اتووود

پرسه زنی در شهر؛ هانا اِستارکی و بازنمایی انتقادی واقعیت [غیر رسانه ای] زیست زنانه در متروپل 🔻

🔍. . . عکس های هانا اِستارکی که دیدگاهی از نوشته ی فلانر یا زنِ پرسه زن را به عاریه گرفته، تعریف سوزان سانتاگ از عکاس را به یاد می آورد که عکاس را به عنوان "عابری مسرور" می دانست. یعنی کسی که "نسخه ای مسلح، از عابری تنها است که در حال شناسایی، کمین کردن و پرسه زدن در دوزخ شهری است." در آثار هانا استارکی دیدگاهی زنانه از طریق کارهای روزمره مانند نوشیدن قهوه در یک کافه یا نشستن در اتاق انتظار، به تصویر کشیده شده اند.
سوژه های اِستارکی که غالباً در محیط های انفرادی به تصویر درامده، در تقابل با نماهای مدرنیستی و مینیمالیستی قرار می گیرند، جایی که حیاط ها، استودیوها و لابی های هتل ها تبدیل به آینه هایی موقت و موانعِ انسان ساخت می شوند، شاید این نشان دهنده مشکلات روزمره زنان در شهر باشد. استارکی می گوید: "من بیش از حقیقت عکاسی به حقیقت روانشناختی درون عکس علاقه مند هستم. تصاویر من بر پایه احساسات ساخته شده اند. هر عنصر به گونه ای طراحی شده است که ضریبِ هوشیِ احساسیِ یک ایده را به وجود آورد و باعث همدلی در بیننده شود. "

📌متن کامل "پرسه زنی در شهر؛ هانا اِستارکی و بازنمایی انتقادی واقعیت [غیر رسانه ای] زیست زنانه در متروپل" را با برگردانی از جواد ماه صفت بر اتووود 🔺مطالعه فرمایید، متنی مبین عکس هایی که در ان بدن های سوژه ی عکاسی در جدالی درونی میان آزادی کنش و نوعی حصر رفتاری کنش های روزمره گرفتار امده اند. . .

#هانا_استارکی #معماری_عکاسی #معماری_زنان #شهر_زنان #سوزان_سانتاگ #شارل_بودلر #والتر_بنیامین #پرسه_زن_شهری #سیاست_بازنمایی #اتووود_برگردان #اتووود_تحریریه #جواد_ماه_صفت
@etooodchannel

سوزان سانتاگ؛ رابطه ی عکاسی، شهر و فلانور🔻

🔍از دور نگاه کردن به واقعیت زندگی دیگران که چاشنی کنجکاوی و حرفه ای گری هم همراه ان شده به عکاسِ همیشه حاضر این طور القا می کند که کار او چیزی ورای جذابیت های صرفا طبقاتی است و نگاهش فراگیر و جهانْ شمول است. در واقع ارزش عکاسی برای اولین باز زمانی مشخص شد که به عنوان مصداق عمومیت یافتهْ نگاه یک فلاونر طبقه متوسط به کار رفت، فلانوری که حساسیت نگاهش به دقت توسط شارل بودلر توصیف شده بود.
عکاس همان خیابان گرد تنها و البته مسلح به دوربین است که در جهنم شهر گشت می زند، می بیند و به خاطر می سپارد؛ پرسه زنِ نظربازی که شهر برایش عرصه ی بی پایان شهوت و لذت جویی است. فلانوری که متخصص دیدن و همْ دلی است، همه چیز برایش جذاب و تماشایی به نظر می رسد. فلانور مورد نظر بودلر را به اشکال مختلف می توان در اثار عکاسان دید: مثلا در عکس های مخفی دهه ی 1890 پاول مارتین از خیابان های لندن و کنار دریا و عکس های آرنولد گِنت از محله چینی های سانفرانسیسکو، در عکس های پاریس دلگیر و مه آلود اتژه با خیابان های متروک و مشاغل در حال نابودیش، در کتاب پتریس در شب (1933) براسایی که پر از داستان های جنسی و نشانه های تنهایی است و نیز در کتاب شهر برهنه (1945) وبجی که شهر را مثل یک تماشاخانه ی وحشت نشان می دهد.
واقعیت های مرسوم و پذیرفته شده ی زندگی شهری جذابیتی برای فلانور ندارند، او مشتاق خلوت های تنگ و تاریک و خلاف عرف و ادم های مطرود و به حاشیه رانده شده است ـ واقعیتی غیررسمی که پشت ظاهر زیبای زندگی بورژوایی پنهان شده و عکاس ان را "به چنگ می اورد"، درست مثل کارآگاهی که یک جنایت کار را به چنگ می اورد.

📌برای مطالعه همه مطالب مرتبط با سوزان سانتاگ بر اتووود، به این ادرس مراجعه فرمایید.

#سوزان_سانتاگ #معماری_عکاسی #معماری_مطالعات_شهری #معماری_زن #معماری_مطالعات_فرهنگی #شارل_بودلر #والتر_بنیامین #اتووود_بازنشر #نگین_شیدوش
@etooodchannel