Pazudharma

جمع آوری امضا برای «طومار»ی که گویا حتی متن آن مشخص نیست، برخلاف نظر متولیان امر، نمی تواند در حکم یک «آزمون» باشد بلکه بیشتر #عوام_فریبی است. #طومار، همانطور که پیشتر اشاره شد هدف و انواع مشخص دارد. متن آن باید برای تمام مخاطبین و امضاکنندگان واضح و روشن باشد. #حقیقت_گویی و احترام به #حق_شهروندی در قبول یا رّد امضا باید بطور کامل رعایت شده و از هرگونه اعمال فشار یا تحریک پرهیز شود.

متولیان «طومار» با نادیده گرفتن تمام اخبار، اطلاع رسانی ها و تحلیل های مربوطه، حالا به دنبال تنظیم رئوس مطالب پیشنهادی برای متن «طومار» خود هستند، آن هم در حین هیجان وافری که فقط برای جمع آوری امضاهای بیشتر از مردم کوچه و خیابان دارند!!! آنها بدون آگاهی از مفاهیمی مانند #رفاه و #حقوق_حیوانات، اين دو را با هم جمع می بندند و خواهان بازبینی و بازنویسی مقررات مربوط با حیوانات در نهادهای مختلف هستند.
▪️صحبت از کدام مقررات است؟
▪️در کدام نهادها؟
▪️با چه مشروعیت و استناد به کدام قانون؟

آنها حتی خواهان تدوین قانون جامع رفاه/حقوق حیوانات هستند!!! آیا آنها می دانند که قانون معطوف به رفاه حیوانات نمی تواند شامل حقوق آنها شود؟!

و در نهایت با پیروی از حرکات هیجانی و عجولانه ی خود در واپسین روزهای انتخابات، به دنبال آن هستند که تقدیم #لایحه و #تصویب_قانون را تسریع بخشند.
▪️صحبت از کدام لایحه است؟
▪️آنها فرآیند تصویب کدام قانونِ جامع و کامل را می خواهند سرعت بدهند؟!

🔹اشاره به این نکته ضروری است که تدوین #آیین_نامه مندرج در متن قانون، فقط پس از تصویب آن قانون شروع به کار می کند، بنابراین نمی توان در سرعتِ تدوین این آیین نامه ها و اجرای آنها تاثیر گذاشت!

تصویب قانونی که به حمایت از حیوانات در ایران منجر شود کاری بسیار تخصصی، پیچیده و کارشناسانه است. بیایید با آگاهی از نیات و انگیزه های درونی و کنترلِ به موقع آنها، این کار بزرگ را با نوشته ها و حرکات نسنجیده و شخصی به انحراف نکشانیم. بياييد به صورت حرفه اي و #آگاهانه_حمایت_کنیم!

https://t.center/pazudharma

اخبار مربوط به میزان پیش روندگی #قانون_منع_حیوان_آزاری و محتوای آن همانند هزاران #خبر دیگر فقط جنبه ی خبری دارند و کمتر به کم و کیف آن اشاره می کنند. #قلم هایی نیز که فقط به #نقد دیرکرد #تصویب آن بر روی کاغذ داد سخن می گویند، کمتر به تحلیل محتوا می پردازند و از کنار ابعاد مختلف #خشونت و فرآیند #قانون_گذاری در جامعه، #آسیب_شناسی آن و دهها نکته مهم دیگر مانند ارایه ی تعاریف دقیق از #حیوانات، #هنجارها، #بازدارندگی، #قانون و غیره به راحتی می گذرند.

قانون, سیستمی از هنجارهای یکسان برای #نظم بخشیدن به رفتارهای انسانی است. هدف از تثبیت چنین سیستمی برقراري کنترل های اجتماعی است. قوانین معمولن نه از طریق #آداب_و_رسوم بلکه توسط #آمرین و بخصوص آمرین #سیاسی جامعه «تفسیر» و اعمال می شود. یکی از مشکلات اساسی در ارتباط با این مفهوم، آن است که قانون برای افراد مختلف و در زمان ها و مکان های مختلف معانی متفاوتی دارد.

قانون منع حیوان آزاری شاید برای «متولیان حیات وحش» کشور از معنی آن برای مصوب کنندگان و چه بسا #مدافعان_حقوق_حیوانات متفاوت باشد. قبل از #اعتراض یا تقاضا برای تصویب این قانون، آیا بهتر نیست به یک نقطه ی تلاقی در تعاریف اولیه برای «حیوانات»، «حمایت»، «آزار»، «خشونت»، «منع»، «جرم»، «حقوق»، «طبیعت» و نظایر اینها برسیم؟!

آیا بهتر نیست قبل از اعتراض یا تقاضا برای تصویب این قانون، به «فاعلین» اصلی در فرآیند تدوین آن نظر بیاندازیم تا اگر از متولیان کنونی خشونت در آن حضور دارند، خواهان تجدید نظر در گروه «کارشناسان» باشیم؟!

چگونه ممکن است در جایی که برای #مشارکت_های_مردمی و همکاری با #سازمان_های_مردم_نهاد آموزش ها داده می شود، برای تصویب قانونی که موضوع آن تمام و کمال به حوزه ی فعالیت این نهادها مربوط می شود، نماینده ای حضور نداشته باشد؟!

آیا #سازمان_حفاظت_محیط_زیست قادر است به تنهایی بِبُرد و بدوزد و محصول نهایی خود را فقط به سلیقه ی کسانی در آورد که یا خود عامل خشونت هستند و یا بواسطه سیستم ناکارآمد داخلی، مروج خشونت و بی قانونی در جامعه هستند؟!

اگر بواقع خواهان تصویب قانون حمایت از حیوانات در قالب منع حیوان آزاری هستیم، آگاهانه بخواهیم!
https://t.center/pazudharma

1️⃣ بخش اول:
«آیا حیات وحش با ارزش ایران موش آزمایشگاهی است؟»
این یکی از سوالاتی است که خانم #فرناز_حیدری در شروع مطلبی که برای #پلنگ_رودسر نوشتند، پرسیده بودند. اگرچه خود ایشان در برخی قسمت ها به جواب این سوال اشاره داشتند، ولی از آنجایی که همین #حیات_وحش در وضعیتی به سر می برند که «کنایه» نمی تواند #ریشه #مشکلات #بحرانی آنها را با تیشه بزند، انگیزه مند شدیم تا در یافتن پاسخي شفاف و #صادقانه به ایشان کمک کنیم.
◀️ واقعیت اینکه نه فقط حیات وحش که هیچ #حیوانی #آزمایشگاهی نیست و نباید باشد! #دامپزشکان و #محققانی که برخی حیوانات حیات وحش مانند ریسس ماکاک(#رزوس) و سایر حیوانات مانند #موش و #خرگوش و #سگ و #خر را با #بهانه هاي واهي برای آزمایش های خود مورد (سو)استفاده قرار می دهند، همان افرادی هستند که زنده و مُرده حیات وحش برایشان مهم نیست چون زنده را محکوم به #مرگ کرده و مُرده را #سلاخی و هر اندام را برای "هدفی" استفاده می کنند. همهء اینها در حالی است که جسد حیوانات نیز باید مورد احترام قرار گیرد. در همین ردیف هستند تمام آنهایی که با #اجساد حیوانات «سلفی» می گیرند و در شبکه های اجتماعی توزیع می کنند- چه با #لباس_فرم و چه بدون آن!
◀️ با بازگشت به سوال مورد اشاره، آيا منصفانه است كه تلاش جسورانه و نوآورانه در جراحي پلنگ را به "آزمايش" تعبير كنيم!؟!. این کجا و آن کجا!!!
◀️ اینکه ما به #درد و #رنج حیوان اهمیت می دهیم، یک #وظیفه است و در نتیجه، کاهش درد و رنج او وظیفه ای والاتر است. به ياد آوريم كه کاهش درد و رنج معطوف به #درمان و از بین بردن درد است نه از میان برداشتن خود حیوان! این #استدلال که زنده ماندن یا نماندن یک پلنگ، ببر، خرس، لینکس و غیره روی #جمعیت حیات وحش تاثیر ندارد، آنقدر منطقی نیست که بتواند پذیرفته شود آن هم در کره زمینی که تعداد برخی از حیات وحش آن را به عدد ذکر می کنند. تنها در سه ماه اول سال 1394، طبیعت ایران 12 قلاده پلنگ را از دست داد و امسال حداقل صحبت از 8 قلاده پلنگ می رود... آمار مرگ و میر حیات وحش کشور به آمار میزان #خودکشی شبیه شده است که تقریبا تمام دولت ها سعی در کتمان آن دارند!
◀️ اما، مهم ترین پاسخی که می توان برای سوال طرح شده در بالا داد- مثل همیشه- نبود رویکرد #پیشگیرانه است. بی گمان، #خلا_قانونی در هر زمینه ای یکی از علت های مهم در بی نظمی های اجتماعی تلقی می شود ولی در ایران، علاوه بر خلاء قانونی و سازوکارهای #بازدارنده، خلاء عمیق رویکرد پیشگیرانه، اگر نگوییم اولین دلیل ولی می تواند بعنوان مهم ترین عوامل زمینه ساز مشکلات #زیست_محیطی، #فرهنگی، #اجتماعی و غیره عنوان گردد. اتخاذ رویکرد پیشگیرانه از #تصویب_قانون راحت تر و تاثیرات آن سریع تر و مستقیم تر است!
https://t.center/pazudharma

درخواست #تصویب_قانون_حمایت_از_حیوانات از سوي #سازمان_حفاظت_محيط_زيست زمانی معنا می یابد که #زيرساخت هاي آن ضابطه مند و اصولی باشد. چگونه می توان انتظار تصویب قانونی را داشت که هنوز در تعریف و اجرای آن اشکالات بسیاری وجود دارد!؟ اين قانون چگونه مي تواند مورد دفاع قرار گيرد و به تصويب برسد وقتي هنوز #سگ_كشي از سوي يكي از نهادهاي همين دولت بطور فزاينده و #ناجوانمردانه در حال اجراست؟!! اگر این قانون تصویب شود و حمایت از حیوانات به همین شکل ادامه یابد، چه وضعیتی به وجود خواهد آمد؟
در نبود قانون، حامیان هرگونه رفتار سلیقه ای با حیوانات را بر خود روا می دانند، حال اگر این قانون تصویب شود باید شاهد چه رفتارهای جدیدی باشیم؟
رفتارهايي كه به نام حيوان و به سود انسان خواهد بود.
در تعريف "خشونت با حيوانات" اينگونه آمده است كه "هرگونه خسارت و تلفات عمديِ وارده توسط انسان بر يك حيوان با تحميل درد، رنج و آسيب بدون توجه به آنكه اين عمل خلاف قانون است يا خير."
شيوهء حمايت كنوني چقدر و چگونه از درد و رنج حيوانات كم مي كند؟
آيا حاميان در امداد و نجات، درمان، واگذاري، غذارساني و تمام بخش هاي حمايتي دچار نوعي خشونت با حيوانات نمي شوند؟
آيا تصويب قانون حمايت از حيوانات قبل از هر چيز و هر كس، ما را هدف قرار نمي دهد؟!
چرا خواهان تصويب چيزي هستيم كه خود بدان عمل نمي كنيم؟!!
و چرا قبل از تصويب آن، قانون مندي را از خودمان شروع نكنيم؟
از آنجايي كه نمي توان فقط با #تصويب يك #قانون از شهروندان انتظار داشت كه يك شبه #دموكرات شوند و #قانونمند بودن را دروني كنند؛ و از آنجايي كه تا تصويب همين يك قانون هنوز بايد كمي انتظار كشيد، بياييد مراقب حيوانات باشيم و از ظلم و خشونت بر عليه آنها، تا حد امكان، جلوگيري كنيم.
https://telegram.me/Pazudharma

عملکرد #شهرداری در به #قتل رساندن #وحشیانه_سگ ها علاوه بر #ناآگاهیِ مطلق این #ارگان_دولتی از حیوانات، تداعی کننده مفهوم «جرایم کینه ورزانه» است که در مورد #جرایمی به کار می رود که هدفش تحقیر کردن یا از میان بردن اعضای گروه اقلیتی است که مجرمین کینه ورز از آنها «تنفر» دارند. مرتکبین این #جرم افرادی متعصب هستند که با قایل شدن تبعیض, #خشونت های درونی خود را به مرحله ظهور می رسانند.
اگر این استدلال های منطقی که #کشتار وحشیانه سگ ها در کاهش جمعیت آنها تاثیر ندارد، ترس مردم را از بین نمی برد، باور به «نجاست» را تغییر نمی دهد و بیماری های مشترک بین انسان-حیوان را ریشه کن نمی کند همچون میخ آهنی است که نرود در سنگ، از چه روشی می توان برای مهار کردن این ناآگاهان دارای «قدرت» استفاده کرد؟!
آیا این روش می تواند #تصویب_قانون باشد؟ ضروری است بدانیم که #قانون سیستمی از #هنجارهای یکسان برای نظم بخشیدن به رفتارهای انسانی است. هدف از تثبیت چنین سیستمی برقراری کنترل های اجتماعی است. قوانین معمولا نه از طریق آداب و رسوم بلکه توسط آمرین(سیاسی) جامعه تفسیر و اعمال می شود. حال در جایی که «آمرین سیاسی» در تفکر و واژگان خود سگ را حیوونی «#ولگرد» می دانند و/یا او را اصلا بعنوان حیوان قبول ندارند که خود را موظف به حمایت و حفاظت از او کنند، چگونه می توان انتظار تدوین قانونی را داشت که طی آن زندگی این موجود در تمام جوانب تضمین شود؟ رسیدگی به «جرم کینه ورزانه»-ای که سالهاست توسط شهرداري و سازمانهای تابعه به وحشیانه ترین و بی رحمانه ترین شکل انجام می شود چگونه خواهد بود؟
تک تک ماموران معذوری که براحتی #تفنگ خود را به سوی حیوانی بی دفاع در تاریکی شب نشانه رفته و او را نقش بر زمین کردند، #بچه های کوچک را در پناه #مادر و مادرشیرده را درکنار فرزندان و سگ بیمار را به قتل رساندند و یا فرزندان کوچک را همانند تکه ای سنگ به داخل ماشین پرت کردند، پس از تصویب قانونی که بدلیل تخصصی نبودن اشکالات بسیاری خواهد داشت، کمبودهای روحی و روانی خود را چگونه برطرف خواهند کرد؟
اینها سوالاتی اساسی است که باید در پی یافتن پاسخی برای آنها باشیم. برخورد با بیماران روحی و روانی جامعه تنها با تصویب قانون حمایت از حیوانات نمی توان تضمین کرد. این مقوله پیش درآمدهای بسیاری دارد که باید مورد توجه قرار گیرند و بررسی علمی و کارشناسانه شوند.
اما تا تحقق اين مهم، ما #انزجار کامل خود از رویه ای که شهرداری و تک تک #کارکنان او در برخورد با انسان-حیوان دارند با صدایی بلند اعلام می کنیم...
اميدواريم تك تك سگ هايي كه به دست كارمندان اين #نهاد_دولتي به قتل رسيدند و خونشان ريخته شد، بتوانند آنها را ببخشند...
https://telegram.me/Pazudharma

درخواست #تصویب_قانون_حمایت_از_حیوانات زمانی معنا می یابد که حمایت ما ضابطه مند و اصولی باشد! چگونه می توان انتظار تصویب قانونی را داشت که هنوز در تعریف و اجرای آن اشکالات بسیاری وجود دارد!؟ اگر این قانون تصویب شود و حمایت از حیوانات به همین شکل ادامه یابد، چه وضعیتی به وجود خواهد آمد؟
در نبود قانون، حامیان هرگونه رفتار سلیقه ای با حیوانات را بر خود روا می دانند، حال اگر این قانون تصویب شود باید شاهد چه رفتارهای جدیدی باشیم؟
رفتارهايي كه به نام حيوان و به سود انسان خواهد بود.
در تعريف "خشونت با حيوانات" اينگونه آمده است كه "هرگونه خسارت و تلفات عمديِ وارده توسط انسان بر يك حيوان با تحميل درد، رنج و آسيب بدون توجه به آنكه اين عمل خلاف قانون است يا خير."
شيوهء حمايت كنوني چقدر و چگونه از درد و رنج حيوانات كم مي كند؟
آيا حاميان در امداد و نجات، درمان، واگذاري، غذارساني و تمام بخش هاي حمايتي دچار نوعي خشونت با حيوانات نمي شوند؟
آيا تصويب قانون حمايت از حيوانات قبل از هر چيز و هر كس، ما را هدف قرار نمي دهد؟!
چرا خواهان تصويب چيزي هستيم كه خود بدان عمل نمي كنيم؟!!
و چرا قبل از تصويب آن، قانون مندي را از خودمان شروع نكنيم؟؟؟
https://telegram.me/Pazudharma

#حیوانات به مثابه #قربانیان اصلی روش های #حمایت!
Pazudharma
شاید بتوان گفت ایران در زمره معدود کشورهایی است که حمایت از حیوانات در آن گاه به #خشونت بر علیه آنها و/یا حتی قربانی شدن آنها منجر می شود!
و این در حالی است که ما در صدد #تصویب_قانونی هستیم که خشونت با حیوانات را #جرم و فاعل آن را #مجرم قلمداد نماید. آیا فکر کرده ایم در صورت تصویب چنین قانونی چند درصد از خود #حامیان، #مسوولین و #متوليان راهی زندان شده و یا مجبور به پرداخت #جریمه خواهند شد؟!!
حیوانات در فضایِ حمایتِ کنونی به «بهانه»-ای برای تخلیه روانی و نیروی منفی انباشته از خشم و عصبانیت تبدیل شده اند. اختلالات روحی و اختلافات بین افراد و گروه های مختلف جایی مناسب برای ظهور و بروز پیدا کرده اند و آن، زندگی حیوانات است- شوربختانه!
گاه جسد یک حیوان آنچنان به راحتی آب خوردن مورد اشاره قرار می گیرد که گویی ما از خاکستر به جا مانده از ذغال صحبت می کنیم! آیا واقعا تا این حد به مرگ و مردن موجودات زنده عادت کرده ایم؟ آیا تعبیر ما از حمایت این است؟!
https://telegram.me/Pazudharma

چرا #تصویب_قانون_حمایت_از_حیوانات را به #مسابقه تبدیل کرده ایم؟! مسابقه ای که نه تنها هیچ یک از اصول «بازی جوانمردانه» در آن رعایت نمی شود بلکه، بازیکنانی قدم در مستطیل سبز آن گذاشته اند که حتی از قواعد بازی آگاهی کامل ندارند. نمی دانیم آیا حضور این بازیکنان بدلیل «مربیان» کم تجربه است، یا وجود «مربیان» کم تجربه امکان حضور بازیکنان کم تجربه تر را فراهم کرده است؟!
حضور ناگهانی برخی #تماشاگران در زمین مسابقه نیز از سایر جذابیت های فرآیند تصویب قانون حمایت از حیوانات در ایران است! کسانی که حضورشان تنها حاکی از #هیجان_زدگی و واکنش احساسی نسبت به چیزی است که دوست دارند ولی در عمل غیر از آنکه بر «وقت های تلف شده» اضافه کنند، ارزش افزوده ای ندارند!
اما چگونه به اینجا رسیدیم!؟
در پی #اعتراضات حامیان حیوانات و برگزاری #تجمعات مختلف، از سوی سازمان حفاظت محیط زیست و در مقر همین سازمان «ماده واحده»ای تنظیم شد که در آن «ساماندهی حیوانات ولگرد» مورد عنایت قرار گرفته بود. این «ماده واحده» در اسفندماه گذشته برای برخی #ارگان های_دولتی و #وزارتخانه ها نیز ارسال شد. مدافعان #حقوق_حیوانات در ایران که تعدادشان شاید از انگشتان دو دست کمتر باشد، انتقاداتی علمی و انسانی بر این «ماده واحده» وارد کرده و آن را بصورت مکتوب به سازمان حفاظت محیط زیست اعلام نمودند. این نامه اعلام وصول و مفاد آن پذیرفته شد.
متعاقب آن جلسه دوم کارگروه ویژه تصویب قانون حمایت از حیوانات در یکی از اتاقهای کنفرانس سازمان محیط زیست مورخ 28 فروردین ماه 1395 برگزار شد. در این جلسه دامپزشک، بازیگر، نماینده پناهگاه، کارکنانی از سازمان و مدافع حقوق حیوانات حضور داشتند. جلسه توسط آقای مهندس #محمد_درویش، مدیرکل دفتر آموزش و مشارکتهای مردمی سازمان اداره می شد. در طول آن دو ساعت گفتگویِ پر چالش، گروهی بر تدوین آیین نامه چندین صفحه ای درباره حیوانات اهلی و خانگی تاکید داشتند و مدافعان حقوق حیوانات بر تصویب قانون ممنوعیت حیوان آزاری و خشونت با آنها در قالب طرح «ماده واحده» پافشاری کردند.
این جلسه به دلیل غیرهمسطح بودن اطلاعات تخصصی حاضرین به نتیجه مشخصی نرسید. بنابراین، کارگروهی متشکل از 5 نفر از دلِ خود گروه اصلی تشکیل شد تا در اولین فرصت به تبادل اطلاعات و جمع بندی برسند. برگزاری اولین جلسه این کارگروه در حالی انجام شد که تعدادی از اعضای قبلی بی اطلاع و اعضای جدیدی از سوی شهرداری جایگزین شدند!!!

خلاء #کار_گروهی در ایران، بارها و بارها #آسیب_شناسی شده است. آیا غیر از کمبود/نبود اطلاعات تخصصی، روحیه همکاری و غیره، ناآگاهی ما از فرآیند تشکیل گروه، گردش کار و ضوابط آن مزید بر علت نیست؟
چگونه می توان در تحقق هدفی بسیار جدی و اساسی همانند تصویب یک #قانون- حالا هر قانونی- اصول و ضوابط اولیه را نادیده گرفت و آنها را با پوششی از فرعیات و «سلایق» محو کرد!؟! آیا براستی می توان چنین کرد؟!
بیایید اصول بازی جوانمردانه را در تمام میادین رعایت کنیم! زیرا این اصول نه از #جوانمردی که از «انسانیت» می آید..
https://telegram.me/Pazudharma

"#تصویب_قانون_حمایت_از_حیوانات" گویا به #مسابقه تبدیل شده است. مسابقه ای که در آن فقط چند گروه "حمایتي"- به طور داوطلبانه- تنها به دنبال رساندن "گوی مسابقه" به میدان #بهارستان هستند. مسابقه ای که خود، نه از قوانین خودش تبعیت می کند و نه از فرآیند #قانون_گذاری در کشور آگاهی دارد.
بر خود واجب می دانیم تا قبل از آنکه #لایحه پیشنهادی دیگری با "واژگاني" اشتباه به دولت تقدیم شود و قبل از آنکه "اصلاحیه"-ای اشتباه تر پیوست شود تا همگی به تصویب قانونی اشتباه منجر گردند و طبیعت، حیوانات و ما را زیر سوال ببرند، هم قانون را بشناسیم و هم فرآیند قانون گذاری در ایران و مجلس را.
"در معناي عام، مقصود از #قانون، تمام مقرراتي است كه از طرف يكي از سازمان‌هاي صلاحيت‌دار دولت وضع شده باشد. ممكن است اين سازمان (مرجع) قوه مقننه، رئيس دولت يا يكي از اعضاي قوه مجريه باشد. بنابراين در معناي عام طيف وسيعي از مقررات به عنوان قانون ناميده مي‌شود و شامل تمام مصوبات مجلس، تصويب نامه‌ها، آيين‌نامه‌ها و بخش‌نامه‌هاي اداري مي‌شود.
اما در اصطلاح خاص، قانون به قواعدي گفته مي‌شود كه با تشريفات مقرر در قانون اساسي، توسط مجالس قانون‌گذاري وضع مي‌شود.
براي تصويب قانون، چه دولت و چه مجلس شوراي اسلامي مي‌توانند مستقلا اقدام كنند. اگر پيشنهاد تصويب قانون از طرف دولت صورت گيرد، به آن لايحه مي‌گويند. به موجب #اصل_74 قانون اساسي "لوايح قانوني پس از تصويب هيئت وزيران به مجلس تقديم مي‌شود".
نمايندگان مجلس نيز با توجه به اين كه با خواست و نياز جامعه، آشنايي دارند، ممكن است ضرورت تصويب قانوني را براي كشور احساس كنند و با طرح موضوع از طريق ارائه متن مورد نظر در مجلس تمايل سياسي خود را ابراز كرده و تصويب آن را خواستار شوند.
در اصطلاح حقوقي متن پيشنهادي نمايندگان طرح ناميده مي‌شود. اصل 74 قانون اساسي مي‌گويد: "طرح‌هاي قانوني به پيشنهاد حداقل پانزده نفر از نمايندگان، در مجلس شوراي اسلامي قابل طرح است".
بايد توجه داشت كه به موجب اصل 94 قانون اساسي، كليه مصوبات مجلس بايد به #شوراي_نگهبان فرستاده شود، تا از لحاظ انطباق با #موازين_اسلامي و #قانون_اساسي مورد بررسي قرار گيرد و تا زماني كه شوراي نگهبان مصوبه مجلس را تاييد نكند آن مصوبه جنبه قانوني پيدا نمي‌كند.
تصويب قانون سه مرحله دارد كه پس از طي اين مراحل به صورت قاعده حقوقي در مي‌آيد و احترام و رعايت آن براي همه الزامي مي‌شود.اين مراحل عبارتند از تصويب قانون، امضاي قانون و انتشار قانون است
هیئت‌رئیسه مجلس مکلف است لایحه یا طرح دریافتی را اعلام وصول و پس از قرائت عنوان، آن را برای بررسی و اعلام نظر در اختیار کمیسیون­های تخصصی مرتبط قرار دهد. بر اساس ماده ۱۴۴ قانون آیین­نامه داخلی مجلس، رئیس جلسه مکلف است وصول کلیه طرح‌ها و لوایح عادى که به مجلس تقدیم مى‏شود را با رعایت اصل هفتاد و پنجم (۷۵) قانون اساسى در همان جلسه و یا حداکثر دو جلسه بعد مجلس، اعلام و همزمان به کمیسیون‏هاى مربوطه ارجاع نماید و به دستور وى فوراً تکثیر و در اختیار نمایندگان قرار گیرد."
https://telegram.me/Pazudharma