Pazudharma

تا جايي كه مي دانيم #سيرك_حيوانات در ايران ممنوع شده بود!!! ولي خبرهاي متفاوتي از #اهواز و #شيراز مي رسند كه نه تنها #ميمون به نمايش درمي آيند كه مورد آزار و اذيت هم قرار مي گيرند! (سوء)استفاده از حيوانات چگونه در سيرك ها ممنوع شده است؟! و چرا با وجود پيگيري هاي بسيار، سازمان (حفاظت) محيط زيست اقدامي جدي نمي كند؟ فعالاني كه نقش خود را در اين ممنوعيت برجسته و "اساسي" مي دانند چرا بي تفاوت هستند!؟!

گويا #عيد_نوروز با انواع #خشونت_عليه_حيوانات گِره خورده است و بازارِ بهره كشي از آنها داغ! گويا يادمان رفته است كه همين چند سال قبل بود كه استفاده از حيوانات در #سيرك ممنوع شد!!! مگر فرقي هم مي كند كه چه حيواني در سيرك به نمايش گذاشته شود؟! بدن تاكسيدرمي او باشد يا حيواني پرورش يافته و بي خطر!؟!

#آسیب_شناسی #حیوان_آزاری در #ایران مستلزم پرداختن عمیق به نظریه های مطرح در #روان_شناسی، #جامعه_شناسی، #مدیریت و حتی #سیاست است. اگرچه بررسی معضلات مبتلابه حوزه مدیریت #محیط_زیست و #شهرداری نیز از این واقعیت مستثنی نیست.
یکی از نظریه هایِ مطرح روان شناسی درباره قتل بعنوان جلوه ای از #خشونت، "قتل های تقلیدی" است. این نوع قتل از زندگی واقعی الگوبرداری یا الهام گرفته شده و از طریق #رسانه هاي_جمعی منتشر می شوند. قتل های تقلیدی حتی می توانند در #کتاب، #تلویزیون و یا #فیلم به تصویر کشیده شوند. اگرچه طبق اعترافات بسیاری از قاتلان، آنها بر اثر تماشای فیلم یا خواندن خبر برای ارتکاب قتل انگیزه مند شدند، ولی زمینه بروز این نوع رفتارها در آنها وجود داشته و قبل از شروع خشونت از نظر روحی/روانی بیمار تلقی می شدند. به این دلیل است که فیلم های جنایی و اخبار حوادث بر بعضی افراد تاثیر مخرب داشته و برای برخی-خوشبختانه- تنها در حد یک خبر و فیلم باقی می ماند. اما به هر حال، تاثیر پوشش خبری از سوی رسانه های دیداری و شنیداری را نمی توان نادیده گرفت.
میزان وقوع #جرم و آمار خشونت هایی مانند حیوان آزاری را تنها #تحقیقات علمی می توانند بدرستی مشخص نمایند، ولی از آنجایی که کشور ما با اجرای این تحقیقات فاصله ای نسبتا طولانی دارد، با استناد به یافته های سایر کشورها به طرح چند سوال مي پردازيم:
>آیا کمیت و کیفیت خشونت نسبت به حیوانات طی سالهای اخیر دچار تغییر نشده است؟
>آیا بین میزان #اعتیاد و رفتارهای خشونت آمیز نسبت به انسان-حیوان رابطه ای معنادار وجود دارد؟
>آیا خشونت در جامعهء ما که دارای پتانسیل قوی برای ظهور و بروز چنین رفتارهایی است، تابع «نظریه تقلید» نیست؟
>چگونه است که در یک بازه زمانی بسیار کوتاه، تمام نوشته های ضدحیوان در کتب درسی، #مجلات، کتابها و #روزنامه های مختلف مجالی برای مطرح شدن می یابند؟
جامعه حمایت از حیوانات بعنوان الگویی کوچک از کل جامعه با تمرکز نسبتا محض بر مشکلات، از تفکر و دستیابی به راه حل ها درمانده است، تا حدی که وقتی راهکاری نیز ارایه می شود باز- ناباورانه- بدنبال راهکار است!
در حمايت #داوطلبانه از حيوانات، ما ابتدا بايد به #وظايف خود در ارتباط با آنها آگاه باشيم. اگر حيوانات مال صاحبان #سيرك ها نيستند تا از آنها (سوء)استفاده كنند؛ حيوانات مال #حاميان نيز نيستند تا بتوانند هر تصميمي براي آنها بگيرند.
اگر #پوست حيوانات فقط متعلق به خودشان است و هيچ انساني حق استفاده از اين پوست را ندارد(حتي اگر #ملكه يا #خواننده باشد)؛ زندگي حيوانات نيز متعلق به خودشان است و حاميان نمي توانند براي آن تصميم گيري كنند(حتي اگر سابقه كار طولاني مدت داشته يا #بازيگر باشند).
#حمايت_از_حيوانات در ايران مثل "درخت آرزويي" شده است كه هر كس به #سليقه خود بر آن دخيل مي بندد تا شايد روزي برآورده شود!
غافل از آنكه حمايت تابع سليقه نيست؛ بلكه اصول و قواعدي دارد كه بايد بصورت علمي آموخته و به كار برده شود.
https://telegram.me/Pazudharma

#آسیب_شناسی #حیوان_آزاری در #ایران مستلزم پرداختن عمیق به نظریه های مطرح در #روان_شناسی، #جامعه_شناسی، #مدیریت و حتی #سیاست است. اگرچه بررسی معضلات مبتلابه حوزه مدیریت #محیط_زیست و #شهرداری نیز از این واقعیت مستثنی نیست.
یکی از نظریه هایِ مطرح روان شناسی درباره قتل بعنوان جلوه ای از #خشونت، "قتل های تقلیدی" است. این نوع قتل از زندگی واقعی الگوبرداری یا الهام گرفته شده و از طریق #رسانه هاي_جمعی منتشر می شوند. قتل های تقلیدی حتی می توانند در #کتاب، #تلویزیون و یا #فیلم به تصویر کشیده شوند. اگرچه طبق اعترافات بسیاری از قاتلان، آنها بر اثر تماشای فیلم یا خواندن خبر برای ارتکاب قتل انگیزه مند شدند، ولی زمینه بروز این نوع رفتارها در آنها وجود داشته و قبل از شروع خشونت از نظر روحی/روانی بیمار تلقی می شدند. به این دلیل است که فیلم های جنایی و اخبار حوادث بر بعضی افراد تاثیر مخرب داشته و برای برخی-خوشبختانه- تنها در حد یک خبر و فیلم باقی می ماند. اما به هر حال، تاثیر پوشش خبری از سوی رسانه های دیداری و شنیداری را نمی توان نادیده گرفت.
میزان وقوع #جرم و آمار خشونت هایی مانند حیوان آزاری را تنها #تحقیقات علمی می توانند بدرستی مشخص نمایند، ولی از آنجایی که کشور ما با اجرای این تحقیقات فاصله ای نسبتا طولانی دارد، با استناد به یافته های سایر کشورها به طرح چند سوال مي پردازيم:
>آیا کمیت و کیفیت خشونت نسبت به حیوانات طی سالهای اخیر دچار تغییر نشده است؟
>آیا بین میزان #اعتیاد و رفتارهای خشونت آمیز نسبت به انسان-حیوان رابطه ای معنادار وجود دارد؟
>آیا خشونت در جامعهء ما که دارای پتانسیل قوی برای ظهور و بروز چنین رفتارهایی است، تابع «نظریه تقلید» نیست؟
>چگونه است که در یک بازه زمانی بسیار کوتاه، تمام نوشته های ضدحیوان در کتب درسی، #مجلات، کتابها و #روزنامه های مختلف مجالی برای مطرح شدن می یابند؟
جامعه حمایت از حیوانات بعنوان الگویی کوچک از کل جامعه با تمرکز نسبتا محض بر مشکلات، از تفکر و دستیابی به راه حل ها درمانده است، تا حدی که وقتی راهکاری نیز ارایه می شود باز- ناباورانه- بدنبال راهکار است!
در حمايت #داوطلبانه از حيوانات، ما ابتدا بايد به #وظايف خود در ارتباط با آنها آگاه باشيم. اگر حيوانات مال صاحبان #سيرك ها نيستند تا از آنها (سوء)استفاده كنند؛ حيوانات مال #حاميان نيز نيستند تا بتوانند هر تصميمي براي آنها بگيرند.
اگر #پوست حيوانات فقط متعلق به خودشان است و هيچ انساني حق استفاده از اين پوست را ندارد(حتي اگر #ملكه يا #خواننده باشد)؛ زندگي حيوانات نيز متعلق به خودشان است و حاميان نمي توانند براي آن تصميم گيري كنند(حتي اگر سابقه كار طولاني مدت داشته يا #بازيگر باشند).
#حمايت_از_حيوانات در ايران مثل "درخت آرزويي" شده است كه هر كس به #سليقه خود بر آن دخيل مي بندد تا شايد روزي برآورده شود!
غافل از آنكه حمايت تابع سليقه نيست؛ بلكه اصول و قواعدي دارد كه بايد بصورت علمي آموخته و به كار برده شود.
https://telegram.me/Pazudharma

#حيوانات از #طبيعت جدا مي شوند تا باقي زندگي خود را به "بهانه" داشتن عمري طولاني تر در #باغ_وحش و #سيرك بگذرانند! ولي #پروتكل هاي موجود و شرايط غيرطبيعي زيست حتي نيمي از عمر آنها را هم تضمين نمي كند!

پيام شفاف است:
سركار خانم #نفيسه_روشن، بازيگر گرامي كشورمان هنوز نمي دانند #فعال_حقوق_حيوانات هرگز با #دلفين عكس نمي گيرد!
او همچنين نمي داند فعال حقوق حيوانات هرگز و تحت هيچ شرايطي با #اسارت يك حيوان نمي تواند كنار بيايد!
يك #فعال_حقوق_حيوانات آگاه است كه چگونه حيوانات از #باغ_وحش، #باغ_پرندگان، #دلفيناريوم، #آكواريوم، #سيرك و #قفس سر در مي آورند؛ بنابراين، براي تداوم اين #خشونت #تبليغ نمي كند!
يك فعال حقوق حيوانات ملزم است #تفكر، #دانش، آگاهي، تجربه و عشق مربوط به فعاليت خود را به اثبات برساند...
ما حق نداريم به نام #حقوق_حيوانات هر كاري دلمان خواست انجام دهيم!!!
https://telegram.me/Pazudharma

#زيستگاه طبيعي #شير #بيشه است. او به اينجا تعلق دارد نه #باغ_وحش و نه #سيرك و نه منازل شخصي! نيازهاي اوليه و ثانويه حيوانات را بشناسيم و با اين شناخت به آنها احترام بگذاريم.

#آسیب_شناسی #حیوان_آزاری در #ایران مستلزم پرداختن عمیق به نظریه های مطرح در #روان_شناسی، #جامعه_شناسی، #مدیریت و حتی #سیاست است. اگرچه بررسی معضلات مبتلابه حوزه مدیریت #محیط_زیست و #شهرداری نیز از این واقعیت مستثنی نیست.
یکی از نظریه هایِ مطرح روان شناسی درباره قتل بعنوان جلوه ای از #خشونت، "قتل های تقلیدی" است. این نوع قتل از زندگی واقعی الگوبرداری یا الهام گرفته شده و از طریق #رسانه هاي_جمعی منتشر می شوند. قتل های تقلیدی حتی می توانند در #کتاب، #تلویزیون و یا #فیلم به تصویر کشیده شوند. اگرچه طبق اعترافات بسیاری از قاتلان، آنها بر اثر تماشای فیلم یا خواندن خبر برای ارتکاب قتل انگیزه مند شدند، ولی زمینه بروز این نوع رفتارها در آنها وجود داشته و قبل از شروع خشونت از نظر روحی/روانی بیمار تلقی می شدند. به این دلیل است که فیلم های جنایی و اخبار حوادث بر بعضی افراد تاثیر مخرب داشته و برای برخی-خوشبختانه- تنها در حد یک خبر و فیلم باقی می ماند. اما به هر حال، تاثیر پوشش خبری از سوی رسانه های دیداری و شنیداری را نمی توان نادیده گرفت.
میزان وقوع #جرم و آمار خشونت هایی مانند حیوان آزاری را تنها #تحقیقات علمی می توانند بدرستی مشخص نمایند، ولی از آنجایی که کشور ما با اجرای این تحقیقات فاصله ای نسبتا طولانی دارد، با استناد به یافته های سایر کشورها به طرح چند سوال مي پردازيم:
>آیا کمیت و کیفیت خشونت نسبت به حیوانات طی سالهای اخیر دچار تغییر نشده است؟
>آیا بین میزان #اعتیاد و رفتارهای خشونت آمیز نسبت به انسان-حیوان رابطه ای معنادار وجود دارد؟
>آیا خشونت در جامعهء ما که دارای پتانسیل قوی برای ظهور و بروز چنین رفتارهایی است، تابع «نظریه تقلید» نیست؟
>چگونه است که در یک بازه زمانی بسیار کوتاه، تمام نوشته های ضدحیوان در کتب درسی، #مجلات، کتابها و #روزنامه های مختلف مجالی برای مطرح شدن می یابند؟
جامعه حمایت از حیوانات بعنوان الگویی کوچک از کل جامعه با تمرکز نسبتا محض بر مشکلات، از تفکر و دستیابی به راه حل ها درمانده است، تا حدی که وقتی راهکاری نیز ارایه می شود باز- ناباورانه- بدنبال راهکار است!
در حمايت #داوطلبانه از حيوانات، ما ابتدا بايد به #وظايف خود در ارتباط با آنها آگاه باشيم. اگر حيوانات مال صاحبان #سيرك ها نيستند تا از آنها (سوء)استفاده كنند؛ حيوانات مال #حاميان نيز نيستند تا بتوانند هر تصميمي براي آنها بگيرند.
اگر #پوست حيوانات فقط متعلق به خودشان است و هيچ انساني حق استفاده از اين پوست را ندارد(حتي اگر #ملكه يا #خواننده باشد)؛ زندگي حيوانات نيز متعلق به خودشان است و حاميان نمي توانند براي آن تصميم گيري كنند(حتي اگر سابقه كار طولاني مدت داشته يا #بازيگر باشند).
#حمايت_از_حيوانات در ايران مثل "درخت آرزويي" شده است كه هر كس به #سليقه خود بر آن دخيل مي بندد تا شايد روزي برآورده شود!
غافل از آنكه حمايت تابع سليقه نيست؛ بلكه اصول و قواعدي دارد كه بايد بصورت علمي آموخته و به كار برده شود.
https://telegram.me/Pazudharma

https://telegram.me/Pazudharma
آنچه در مبحث مربوط به پناهگاه حياتي تر و مهم تر است، "ساكنان" آن است. اشاره به آنها در انتهاي بحث بدون شك دليل بر كم اهميت بودنشان نيست! بلكه چون در اولويت نخست قرار دارند و نيازمند نگاهي متفاوت و عميق هستند در انتها مطرح مي شوند تا در جمع بندي هم از كمك آنها بهره مند شويم.
انسان-حيوان داراي نيازهاي اوليهء كاملا مشابهي هستند:
> نيازهاي زيست شناختي شامل غذا، آب، سرپناه، هواي سالم و نور.
> نيازهاي اجتماعي شامل امكان انتخاب زندگيِ انفرادي، گروهي و اجتماعي.
> نيازهاي روانشناختي شامل انگيزش، كار و فعاليت مناسب.
> نيازهاي رفتاري شامل خلوت كردن، تمركز كردن، استراحت و تمدد اعصاب، و...
حيواناتي كه در طبيعت آزاد هستند مي توانند تمام نيازهاي خود را برآورده كنند. آنان كه در #محيط_زيست به گذران زندگي مشغولند، كمابيش، قادر به تامين اين نيازهاي اوليه هستند. تعداد قابل توجهي كه به نحوي از انحا به اسارت #باغ_وحش، #سيرك، #باغ_پرندگان، #دلفيناريوم، #قفس، #آكواريوم و #پناهگاه درمي آيند، براي پاسخگويي به اين #نيازها كاملا به #انسان وابسته مي شوند.
حيوانات از برآوردن نيازهاي خود بطور مستقل لذت مي برند زيرا #زندگي آنها در چهارچوب همين برآورده شدن شكل مي گيرد و كامل مي شود. تامين #رفاه براي حيواناتي كه قادر به زندگي در طبيعت هستند #توجيهي است كه انسان براي سرپوش گذاشتن بر كارهاي اشتباه خود #انتخاب كرده است!
اين "توجيه"، شوربختانه، جان هزاران حيوان را تاكنون به مرگ سوق داده است.(اميدواريم اين حيوانات بتوانند روزي ما را ببخشند حتي اگر نتوانند فراموش كنند!)
⚠️ كدام يك از پناهگاه هاي كنوني به تمام اين نيازها در حكم يك بايد نگاه كرده اند؟ كدام يك زيرساخت هاي ضروري براي تامين اين نيازها را فراهم كرده اند؟ آيا اصلا مي توان به همه اين نيازها در قالب يك محيط محدود پاسخ داد؟ كدام يك از پناهگاه ها غير از #بيماري هاي شناخته شدهء #سگ و #گربه، به نيازهاي روحي و رفتارشناسي آنها اشراف دارند و برمبناي آنها عمل مي كنند؟ عدم آگاهي از رفتارهاي سگ و گربه خواه بصورت فردي و خواه گروهي، چه ميزان مرگ و مير به همراه داشته است؟...
اينها فقط گوشه اي از دغدغه هاي مدافعان حقوق حيوانات در رابطه با نگهداري حيوانات در مكان هاي محدود است، حالا با هر نام و پيشينه اي...
https://telegram.me/Pazudharma

https://telegram.me/Pazudharma
#سيرك حيوانات، #باغ_وحش، #دلفيناريوم، #باغ_پرندگان، #مزرعه_كروكوديل، نگهداري حيوانات #غير_بومي و عكس گرفتن با آنها و(بقيه را شما به اين فهرست اضافه كنيد)، محل زندگي حيوانات نيستند و نمي توانند شناختي "واقعي" از زندگي آنها به ما ارايه كنند.
حيوانات(بخصوص حيات وحش) در #محيط_زيست انسان فرصتي براي يادگيري "قوانين طبيعي" زندگي خود نمي يابند؛ ضمن اينكه گاه غرايز آنها نيز دچار تغييرات معكوس مي شود!
https://telegram.me/Pazudharma

ما گاهي از خوردن غذاهاي خانگي خسته مي شويم؛ همانطور كه گاهي با رستوران رفتن مكرر، دلمان براي غذاي خانگي تنگ مي شود.
گاهي حتي از غذاي آماده خسته مي شويم و خود را بر سر شوق مي آوريم تا خود آن را تهيه كنيم.
ما گاهي از تكرار هرروزهء يك كار خسته مي شويم؛ همانطور كه براي انجام كارهايي كه خيلي وقت است به سراغشان نرفتيم دلمان لَك مي زند.
ما گاهي از استرسِ مثبتِ آشنايي با شخصي جديد، موقعيتي نو و تجربه اي تازه هيجان لذت بخشي را تجربه مي كنيم؛ همانطور كه شايد از پيش بيني روبرو شدن با چهره ها، كارها و حتي مسير هميشگي احساس رخوت و دلزدگي به ما دست دهد.
ما فصل ها را به آن دليل دوست داريم كه "تغيير" ماهيت اصلي آنهاست؛ هر يك شكل و شمايلي خاص دارند و در نتيجه استقبال، آمادگي، فعاليت و نوع زندگي خاص خود را نيز طلب مي كنند؛ همانطور كه از طولاني شدن هر يك، گاه به ستوه مي آييم...
حيوانات نيز همينگونه هستند!
"قوانين" زندگي حيوانات بقدري وسيع، متنوع و پيچيده است كه هرگز، هرگز نمي تواند با محيط و محوطه محدودي مثل #باغ_وحش، #سيرك، #دلفيناريوم، #باغ_پرندگان و... به اجرا درآيد. حتي حيواناتي كه "توانايي" ادامهء زندگي در طبيعت از آنها گرفته شده نيز اين محدوديت ها را حس و درك مي كنند. چرا؟
زيرا "قوانين" حيوانات بيشتر به رشد و نمو طبيعي، فرآيندهاي اجتماعي شدن، رفتارهاي فردي، فعاليت هاي گروهي و خانوادگي و... بستگي دارد تا نقص عضوي از بدن كه شرايط زيست عادي در طبيعت را از او گرفته است.
بطور مثال براي درك درست رفتار خرس، ما بايد طرز قرارگيري بدن در موقعيت هاي مختلف و نوع صوت او را بر اساس چيزي كه از آن مي ترسد، تعبير كنيم. هر شيء يا موقعيت جديد در محدود زندگي خرس باعث ترس او مي شود. رفتارشناسان(و نه دامپزشكان!) اين حالت را "پاسخ به شيء بيگانه" مي نامند؛ خرس در اين حالت تهاجمي نيست بلكه بيشتر در پي وارسي شيء تازه وارد است.
بديهي است اگر "#دامپزشك" از اين رفتار آگاه نباشد و براي فيلمبرداري از نوزاد تازه بدنيا آمدهء يك خرس، نور پروژكتور را بر لانه مادر و فرزند بياندازد، باعث ترس هر دو مي شود!!!
در "طبيعت" اين اتفاق هرگز نمي افتد؛ ولي در باغ وحش چرا!
بخصوص اينكه بدانيم برخلاف عقيده اي غيرعلمي، خرس ها نه تنها مي بينند كه درست مثل انسان رنگي هم مي بينند! ديدِ شب در آنها عالي است و براي تشخيص حركت ها حتي ديد خود را ميزان مي كنند.
باغ وحش مكان مناسبي براي تولد، مراقبت و نگهداري حيات وحش نيست.
باغ وحش موسسه آموزشي خوبي هم نمي تواند باشد.
https://telegram.me/Pazudharma

... حتي وجود كشتارهاي بي رحمانه از سويي و عقيم سازي به بهانهء كنترل جمعيت از سوي ديگر "بهانه" هاي موجهي براي تاسيس پناهگاه نيستند!
در هنگام چِكه كردن شير آب، راه حل گذاشتن سطل و كاسه زير آن نيست! بايد شير تعمير و يا تعويض شود. حال،
اگر حيوانات كشته مي شوند، بايد جلوي كشتار را گرفت نه اينكه هر روز در تدارك احداث پناهگاهي جديد بود.
اگر فرهنگ عمومي و باورهاي ديني يك جامعه آگاهي لازم براي همزيستي با حيوانات شهري را ندارد، اين حيوانات نيستند كه بايد از "نيازهايشان" صرفنظر كنند! بلكه ما هستيم كه بايد تفكرمان اصلاح شود.
اگر حيوانات در كوچه، خيابان، جاده و دامنه كوه مورد آزار و اذيت قرار مي گيرند، جمع آوري و نگهداري آنها در جايي كه امكان حمله هاي "طبيعي" و درون گروهي را افزايش مي دهد خطاست. آيا اين خود باعث "كشتن" نمي شود؟! آيا فرق است بين مردن يك حيوان به دست پيمانكار و مردن يك حيوان به دست "حامي"؟!!
#پناهگاه مكاني مناسب براي نگهداري هميشگي از سگ و گربهء سالم نيست؛ نگهداري حيوان شهري سالم در پناهگاه كم از اسارت حيات وحش در #باغ #وحش و #سيرك ندارد.
https://telegram.me/Pazudharma