Pazudharma

رانندگی به خودیِ خود یک کار تلقی می شود که نباید هم زمان با آنها کارهای دیگری مثل خوردن، آشامیدن و حتی صحبت هایی که تمرکز را بر هم می زنند انجام شوند. #سفر را نه تنها برای خودمان که برای تمام #موجودات_زنده و #راننده های پشتِ سر دلنشین و بی خطر کنیم. قبل از شروع و در حین #رانندگی از #مشاجره پرهیز کنید؛ قبل از شروع رانندگی تمام تصمیماتِ لازم را بگیرید تا در طول آن با #آگاهی عمل کنید. در هنگام #رانندگی و به ویژه در #سفرهای_نوروزی آهسته و با احتیاط برانیم تا در مواجهه ی ناگهانی با انسان-حیوان-خودرو کنترل امور در دستانِ شما باشد و به درستی عمل کنید. چشم ها را از روبرو برندارید! تابلوهای راهنمایی و رانندگی، مناظر و رنگ ها حرف های بسیار با شما دارند...! سفر به سلامت

حمایت «بی هویت» چیست؟

#هویت_اجتماعی احساسی است که افراد نسبت به خود دارند. به عبارت دیگر، تعریفی که فرد از چه یا که بودن خود دارد همان هویت اجتماعی است. هویت های اجتماعی منبع اصلی نقشه های عمل ما هستند و به ما کمک می کنند تا تصمیم بگیریم چه کاری را انجام دهیم و یا چه کاری را انجام ندهیم. آنها فراهم آورنده ی معیارهایی برای #ارزش_گذاری رفتارهای واقعی ما هستند و ما را وادار می کنند تا درباره ی خود احساس خوب یا بد داشته باشیم.
اما رفتارهای واقعی ما در فضای #حمایت_از_حیوانات در ایران چگونه است؟ و چه نمادها و نمودهایی آن را از حمایت در سایر کشورهای دنیا متمایز- و تاسف برانگیز- می کند؟
قبل از هر چیز و شاید زیربنایی ترین عامل «بی هویت» بودن حمایت در ایران روشن نبودن #موضع حامیان با شیوه ی حمایت خودشان است. این که حامیان چه به صورت فردی و چه گروهی(باند) فقط از #سلایق و #علایق خود در فعالیت خود بهره می گیرند و با هرگونه #رویکرد_علمی مخالف بوده و #مقاومت نشان می دهند. شوربختانه، #آسیب_شناسی نحوه ی ابراز مخالفت ها در عرصه حمایت/حفاظت از حیوانات و #محیط_زیست بطور کلی با #خشونت های کلامی بسیار همراه است و گاهی، از حد متعارف خارج شده و به بی حرمتی نیز می انجامد.
این ابتدایی ترین حلقه در شکل گیری حمایت «بی هویت» خود زمینه ساز حلقه های بعدی است. بطوری که #گفتگو و مذاکره جای خود را به #مشاجره و #فحاشی در صفحات مختلف مجازی_ يعني تنها جايي كه اين روزها ارتباطات اجتماعي نمود مي يابند!- می دهد. پیامد این، ظهور و بروز اختلافات شخصی و سلیقه ای و در نتیجه، #افشاسازی و #حاشیه_پردازی و حاشیه روی است كه اين هم طرفداران بسيار دارد. اینگونه است که تمام حامیان «بی هویت» در فضای حمایت «بی هویت» ساعت ها سرگرم می شوند و از آن سو، #آمار حیوانات امداد شده در مقایسه با کلِ درخواست های اعلام شده کم و کمتر می شود! کیفیت و سرانجامِ موارد امداد شده نیز خود حدیث مفصل دارد...
حال، سوال این است که بر مبنای این حمایت «بی هویت» ما چگونه قادر خواهیم بود معیارهایی برای ارزش گذاری رفتارهای واقعی بیابیم؟!
#تعبير_ما_از_حمايت_چيست؟!
https://t.center/pazudharma

«انسان ها به همدیگر کمک نمی کنند درصورتی که یه حیوون رو آوردن باهاش زندگی انسانی میکنن درصورتی که به طبیعت تعلق دارد.» و «آدم ها را رها کردیم توی طبیعت و حیوانات را آوردیم توی جامعه ی انسانی.» «اینکه این همه هزینه کنی واسه یه حیوون، بده به یه انسان که شرمنده زن و بچه نشه»...
همه ما، این جملات و یا گفته های مشابه را زیاد شنیدیم. این جملات در هنگام کمک/غذا دادن/نگهداری #حیوانات حتی بیشتر و شاید خشن تر هم شنیده می شود. ولی هنگام رویارویی با چنین سوالات یا برخوردهایی چه باید کرد؟

#سکوت!

شاید سکوت یکی از بهترین پاسخ هایی باشد که بتوان به چنین طرز #تفکری-بطورکلی- داد. زیرا ما نمی توانیم برای مردم #معترض، از هر #قشر و #طبقه_اجتماعی و با هر سطح #تحصیلات و #باورهای_فرهنگی و #مذهبی که باشند، در زمانی بسیار کوتاه توضیح دهیم که:

#انسان، تنها حیوانی است که برای بقای خود از #الگوهای فرهنگی پیروی می کند. آنچه #فرهنگ را از دیگر الگوهای زندگی متمایز می کند این است که فرهنگ از طریق #یادگیری به دست می آید. انسان یاد می گیرد و از #عقل و #هوش خود استفاده می کند. در مقایسه با اکثر حیوانات، انسان حیوانی است که پس از تولد کاملا ناتوان است و نمی تواند بدون کمک دیگران به زندگی خود ادامه دهد.

ما فقط زمانی از تاثیر فرهنگ خود آگاه می شویم که به طور ناگهانی با فرهنگ متفاوتی روبرو می شویم و رفتارهایی را مشاهده می کنیم که متفاوت از رفتارهای ماست(بطور مثال رفتار مردم با حیوانات در کشورهای مختلف). باورهای #دینی و مذهبی یکی از #عنصرهای مهم تشکیل دهنده فرهنگ است. ارزش ها نیز همین گونه است. به همین دلیل در کشور ما باور به «#نجاست» سگ(خواه از سوی دوستداران حیوانات اثبات شده باشد و خواه رد) به اولین و مهمترین نوع برخورد اعتراضی می شود. بدون شک، «باور نجاست سگ» را نمی توان از طریق #مشاجره و با استناد به #آیات و #احادیث و #فتاوی طی چند دقیقه از بین برد! شاید، #احترام به این باور و رد شدن از کنار آن- در شرایط حال حاضر جامعه- بهترین روش برخورد و چه بسا سست کردن «باور نجاست» باشد!

اما آنچه باعث #مقایسه انسان و حیوان می شود، به قسمت #ارزش های یک فرهنگ برمی گردد. ارزشی مانند کمک به #ایتام، جشن های #نیکوکاری و مانند اینها از سوی جامعه و رسانه ها همیشه تبلیغ می شود. در اینجاست که کمک به «یه حیوون» در قیاس با کمک به یک کودک یتیم از جایگاهی بسیار ناچیز برخوردار می گردد. بدون شک ما نمی توانیم از یک شهروند معترض سوال کنیم که وظیفه «#دولت» در تامین #نیازهای_اولیه و اساسی #مردم جامعه چیست و کجاست؟! نمی توانیم توجه او را به این موضوع جلب کنیم که همین «دولت» حتی نسبت به شهروندان غیرانسان خود هم مسوول است! زیرا خود «دولت» به تازگی متوجه شده که #آب و #هوا و #حیوان اگر مهم تر از «#برجام» نباشند، کمتر نیستند!!!
https://t.center/pazudharma