شاه فرتوت ابریقستان
#عادل_فردوسی‌پور
Канал
2,64 тыс.
подписчиков
24,5 тыс.
фото
3,83 тыс.
видео
8,32 тыс.
ссылок
به مجله سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، ادبی، هنری، ورزشی #شاه_فرتوت_ابریقستان خوش آمدید...
ارتباط با ادمین:
@oldking1976
"من آن گلبرگ مغرورم که می‌ميرم ز بی‌‌آبی
ولی با ذلت و خواری پی شبنم نمی‌گردم"
دوم خرداد، سالروز درگذشت زنده‌یاد #ناصر_حجازی
دیالوگ ماندگار ناصر حجازی در برنامه نود
#عادل_فردوسی‌پور: آقای #کربکندی به نظرتون فوتبالمون پاکه؟
#حجازی: می‌تونم یه چیز بگم؟
فردوسی‌پور: بله حتما، بفرمایید
حجازی: ما چیمون تو این مملکت درست و پاکه که فوتبالمون پاک باشه؟
روحت شاد #ناصرخان
۱۳۲۸-۱۳۹۰
چند روایت از زندگی ناصرحجازی، اسطوره ابدی فوتبال ایران👇👇👇
https://t.me/oldkingofebrighestan/10341
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
ولی با ذلت و خواری پی شبنم نمی‌گردم"
دوم خرداد، سالروز درگذشت زنده‌یاد #ناصر_حجازی
دیالوگ ماندگار ناصر حجازی در برنامه نود
#عادل_فردوسی‌پور: آقای #کربکندی به نظرتون فوتبالمون پاکه؟
#حجازی: می‌تونم یه چیز بگم؟
فردوسی‌پور: بله حتما، بفرمایید
حجازی: ما چیمون تو این مملکت درست و پاکه که فوتبالمون پاک باشه؟
روحت شاد #ناصرخان
۱۳۲۸-۱۳۹۰
چند روایت از زندگی ناصرحجازی، اسطوره ابدی فوتبال ایران👇👇👇
https://t.me/oldkingofebrighestan/10341
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
هشتم مارس ۲۰۱۷
دیدار تاریخی #بارسلونا و #پاری_سن_ژرمن.
(معجزه #نیوکمپ)
بارسلونا ۶
پاری سن ژرمن ۱
فوتبال خودِ خودِ خودِ زندگیه
#عادل_فردوسی‌پور #فردوسی‌پور
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
دیدار تاریخی #بارسلونا و #پاری_سن_ژرمن.
(معجزه #نیوکمپ)
بارسلونا ۶
پاری سن ژرمن ۱
فوتبال خودِ خودِ خودِ زندگیه
#عادل_فردوسی‌پور #فردوسی‌پور
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
۸ آذر ۱۳۷۶ مدارس ایران دو شیفته بودند، وقتی که #احمدرضا_عابدزاده یک انگشتی توپی را کنترل کرد و ایرانیان را در سراسر دنیا به امید و اعتماد به نفس دعوت کرد.
ظهری‌ها "از جلو نظام" می‌کردند هنگامی که #مهدی_پاشازاده از روی خط دروازه احمدرضا توپی را بیرون کشید و صف‌ها به سمت کلاس‌ها روانه شدند.
بی‌رحم‌ترین آدم‌های روی زمین معلمانی بودند که کلاس‌های درس را تعطیل نکردند!
چه آموزش و پرورشی بالاتر از همدلی و خواست یک ملت برای پیروزی و موفقیت و صعود و البته مهربان‌ترین معلم‌های دنیا همان اساتیدی بودند که با شنیدن صدای رادیوها در زیر نیمکت‌های مدرسه تسلیم شدند و فرمان تعطیلی صادر کردند، بدون بخشنامه و مجوز!
بازارها راکد شدند و هیچ کاسبی از ضرر آن روزش ننالید. هر دکانی که تلویزیون داشت پر از جمعیت بود و مغازه‌داران کسی را غریبه نمی‌دانستند.
دنیای ورزش و کیهان ورزشی شنبه‌ها منتشر می‌شدند و در کنار ابرار ورزشی رسانه‌های مکتوب و مطمئن زمانه خود بودند اما آن روز زردترین هفته‌نامه‌های وقت هم روی دکه‌های مطبوعاتی نایاب شدند.
شبکه ۳ هنوز در بیشتر جاها قابل رویت نبود و شبکه ۲ وظیفه پخش مستقیم مسابقه ملبورن را بر عهده داشت. دنیا منتظر بود که آخرین تیم راه‌یافته به #جام_جهانی فرانسه را بشناسد.
بیست دقیقه که گذشت، #هری_کیول دروازه عابدزاده را گشود. هنگامی که او می‌دوید و شادی می‌کرد، این فقط خنده‌های احمدرضا بود که بسان باتری‌های پزشکی بعد از ایست قلبی، اندک امیدی را باقی می‌گذاشت. نیمه اول که تمام شد تلفن خانه مادربزرگ‌های شهر اشغال بود و یک ایران التماس دعا داشتند!
از اینترنت و شبکه‌های اجتماعی خبری نبود و موبایل برای اکثریت جامعه به مانند اتومبیل‌های ۸۰۰میلیونی این روزگار قابل دسترس و مقدور نبود! هیچ جایی برای دلداری و بحث درباره نیمه اول در فاصله ۱۵ دقیقه وجود نداشت و از قضا تلویزیون هم حالی برای تفسیر نداشت...
دو دقیقه اول نیمه دوم مسابقه به مانند همیشه ارتباط صوتی با #جواد_خیابانی در ملبورن برقرار نبود و برای همین یک گزارشگر گمنام با صدایی پر از استرس عذرخواهی کرد و از داخل استودیو در تهران به گزارش بازی پرداخت. صدایش دور از آن هیجان جهنمی بود و هنوز خیلی با #عادل_فردوسی‌پور امروز فاصله داشت اما لااقل عادل هم این شانس را داشت که دراین مسابقه تاریخی نامش ثبت شود!
خیابانی هنوز سلام مجدد نگفته بود که دوباره دروازه ایران فرو ریخت. خشم‌ها در حالت انفجار قرار داشت و انگار همگان دنبال بهانه بودند که جیمی جامپ استرالیایی تور دروازه ایران را پایین کشید...
مسابقه متوقف شد. دو گل خورده بودیم و تور دروازه عابدزاده پاره، پاره! همه چیز برای یک مرگ ناگهانی کافی بود اما ناگهان احمدرضا...
نمایشنامه‌نویس انگلیسی چند ماه بعد از این مسابقه درباره کله‌معلق‌های عابدزاده در وقفه طولانی بعد از گل دوم بهترین توصیف را انجام داد. او نوشت که
«این بهترین نمایش قرن بود!»
احمدرضا می‌دوید و کله معلق می‌زد و عجیب‌تر آنکه می‌خندید! رفتاری که زیباترین مقدمه برای خلق یک معجزه بود...
اتفاق عجیبی که حتی بعد از گل #کریم_باقری هم قابل پیش‌بینی به نظر نمی‌رسید که اگر بود یک عکاس پشت دروازه #مارک_بوسنیچ می‌ایستاد!
کینه بزرگ «تاریخ» در صحنه تک به تک #خداداد از عکاسانی است که هرگز پشت دروازه استرالیا حضور نداشتند و هیچ عکس نزدیکی از آن صحنه تاریخی و شادی بعد از گل وجود ندارد!
لحظه‌ای که وزن زمین سبک شد. میلیون‌ها ایرانی به آسمان رفتند و هشت دقیقه وقت اضافی آخرین عذاب ممکن برای یک صعود بزرگ بود. صعود نسلی که از نگاه اجتماعی در حال تغییراتی بزرگ بود.
نقطه اوج، شادی خیابانی ایرانیان تا نیمه‌شب شنبه بود. روز و شبی که مردم عادی در کنار نظامی و ارتشی و پلیس با هم پایکوبی کردند. اتفاقی که در تاریخ بعد ازانقلاب فقط در روز آزادسازی #خرمشهر رخ داده بود. برای حضور در آن شادی شورانگیز عمومی، نه فراخوانی داده شد و نه برنامه‌ریزی و دعوتی!
کسی برای حضور در آن جشن ملی به جلوی آئینه نرفت و لباس‌ها هویدای این اتفاق تاریخی بود.
بعدها پلیس اعلام کردکه در آنروز کمترین سرقت و جرم صورت گرفته و این در حالی بود که گربه‌ها حتی در پیاده‌روها هم در امان نبودند!
یک خاطره شخصی از ۸آذر۷۶، تصویر تمام‌قدی از شرایط آن روز ایران را نشان می‌دهد:
لحظه‌ای که در حوالی میدان ونک سرنشینان یک مرسدس بنز پیاده شدند و با رفتگری که کنار جدول خیابان مشغول دست زدن بود، شادی کردند و رقصیدند. انگار درآن لحظات هیچکس یاد طبقه اجتماعیش نبود. روزی که مرفه و مستضعف دردی نداشتند...
به نشانه تولد ۲۱ سالگي اين شادي بزرگ و به پاس مردمي كه شاديهاي اين‌چنيني كمترين حق آنها از دنياست، اما براي جستجوي آن بايد تا خاطرات دور و درازشان سفر كنند...
فوتبال، خودِ خودِ خودِ زندگیه...
@oldkingofebrighestan
ظهری‌ها "از جلو نظام" می‌کردند هنگامی که #مهدی_پاشازاده از روی خط دروازه احمدرضا توپی را بیرون کشید و صف‌ها به سمت کلاس‌ها روانه شدند.
بی‌رحم‌ترین آدم‌های روی زمین معلمانی بودند که کلاس‌های درس را تعطیل نکردند!
چه آموزش و پرورشی بالاتر از همدلی و خواست یک ملت برای پیروزی و موفقیت و صعود و البته مهربان‌ترین معلم‌های دنیا همان اساتیدی بودند که با شنیدن صدای رادیوها در زیر نیمکت‌های مدرسه تسلیم شدند و فرمان تعطیلی صادر کردند، بدون بخشنامه و مجوز!
بازارها راکد شدند و هیچ کاسبی از ضرر آن روزش ننالید. هر دکانی که تلویزیون داشت پر از جمعیت بود و مغازه‌داران کسی را غریبه نمی‌دانستند.
دنیای ورزش و کیهان ورزشی شنبه‌ها منتشر می‌شدند و در کنار ابرار ورزشی رسانه‌های مکتوب و مطمئن زمانه خود بودند اما آن روز زردترین هفته‌نامه‌های وقت هم روی دکه‌های مطبوعاتی نایاب شدند.
شبکه ۳ هنوز در بیشتر جاها قابل رویت نبود و شبکه ۲ وظیفه پخش مستقیم مسابقه ملبورن را بر عهده داشت. دنیا منتظر بود که آخرین تیم راه‌یافته به #جام_جهانی فرانسه را بشناسد.
بیست دقیقه که گذشت، #هری_کیول دروازه عابدزاده را گشود. هنگامی که او می‌دوید و شادی می‌کرد، این فقط خنده‌های احمدرضا بود که بسان باتری‌های پزشکی بعد از ایست قلبی، اندک امیدی را باقی می‌گذاشت. نیمه اول که تمام شد تلفن خانه مادربزرگ‌های شهر اشغال بود و یک ایران التماس دعا داشتند!
از اینترنت و شبکه‌های اجتماعی خبری نبود و موبایل برای اکثریت جامعه به مانند اتومبیل‌های ۸۰۰میلیونی این روزگار قابل دسترس و مقدور نبود! هیچ جایی برای دلداری و بحث درباره نیمه اول در فاصله ۱۵ دقیقه وجود نداشت و از قضا تلویزیون هم حالی برای تفسیر نداشت...
دو دقیقه اول نیمه دوم مسابقه به مانند همیشه ارتباط صوتی با #جواد_خیابانی در ملبورن برقرار نبود و برای همین یک گزارشگر گمنام با صدایی پر از استرس عذرخواهی کرد و از داخل استودیو در تهران به گزارش بازی پرداخت. صدایش دور از آن هیجان جهنمی بود و هنوز خیلی با #عادل_فردوسی‌پور امروز فاصله داشت اما لااقل عادل هم این شانس را داشت که دراین مسابقه تاریخی نامش ثبت شود!
خیابانی هنوز سلام مجدد نگفته بود که دوباره دروازه ایران فرو ریخت. خشم‌ها در حالت انفجار قرار داشت و انگار همگان دنبال بهانه بودند که جیمی جامپ استرالیایی تور دروازه ایران را پایین کشید...
مسابقه متوقف شد. دو گل خورده بودیم و تور دروازه عابدزاده پاره، پاره! همه چیز برای یک مرگ ناگهانی کافی بود اما ناگهان احمدرضا...
نمایشنامه‌نویس انگلیسی چند ماه بعد از این مسابقه درباره کله‌معلق‌های عابدزاده در وقفه طولانی بعد از گل دوم بهترین توصیف را انجام داد. او نوشت که
«این بهترین نمایش قرن بود!»
احمدرضا می‌دوید و کله معلق می‌زد و عجیب‌تر آنکه می‌خندید! رفتاری که زیباترین مقدمه برای خلق یک معجزه بود...
اتفاق عجیبی که حتی بعد از گل #کریم_باقری هم قابل پیش‌بینی به نظر نمی‌رسید که اگر بود یک عکاس پشت دروازه #مارک_بوسنیچ می‌ایستاد!
کینه بزرگ «تاریخ» در صحنه تک به تک #خداداد از عکاسانی است که هرگز پشت دروازه استرالیا حضور نداشتند و هیچ عکس نزدیکی از آن صحنه تاریخی و شادی بعد از گل وجود ندارد!
لحظه‌ای که وزن زمین سبک شد. میلیون‌ها ایرانی به آسمان رفتند و هشت دقیقه وقت اضافی آخرین عذاب ممکن برای یک صعود بزرگ بود. صعود نسلی که از نگاه اجتماعی در حال تغییراتی بزرگ بود.
نقطه اوج، شادی خیابانی ایرانیان تا نیمه‌شب شنبه بود. روز و شبی که مردم عادی در کنار نظامی و ارتشی و پلیس با هم پایکوبی کردند. اتفاقی که در تاریخ بعد ازانقلاب فقط در روز آزادسازی #خرمشهر رخ داده بود. برای حضور در آن شادی شورانگیز عمومی، نه فراخوانی داده شد و نه برنامه‌ریزی و دعوتی!
کسی برای حضور در آن جشن ملی به جلوی آئینه نرفت و لباس‌ها هویدای این اتفاق تاریخی بود.
بعدها پلیس اعلام کردکه در آنروز کمترین سرقت و جرم صورت گرفته و این در حالی بود که گربه‌ها حتی در پیاده‌روها هم در امان نبودند!
یک خاطره شخصی از ۸آذر۷۶، تصویر تمام‌قدی از شرایط آن روز ایران را نشان می‌دهد:
لحظه‌ای که در حوالی میدان ونک سرنشینان یک مرسدس بنز پیاده شدند و با رفتگری که کنار جدول خیابان مشغول دست زدن بود، شادی کردند و رقصیدند. انگار درآن لحظات هیچکس یاد طبقه اجتماعیش نبود. روزی که مرفه و مستضعف دردی نداشتند...
به نشانه تولد ۲۱ سالگي اين شادي بزرگ و به پاس مردمي كه شاديهاي اين‌چنيني كمترين حق آنها از دنياست، اما براي جستجوي آن بايد تا خاطرات دور و درازشان سفر كنند...
فوتبال، خودِ خودِ خودِ زندگیه...
@oldkingofebrighestan
Telegram
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پایان همکاری #فردوسی‌پور با #صداوسیما
"فوتبال۱۲۰" آخرین پروژه #عادل_فردوسی‌پور بعد از تعطیلی برنامه ۹۰ در صداوسیما نیز به پایان رسید.
ویدئو: تیتراژ ویژه و پایانی آخرین قسمت برنامه فوتبال ۱۲۰
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
"فوتبال۱۲۰" آخرین پروژه #عادل_فردوسی‌پور بعد از تعطیلی برنامه ۹۰ در صداوسیما نیز به پایان رسید.
ویدئو: تیتراژ ویژه و پایانی آخرین قسمت برنامه فوتبال ۱۲۰
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
"من آن گلبرگ مغرورم که می‌ميرم ز بی‌‌آبی
ولی با ذلت و خواری پی شبنم نمی‌گردم"
دوم خرداد، سالروز درگذشت زنده‌یاد #ناصر_حجازی
دیالوگ ماندگار ناصر حجازی در برنامه نود
#عادل_فردوسی‌پور: آقای #کربکندی به نظرتون فوتبالمون پاکه؟
#حجازی: می‌تونم یه چیز بگم؟
فردوسی‌پور: بله حتما، بفرمایید
حجازی: ما چیمون تو این مملکت درست و پاکه که فوتبالمون پاک باشه؟
روحت شاد #ناصرخان
۱۳۲۸-۱۳۹۰
چند روایت از زندگی ناصرحجازی، اسطوره ابدی فوتبال ایران👇👇👇
https://t.me/oldkingofebrighestan/10341
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
ولی با ذلت و خواری پی شبنم نمی‌گردم"
دوم خرداد، سالروز درگذشت زنده‌یاد #ناصر_حجازی
دیالوگ ماندگار ناصر حجازی در برنامه نود
#عادل_فردوسی‌پور: آقای #کربکندی به نظرتون فوتبالمون پاکه؟
#حجازی: می‌تونم یه چیز بگم؟
فردوسی‌پور: بله حتما، بفرمایید
حجازی: ما چیمون تو این مملکت درست و پاکه که فوتبالمون پاک باشه؟
روحت شاد #ناصرخان
۱۳۲۸-۱۳۹۰
چند روایت از زندگی ناصرحجازی، اسطوره ابدی فوتبال ایران👇👇👇
https://t.me/oldkingofebrighestan/10341
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
Forwarded from شاه فرتوت ابریقستان
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
هشتم مارس ۲۰۱۷
دیدار تاریخی #بارسلونا و #پاری_سن_ژرمن.
(معجزه #نیوکمپ)
بارسلونا ۶
پاری سن ژرمن ۱
فوتبال خودِ خودِ خودِ زندگیه
#عادل_فردوسی‌پور #فردوسی‌پور
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
دیدار تاریخی #بارسلونا و #پاری_سن_ژرمن.
(معجزه #نیوکمپ)
بارسلونا ۶
پاری سن ژرمن ۱
فوتبال خودِ خودِ خودِ زندگیه
#عادل_فردوسی‌پور #فردوسی‌پور
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
Forwarded from شاه فرتوت ابریقستان (Mohammad Ebrigh)
۸ آذر ۱۳۷۶ مدارس ایران دو شیفته بودند، وقتی که #احمدرضا_عابدزاده یک انگشتی توپی را کنترل کرد و ایرانیان را در سراسر دنیا به امید و اعتماد به نفس دعوت کرد.
ظهری‌ها "از جلو نظام" می‌کردند هنگامی که #مهدی_پاشازاده از روی خط دروازه احمدرضا توپی را بیرون کشید و صف‌ها به سمت کلاس‌ها روانه شدند.
بی‌رحم‌ترین آدم‌های روی زمین معلمانی بودند که کلاس‌های درس را تعطیل نکردند!
چه آموزش و پرورشی بالاتر از همدلی و خواست یک ملت برای پیروزی و موفقیت و صعود و البته مهربان‌ترین معلم‌های دنیا همان اساتیدی بودند که با شنیدن صدای رادیوها در زیر نیمکت‌های مدرسه تسلیم شدند و فرمان تعطیلی صادر کردند، بدون بخشنامه و مجوز!
بازارها راکد شدند و هیچ کاسبی از ضرر آن روزش ننالید. هر دکانی که تلویزیون داشت پر از جمعیت بود و مغازه‌داران کسی را غریبه نمی‌دانستند.
دنیای ورزش و کیهان ورزشی شنبه‌ها منتشر می‌شدند و در کنار ابرار ورزشی رسانه‌های مکتوب و مطمئن زمانه خود بودند اما آن روز زردترین هفته‌نامه‌های وقت هم روی دکه‌های مطبوعاتی نایاب شدند.
شبکه ۳ هنوز در بیشتر جاها قابل رویت نبود و شبکه ۲ وظیفه پخش مستقیم مسابقه ملبورن را بر عهده داشت. دنیا منتظر بود که آخرین تیم راه‌یافته به #جام_جهانی فرانسه را بشناسد.
بیست دقیقه که گذشت، #هری_کیول دروازه عابدزاده را گشود. هنگامی که او می‌دوید و شادی می‌کرد، این فقط خنده‌های احمدرضا بود که بسان باتری‌های پزشکی بعد از ایست قلبی، اندک امیدی را باقی می‌گذاشت. نیمه اول که تمام شد تلفن خانه مادربزرگ‌های شهر اشغال بود و یک ایران التماس دعا داشتند!
از اینترنت و شبکه‌های اجتماعی خبری نبود و موبایل برای اکثریت جامعه به مانند اتومبیل‌های ۸۰۰میلیونی این روزگار قابل دسترس و مقدور نبود! هیچ جایی برای دلداری و بحث درباره نیمه اول در فاصله ۱۵ دقیقه وجود نداشت و از قضا تلویزیون هم حالی برای تفسیر نداشت...
دو دقیقه اول نیمه دوم مسابقه به مانند همیشه ارتباط صوتی با #جواد_خیابانی در ملبورن برقرار نبود و برای همین یک گزارشگر گمنام با صدایی پر از استرس عذرخواهی کرد و از داخل استودیو در تهران به گزارش بازی پرداخت. صدایش دور از آن هیجان جهنمی بود و هنوز خیلی با #عادل_فردوسی‌پور امروز فاصله داشت اما لااقل عادل هم این شانس را داشت که دراین مسابقه تاریخی نامش ثبت شود!
خیابانی هنوز سلام مجدد نگفته بود که دوباره دروازه ایران فرو ریخت. خشم‌ها در حالت انفجار قرار داشت و انگار همگان دنبال بهانه بودند که جیمی جامپ استرالیایی تور دروازه ایران را پایین کشید...
مسابقه متوقف شد. دو گل خورده بودیم و تور دروازه عابدزاده پاره، پاره! همه چیز برای یک مرگ ناگهانی کافی بود اما ناگهان احمدرضا...
نمایشنامه‌نویس انگلیسی چند ماه بعد از این مسابقه درباره کله‌معلق‌های عابدزاده در وقفه طولانی بعد از گل دوم بهترین توصیف را انجام داد. او نوشت که
«این بهترین نمایش قرن بود!»
احمدرضا می‌دوید و کله معلق می‌زد و عجیب‌تر آنکه می‌خندید! رفتاری که زیباترین مقدمه برای خلق یک معجزه بود...
اتفاق عجیبی که حتی بعد از گل #کریم_باقری هم قابل پیش‌بینی به نظر نمی‌رسید که اگر بود یک عکاس پشت دروازه #مارک_بوسنیچ می‌ایستاد!
کینه بزرگ «تاریخ» در صحنه تک به تک #خداداد از عکاسانی است که هرگز پشت دروازه استرالیا حضور نداشتند و هیچ عکس نزدیکی از آن صحنه تاریخی و شادی بعد از گل وجود ندارد!
لحظه‌ای که وزن زمین سبک شد. میلیون‌ها ایرانی به آسمان رفتند و هشت دقیقه وقت اضافی آخرین عذاب ممکن برای یک صعود بزرگ بود. صعود نسلی که از نگاه اجتماعی در حال تغییراتی بزرگ بود.
نقطه اوج، شادی خیابانی ایرانیان تا نیمه‌شب شنبه بود. روز و شبی که مردم عادی در کنار نظامی و ارتشی و پلیس با هم پایکوبی کردند. اتفاقی که در تاریخ بعد ازانقلاب فقط در روز آزادسازی #خرمشهر رخ داده بود. برای حضور در آن شادی شورانگیز عمومی، نه فراخوانی داده شد و نه برنامه‌ریزی و دعوتی!
کسی برای حضور در آن جشن ملی به جلوی آئینه نرفت و لباس‌ها هویدای این اتفاق تاریخی بود.
بعدها پلیس اعلام کردکه در آنروز کمترین سرقت و جرم صورت گرفته و این در حالی بود که گربه‌ها حتی در پیاده‌روها هم در امان نبودند!
یک خاطره شخصی از ۸آذر۷۶، تصویر تمام‌قدی از شرایط آن روز ایران را نشان می‌دهد:
لحظه‌ای که در حوالی میدان ونک سرنشینان یک مرسدس بنز پیاده شدند و با رفتگری که کنار جدول خیابان مشغول دست زدن بود، شادی کردند و رقصیدند. انگار درآن لحظات هیچکس یاد طبقه اجتماعیش نبود. روزی که مرفه و مستضعف دردی نداشتند...
به نشانه تولد ۲۱ سالگي اين شادي بزرگ و به پاس مردمي كه شاديهاي اين‌چنيني كمترين حق آنها از دنياست، اما براي جستجوي آن بايد تا خاطرات دور و درازشان سفر كنند...
فوتبال، خودِ خودِ خودِ زندگیه...
@oldkingofebrighestan
ظهری‌ها "از جلو نظام" می‌کردند هنگامی که #مهدی_پاشازاده از روی خط دروازه احمدرضا توپی را بیرون کشید و صف‌ها به سمت کلاس‌ها روانه شدند.
بی‌رحم‌ترین آدم‌های روی زمین معلمانی بودند که کلاس‌های درس را تعطیل نکردند!
چه آموزش و پرورشی بالاتر از همدلی و خواست یک ملت برای پیروزی و موفقیت و صعود و البته مهربان‌ترین معلم‌های دنیا همان اساتیدی بودند که با شنیدن صدای رادیوها در زیر نیمکت‌های مدرسه تسلیم شدند و فرمان تعطیلی صادر کردند، بدون بخشنامه و مجوز!
بازارها راکد شدند و هیچ کاسبی از ضرر آن روزش ننالید. هر دکانی که تلویزیون داشت پر از جمعیت بود و مغازه‌داران کسی را غریبه نمی‌دانستند.
دنیای ورزش و کیهان ورزشی شنبه‌ها منتشر می‌شدند و در کنار ابرار ورزشی رسانه‌های مکتوب و مطمئن زمانه خود بودند اما آن روز زردترین هفته‌نامه‌های وقت هم روی دکه‌های مطبوعاتی نایاب شدند.
شبکه ۳ هنوز در بیشتر جاها قابل رویت نبود و شبکه ۲ وظیفه پخش مستقیم مسابقه ملبورن را بر عهده داشت. دنیا منتظر بود که آخرین تیم راه‌یافته به #جام_جهانی فرانسه را بشناسد.
بیست دقیقه که گذشت، #هری_کیول دروازه عابدزاده را گشود. هنگامی که او می‌دوید و شادی می‌کرد، این فقط خنده‌های احمدرضا بود که بسان باتری‌های پزشکی بعد از ایست قلبی، اندک امیدی را باقی می‌گذاشت. نیمه اول که تمام شد تلفن خانه مادربزرگ‌های شهر اشغال بود و یک ایران التماس دعا داشتند!
از اینترنت و شبکه‌های اجتماعی خبری نبود و موبایل برای اکثریت جامعه به مانند اتومبیل‌های ۸۰۰میلیونی این روزگار قابل دسترس و مقدور نبود! هیچ جایی برای دلداری و بحث درباره نیمه اول در فاصله ۱۵ دقیقه وجود نداشت و از قضا تلویزیون هم حالی برای تفسیر نداشت...
دو دقیقه اول نیمه دوم مسابقه به مانند همیشه ارتباط صوتی با #جواد_خیابانی در ملبورن برقرار نبود و برای همین یک گزارشگر گمنام با صدایی پر از استرس عذرخواهی کرد و از داخل استودیو در تهران به گزارش بازی پرداخت. صدایش دور از آن هیجان جهنمی بود و هنوز خیلی با #عادل_فردوسی‌پور امروز فاصله داشت اما لااقل عادل هم این شانس را داشت که دراین مسابقه تاریخی نامش ثبت شود!
خیابانی هنوز سلام مجدد نگفته بود که دوباره دروازه ایران فرو ریخت. خشم‌ها در حالت انفجار قرار داشت و انگار همگان دنبال بهانه بودند که جیمی جامپ استرالیایی تور دروازه ایران را پایین کشید...
مسابقه متوقف شد. دو گل خورده بودیم و تور دروازه عابدزاده پاره، پاره! همه چیز برای یک مرگ ناگهانی کافی بود اما ناگهان احمدرضا...
نمایشنامه‌نویس انگلیسی چند ماه بعد از این مسابقه درباره کله‌معلق‌های عابدزاده در وقفه طولانی بعد از گل دوم بهترین توصیف را انجام داد. او نوشت که
«این بهترین نمایش قرن بود!»
احمدرضا می‌دوید و کله معلق می‌زد و عجیب‌تر آنکه می‌خندید! رفتاری که زیباترین مقدمه برای خلق یک معجزه بود...
اتفاق عجیبی که حتی بعد از گل #کریم_باقری هم قابل پیش‌بینی به نظر نمی‌رسید که اگر بود یک عکاس پشت دروازه #مارک_بوسنیچ می‌ایستاد!
کینه بزرگ «تاریخ» در صحنه تک به تک #خداداد از عکاسانی است که هرگز پشت دروازه استرالیا حضور نداشتند و هیچ عکس نزدیکی از آن صحنه تاریخی و شادی بعد از گل وجود ندارد!
لحظه‌ای که وزن زمین سبک شد. میلیون‌ها ایرانی به آسمان رفتند و هشت دقیقه وقت اضافی آخرین عذاب ممکن برای یک صعود بزرگ بود. صعود نسلی که از نگاه اجتماعی در حال تغییراتی بزرگ بود.
نقطه اوج، شادی خیابانی ایرانیان تا نیمه‌شب شنبه بود. روز و شبی که مردم عادی در کنار نظامی و ارتشی و پلیس با هم پایکوبی کردند. اتفاقی که در تاریخ بعد ازانقلاب فقط در روز آزادسازی #خرمشهر رخ داده بود. برای حضور در آن شادی شورانگیز عمومی، نه فراخوانی داده شد و نه برنامه‌ریزی و دعوتی!
کسی برای حضور در آن جشن ملی به جلوی آئینه نرفت و لباس‌ها هویدای این اتفاق تاریخی بود.
بعدها پلیس اعلام کردکه در آنروز کمترین سرقت و جرم صورت گرفته و این در حالی بود که گربه‌ها حتی در پیاده‌روها هم در امان نبودند!
یک خاطره شخصی از ۸آذر۷۶، تصویر تمام‌قدی از شرایط آن روز ایران را نشان می‌دهد:
لحظه‌ای که در حوالی میدان ونک سرنشینان یک مرسدس بنز پیاده شدند و با رفتگری که کنار جدول خیابان مشغول دست زدن بود، شادی کردند و رقصیدند. انگار درآن لحظات هیچکس یاد طبقه اجتماعیش نبود. روزی که مرفه و مستضعف دردی نداشتند...
به نشانه تولد ۲۱ سالگي اين شادي بزرگ و به پاس مردمي كه شاديهاي اين‌چنيني كمترين حق آنها از دنياست، اما براي جستجوي آن بايد تا خاطرات دور و درازشان سفر كنند...
فوتبال، خودِ خودِ خودِ زندگیه...
@oldkingofebrighestan
Telegram
دیالوگ ماندگار #ناصر_حجازی در برنامه نود
#عادل_فردوسی‌پور: آقای #کربکندی به نظرتون فوتبالمون پاکه؟
حجازی: می‌تونم یه چیز بگم؟
فردوسی‌پور: بله حتما، بفرمایید
حجازی: ما چیمون تو این مملکت درست و پاکه که فوتبالمون پاک باشه؟
روحت شاد #ناصرخان
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
#عادل_فردوسی‌پور: آقای #کربکندی به نظرتون فوتبالمون پاکه؟
حجازی: می‌تونم یه چیز بگم؟
فردوسی‌پور: بله حتما، بفرمایید
حجازی: ما چیمون تو این مملکت درست و پاکه که فوتبالمون پاک باشه؟
روحت شاد #ناصرخان
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
Forwarded from شاه فرتوت ابریقستان (Mohammad Ebrigh)
"من آن گلبرگ مغرورم که می‌ميرم ز بی‌‌آبی
ولی با ذلت و خواری پی شبنم نمی‌گردم"
به بهانه دوم خرداد، سالروز درگذشت #ناصر_حجازی
دیالوگ ماندگار ناصر حجازی در برنامه نود
#عادل_فردوسی‌پور: آقای #کربکندی به نظرتون فوتبالمون پاکه؟
حجازی: می‌تونم یه چیز بگم؟
فردوسی‌پور: بله حتما، بفرمایید
حجازی: ما چیمون تو این مملکت درست و پاکه که فوتبالمون پاک باشه؟
روحت شاد #ناصرخان
۱۳۲۸-۱۳۹۰
https://t.me/oldkingofebrighestan/10341
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
ولی با ذلت و خواری پی شبنم نمی‌گردم"
به بهانه دوم خرداد، سالروز درگذشت #ناصر_حجازی
دیالوگ ماندگار ناصر حجازی در برنامه نود
#عادل_فردوسی‌پور: آقای #کربکندی به نظرتون فوتبالمون پاکه؟
حجازی: می‌تونم یه چیز بگم؟
فردوسی‌پور: بله حتما، بفرمایید
حجازی: ما چیمون تو این مملکت درست و پاکه که فوتبالمون پاک باشه؟
روحت شاد #ناصرخان
۱۳۲۸-۱۳۹۰
https://t.me/oldkingofebrighestan/10341
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
Forwarded from شاه فرتوت ابریقستان
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
هشتم مارس ۲۰۱۷
دیدار تاریخی #بارسلونا و #پاری_سن_ژرمن.
(معجزه #نیوکمپ)
بارسلونا ۶
پاری سن ژرمن ۱
فوتبال خودِ خودِ خودِ زندگیه
#عادل_فردوسی‌پور #فردوسی‌پور
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
دیدار تاریخی #بارسلونا و #پاری_سن_ژرمن.
(معجزه #نیوکمپ)
بارسلونا ۶
پاری سن ژرمن ۱
فوتبال خودِ خودِ خودِ زندگیه
#عادل_فردوسی‌پور #فردوسی‌پور
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
Forwarded from شاه فرتوت ابریقستان (Mohammad Ebrigh)
۸ آذر ۱۳۷۶ مدارس ایران دو شیفته بودند، وقتی که #احمدرضا_عابدزاده یک انگشتی توپی را کنترل کرد و ایرانیان را در سراسر دنیا به امید و اعتماد به نفس دعوت کرد.
ظهری‌ها "از جلو نظام" می‌کردند هنگامی که #مهدی_پاشازاده از روی خط دروازه احمدرضا توپی را بیرون کشید و صف‌ها به سمت کلاس‌ها روانه شدند.
بی‌رحم‌ترین آدم‌های روی زمین معلمانی بودند که کلاس‌های درس را تعطیل نکردند!
چه آموزش و پرورشی بالاتر از همدلی و خواست یک ملت برای پیروزی و موفقیت و صعود و البته مهربان‌ترین معلم‌های دنیا همان اساتیدی بودند که با شنیدن صدای رادیوها در زیر نیمکت‌های مدرسه تسلیم شدند و فرمان تعطیلی صادر کردند، بدون بخشنامه و مجوز!
بازارها راکد شدند و هیچ کاسبی از ضرر آن روزش ننالید. هر دکانی که تلویزیون داشت پر از جمعیت بود و مغازه‌داران کسی را غریبه نمی‌دانستند.
دنیای ورزش و کیهان ورزشی شنبه‌ها منتشر می‌شدند و در کنار ابرار ورزشی رسانه‌های مکتوب و مطمئن زمانه خود بودند اما آن روز زردترین هفته‌نامه‌های وقت هم روی دکه‌های مطبوعاتی نایاب شدند.
شبکه ۳ هنوز در بیشتر جاها قابل رویت نبود و شبکه ۲ وظیفه پخش مستقیم مسابقه ملبورن را بر عهده داشت. دنیا منتظر بود که آخرین تیم راه‌یافته به #جام_جهانی فرانسه را بشناسد.
بیست دقیقه که گذشت، #هری_کیول دروازه عابدزاده را گشود. هنگامی که او می‌دوید و شادی می‌کرد، این فقط خنده‌های احمدرضا بود که بسان باتری‌های پزشکی بعد از ایست قلبی، اندک امیدی را باقی می‌گذاشت. نیمه اول که تمام شد تلفن خانه مادربزرگ‌های شهر اشغال بود و یک ایران التماس دعا داشتند!
از اینترنت و شبکه‌های اجتماعی خبری نبود و موبایل برای اکثریت جامعه به مانند اتومبیل‌های ۸۰۰میلیونی این روزگار قابل دسترس و مقدور نبود! هیچ جایی برای دلداری و بحث درباره نیمه اول در فاصله ۱۵ دقیقه وجود نداشت و از قضا تلویزیون هم حالی برای تفسیر نداشت...
دو دقیقه اول نیمه دوم مسابقه به مانند همیشه ارتباط صوتی با #جواد_خیابانی در ملبورن برقرار نبود و برای همین یک گزارشگر گمنام با صدایی پر از استرس عذرخواهی کرد و از داخل استودیو در تهران به گزارش بازی پرداخت. صدایش دور از آن هیجان جهنمی بود و هنوز خیلی با #عادل_فردوسی‌پور امروز فاصله داشت اما لااقل عادل هم این شانس را داشت که دراین مسابقه تاریخی نامش ثبت شود!
خیابانی هنوز سلام مجدد نگفته بود که دوباره دروازه ایران فرو ریخت. خشم‌ها در حالت انفجار قرار داشت و انگار همگان دنبال بهانه بودند که جیمی جامپ استرالیایی تور دروازه ایران را پایین کشید...
مسابقه متوقف شد. دو گل خورده بودیم و تور دروازه عابدزاده پاره، پاره! همه چیز برای یک مرگ ناگهانی کافی بود اما ناگهان احمدرضا...
نمایشنامه‌نویس انگلیسی چند ماه بعد از این مسابقه درباره کله‌معلق‌های عابدزاده در وقفه طولانی بعد از گل دوم بهترین توصیف را انجام داد. او نوشت که
«این بهترین نمایش قرن بود!»
احمدرضا می‌دوید و کله معلق می‌زد و عجیب‌تر آنکه می‌خندید! رفتاری که زیباترین مقدمه برای خلق یک معجزه بود...
اتفاق عجیبی که حتی بعد از گل #کریم_باقری هم قابل پیش‌بینی به نظر نمی‌رسید که اگر بود یک عکاس پشت دروازه #مارک_بوسنیچ می‌ایستاد!
کینه بزرگ «تاریخ» در صحنه تک به تک #خداداد از عکاسانی است که هرگز پشت دروازه استرالیا حضور نداشتند و هیچ عکس نزدیکی از آن صحنه تاریخی و شادی بعد از گل وجود ندارد!
لحظه‌ای که وزن زمین سبک شد. میلیون‌ها ایرانی به آسمان رفتند و هشت دقیقه وقت اضافی آخرین عذاب ممکن برای یک صعود بزرگ بود. صعود نسلی که از نگاه اجتماعی در حال تغییراتی بزرگ بود.
نقطه اوج، شادی خیابانی ایرانیان تا نیمه‌شب شنبه بود. روز و شبی که مردم عادی در کنار نظامی و ارتشی و پلیس با هم پایکوبی کردند. اتفاقی که در تاریخ بعد ازانقلاب فقط در روز آزادسازی #خرمشهر رخ داده بود. برای حضور در آن شادی شورانگیز عمومی، نه فراخوانی داده شد و نه برنامه‌ریزی و دعوتی!
کسی برای حضور در آن جشن ملی به جلوی آئینه نرفت و لباس‌ها هویدای این اتفاق تاریخی بود.
بعدها پلیس اعلام کردکه در آنروز کمترین سرقت و جرم صورت گرفته و این در حالی بود که گربه‌ها حتی در پیاده‌روها هم در امان نبودند!
یک خاطره شخصی از ۸آذر۷۶، تصویر تمام‌قدی از شرایط آن روز ایران را نشان می‌دهد:
لحظه‌ای که در حوالی میدان ونک سرنشینان یک مرسدس بنز پیاده شدند و با رفتگری که کنار جدول خیابان مشغول دست زدن بود، شادی کردند و رقصیدند. انگار درآن لحظات هیچکس یاد طبقه اجتماعیش نبود. روزی که مرفه و مستضعف دردی نداشتند...
به نشانه تولد ۲۱ سالگي اين شادي بزرگ و به پاس مردمي كه شاديهاي اين‌چنيني كمترين حق آنها از دنياست، اما براي جستجوي آن بايد تا خاطرات دور و درازشان سفر كنند...
فوتبال، خودِ خودِ خودِ زندگیه...
@oldkingofebrighestan
ظهری‌ها "از جلو نظام" می‌کردند هنگامی که #مهدی_پاشازاده از روی خط دروازه احمدرضا توپی را بیرون کشید و صف‌ها به سمت کلاس‌ها روانه شدند.
بی‌رحم‌ترین آدم‌های روی زمین معلمانی بودند که کلاس‌های درس را تعطیل نکردند!
چه آموزش و پرورشی بالاتر از همدلی و خواست یک ملت برای پیروزی و موفقیت و صعود و البته مهربان‌ترین معلم‌های دنیا همان اساتیدی بودند که با شنیدن صدای رادیوها در زیر نیمکت‌های مدرسه تسلیم شدند و فرمان تعطیلی صادر کردند، بدون بخشنامه و مجوز!
بازارها راکد شدند و هیچ کاسبی از ضرر آن روزش ننالید. هر دکانی که تلویزیون داشت پر از جمعیت بود و مغازه‌داران کسی را غریبه نمی‌دانستند.
دنیای ورزش و کیهان ورزشی شنبه‌ها منتشر می‌شدند و در کنار ابرار ورزشی رسانه‌های مکتوب و مطمئن زمانه خود بودند اما آن روز زردترین هفته‌نامه‌های وقت هم روی دکه‌های مطبوعاتی نایاب شدند.
شبکه ۳ هنوز در بیشتر جاها قابل رویت نبود و شبکه ۲ وظیفه پخش مستقیم مسابقه ملبورن را بر عهده داشت. دنیا منتظر بود که آخرین تیم راه‌یافته به #جام_جهانی فرانسه را بشناسد.
بیست دقیقه که گذشت، #هری_کیول دروازه عابدزاده را گشود. هنگامی که او می‌دوید و شادی می‌کرد، این فقط خنده‌های احمدرضا بود که بسان باتری‌های پزشکی بعد از ایست قلبی، اندک امیدی را باقی می‌گذاشت. نیمه اول که تمام شد تلفن خانه مادربزرگ‌های شهر اشغال بود و یک ایران التماس دعا داشتند!
از اینترنت و شبکه‌های اجتماعی خبری نبود و موبایل برای اکثریت جامعه به مانند اتومبیل‌های ۸۰۰میلیونی این روزگار قابل دسترس و مقدور نبود! هیچ جایی برای دلداری و بحث درباره نیمه اول در فاصله ۱۵ دقیقه وجود نداشت و از قضا تلویزیون هم حالی برای تفسیر نداشت...
دو دقیقه اول نیمه دوم مسابقه به مانند همیشه ارتباط صوتی با #جواد_خیابانی در ملبورن برقرار نبود و برای همین یک گزارشگر گمنام با صدایی پر از استرس عذرخواهی کرد و از داخل استودیو در تهران به گزارش بازی پرداخت. صدایش دور از آن هیجان جهنمی بود و هنوز خیلی با #عادل_فردوسی‌پور امروز فاصله داشت اما لااقل عادل هم این شانس را داشت که دراین مسابقه تاریخی نامش ثبت شود!
خیابانی هنوز سلام مجدد نگفته بود که دوباره دروازه ایران فرو ریخت. خشم‌ها در حالت انفجار قرار داشت و انگار همگان دنبال بهانه بودند که جیمی جامپ استرالیایی تور دروازه ایران را پایین کشید...
مسابقه متوقف شد. دو گل خورده بودیم و تور دروازه عابدزاده پاره، پاره! همه چیز برای یک مرگ ناگهانی کافی بود اما ناگهان احمدرضا...
نمایشنامه‌نویس انگلیسی چند ماه بعد از این مسابقه درباره کله‌معلق‌های عابدزاده در وقفه طولانی بعد از گل دوم بهترین توصیف را انجام داد. او نوشت که
«این بهترین نمایش قرن بود!»
احمدرضا می‌دوید و کله معلق می‌زد و عجیب‌تر آنکه می‌خندید! رفتاری که زیباترین مقدمه برای خلق یک معجزه بود...
اتفاق عجیبی که حتی بعد از گل #کریم_باقری هم قابل پیش‌بینی به نظر نمی‌رسید که اگر بود یک عکاس پشت دروازه #مارک_بوسنیچ می‌ایستاد!
کینه بزرگ «تاریخ» در صحنه تک به تک #خداداد از عکاسانی است که هرگز پشت دروازه استرالیا حضور نداشتند و هیچ عکس نزدیکی از آن صحنه تاریخی و شادی بعد از گل وجود ندارد!
لحظه‌ای که وزن زمین سبک شد. میلیون‌ها ایرانی به آسمان رفتند و هشت دقیقه وقت اضافی آخرین عذاب ممکن برای یک صعود بزرگ بود. صعود نسلی که از نگاه اجتماعی در حال تغییراتی بزرگ بود.
نقطه اوج، شادی خیابانی ایرانیان تا نیمه‌شب شنبه بود. روز و شبی که مردم عادی در کنار نظامی و ارتشی و پلیس با هم پایکوبی کردند. اتفاقی که در تاریخ بعد ازانقلاب فقط در روز آزادسازی #خرمشهر رخ داده بود. برای حضور در آن شادی شورانگیز عمومی، نه فراخوانی داده شد و نه برنامه‌ریزی و دعوتی!
کسی برای حضور در آن جشن ملی به جلوی آئینه نرفت و لباس‌ها هویدای این اتفاق تاریخی بود.
بعدها پلیس اعلام کردکه در آنروز کمترین سرقت و جرم صورت گرفته و این در حالی بود که گربه‌ها حتی در پیاده‌روها هم در امان نبودند!
یک خاطره شخصی از ۸آذر۷۶، تصویر تمام‌قدی از شرایط آن روز ایران را نشان می‌دهد:
لحظه‌ای که در حوالی میدان ونک سرنشینان یک مرسدس بنز پیاده شدند و با رفتگری که کنار جدول خیابان مشغول دست زدن بود، شادی کردند و رقصیدند. انگار درآن لحظات هیچکس یاد طبقه اجتماعیش نبود. روزی که مرفه و مستضعف دردی نداشتند...
به نشانه تولد ۲۱ سالگي اين شادي بزرگ و به پاس مردمي كه شاديهاي اين‌چنيني كمترين حق آنها از دنياست، اما براي جستجوي آن بايد تا خاطرات دور و درازشان سفر كنند...
فوتبال، خودِ خودِ خودِ زندگیه...
@oldkingofebrighestan
Telegram
Forwarded from شاه فرتوت ابریقستان (Mohammad Ebrigh)
"من آن گلبرگ مغرورم که می‌ميرم ز بی‌‌آبی
ولی با ذلت و خواری پی شبنم نمی‌گردم"
به بهانه دوم خرداد، سالروز درگذشت #ناصر_حجازی
دیالوگ ماندگار ناصر حجازی در برنامه نود
#عادل_فردوسی‌پور: آقای #کربکندی به نظرتون فوتبالمون پاکه؟
حجازی: می‌تونم یه چیز بگم؟
فردوسی‌پور: بله حتما، بفرمایید
حجازی: ما چیمون تو این مملکت درست و پاکه که فوتبالمون پاک باشه؟
روحت شاد #ناصرخان
۱۳۲۸-۱۳۹۰
https://t.me/oldkingofebrighestan/10341
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
ولی با ذلت و خواری پی شبنم نمی‌گردم"
به بهانه دوم خرداد، سالروز درگذشت #ناصر_حجازی
دیالوگ ماندگار ناصر حجازی در برنامه نود
#عادل_فردوسی‌پور: آقای #کربکندی به نظرتون فوتبالمون پاکه؟
حجازی: می‌تونم یه چیز بگم؟
فردوسی‌پور: بله حتما، بفرمایید
حجازی: ما چیمون تو این مملکت درست و پاکه که فوتبالمون پاک باشه؟
روحت شاد #ناصرخان
۱۳۲۸-۱۳۹۰
https://t.me/oldkingofebrighestan/10341
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
واکنش #عادل_فردوسی‌پور به برگزاری #سوپرلیگ_اروپا:
مخالف این طرحم. این ایدهٔ لذت #فوتبال رو از بین میبره. امیدوارم به نتیجه نرسن و زور #فیفا و #یوفا در این خصوص بیشتر باشه.
شاید یکسری امتیاز به این ۱۲ باشگاه داده بشه، ولی امیدوارم در نهایت حرف این باشگاه‌ها به کرسی نشینه.
#سوپرلیگ
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
مخالف این طرحم. این ایدهٔ لذت #فوتبال رو از بین میبره. امیدوارم به نتیجه نرسن و زور #فیفا و #یوفا در این خصوص بیشتر باشه.
شاید یکسری امتیاز به این ۱۲ باشگاه داده بشه، ولی امیدوارم در نهایت حرف این باشگاه‌ها به کرسی نشینه.
#سوپرلیگ
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
Forwarded from شاه فرتوت ابریقستان
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
هشتم مارس ۲۰۱۷
دیدار تاریخی #بارسلونا و #پاری_سن_ژرمن.
(معجزه #نیوکمپ)
بارسلونا ۶
پاری سن ژرمن ۱
فوتبال خودِ خودِ خودِ زندگیه
#عادل_فردوسی‌پور #فردوسی‌پور
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
دیدار تاریخی #بارسلونا و #پاری_سن_ژرمن.
(معجزه #نیوکمپ)
بارسلونا ۶
پاری سن ژرمن ۱
فوتبال خودِ خودِ خودِ زندگیه
#عادل_فردوسی‌پور #فردوسی‌پور
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
گزارش لایو #عادل_فردوسی‌پور در اینستاگرام AFCفارسی با ۸۰۹ هزار بیننده، پنجمین لایو پربیننده دنیا و پربیننده‌ترین لایو فارسی شد.
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
فوتبال برای محبوبیت #فردوسی‌پور بهانه است، همانطور که موسیقی برای محبوبت #شجریان بهانه بود. با آنکه این دو در تخصص و هنر خود کم‌نظیر بودند اما محبوبیت آنها در بین آنهایی که غیرفوتبالی و غیرموسیقایی بودند از جای دیگر آغاز شد: تلاش نهاد قدرت برای دیده یا شنیده نشدنشان و هنر دیگری که آنها آفریدند: هنر در کنار مردم ایستادن!
شاید برای هیچ آدمی در ایران در دو سال گذشته به اندازه #عادل_فردوسی‌پور شرایط برای #مهاجرت و رفتن فراهم نبود. او که با توجه به برند و تخصص خودش می‌توانست نه فقط در رسانه‌های فارسی زبان که در بهترین رسانه‌های بین‌المللی با بهترین امکانات مشغول فعالیت شود اما او سکوت کرد و ماند.
امثال «عادل فردوسی پور» آدم‌های خوش خیالی نیستند که تصور کنند اینجا همه چیز یک شبه درست میشود و شاید آینده کوتاه مدت یا میان مدت را هم تاریک تر از امروز ببینند؛ اما آنها خودشان را هم بخشی از مشکل و همینطور بخشی از راه حل می‌بینند. اهل ساختن و روشنگری هستند، حتی اگر امیدی به ساختن نباشد و چیزی روشن نشود.
در این جدال و انتخاب همیشگی بین ماندن و رفتن، "عادل فردوسی‌پور" بودن هم یک انتخاب است، همانطور که #مزدک_میرزایی بودن هم یک انتخاب است و هر دوی این انتخابها محترم، اما برای فردوسی‌پور بودن باید خیلی خوب و خیلی صبور بود، خیلی صبور!
#سیامک_قاسمی
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید
@Oldkingofebrighestan
شاید برای هیچ آدمی در ایران در دو سال گذشته به اندازه #عادل_فردوسی‌پور شرایط برای #مهاجرت و رفتن فراهم نبود. او که با توجه به برند و تخصص خودش می‌توانست نه فقط در رسانه‌های فارسی زبان که در بهترین رسانه‌های بین‌المللی با بهترین امکانات مشغول فعالیت شود اما او سکوت کرد و ماند.
امثال «عادل فردوسی پور» آدم‌های خوش خیالی نیستند که تصور کنند اینجا همه چیز یک شبه درست میشود و شاید آینده کوتاه مدت یا میان مدت را هم تاریک تر از امروز ببینند؛ اما آنها خودشان را هم بخشی از مشکل و همینطور بخشی از راه حل می‌بینند. اهل ساختن و روشنگری هستند، حتی اگر امیدی به ساختن نباشد و چیزی روشن نشود.
در این جدال و انتخاب همیشگی بین ماندن و رفتن، "عادل فردوسی‌پور" بودن هم یک انتخاب است، همانطور که #مزدک_میرزایی بودن هم یک انتخاب است و هر دوی این انتخابها محترم، اما برای فردوسی‌پور بودن باید خیلی خوب و خیلی صبور بود، خیلی صبور!
#سیامک_قاسمی
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید
@Oldkingofebrighestan
Telegram
attach 📎
#فردوسی‌پور و هزینه‌های روزافزون مدیریت سلیقه‌ای کشور
پس از آنکه صفحه AFCفارسی در #اینستاگرام اعلام کرد گزارشگر فینال لیگ قهرمانان آسیا، #عادل_فردوسی‌پور است، دنبال کنندگان این صفحه از ۱۸۰ هزار عضو به بیش از یک میلیون عضو رسید و پیش‌بینی میشود گزارش فردوسی‌پور رکورد بازدید لایو را در این شبکه اجتماعی بشکند.(این متن قیل از بازی نوشته شده است)
دعوت از فردوسی‌پور البته که به مذاق جریان #علی_فروغی مدیر کنونی شبکه سوم سیما خوش نیامده است و برخی سایتهای خبری و کانالهای تلگرامی، تخریب فردوسی‌پور را از طریق منتسب کردن افزایش آمار صفحه AFC به سایتهای قمار و فساد آغاز کرده‌اند.
مساله فردوسی‌پور یکی از نمونه‌هایی است که در چارچوب آسیب شناسی سیستم مدیریتی دافع و بحران‌ساز می‌توان مثال زد به نحوی که حتی فوتبال که در کشورهای مختلف از ظرفیت های آن برای انسجام ملی استفاده میشود، در ایران، خود به ابزار جدیدی برای مرزبندی و جبهه‌سازی نهادهای رسمی و مردم تبدیل میشود.
مگر فردوسی پور چه کرده است یا چه گفته است که حقد و کینه از اون تا بدین حد در مدیران سیما لبریز شده است؟! ممکن است گفته شود که او محبوبیتی بیش از حد لازم کسب کرده بود.
این محبوبیت یک مفسر ورزشی طبق کدام معیار امنیتی یا حتی سیاسی می‌تواند خطرناک باشد؟
چند نمونه زیانبار از این الگو وجود داشته است که زیانی بیش از مدیریت‌های سلیقه‌ای و مرزبندی میان منافع حکمرانان و مردم داشته است جز اینکه بیش از گذشته این احساس را، درست یا غلط؛ پدید آورده است که اصولا هرچیزی که باعث خرسندی و استقبال مردم شود، در شمار خطرات جدی علیه سیستم مدیریتی کشور است؟
#فروغی و تیم همراه او یا همه آنهایی که در سطوح بالاتر قرار دارند، جزو کدام یکی از ارکان حاکمیت ملی یا حتی اسلامی هستند که ملاک سنجش خطرات و خطورات از امور خوشایند یا ناخوشایند از نظر آنان، سنجیده میشود؟ وقتی یک مفسر ورزشی در میان هجمه همه آن چیزهایی که کشور را بالمآل تهدید می‌کند، تا این حد خطرآفرین و سبب تهدید است که یک نهاد خارجی او را دعوت می‌کند و مردم هم تا بدین حد از ان استقبال می‌کنند، چگونه می‌توان از وحدت ملی یا آمادگی با تهدیدهای واقعی و بزرگتر سخن گفت؟
پاسخ همه این پرسش‌ها روشن است و بیش از هرچیز نشان می‌دهد که در تحلیل وقایع سیاسی و اجتماعی ایران، مدتهاست که متغیر جدید و موثری جایگزین متغیرهای متعارف سیاسی شده است آن متغیر نیز تمنیات و تمایلات شخصی جزایر و حلقه های متنوع قدرت است که امروزه بر کیان کشور سایه افکنده است و منافع شخصی مبتنی بر احساسات و هیجانات و نفع شخصی را از سبد انسجام و منافع ملی پرداخت می‌کنند و خشم فزاینده مردم و بازی با روح و روان آنان را وجهه همت خود قرار داده‌اند.
#سهند_ایرانمهر
#لیگ_قهرمانان_آسیا
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید
@Oldkingofebrighestan
پس از آنکه صفحه AFCفارسی در #اینستاگرام اعلام کرد گزارشگر فینال لیگ قهرمانان آسیا، #عادل_فردوسی‌پور است، دنبال کنندگان این صفحه از ۱۸۰ هزار عضو به بیش از یک میلیون عضو رسید و پیش‌بینی میشود گزارش فردوسی‌پور رکورد بازدید لایو را در این شبکه اجتماعی بشکند.(این متن قیل از بازی نوشته شده است)
دعوت از فردوسی‌پور البته که به مذاق جریان #علی_فروغی مدیر کنونی شبکه سوم سیما خوش نیامده است و برخی سایتهای خبری و کانالهای تلگرامی، تخریب فردوسی‌پور را از طریق منتسب کردن افزایش آمار صفحه AFC به سایتهای قمار و فساد آغاز کرده‌اند.
مساله فردوسی‌پور یکی از نمونه‌هایی است که در چارچوب آسیب شناسی سیستم مدیریتی دافع و بحران‌ساز می‌توان مثال زد به نحوی که حتی فوتبال که در کشورهای مختلف از ظرفیت های آن برای انسجام ملی استفاده میشود، در ایران، خود به ابزار جدیدی برای مرزبندی و جبهه‌سازی نهادهای رسمی و مردم تبدیل میشود.
مگر فردوسی پور چه کرده است یا چه گفته است که حقد و کینه از اون تا بدین حد در مدیران سیما لبریز شده است؟! ممکن است گفته شود که او محبوبیتی بیش از حد لازم کسب کرده بود.
این محبوبیت یک مفسر ورزشی طبق کدام معیار امنیتی یا حتی سیاسی می‌تواند خطرناک باشد؟
چند نمونه زیانبار از این الگو وجود داشته است که زیانی بیش از مدیریت‌های سلیقه‌ای و مرزبندی میان منافع حکمرانان و مردم داشته است جز اینکه بیش از گذشته این احساس را، درست یا غلط؛ پدید آورده است که اصولا هرچیزی که باعث خرسندی و استقبال مردم شود، در شمار خطرات جدی علیه سیستم مدیریتی کشور است؟
#فروغی و تیم همراه او یا همه آنهایی که در سطوح بالاتر قرار دارند، جزو کدام یکی از ارکان حاکمیت ملی یا حتی اسلامی هستند که ملاک سنجش خطرات و خطورات از امور خوشایند یا ناخوشایند از نظر آنان، سنجیده میشود؟ وقتی یک مفسر ورزشی در میان هجمه همه آن چیزهایی که کشور را بالمآل تهدید می‌کند، تا این حد خطرآفرین و سبب تهدید است که یک نهاد خارجی او را دعوت می‌کند و مردم هم تا بدین حد از ان استقبال می‌کنند، چگونه می‌توان از وحدت ملی یا آمادگی با تهدیدهای واقعی و بزرگتر سخن گفت؟
پاسخ همه این پرسش‌ها روشن است و بیش از هرچیز نشان می‌دهد که در تحلیل وقایع سیاسی و اجتماعی ایران، مدتهاست که متغیر جدید و موثری جایگزین متغیرهای متعارف سیاسی شده است آن متغیر نیز تمنیات و تمایلات شخصی جزایر و حلقه های متنوع قدرت است که امروزه بر کیان کشور سایه افکنده است و منافع شخصی مبتنی بر احساسات و هیجانات و نفع شخصی را از سبد انسجام و منافع ملی پرداخت می‌کنند و خشم فزاینده مردم و بازی با روح و روان آنان را وجهه همت خود قرار داده‌اند.
#سهند_ایرانمهر
#لیگ_قهرمانان_آسیا
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید
@Oldkingofebrighestan
Telegram
attach 📎
لینک گزارش مستقیم #عادل_فردوسی‌پور از مسابقه تیم #پرسپولیس در فینال #لیگ_قهرمانان_آسیا
https://www.instagram.com/p/CI80_R_Atpn/?igshid=47nq1j79bs0z
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
https://www.instagram.com/p/CI80_R_Atpn/?igshid=47nq1j79bs0z
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan