداند که زندگی یک موجود زنده ی دیگر را، ولو چهارپا، از او بگیرد؟! به خصوص زمانی که از طریق یافته های علمی به این واقعیت رسیده باشیم که حیوانات در باروری طبیعت نقشی اساسی ایفا می کنند و زندگیِ منطبق با قوانین طبیعیِ آنها بر روی کیفیت زندگی ما تاثیری مثبت دارد.

🔷 چرا شکار...!؟


https://t.center/pazudharma

‍ 🖋 شکار و حفاظت- بخش سوم و پایانی

◾️در کشور ما، کشتنِ حیوانات در قالب مفهوم #شکار حتی از چهارچوب متعارف آن خارج شده است. افزون بر #شکار_تفریحی که در هر دو شکل آن یعنی شکار توسط #مردم_محلی(مسلمان و گاهی فقط سایر ادیان!) انجام می شود و هم چنین #صدور_مجو_شکارِ حیات وحشِ کشور توسط #اتباع_خارجی، مهم ترین نوع شکار در ایران همان شکاری است که آن را با عنوان «غیرمجاز» و فاعل آن را فقط «متخلف» معرفی می کنند! شکاری که بیشترین آسیب را بر پیکره ضعیف و شکننده ی حافظان صادق و دلسوز محیط طبیعی سرزمین مان، خانواده های آنها، #منابع_طبیعی، حیات وحش و چه بسا جامعه وارد کرده است.

◾️مرز باریک بین شکار «مجاز» و «غیرمجاز» را #قانون مشخص می کند. به این معنا که اگر فردی بدونِ مجوزِ صادر شده از سوی نهادهای مرتبط اقدام به کشتنِ حیات وحش در هر منطقه ای کند، او «متخلف» و شکاری که انجام می دهد «غیرمجاز» نامیده می شود. در مقابل، برای عده ای مجوز صادر می شود تا با خیال راحت وارد محدوده مشخصی شوند و با مقادیر تعیین شده، حیوانات را بکشند.

◾️اگر «شکار غیرمجاز» را معادل poaching در انگلیسی بدانیم، این فعالیت در بیشتر کشورهای آفریقایی و برخی کشورهای آسیایی هر ساله جان هزاران هزار حیوان را می گیرد تا در نهایت شکارچیان متخلف از #تجارت_حیات_وحش به نان و نوایی برسند. گزارشات حاکی از آن است که سود حاصل از تجارت حیات وحش به بیش از 20 میلیارد دلار در سال تخمین زده می شود. بیش از هزار #محیط_بان در دنیا جان خود را با هدفِ حفاظت از مناطق حفاظت شده و حیات وحش از دست داده اند. طبق گزارش موسسه Thin Green Line، پانصد و نود و پنج محیط بان بین سال های 2009 و 2016 میلادی کشته شده اند. صدها محیط بانِ ناشناس نیز در کشورهای در حال توسعه جان خود را از دست داده اند که گزارش نشدند. در سال 2017 این تعداد به صد محیط بان رسیده است.

◾️آمار و ارقام حاصل از تجارت حیات وحش در کشور ما چه میزان است؟ محیط بانان دلسوز و صادق برای کدام «انگیزه مهارنشدنی» جان خود را از دست دادند? آیا این انگیزه فقط در سود مالی است یا در درون کسانی که «شکارچی غیرمجاز» معرفی می شوند درجاتی از #خشونت_گرایی وجود دارد که به خودی خود قابل کنترل نیست!

◾️از میزان سود حاصله از کشتار حیات وحش، فروش و #قاچاق آنها گزارش مشخصی منتشر نشده است و این در حالی است که می دانیم با مراجعه به فروشگاه های #چرم در برخی مناطق تهران، به راحتی می توان سفارش انواع #پوست و #خزِ گونه های مختلف حیات وحش را داد! فرآیند تهیه این سفارش به چه صورت است و آیا این کار توسط شکارچیان مجاز انجام می شود؟! یا به طور مثال، حیواناتی که سلاخی می شوند تا اندام های مختلف بدن آنها گره ای از مشکلات زندگی انسان بگشایند چگونه به دست سوداگران این کار می رسند؟

◾️به طور کلی، شکار حیات وحش را می توان از دو جنبه کلی بررسی کرد: نخست، از جنبه ای که هست و دیگری از جنبه ای که باید باشد!
◀️در جنبه ای که هست #قوانین_شکار_و_صید، #قدرت و ضمانت اجرایی آنها، #میزان_بازدارندگی، #جرایم و #محکومیت ها- محیط بانان، میزان انگیزه مندی، امکانات و تجهیزات ضروری و لازم، مشکلات حرفه ای و شخصی، فرآیند جذب و گزینش، مفاد قانون حمایت از آنها و کارآمدی این مفاد، ساختارِِ تشکیلاتیِ سازمانِ متبوع، نگرش متولیان حیات وحش نسبت به آن چه وظیفه حفاظت از آنها را برعهده دارند و ...- سرانجام، اگر شکارچیان «غیرمجاز» را «مجرم» در نظر بگیریم، چرایی وجود شکار «غیرمجاز» در کشور، نحوه دستیابی به #سلاح_های_مدرن و حرفه ای، ردیابی سرنوشت قربانیان شکارهای «موفق» و به طور کلی تمام موضوعاتی که بتوانند شکار(مجاز و غیرمجاز) را از زوایای گوناگون روشن و آشکار کنند.
◀️در جنبه ای که باید باشد این پرسش های بنیادین مطرح می شوند که آیا کشتنِ آن چه ارزشمند است، به #حفاظت منجر می شود؟ پس از گذشت حدود دوازده هزار سال از دوران #شکار_و_گردآوری، آیا نوع بشر هنوز به کشتن حیوانات برای زنده ماندن نیازمند است؟ آیا این نیاز ضروری و حیاتی است؟ چرا انسان باید حیواناتی را #آگاهانه پرورش دهد، سپس هرگونه #حق_دفاع و فرار را از آنها بگیرد تا با از پای درآوردن آنها در فضایی محصور، «قرق اختصاصی» را «مجاز» جلوه دهد؟ همین گونه است برای زمانی که به زعم انسان، گونه ای از حیوانات دارای افزایش جمعیت هستند و مازاد این جمعیت می تواند از طریق شکار و صیدی که مجوز آنها به صورت «قانونی» صادر شده است از بین برود.

🔷به نظر می رسد با توجه به نرخ #تخریب_زیستگاه های گوناگون و محو شدن حیات وحش بنابه دلایل مختلف، زمان آن رسیده که حتی انواع شکار نیز مورد بازنگری اساسی قرار گیرد نه فقط چیزی تحت عنوان «شکار غیرمجاز»!

https://t.center/pazudharma