آمین

•
سرگردون
اجرا: #داریوش (نسخه تمرینی و غیر رسمی)

شاعر: #ایرج_جنتی_عطایی
آهنگساز: #سیاوش_قمیشی
تنظیم کننده: #آندرانیک

نسخه از ریل ۸ باندی
ضبط استودیو پاپ اواخر دهه ۵۰ (۵۴ به بعد)
صدابرداران:
ناصر فرهودی، رحیم ناحی، محسن کلهر
تبدیل دیجیتالی: پارسا غروی زاد
میکس و مستر: علی الهی ، پارسا غروی زاد

ابتدا این شعر حدود سال ۵۸ با ملودی دیگری از منوچهر چشم آذر و تنظیم خودش در کاست وطن منتشر شد
و بعد هم یکبار با تنظیم دیگری از آرمیک با صدای داریوش اوایل دهه۷۰ منتشر شد
و بعد آن ملودی سیاوش قمیشی که دهه۵۰ ساخته شده بود.
با صدای خودش (سیاوش) ولی تنظیم دیگری از نوید نحوی به اسم مسافر سال۷۶ منتشر شد
و حال این نسخه پیدا شده از قدیم که اجرای داریوش هم ناتمام مانده و نهایی نیست که دلیلش هم معلوم نیست، منتشر شد.


#تک_ترانه
@BBMRecords
@aminhaghrah

▪️
آن ذهن ظریف...
به بهانه‌‌ی نمایش آثار بیژن صفاری در بندرانزلی

#بیژن_صفاری (متولد ۱۳۱۲، لاهیجان - درگذشته‌ی ۱۳۹۸، پاریس) معمار، نقاش، مترجم، استاد دانشگاه و از چهره‌های تاثیرگذار در عرصه‌های هنر و فرهنگ در دهه‌های ۳۰، ۴۰و ۵۰ خورشیدی‌ بود.
او فرزند محمدعلی‌خان صفاری ( ۱۲۷۷، #لاهیجان - ۱۳۶۶، تهران) شهردار تهران در دهه‌های ۳۰ و ۴۰، عضو مجلس سنا در دوره‌های ۶ و ۷، نماینده‌ی لاهیجان در مجلس شورای ملی ادوار ۱۸ و۱۹ و۲۰ و رئیس دانشگاه تبریز است.

صفاری تحصیلات دانشگاهی خود را در مدرسه‌ی هنرِ بوزار پاریس گذراند و پس از تکمیل تحصیلات‌در مدرسه‌ی ویژه‌ی معماری سوییس و فرانسه، در سال ۱۳۳۸ به ایران بازگشت. او پس از حضور در ایران ضمن تدریس در دانشگاه تهران در رشته‌ی معماری، با تاسیس یک شرکت معماری خصوصی، فعالیت‌هایش را در این زمینه آغاز و مجموعه‌های تئاتر شهر و بوستان دانشجو را طراحی و باغ فردوس را مرمت کرد. این در شرایطی بود که کار نقاشی را نیز به جد پی می‌‌گرفت.

صفاری در سالهای ۱۳۴۴ تا ۱۳۵۶ ضمن همکاری با سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران به عنوان مشاور، مدیریت هنری کارگاه نمایش رادیو و تلویزیون ملی ایران را نیز بر عهده داشت. کارگاه نمایش به پیشنهاد او، خجسته كيا و #فريدون_رهنما، در اواسط تیرماه سال ۱۳۴۸ توسط رادیو تلویزیون دولتی و با هدف كمک به بازيگران، نويسندگان و كارگردانان و به جهت پژوهش در زمينه‌ی اجراهای غير متداول تئاتر‌ی در چهارراه يوسف‌آباد تشكيل شد و با مدیریت او و حضور عباس #نعلبندیان، ایرج انور، #آربی_آوانسیان و #داوود_رشیدی با ایجاد موجی تازه، تاثیر به سزایی بر فضای هنرهای نمایشی کشور گذاشت.

بیژن صفاری در کنار #مارکو_گریگوریان، #سیراک_ملکونیان، #سهراب_سپهری، #پرویز_تناولی و منوچهر شیبانی «گروه هنرمندان معاصر» ایران را تشکیل داد و عضو موثر و برنامه‌ریز جشن هنر شیراز و مسئول بخش تئاتر آن بود.
او به همراه #هوشنگ_کاظمی از جمله اولین استادانی بود که در دانشگاه، طراحی پوستر را به دانشجویان آموخت.
صفاری در زمینه‌ی ترجمه نیز فعالیتهایی داشت. ترجمه‌ی دو فصل "تئاتر و فرهنگ" و "تئاتر شرق و غرب" از کتاب "تئاتر و همزادش" اثر آنتونن آرتو، از اوست که معرف نظریه‌ی "تئاتر شقاوت" به جامعه تئاتری ایران شد.

بیژن صفاری در سال ۱۳۵۷ به فرانسه مهاجرت کرد و تا زمان حیات در آن‌جا زیست. آثار او طی سالهای اخیر در چند نمایشگاه انفرادی و گروهی داخلی به نمایش در آمده است و حالا (یک‌سال پس از مرگش) در #انزلی در معرض دید پی‌جویان هنر قرار خواهد گرفت.

درباره‌ی بیژن صفاری و تاثیرش بر هنر معاصر ایران حرف بسیار است. خوب‌ترین‌هایش را هم بزرگان هنر و اندیشه گفته‌اند.
از نظر #ابراهیم_گلستان او "منحصر به فرد" است.
#داریوش_شایگان او را "یکی از دست‌نیافتنی‌ترین نقاشان ایرانی" دانسته که "درک صفات مختلف او بسیار دشوار است".
و #ژان_کلود_کریر بیژن صفاری را این‌گونه وصف می‌کند:
بیژن؛ ذهنی ظریف، روز به روز تغذیه شده، همواره تیز، زبانی انعطاف‌پذیر، دقیق، با قضاوتی آرام اما سختگیر... دستی مطمئن و صبور به عنوان نقاش، دستی که هنرمند می‌تواند از او همه چیز بخواهد، حتا دشوار، حتا حیرت‌انگیز. مردی که اگر نبود، هنر و تئاتر ایران روح خود را در راه، گم می‌کرد..."

@aminhaghrah

▪️
اخطار مدیر تئاتر تهران (تئاتر دهقان) به مدیرصحنه (#داریوش_اسدزاده) و عوامل نمایش، به دلیل بی‌نظمی در پشت‌صحنه و هشدار به جریمه‌ی ۵۰۰ ریالی برای هر نفر در صورت تکرار...
تهران. لاله‌زار. ۱۳۳۵/۲/۲۸

•منبع: تماشاخانه‌ی تهران به روایت داریوش اسدزاده، نشر افراز

#سند
@aminhaghrah

▪️
این ویدئو از کنسرت ۲۹فوریه (۱۱اسفند۹۸) #داریوش_اقبالی در تورنتو کانادا را پیمان برنجی عزیز برایم فرستاد. دیدم و حیرت‌زده‌ام از این حجم از نخوت و غفلت...

آقای خواننده این‌جا (در آغاز برنامه‌‌اش در حضور چند هزار هوادار ایرانی) در پاسخ به برخی انتقادات از برگزاری اجرای زنده علی‌رغم شیوع گسترده‌ی بیماری #کرونا در جهان و به خصوص ایران و احتمال حضور افراد آلوده در این اجتماع و بروز عواقب تلخ و جبران‌ناپذیر، چیزهایی گفته که مثلش را تنها از زبان امثال روازاده و تبریزیان و... اعوان و انصارشان می‌شنویم؛ همان با یک تفاوت که به جای مصادره‌ی احادیث و روایات، مولانا را واسطه‌ی عمل نابخردانه‌ی خودش کرده و از عرفان برای خودش لباس توجیه بافته!
چه گفته؟ این رباعی مولای بلخ را داشته باشید:

از حادثه‌ی جهان زاینده مترس!
وز هرچه رسد چو نیست پاینده مترس!
این یکدم عمر را غنیمت میدان
از رفته میندیش، وز آینده مترس!

فرموده‌اند برو کنسرت و نترس! بی‌خیالِ این‌ هشدارِ عقلای عالم که؛ فاصله‌ی میان شجاعت و حماقت مویی باریک است...
شرح بیشتر نمی‌خواهد این فاجعه. الباقی را خودتان بشنوید، و ببینید چرا کارمان به این‌جا کشیده:


@aminhaghrah

▪️
سال سقوط...
سالِ سقوط، سال فرار
سالِ گریز و انتظار
فصل شکفتن فلز
سال سیاهِ دوهزار...


اجرا: #داریوش اقبالی
ترانه‌سرا: #اردلان_سرفراز
آهنگساز؛ #منوچهر_چشم_آذر

#تک_ترانه
@aminhaghrah

▪️
چشم من...
نسخه ریل (نوار مادر)

خواننده: #داریوش
آهنگساز: #حسن_شماعی_زاده
شعر: #اردلان_سرفراز
گیتار: #آرمیک
ضبط: استودیو ال کور دوبس
دیجیتالی شدن و مستر: پارسا غروی زاد


#تک_ترانه
@aminhaghrah

▪️
کس نیست...
خواننده: #داریوش_رفیعی

کس نیست که افتاده‌ آن زلف دوتا نیست
در رهگذر کیست که دامی ز بلا نیست...


#تک_ترانه
@aminhaghrah

▪️
جمع مشتاقان...

#حسین_علیزاده، #جلال_ذوالفنون، #داریوش_طلایی

@aminhaghrah

[ #آیریلیق ]

باصدای #داریوش
آهنگ: #علی_سلیمی
شعر: #رجب_ابراهیمی
اجرای زنده در: کاباره میامی، تهران‌ ۱۳۵۶

#تک_ترانه
#ترانه_آذری
@aminhaghrah

▲
پند حافظ...
شاعر: ناشناس
خواننده: #داریوش اقبالی
آهنگساز: #فرید_زلاند
تنظیم: #آندرانیک

#تک_ترانه
@aminhaghrah

‍ ‍ ▪️
شاعر شعری که پیرمرد کشاورز طبسی برای وزیر خواند کیست؟

در بسیاری از رسانه‌ها دیدم شعری که کشاورز طبسی در حضور وزیر کشاورزی خواند و جنجالی شد را از #حافظ دانسته‌اند. نسخه‌ی کاملش این است:

این چه شورست که در دور قمر می‌بینم
همه آفاق پر از فتنه و شر می‌بینم
هرکسی روزبهی می‌طلبد از ایام
علت آنست که هر روز بتر می‌بینم
ابلهان را همه شربت ز گلاب و قندست
قوت دانا همه از خون جگر می‌بینم
اسب تازی شده مجروح به زیر پالان
طوق زرین همه در گردن خر می‌بینم
"دختران را همه جنگست و جدل با مادر
پسران را همه بدخواه پدر می‌بینم"
هیچ رحمی نه برادر به برادر دارد
هیچ شفقت نه پدر را به پسر می‌بینم
پند حافظ بشنو خواجه برو نیکی کن
که من این پند به از در و گوهر می‌بینم


علی‌رغم این که این #شعر در بسیاری از دیوانهای منتشر شده از حافظ آمده، کافی‌ست نگاهی به سروده‌های خواجه‌ی شیراز بیندازیم و به سهولت دریابیم که هیچ‌ربطی به زبان قدرتمندِ شاعرانه‌ی ایشان ندارد. بماند که در فرم و تکنیک هم اصلن با شاهکارهای حافظ قابل مقایسه نیست، و البته در نسخه‌های معتبرِ قدیمی هم ثبت نشده.

برای این خطای جمعی چند دلیل به ذهنم می‌رسد. مثلن یکی‌ش؛ همان‌طور که پیشتر آمد، آوردن این شعر در برخی تصحیح‌هاست. به خصوص که آن را نامدارانی چون #شاملو و #انجوی_شیرازی مرتکب شده باشند!
دیگری هم که به زعم من کم‌تاثیر نبوده بهره گرفتن برخی خواننده‌ها از این شعر در ساخت ترانه است. شهره‌ترینشان هم #داریوش اقبالی‌ست که آن را با نام "پند حافظ"، روی آهنگی از #فرید_زلاند خواند و ناخواسته اسباب این خطای جمعی شد.

●پ.ن:
ویدئوی شعرخوانی پیرمرد کشاورز را به پیوست، و اجرای داریوش اقبالی از این شعر را پایین‌تر می‌توانید بببینید و بشنوید.

#روزانه
#ویدئو
@aminhaghrah

🔽 بسیار ترانه ها هستند که نسخه ی بازخوانی شان از نسخه ی اول خوب تر شده است و فراگیرتر. کم هم نیستند ترانه هایی که بازخوانی شان بیشتر شنیده شده است و محبوب تراند اما باز نسخه ی اصلی یک چیز دیگر است حتی اگر مهجور و ناشنیده مانده باشد. ترانه ی «دل من» از همان هاست.
«دل من» را بسیاری با صدای «داریوش» می شناسند؛ از سال 63. اما اول بار «حسن خیاط باشی» آن را خواند. توی آلبومی به همین نام روی ترانه ای از «هما میرافشار» و آهنگی جاودانه از «محمد حیدری» در اواسط پنجاه.
خیاط باشی آن وقتها (دهه ی پنجاه) کمدین محبوب خانواده ها بود. با مجموعه برنامه هایی طنز و انتقادی مثل «خارج از محدوده» و «شبکه ی صفر» در تلویزیون ایران و هم رادیو، هم ردیف ستاره گان صحنه و سینما می درخشید. دوبله می کرد، شومن توانایی بود و صدای خوبی داشت. تهیه کننده و کارگردان که شد بسیاری از هنرمندهای رادیو و تلویزیون (از دهه ی پنجاه تا شصت) مقبولیت و موجودیت شان مرهون توجه و حمایت او بود. می گویند «داریوش اقبالی» هم...
حالا همین نسخه ی کمتر شنیده شده از «دل من» با صدای «خیاط باشی» تک ترانه ی شبانه ی «آمین» است. گوش کنید و حالِ خوبش را ببرید...

🔹دل من دیگه خطا نکن
با غریبه‌ها وفا نکن
زندگی رو باختی دل من
مردم رو شناختی دل من

زندگی رو باختی دل من
مردم رو شناختی دل من

تا به کی سرا پا حقیقتی
تا به کی خراب محبتی
همنشین این و اون می‌شی
خسته و پریش و خون می‌شی
دشت بخت تو کویر می‌شه
مرغ آرزوت اسیر می‌شه

روبروت سراب
پشت سر خراب
روبروت سراب
پشت سر خراب

ساکت و صبوری دل من
مثل بوف کوری دل من
زندگی رو باختی دل من
مردم رو شناختی دل من

دل من دیگه خطا نکن
با غریبه‌ها وفا نکن
زندگی رو باختی دل من
مردم رو شناختی دل من

توی خون نشستی دل من
بی‌صدا شکستی دل من
زندگی رو باختی دل من
مردم رو شناختی دل من

ساکت و صبوری دل من
مثل بوف کوری دل من
زندگی رو باختی دل من
مردم رو شناختی دل من

[دل من]
خواننده: حسن خیاط باشی
آهنگ: محمد حیدری
ترانه:هما میرافشار
تنظیم: آندارنیک

#تک_ترانه #حسن_خیاط_باشی #داریوش #آندرانیک #محمد_حیدری #هما_میرافشار
@aminhaghrah

▪️
[ #داریوش_عاشوری | ظاهر و باطن تجربه تاریخی ما در رویارویی با غرب | فصل کتاب ]

#روایت
@aminhaghrah

▪️
معنای حقیقی وطن‌دوستی...

[ نامه‌ی #داریوش_فروهر به دختر ۴ساله‌اش | ۱۳فروردین ۱۳۴۵ | زندان قصر ]

◁منبع: فیسبوک پرستو فروهر

#سند
@aminhaghrah

‍ ▪️سخنران‌ها در آئین تشییع #داریوش_شایگان چه گفتند؟

#موسوی_بجنوردی:
نقشی که آقای شایگان در بالا بردن سطح روشنفکری ایران داشت بسیار برجسته بود. او فیلسوف و فرهنگ‌شناس بود. او اسطوره‌شناس بود و با اسطوره و عرفان به صورت علمی برخورد می‌کرد. در لابه‌لای تحقیق درباره اسطوره‌ها فرهنگ را می‌شناخت. او با فرهنگ غرب و شرق به صورت محتوایی آشنا بود.

#مصطفی_محقق_داماد:
زبان و قلم شایگان گزنده نبود. او کسی را نمی‌آزرد. این شخصیت برجسته و تجسم اخلاق از ریشه‌های خانوادگی و تربیت اوست و فقط به خاطر تحصیلات نبود زیرا فیلسوف و فقیه زیاد دیده‌ام اما این‌طور نبودند که تجسم اخلاق باشند.

#سوراب_کومار، سفیر هندوستان در تهران:
زمانی که سفارت هند در تهران خبر مرگ دکتر شایگان را شنید از این مساله ناراحت شد. ما به خانواده محترم شایگان تسلیت می‌گوییم. شایگان محقق، عالم، نویسنده، فیلسوف و نظریه‌پرداز بود. او از زمره دوستان هند به شمار می‌آید. او نقش بسیار بزرگی را در شناخت فرهنگ هندوستان داشت و از این جهت از او قدردانی می‌کنیم.

#کامران_فانی:
مهم‌ترین و برجسته‌ترین ویژگی شایگان منش و انسان دوستی‌اش بود. شایگان همدرد و همدل انسان‌های وامانده‌ای بود که در قرن ما گرفتار دوگانگی شده‌اند، او از وظایف خود می‌دانست که کنار کسانی که بین سنت و مدرنیته، غرب و شرق، معنویت و مادیت مانده‌اند بایستد.

#آیدین_آغداشلو:
همه کسانی که اینجا هستند آمده‌اند تا ظلم‌هایی که در حق حکیم عمر خیام روا شد در حق شایگان روا نشود. او حکیمی جامع‌الاطراف بود و در همه چیز تراز اول بود.

#بهمن_فرمان‌آرا:
شایگان الگوی من برای زندگی بود نه از نظر سواد که من اگر ۵۰ سال دیگر هم زندگی کنم به اندازه او نخواهم دانست. من و شایگان احساس می‌کردیم خوشبختیم و کاری که دوست داشتیم انجام دادیم. ما هر دو با مرگ مشکلی نداشتیم زیرا فکر می‌کردیم کاری که توانسته‌ایم انجام داده‌ایم. ما از جهان طلبکار نبودیم.داریوش عاشق زندگی بود.

#علی_دهباشی در پایان مراسم با اشاره به حضور اعضای شورای شهر تهران در مراسم تشییع شایگان اظهار کرد: خوشحالم که یک شورای فرهنگی، شهر تهران را اداره می‌کند و در این مراسم حضور پیدا می‌کند. زمانی را به یاد می‌آورم که شورای شهر اهمیتی به این مراسم‌ها نمی‌داد.

@aminhaghrah

▪️
وقتی هامون ( #خسرو_شکیبایی ) در فیلم #مهرجویی، خواندن کتاب "آسیا در برابر غرب"ِ #داریوش_شایگان را پیشنهاد می‌دهد.

[ دیروز خاکسپاری شایگان بود و امروز تولد شکیبایی ]

#ویدئو
@aminhaghrah

▪️
[ آسیا در برابر غرب ]
مولف: #داریوش_شایگان

بخوانید▼
http://www.mediafire.com/?xd85x9z0p4lgce1

#کتاب #PDF
@aminhaghrah

‍ ▪️
"شایگان" از مرگ می‌گوید:

«جوان که بودم دو کتاب در نگاه من به مرگ خیلی تأثیر گذاشتند که یکی از آنها کتاب مرگ ایوان ایلیچ تولستوی بود. ایوان در این کتاب، دارد می‌میرد و در فکر این است که حالا که دارد می‌میرد، در زندگی چه کرده است. پیامش این که شاید عدم تناسب میان زندگی و مرگ باعث شود که به هنگام مرگ احساس غبن کنیم.

شیوهٔ ریلکه در مواجهه با مرگ را نیز می‌توان شیوه‌ای قهرمانانه نامید. انسانی که با طرح مداوم مسائل و اضطراب‌ها و مشکلات، هشیاری‌اش را به حدّ جنون می‌رساند و اصالت و صداقتش را تا حدی بیمارگونه بالا می‌برد…
کتاب دیگری که بر من تأثیر گذاشت هم کتاب شعرهایی است که ریلکه در پاریس و تحت تأثیر بودلر سروده است. ریلکه در دیوان شعرش می‌گوید:
«خدایا به هر کس مرگِ اصیل خودش را ده، مرگی دمساز با زندگی‌اش» یعنی مرگِ هرکس به زیبایی زندگی‌اش باشد. این بهترین آرزویی است که می‌توان داشت»...

#داریوش_شایگان

@aminhaghrah

▪️
شایگان:
«او (#کیارستمی) یک نگاه جدید به دنیا داشت. یک نگاه خیلی خاص که تا به حال در سینما مطرح نشده بود.

به نظر من نه فقط نگاهی جدید به سینما داشت و نه فقط چشم‌انداز سینمای جهان را دگرگون کرد، بلکه مسائل اساسی اگزیستانسیال انسان را خیلی با ظرافت مطرح کرد. مسائلی چون مرگ و زندگی، موقعیت ما در دنیا، سیر و سلوک و مبحث عبور از هزارتوی پیچیده گرفتاری‌ها و دالان‌های پرپیچ و خم تلاش‌ها و موانعی که همواره با آنها مواجه هستیم، چیزی که خیلی آدم‌ها آن را حس می‌کنند اما آن را نمی‌بینند»...


●منبع: گفتگوی #داریوش_شایگان با ایسکانیور | ۱۳۹۵

@aminhaghrah