.
#ویدئو#یادکردیادی از شاهرخ مسکوب در سالروز رفتنش
انتخاب: گروه ادبی پیرنگ
«در واپسین روزهای سال ۱۹۹۶ (دیماه ۷۵)، شاهرخ در پاریس از احتمال سرطان خون خود آگاه شد. بیدرنگ سه احساس به او دست داد:
نخست: «انگار با تنم بیگانه شدهام»؛
دوم: «نگرانی برای غزاله... هنوز از نظر عاطفی و مالی خیلی به من احتیاج دارد»؛
سوم: دلواپسیِ «نقشههای چندینساله و دو سه کار ناتمام؛ از جمله ادایِ دین به مادرم، فردوسی و مرتضی».
دو دین آخر را تا زنده بود ادا کرد، ولی دین مادر را اجل مهلتش نداد. کتاب مرتضی کیوان، به کوشش شاهرخ مسکوب، در ۱۳۸۲ منتشر شد. بدرودش با فردوسی و شاهنامه را نیز با خون دل نگاشت، و با آنکه مجال بازخوانی و غلطگیریاش را نیافت، ارمغان مور، جستاری در شاهنامه (نشر نی، ۱۳۸۴)، چند ماهی پس از مرگ او از چاپ درآمد...»
آنچه نقل شد، تکهای از مقدمهای است که حسن کامشاد برای کتاب «سوگ مادر» شاهرخ مسکوب نوشته است. این کتاب در واقع کوششی است از سوی حسن کامشاد برای ادای دین سوم مسکوب، دین او به مادرش؛ بریدههایی که از میان دفترهای خاطرات و نوشتههای دیگر مسکوب گزیده شده است. کوششی تا از هر سه کار ناتمامِ مسکوب، به سرانجام رسیده باشد.
اما ویدئویی که در پیوست آمده، متنی است که از سوی «بهرام بیضایی» در سمینار زندگی و آثار شاهرخ مسکوب در دانشگاه استنفورد ارائه شده است؛ «خوانش مسکوب از اساطیر»، که در واقع، بازمیگردد به ادای دین مسکوب به فردوسی در آثارش.
خوانش مسکوب از اساطیر
بهرام بیضایی
اکتبر ۲۰۲۰
#شاهرخ_مسکوب#بهرام_بیضاییwww.peyrang.org@peyrang_dastan