Pazudharma

🖋بیمارستان های دامپزشکی: مراکزی خدماتی یا بازتولیدکننده کژکارکرد

◽️یکی از ادعاهایِ مطرح در بررسی چراییِ ظهور و بروز انواع #پناهگاه ها، جلوگیری از #سگ_کشی است! به بیانی بهتر، چه #شهرداری به عنوان متولی اصلی #کشتار_وحشیانه_سگ ها و چه #حامیان_سگ ها در مواجهه با این پرسش که چرا سگ های آزاد و اهلی را جمع و اسیر می کنید، پاسخ می دهند که با این کار از کشته شدن آنها جلوگیری می کنیم!!!

◽️قیف را وارونه می کنند! در واقع، به جای آن که خودِ فعلِ کشتن و کشتار را متوقف کنند و دست از #قتل_عام بردارند «قربانیان» را جمع و به تعداد زیاد در جایی محبوس می کنند تا با روش های دیگر بمیرند- این بار با دلایلی «موجه تر» مثل بیماری، دعوا و «خوش مرگی»!

◽️و این تنها یک رویِ سکه و روی «شیر» آن است. روی دیگر آن مربوط به تاسیس و گسترش مکان هایی است که نه در شکل و شمایل پناهگاه ولی با شبیه سازی #مراکز_دامپزشکی به وجود می آیند و نام های مختلفی از جمله «اتاق امداد»، «خانه سلامت»، «خانه بهداشت»، «تیمارگاه»، «نقاهتگاه» و «شفاخانه» به خود می گیرند و شروع به فعالیت می کنند. خوب است بدانیم حامیان سگ و گربه ای که اقدام به تاسیس چنین مراکزی می کنند خود در مقام #دامپزشک نیز ظاهر می شوند!

◽️در کنار اینها، برخی مراکز هم هستند که با وجود به یدک کشیدن نام بستری و بر خلاف این که زیر نظر دامپزشکان بیمارستانی هستند، ولی بنا به دلایلی مانند دور بودن از بیمارستان، نبود نیروهای کارشناس و بیشتر تجربی و دریافت هزینه های جداگانه، خود باعث بروز مشکلاتی می شوند.

🔷 چرایی به وجود آمدن این مراکز غیرقانونی چیست و چه نهادی مسوول رسیدگی و توقف فعالیت آنهاست؟

◽️آیا صِرف وجود یک دامپزشک که در سابقه فعالیت خود خطاهای بسیاری داشته می تواند مجوزی برای فعالیت با جانِ موجوداتی باشد که #حق_زندگی و برخورداری از خدمات درمانی مناسب و اصولی دارند؟

◽️با مراجعه و ارتباط مداوم با بیمارستان های دامپزشکی و بررسی نحوه عملکرد آنها، شاید بتوان چرایی به وجود آمدن چنین مراکز غیرقانونی را یافت:

▪️نبودِ بخشِ بستریِ مناسب و ضابطه مند در بیشتر بیمارستان های دامپزشکی و بی تفاوتی دامپزشکان جراح نسبت به این موضوع
▪️محدود و نامناسب بودن بستری در تعدادی از بیمارستان ها که دارای این بخش هستند
▪️نبود و/یا کمبود بسیار شدید بیمارستان دامپزشکی و چه بسا کلینیک های ساده در استان ها و شهرهای مختلف
▪️ناکارآمدی در توزیع دامپزشکان!
▪️نبود نیروهای کارآزموده و ماهر برای قبولِ #مسوولیت در دوران بعد از جراحی و #نقاهت که به زعم دامپزشکان بسیار مهم تر از جراحی است!
▪️نابسامانی و نبود هیچ ضابطه مندی در بحث #تعرفه ها و/یا اجرایی نشدن آن به صورت یکسان که منجر به محاسبه سلیقه ای هزینه ها شده است.

◽️به نظریه #رابرت_مرتن برمی گردیم تا به این نتیجه گیری برسیم که بیمارستان های دامپزشکی در ایران قبل از آن که #کارکردی_مناسب با ساختار و هدف خود داشته باشند بیشتر و در واقعیت به صورت #کژکارکرد عمل می کنند و شاید خود از آن بی خبر باشند.

◽️بی نظمیِ موجود در #مدیریت بیمارستان های دامپزشکی، #رقابت، #مونوپلی که به واسطه کمبود امکانات در سطح کشور وجود دارد، توزیع نامناسب قدرت و غیره، باعث اخلال در جامعه شده است. کژکارکرد یا کارکرد نامناسبی که باعث ایجاد پیامدهای منفی همانند مثال هایی که در بالا عنوان شد می شود.

⭕️ در این بین، شوربختانه، هستند بسیاری که به جای تلاش برای بهبود اوضاع که رویکردی #دگرخواهانه داشته باشد و به سودی همه جانبه منجر شود بیشتر به دنبال منافع شخصی هستند و از اندک سرمایه مالی و غیرمالی(مانند داشتن ساختمانی متروکه!) نهایت (سوء)استفاده را می کنند تا این کژکارکرد موجود در نظام دامپزشکی و مراکز مربوطه را به فرصتی برای خود بدل کنند...

#آگاه_باشیم و تا دیر نشده اقدام کنیم...

https://t.center/pazudharma

🖋 عجب!

١- حیوان نیازمند کمک را به صورت «گزینشی» انتخاب می کنند؛

٢- او را با زد و بند و #تعرفه های #باربری به جای #مراکز_درمانی به مکانی دیگر منتقل می کنند؛

٣- نام او را از موجودی زنده به «کیس» تبدیل می کنند؛

٤- برای همین یک «کیس» #حامیان_مالی از سراسر دنیا جلب و جذب می کنند؛

٥- بنابر تجربه، #خوددرمانی می کنند و/یا از #دامپزشکی بدون صلاحیت و شایستگی برای درمان کمک می گیرند؛

٦- مدتی بازار عکس و فیلم را «داغ» و به روز نگه می دارند؛

٧- گاهی از «کیس»های سایر مراکز غیردرمانی برای جذب پول استفاده می کنند تا #ویلچیری خریداری شود و یا...

٨- بعد از درمان های احتمالی یا در جایی نامعلوم و «به امان خدا» رها می شود؛

٩- یا پس از واگذاری، جسد همان «کیس» را تحویل می گیرند؛

١٠- این می شود سوژه ی اصلی کشف و رسیدگی به «حیوان آزاری» که به صورت گزارش خبری منتشر می شود!!!!!!

⭕️ حیات وحش هم در همین مراکز درمان می شوند!!!

فقط،

🔺بر سر در این مراکز به جای «پناهگاه»، عبارت «نقاهتگاه» درج می شود!!!

🔺این فرآیند #ساماندهی_پناهگاه ها و طرفداری از #نقاهتگاه هایی است که برخی #حامیان که از قضا #کارمند_دولت هم هستند، تعریف و با هیجان وصف ناپذیری اجرا می کنند...

در هيچ نقطه ي دنيا #حمايت_از_حيوانات اينگونه نيست!

آگاهی خوب است...
#آگاه_باشیم.

https://t.center/pazudharma

شلوغ نکنیم! استدلال کنیم.
صحبت از کدام «توهین» است؟! اگر توهین را در مفهوم کلی به معنای خوار و خفیف کردن بدانیم، این اظهار نظر که «جامعه دامپزشکی ظلم بزرگی کرد و برای پول‌سازی بیشتر عقیم‌سازی را باب کرد» دقیقا چه چیزی/کسی را خوار و خفیف کرده است؟
آیا در بیمارستان ها، کلینیک ها و اتوبوس های دامپزشکی #عقیم_سازی انجام نمی شود؟ و آیا برای این عقیم سازی طیف متنوعی از #تعرفه ها دریافت نمی شود؟! آیا طبق بند 2 ماده 3 از اهداف #سازمان_دامپزشکی کشور « همكاری با مراجع ذیربط برای تعیین و تنظیم و اجرای صحیح تعرفه های خدمات دامپزشكی» به عهده این سازمان گذاشته نشده است؟ برای یک جراحی که زمان، ابزارها و تجهیزات مورد نیاز بطور معمول و تقریبی مشخص هستند چند تعرفه می توان ارایه کرد؟! معیار متغیر بودن این تعرفه ها چیست؟
از خطاهای پزشکی حین/پس از جراحی که بگذریم، چگونه ممکن است در یک #کلینیک_دامپزشکی هم #جفت_گیری توصیه شود و هم عقیم سازی؟! آیا « تلاش در جهت حسن اجرای وظایف فنی و حرفه ای دامپزشكان» جز وظایف سازمان نیست؟
«#یوتانایز»هایی که بدون هیچ توجیه #علمی و #اخلاقی در مطب های دامپزشکی اتفاق می افتد چطور؟ آیا مفهوم «ارتقای اخلاق حرفه ای» با تزریق آمپول های بی درد معنا می یابد؟ صحبت از شکایت نکنیم زیرا هم نوش داروی بعد از مرگ سهراب است و هم بدلیل زیاد بودن موارد گویا به یک «هنجار اخلاقی» در بین #دامپزشکان تبدیل شده است!!!
Pazudharma
به کلاس های #دانشگاه و سالن های #تشریح و #آزمایشگاه دانشکده های دامپزشکی وارد نمی شویم زیرا بیشترین توهین ها به #علم و #تحقیق در همین کلاس ها به دانشجویانِ جویای نام آموزش داده می شود!
یک اظهار نظر ساده را به «توهین» تعبیر نکنیم تا در لفافه «حقوق حیوانات» را نیز زیر سوال ببریم! شاید بهتر باشد توهین را با مفهوم «سوءمدیریت» جایگزین کرده و آن را در #مرغداری های غیرمجاز، #گوشت های آلوده، عدم همخوانی پذیرش دانشجویان دامپزشکی با نیازسنجی جامعه، مصرف بی رویه #روغن_پالم، عدم #واکسیناسیون به موقع حیوانات، صید و فروش بی رویه و غیربهداشتی ماهیان، خمیرمرغ، عرضه انواع گوشت ها در رستوران ها، #داروهای تاریخ گذشته و تخلفات داروخانه های دامپزشکی، تلف شدن حیوانات مختلف در آب و خشکی، #قرنطینه های مرزی و شیوع بیماری ها و ... جستجو نماییم.
https://telegram.me/Pazudharma

به نظر می رسد یکی از جاهایی که #آموزش و #فرهنگ_سازی باید از آن شروع شود خود ما هستیم- تک تک ما! گویا حتی شیوه آموزش ما باید بر تکرار هم استوار شود زیرا با توضیح یکباره بسیاری از موضوعاتِ اساسی، فرهنگ سازی و اصلاح #نگرش ما به جایی نمی رسد و تغییری که باید، اتفاق نمی افتد.
✅ ما باید روش صحبت کردن درست با سایر انسان ها و همکاران خود را بیاموزیم.
✅ ما باید ابتدا #سگ و #گربه را بشناسیم تا از آنها حمایت کنیم زیرا حتی هنوز نمی دانیم این دو حیوان به ظاهر آشنا ذائقه بسیار متفاوت و چه بسا رفتارشناسی متفاوتی دارند.
✅ ما باید- بالاخره- روزی بیاموزیم  «ته مانده» سفره و غذای دهانی ما برای هیچ حیوانی مفید نیست!
✅ ما همچنین باید بیاموزیم حیوانات شايستهء احترام هستند و انداختن غذا جلوی آنها، روی زمین و خاک آلودهء شهری، تنها باعث بروز بیماری در آنها می شود. همان بیماری هایی که در هنگام درخواست امداد و نجات، روزها و روزها طول می کشد تا #امدادرسانی شود و همان بیماری که #دامپزشکان و #پناهگاه ها حیوان را بدلیل ابتلا به آن، می کشند!!!
✅ ما باید بیاموزیم با هر وعده غذایی که در کنار جاده به حیوانات می دهیم، آنها پس از مدتی #شرطی شده و با هر ترمزی تا مسافتی طولانی دنبال هر ماشینی می دوند- آنها نمی دانند چه خطری از پشت سر در کمین آنهاست!!! آیا ما هم نمی دانیم؟! آیا درک این موضوع سخت است!؟!
✅ ما باید روش برخورد با سگ و گربه مصدوم، مجروح، گیر کرده، آسیب دیده، گرسنه و تشنه، بیمار و آزاد شهری را بیاموزیم. این موضوعی نیست که با تجربهء محض و «آزمون و خطای» حامیانی بدست آید که اشتباهات آنها جان موجودات بسیاری را گرفته است- شوربختانه.
✅ ما باید بدانیم برنج خام و نان خشک و خرده های باگت برای پرندگان مضر است!
✅ ما بايد بياموزيم قانون #تنازع_بقاء تنها در مكان هاي بكري وجود دارد كه دست هيچ انساني به آنها نرسيده باشد مثل قسمت هايي از طبيعت دست نخوردهء آمريكاي جنوبي و  آفريقا. در جاهايي كه حيوانات بدليل مجاورت با انسان و دخالت هاي او آسيب پذير و آسيب ديده هستند، چگونه مي توان چشم فرو بست؟! آيا ما چنين ادعايي داشتيم؟
✅ ما باید مشکلات مادی، معنوی، روحی و اجتماعی مردم را بدون ورود به آن درک کنیم! زیرا با وجود تمام این مشکلات در زندگی روزمره، آستانه تحمل بسیاری از ما بقدری کم شده است که جایی برای تحمل «میو» گربه و «واق» سگ باقی نمی گذارد.
✅ ما باید بدانیم که حضور حیوانات بقدری حیاتی، مهم و قابل احترام است که هر کسی شایستگی حضور در عرصه حمایت از آنها را ندارد! اگر نظام مشخصی برای حمایت و حفاظت از حیوانات داشتیم، بدون شک سلامت روحی و روانی افراد باید شرط اول و اجباری برای پذیرش شروع فعالیت می بود.
✅ ما باید بدانیم حمایت از حیوانات فعالیتی «داوطلبانه» است که در آن پول و کسب درآمد هیچ حرفی برای گفتن ندارد!
✅ ما باید بدانیم چیزی به نام «پانسیون تراپی» در دنیا وجود ندارد!!!
✅ ما باید قبول کنیم امداد و نجات فرآیندي دارای اصول و شیوه های علمی است. ما باید بدانیم حیواناتِ نیازمند کمک را نمی توان با وانت و با «#تعرفه_باربری» جابجا کرد!
✅ ما باید بدانیم بسیاری از #دامپزشکان، #پناهگاه ها و #پانسیون ها از وضعیت نابسامان و غم انگیز موجود در حال «برندسازی» هستند و نهایت این «برند» جز به ضرر و مرگ حیوانات نیست.
🌕 اگر بخواهیم این فهرست را ادامه دهیم شاید به دهها صفحه بالغ شود... ما باید و باید خیلی چیزها بیاموزیم و ابتدا فرهنگ فردی خود را تغییر بدهیم تا آن دیگران و مردم نیز با دیدن «عمل» و رفتار ما به آنچه می گوییم باور بیاورند.
‏https://telegram.me/Pazudharma

#آسیب_شناسی فضای #حمایت و چه بسا #حفاظت از حیوانات در کشور بقدری فاجعه ­آور و اسفناک است که عمق آن بر کمتر کسی پوشیده مانده. قسمتی از این فاجعه توسط #نظام_دامپزشکی کشور بوجود می آید که در بخش­ های مختلف مانند #دام، #شیلات، #حیات_وحش و سایر گونه های حیوانی آسیب­ های بسیار جدی به ساختار موجود وارد می کند. در بخش حیوانات شهری #یوتانایزهای غیرانسانی و غیرقابل توجیه، قطع عضوهای بي ­دلیل، رفتارهای گاه وحشیانه با حیوان، اعلام ارقام نجومی، #عقیم_سازي غیراصولی، تشخیص و تجویزهای نابخردانه و غیره از موارد شایع و تاثیرگذار بر زندگی حیوان و پیکره حمایت است. بنابراین، اگر حاميان هنوز نمی­ دانند معنای حمایت چیست و چگونه باید حمایت کنند، درصد قابل ملاحظه ­ای از #دامپزشکان نیز نمي ­دانند حیوان چیست و چگونه باید درمان کنند! این استدلال که «اگر کسی پول ندارد، نباید حمایت کند» هرگز نمی ­تواند استدلالی منطقی و اصولی باشد زیرا بحث حمایت به هیچ وجه بر پول و جنبه مادی استوار نیست. حمایت از حیوانات در دنیا بر پایه دو رویکرد عمده مطرح می ­شود: حمایت از «رفاه» حیوانات و «حقوق» آنها. تعداد حامیانی که با این دو رویکرد آشنا هستند شاید به هزار نفر نرسد و از بین اینها تعداد آنهایی که تکلیفشان با شیوه حمایتشان روشن است به کمتر از پانصد نفر مي رسد! مدافعان «حقوق حیوانات» در ایران شاید به جمع انگشتان دو دست نرسند و راهی بس سخت و طاقت ­فرسا داشته­ اند و خواهند داشت. شیوه نادرست، بی بندوبار و چه بسا فاسد حمایت کنونی در کشور باعث ایجاد فضایی مملو از بی اعتمادی در تمام ارتباطات شده است: رابطه بین حامی و دامپزشک، مردم و حامیان، مسوولین و حامیان، فعالان حقوق حیوانات و حامیان، بازیگران ناگاه/کم­ سواد و مدافعان حقوق حیوانات، دامپزشکان و بیمارستان ­ها با یکدیگر. فقدان معیاری مشخص برای ارزیابی و رتبه بندی عملکرد بیمارستان های دامپزشکی از یک سو و «خودشیفتگی» موسسین این مراکز از سوی دیگر، عدم پیگیری های ضروری در برخورد با تصمیمات/خطاهای محرز دامپزشکان توسط حامیان از یک سو و نهادینه نشدن منشور اخلاقی مشخص در مواجهه با بیماران مختلف از سوی دیگر، نبود #تعرفه های مشخص از یک سو و #تبانی حامیان و دامپزشکان بر سر زندگی حیوان از سوی دیگر، همه و همه، بخشی از نابسامانی وضعیت موجود را باعث شده است که تنها قربانیان بی گناه آن همان حیواناتی هستند که ادعای حمایت از آنها را داریم.
حواسمان به بیماران بستری در بیمارستان های دامپزشکی باشد! ما بعنوان انسان، شهروند، مراجعه کننده، حامی و ناجی حق این را داریم که در قبال هر مبلغی که پرداخت می کنیم خواهان رسیدگی متناسب به بیمار باشیم. حيواناتي كه عقيم نمي شوند احتمال ابتلا به سرطان در آنها بسيار كمتر از آنهايي است كه ناقص و اشتباه عقيم مي شوند! نحوه رفتار با حیوانات در هنگام بستری بودن بسیار مهم است و حق زندگی آنها حتی مهم تر...
https://telegram.me/Pazudharma