«آگاهی»!

#آگاهی چیست؟ تفاوت آن با داشتن #اطلاعات و #علم چیست؟ چرا ما برای #زندگی به آگاهی نیاز داریم؟ چرا تنها راهِ شناختِ مشکل آگاهی است؟ چرا ما باید آگاهانه حمایت کنیم؟ و چرا «حقوق حیوانات» نوعی آگاهی است؟ چرا بايد با آگاهي همراه باشد؟

آگاهی نه فقط #وجدان ما بلکه سرشتِ آگاهی ما از خودمان، از جهانِ زندگی و روابط میان وجدان ها را شامل می شود. «آگاهی دیدن واقعی، بدون واسطه ی فکر و دریافت های گذشته است.» آگاهی سرچشمه ي همه هستي ها و موجب ارتباط همه هستی ها با هم است.
چیزی که آگاهی ما درک می کند فهمیدن آن چیزی است که قرار است به آن آگاهی داشته باشیم، یعنی وجه #ذهنی با وجه #عینی همبسته و پیوسته می شوند. بحث بر سر آن نیست که ذهن را در برابر شی قرار دهیم و بپرسیم چگونه ممکن است یکی را توسط دیگری شناخت. برای شناخت باید از خود وجدان شروع کنیم. وجدان به تمام معنی از رابطه یک عمل معنی دار با یک شی تشکیل شده است.

تمرین آگاهی را هر یک از ما می توانیم انجام دهیم و به آن برسیم. ولی قدم نخست آن است که از وجوِد خود آگاهی، آگاه شویم! این که بدانیم مسائل و مشکلات اجتماعی و به عنوان بخشی از آن، تمام مشکلات مربوط به #حیوانات، باید براساس کمبودهای اجتماعی و واقعی بررسی شوند و نه بر اساس نظرات، کاستی و نقاط ضعف افراد. آگاه کردن از آگاهی وظیفه ای بسیار مهم است. در این راه از #ادوارد_سعید یاری می طلبیم.
او می گوید:

«... دیگر روشنفکر یک انسان غیروابسته یا یک فیلسوف کافه نشین نیست، بلکه چهره ي کاملن متفاوتی به خود گرفته که مسائلِ کاملن متفاوتی را بیان می دارد. و این کار را از طریقی انجام می دهد که نسبت به راه های سنتی کاملن متفاوت است... خطر منحصر به فردی که امروزه روشنفکر را، چه در غرب و چه در دنیای غیرغربی، تهدید می کند، نه #دانشگاه و #مدرسه، نه حومه ی شهرها و نه سوداگری ترسناک #روزنامه_نگاری و موسسات #انتشاراتی نیست، بلکه گرایش و طرز برخوردی است که من آن را #حرفه_گرایی می نامم. منظور من از حرفه گرایی این است که شما کار روشنفکری خود را کاری برای امرار معاش تلقی کنید

Pazudharma