توره | اساطیر باستان

👁‍🗨 می دانیم که به اعتقاد دیانت #هندو و اساطیر #هند، دهمین آواتار از لرد#ویشنو یعنی #کالکی تظاهر همان منجی آخرالزمان نوید داده شده در اغلب ادیان است. اساطیر هندی از نشانه های ظهور منجی بیان می دارند که طوطی زیبا و سپیدی به نام #شوکا نوید بخش آمدن او خواهد بود.

#شوکا از ده روز قبل از پای گذاشتن کالکی بر زمین در آسمان ظاهر می شود و با آواز پر سر و صدا و فرخنده خود مردم را از پایان عصر فلاکت و سختی و ظهور منجی باخبر می سازد و نویدبخش آمدن کالکی است. افسانه ها می گویند از پرهای این طوطی زیبا #سیندور بر زمین می ریزد و بویی خوش فضا را عطرآگین می سازد. احترام و تقدس طوطی از ارکان آیین هندو است.

▫️ @Torecilik

👁‍🗨 اگر بخواهیم حق مطلب را راجع به بخور و بوی خوش بیان کرده باشیم، باید سفری خیالین به #هند را آغاز کنیم. تمدنی که مهد رنگ و نقش و نگار، ادویه های خوشبو، عود و عنبر و بوی خوش است! بیشترین اهمیت استفاده از بخور را بی شک باید از دیانت #هندو انتظار داشته باشیم. جایی که هیچ نذری به درگاه خدایان پسندیده تر از عود و بخور تلقی نمی شود.

برای مسلک هندو تعداد روایح مورد استفاده در معابد بسیار زیاد است. اما از میان آنان باید به پنج رایحه اشاره کنیم که والاترین و برترین هستند و هر کدام به شکل خاص نذر یکی از صور خدایان می شوند. این پنج رایحه را حتی بعضا "پنج رایحه مقدس" می نامیم. از میان این روایح والاترین و بهترین بخور چوب #سندل است. چوب معطر درخت سندل در ساخت عود به کار میرود و به اصطلاح #سانسکریت "چاندان" یا "چندان" نامیده می شود. چندان را شاید بتوان حتی در مرتبه یک دیتی محافظ و پاک گرداننده معابد به شمار اورد. رایحه پاک و مقدس و تلخ سندل را اصطلاحا "پوجا ساماگری" لقب داده اند که به معنای "محبوب شاه" است! چرا که این عود مخصوصا به افتخار خدای پیل سر خوشبختی یعنی #گانش ساخته شده و به ساحت وی تقدیم می گردد. رایحه بعدی از مجموعه پنج عطر مقدس، عطر #مشک است. تقدس معروف مشک با خاصیت بیدارسازی ضمیر ناخودآگاه متوجه "بوله نات"، لرد #شیوا خدای بزرگ تثلیث تری_مورتی است. رایحه سوم از این دسته گیاه #اسطوخدوس است. گلهای بنفش و خوشبوی اسوخدوس نوید بخش آرامشی از جانب لرد #ویشنو، بزرگترین خدای دیانت هندو هستند. رایحه چهارم از مجموعه روایح مقدس مربوط به #موگرا یا گل "یاس" است. بوی شیرین و شاهانه یاس به طور بخصوص به خدابانوی زیبا #لاکشمی تقدیم می شود تا توجه خدابانو را به ارمغان آورده و باعث فزونی ثروت و مکنت شوند. آخرین رایحه از روایح مقدس، ادویه قرمزرنگ و خوشبو یعنی "شنگرف" یا #سیندور (هندی) است که به عمده ترین خدابانوی هندو یعنی #دورگا تقدیم گشته است. فرماندهان جنگی پیش از نبرد از این ماده بر زره خود برای جلب رضایت خدابانوی جنگ و خونریری بهره می جستند. اما عطر سیندور به دیگر تناسخ دورگا یعنی خدابانو #پارواتی نیز تعلق دارد. پس به همان اندازه که عطر جنگ می باشد، رایحه عشق نیز هست! این موضوع سیندور را به مهمترین نماد مراسم ازدواج و به نشانی برای متمایز شدن زوجین از افراد مجرد بدل نموده است. چرا که آخرین عمل در مراسم عروسی این است که عشاق پیشانی یکدیگر را با خالی از سرخی سیندور مزین کنند و پس از آن به لطف خدابانو پارواتی تا پایان عمر در کنار یکدیگر بمانند.

به جز مواردی که از آنان سخن رفت ادیان با پایه اعتقادی #شامانیسم نیز ید طولایی در ساخت و استفاده از بخور داشته اند! تمامی قبایل سرخپوست بومی #آمریکا، از #هاون و #شایان گرفته تا #آزتک ها و #مایا ها، از شمال تا جنوب برای جلب رضایت و برقرای ارتباط با ارواح باستان و خدایان آسمانی از بخور و دود خوشبو بهره می جسته اند. گیاهانی همچون #کانابیس (حشیش شاهدانه) و #کاکائو به عنوان مقدس ترین بخورات اقوام سرخپوست استفاده میشد. همچنین #اینکا ها با روایح خنک و جادویی #اکالیپتوس و پوست درخت #بید آشنا بوده اند و از آنها در مناسک مذهبی و درمان بیماران بهره می جستند.

برای اقوام شامانیست آسیایی نیز همین قواعد برقرار بود. دیانت #تائو در تمدن #چین از عود و مشک و عنبر برای به جریان انداختن انرژی #چی بهره می جستند و این بخورات نقش اصیلی را در مسلک #فنگ_شویی بازی می کرده اند. برای اقوام #تورک باستانی نیز دانه های #اسپند و #کندر بخورات اصلی محسوب میشده. شامان های تورک از اسپند برای رفع بدیمنی و معطر ساختن آتش مقدس بهره می جستند و دود زرد کندر برای اقوام تورک نمادی برای اطلاع از شروع جنگ و مدد خواستن از سوی خدایان بوده است.

▫️ @Torecilik

👁‍🗨 شاید در شجره دیواناگری و تبار خدایان #هندو، #گانش به عنوان خدایی در نسلهای دوم یا سوم مطرح شده باشد. اما به جرئت می توان او را محبوبترین و پر پرستنده ترین خدای دیانت هندو و اساطیر #هند دانست.

#گانش، #گانپاتی یا به اصطلاح #بابا یا #گانپاتی_بابا، از بزرگترین و مشهور ترین خدایان هندوست. او به اعتقاد جامع هندوان فرزند لرد #شیوا و همسرش #پارواتی است. اما در اینکه او قبل از برادرش #اسکاندا (یا #موروگان) متولد شده یا پس از او، اختلافاتی وجود دارد. در هر صورت بنا به نظر جمیع گانش از اهمیت بسیار والاتری نسبت به اسکاندا برخوردار است.

گانش را خدای "مشکل گشا" دانسته اند. او حامی هنر و دانش است. نام او معنا و معادل "هوش" و "درایت" دانسته شده و ستایش او منتهی دعای بندگان است. پرستندگان گانش او را برای رسیدن به خوشبختی و مقصود در عشق و طلب علم و هنر عبادت می کنند و به درگاهش نذوراتی از گل و میوه و عطر و عود و ادویه جات و جواهرات تقدیم می نمایند. او از رقص و نقاشی و مجسمه سازی و خواندن کتاب با صدای بلند بسیار خشنود میشود و دوست دار رنگهای زیبا، روایح شیرین و روح نواز و طعم تند غذاها و ادویه هاست!

اصلی ترین منبع مطالعاتی دیانت هندو در باب گانش، کتاب باستانی #گانشا_پورانا است که شامل مطالبی در باب شناخت اساطیر و افسانه های مربوط به او و شرحی بر نحوه عبادات و مناسک و نگهداری معابد گانپاتی است.

جالب است بدانیم که گانش فیل سر تنها خدای هندو است که همچون خدایان مصری سر حیوان و بدن انسان دارد که البته این موضوع دلیلی شایان توجه را مطرح می کند و در پیشینه آن داستانی جذاب نهفته است.

طبق پورانا، گانش حاصل عنصر خالص "عشق" از سوی مادرش #پارواتی (خدابانوی عشق) است و در این مورد خاص لرد شیوا دخالتی در تولد این فرزند نداشته. بدین دلیل گانپاتی را در تمامی اساطیر نمونه بی نظیری از سرسپردگی و عشق و تسلیم محض در برابر مادرش می یابیم. اساطیر گفته اند که روزی پارواتی گانش را همچون نگاهبانی بر خود می گمارد تا گاهی که در حوض مرمر شاهانه اش در حال استحمام است، کسی بر حریمش ورود نکرده و خلوتش را بر هم نزند. بنابراین گانش حتی وقتی که پدرش قصد ورود به حمام را داشته در مقابل وی ایستادگی نموده و به او اجازه ورود نداده است. شیوا نیز در نتیجه خشم ناگهانی سر گانش را از بدنش جدا می کند، اما سپس پشیمان می شود و در مقابل گریه و زاری جگرسوز پارواتی تصمیم میگیرد جانی دوباره به پسرش ببخشد. بنابراین به جای سر گانش که پس از جدا شدن همچون بخار لطیف خوشبویی به آسمان صعود کرده بود، سر یک فیل سپید و زیبا را انتخاب کرده و بر گردن پسرش می نشاند و با قدرت خود دوباره او را زنده می کند. به همین دلیل گانش همواره با سر یک فیل زیبا و با چهره ای آراسته تصویر می شود.

اگر به نگاره های به جای مانده از گانش بنگریم در کنار او چندین عنصر قابل توجه را می یابیم. در یکی از چند دست خدای پیل سر معمولا ظرفی از شیرینی دارچینی تصویر میشود که غذای مورد علاقه وی است! در دست دیگرش یک گل لوتوس یا نیلوفر آبی به نشانه عشق از سوی مادرش میبینیم و در دستی دیگر یک تبرزین به نشانه اطاعت از امر و صلابت پدرش. در مقابلش همواره طبق هایی از گل و عود و #سیندور (ادویه خوشبو و قرمز رنگ فرهنگ هندو که نشانی از خوشبختی است) نقش شده و گاها موشی در کنارش تصویر شده که پورانا وی را به زبان #سانسکریت باستانی #موشاکا نامیده است و به عقیده اسطوره شناسان نشانه ای از این است که مشکلات و حاجات پرستندگان برای گانش بزرگوار همچون موشی کوچک در برابر هیبت فیل ظاهر می شوند و به راحتی از بین رفته و براورده می شوند. امکان دارد در برخی نگاره ها دو همسر گانپاتی نیز در دو سویش نقش شده باشند. این دو خدابانو که به صورت دو روح پاک و انتزاعی در نظر گرفته می شوند #ریدهی و #سیدهی نام دارند و نماینده ای از صفت "دانش" و "هنر" از نزد همسرشان هستند.

نماد و مانترای مقدس #اوم به عنوان نمایانگری از گانش مورد قبول تمام هندوان است و توکل او را بر چاکرای اول یا چاکرای پایه (#مولادرا) دانسته اند که در تنظیم تمایلات و نیازهای پایه جسمانی تاثیرگذار است.

▫️ @Torecilik