اتووود

🟥 عکس های آنی لیبویتز از ولودیمیر زلینسکی و اولنا زلنسکا برای وُگ؛ همْ رَسِشِ فمینیسم رادیکال با ادبیات پساْاستعماری و آینده ی نظریه انتقادی در وضعیت دیجیتال

نوشته ی آرش بصیرت

📝 آدام برومبرگ که به همراه زوج هنری اش اولیور چانارین در ایران به واسطه ی آثاری همچون "پس از حیات" و "روزی که هیچ کس نمرد" شناخته می شوند در قالب یک پست اینستاگرامی عکس های آنی لیبویتز از ولودیمیر زلینسکی و اولنا زلنسکا برای مجله وُگ را "شنیع" خوانده است.
او در پایان این پست و پس از تصنعی خواندن افه های به ظن او قهرمانه ی ولودیمیر و اولنا . . .

#ادبیات_پسااستعماری #نظریه_انتقادی #ادبیات_فمینیستی #ژان_بودریار #پل_ویریلیو #رولان_بارت #سوزان_سانتاگ #آدام_برومبرگ #آنی_لیبویتز #یاسر_عرفات #بلا_حدید #جی_جی_حدید #صنعت_مد #هنر_ناپدیدشدن #جنگ_اوکراین #تجاوز_روسیه_به_اوکراین #نظریه_عکاسی #آرش_بصیرت #ادبیات_نرینه #نژادپرستی #پدرسالاری #مردسالاری #فمینیسم #خشونت_تصویر
@etooodchannel

پرسه زنی در شهر؛ هانا اِستارکی و بازنمایی انتقادی واقعیت [غیر رسانه ای] زیست زنانه در متروپل 🔻

🔍. . . عکس های هانا اِستارکی که دیدگاهی از نوشته ی فلانر یا زنِ پرسه زن را به عاریه گرفته، تعریف سوزان سانتاگ از عکاس را به یاد می آورد که عکاس را به عنوان "عابری مسرور" می دانست. یعنی کسی که "نسخه ای مسلح، از عابری تنها است که در حال شناسایی، کمین کردن و پرسه زدن در دوزخ شهری است." در آثار هانا استارکی دیدگاهی زنانه از طریق کارهای روزمره مانند نوشیدن قهوه در یک کافه یا نشستن در اتاق انتظار، به تصویر کشیده شده اند.
سوژه های اِستارکی که غالباً در محیط های انفرادی به تصویر درامده، در تقابل با نماهای مدرنیستی و مینیمالیستی قرار می گیرند، جایی که حیاط ها، استودیوها و لابی های هتل ها تبدیل به آینه هایی موقت و موانعِ انسان ساخت می شوند، شاید این نشان دهنده مشکلات روزمره زنان در شهر باشد. استارکی می گوید: "من بیش از حقیقت عکاسی به حقیقت روانشناختی درون عکس علاقه مند هستم. تصاویر من بر پایه احساسات ساخته شده اند. هر عنصر به گونه ای طراحی شده است که ضریبِ هوشیِ احساسیِ یک ایده را به وجود آورد و باعث همدلی در بیننده شود. "

📌متن کامل "پرسه زنی در شهر؛ هانا اِستارکی و بازنمایی انتقادی واقعیت [غیر رسانه ای] زیست زنانه در متروپل" را با برگردانی از جواد ماه صفت بر اتووود 🔺مطالعه فرمایید، متنی مبین عکس هایی که در ان بدن های سوژه ی عکاسی در جدالی درونی میان آزادی کنش و نوعی حصر رفتاری کنش های روزمره گرفتار امده اند. . .

#هانا_استارکی #معماری_عکاسی #معماری_زنان #شهر_زنان #سوزان_سانتاگ #شارل_بودلر #والتر_بنیامین #پرسه_زن_شهری #سیاست_بازنمایی #اتووود_برگردان #اتووود_تحریریه #جواد_ماه_صفت
@etooodchannel

سوزان سانتاگ؛ رابطه ی عکاسی، شهر و فلانور🔻

🔍از دور نگاه کردن به واقعیت زندگی دیگران که چاشنی کنجکاوی و حرفه ای گری هم همراه ان شده به عکاسِ همیشه حاضر این طور القا می کند که کار او چیزی ورای جذابیت های صرفا طبقاتی است و نگاهش فراگیر و جهانْ شمول است. در واقع ارزش عکاسی برای اولین باز زمانی مشخص شد که به عنوان مصداق عمومیت یافتهْ نگاه یک فلاونر طبقه متوسط به کار رفت، فلانوری که حساسیت نگاهش به دقت توسط شارل بودلر توصیف شده بود.
عکاس همان خیابان گرد تنها و البته مسلح به دوربین است که در جهنم شهر گشت می زند، می بیند و به خاطر می سپارد؛ پرسه زنِ نظربازی که شهر برایش عرصه ی بی پایان شهوت و لذت جویی است. فلانوری که متخصص دیدن و همْ دلی است، همه چیز برایش جذاب و تماشایی به نظر می رسد. فلانور مورد نظر بودلر را به اشکال مختلف می توان در اثار عکاسان دید: مثلا در عکس های مخفی دهه ی 1890 پاول مارتین از خیابان های لندن و کنار دریا و عکس های آرنولد گِنت از محله چینی های سانفرانسیسکو، در عکس های پاریس دلگیر و مه آلود اتژه با خیابان های متروک و مشاغل در حال نابودیش، در کتاب پتریس در شب (1933) براسایی که پر از داستان های جنسی و نشانه های تنهایی است و نیز در کتاب شهر برهنه (1945) وبجی که شهر را مثل یک تماشاخانه ی وحشت نشان می دهد.
واقعیت های مرسوم و پذیرفته شده ی زندگی شهری جذابیتی برای فلانور ندارند، او مشتاق خلوت های تنگ و تاریک و خلاف عرف و ادم های مطرود و به حاشیه رانده شده است ـ واقعیتی غیررسمی که پشت ظاهر زیبای زندگی بورژوایی پنهان شده و عکاس ان را "به چنگ می اورد"، درست مثل کارآگاهی که یک جنایت کار را به چنگ می اورد.

📌برای مطالعه همه مطالب مرتبط با سوزان سانتاگ بر اتووود، به این ادرس مراجعه فرمایید.

#سوزان_سانتاگ #معماری_عکاسی #معماری_مطالعات_شهری #معماری_زن #معماری_مطالعات_فرهنگی #شارل_بودلر #والتر_بنیامین #اتووود_بازنشر #نگین_شیدوش
@etooodchannel

🔍فرهنگ، سبک و ذائقه کمپ بیش از هر چیز شیوه ای برای کسب لذت و درک چیزهاست. . . کمپ سخاوتمند است و در پی لذت . . . کار کمپ جست و جوی موفقیت است در برخی شکست های شورمندانه . . .ذائقه کمپ نوعی عشق است به طبیعت بشری . . . کمپ از عشق تغذیه می کند که وقف برخی اشیا و سبک های شخصی شده است. . .

📌مجموعه چهار قسمتیِ سوزان سانتاگ و فرهنگ کمپ را بر اتووود 🔝مطالعه فرمایید. مجموعه ای برداشته از مقاله یادداشت هایی درباره کمپ. به قلم سوزان سانتاگ و با برگردانی از مجید اخگر که توسط نشر بیدگل در مجموعه علیع تفسیر همین نویشنده در اختیار مخاطب فارسی قرار گرفته است.

نسخه انگلیسی این متن را نیز می توانید اینجا دانلود 🔻فرمایید.

#سوزان_سانتاگ #فرهنگ_کمپ #ارت_نوو #هکتور_گیمار #آنتونیو_گائودی #لاساگرادا_فامیلیا #معماری_فرهنگ #معماری_هنر_عام
@etooodchannel

. . . سوزان سانتاگ هستی شناسی موزه را عمیقا با شک مواجه می کند و به همه خاطر نشان می سازد موزه ها ابزار ساخت قدرت برای دفن وضعیت های پویشی آلترناتیو و تبدیل ان ها به تصاویری اند انباشت شده از افق های پسینی، سانتاگ مجدد یاداور می شود "امید" اگر به یک پدیده و مفهوم شخصی تقلیل پیدا کند، حتما به استمرار امر روزمره منجر خواهد شد و تنها صورتی از امید که می تواند به آلترناتیوی برای وضع موجود بدل شود، "امید جمعی" مبتنی بر "خاطره های فعال عمومی" و مبین یک "افق مشترک" است. . .

یادداشت " سوزان سانتاگ؛ ایدئولوژی های انباشت تاریخ و انجایی که نظام های توتالیتر دیگر به خاطره فعال جمعی نیاز ندارند" که برداشته ایست از کتاب "به تماشای رنج دیگران" را با برگردانی از زهرا درویشیان بر اتووود مطالعه فرمایید.

#سوزان_سانتاگ
#موزه
#معماری_سیاست
#معماری_ایدئولوژی
#امید_اجتماعی
#حوزه_عمومی
@etooodchannel

جامعه با زندگی حرفه ای ما چه می کند؟ تا چه حد به عنوان یک هنرمندِ [مشهور] بایستی خود را با جامعه ممزوج سازیم؟ نویسندگان و نقاشان بزرگ چگونه از خود برابر جامعه، در شکل مبتذلش، مراقبت می کردند؟ نقش خانه در این مراقبه چیست؟
. . . سوزان سانتاگ با نام اوردن از نویسندگان و نقاشان بی نهایت موفق و تاثیرگذار از نقش انزوا در شکل گیری پروژه های بزرگشان می گوید👆. . .

#پابلو_پیکاسو
#ژان_کوکتو
#سوزان_سانتاگ
#مارسل_پروست
#ترومن_کاپوتی
#معماری_ادبیات
#معماری_نقاشی
#حوزه_عمومی
@etooodchannel

. . . ما کم و بیش بدن های مشابه داریم ولی افکارمان بسیار متفاوت است. بر این باورم که بیشتر با ابزاری که فرهنگ در اختیارمان گذاشته است فکر می کنیم تا با بدن هایمان و در نتیجه تنوع فکری بیشتری در جهان داریم. برداشتم این است که تفکر شکلی از احساس است و احساس شکلی از تفکر. . .

بخش هایی از متن گفت و گوی مجله رولینگ استون با سوزان سانتاگ درباره جایگاه زن و نسبت ان با حقیقت و روشنفکری را بر اتووود 👆مطالعه فرمایید، متنی که به همت انتشارات حرفه نویسنده و با برگردانی از فرشیده میربغدادْآبادی در اختیار مخاطبان فارسی قرار گرفته است.
#سوزان_سانتاگ
#زنان_معماری
#زنان_روشنفکری
#زنان_حوزه_عمومی
#زنان_فلسفه
#فمینیسم
@etooodchannel