Pazudharma

از دیگر نشانه های «حمایتِ بی هویت»، علاوه بر نداشتن #رویکرد_علمی، که باعث بروز رفتارهای شخصی و سلیقه ای در رویارویی با موضوعات مختلف می شود، ارایه #راهکارهای اشتباه است. زمانی که #ریشه ی اصلی مشکلات به درستی و دقیق مشخص نشوند و #آسیب_شناسی آنها تابع همان رفتارهای شخصی و سلیقه ای باشد، بدیهی است راه های #برون_رفت از مشکل نیز بر نظراتی استوار خواهد بود که «فرد» سکان دار آن است و نه یافته های #علمی و مستدل.
#تناقض_در_حمایت، که پیشتر به آن اشاره کرده بودیم، از پیامدهای همین «حمایتِ بی هویت» محسوب می شود. به بیانی بهتر، همان «پارادکس»-ی که باعث می شود ما گاهی از یک #پدیده دفاع و در جایی دیگر به آن حمله کنیم. این تناقض در فعالیت های اجتماعی هم نمود می یابند آن جا که ما نمی توانیم به یک زبان و تصمیم مشترک برسیم که آیا #انتقال_آب درست است یا خیر؟ ما به #سدسازی نیاز داریم یا خیر؟ #کمبود_آب داریم یا خیر؟! با کاهش جمعیت #حیات_وحش روبرو هستيم یا افزایش آن؟! #اسارت حیوانات بطور کلی معقول است یا خیر؟! و آیا می توان #گیاهخوار بود و سگ را «نجس» دانست یا #گوشتخوار بود و سگ را حمایت کرد؟!
Pazudharma
در نتیجه، زمان آن چه بسا در سال جدید رسیده است که ما از «بی هویتی» به یک هویت مشخص و مستدل برسیم. فرقی نمی کند دغدغه ی محیطی زیستی داریم یا حیوانات یا حیات وحش!!! مهم این است که تکلیف فعالیت های مدنی را قبل از هر چیز با خودمان مشخص کنیم تا بتوانیم نقشه های عمل خود را به درستی تعیین و اجرایی کنیم. زمان آن به شدت رسیده است که «چه» و «که» بودن خود را معین کنیم.
https://t.center/pazudharma