🌸ИЖОД СЕҲРИ 🌸 Феруза Салходжаева (Феруза Баҳодир қизи)

بِسْـــــــــــمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِـــــــــــيم
10.Yanvar.2025y. 10.Rajab.1446y         
           Toshkent vaqti bilan.   
Juma ayyomingiz muborak bo‘lsin!
  Sollallohu 'alayka yaa Rosulalloh!
                                                   
06:24  TONG        Saharlik tugashi.
              
07:00  BOMDOD.

07:48  QUYOSH. 

12:36  PESHIN.     

15:32  ASR.             

17:16  SHOM          Iftorlik vaqti.

18:35  XUFTON. 


Masjidlarda jamoat namoziga takbir turli xil vaqtlarda tushiriladi.

@ijod_sehri21

Allohumma solli 'alaa sayyidina Muhammad!
Ассалому алайкум ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳ!
ЖУМА АЙЁМИНГИЗ МУБОРАК БЎЛСИН !

https://t.center/ijod_sehri21

#Kapalak_umri

Капалак умри

(9-қисм)

Рамазон кирди. Элдор ҳамма ишни ташлаб, тоат-ибодатга ўтиб кетди. Мук тушиб, ҳижжалаб Қуръон ўқийди. Оламни унутиб ўқийди. Жидду-жаҳд билан ҳаракат қилади...

Саъдулла билан Дилбар Тошкентга қайтишни хаёлига ҳам келтирмас, Ёрқиннинг ишлари юришиб кетган, онда сонда бир пойтахтгп келиб кетар, Эътибор бутунлай ёлғиз қолган эди... Шундагина ўтган умрига, ортига назар ташлай бошлади. Пушаймонлик емираётган қалбини одамларга кўрсатмасликка ҳаракат қилар, хаммадан кўп Мумтознинг онасидан қўрқади. Омонатга берган фарзандини асраб қололмаганидан ўкинчга ўхшаган нимадир қалбини кемириб ўтади.
Энди тушгача ухлашлар йўқ. Сахарлик тайёрлайди. Ўғли билан чой ичган бўладилар. Элдор тайинлик ҳеч нарса емайди. Уйга кириб кетади. Бомдод кириши билан жайномозга ўтиради, тонг ёришганда туради.

Хозир ҳам уй зинасига остига пўстак ташлаб ўтириб олганча хаёл сураркан, дарвоза очилиб, қора кўйлак, қора нимча кийиб, мошранг рўмол ўраган аёл кириб келди. Ўрнидан туриб,қошига боргандагина таниди. Қудаси—Мумтознинг онаси! Шунчалик озиб кетдими? Аёл салом берди.
Эътибор сўрашмоққа ҳадди сиғмай бош эгиб ўтирарди.
—Эътибор опа, бугун саҳарда туш кўрдим. Мумтозни кўрдим "Ойижонга айтинг, ўзини кўп қийнамасин, хаммаси Аллоҳнинг иродаси, мен Жаннатда юрибман, фақат бегимни кутяпман",—деди. Шу омонат гапни сизга етказай деб келдим...У ёғига гапира олмади. Ўтириб йиғлайверди.

Қудаси кетди...

Бу хабар Эътиборни зарра юпатмади, аксинча кўнглига буюк бир армонни ўрнаштириб кетди.

Рамазоннинг сўнги куни Элдор ҳатми Қуръонни якунлали. Уни ваъда қилганидек бу фоний дунёдаги биринчи ва сўнгги маҳбубасига бағишлади, ҳақига узоқ дуо қилди. Кейин кўзи илинибди, тушмиди, ўнгмиди эслолмади
—Бегим, уйингизда бир ой меҳмон бўлдим. Рози бўлинг! Энди мен сизни кутаман, келасиз-ми? Кейин оппоқ кўйлагини силкитиб кўздан йўқолди.
—Мумтоз, Мумтоз....
Элдор анча вақтгача ўзига келолмади...

Йиллар йилларни қувиб ўтди, қанча сувлар оқиб ўтди. Элдор ҳам уйланди. Ёши ўтиб қолган қиз бор экан, онаси топди.
Бу қиз эмас, аёл қиёфасидаги шайтоннинг ўзи эди. Эътибордек аёлнинг ҳам унга кучи етмади. Учта ўғилни кетма-кет туққан аёл, энди маҳкам ўрнашиб олгач, Эътиборга бир коса овқат миннат билан бериладиган, ҳар бир гапида "чақиб" олиб роҳатланадиган бўлди. Эътиборга ўзига тенг, ўзига муносиб рақиба келди.
Энг катта зарбани эса Ёрқин берганди. Маълум бўлишича, турмуш ўртоғи анча йиллар олдин уйланиб олган, иккинчи рўзғоридан фарзандлари ҳам бор экан. Бундан барчанинг хабари бўлган. Энг сўнгги бўлиб хабарни Эътиборга Каниза—Элдорнинг хотини мамнуният билан етказди...Қишнинг қаҳратонидан совуқ эди бу хабар.

Эътибор хамма нарсани бой берганди. Энди уни олдинда қорли-қировли кунлар кутиб турарди...


Золим кимсалар яқинда қандай оқибатга қараб кетаётганларини билиб олурлар» (Шуаро сураси, 227-оят).

Жобир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: «Зулмдан сақланинглар. Зеро, зулм қиёмат куни зулмат бўлур. Зиқналикдан сақланинглар. Зеро, зиқналик сизлардан олдингиларни ҳалок этди – уларни ўзаро қонларини тўкишга ва ҳаром ишларни ҳалол қилишга олиб келди» (Муслим ривояти).

Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: «Парвардигор азза ва жалла айтади: «Эй бандаларим, Мен Ўзимга зулмни ҳаром қилдим ва уни сизларнинг орангизда ҳам ҳаром қилдим. Бас, бир-бирингизга зулм қилманглар» (Муслим, Термизий, Ибн Можа ривояти).

Барчамизга капалак умридек қисқа ҳаётни чиройли яшаб ўтиш бахти насиб этсин, токи ортга қараганимизда ўзимиздан уялиб қолмайлик...

(тугади)

Феруза Салходжаева

@ijod_sehri21

https://t.center/ijod_sehri21

#Kapalak_umri

Капалак умри

(8-қисм)

Эътибор келинларига эшиттириб гапиради
— Ҳеч қаёққа бормайди! Онаси яхши қараши, вақтида яхши едириб ичириши керак эди. Биз ҳам туққанмиз. Худой сақласин.

Дилбар орага тушади, дакки эшитиб олади. Элдор гапирмоқчи бўлса "Хотин қули" номи билан "сийланади'
Ишдан қайтган Элдор хотинига
—Мумтоз, эртага ойим уйғонмасидан сени олиб қочиб кетаман. Шифокорга олиб бораман,—деди.
—Бегим, ота-она фарзандини оқ қилиши шарт эмас, дили оғриса ҳисоб, қўйинг, охиратингизни куйдирманг, қачон рухсат берсалар шунда борамиз.
—Мумтоз, эртага сенга бир нарса бўлса, менга яшашнинг қизиғи қолмайди.
—Пешона тақдирдан қочиб бўлмайди, бегим.

Мумтознинг дарди бошланди. Дилбар туғишган опадек ёрдамга шай, у Тошкентга қайтаётган куни бозорга кириб туғруқхона халтасини тайёрлаган эди. Ўша куни Саъдулла ҳам етиб келди. Овсинини олиб,, қайнонасининг олдига кирдилар.
Дард билан олишаётган Мумтоз қайнонасининг олдига бориб қўлларидан тутди, лабига босди.
—Ойижон, дуо қилинг. Эътибор келин кўрганидан бери илк бор дуо қилди
—Эсон-омон бағризга босиб олинг
— Мандан рози бўлинг, ойижон, сиздан розиман...
Мумтознинг сўнгги гаплари Эътибордек аёлни ҳам титратиб юборган эди. Дарвоқе, келинининг қўллари муздек эди.
Эътиборнинг кўнгли ғашлана бошлади. Болалари бир оғиз юринг демадилар-а. Ишқилиб, келини осонгина қутулсин.
У нима қилишини билмас, ҳовлида у ёқдан бу ёққа юрар экан, Аллоҳга ёлборарди. Кейин бир нарса эсига тушгандек, қўлига қумғонни олди. Мумтозни эслади "Ойижон, қумғонга илиқ сув ҳозирладим, таҳорат оласизми?"
Кейин Мумтоз совға қилган, ҳали бирор марта кийим кўрмаган узун кўйлагини кийди.. "Ойижон, бирга намоз ўқиймизми?" Бошига рўмол ўради. "Ойижон, сизга рўмол жудаям ярашади. Шуни ўраб кўринг!" Ўшанда юзини тескари бурганди. Кўйлак қулай, ёқимли, рўмол, майин эди. "Ҳайит айёмингиз муборак бўлсин, ойижон, бу жойнамозда маза қилиб намоз ўқинг, ўғлингиз сиз учун сотиб олибдилар!"
Эътибор жойнамозни ёзди, ўтирди, турди, нима ўқишни билмади. Қирқ беш ёшга кирган аёлнинг пешонаси сажда кўрмаган эди. Намоз ўқишни билмас эди. У ўз-ўзидан чўк тушиб йиғлай бошлади. Кўз ёшлари тўхтамас, ҳозир уйда қандай ёлғиз қолган бўлса, қабрда ҳам шундай танҳо қолишини ўйлаб йиғларди.

Бироздан сўнг ўрнидан турди. Негадир юраги ғаш эди. Телефонини олиб Элдорга қилди, жавоб йўқ, Саъдуллага қилди, ўчириб қўйди. Дилбарнинг рақамини терди. У томондан йиғи овози келди
—Ойижооон, Мумтоздан айрилиб қолдик. Онани ҳам болани ҳам асраб қолишолмади...
Қолган гапни эшитмади.
—Болам, Мумтоз, қизалоғим, мани қўрқитма. Уйларимнинг фариштаси қайт, қайт, болам. Ман гуноҳкорни кечир. Аллоҳим, мани кечир.

Ҳафтанинг жума куни кўҳна қабристонда иккита гўр қазилди. Мумтоз ўғли билан ёнма ён қўйилди. Элдор ҳеч кимдан уялмай ўкириб-ўкириб йиғлади.

Марҳуманинг еттиси ўтгач, Эътибор журъат қилиб ўғлининг олдига борди. Айбдорлик ҳиси елкасини эгиб қўйган, она қаддини кўтармай ўтирган ўғлининг бошини силамоққа журъат этди. Воажаб, Элдорнинг қоп-қора сочлари қордек оппоқ эди! Аёлнинг узалган қўллари ҳавода қолди...

Мумтоз билан уйларнинг файзи кетди.

Итоаткор Дилбарнинг қиёфасидан қўрққулик эди. У ўзини иймондошидан, диндошидан, қалбини очган қадрдонидан айрилиб қолганига чидолмас эди. Саъдулла укасининг ёнидан бир зум жилмас, ҳар кеч йўқолиб қолган жигарини қўшмозордан топиб келарди. Соқоллари ўсиб кетган йигит битта уйга қамалиб олар, эшикни ичидан тамбалаб олганча ўтираверар, фақат намоз вақти кирганда ибодатларини адо этарди. У Мумтознинг илтимосини бажарар, ҳар намозидан сўнг севимли рафиқасига Қуръон тиловат қиларди...

Эътибор намоз ўқиб бўлгач, икки ёнига салом бериб дуога қўл очди.
—Ойижон,-деган овоз келди ортидан, беихтиёр ўгирилди аёл
—Сиз иймон-тавфиқ топишингиз учун бировнинг гулдек қизи нобуд бўлиши керакмиди? Кейин саволининг жавобини эшитмай, ташқарига чиқиб кетди.Тўлиб-тўлиб, тўкилиб-тўкилиб йиғлади. "Жаннатда менга қўшни бўласизми, опажон?" Қани эди, Мумтоз, шундай бўлса...

Элдор ваъдасида турди Қуръон ўқишни астойдил ўргана бошлади.

Феруза Салходжаева

(давоми 👇👇)

@ijod_sehri21

https://t.center/ijod_sehri21

#Kapalak_umri

Капалак умри

(7-қисм)

Мумтоз ўта сабрли эди. Гарчи хомиладорлиги қийин кечаётган бўлса-да, сездирмасликка ҳаракат қилар, аммо нима еса қайт қиларди. Тинимсиз меҳнат, чарчоқ, ҳолсизлик унинг тинка-мадорини қуритди.
Бомдодни ўқиб, ҳовлига тушди. Узоқ қайт қилди, орқасидан Элдор бир пиёла сув кўтариб келди.
—Ичақол, кўнглинг очилади? Қийналиб кетдинг-а, Мумтозим.
—Алҳамдулиллаҳ, энди яхшиман.
Бизни ҳам оналаримиз шундай қийинчиликлар билан дунёга келтирганлар. Ўтиб кетади, иншааллоҳ. Элдор аёлини авайлаб бағрига босди.
—Ҳеч нарса емай қўйдинг, айт, кўнглинг нима тусаяпди?
— Ҳеч нарса егим йўқ, бегим...
Дилбар опамни кўргим келяпди, Асалхонни ҳам соғиндим...

Айни аср вақтида эшикдан қизини кўтариб Дилбар кириб келди. Эътиборнинг юзи буришиб кетди. Катта келини ҳам сатрланган эди. Эътибор қучоқ очиб кўришмоқчи бўлган келинига юзини бурди. Овсинлар анча вақт бир-бирларини қўйиб юбормадилар.
—Сиз ётинг, дам олинг, мен бир ҳафтага келдим. Баъзида бу ҳолатда одам ўзи пиширган овқатни еёлмай қолади, қозонни ўзимга топширинг,—деди.
Эътибор неварасини ўйнатмоқчи эди, йиғлайверди.
—Ҳай, келин, буни менга қарши қайраб қўйдингизми?
—Ўзи шунақа инжиқ бўлиб қолган, ойижон, хаммага шунақа қиляпди,-жавоб беради чучварага хамир қорар экан Дилбар.
Чиндан ҳам Дилбар келиб Мумтоз овқат еди. Қайт қилмай қўйди. Бир хафтада ўзига келиб қолди. Овсинларнинг суҳбати тугамасди. Дилбарнинг қалби очилган, Мумтозга эҳтиёж сезарди, Мумтоз ҳозирги аҳволида Дилбарнинг меҳри, эътиборига зор эди. Катта келин овсинининг оғзига ёққан таомларни ҳозирлаб, ишларига кўмаклашди. Кейин кетди... Ортидан яхшилик қолди...Овсини бир умр эслашига етадиган хотира қолди...

Ёрқин келиб-кетиб, юрар, Саъдулла ҳам мажбурият юзасидан икки-уч ойда бир кўринар, фақат Дилбар ўн беш-йигирма кунда бир келиб овсинига кўмаклашиб кетар, икки қалб бир-биридан сув ичарди.

Мумтоз фарзандини оғир кўтарди. Кўп касал бўлар, Эътибор шифокорга кўринишига рухсат бермас, Элдор онасидан яширинча олиб борса, жанжал бўларди.

—Мумтоз, янги ой чиқибди, —деди Элдор баҳорнинг илиқ тунларидан бирида, — юр, ташқарига чиқамиз, жудаям чиройли
— Вой, қандоқ яхши. У чарчаганиданми ўрнидан зўрға турди. Қўл ушлашиб ташқарига чиқдилар.
Осмон ҳозирча тиниқ, унинг бир четида уч кунлик ой ер юзини тўлин ойдек ёритмоқчи бўлиб ҳаракат қилар, аммо кучи етмаганидан бироз хафадек чимирилиб турарди.
—Бегим, ой жудаям чиройли-а?
—Ҳа, чиройли, аммо дунёда ойдан ҳам чиройли ойдан ҳам нурли бир қиз бор. Ундан таралган нур қалбим тубини ёритади, ўзлигимми танитади? Танийсанми, шу қизни?-кулди Элдор. Ой ёруғида юзлари ёришиб кетди жувоннинг.
—Менда ўша,-жилмайишга уринди Мумтоз йигитнинг азамат елкасигв бош қўяр экан.
—Бегим, Мумтоз маҳал ҳақида эшитгансиз-а? У ўлими олдидан эрига нима илтимос қилганини биласиз-а?
—Тожмаҳални айтяпсанми? Буни хамма билади-ку!

—Ҳа, турмуш ўртоғи унинг шарафига Тожмаҳални қурдирган. Келинчак бироз тин олди, сўнг оҳиста давом этди
— Агар мен бу дунёдан ўтсам ортимдан ҳар Рамазон ойида Қуръон ҳатм қилишга сўз беринг. Мумтоз маҳал Шоҳжаҳондан уйланмасликни сўраган экан, мен, аксинча уйланишингизни истайман, аммо ортимдан беш маҳал номозингизда дуо қилишингизни, ҳар йили Рамазонда мен учун ҳатми Қуръон қилишингизни сўрайман.
Унинг сўзлари васиятга ўхшаб кетди.
—Нималар деяпсан, яхши ният қил. Биз узоқ йил бирга яшаймиз. Болаларимиз кўп бўлади. Уларни уйлантирамиз, қизларни узатамиз. Кейин иккимиз тугун кўтариб ҳали унисиникига, ҳали бунисиникига меҳмонга борамиз.

Аёл жилмаяди. Элдор аёлнинг елкасига енгил кўрпа ташлайди, елкасидан қучади. Икки ёш яна анча пайтгача ой ёруғида ойдин орзулар оғушида ўтирадилар. Аммо Элдорнинг кўнгли маҳзун тортади.

Орадан икки кун ўтиб Дилбар келади. Овсинининг ой-куни яқин. Уни оғир ишлардан озод қилмоққа тиришади, бундан Эътиборнинг жазаваси тутади. Оилавий поликлиника ҳамшираси келади
-—Опоқи, келинингизнинг анализлари яхши чиқмаяпди,— ётиб даволаниши лозим, —қон айланиши ҳам яхши эмас, бу она учун ҳам, бола учун ҳам хавфли.

Феруза Салходжаева

(давоми👇👇)

@ijod_sehri21

https://t.center/ijod_sehri21

#Kapalak_umri

Капалак умри

(6-қисм)

Бомдоддан сўнг ҳамма юмушини битирган Мумтоз баланд овозда Қуръон тиловат қилар экан ичкари уйдан қайнонаси чиқиб келди. Эътибор бермай кўзини миттигина китобидан узмай тиловат қилаверди.
Икки қўли билан қулоқларини маҳкам беркитиб олган Эътибор бақиришга ўтди.
—Ҳой, манга қаранг. Ўчиринг овозингизни. Сизнинг дастингиздан уйқу ҳам ҳаром бўлди.
Келини овозини пастлатди, бу қайнонасини қаноатлантирмади.
Бошида тураверди. Охири китобчани ёпиб, уни жавоннинг энг баланд токчасига жойлади, сўнг ўрнидан туриб, салом берди. Аёл алик олишни эп билмай, ювуқсиз юзини ўгириб кетди.

Мумтоз хафа бўлмайди. Нимадан ҳам хафа бўлсин, қалблар Аллоҳнинг қўлида бўлса! Ўзи ҳидоятга бошласин. Дуодан бошқа қўлидан нима ҳам ееларди? Сўнг ўзи севган ҳадисни пичирлаб айтади

"Киши исломининг гўзал бўлиши – ўзи учун беҳуда нарсаларни тарк қилишидадир”

Ҳа, Эътибор бекорчи эди. Шунинг учун ҳам ўзига келиннинг қадамини тафтиш қилиш вазифасини юклаб олганди. Кейинги пайтларда янги қилиқ чиқарганди. Ўзини ёлғондан касалга солади. Айниқса, ўғли келса. Элдор онасининг оёқ-қўлини уқалаб ўтирар экан хотини ҳақидаги таъна дашномни ҳам тинглаб ўтиришга мажбур бўлади
—Пешонанг қурсин, мана шу ношудга уйландинг. Эпсиз, сўхтаси совуқ, бир оғиз ширин гапи йўқ. Буни онасига ҳам кераги йўқ. Қизим ўликми, тирикми ҳам демайди. " Аллоҳга топширдим!" эмиш. Гапи ҳам сохта, ўзи ҳам сохта...
Элдор жондан азиз аёли-маҳрами ҳақидаги бўхтонларга чидашга мажбур. Аммо кейинги пайтда унинг ҳам сабр косаси тўлиб бормоқда эди. Кейинги пайтларда акасига ҳавас қила бошлаган, унинг ҳам шу уйдан бош олиб кетгиси келарди.
Кун бўйи бирор иш қилмаганидан кейин чарчамаган Эътибор кечаси ўғлининг ётоғидан эшитилаётган овозга қулоқ сола бошлади
— Бу юмшоқ ҳ у қориндан чиқади. Бу — келинининг овози эди
Ўғли талаффуз қила олмай қийналар, келини эринмай тушунтирарди.
"Бу ўғлимга дарс ўтяпдими?" Хамма жанжал эрталаб бошланди.
— Менга қаранг, сиз ўғлимни бошини қотирманг! Битта уйга битта отинойи етади. Ўрнингизни билинг, тушундингизми.
Мумтоз бошини эгиб турар, на хўп, на йўқ дея оларди.

Охирги пайтларда Эътибор янги "хунар" ўйлаб топди. Ўтирган жойига келини тоғора тўла илиқдан иссиқроқ сув келтирар, "малика" оёғини сувга солиб ўтирар, келинига оёқ тирноқларғ ўсган бўлса олдирар, кейин момиқ сочиққа оёғини артишни буюрарди.
Мумтоз унинг бу талабларини жон деб бажарар, овқат тўла косасини тўқиллатиб олдига қўйиб" Буни ўзингиз ичинг! "—деса ҳам чидар, иш қилса, ортидан камчилик излаб топса, бартараф қилишга интиларди. Ибодатларига, тиловатларига рухсат тегса бўлгани. Эътибор эса айнан унинг эътиқодидан жазавага тушарди.

Ёрқин ҳам, катта ўғли ҳам қочиб қутулди. Қийин-қийин кичик ўғил билан келинга бўлди.
Мумтоз Дилбарга нисбатан чайир экан. Брусчатка дейсизми, кафел дейсизми, дераза ойнаси дейсизми, бари ярақлаб турар, иш қилиб чарчамас эди.
— Ҳабиба синглим чақириқ қиляпди. Бирдан олтита келинни чаллар экан, шанба куни. Рўдаполаризни киймайсиз.
Мумтоз биринчи марта журъат қилиб гапирди
—Нима кияй, ойижон!
—Хамманинг келини ял-ял ёниб борса, мани келиним азага боргандек борадими?
—Хавотир олманг, юзингизни ерга қаратмайман, ойижон.
Ўша куни у ним пушти баҳорий кўйлагини кийди, мослаб рўмол ўради.
Мумтоз чиндан ҳам қайнонасини уялтирмади, аксинча ҳамманинг унга ҳаваси келди. Чаққон, фаросатли, ниҳоятда гўзал эди у.

Йўқ, барибир норози эди Эътибор!

Шу кунларда шодумон юрган ўғли эрталаб онасидан Мумтозни шифокорга олиб боришга рухсат сўради.
—Ойижон, иншааллоҳ, хушхабар билан қайтамиз. Ҳа, шундай ҳам бўлди. Эътибор яна битта неваралик бўлишини эшитиб, чиройли очилгандек бўлди, аммо келинига муносабати заррача ўзгармади.

—Ойижон, — деди бир кун Мумтоз, ўғлингиз Умра сафарига чипта олса, муборак шаҳарларни кўриб келасизми, адажон билан, —секин сўради у
—Маккага гуноҳ қилганлар боради, мани гуноҳим йўқ, худога шукур. Рўмол ўрамасам ҳам қалбим тоза!
Шайтон нақадар уста. У инсонларни осонгина алдаб қўяди...
(давоми бор)
Феруза Салходжаева

@ijod_sehri21

https://t.center/ijod_sehri21

Kapalak_umri

Капалак умри

(5-қисм)


Элдор ддўконга кириб борганида қиз либосларни кўргазмага илаётган эди. Битта кўйлакни баландга осмоқчи бўлар, қўлидаги узун таёқни у ё, бу ёққа сурарди.
—Менга беринг, —деди Элдор, кейин жавобини кутмай таёқни қўлидан олиб кўйлакни осонгина жойлаб қўйди.
—Ассалому алайкум, —ерга қараб салом берди қиз.
—Совчиларимни қайтарибсиз, Мумтоз?
Қиз индамади. Йигит шошиб гапирди.
—Мен намозга тушдим.
—Муборак бўлсин.

Суҳбат тугади. Элдор чиқиб кетиши лозимлигини тушунди.

Эътибор кўнглига ўтирмаган жойга қайта-қайта бораётганидан жаҳли чиқаётганди. Ўғли ҳам қаёқдаги шу қизга ёпишиб олди. Шу сафар совчиликка борганида ичидагини сиртига чиқариб юборди
—Ўзимга қолса, бошқа борадиган жойларим, кўз остимга олган қизларим бор эди, ўғлим қўймаяпди.
— Қизим истихора қилибди, опа,, биз розимиз.

Жуда қизиқ экан бу она-бола.
Катта қудаси бошиданоқ иззат-ҳурматини ўрнига қўйган эди. Катта даргоҳ. Эҳҳе, у кутиб олишлар, у дастурхонлар-у, у совға-саломлар! Бунисидан орзу-ҳавас умид қилмаса ҳам бўлади.

Йўқ, адашган экан. Қудаси— Мавлуда қизини ҳеч кимдан кам қилмай узатди. Чарлар куни қудаси ғалати гапларни гапирди.
—Қизим, Қуръонинг сепинг бўлсин, одобинг бойлигинг, намозинг ҳаётинг мазмуни бўлсин, куёвим бошингдаги тожинг бўлсин. Нафсинг сабрли, тилинг зикрли, дилинг шукрли бўлсин!

Эътиборнинг энсаси қотди. Шуни хамманинг олдида айтиш шартми?

Тўйдан кейин Дилбар бир ҳафта овсинининг ёнида бўлди. Иккаласининг гапи бир зум тўхтамас, бир-биридан ажралмас эдилар. Янги келин намоз вақти бўлса, хамма ишни ташлаб ибодатга кириб кетар, қайнонасига ортиқча гапирмас, Дилбар билан ўта яқин, унинг чақалоғига ҳам эътиборли эди.
Бир ҳафта ичида катта келиннинг ҳам намоз ўқиётганини кўрган Эътиборнинг фиғони фалакка чиқди.
— Менга қаранг, — деди у Мумтозга, — мана бу рўдаполарингиз жонимга тегди. Келин деган ясаниб юради. Бу нимаси. Кейин беш вақт намозни баҳона қилиб уйга кириб кетишни йиғиштиринг. Ҳали қариганингизда ўқисангиз ҳам бўлади. Одамнинг қалби тоза бўлсин. Кейин катта келинига юзланди
— Сиз ҳам болангизни биғиллатиб намоз ўқиб, эртага болам ош-овқатсиз қолиб кетмасин.
Келинлар индамайдилар.

Саъдулла Дилбар билан қизалоғини олиб кетгани келади.
— Манга қара, эртага сенинг хотининг ҳам рўдапога ўраниб олмасин. Ёмон кўрганинг ёнингга келади, дегани шу-да. Кўряпмиз, рўмол ўраб нималар қилиб юришганини!
Саъдулла индамаса-да Элдорнинг сабри тугайди
— Ойи, кўзингиз билан кўрмаган нарсани гапирманг, нима кераги бор муслималарга туҳмат қилиб.
— Ана, хотинига қул бўлди бу. Она керакмас бунга...
Эътиборнинг чакаги очилди.
Дилбар овсинини маҳкам қучоқлаб хайрлашди. У чекка жой бўлса ҳам қайнонасиз яшаётган ҳаётидан мамнун эди.
Энди Мумтозга янаям қийин бўлди. Элдор онасининг гапларидан уялаётганини хотинидан яширмас, аммо хотини
—Бегим, улар онамиз. Бизни у кишини муҳокама қилишга ҳақимиз йўқ! — деб оғзини ёпарди. Ўзи эса имкон қадар хато қилмасликка ҳаракат қилар, гап қайтармасди. Эътибор катта қудасида эътибор кўриб ўрганганигами, бу келинида ҳеч қандай чорловлар кўрмаганигами ўз-ўзидан жаҳли чиқар, келиннинг ҳеч бири ҳаракати, бирорта гапи ёқмасди. Турмуш ўртоғи билан ҳам кўп уришиб қоларди.
Ишлаб чиқариш цехи бозордан кўра кўпроқ фойда келтира бошлагач, Ёрқин ишни кенгайтириш учун катта ўғлининг ёнига кетди. Дўконда фақат Элдор қолган эди.
У ҳам эрта кетиб, кеч келар, жон бериб ишларди. Уйда биттагина бекорчи бор. У ҳам бўлса Эътибор. Одам бекорчи бўлганидан кейин, айниқса, қалби ёпиқ бўлса, ёвузлашиб кетар экан. Ўзининг вазифаси—келинни тергаш деб ўйларди. Мумтоз намозга кириб кетса, телевизорнинг баландлатиб қўяр, ёки овозининг борича "Келин!"деб бақирар, назарида келини намозини ташлаб, югуриб чиқиши керак эди. Келини Қуръон ўқиса, баланд овозда мусиқа қўяр, ёки эшигини очиб-ёпиб, у ёқдан бу ёққа ўтарди." Бисмиллаҳ" билан тайёрлаган таомларини битта татиб кўриб, афтини буриштирар, ўғли келса оч эканлигини билдирар, Элдор фақат онаси учун бирор емакхонадан овқат буюртма қилишга мажбур бўларди.
(👇👇)
Феруза Салходжаева

@ijod_sehri21

https://t.center/ijod_sehri21

#Kapalak_umri

Капалак умри

(4-қисм)

—Сизда гапим бор...
— Гапир!
— Битта қиз бор, ойи, шу бир кўрасизми дегандим. Сизга ёқади...
Эътибор яна тўй қилиш, яна иззат-икром кўриши ҳақида ўйлаб ҳаяжонланиб кетди. Яна битта келин келади, янгича ҳиссиётлар пайдо бўлади!
—Манзилини айт.
Ўғли хурсанд бўлиб кетди. Бунчалик осон битади деб ўйламаганди. Ўрнидан туриб кета бошлади
— Элдор! Тўхта. Қизнинг ота-онаси нима иш қилади?
—Отаси йўқ, онаси билан ўзи бизнинг қаторда савдо қилади.

Эътибор эрига ўғлининг таклифини айтди. Ёрқин ўйланиб қолди.
—Шошмай турганимиз маъқулмикан, онаси. Ўзи Саъдулланинг тўйидаги қарздан энди қутулдик. Яқинда бешик тўй, ақиқа қилдик.
—Бувим раҳматлик айтардилар: "Тўй қилган, уй қурганга Аллоҳ ўзи ғойибдан беради",-деб. Худо берардан қўймасин. Ман, аввал бир бориб кўрай, ҳали ёқадими, йўқми? Бўладиган оилами?
—Майли, ўзинг биласан. Ҳар доимгидек таслим бўла қолди Ёрқин. Хотини, барибир, айтганидан қолмайди.

Эътибор келини тайёрлаб қўйган кўйлакларини кийиб совчиликка отланди.

Элдор ҳам савдога чиқмади. Одатда Саъдулла минадиган оиланинг ягона улови бугун Элдорнинг ихтиёрида. У онасини Мумтоз яшайдиган маҳаллага олиб кирганида яқин атрофдаги масжиддан азон овози эшитилаётган эди.

Ҳали бўёқ теккизилмаган дарвозадан кириб бордилар. Ҳовлининг тўридан каттагина иморатнинг пойдевори қурилган экан, Эшикдан кираверишда—ўнг томонда пастқамгина эски иморат. Ҳовлига мўл-кўл сув сепилган. Райҳонлар, атиргуллар барқ уриб ўсиб ётарди.
Эътибор дарвозани аста тақиллатди. Ичкаридан ўрта бўйлик, дўмбоққина аёл шошилмай чиқди. Салом берди, кўришдилар.
Уй оддий эди. Эътибор аввалги қудасининг ҳашаматли ҳовлисига кириб боргандаги кўнглига қўнган фараҳбахшлик туйғусини ҳис қилмади, шунданми, чиройи очилмай, ўз-ўзидан қовоғи солиниб кетаверди.
Дастурхон ҳам оддий эди, совчи кутаётган аёл ҳам...
—Турмуш ўртоғим яхши одам эдилар. Ҳаётлик чоғида ҳеч қийинчилик кўрмадим, учта қиз билан ташлаб кетдилар. Ўшанда "Энди нима қиламан? Бу қизларни қандай катта қиламан!" деб кечалари кўзимдан уйқу қочиб кетарди, худога шукур, бировдан олдин, бировдан кейин, юрибмиз...
Аёл самимий эди. Гаплари ҳам, нигоҳлари ҳам.
—Қизингизни кўрсам дегандим. Аёлнинг гапини бўлди Эътибор беписандлик билан.
—Ҳа, ҳа, албатта...
Эшикдан оддий узун кўйлак кийган, ўртадан баланд бўйлик, оппоқ юзида қош-кўзлари порлаб турган,сатрланган гўзал бир қиз кириб келди.
Қизнинг ранги ўчиб турарди. Эътибор кўришаётиб қизнинг ҳаяжондан қалтираб турганини сезди. Ажаб шу ҳолат ҳам унинг ўзини янада баландроқ олишга ундади.
— Тўй қилишга тайёрмисиз? У атрофга кибрли нигоҳ ташлади.
— Етса молим, етмаса жоним, опа. Тенги чиқса узатаман, сингиллари ҳам етилиб турибди...

Эътибор ўғлининг "Ёқдими?" деган саволига истар-истамас "Йўқ!" деб жавоб берди.
Элдор боргунча бошқа савол бермади. Бу иш онаси билан битмайди, яхшиси, отаси билан гаплашади...
Аммо отасига айтишга улгурмай, бошқа ишлар бошланиб кетди.
Ота-болалар анчадан буён Ўзбекистонда ишлаб чиқариладиган аёллар либосини сотадилар. Шу цех бирдан нархларни ошиб юборди. Ёрқин ўғилларига маслаҳат солиб тикув цехи очишга келишиб олдилар. Ишни озгина дастмоя билан вилоятда очадиган бўлдилар. Вилоятларда Тошкентга нисбатан ишчи кучи арзонроқ. Ишлаб чиқаришни йўлга қўйиш учун Тошкент вилоятининг чекка қишлоғи танланди. Ижарага арзонгина уй ҳам топилди. Саъдулла оиласи билан кўчиб кетадиган, Элдор уйланадиган бўлди.
Элдор танлаган қиз ёқмаганлигини айтган Эътиборга қарата Ёрқин якуний сўзини айтди.
— Сенга, барибир, ҳеч ким ёқмайди, яшайдиган ўғлинг. Бориб гаплашиб кел. Бўлмаса, ўзим борай.
Эътибор яна совчиликка борди, аммо бу сафар қиз Элдорга турмушга чиқмаслигини маълум қилди. Сабаби битта эди: Йигитнинг намози йўқ экан. Қиз бенамозга тегмасмиш!
Эътиборнинг жаҳли чиқиб келди. "Сенга ким қўйибди эр танлашни. Шу аҳволингга эр чиққанига рози бўлиб тегиб кетавер!"

Элдор ўзгариб қолди. Қизни бир-икки марта дўконда кўрган. Ўшанда ҳам кўзига боқмаган эди.
У қизнинг ўзи билан бир гаплашиб кўришни ният қилди...

(давоми бор)

Феруза Салходжаева

@ijod_sehri21

https://t.center/ijod_sehri21

#Kapalak_umri

Капалак умри

(3-қисм)

Дилбарнинг онаси бошини эгиб ўтирар экан, қўлини кўксига қўйди. Хозир таслим бўлмаса, катта жанжал бошланади, кейин қизига қийин бўлади. У—она бўлгани учун айбдор! У—қиз туққани учун айбдор. Қизи ҳам туғиб келгани учун айбдор.
Ўзбекчиликнинг китобларга ёзилмаган ўз қонун-қоидалари бор.

—Эътиборхон, ўзим ўргилай сиздан, қизимнинг шунча хатоларига кўз юмдингиз, айби учун кечирим сўрайман. Сизни хафа қилган бўлсам, узр. Тўғри айтасиз, нима оғир юмуш бор уйингизда? Хамма ишни техника қилса. Қизим ўзи нозик. Яхшиям бахтига сиздек олийжаноб қайнона учради.
Тавба! Эътибор қудасининг гапларига чиппа-чин ишонди! Бўлмасам-чи, ундан яхши қайнона бор эканми?
—Қудажоним, сингилжоним, энди манга рухсат. Аллоҳ сизга куч-қувват берсин, яхши ўтиринг, Эътиборхон...

Қудаси чиқиб кетгунча кулиб, қуллуқ қилиб кетди. Эшикдан ўн қадам юрар-юрмас, ич-ичидан йиғи босиб кела бошлади. Қаёққа кетаётганини ҳам унутиб, йиғлаб борарди у.
Уйга ҳам йиғлаб кириб келди. Эри шошиб қолди.
—Ҳой, ҳой, нима бўлди, Фотима, нега йиғлаяпсан.
—Қиз туғмай ман ўлай, адаси. Қизим бир ахволда иш қилиб юрибди. Эртага бир дард орттириб олса, бу қудангиз икки кунда паттасини қўлига тутқазади... У йиғлаб-йиғлаб ҳамма гапни айтиб берди.
—Шуми, бўлди йиғлама! Эртага битта уй хизматчиси гаплашамиз, пулини ўзим тўлайман.
—Қудамиз кўнармиканлар?
— Шунақасидан топамизки, кўнади!

Гулшан опа ўзига тўқ хонадонларда хизматга чиқадиган аёл. Ораста, чаққон.
Фотима барвақт туриб қовурдоқ пиширди, уни безатиб тоғорага солгунича пешинга яқинлашди. Кейин Гулшанни олиб огоҳлантирмай қудасиникига кириб борди.
Эътибор меҳмонларга ўлганининг кунидан мулозамат қилди. Фотима ранги бир аҳвол, оёғига резина калиш кийиб брусчатка юваётган қизини кўриб юрагига санчиқ турди. Гулшан балогина экан. "Қани менга бер-чи, брусчатка ювиш жон-дилим. Буни мана бунақа тозалаш керак, худди метрони тозалагандек", деб бир пасда ишга киришиб кетди.

Фотима ҳам бугун бошқача ролда кириб келганди.
—Эътиборхон, айланай, бугун чақалоқни чўмилтирсак. Дилбар, анави тоғорада қовурдоқ бор. Қора қўчқорнинг гўштига қилинган. Болангни олиб кел, биз унгача овқат сузамиз, сан еб оласан. Қайнонам раҳматлик айтардилар" Бола туққан хотинга боладек-боладек овқат керак! " деб. У ўзига ўзи гапириб, ҳаммага қовурдоқ сузди. Эътибор ҳам беихтиёр туриб чой дамлай бошлади.
Кейин чақалоқни қўлига оларкан "Ол, болам, ман қизингга қараб тураман, катта-катта еб ол!" —деди. Кейин чақалоқни эркалай кетди
—Ой қизим, ойдин қизим, вой буни ширинлигини! Эътиборхон бу қизчани исмини билиб қўйгансизда, Асалхон деса, асал қиз бу.
Гулшан ҳовлидаги ишларни тиндириб, ошхонага ўтди. Идишларни ювиб бўлиб газни тозалай бошлади..Эътибор индамай ўтирар, "Бу ким?" дегани истихола қиларди. Фотима опа ўзи гап бошлади.
—Бу—Гулшан. Мани қиёматлик синглим. Энди чақалоғимизнинг чилласи чиққунча ҳар куни келиб, сизнинг хизматингизни қилади. Жуда ажойиб қиз- бу. Мендан озроқ қарзи бор эди, шу йўл билан узилай деб ҳеч қўймади.
—Чақалоқнинг юпқасини қиламизми?—деди Гулшан.
—....аканинг уйида (жуда машҳур одамнинг исмини айтди) келини туққанда юпқа қилиб бергандим, мазаси оғзида қолганми ҳали гапирадилар. Кейин таниқли санъаткор аёлларнинг уйида ишлаганлари ҳақида гапириб кетди. Гулшан чиндан ҳам ажойиб эди. Эътиборни шундай мақтар эдики, ташқаридан эшитган одам унинг самимий гапирганига сира шубҳа қилмасди. Чаққонлиги, дилдорлиги, ҳазилкашлиги билан қуда холанинг қалбига бир кунда йўл топиб олди.
Дилбар иссиқ овқат еб, чўмилиб ором олган чақалоқ тинчлиги , кўнглидаги хотижамлик билан онаси кетмасиданоқ ухлаб қолди.
Фотиманинг кўнгли ўрнига тушиб уйига кетди...

Эътибор чақалоқнинг чилласи чиққунча Гулшаннинг эътиборидан бахраманд бўлди. Дилбарнинг ҳам танасига куч кириб, рангига қон югуриб қолганди. Секин-секин уй ишларини зиммасига ола бошлади.

Кечқурун ишдан қайтган кенжаси одатига хилоф тарзда ошхонада кўп қолиб кетди.
—Ҳа, нимага хаёл суриб ўтирибсан. Келмасингдан хонангга чопардин-ку телефонингни қучоқлаб.

(давоми 👇👇)

Феруза Салходжаева

@ijod_sehri21

https://t.center/ijod_sehri21

#Kapalak_umri

Капалак умри
(2-қисм)

Дилбар кечга бориб ҳолдан тояди. Ёстиққа етиб олганига шукур қилади. Катта оиланинг бор иши нозиккина елкасида турган аёл кўзи илинаётганида ҳам дазмол қилишга улгурмаганини эслаб қолади, аммо уйқу ғолиб кела бошлайди.
Кейинги пайтда тез чарчаётгани бежиз эмас экан.

Эътибор ҳа демай буви бўлади. Бу шодлик хабари унга анча орзулар ҳадя этди. Аммо келинига ёрдам беришни хаёлига ҳам келтирмайди. "Биз ҳам вақтида эплаганмиз, ёш нарса, керак бўлса, эпласин!" Келини оғзини тўсиб овқат қилар, ўзи тайёрлаган овқатни еёлмас, ётгиси келар, бунга сари Эътиборнинг жаҳли чиқарди. "Дунёда битта сиз туғасиз! Бўлди, кўп эркаланманг, биз бечоралар кўнгил айниши нима эканлигини билмабмиз!" Аслида, қайнонаси унда хомиладорлик аломатини сезиши биланоқ ош-овқатни бўйнига олар, унга оғир иш қилдирмас, тўққиз ой авайлар эди. Туққанидан кейин ҳам то чилласи чиққунча қирқ кун қўлини совуқ сувга урдирмас, битта қўй сўйдириб, қовурдоқ, шўрва тайёрлаб берарди. Қорлар ёғди, излар босилди.

Келини ўғли билан қиз неварасини олиб келган куни Эътиборнинг уйида бешик тўй бўлди. Ўзбек аёллари ажойиб-да, сурнай овозига ҳам ўйнаб берадилар. Тўймисан тўй бўлди.

Хамма тарқади. Эътибор келин олиб тўлиша бошлаган, ишдан, уй юмушларидан чиқиб олган экан. Роса қийналди. Эртасига ранги докадек оппоқ, оёғида зўрға турган келинига қарата
—Болани менга беринг-да, белингизни маҳкам боғлаб, билиб-билиб ишингизни қилинг! —деди.
Дилбар оёғида зўрға турар, жисму жонида қувват йўқ бўлса-да
—Хўп бўлади, ойижон, —деди

Азиз мухлис, келинг, шу ўринда ўтмишга назар ташласак, лирик чекиниш қилсак...
Қадимда техникалар у қадар ривожланмаган даврда аёлларнинг меҳнати оғир бўлган, ҳозирги келинларга анча енгиллик бор, аммо у даврнинг энг золим қайноналари ҳам туққан келинини қирқ кун ётқизиб қўйган. Ўзлари маҳалла айланиб, уйда боқилган жацдари товуқларнинг тухумини бир челак қилиб йиғиб келганлар, қайноталар авлодининг давомчисини дунёга келтирган келин учун қўй сўйиб берганлар. Келиннинг бувиси, ёки онаси қирқ кун чақалоқ ва туққан аёлнинг ёнида ётганлар. Фарзанд дунёга келтирган аёлнинг соғлиғи, тинчлиги ҳимоя қилинган. Чилласи чиқиши билан аёл яна кучга тўлиб, суяк-суяклари, бўғин-бўғинлари жой-жойига келиб, соғ-саломат, ўйнаб-кулиб ишини қилиб кетаверган. Қайси оилада шу одат сақланиб қолган?

Эътибор келининг судралиб юриб иш қилаётганини билса-да, пинагини бузмайди. Чақалоқ биғиллаб йиғлаб кетсагина унга эмизишга рухсат беради.

Турмуш ўртоғи чақалоққа қўй сўйиб, ақиқа қилиб берди. Калла-почани Дилбарга тозалатган Эътибор чала қирилган қоринни кўриб гапирган бўлди
—Уйингизда ҳеч қўй сўйилганми? Бу—нимаси? Устига қайноқ сув қуйиб бошқатдан тозаланг!
Дилбарнинг "Хўп бўлади" дегани мадори йўқ.

Кечга меҳмонхонани йиғиб чиққан Дилбар идиш товоқ юваётганида қалтираётганини ҳис қилди.
—Ойижон, негадир мазам бўлмаяпди?
Эътмбор эшитмаганга олди. Ўғли сакраб туриб хотинининг ёнига борди. Энсаси қотиб юзини бурди.
—Дилбар, ёниб кетачпсан-ку! Ўғли келиннинг пешонасини ушлаб, бақириб юборди. Кейин уни авайлаб стулга ўтказди. Уйдан термометр олиб чиқди. Дилбар шақиллай бошлаганини кўрган Эътибор овозини кўтарди.
—Ҳай, ўзингизни қўлга олинг, бунча артистлик қиласиз?
—Иссиғи қирқ бўляпти, ойи!-Усмон хотинини шартта кўтариб, ётоқхоага олиб кириб кетди, кейин "Тез ёрдам" чақирди. Дилбар кўкрагини шамоллатиб қўйган эди.

Уч кунда иситмаси тушиб, оғриқлари қолган келини эрталаб бетоб бўлгани учун айбдордек бошини эгиб чиқди. Пешинда онаси келди. Бир тоғора ош дамлаб. Қизининг холини кўриб қудасидан илтимос қилди

— Жон Эътиборхон, ўзим ўргилай сиздан. Дилбар қолган чилласини уйда чиқарса, ўзим парвариш қилсам дегандим, сизни ҳам қийнаб қўйдик. Шу чилласидан соғлом чиқса, бир умр хизматингизда бўлади, иншааллох. Сиз ёлғизсиз, биз кўпчиликмиз. Бувиси борлар, сингиллари бор. Кўплашиб ёрдам берар эдик.
— Бу нима деганингиз? Ман нима, қизингизнинг бошидан тегирмон тоши юргизяпманми? Ўзи жуда ҳам нозик экан-да қизингиз. Ишга ҳам солмаганмисиз дейман-да?

(давоми бор)

Феруза Салходжаева

@ijod_sehri21

https://t.center/ijod_sehri21

#Kapalak_umri

Капалак умри

(1-қисм)

Тўй дабдаба билан ўтди. Ҳамманинг ҳаваси келди. Айниқса, ўғли барча ўртоқлари билан келиб навбатма навбат гулдасталар тақдим қилгани бошқача бўлди. Қудаси чарлар куни таққан узук-зирак, кўрсатган иззат-икром, қариндош-уруғларига қилган сарполарини айтмайсизми? Саломнинг ўзига бир юк машина тўла кўрпа келди. Ана обрў, ана эътибор. Ҳа, айтганча, қирқ икки ёшида қайноналик мартабасига ўтирган қаҳрамонимизнинг йўғе, қуда холамизнинг исми ҳам Эътибор. Тўй ўтганига бир хафта ўтиб Эътиборхонга айланди. Қудаси, қудасининг опа-сингиллари, бувижонлари уни энди уни шундай улуғламоққа бошладилар.

Келинчак нозиккина, чиройликкина. Юзи очиққина, киришимли экан. Бир пасда оила аъзоларига аралашиб кетди.
Эътибор қайнона бўлди, ҳамма ишни шундоқ келинига топширди—қўйди. Ахир ўғлини осон катта қилдими?
Ўзи бор-йўғи иккита ўғли бор. Худо бераман деса, ўнта ўғилда кўрадиган иззатини биттада ҳам кўриш мумкин экан—да!
Тўй қилиш маза экан. Бекорга кексалар "Топганинг тўйга буюрсин!" деб дуо қилмас эканда.
Ҳар куни чақириқ. Бир куни у бувижониси чақирса, бир кун бу бувижониси чақиради. Бир кун холаси чақирса, бир кун аммаси чорлаб чақиради. Қуда хола ёш бўлсаям тўрда ўтириши керак. Қоидаси шунақа. Қудаларнинг ўрни ҳамиша тўрда. Эътиборга бунақа чорловлар ёқиб қолди. Фақат тоғора билан бориши чатоқ. Бир тоғора норин қазиси билан беш юз минг сўм, қирқта кабоб ҳам шу. Оддийроқ тоғора уят бўлади. Ахир қуда деган номи бор. Ўзи шу кунгача бир сўм пул топмаган.Турмуш ўртоғи ўнта гапни гапириб кейин пул беряпди.
—Онаси, ўзи тўйдан қарз билан чиқдим. Бўлди қил, шу юришингни. Тўй ўтганига уч ой бўлди, бирор кун уйда ўтирмайсан! Эътибор қовоғини солиб олади. Эпласа,бола-чақа қилсин. Чидаса, тўй қилсин эди.
Йўқ секин-секин юришлари камайди, олти ой бўлганда келини эскирди.

Эътиборхон иззат-икромли кунлар тугагач, зерикиб қолди.
Ахир қиладиган иши йўқ. Турмуш ўртоғи иккита боласи билан савдода. Ўзи келини билан кечгача уйда. Эркаклар тонг саҳардан бозорга отланадилар. Дилбархон келини чой-пой қилиб кузатиб юборади. У бу пайтда ноз уйқуда ётган бўлади. Кейин келини брусчатка ювади. Хозир баҳор, кунлар илиб қолди. Тўйдан олдин семон ҳовли эди, икки кунда бир супурилса супуриларди, бўлмаса йўқ. Келин тушишидан олдин уйлар таъмирдан чиқди. Келин тайёр брусчаткани ювмай бошқа нима иш қилади? Кейин ойижонисига— Эътиборхонга нонушта ҳозирлайди. Ярим кечагача сериал кўриб, телефон титиб чарчаган қайнона соат ўнга яқинлашганда эрталабки чойини ичади, кейин телевизорнинг овозини баланд қўйиб олди-қочди кўрсатувлар, бир-биридан савиясиз сериалларни кўришни бошлайди. Келини тушлик тайёрлайди. Эринибгина столга келади. Овқатдан татиб кўраркан, албатта, битта камчилик топади. Жуда бўлмаса, "Мошхўрдага картошкани майда тўғраш керак!"—дейди.
Кейин келинига елкаларини уқалашни топширади. " Вой, бирам маза-ки! " Лекин сиртига чиқармайди, келини талтайиб кетиши мумкин.
Келини кир ювади, уйларни тартибга келтиради, кечки таом ҳозирлайди. Эътибор зерикади. Ҳали опасига, ҳали синглисига телефон қилиб бироз ғийбатлашган бўлади. Ундан ҳам зерикади. Яна келинининг олдига чиқади. Сомсага хамир қораётган келинига қаоаб туради. Келин ҳижолат тортади, қўллари қалтираётгандек бўлади. Билмайдики, аслида, қирқ иккига кирган шу аёл ўн саккиз ёш келиничалик хамир ёйишни билмайди.

Эътибор янги келинлигида шилпилдоқ тайёрлаган эди. Қайнотасига алоҳида лаганга сузди. Бошқаларга ҳам. Ўзи пойгакка ўтирди. Бир маҳал ўртача катталикдаги ликопчасига қайнотаси томонидан отилган шилпилдоқлар келиб туша бошлади. "Ёши улуғ одам, овқатидан илиняпди, хафа бўлиб қолмасин", —деб ўзининг овқати қолиб қайнотаси ташлаган хамирни ея бошлади.
Овқатга фотиҳа ўқилаётганда қайнотаси бир гап айтиб қолди.
—Кўнглингда киринг йўқ экан, келин, хамир қалин ёйилгани учун жаҳлим чиқиб олдингга ташласам, шуни ҳам яхшиликка йўйдинг, —деган эди.

Эътибор ўзи уқувсизмиди, барибир, кейин ҳам хамирни юпқа ёйишни эплолмади. Аммо келинига билдирмайди.

Феруза Салходжаева

(давоми👇👇)

@ijod_sehri21

https://t.center/ijod_sehri21

Бугун ҳам нимадир ўқиймизми?

Вафо унутилган кунни ёзаётганда шу қўшиқни кўп эшитдим...

https://t.center/ijod_sehri21

Дўстлар, ёдингиздами, бир аёл жияни йўқолганини ва ҳақига дуо қилишимизни сўраганди, шу бола топилибди. Алҳамдулиллоҳ. Дуолар тақдирни ўзгартириб юборишга қодир. Субҳаноллоҳ

Assalomu alaykum jiyanum  topildi
5-yanvarda o'zi keldi sog'-omon Olloxga shukr

Yana xam ishondim duolar asrashiga Alhamdullilax

Барчиной Шонназарова

"Вафо унутилган кун"ни тўлиқ ўқишни истаганлар " Йўқотишдан қўрқаман" ни биз билан баравар кузатиб боришни хоҳлаганлар ёпиқ каналга аъзо бўлишлари мумкин.

Манзилимиз @Salxodjayeva_bot
Пуллик каналга 20 минг тўлов орқали аъзо бўласиз, кирган кунингиздан бошлаб учта ҳикояни тўлиқ ўқийсиз, иншааллоҳ.

https://t.center/ijod_sehri21

Вафо унутилган кун

7—қисм


—Ўзи юраги ҳаста, унга ҳаммом мумкинмас, конъяк баттар қиздириб, тамом бўлади. Қара, овлоқ жой бу. Текшириб кетганман ҳеч қандай камера йўқ. Пишқириб кетди-да ўзи.  Етиб келган жойи шу бўлди. Тезроқ ҳаракат қилайлик.
Ражаб Шунқорни энди кўриб тургандек эди. Дўстининг ола-кула кўзлари қўрқинчли эди, шунда ҳам ўзида қарши жавоб айтишга ўзида куч топа олди
—Бола-чақасига нима деймиз? Қандай ташлаб кетамиз?
—Ажал деймиз! Ажали етди, ўлди, деймиз.
Телефони билан машинасининг калитини йўқ қиламиз. Ҳеч қаерга кетолмай, шу ерда ўлиб кетади. Кел ёрдамлашиб юбор.
—Уни нега ташлаб келдинглар, десачи?
—Эртага кечга қайтиб келамиз, унгача жони чиқиб бўлади. Зарур иш билан кетган бўламиз.
Тасаввур қил, унинг бор акцияси бизга ўтади, ҳаммасини ўйлаб қўйганман.

Шунқор ҳаммасини олдиндан режалаштирган эди. Ражаб ҳам ўзи сезмаган ҳолда унга кўмаклашиб юбора бошлади.

Улар дала ҳовлининг устидан қулфлаб йўлга тушдилар. Йигиталининг телефонидан сим картаси юлқиб олинди, қурилмани ва машинасининг калитларини катта кўчага улоқтириб кетадиган бўлдилар. Машинанинг бор бензинини тўкиб ташладилар.

Ражаб охирги бор дўстининг қошига келди. У ихраб ётарди.
—Барибир ўлади,-пичирлади лаблари.
—Юр, тез! Шунқорнинг овозидан сергакланди.
Йўлга тушдилар. Хавотирми, қўрқувми, жиноятми, барибир, кўнгилга ғашлик соларди.
Шунқор анчадан кейин тилга кирди.
—Банк ўзимизники бўлди. Ҳали кўрасан катта-катта лойиҳалар қиламиз. Пул бу-қудрат!
—Шунқор, орқага қайтайлик, яхши иш бўлмади.
Шунқор учириб бораётган машинасини бирдан тўхтатди. Машина овози чийиллаб, тун сукунатини тилиб ўтди.
Кейин ёнидаги шеригига ўгирилди.
—Агар ғинг десанг, бировга оғзингдан гуллаб қўйсанг, ўзингдан кўр. Энди иккаламиз битта аравадамиз!
Кўзлари қўрқинчли эди унинг. Ражаб индамади.
Машинасини елдириб борарди Шунқор.

Тонгга яқин уйга кириб борган Ражаб мижжа қоқмади. Эрталаб биринчи қилган иши ижтимоий тармоқларни кузатиш бўлди.
Йигитали ҳақида ҳеч қандай маълумот йўқ эди. Кейин Шунқорга қўнғироқ қилди.
Қайтиб ўчирди.
Бироздан сўнг машинасини ўт олдирди. Кечаси билан ухламаган оила аъзолари донг қотиб ётарди.
Шунқор уйидан кўзлари олазарак бўлиб чиқаркан пичирлади
—Қўрқоқ!
—Юр, бориб келайлик. У барибир катта одам, тўғриси қўрқяпман, шу ишлар бизга керакмиди?
—Борамиз, фақат кечга! Унгача сабр қил.

Ражаб учун кеч тушиши азобга айланди. Шом ораси Шунқор келди. Икки соатда дала ҳовлига етиб бордилару иккиси ҳам қўрқувдан қалтирай бошладилар.
Дачанинг дарвозаси очиқ қолган, бензини тугаган машина йўқ эди. Шунқор секин уйга кирди. Ражаб ҳадиксираб. Йигитали йўқ эди. Кечаги овқатлар қандай бўлса, шундай ётар, ҳамма нарса жойида, аммо ўлими кутилган инсон ном-нишонсиз йўқолганди!
***
Усмонали меҳмонларни кузатиб киргач, қизидан телефонини келтиришни сўради.
Телеграмни очаркан, акасидан келган хабарга кўзи тушди.
"Телефоним ўчиб қолганини сезсанг, оёғингни қўлингга олиб, шу локацияга етиб кел. Жонимга қасд қилишдиёв. Хабарни ўзимдан ўчираман, жигар...Локацияни сақлаб ол"

Жон ҳолатда, қўллари қалтираб акасининг номерини терди у.
—Телефон ўчирилган, ёки хизмат доирасидан ташқарида...

У отилиб кўчага чиқди. Машинасини ўт олдираркан, кўз ёшлари қуйилиб келарди.
—Аллоҳим, акамни ўз паноҳингда асра! Усмонали шаҳар ташқарисига чиққанда қор учқунлай бошлади. Бора-бора тезлашиб, дворник тозалаб улгуролмайдиган даражага келди. У радарга ҳам, светофор чироқларига ҳам қарамасдан машинасини елдириб кетар, ёш оқаётган кўзлари машина ҳайдашига ҳалақит берар, аммо жигари  олиб берган уловида  садоқат билан олдинга интиларди. Акаси ташлаган жойлашув харитаси билан жойни топиб келгунича икки ярим соат вақт ўтди. Дала ҳовли ёпиқ эди, девордан сакради. Акасининг машинасини таниб ичкарига отилди. Жигари ихраб ётарди...
Қишлоқ шифохонасида кўзини очган Йигитали шифокордан
—Укам қани? —деб сўради.
Усмонали отилиб кирди хонага.
—Ака, тирикмисиз?
—Мужик, эпладинг!  Ҳолсиз гапирди Йигитали.
—Акажоним, отамдан қолган ёдгорим, худо бир ташлаб кетди сизни! Увиллаб йиғларди тоғдек йигит.

Давоми бор

Феруза Салходжаева


https://t.center/ijod_sehri21

Маҳбуба Баҳодир қизи

Қисмли ҳикоя

Ўлжа

Дилдора совчи келса, ҳаяжонли бўлса керак деб ўйларди. Нимагадир қалбида на ҳаяжон, на энтикиш --ҳеч нарса йўқ. Фақат уйдагилардан ҳижолат бўлаяптими, ҳеч кимнинг кўзига кўрингиси келмаяпти. Бир пайт онаси чақириб, меҳмонхонага киргизиб юборди. Отаси билан дўсти ташқарига чиқишган, шекилли. Хонада меҳмоннинг ўғли ўтирган экан. Салом бериб кирди. Йигит алик олди. Ёқимсиз сукунат. Ниҳоят, йигит гап
бошлади:" Исмим -Рўзимурод. Дадангнинг ўртоғини ўғлиман.Ишим узоқроқ ерда, ҳафтада бир уйга келаман. Саволларинг бўлса бер"
Йигитнинг сўрашмасдан, тез тез муддаога ўтганими, ёки сенсираб гапиришими, нимадир совуқ эди, балки нигоҳларими...

🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳
Азизлар, Маҳбуба Баҳодир қизи номи билан ижод қилувчи синглим, ваниҳоят, ўз муаллифлик каналини очди😍
Сиз азизларни ушбу каналга таклиф қиламиз.🥰🥰🥰
Мазкур каналда  сизни мушоҳадага чорловчи  ҳикоя ва қиссалар кутмоқда😍😍😍
Ижодкоримизни қўллаб қувватлайсиз деб, ўйлайман.💐

https://t.center/Mahbuba_Bahodir_qizi

Қариялар бир ҳикояни қайта-қайта айтиб берганда “аввал ҳам айтгансиз” деб уларнинг сўзини бўлмайман. Кексалар бирор ҳикояни такрорлар экан ўз хотиралари йўлагидан қайта ўтиб, ёшликни қайта яшайдилар.

https://t.center/ijod_sehri21