#دیگو_آرماندو_مارادونا، مردی که نمیخواست یک نرمال بورژوا باشد!
تونی مونتانا (با بازی خیره کننده آلپاچینو) در فیلم "صورت زخمی" در یکی از سکانس های پایانی این فیلم در رستوران، مست و ناهشیار و پس از دعوا با همسرش بر میخیزد و به لیدیها و جنتلمنهای شیک و اتوکشیده حاضر در رستوران میگوید:
" شماها جرات ندارید خودتون باشین، شما خوب نیستین...فقط بلدین خوب قایم بشین".
تونی مونتاناهم در "صورت زخمی" نقش یک لاتین تبار را دارد که در آمریکا از راه قاچاق و مافیای مواد، به ثروت و موقعیت آنچنانی میرسد؛ اما تبدیل به یکی از آنهایی نمیشود که در رستوران به آنها تاخته است. او نمیتواند قایم شود و خوب باشد.
#مارادونا شاید یکی مثل "مونتانا" بود. نرمال زندگی نکرد و نرمال هم نمرد.اما نرمال به چه معنا؟ نرمال یعنی یکی مثل باقی فوتبالیستها و چهرههای مشهور که یک زندگی نسبتا لاکچری و شوآف گونه با تکیه بر ثروتشان دارند و کماکان میخواهند در همین چهارچوبهای حرفهای ادامه دهند. تناسب اندام و زیبایی چهره را حفظ میکنند و هنوز میخواهند جذاب و دلربا بمانند...
اما
مارادونا اینگونه نبود. در روزگاری که آمریکای لاتین و به ویژه خود
#آرژانتین درگیر کشمکشهای سیاسی و جنگ با انگلیس بود،
مارادونا با "دستان خدا" توپ فوتبال را خوب به بازی سیاست انداخت و توانست مفهوم خطا و گل هند را در فوتبال جور دیگری معنا دهد...
ادامه زندگی او نیز پر از دیوانگیها، کلهشقیها و آنرمال بازیها بود. مصرف دیوانهوار مواد و الکل و چه بسیار حرکات عجیب و غریب پر حاشیه که از او سر زد، همه گویی نشان از این داشت او برای این فرهنگ خلق نشده بود.
و شاید فرهنگ آمریکای لاتین هنوز مقهور طوفانهای فرهنگی نظام سرمایهداری نشده بود که محصولی چون
مارادونا تولید کرده است. و شاید مقایسهٔ او با
#مسی بتواند به ما نشان دهد که
مارادونا چقدر فرق میکرد.
✍️ #وحید_بابازاده#دیگو_مارادونا#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@Oldkingofebrighestan