توره | اساطیر باستان

👁‍🗨 #آباریمون یا #آنتی_پاد در اساطیر به افرادی گفته می شود که پاهایشان به عقب برگشته است، اما با وجود این نقص توانسته اند با سرعت زیادی بدود.


در #اروپا، این قبیله برای اولین بار توسط پلینی بزرگ، در کتاب خود، تاریخ طبیعی توصیف شد که آنها را بومی #هند می دانست.

آنها در کنار حیوانات وحشی زندگی می کردند و تلاش برای گرفتن آنها شکست خورد زیرا آنها بسیار وحشی بودند. پلینی به اطلاعاتی اشاره دارد که از بایتون، که نقشه بردار زمین #اسکندر_مقدونی بود، سرچشمه می گیرد. بایتون می گوید که آباریمون ها فقط می توانستند هوای دره های خانگی خود را تنفس کنند. به دلیل کیفیت خاص هوا، به این معنی که اگر برای مدت طولانی تنفس شود، تنفس هر نوع هوای دیگری غیرممکن خواهد بود. بنابراین ساکنان نمی توانستند دره را ترک کنند و در جای دیگری زندگی کنند. و بنابراین گرفتن آنها و آوردن آنها به دربار یک فرمانروای دور، یا فاتح بزرگ مقدونی غیرممکن بود.

▫️ @Torecilik

🔗 Torecilik.IR

👁‍🗨 تا به این قسمت جنبه های وجودی متعدد خدایگان #ماهادوا #شیوا را با هم بررسی کردیم. دیدیم که او میتواند آفریننده، نگاه دارنده و نابودگر باشد. همچنین آموختیم که شیوا در مقام خدایی خود خانواده و فرزندانی دارد و اینکه او در موقعیتهای خاص تاریخی و اساطیری در قالب چندین "آواتار" پای به عرصه کائنات نهاده تا نقشهای مهمی را ایفا کند و این آواتارها همانند روح و ذات یگانه او مورد پرستش مومنان هستند. حال در این قسمت به عنوان حسن ختام سری مقالات مربوط به این خدای زنده عصر حاضر به بررسی مهمترین و عمده ترین جنبه وجودی او یعنی #ناتاراجا می پردازیم.

#ناتاراجا در یک کلام اصلی ترین شکل کیهانی ماهادوا است. او در این صورت به شکل یک "رقصنده" ظاهر می شود. شاید این موضوع برای ما روشنگری کند که چرا در اساطیر #هندو و فرهنگ تمدن #هند، هنر "رقص" تا این اندازه محبوب و پر اهمیت است! در یک کلیشه میتوان گفت که "رقص آن چیزی است که تمامی کائنات را سرپا نگاه داشته است"! و این رقص همان رقص شیوا دوا در فرم ناتاراجا است.

نام #ناتاراجا در ریشه واضح #سانسکریت خود متشکل از دو زیر واژه "ناتا" به معنای "رقص" و "راج" به معمای "پادشاه" است. پس ناتاراجا همان "پادشاه رقص" است! در تعریف ساده ناتاراجا با رقص کیهانی خود کائنات و تمام آسمانها، ستارگان، جهانهای متعدد و کرات را می آفریند و سپس با حرکات دقیق این رقص آنها را به حرکت وا میدارد. همچنین این رقص نظم و هماهنگی حرکات و پایستگی ستارگان و جهانهای متعدد را حفظ می نماید. اما موعدی که زمان نو شدن آفرینش فرا برسد همین رقص ناتاراجا تمامی این نظم‌و پایستگی را به هم میریزد و در رویدادی آخرالزمانی مطلقا همه چیز را نابود میسازد تا پهنه آفرینش برای نو شدن مجدد توسط لرد #براهما مجددا آماده شود. این نابودگری هر چند به شکل غیر قابل تصوری عظیم و ترسناک است اما این موضوع به هیچ عنوان باعث تنفر مومنان از شیوا نیست. بلکه برعکس آنها شیوا را به خاطر همین هدف غایی می ستایند و او را به خاطر لطف خود در پایدار نگه داشتن کائنات در زمانی بسیار طولانی با این رقص پر مشقت تحسین میکنند.

رقص کیهانی شیوا دوا #تانداو نام دارد. این رقص برای فرهنگ هندو حرکات واضح و ترسیم شده اما بسیار دقیقی دارد که در آن هر کدام از کوچکترین حرکات کوچکترین اعضای بدن معنای خاص خود را دارد. رقص تانداو میتواند توسط هندوان مومن به شیوا اجرا شود اما این موضوع بسیار حساس است و آنها باید بدانند که در هر لحظه و نسبت به فرم آن لحظه پاها و دستهای خود را به چه وضعیتی درآورند و بدن را چگونه انعطاف دهند. حتی این که با چشمان خود در آن لحظه به کدامین سو بنگرند و یا این که آن لحظه از اجرا مستلزم نمایش چه حالتی از چهره است! حالت چهره خندان، عبوس یا خشمگین همگی در این رقص جایگاه حساس و دقیق خود را دارند و کوچکترین لبخند یا اخم رقصنده حاوی معانی است و حکایتگر بخشی از داستان آفرینش کائنات و حفظ نظم و پایداری آن است!

شاید بسیاری از ما شمایل شیوا ناتاراجا را به عنوان یکی از عمده ترین نمادهای فرهنگ هندو تا کنون دیده باشیم و این همان تمثالی است که خدایگان در آن بر روی یک پا به حالتی زیبا تعادل خود را حفظ نمود و پای دیگر را روی آن به حالتی خمیده بالاتر از زمین نگاه داشته است. همچنین در این تمثال برای خدایگان دستان بسیار زیادی نقش شده است که هر کدام از آنان فرم خاصی از این رقص را به اجرا گذاشته اند و در پایان تمامی این هیکل در دایره ای طلایی محاط شده که نشانگر گنبد دوار کیهان است. در فرهنگ هندو معمولا مجسمه ای از جنس طلای خالص از همین شمایل را در بسیاری از معابد شیوا می توان یافت.

در نقش رقص کیهانی همچنین زیر پاهای شیوا بدن دیوی به نام #آپسامارا نقش می شود که توکل بر بیماری و کفر و صرع دارد. در این رقص شیوا بر این وجود اهریمنی فائق می آید و اهمیت راه "یوگی" و حرکات صحیح و دقیق بدن در به دست آوردن نظم کائنات را به اثبات می رساند. چیرگی رقص زیبا و دقیق خدایگان بر دیو صرع میتواند بیانگر این موضوع باشد که راه و رسم یوگی حرکات صرع وار و بی هدف بدن را نمیپذیرد و هر نوع حرکت بدن یک انسان در راه رستگاری هچون چگونگی نشستن، ایستادن، راه رفتن، دویدن، ورزش کردن، رقصیدن و حتی خوابیدن باید هماهنگ با نظم و فرم خاص و حساب شده باشد. مجموعه این قوانین در اسلوبی به نام "یوگا" گرد آمده و منتسب به لرد شیوا است.

همچنین بهتر است بدانیم که برای اقوام ساکن هندوستان از تبار #تامیل، مقدسترین و ستوده ترین آواتار لرد شیوا همین فرم نتاراجا است‌. جایی که مومنان تامیل برای خدایگان سرودهای زیبایی از داستان آفرینش بیان میکنند و همراه با اجرای آوازهای مذهبی اشکالی از رقص زیبای تانداو را در ستایش ناتاراجا به اجرا میگذارند.

◽️ @Torecilik

🔗 torecilik.ir

👁‍🗨 بدون شک هیچ گاه پرستش خدایگان #میترا را نباید منحصر و در اختیار فرهنگ و تمدن خاصی بدانیم! چرا که "خورشید" عدالت و حقیقت بر تمام قلمروها میتابد و از جایگاه آسمانی خویش ناظر و شاهد بر همه چیز است!

برخاستن اعتقاد به پرستش #میترا از خاستگاه بسیار باستانی #سانسکریت باعث شد تا تمدنهای #هند و #آریایی پیش از هر منطقه دیگری چنین شکلی از پرسونیفیکیشن خورشید حقیقت را تقدیس کنند. #میترا برای دیانت #ودیک هند و #میثره برای ایرانیان عصر پاگانیستی پیش از زرتشتیت از بزگترین خدایان بوده که اغلب مورد پرستش صرف قرار میگرفت و پرستندگانش کمتر به دیتی دیگری جذب میشدند! این جایگاه والا با ورود تدین #هندو و #زرتشتی به این سرزمینها با اندکی تغییر کاملا پابرجا باقی ماند و تا امروز نیز آثاری از رسوم مربوط به پرستش میترا به عنوان "محبوبترین خدای پاگانی تمام اعصار" که پرستش او از هند تا ایران و آناتولی و آسیای صغیر و از آنجا تا مرکز و جنوب اروپا گسترده شده است را شاهدیم.

برای ایرانیان اما جایگاه وکالت میترا بر "عدالت" خاصتر است. چرا که در شب زایش او اهریمن تاریکی نابود شده و روشنی گسترده میگردد.

◽️ @Torecilik

🔗 torecilik.ir

👁‍🗨 #موسیقی اساطیری

قطعه "دِوا شری گانشا" از آلبوم موسیقی متن فیلم "آگنیپات" محصول بالیوود، ستایشی پر انرژی و زیبا و فاخر در مدح خدایگان #گانش، خدای فیل سر علم و هنر و فرهنگ از اساطیر تمدن #هند است.

این قطعه با صدای رسا و گیرای "آجای آتول" اجرا شده و آوازیست از متن یکی از مشهورترین استوترام های منسوب به گانش از کتاب مقدس #پورانا.

با هم به این مدح زیبا گوش فرا می سپاریم!

◽️ @Torecilik

🔗 Torecilik.ir

👁‍🗨 مسئله "تناسخ" در متن اعتقادات باستانی را پیش از این شناخته ایم. از طرفی میدانیم که هیچ تمدنی به اندازه تمدن #هند و آیین #هندو برای وجودان لایزال خود در صدد معرفی تناسخهای مختلف برنیامده است. البته لرد #شیوا نیز از این قاعده مستثنی نیست.

شاید تناسخهای متعدد لرد شیوا برای غیر هندوان به اندازه صور متعدد خدایانی چون #ویشنو و #پارواتی شناخته شده نباشد. اما برای هندوان معتقد نوزده تناسخ یا "آواتار" خدایگان شیوا محترم و دارای جایگاه ویژه هستند. هر چند باید دقت کنیم که این تناسخها اشکال واقعی هستند و از القاب متعدد و نامهای انتزاعی او (به روایتی نامهای هزارگانه!) جدا هستند. در این مقال سعی بر این داریم که این اشکال را با هم بررسی نماییم.

1. پیپلاد (Pipalaad): #پیپلاد هبوط لرد شیوه در قالب جوانی اشراف زاده است که با قدرت خود کائنات را تحت امر در می آورد. او در منزل حکیمی به نام #دادیجی چشم به جهان میگشاید اما هیچگاه پدر خود را نمیبیند. پس از رسیدن به سن نوجوانی پیپلاد ملتفت میشود که پدرش به خاطر موقعیت شوم سیاره "زحل" یا #شانی در روز تولد فرزندش خانه را ترک گفته و هرگز بازنگشته است. پس او خشمگین از سیاره مزبور لب به نفرین میگشاید و در اثر این نفرین شانی از جایگاه آسمانی خود سقوط میکند و نظم کائنات از هم می پاشد. تا اینکه خدایان نگران از سرانجام کار از خدای جوان می خواهند که از کینه توزی خود دست بردارد. پس پیپلاد نفرین خود را باز پس میستاند به این شرط که شانی پس از آن برای هیچ کودکی که بر روی زمین زاده می شود تا پیش از شانزده سالگی سرنوشتی را رقم نزند.

2. ناندی (Nandi): آواتار #ناندی از لرد شیوا شاید همان فرمی باشد که بسیاری از مردم دنیا به اشتباه هندوان را "گاوپرست" می پندارند. تقدس گاو در این آواتار جلوه ای بسیار باستانی و ودایی دارد و ناتدی در اصل همان گاومیش سپید کوهان دار با شاخهای زرین درخشان و چشمان درشت و زیباست که مرکب شیوا است. خود شیوا نیز در این فرم به عنوان سوار #ناندی نامیده میشود و صورتی شبیه به گاو دارد اما بدنش کماکان انسان است و با چهار دست نمایش داده میشود. در یک دست تبر و در دست دیگر یک بز کوهی کوچک دارد و با دو دست دیگر افسار چارپایش را نگه داشته است. ناندی مقدس در این فرم حامی چارپایان است و هندوان راستین و معتقد به این آواتار از کشتار و خوردن چارپایان منع شده اند و باید غذای خود را تنها از گیاهان به دست آورند.

3. ویرابهادرا (Veerabhadra): تناسخ #ویرابهادرا شکلی از خشم و غضب خدایان است که در روایت خودسوزی خدابانو #شاکتی با آن مواجه می شویم. پیشتر گفته ایم که به چه دلیل خدابانو شاکتی اولین همسر لرد شیوا در مجلس میهمانی پدرش دست به "خودسوزی" زد. در نتیجه این فاجعه لرد شیوای خشمگین در فرم ویرابهادرا به شکل خدایی بسیار ترسناک با شش دست بر مجلس شاه #داکشا نازل گشته و پس از تخریب کامل کاخ شاه او را در قربانگاه گردن زد!

4. شارابها (Sharabha): آواتار #شارابها صورتی عجیب از شیوا به شکل یک شیر با چهار دست و چهار پاست که دو بال نیز دارد و صورتی با یال شیر اما چشمان و منقار عقاب دارد! این فرم برای آرام ساختن لرد #ناراسیما، آواتار شیر سر و نابودگر خدایگان #ویشنو پدید آمد. در این شکل شیوا را شارابشوارام (به معنای شاه شارابها) نیز نامیده اند.

5. آشواتام (Ashwatthama): #آشواتام صورتی از لرد شیوا به شکل یک فرمانده ویرانگر و خونخوار جنگی است که در متن حماسه #مهابهارات ظاهر میشود و در جنگ عظیم #کوروکشترا به عنوان فرمانده سپاه #کوراوا ایفای نقش میکند. در اثنای حماسه میخوانیم که او چطور برای پیروزی عنان از کف میدهد و به کشتار می پردازد و در نتیجه مورد لعن لرد #کریشنا قرار می گیرد.

6. بایراوا (Bhairava): وجهه #بایراوا از لرد شیوا باز هم به یک فرم مخرب از این دیتی اشاره دارد. هنگامی که دو خدای والای تری مورتی یعنی #براهما و #ویشنو با یکدیگر بر سر اینکه کدامینشان مقام والاتری دارد به مشاجره پرداختند، لرد براهما در مورد اعمال و صفات خود دروغ گفت و این دروغ باعث شد که خلقت وی به لرزه دراید. پس خدای سوم تری مورتی یعنی شیوا در هیبت بایراوای ویرانگر مداخله نمود و با وحشی گری سر پنجم لرد براهما را قطع نمود! برای این گناه بزرگ او محکوم شد که به شکل یک انسان عادی اما نامیرا به مدت دوازده سال جمجمه لرد براهما را که مایه شرمساریش بود با خود حمل کند و بدون آب و غذا یا حتی توجهی از سمت خدایان در بیابانها پرسه بزند.

◽️ @Torecilik

🔗 Torecilik.ir

👁‍🗨 یکی از مهمترین جنبه های مورد توجه در پرستش لرد #شیوا فرزندان او هستند. برای ماها دیو دو فرزند والاتبار در نظر گرفته می شود که هر دو حاصل عشق او و خدابانو #پارواتی هستند و نیز هر دو خدایانی بزرگ و پر قدرتند که جایگاه والایی در اعتقاد جامع پانتئون #هندو و اساطیر #هند دارند. این دو فرزند #گانش و #اسکاندا هستند.

هر چند هر دوی این خدایان تا حد زیادی اهمیت دارند اما در هر صورت باید بپذیریم که محبوبیت و جهان شمولی لرد #گانش فیل سر بسیار بیشتر است. در مورد تقدم به دنیا آمدن و قدمت وجود این خدایان نیز در مناطق مختلف امپراتوری هند اختلاف عقیده وجود دارد. در برخی نقاط گانش را فرزند ارشد لرد شیوا میدانند حال آنکه در دیگر مناطق اسکاندا را برادر بزرگتر می پندارند.

لرد #گانش یا #گانپاتی که با صفاتی همچون #دوا و #بابا نیز خوانده میشود فرزند فیل سر و والاتبار شیوا و پارواتی است. طبق سنت کلی اسطوره شناسی فرزندان یک خدای بزرگ و اصلی همچون شیوا باید هر کدام وجهه ای از قدرت و پتانسیل والد خود را به ارث ببرند. این قانون در مورد گانش نیز صادق است و او وارث جنبه "حکمت" و "دانش" از صفات شیوا است.

گانش در تعریف ساده کلام خدای موکل بر حکمت و دانش است. او برطرف کننده مشکلات و برآورنده حاجات مومنان است. او هنر را دوست می دارد و طرفدار کتابت و کسب علم است تا خدی که در طول تاریخ دانش آموزان و فراگیران علم او را خدای خاص خود دانسته اند.

در مورد ولادت و علت چهره عجیب و نامتعارف او روایت معروف و ثابتی وجود دارد که با اختلاف اندک مورد قبول تمام مومنان هندو است. هر چند بسیاری از پیروان هندوییسم او را فرزندی طبیعی حاصل معاشقه شیوا و پارواتی می دانند اما یک روایت مشهور بیان می دارد که او بدون دخالت شیوا تنها توسط خدابانو پارواتی آفریده شد. به این شکل که خدابانو در خلوت خود لبریز از مهر مادری شد و دلش فرزندی نیکو خواست که همه خدایان و شیاطین و انسانها وی را دوست بدارند! پس از روح عطوفت و مهربانی خالص خود پسری زیباروی آفرید و او را گانش نام نهاد. چون گانش دوا از عطوفت خالص خدابانو زاده شده بود، مطلقا فرمانبردار و سرسپرده مادر بود و هنوز پدر خود را نمی شناخت.

در ادامه روایت شاهدیم که ماها پارواتی قصد استحمام در برکه بهشتی شخصی خود را میکند و فرزند والاتبارش را به نگهبانی از حمام میگمارد و به او دستور میدهد که اجازه ندهد هیچ کسی (مطلقا هیچ شخصی) خلوت او را به هم زده و به حریم شخص اش نفوذ نماید. پس گانپاتی اطاعت به جای می آورد و به نگهبانی می ایستد. هنگامی که لرد شیوا برای دیدار همسر خود نزدیک به حمام می شود با پسری روبرو میشود که از ورود او به خلوت همسرش جلوگیری می نماید و چون شیوا این پسر را نمیشناسد در یک آن خشم وجودش را لبریز نموده و با نیزه سه شاخه خود سر پسر را قطع نموده و وارد حمام میشود!

پارواتی با دیدن شیوا پریشان میشود و میفهمد که اتفاقی برای پسرش افتاده که شوهرش توانسته وارد حمام شود و چون بیرون رفته و جسد بی سر فرزندش را میبیند شیون سر می دهد! او حین عزاداری به شوهرش توضیح میدهد که این پسر فرزند دلبند آنها بوده و هنوز پدرش را نمی شناخته است. پس شیوا از کرده خود پشیمان میگردد و در صدد جبران بر می آید اما سر قطع شده گانش از آسمان به زیر افتاده بود و گم شده بود. (روایات در مورد اینکه سر قطع شده گانپاتی چه سرنوشتی داشته است در این نقطه فراوان و متنوع هستند). پس شیوا در صدد بر می آید که سر زیباترین موجود را به جای سر خدا جایگزین نماید. به این منظور از او از سر یک بچه فیل سفید رنگ و زیبا که چشمان درشت و عاجهای درخشان داشت استفاده نمود و با چسباندن آن به بدن گانش دوباره فرزند خود را زنده کرده و خود را به او معرفی نمود و برای بیان اعتذار به او محبت و حکمت خود را بخشید.

فرزند دیگر لرد شیوا #اسکاندا است. او را #کارتیک و #موروگان نیز نامیده اند. کارتیک را در اصل یک خدای پره ودیک بسیار باستانی دانسته اند که در نواحی جنوبی هند و حتی در ملل امروزی مالزی و سنگاپور پرستیده می شده است. بعدها او با توجیهات اساطیری فرزند لرد شیوا تلقی شد اما مشخصا او از پایه یک خدای مرتبط با "جنگ" و "پیروزی" در نظر گرفته شده است.

کارتیک شجاعت و قدرت پدر را به ارث برده است. او از بین برنده هیولاهای بسیاری از نژاد #اسورا است. در مورد اسطوره ولادت او گفته شده که شیوا و پارواتی در حال معاشقه بوده اند. اما به دلیل بی احتیاطی شیوا نطفه خدای جنگ را به جای اناقال به زهدان مادر بر زمین میریزد که این مایع در رود #گانگا فرود می آید. پس نطفه خدایی روح مقدس رود را بارور کرده و جنین ابتدایی شکل میگیرد. این جنین توسط #آگنی خدای والاتبار آتش گرم و محافظت میگردد تا کارتیک به دنیا می آید. برخی روایات کارتیک را فرزند خود آگنی نیز دانسته اند که میدانیم سندیت ضعیفتری دارند.

◽️ @Torecilik

👁‍🗨 "توره | اساطیر باستان" تقدیم می نماید 🙏

آنگاه که لرد #شیوا پای بر زمین مینهد و با رقص خود در وجود کودکی معصوم زمین و اهلش را متبرک می سازد!

با هم به تماشا می نشینیم بر اجرای رقص "رودرا تانداوام" خدایگان #شیوا از "جای شری" کودک با استعداد هندی در استیج مسابقات "سوپر دنسر" #هند

🕉 اوم ناما شیوایا 🕉

◽️ @Torecilik

👁‍🗨 مجموعه علوم "اسطوره شناسی" با عنوان لاتین "میتولوژی" همواره به بررسی و معرفی تشخص های افسانه ای از تمدنها و ملل مختلف پرداخته است. اصولا تخصص علم اساطیر در بررسی و باز نگری به آیینها و شناخت شخصیتهایی هست که دیگر در هیچ اندیشه ی زنده ای جای ندارند. اما همواره هم اینگونه نیست که خدایان و اساطیر دنیای باستان مرده باشند! ما در این مقال به بررسی یکی از مهم ترین و اصیل ترین شخصیتهایی می پردازیم که اعتقاد به او از حدود پنج هزار سال پیش تا کنون هنوز زنده است و افراد زیادی هم اکنون در سرتاسر دنیا این تشخص را به عنوان یک وجود آسترال و یک "خدا" می پرستند و او کسی جز لرد #شیوا نیست!

خدایگان #شیوا از بزرگترین و باستانی ترین خدایان دیانت #هندو و اساطیر تمدن #هند است. می دانیم که او خدای تمام کننده تثلیث بزرگ هندو یعنی خدایان #تری_مورتی است. در اعتقاد تدین هندوییسم شیوا یک خدای کاملا مولتی پوتنت و بسیار محترم و والاتبار است و در بسیاری از مواقع احترام او حتی از همتایانش یعنی #براهما و #ویشنو نیز پیشی میگیرد. هر چه که هست شیوا تنها خدایی است که توسط هندوان #ماهادوا (Mahadeva) به معنای "خدای بزرگ" خوانده می شود و این لقب تنها خاص شخص اوست!

در تفکر و ستایش شخصیت شیوا برای او به جز نام اصلی خودش نام های بسیاری در نظر گرفته شده و حتی متن #پورانا او را "صاحب هزار نام زیبا" قلمداد میکند اما تعداد محدود از این نامها بین شیوا پرستان محبوبیت دارد.

لرد شیوا، "ماهادوا" یا "ماهادیو" خوانده میشود و همین نام به روشنی بنیانهای اعتقادی بسیار باستانی #سانسکریت را برای وی اثبات می نماید. چرا که تنها اقوام سانسکریت خدای خالق خود را "دی" و "دیو" می خواندند. او همچنین #ماهاکلا است. چرا که او نابودگر بزرگ زمین و زمان و به پایان آورنده دوره تناسخ است. لرد شیوا را با نامهای دیگری همچون #ماهش (والا)، #شمبو (پایدار)، #بوله_نات (محافظ) و #رودرا نیز خوانده اند. اما شیواترین نام او همان لفظ #شیوا است! در باب اتیمولوژی لفظ "شیوا" که آن را با تلفظهای متعددی همچون "سیوا"، "شیو"، "سیو" و حتی "شِو" از زبان هندوان شنیده ایم، تفاسیر فراوان وجود دارد. اما معتبرترین این نظرات نام شیوا را از ریشه سانسکریت به معنای "خوشخیم" و "با عطوفت" دانسته است.

در مورد وجوه قدرت او میدانیم که او خدای "زمان" است. پس شیوائیست ها وی را "ازلی" و "ابدی" می دانند. همچنین در عین اینکه ‌لرد شیوا خدای نابودگر است اما وجهه مهمی از خلقت و نگاهداری کائنات در حیطه قدرت اوست و در بسیاری از عرصه های اسطوره خلقت تا کنون او نقش کلیدی را در برپایی تمامیت آسمانها ایفا نموده است.(در ادامه این مقال به برخی از این حکایات خواهیم پرداخت). علی ای حال شیوا همواره با "رقص" خود نظم و چرخش آسمانها و زمین و تعادل را خفظ می نماید. بدینسان او را #نتاراجا یا "شاه رقصان" خوانند که یکی از مهم ترین جنبه های شخصیت اوست و این باعث شده است که هنر "رقص" یکی از اصلیترین اشکال ستایش لرد شیوا باشد. رقصی که یک مومن هندو به درگاه لرد شیوا به اجرا میگذارد یکی از دقیقترین و قاعده مند ترین اشکال رقص است که بشر تا کنون ابداع نموده چرا که در چتین رقصی برای حرکت تک تک بندهای بدن رقصنده قواعد و معنای خاصی وضع شده است!

لرد شیوا در کنار همه اینها خداوندگار "یوگ" و "مدیتیشن" است. او قاعده زندگی سعادتمند و رسیدن به تعادل جسمی و روحی را برای مخلوقات وضع نموده و آن را "یوگا" نامیده است. پس هر مومن پارابراهمن باید به قواعد یوگا و مراقبه آشنا و پایبند باشد.

ریشه های اعتقادی به لرد شیوا او را خداوندگاری بسیار باستانی میدانند که حتی اشکال پرستش او به دوران "پره ودیک" می رسد. یعنی او حتی پیش از شکل گیری فرهنگ سانسکریت توسط اقوام بدوی و قبایل بومی شبه جزیره هند پرستیده می شده است. اما شمایلی از شیوا که امروز هندوییسم به تبیین آن پرداخته شاید میانگینی از توصیفات ودیک و غیر ودیک مردم هند باشد.

از تبار خدایان او همواره با نسل "دوا" ها همرزم و مهربان بوده است و با نسل #اسورا پیکار نموده. همسر لرد شیوا بدون هیچ رقیبی بزرگترین الهه مورد اعتقاد تدین هندو یعنی خدابانو #پارواتی است. پارواتی صاحب آواتارهای مهمی از اساطیر هندوست. او #ما_دورگا خدابانوی جنگ است و در عین حال #پارواتی و #ماها_دیویا خدابانوی عشق و مادری است. همچنین او را به شمایل هیولای خونخوار #ماها_کالی نیز دیده ایم و حتی بسیاری از مومنان هندو خدابانو #شاکتی (ساتی) همسر دیگر لرد شیوا را نیز تناسخی از زندگی پیشین ماها پارواتی می دانند.

◽️ @Torecilik

👁‍🗨 یکی از وجوه تقدس لرد #شیوا در اساطیر #هند و تدین #هندو شخصیت "ناجی" او است. شیوا در روند اسطوره خلقت و تاریخ اساطیری کائنات، بارها این جهان را از فروپاشی و عدم محض نجات داده است. برای همین اکثر متون دینی او را از این قسم مدح و تقدیس نموده اند.

در ادامه خوب است با مفهوم #آستوترا آشنا شویم. آستوتراها اشعار و یا به صورت دقیق تر "ترجیع بند" های بلند در وصف خدایان و وجودان آسترال هستند. این اشعار بر خلاف #مانترا ها که اصیل و برخاسته از متون سانسکریت ودایی می باشند، از زبان عامه مردم سروده و در ستایش به خدایان قرائت می شوند.

آستوترای "شیوا پانچاکشارا" یکی از این اشعار معروف است که به مدح لرد شیوای ناجی می پردازد. گروه موسیقی "آگام" این آستوترای ریتمیک و اصیل را با نوایی زیبا و گیرا به آهنگ دراورده است.

با هم به این متن زیبا گوش فرا می سپاریم...

◽️ @Torecilik

👁‍🗨💢 "افسانه فولکلور و ادبیات حماسی" و "توره | اساطیر باستان" در یک پروژه تحقیقاتی تقدیم می دارند!

تفصیل کاملی از نگاه دیرینه بشریت به "اسطوره آفرینش". بسط تاریخ اساطیری پیش بینی شده در اساطیر ملل مختلف و بررسی متون مرتبط در ادبیات ملل. نگاهی نو به موضوع "اعصار چهارگانه خلقت" به شکلی که تا کنون ثبت نشده است!

با ما در این پروژه با مقالات موازی در هر دو کانال همراه باشید!

قسمت سوم: تفصیل و تشریح اعصار چهارگانه آفرینش در اساطیر #هند و دیانت #هندو

هشتگ اختصاصی پروژه: #اعصار_چهارگانه_خلقت

⚜@Legendfolkepic⚜

◽️ @Torecilik

👁‍🗨 برای اقوام #ارمنی از زمان دیانت پاگانیستیک این تمدن، بسیاری از خدایان باستانی #سانسکریت با اندکی تغییر در نام و توصیفات جزئی، قابل احترام بوده اند. شاید دیتی که در #هند، #سوریا و در ایران #خور نامیده میشد به صورت خدای بزرگ #آر یا #آرو (Arev) برای ارمنیان تجلی یافته است. چرا که توصیفاتی با تشابهات مشهود نسبت به همتایان سانسکریت خود دارد.

آرِو خدای بزرگ خورشید صاحب ارابه ای بود که توسط شیرهای نر آسمانی کشیده میشد (در این مورد کاملا مشابه توصیف مربوط به سوریا بوده است).

گفته شده برای آرو در آسمان توسط #آرامزد (خدای خدایان) مسیر ثابت حرکت در نظر گرفته شده بود تا آتش عظیم ارابه خورشید به زمین و مردم آسیب نرساند. اما او خدایی سرکش و فراموشکار بود. به همین علت یک بار که تصمیم گرفته بود با شمشیر آتشین خود شیرهای ارابه اش را به حرکت سریعتر وا دارد، شراره های آتش بر زمین فرو ریخته بود و تمامی کشت و زرع و گیاهان را سوزانده بود!

خدایان برای جبران زیان و تسلی درد انسانها از خدابانو #آناهیت کمک خواستند و او "باران" را بر زمین نازل کرد و اینگونه بود که باران آفریده شد و باعث سرسبزی و التیام زمین گشت.

◽️ @Torecilik

👁‍🗨 میدانیم قدیم ترین پانتئون در اعتقادات مردم بسیار باستانی #سانسکریت و پدران اقوام "هندو اروپایی" خدایان #ودیک (ودایی) هستند.

اینگونه نیست که خدایان ودایی شخصیتهای جدا از پانتئون متاخر #هندو و اساطیر #هند باشند. اما درجه اهمیت آنان برای هرکدام از اقوام مشتق شده از فرهنگ سانسکریت به شکل خاصی است. به گونه ای که برای اساطیر عصر #ایران کافرکیشی خدایانی همچون #میترا و #وایو و برای اروپاییان خدابانویی همچون #دانو در راس قدرت قرار گرفته اند.

اما خارج از همه این تواصیف شخصیت #آدیتی (مادرخدای ازل) برای تمامی این فرهنگها به گونه ای ایفای نقش داشته و هیچگاه به فراموشی سپرده نشد. وجود شخصیتی همچون #خائوس در اساطیر #یونان شاهد این مدعی است.

آدیتی برای اقوام سانسکریت مادر ازلیت و به نوعی شروع همه چیز بوده است. (البته شروع آن چیزی که وجود گیتی بوده است و جهان معنوی پیش از او نیز حیات داشته)

او مادر شاهنشاه خدایان یعنی #ایندرا است و فرزندان مهمی همچون خدایان #سوریا، #آگنی، #یاما و #وارونا است. توکل آدیتی بر مفاهیم کلی آفرینش همچون "آسمان" و "باروری" بوده است.

◽️ @Torecilik

👁‍🗨 #موسیقی اساطیری

می دانیم که لرد #شیوا آخرین نمود از تثلیث اصلی خدایان #هندو و اساطیر #هند یعنی #تری_مورتی و موکل بر مفاهیم "پایان" و "نابودی" است. او در تناسخی به نام #بایراوا در این مهم ایفای نقش می کند.

بایراوا را از ریشه #سانسکریت باستانی "بیرو" به معنای "وحشتناک" دانسته اند. او نمودی بسیار ترسناک است و وظیفه ای جز نابودی و پایان بخشیدن به تمام دوره کائنات ندارد.

گروه موسیقی "سِوِن" در ستایش این تظاهر از لرد شیوا، مانترای "کالابایراوام" را به زیبایی به سرود در آورده و در آلبومی از قطعات مرتبط که همگی سرودهایی عرفانی و مذهبی از سرتاسر ملل هستند منتشر نموده است.

با هم به این مانترای زیبا و مسحور کننده گوش فرا می سپاریم!

◽️ @Torecilik

👁‍🗨 می دانیم که به اعتقاد دیانت #هندو و اساطیر #هند، دهمین آواتار از لرد#ویشنو یعنی #کالکی تظاهر همان منجی آخرالزمان نوید داده شده در اغلب ادیان است. اساطیر هندی از نشانه های ظهور منجی بیان می دارند که طوطی زیبا و سپیدی به نام #شوکا نوید بخش آمدن او خواهد بود.

#شوکا از ده روز قبل از پای گذاشتن کالکی بر زمین در آسمان ظاهر می شود و با آواز پر سر و صدا و فرخنده خود مردم را از پایان عصر فلاکت و سختی و ظهور منجی باخبر می سازد و نویدبخش آمدن کالکی است. افسانه ها می گویند از پرهای این طوطی زیبا #سیندور بر زمین می ریزد و بویی خوش فضا را عطرآگین می سازد. احترام و تقدس طوطی از ارکان آیین هندو است.

▫️ @Torecilik

👁‍🗨 در آیین مسلک #هندو و اساطیر #هند عبادت بندگان بر خدایان به اوضاع متنوع انجام میشود. اما میتوان مرسوم ترین این ستایش ها را #پوجا دانست.

#پوجا لغتی #سانسکریت با بار معنایی ستودن و نوازش کردن است. به وقت اجرای پوجا مومنان در مقابل تندیس خدایان به تضرع می ایستند و راز و نیاز و تسبیح خود را با احترام بیان می دارند. باید بدانیم رسوم پوجا مخصوص وقت صبحگاه است و امکان دارد در خانه یا در معبد انجام شود. در این آیین به همراه ادعیه، اشعار زیبا و حتی بعضا با همراهی ساز و آواز به خدایگان تقدیم می گردد. همچنین بخور و عود سوزانده میشود و عطر خوش، نذر معبود مورد ستایش میشود. آب بر زمین ریختن، شست و شو و گل باران نمودن تندیس خدا و همچنین تقدیم نمودن شراب و شیرینی از ارکان ممکن در به جای آوردن پوجا می باشند.

از مشهورترین موارد پوجا بین مومنان هندو، پوجا به افتخار دو مادر خدای بزرگ یعنی #ما_دورگا و #شری_لاکشمی است.

▫️ @Torecilik

👁‍🗨 🙏🏼🙏🏼"توره | اساطیر باستان" با افتخار تقدیم می دارد!🙏🏼🙏🏼

رقص ها در طول تاریخ تمدن زیباترین شیوه انسانی در ستایش و بزرگداشت خدایان و قدرتهای ماورایی بوده اند. با هم به تماشا می نشینیم رقص زیبای #کاگرا از فرهنگ #هندو و اساطیر #هند در ستایش خداوندگار بزرگ تثلیث #تری_مورتی، لرد #شیوا با نام "شیوا شمبو" به معنای "شیوا، محبوب زیبا!"

▫️ @Torecilik

👁‍🗨 سفر کردن و کشف مسائلی که در فراسوی سایه بینش و آگاهی ما قرار دارند در ادبیات عرفانی بسیار حائز اهمیت بوده است. در ادبیات عرفانی نوع خاصی از سفر مد نظر است که در نهایت آن انسان به حقیقت درونی خویش پی میبرد و در اصطلاح "بیدار" می شود. به عبارت دیگر سفری درونی که موجب آشکار شدن رازهای درونی و نوع خاصی از آگاهی میشود. در طول تاریخ عارفان بسیاری سعی کردند با نمادگرایی های خاص خود اهمیت انجام این سفر درونی را نشان دهند، و به انسان متذکر شوند که فقط خوردن و خوابیدن و درگیر لذت های حاصل از زندگی شدن هدف زندگی بشر نیستند و هدف بزرگتری در پشت پرده آفرینش و تکامل انسان نهفته است.

در طول تاریخ فرقه های زیادی برای کشف رازهای روحی و ذاتی انسان شکل گرفتند. اما اکثر آنها محکوم و گرفتار سرنوشت یکسانی شدند که عبارت بود از سیاه نمایی های بسیار در عموم جامعه و منع شدن افراد از پیوستن به این فرقه ها. به عنوان مثال #کاتار ها که توسط کلیسای #کاتولیک کافر شناخته شده و به همین علت از شهر ها تبعید شدند و تعداد زیادی از آنها به دست کلیسا به قتل رسیدند و این مسئله باعث شد تا پیروان این فرقه و افرادی که تمایلاتی همانند آنها داشتند عقاید خود را پنهان نگاه دارند و از طریق قلب خویش پیرو شریعت عرفانی خود باشند.

اما این افراد بیکار ننشستند و به سبب فشار هایی که از طرف متعصبین بر آنها تحمیل شد مجبور به خلق زبانی سری شدند. زبانی که فقط افرادی که جویای حقیقی حکمت بودند قادر به رمزگشایی از مجازها، استعاره ها، کنایه ها و نماد های آن بودند. زبانی که در آثار آنها نهفته است. از جمله این افراد میتوان به "میکل آنجلو" و "دانته آلیگیری" اشاره کرد‌ که تمایلات عرفانی خود را به صورتی نامحسوس در آثار خود به نمایش میگذارند و پرده از شگفتی های شریعتی که در سینه خود نهان کردند بر می دارند.

این زبان سری در کشورهایی همانند ایران تبدیل به شعر می شود و شاعرانی همچون نظامی و عطار و فردوسی و مولوی هر کدام با شیوه بیان خود شروع به پرده برداری از تمایلات عرفانی خود میکنند.

در #شاهنامه #فردوسی ما شاهد پهلوانی با اراده و قدرتمند هستیم که برای نجات پادشاه باید در طی سفری سخت از هفت مرحله عبور کند. در داستان "هفت پیکر" از نظامی قهرمان داستان بهرام گور است که خود پادشاه است و در طی سفری عجیب و پر از رمز و راز باید از هفت گنبد عبور کند! و عطار که در منطق الطیر پرندگان را وارد سفری عرفانی میکند تا با طی کردن هفت وادی و تحمل رنج و سختی فراوان به #سیمرغ برسند که پادشاه پرندگان است.

الگوی خاصی در این داستانها رویت می شود و همگی آنها دارای تشابهاتی انکار ناپذیر هستند. سفر کردن، سختی کشیدن، پادشاه، و رسیدن به پادشاهی و هفت مرحله از جمله شباهت های این داستانها هستند!

ما در این مقاله دو قسمتی که بخش اول آن هم اکنون در اختیار شما قرار گرفته است قصد بررسی یکی از این آثار را که با بیانی خاص و پر از نماد و کنایه قصد بازگو کردن اهمیت سفر و کشف تاریکی های درونی را دارد داریم.

کتاب #سفر_به_غرب یا سفر به باختر که موسوم به شاعر و عارف بودایی چینی، وو چنگن (wu cheng'en) است یک شاهکار ادبی به تمام معناست. اگر به صورت سطحی و ابتدائی قصد بررسی این اثر ادبی را داشته باشیم ممکن است کتابی توصیه شده از سمت سیاستمدارن و در جهت توسعه بودایی گری باشد. اما ماهیت کتاب و داستانی که در خود دارد فراتر از اینهاست.

البته ما منکر این نمی شویم که این کتاب ستون های دین بودا را در چین و خاور دور محمکتر کرده است و با بهره گیری از نماد ها و اسطوره ها و حالت بیان و داستان سرایی رایج در آن منطقه باعث ارتباط بیشتر مردم و اندیشمندان با شریعت بودا شده است و پذیرش این شریعت از سوی مردم را آسانتر کرده است و به این ترتیب سختی های گسترش این شریعت را هموار تر کرده است.

داستان سفر به غرب، داستانی است که سفر ماجراجویانه راهب بودایی، #تانگ_سانگ یا "سوان زانگ" به همراه سه محافظ و همراه وفادار را به سمت #هند یعنی زادگاه #بودا برای یافتن کتیبه ها و متون دینی مقدس (#سوترا) بودایی روایت میکند.

این سفر ابتدا در غالب ماموریتی است که از طرف بودا به سوان زانگ ابلاغ می گردد. ولی کم کم با رخداد حوادث عرفانی و سختی ها و تحولاتی که این سفر برای سوان زانگ به همراه می آورد واو متوجه می شود ماهیت این سفر فقط یافتن کتیبه های دینی (سوترا) نیست...

▫️ @Torecilik

👁‍🗨 #موسیقی اساطیری

خدابانو #دورگا در اساطیر #هند و دیانت #هندو از تناسخهای اصلی شخصیت تثلیث #تری_دوی یعنی #پارواتی است و به شکل خدابانوی نورانی و والاتبار مرتبط با مفاهیمی چون "افتخار" و "پیروزی" و "پاکدامنی" نمود می یابد.

مانترای #ناندینی از این خدابانو با صفت "دختر کوهستانها" یاد می کند و با زبان #سانسکریت بسیار باستانی این خدابانو را به ده ها نام و توصیف زیبا می خواند. این مانترا از باستانی ترین اشعار به جای مانده از زبان حقیقی سانسکریت باستانی است.

مانتراخوان معروف "راجالاکشمی سانجای" این مانترا را با لحنی گیرا و جذاب به آواز درآورده است. با هم به این اذکار مقدس گوش فرا می سپاریم!

▫️ @Torecilik

👁‍🗨 شاید بتوان اساطیر تمدن #هند را به دو عصر اصلی اساطیر #ودیک و دیانت #هندو تقسیم نمود.

خدایان و موجودات آسترال ودیک همان وجودانی هستند که تمامی مردمان #سانسکریت در روزگاری بسیار دور آنان را می پرستیده اند. خدایان مشهوری همچون #میترا، #ایندرا و #وایو در این دسته جای می گیرند که در دورانی باستانی مورد احترام ایرانیان و هندیان بوده اند.

لرد #وارونا پروردگار اقیانوس و تمام آبها از جمله خدایان بزرگ و مشهور پانتئون ودیک از اساطیر هند است. او حاکم بر قدرت تمام آبهای روی زمین و درون دریاهاست و آسمان به دستور وی باران را فرو میریزاند. انعکاس سیمای پهناور وارونا بر پهنه آسمان توجیهی اساطیری به نقل از #ریگ_ودا برای رنگ آبی آسمان هنگام روز است. چرا که #سوریا خدای خورشید هر روز در عبورش از پهنه آسمان با فرستادن انوار خود بر دریا او را ستایش می گوید و وارونا برای جواب به این تهنیت نور سوریا را به آسمان بازتاب می دهد!

▫️ @Torecilik

👁‍🗨 معروفترین آواتار و شکل پرستش لرد #شیوا خدای بزرگ تثلیث #هندو، او را در آرایش اصلی خود سوار بر ورزای سفیدش یعنی #ناندی نشان می دهد.

ناندی گاومیش سپید زیبا و مقدسی است که سراپا با طلا و جواهرات زینت داده شده و شاخهایی بلند و نوک تیز و سیاهرنگ که برق می زنند دارد. او در جای خود جدای از صاحبش تقدسی والا دارد. حتی گاها او را در ترکیب با لرد شیوا به صورت خدایی چهار دست و گاو سر می یابیم!

ستایش ناندی همان موضوعی است که باعث شده بسیاری از مردم جهان با بی اطلاعی و نگرشی تنگ نظرانه هندوان را گاوپرست و خدای فرهنگ #هند را گاو بپندارند! این در حالی است که خدای اصلی، لرد شیوای سوار بر ناندی است و حتی این شکل هم فقط یک آواتار از نوزده شکل پرستش شیوا و شیوا یکی از خدایان بسیار متعدد هندو است.

▫️ @Torecilik

🔗 Torecilik.IR