🖋حمایت و برجام!
◽️حفاظت/حمایت از حیوانات در ایران را می توان با موضوعات مختلف در حوزه های اجتماعی- سیاسی- فرهنگی و اجتماعی شبیه سازی کرد.
در شمار این شبیه سازی ها می توان به «برجام» و/یا خط فقر و/یا کودک همسری اشاره کرد! به این ترتیب که اگر از مردم درباره ی هر یک از این موضوعات نظرسنجی شود، شاید آنها هیچ شناختی از تعاریفِ درست، محتوا، مفاد و پیامدهای این موضوعات نداشته باشند ولی به واسطه ی تکرار مداوم و چه بسا تقلید، فقط به کلیات بپردازند. به طور مثال، این که دولت آمریکا به خاطر دشمنی شدید با ایران از «برجام» خارج شده و تحریم ها تشدید شده؛ اگر خانواری چهارنفره درآمدی کمتر از ده میلیون تومان در ماه داشته باشند زیر خط فقر هستند و/یا ازدواج کودکان کمتر از سن بلوغ به معنای کودک همسری است. ولی آیا این نظرات می توانند بیانگر واقعیت ها باشند؟!
◽️حمایت از حیوانات نیز از این قاعده ی کلی مستثنی نیست. چیزی که از این حمایت در ایران می دانیم این است که سگ ها یا باید عقیم شده و/یا در پناهگاه ها دپو شوند تا جمعیت آنها کنترل شود و مورد این همه خشونت قرار نگیرند! به حیوانات شهری غذارسانی کنیم! در زمستان قبل از روشن کردن خودرو چند ضربه به آن بزنیم و برای گربه ها، با کارتن سرپناه درست کنیم و در تابستان برای آنها ظرف آب بگذاریم! و تکرار این جمله که سگ ها، دشمنان شماره یکِ حیات وحش هستند. البته، به این فهرست باید به «گلریزان»هایی که توسط
#پناهگاه ها و شبه پناهگاه ها به راه می افتند تا هزینه های درمان یک حیوان از داخل و خارج کشور فراهم کنند را افزود. فرآیندی که این روزها با گِره خوردن به «کادوی روز تولد!» می رود تا به یک «مُد» تبدیل شده و در حوزه
#محیط_زیست هم، برای کمک به حل مشکلاتِ
#محیط_بانان اقدام به جمع آوری کمک های مردمی کند!
▪️آیا این رویه، معنایِ واقعی حمایت/حفاظت از حیوانات، خواه در ایران و خواه در دنیاست؟ یا این فقط معنایی است که در نتیجه ی تفاوت های فرهنگی، محیطی، زیست بوم، تاریخ، اقتصاد و رویکرد مدیریتی در داخل کشور شکل گرفته است؟
◽️حمایت/حفاظت از حیوانات دارای اصولی است که بدون شناخت آنها نمی توان به فاعلینِ اصلی یعنی حیوانات خدمتی انسانی ارائه کرد. این فعالیتِ داوطلبانه نیازمند دانش،
#آگاهی،
#شایستگی، علاقه و پیش و بیش از تمام اینها پایبندی به اخلاقیات و
#مسوولیت_پذیری است. شاخص هایی که اگر باشند اجازه نمی دهند متن به حاشیه برود و اصول به فرعیات تبدیل شوند. به طور مثال، احتکار سگ ها در پناهگاه ها و عقیم کردن آنها از میزانِ خشونت مردم و قتل عام توسط مسوولین نمی کاهد! اسارت حیوانات در داخل فنس ها و انجام برنامه های زادآوری اجباری شاید به اشباع آنها در آن منطقه ی محصور منجر شود ولی در حقیقت، از
#انقراض آنها در
#زیستگاه_طبیعی جلوگیری نمی کند.
◽️حمایت و حفاظت از حیوانات به نیازهای اولیه و اساسی آنها از جمله خوراک، سرپناه، امنیت،
محیط مناسب و مانند اینها توجه دارد. حال، با این فرض(محال) که حیوانات در
محیط زندگی خودشان به آب و خوراک دسترسی داشته و از آن مقدار
#امنیت و
#آزادی برخوردارند که می توانند تمام نیازهای زیستی و غریزی خودشان را برآورده کنند، آیا حمایت و حفاظت از آنها معنا و مفهوم می یافت؟ بی گمان، پاسخ به این پرسش منفی است و/یا دستِ کم پدیدآورنده ی فعالیت های حمایتی/حفاظتی که امروزه روز در دنیا و ایران شاهد آن هستیم نبودیم.(با یک نگاه کلی می توان دید که همین وضعیت با همین پرسش برای نوعِ بشر نیز صدق می کند و اگر حکومت های دیکتاتوری، اگر خشونت و آزار جنسی و
#تبعیض و فقر و گرسنگی و مانند اینها نبود نه سازمانِ ملل شکل می گرفت و نه انجمن های دفاع از زنان و کودکان و حقوق بشر.
◽️از اینرو، بخشِ مهمی در حمایت و حفاظت از حیوانات به رفتارهایی بازمی گردد که همین انسانِ حافظ و حامی بر او روا می دارد! از این جمله اند پرورش با هدفِ خوردن- پوشیدن- آزمایش- درمان- سلامتی- زیبایی و خرافه پرستی؛ شکار و صید؛ انواع شکنجه و تجاوز؛ تصادفات؛ زندانی کردن آنها با هدفِ تفریح- سرگرمی- تحقیق- پیشرفتِ شبه علم-جلب گردشگر و مشتری.
◽️به مطلبِ پیشین بازمی گردیم تا به این نکته اشاره ای دوباره داشته باشیم که حمایت از حیوانات «اسبِ پیشکِشی» نیست تا دندان های او را نشماریم! نمی توان به رفتاری مثلِ پرت کردن اسکلت مرغ جلوی سگ ها و گذاشتن بسته ی جگر خام برای گربه ها اعتراض نکرد و نمونه ای از «مهربانی با حیوانات» برشمرد که نیازمندِ تبلیغ و قدردانی است!!! نمی توان به فعالیت های مغرضانه، متعصبانه و کورکورانه در
محیط زیست نگاهی نقادانه نداشت و آن را نمونه ای از فعالیت های صادقانه و دلسوزانه برشمرد.
◽️در حمایت و حفاظت از حیوانات، بایستی به ریشه ها توجه کرد... شاخه ها را هر روز هم می توان بُرید و هرس کرد!
https://t.center/pazudharma