Pazudharma

از دیگر نشانه های «حمایتِ بی هویت»، علاوه بر نداشتن #رویکرد_علمی، که باعث بروز رفتارهای شخصی و سلیقه ای در رویارویی با موضوعات مختلف می شود، ارایه #راهکارهای اشتباه است. زمانی که #ریشه ی اصلی مشکلات به درستی و دقیق مشخص نشوند و #آسیب_شناسی آنها تابع همان رفتارهای شخصی و سلیقه ای باشد، بدیهی است راه های #برون_رفت از مشکل نیز بر نظراتی استوار خواهد بود که «فرد» سکان دار آن است و نه یافته های #علمی و مستدل.
#تناقض_در_حمایت، که پیشتر به آن اشاره کرده بودیم، از پیامدهای همین «حمایتِ بی هویت» محسوب می شود. به بیانی بهتر، همان «پارادکس»-ی که باعث می شود ما گاهی از یک #پدیده دفاع و در جایی دیگر به آن حمله کنیم. این تناقض در فعالیت های اجتماعی هم نمود می یابند آن جا که ما نمی توانیم به یک زبان و تصمیم مشترک برسیم که آیا #انتقال_آب درست است یا خیر؟ ما به #سدسازی نیاز داریم یا خیر؟ #کمبود_آب داریم یا خیر؟! با کاهش جمعیت #حیات_وحش روبرو هستيم یا افزایش آن؟! #اسارت حیوانات بطور کلی معقول است یا خیر؟! و آیا می توان #گیاهخوار بود و سگ را «نجس» دانست یا #گوشتخوار بود و سگ را حمایت کرد؟!
Pazudharma
در نتیجه، زمان آن چه بسا در سال جدید رسیده است که ما از «بی هویتی» به یک هویت مشخص و مستدل برسیم. فرقی نمی کند دغدغه ی محیطی زیستی داریم یا حیوانات یا حیات وحش!!! مهم این است که تکلیف فعالیت های مدنی را قبل از هر چیز با خودمان مشخص کنیم تا بتوانیم نقشه های عمل خود را به درستی تعیین و اجرایی کنیم. زمان آن به شدت رسیده است که «چه» و «که» بودن خود را معین کنیم.
https://t.center/pazudharma

حمایت «بی هویت» چیست؟

#هویت_اجتماعی احساسی است که افراد نسبت به خود دارند. به عبارت دیگر، تعریفی که فرد از چه یا که بودن خود دارد همان هویت اجتماعی است. هویت های اجتماعی منبع اصلی نقشه های عمل ما هستند و به ما کمک می کنند تا تصمیم بگیریم چه کاری را انجام دهیم و یا چه کاری را انجام ندهیم. آنها فراهم آورنده ی معیارهایی برای #ارزش_گذاری رفتارهای واقعی ما هستند و ما را وادار می کنند تا درباره ی خود احساس خوب یا بد داشته باشیم.
اما رفتارهای واقعی ما در فضای #حمایت_از_حیوانات در ایران چگونه است؟ و چه نمادها و نمودهایی آن را از حمایت در سایر کشورهای دنیا متمایز- و تاسف برانگیز- می کند؟
قبل از هر چیز و شاید زیربنایی ترین عامل «بی هویت» بودن حمایت در ایران روشن نبودن #موضع حامیان با شیوه ی حمایت خودشان است. این که حامیان چه به صورت فردی و چه گروهی(باند) فقط از #سلایق و #علایق خود در فعالیت خود بهره می گیرند و با هرگونه #رویکرد_علمی مخالف بوده و #مقاومت نشان می دهند. شوربختانه، #آسیب_شناسی نحوه ی ابراز مخالفت ها در عرصه حمایت/حفاظت از حیوانات و #محیط_زیست بطور کلی با #خشونت های کلامی بسیار همراه است و گاهی، از حد متعارف خارج شده و به بی حرمتی نیز می انجامد.
این ابتدایی ترین حلقه در شکل گیری حمایت «بی هویت» خود زمینه ساز حلقه های بعدی است. بطوری که #گفتگو و مذاکره جای خود را به #مشاجره و #فحاشی در صفحات مختلف مجازی_ يعني تنها جايي كه اين روزها ارتباطات اجتماعي نمود مي يابند!- می دهد. پیامد این، ظهور و بروز اختلافات شخصی و سلیقه ای و در نتیجه، #افشاسازی و #حاشیه_پردازی و حاشیه روی است كه اين هم طرفداران بسيار دارد. اینگونه است که تمام حامیان «بی هویت» در فضای حمایت «بی هویت» ساعت ها سرگرم می شوند و از آن سو، #آمار حیوانات امداد شده در مقایسه با کلِ درخواست های اعلام شده کم و کمتر می شود! کیفیت و سرانجامِ موارد امداد شده نیز خود حدیث مفصل دارد...
حال، سوال این است که بر مبنای این حمایت «بی هویت» ما چگونه قادر خواهیم بود معیارهایی برای ارزش گذاری رفتارهای واقعی بیابیم؟!
#تعبير_ما_از_حمايت_چيست؟!
https://t.center/pazudharma