Pazudharma

🖋چرا حركت و اعتراض مردم ايران را مي توان يك جنبش اجتماعي(social movement) دانست؟

🔳 جنبش هاي اجتماعي زماني شكل مي گيرند كه شيوه ي توزيع #قدرت، قوانين جامعه و يا تصميمات اتخاذ شده از سوي سياستمداران نتواند مسايل جاري را حل و نيازهاي اكثريت مردم جامعه را برآورده كند.

▪️جنبش هاي اجتماعي طولاني، بادوام و درازمدت هستند.
▪️جنبش هاي اجتماعي مصمم و هدفمند هستند.
▪️اين جنبش ها برخلاف رفتارهاي جمعي يا شورش كه ساختار منسجمي ندارند، ساختارمندند.
▪️جنبش هاي اجتماعي تعداد زيادي از مردم را درگير مي كند.

🔳 از اينرو، نسبت دادن اين مفهوم به حركتِ مداوم و هدفمند و منسجم و گسترده ي مردم بسيار درست و علمي است. احساس بي عدالتي بنيان و اساسِ جنبش هاي اجتماعي را تشكيل مي دهد.

🔳 از اهدافِ اصليِ جنبش هاي اجتماعي به وجود آوردنِ تغييرات اجتماعي است و تنها يكي از كارهايي كه مي توانند از آن طريق به هدف خود برسند، برگزاري تظاهراتِ اعتراض آميز است تا قدرت خود را به رخ سياستمداران و صاحبان قدرت بكشند.

🔳 صدالبته كه افراد ديگر مي توانند بدون آن كه فعاليت چشمگيري داشته باشند، با كُنش گران اصلي احساس تعلق كنند؛ مانند #بازيگرهايي كه گويي تنها كارشان پيگيري اخبار به منظورِ توييت كردن يا استوري گذاشتن در قالب پاسخ است؛ پاسخ هايي كه، با كمي دقت، در متداول ترين سطح از آه و ناله و نفرين هاست.

🔻و شوربختانه، در اين جنبشِ تاريخي، برخي #رسانه ها فقط به دنبالِ برجسته كردنِ همين پاسخ هاي توخالي، پوچ و كليشه اي هستند؛ اين در حالي است كه ما، حتي در ميان و مركزيتِ اين جنبش، مطالبِ علمي و اصوليِ بسياري براي آموختن داريم تا پيروزي قطعي تر و نزديك تر و، با هزينه هايِ جاني كمتري همراه باشد.

#ميهن#وطن#ايران#كردستان#لرستان#خوزستان#سيستان_و_بلوچستان#مازندران#اصفهان#آزادي#آگاهي#زن_زندگي_آزادي#شعور#پازودارما

@Pazudharma

🖋درشکه، اسب، نقش جهان- نوستالژی!

◀️ «گروهی از دوستداران شهر تاریخی اصفهان هم زمان با « روز اصفهان » در یکم آذرماه سال 1388 خورشیدی، با آگاهی از وضعیت فعلی این شهر کهنسال و نگرانی از مخاطرات روز افزونی که میراث فرهنگی و طبیعی اصفهان را به عنوان «میراث مشترک بشری» تهدید می کند، برای پیگیری همه جانبه مسائل مربوط به اصفهان، تصمیم به ایجاد «انجمن دوستداران اصفهان» گرفته اند.»

◀️ این انجمن با اعلام مخالفت خود نسبت به #حذف_اسبها از میدان #نقش_جهان، #درشکه_اسبی را مربوط به #تاریخ و #نوستالژی این میدان عنوان کرده است.

◀️ ولی آیا به راستی وجود درشکه های اسبی در قرن بیست و یکم و در سال 1397 به نوستالژی مربوط است و آیا برای حفظ این احساس، ما ناگزیریم که درد و زجر و خون و گرسنگی و تشنگی و خستگی را به حیوانی چون اسب تحمیل کنیم؟

◀️ در قرن 17 میلادی بود که یک پزشک سوئیسی مفهوم نوستالژی را در حکم یک اختلال مرضی برای #سربازانی مطرح کرد که از کشورشان دور بودند. در واقع او این گونه مطرح کرد که سربازان به دلیل دور بودن از #وطن نشانه هایی از یک نوع بیماری در خود نشان می دهند که همان نوستالژی است. نشانه های این بیماری با افزایش #پدیده_مهاجرت در چهار دهه گذشته حتی ممکن است در افرادی که ترک وطن کرده اند بروز کند.

◀️ نوستالژی نوعی #ایدئولوژی است که در گذشته قرار دارد و باید دید آیا این گذشته می تواند در آینده بسط و گسترش یابد؟ به بیانی بهتر، زمانی که ما از نوستالژی سخن می گوییم در واقع به چیزی اشاره می کنیم که در زمان حال وجود ندارد و ما خواهان آن چیزی در زمان حال یا آینده هستیم که در گذشته قرار داشته است.

◀️یکی از بحث های جدی در مفهوم نوستالژی بحث #ارزش_کاربردی در برابر #ارزش_مبادله کالاست. در برخی جوامع کوچک و محدود کالاها را در برابر کالا و براساس ارزش کاربردی مبادله می کردند و در جوامع بزرگ و پیجیده، کالاها را در برابر پول و بر اساس ارزش مبادله انتقال می دهند. #اسب به مثابه «کالایی» که خدمت او هر روز در حال مبادله با پول است چه نقشی در بحث نوستالژی دارد؟

◀️ در واقع، ما زمانی می توانیم از نوستالژی سخن به میان آوریم که دیگر آن گذشته وجود نداشته باشد! ساده تر بگوییم: ما حس نوستالژی برای چیزی داریم که بوده ولی الان دیگر نیست. ما یادآور و قدردان چیزی هستیم که چون دیگر وجود ندارد ارزش دارد و ما را به حسرتی از گذشته در زمان حال یا آینده می رساند.

◀️ استفاده از درشکه اسبی در میدان نقش جهان که خودِ همین میدان بدون حضور زجر و درد اسب ها، تاریخ را در خود دارد و می تواند برای هر ایرانی چه داخل و چه خارج از کشور آن حس خاص نوستالژی نسبت به اصالت و تاریخ را به وجود آورد، آیا ضرورتی دارد؟ آیا اساسا اگر اسب هایی که هم به دلیل کهولت سن دیگر توان دوران جوانی را ندارند و هم به واسطه عدم رسیدگی و نادیده گرفتن در وضعیتی بسیار دردناک، مسافران/#گردشگران را به این سو و آن سو می برند، از این میدان حذف شوند و دوران بازنشستگی خود را در محیطی آرام و دلنشین سپری کنند حس نوستالژی ما ایرانی ها از بین می رود و از گذشته و تاریخمان چیزی باقی نمی ماند؟!

◀️ اگر نوستالژی را به معنی یک #عشق یا #علاقه به گذشته تعبیر کنیم که در زمان حاضر وجود ندارد و از دست رفته است، به نظر می رسد این اسب های نقش جهان و #بازار_بزرگ_تهران هستند که باید نشانه های این بیماری را در خود نشان دهند نه انسانی که روزگاری بر درشکه ای سوار بوده که او حمل می کرده است!

◀️ به هر روی، در طرح این ادعا که درشکه های اسبی اصفهان ریشه در تاریخ و نوستالژی این شهر دارند بهتر است ارتباط این مفهوم با زندگی روزمره، زندگی شهری و زیباسازی مادی و معنوی آن و ارتباط آن با دنیای مدرن و غیرمدرن بیشتر و عمیق تر بررسی شوند چرا که در غیراین صورت وارد عرصه ای از #گفتمان مرتبط با نوستالژی خواهیم شد که به جای در نظر گرفتن واقعیت هایِ علمیِ مبنی بر احساس درد در حیوان، به کاربرد #زور و #خشونت منجر می گردد.

◀️ اگر یک انسان، بدون توجه به #زبان و #فرهنگی که دارد، بر درشکه ای سوار شود و متوجه نشود که اسبی که او را حمل می کند رمقی برای حرکت ندارد، پای او زخمی و خونی است، چشمهایش دردی عمیق را فریاد می زند و از تکرار هر روزه و هر ساله ی این دور زدن ها درمانده شده است، بی گمان، خیلی در قیدوبند تاریخ و نوستالژی هم نخواهد بود!

https://t.center/pazudharma

🇮🇷 وطن را دریابیم.

🖋 همان طور که #شکار باعث #حفاظت نمی شود، #جنگ باعث #صلح نمی شود.

🖋 #خشونت، خشونت به همراه دارد و در نهایت، راه به جایی سودمندنمی برد.

🖋 #مطالبه_گری با #شورش در معنا و مفهوم و شکل بیرونی بسیار متفاوت است!

🖋با مطالبه گری می توان مذاکره کرد و راه هایی برای برون رفت از بدترین و وخیم ترین شرایط به دست آورد. با #شورش نمی توان...

🖋فارغ از تمام موضوعات امروز #جامعه، #وطن را دریابیم... که وطن اصل است.

https://t.center/pazudharma

به گزارش #پایگاه_خبری_سازمان_های_غیردولتی_ایران(#وطن)؛ فلور خواجوی گفت: متن تهیه شده توسط #خبرنگار روزنامه #همشهری در باره حمله #سگ های آزاد بدور از جانب نگری نبوده است و باید در این رابطه با امانت داری #خبر نقل می شد که از #تشویش_افکار_عمومی جلوگیری کند تا راه و روش صحیح زندگی در کنار این حیوانات در پیش گرفته شود. وی ادامه داد: شاید در بین تمام اخبار ناخوشایندی که این روزها در فضای #جامعه منتشر می شود، نوشتن جوابیه ای برای خبر «پسربچه ای که مورد حمله 4 سگ وحشی قرار گرفت» و اخبار مشابه با این خیلی مهم به نظر نرسد. ولی اگر این حادثه آنقدر مهم بوده که #خدیجه_ستارزاده، خبرنگار ، درباره آن قلم فرسایی کرده و کانال های تلگرامی مانند «#مردم_شمال» و «#خبر_ویژه» آن را بازنشر و «#اخبار_تهران» فیلم یورش «سگ های ولگرد به #دماوند» را منتشر می کند، بنابراین می توان نتیجه گرفت که ارائه پاسخ به این خبر هم می تواند مهم تلقی شود. انتظار انتشار این یادداشت از سوی منابع خبری مورد اشاره در بالا را نداریم ولی اگر به چنین اقدامی مبادرت کردند، بر ما واجب است تا همین جا و پیشاپیش از روحیه نقدپذیری آنها متواضعانه #قدردانی کنیم. خواجوی تصریح کرد: ضمن اظهار تاسف و #همدردی با «حسین» و خانواده محترم او، در شرح صحنه «حمله سگ های گرسنه» شیوه نگارش طوری است که گویی نویسنده از همان دقایق اولیه در محل حضور داشته و همه چیز را به چشم دیده است! حتی اگر «حسین» بعد از آنکه به هوش آمده و به شرح ماوقع پرداخته باشد، ماجرا می بایست بر نقل قول استوار باشد! به اعتقاد خبرنگار این خبر، آیا حس گرسنگی سگ ها با حمله به این نوجوان دوازده ساله برطرف شده است؟! این فعال حقوق حیوانات یاداور شد: در بند دوم ماده 26 «#حقوق_بشر» آمده است که «آموزش و پرورش باید طوری هدایت شود که شخصیت انسانی هر کس را به حد کمال رشد آن برساند و احترام حقوق و آزادی های بشر را تقویت کند. آموزش و پرورش باید حسن تفاهم، گذشت و احترام عقاید مخالف و دوستی بین تمام ملل و جمعیت های نژادی یا مذهبی و همچنین توسعه ی فعالیت های ملل متحد را در راه حفظ صلح تسهیل و ترویج نماید.» و کمی آن سوتر، در موسسه «پیو» به دو اصل مهم برای روزنامه نگاری اشاره شده که «رسیدن به حقیقت» و «اثبات حقایق» را از جمله اولین وظایف روزنامه نگاران دانسته است. وی تاکید کرد: بعنوان مدافع حقوق حیوانات، ضمن پایبندی به ماده حق آموزش در «حقوق بشر» و «حقیقت مداری» خود را موظف به دفاع از حیوانات می دانم البته نه در برابر انسان، که در برابر نشر اخبار با پیام های مغرضانه و تشویش اذهان عمومی! خواجوی تشریح کرد: #سگ هایی که در مقیاسی وسیع از آنها با پسوند بسیار اشتباه «#ولگرد» نام برده می شود در بیشتر نقاط دنیا نزدیک انسان زندگی می کنند. بر همگان واجب است که دیر یا زود بدانیم هیچ حیوانی «ول» نمی گردد! همه آنها در چارچوب #قوانین_طبیعی زندگی خود مشغول انجام کاری هستند که #شناخت و #درک آنها نیازمند تحقیقات میدانی و علمی است. خوب است بدانیم یکی از پدیده های نوظهور که در نتیجه توسعه #شهرنشینی رخ داده، دیده شدن بیشتر همین حیوان اهلی در کنار انسان است. مشاهده چندین سگ کنار یکدیگر نشانه «حمله» نیست، بلکه نشان از زندگی گروهی آنها دارد. حضور سگ شامل معایب و محاسن زیادی است از جمله نقش همدمی او، تامین امنیت، همکاری و کمک. سهم آنها در حوادث طبیعی مثل #زلزله_بم، #ورزقان و #سقوط_بهمن مبارک آباد و یا غیرطبیعی مانند «#پلاسکو» بر هیچ کس پوشیده نیست. در کنار تمام این نقاط قوت، افرادی نیز وجود دارند که بنابر باورهای #فرهنگی، #دینی و #نگرش های اشتباه وجود این گونه را نمی پذیرند. با این وجود، ضروری است بدانیم که انواع خشونت با این حیوان بطور خاص و همه حیوانات بطور عام، کشتار غیرانسانی سگ های آزاد چه در مناطق #روستایی و چه #شهری، تبعات بسیاری داشته و گاهی حتی در مورد جلوگیری از افزایش جمعیت و حتی برای بیماری های مشترک بین انسان حیوان نتیجه ای کاملا عکس می دهد. درنتیجه، انتظار می رود همانند هر مشکل اجتماعی دیگر، در مواجهه با تمام سگ هایی که بصورت آزاد در محیط های روستایی و شهری زندگی می کنند، از راهکارهای علمی واخلاقی استفاده کرد تا انسان و حیوان، هر دو، بتوانند در شرایط فراهم شده زندگی امن و سالمی داشته باشند. فرهنگ سازی و #مدیریت نحوه رفتار با تمام حیوانات وظیفه ای است که تنها با همکاری صادقانه و دلسوزانه #نهادهای_دولتی ذیربط، سازمان های #مردم_نهاد غیردولتی، فعالان علم محور و اخلاق مدار این عرصه و مردم امکان پذیر خواهد بود. ترویج این واقعیت ها برعهده #خبرنگاران و #روزنامه_نگاران است. #اصحاب_رسانه موظف به آموزش صحیح و علمی موضوعات به مخاطبین میلیونی و در دسترس خود هستند. آنها اگرچه مجاز به طرح برداشت ها و نظرات شخصی خود هستند، ولی این امر نباید به آنها مجوز سوگیری برمبناي