۲۴ دی زادروز
غلامحسین ساعدی( زاده ۲۴ دی ماه ۱۳۱۴ تبریز -- درگذشته ۲ آذر ۱۳۶۴ پاریس ) نویسنده
#غلامحسین_ساعدی ( گوهر مراد)، نوشتن را ابتدا به صورت گزارش و تفسیر در هنگامهی نوجوانی آغاز و با نشریات فریاد، صعود و... همکاری کرد و اولین بار در ارتباط با همین نوشتهها به زندان افتاد.
نخستین آثارش را از ۱۳۳۴ در مجلات ادبی به چاپ رساند. او که در ابتدا به عنوان نمایشنامه نویسی چیره دست (با نام مستعار گوهر مراد) شهرت یافته بود، با نگارش داستانهای زیبایی چون «گدا» «دو برادر» و «آرامش در حضور دیگران» جایگاه خود را به عنوان یکی از خلاقترین داستاننویسان ایران نیز تثبیت کرد.
آثار او دستمایهی برخی از بهترین فیلمهای بلند سینمای ایران قرار گرفته است که از جملهی آنها میتوان فیلمهای "گاو" (ساختهی داریوش مهرجویی ۱۳۴۸) آرامش در حضور دیگران (ساختهی ناصر تقوایی ۱۳۴۹) و "دایرهی مینا" (ساختهی داریوش مهرجویی ۱۳۵۳) را نام برد.
در امرداد ۱۳۳۲ وارد دانشکدهی پزشکی تبریز شد و در اواخر سالهای دانشکده فعالیت هنری و ادبی خود را مجدانه پی گیری کرد.
ساعدی در دههی چهل که دورهای خاص در ادبیات ایران محسوب میشود، رشد کرد و به تحصیل خود در رشته روانپزشکی ادامه داد. عمدهی فعالیتهای قلمی
ساعدی در حوزه نمایش نامه نویسی است و به همراه تنی چند همچون بیضایی، رادی و نصیریان، پیش زمینهی تئاتر را بنیان نهادند. بخش دیگر از نوآوری او در زمینه تئاتر چاپ آثار پانتومیم تحت عنوان لالبازیهاست.
ساعدی در اوایل دههی پنجاه گاهنامهی الفبا را به همراه تنی چند منتشر کرد و در سال ۱۳۵۶ همزمان با احمد شاملو در چاپ مجلهی ایرانشهر در خارج از کشور همکاری داشت. بعد از انقلاب نیز داستانهای او هم چنان در کتاب جمعه، ویژهی هنر و ادبیات چاپ می شد.
ساعدی در دههی شصت از ایران به فرانسه رفت.
ساعدی در ۵۰ سالگی درگذشت و در گورستان پرلاشز در کنار صادق هدایت به خاک سپرده شد.
@nevisandbdonya