روز + نامه - نگین حسینی

این مطلب را برای صفحه اینستاگرامی به توان یک نوشتم و در اینجا بازنشر می‌کنم:

تایید حکم قصاص، بدون در نظر گرفتن معلولیت ذهنی

کمیته حقوق افراد دارای معلولیت سازمان ملل در سال ۲۰۱۷، با ارسال ملاحظات نهایی بر گزارش اولیه جمهوری اسلامی ایران در مورد قانون جامع حمایت از حقوق #افراد_دارای_معلولیت به نکته مهمی اشاره کرده که خلاء آن در قوانین جمهوری اسلامی دیده می‌شود: حق برخورداری از روند دادرسی عادلانه در محاکم صالحه و خطر #اعدام برای افرادی که با #بیماری‌های_روانی و شرایط متفاوت ذهنی زندگی می‌کنند. در ملاحظات این کمیته (شماره‌های ۲۲ و ۲۳) آمده است: «کمیته نگران این مساله است که افراد دارای معلولیت به ویژه افراد دارای معلولیت روان و/یا ذهنی ممکن است به دلیل نبود امکانات مناسب در جریان #روند_دادرسی، بیشتر در معرض #حکم_اعدام قرار گیرند.کمیته به دولت عضو توصیه می‌کند تمهیداتی برای جایگزینی اعدام به عنوان مجازات در نظر گیرد و تضمین کند که افراد دارای معلولیت در معرض سلب حیات خودسرانه قرار نگیرند.»

وضعیتی که حالا محمد قبادلو با آن روبروست، دقیقا آینه نگرانی کمیته حقوق افراد دارای معلولیت سازمان ملل است. محمد، جوانی حدودا ۲۲ ساله، متهم است که در اعتراضات پس از قتل #مهسا_امینی، استوار #فرید_کرم_پور از پرسنل نیروی انتظامی را با ماشین زیر گرفته است. حکم_قصاص محمد در حالی در #دیوان_عالی_کشور تایید شده که او از سال‌ها پیش تشخیص بیماری #دوقطبی گرفته و حتی به همین دلیل، با گرفتن کارت قرمز سربازی، از خدمت معاف شد. هرچند که محمد قبادلو بطور رسمی به عنوان یک بیمار اعصاب و روان تشخیص گرفته و پرونده روانپزشکی دارد، متاسفانه این شرایط او مورد توجه دادگاه و دیوان عالی کشور قرار نگرفته است.

#حبیب_دانشور که چند روزی با محمد قبادلو در یک زندان بوده، اخیرا در یادداشتی خطاب به او نوشت: «یادت هست که یک روز با یکی از هم‌بندی‌ها دعوایت شد و بی‌دلیل به صورتش ضربه زدی؟ شب به انفرادی بردندت. فردا صبح که برگشتی، بدون این که عذرخواهی کنی، با همان یک نفر شوخی کردی و نخندید. آن لحظه هیچ کس به شوخی‌هایت نخندید. یکی از هم‌اتاقی‌هایت گفت لازم است اول عذرخواهی کنی و بعد فازِ رفاقت بگیری. یادت نبود. هیچ چیزی یادت نبود از دیشب و کل ماجرا را بچه‌های اتاق برایت تعریف کردند. یادت هست محمدِ ما؟»

پرونده محمد قبادلو نمونه روشنی است از تضییع حقوق افراد دارای شرایط خاص روانی و ذهنی در دادگاه‌های جمهوری اسلامی. جان یک فرد معلول ذهنی در خطر است!

#نگین_حسینی #محمد_قبادلو
#حقوق_معلولیت #دادرسی_عادلانه

زن تاریخ‌ساز
در سال ۱۹۷۰ زنی ۲۲ ساله به اسم جودی هیومن، در امتحان کتبی و شفاهی مجوز تدریس در شهر نیویورک قبول شد اما بورد آموزشی نیویورک او را نپذیرفت، فقط به این دلیل که او از ویلچر استفاده می‌کرد.
جودی هیومن پس از آن که در ۹ ماهگی #پولیو (فلج اطفال) گرفت، مجبور شد از #ویلچر استفاده کند. از همان زمان بود که جودی متوجه #تبعیض‌ها شد. وقتی جودی پنج ساله شد، مادرش خواست او را در مهدکودک ثبت‌نام کند. اما مدیر او را نپذیرفت و دقیقا این عبارت را به کار برد که «جودی ماده آتش‌زا (خطرناک) است!»؛ تبعیضی که به اشکال مختلف بروز می‌کرد.

در سال ۱۹۷۰ وقتی که بورد آموزشی نیویورک جودی را به خاطر ویلچرش مردود کرد، او از بورد شکایت کرد و اولین پرونده حقوق مدنی مرتبط با معلولیت در دادگاه #فدرال امریکا مطرح شد. این دادگاه به نفع جودی رای داد و #جودی_هیومن اولین معلم در #نیویورک شد که از ویلچر استفاده می‌کرد.

در سال ۱۹۷۳ #ریچارد_نیکسون، رییس جمهور وقت امریکا قانونی امضا کرد که به موجب آن، هر سازمانی که بودجه دولتی دریافت می‌کرد، حق نداشت تبعیضی نسبت به #افراد_دارای_معلولیت قائل شود. خوشحالی جامعه افراد دارای معلولیت در امریکا دیری نپایید، چراکه قانون در اجرا با مشکلاتی مواجه شد. در واقع، صدای مراکز دولتی و خدماتی، از جمله بیمارستان‌ها و مراکز درمانی درآمد که حالا مجبوریم #رمپ و دستشویی‌های #مناسب_‌سازی شده بسازیم!

تنها راه چاره، #اعتراض_مدنی بود. #کنشگران حقوق معلولیت از جمله جودی هیومن، سلسه تظاهرات و تجمعاتی در سراسر #امریکا تدارک دیدند و ساختمان‌های فدرال را به اشغال خود درآوردند. جودی تظاهراتی در #سانفرانسیسکو برگزار کرد که به طولانی‌ترین تسخیر مسالمت‌آمیز یک مرکز فدرال در تاریخ امریکا تبدیل شد. بیش از ۱۰۰ کنشگر دارای معلولیت حدود چهارهفته در آن ساختمان اتراق کردند؛ در حالی که نه آب گرم در اختیار داشتند و نه جای خواب و نه حتی داروهای لازم. جودی در ملاقاتی با مسئولان دولتی تاکید کرد: «تا وقتی که افراد معلول مورد تبعیض قرار می‌گیرند، همه مراکز دولتی یکی پس از دیگری به اشغال ما درخواهند آمد. ما می‌خواهیم که قانون اجرا شود!» آن مبارزه به نفع کنشگران تمام شد.
جودی هیومن، کنشگر خستگی‌ناپذیر حقوق معلولیت و یکی از طراحان قانون امریکاییان دارای معلولیت در سال ۱۹۹۰ و کنوانسیون جهانی ۲۰۰۶، و مشاور معلولیت در دولت #باراک_اوباما متاسفانه روز چهارم مارس امسال در سن ۷۶ سالگی از دنیا رفت.
#نگین_حسینی #حقوق_معلولیت

چه شد که از #ائتلاف و اتحاد رسیدیم به #وکالت؟!
و از وکالت به کجا خواهیم رسید؟!
طرفداران #پهلوی حق دارند که از #رضا_پهلوی حمایت کنند اما طبیعتا او نمی‌تواند #تنوع طیف‌ها را نمایندگی کند. من نیز مانند بسیاری دیگر بر این عقیده‌ام که باید یک تیم (و نه یک فرد) صدای #معترضان_ایرانی در عرصه‌های رسمی‌تر سیاست جهانی باشد. در این تیم، نمایندگان طیف‌های مختلف و #قومیت‌ها و گروه‌های به #حاشیه‌رانده شده و مورد ستمِ سیستماتیک، همچون جامعه #ال‌جی‌بی‌تی‌کیو و #افراد_دارای_معلولیت نیز باید حضور داشته باشند. حضور این نماینده‌ها کمک می‌کند که همه اعضای تیم، ایران را فقط قشر پایتخت‌نشین و فارسی‌زبان و متوسط و مرفه و دوگانه زن/مرد و غیرمعلول ندانند، در مورد حقوق گروه‌های همواره در حاشیه نگه داشته شده بیشتر بیاموزند، آنها را از همان ابتدای فعالیت به حساب آورند و پرداختن به حقوق‌شان را موکول به «گذر از برهه حساس کنونی» و «زمانی بهتر» نکنند.

نکته مهم‌دیگر این که در نهایت، مردم داخل ایران هستند که می‌توانند سرنوشت خود را رقم بزنند. #اتحاد، #همبستگی، #وکالت یا هر نام و رفتارِ احتمالا شگفت‌انگیز دیگری که در انتظار ماست، بخشی بیرونی از ماجرایی است که ابتدا باید در داخل #ایران به بلوغ برسد و نتیجه دهد. واکنش‌های حمایتی خارج از ایران، با این که به حتم روی معادله‌های داخلی اثر مستقیم دارند اما همه آن نیستند. بخش بزرگی از معادلات اصلی به دست مردم داخل ایران رقم می‌خورد؛ مردمی که جای خالی آنها ممکن است فضا را برای اتفاق‌هایی دور از روحِ #زن_زندگی_آزادی باز کند. #انقلاب_مهسا در این چهار ماه، متاثر از حیات واقعی آن در خیابان‌های ایران، وسعت بزرگی در خارج از کشور و نیز در جهان مجازی پیدا کرد. این وسعتِ رو به فزونیِ #انقلاب_ژینا باید در داخل ایران نیز همچنان رو به رشد باشد تا به مقصود برسد.

در چند روزِ پس از ماجرای وکالت، انبوهی پست و استوری در مخالفت با وکالت به پهلوی در صفحات دوستانی دیدم که در همه این چهار ماه یا خاموش بودند یا گاهی اشاره‌هایی مبهم داشتند که مشخص نمی‌کرد در کدام سوی این #شکاف ایستاده‌اند. وکالت باعث شد که این جمعیت بزرگ خاموشی‌گزیده رُخی بنمایانند (شاید به این دلیل که نفی پهلوی در داخل ایران هزینه‌سیاسی امنیتی ندارد). تداومِ خاموشی این گروه بزرگ، دل‌نگرانیِ «به کجا خواهیم رسید» را بیشتر می‌کند. #اتحاد_سراسری است که سرانجامِ مطلوبِ همه طیف‌ها و اقوام و گرایش‌ها را رقم می‌زند؛ بی‌دلیل نیست که رژیم اسلامی هر جنایتی می‌کند تا جلوی این اتحاد را بگیرد.
#نگین_حسینی #مهسا‏_امینی

دوره جدید: مهارت‌های قانون‌نویسی در حوزه حقوق افراد دارای معلولیت

قوانین مرتبط با #افراد_دارای_معلولیت در ایران اجرا نمی‌شوند، زیرا بودجه نمی‌گیرند یا در حد کمتر از ۵٪ کل بودجه لازم را با ده‌ها اما و اگر دریافت می‌کنند. بجز نداشتن بودجه، مسائل دیگری هم هست که کمتر به آنها پرداخته می‌شود. در داخل قوانین حمایتی افراد دارای معلولیت مشکلاتی وجود دارد که برای بهبود اساسی آنها باید همفکری کرد، خواند و یاد گرفت.

بر این اساس، دوره #مهارت‌های_قانون‌نویسی در حوزه حقوق افراد دارای معلولیت از طرف مرکز اروپایی خدمات‌رسانی به افراد دارای معلولیت در بلژیک
(EASPD)
با حضور مترجم زبان اشارانی، به صورت رایگان و با ارائه‌ی اسکالرشیپ برگزار می‌شود.

این دوره برای ارائه در دو گروه در ماه‌های بهمن و اسفند برنامه‌ریزی شده است. شرکت‌کنندگان پس از گذراندن موفق این دوره، گواهینامه معتبر دریافت خواهند کرد.

برای اطلاعات بیشتر به فرم ثبت‌نام مراجعه کنید. اگر لینک باز نشد، مطمئن شوید که همه وی‌پی‌ان‌ها روی دستگاه شما خاموش است.

❗آخرین مهلت ثبت‌نام سه‌شنبه: ۱۱ بهمن‌ ۱۴۰۱ ساعت ۸ شب به وقت ایران
کسانی که زودتر ثبت‌نام می‌کنند، در اولویت قرار می‌گیرند.

اگر سوالی دارید، برای من پیام بفرستید.

لینک ثبت نام:

https://forms.gle/1ZUpq9MzppxsA9QR8

#حقوق_معلولیت #قوانین_معلولیت
@neginpaper

سخنی مهم خطاب به جامعه افراد دارای معلولیت

ه افراد دارای معلولیت! کسانی که هنوز به رژیم جمهوری اسلامی دل خوش کرده‌اید! کسانی که هنوز در مراسم تحقیرآمیز آنها شرکت می‌کنید! کسانی که هنوز امید دارید از دل این حکومت ستمگر و تشنه خون، قوانین حمایتگرانه حقوق افراد دارای معلولیت تمام و کمال بیرون ‌آ‌ید و در راستای مصوبات کنوانسیون جهانی اجرا ‌شود!

زمان آن رسیده که از خواب و خیال بیرون آیید!

اعدام #محسن_شکاری ‌و اعدام‌های مشابه‌، کشتار وحشیانه مردم، دستگیری‌های فله‌ای، اعتراف‌های اجباری، شکنجه‌ها و دادگاه‌های فرمایشی و نمایشی، اینها همه اگر یک پیام واضح برای ما جامعه افراد دارای معلولیت و کنشگران این حوزه داشته باشند، این است: رژیم جمهوری اسلامی هرگز و هرگز حقوق شما را ادا نخواهد کرد! نظامی که بر سر مردم خودش چنان بلاهایی می‌آورد فقط برای این که ثروت هنگفتی را که از سیطره بر کشورمان بر هم زده از دست ندهد، رژیمی که الفبای حقوق انسانی و بشری را حتی بلد نیست، چگونه می‌تواند مجری قوانین مترقی حقوق بشری، همچون قانون حمایت از حقوق معلولان و کنوانسیون جهانی باشد؟! آیا این همه شواهد کافی نیست که باور کنیم این رژیم هیچ‌گاه دلش برای مردمش نسوخته و فقط زمانی به یاد جامعه #افراد_دارای_معلولیت می‌افتد که بداند می‌تواند با سوءاستفاده از تصاویر و وضعیت آنها، مشروعیتی دروغین برای خود بخرد؟!

افراد دارای معلولیت و خانواده‌ها! کنشگران! حامیان! روسای انجمن‌های #معلولان! پدر و مادرهایی که کودکان معلول خود را وارد نمایش‌های تحقیرآمیز این رژیم می‌کنید! #مجروحان جنگی که بخشی از وجود و سلامت خود را برای دفاع از مرزها و خاک و مردم ایران فدا کردید!

در این زمان خونین از تارخ ایران عزیزمان که پایگاه‌های رژیم اسلامی بیش از پیش سست شده و ترک‌های روی دیوارش هر روز بیشتر و شدیدتر می‌شود، به هوش باشید که آنها برای جلب مشروعیت دوباره به سراغ شما خواهند آمد! برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی، شوهای سراسر تحقیر، مراسم دولتی و نمایشی، سخنرانی‌های آنچنانی با حضور مسئولان درمانده، دعوت‌های خاص به جشن‌ها و برنامه‌ها و طرح‌ها و خلاصه هر دعوتی، به سوی جامعه افراد دارای معلولیت سرازیر خواهد شد تا تتمه اعتبار ساقط شده رژیم از راه توسل به قشرهای محروم نگه داشته شده و به حاشیه رانده شده، بازسازی شود. به هوش باشید که در دام نیفتید! دعوت‌ها را رد کنید! هر فعالیت و مناسبتی که شما را به رژیم پیوند می‌دهد، کنار بگذارید!
اگر امکان حضور در #تظاهرات ندارید، دستکم آب به آسیاب ظلم نریزید!

#نگین_حسینی #محسن_شکاری #تظاهرات_سراسر

فراخوان تحریم مراسم روز جهانی افراد دارای معلولیت

در آستانه #روز_جهانی_افراد_دارای_معلولیت (۱۲ آذر، ۳ دسامبر) گروهی از افراد دارای معلولیت بیانیه‌ای منتشر کردند و از جامعه #افراد_معلول خواستند که برای همراهی با مردم معترض ایران و در اعتراض به نقض مکرر حقوق افراد دارای معلولیت در برنامه‌های ویژه این روز شرکت نکنند.

متن اطلاعیه که دیروز به دستم رسید، به این شرح است:

جامعه عزیز و محترم افراد دارای معلولیت، خانواده‌ها و همراهان ما

با توجه به حجم ظلم و خشونتی که در این مدت دیده‌ایم و بعد از کشته شدن اینهمه انسان بی‌گناه، شرافت و وجدان حکم می‌کند که به دوستان و همنوعان دارای معلولیت‌‌مان اطلاع‌رسانی کنیم تا امسال در روز جهانی افراد دارای معلولیت، در هیچ برنامه‌ای که به این مناسبت از سوی سازمان بهزیستی، شهرداری‌ها، صدا و سیما، انجمن‌ها و سایر مراکز برگزار می‌شود، شرکت نکنند.

آنچه که مردم ایران در این روزهای خونین شاهد آنند و بلایی که بر سرشان می‌آید، جایی برای گرامیداشت و جشن باقی نمی‌گذارد. ضمن آن که ما افراد دارای معلولیت همواره از #حقوق_شهروندی محروم بوده‌ایم، قوانین حمایتی ما با همه نواقص‌شان حتی اجرا نشده‌اند و هنوز شهروندان درجه چندم به حساب می‌آییم؛ پس دیگر چه روز جهانی و چه مراسمی می‌توانیم داشته باشیم؟!

بیایید به دور از هرگونه «منیت» و «مصلحت‌اندیشی»، برای یک بار هم که شده با هم متحد شویم و همه مراسم و مسابقات فرهنگی و ورزشی و اردوها را تحریم کنیم و نخواهیم که ویترین نمایشی عده‌ای سودجو و تبلیغاتچی شویم که فقط از ما و #معلولیت ما سوء‌استفاده می‌کنند.

ما به صراحت اعلام می‌کنیم که به حمایت از #جنبش_اعتراضی مردم ایران و در #اعتراض به دهه‌ها تضییع حقوق افراد دارای معلولیت، #دوازده_آذر امسال در هیچ مراسم گرامیداشت روز جهانی افراد دارای معلولیت شرکت نمی‌کنیم. از دوستان عزیز نیز خواهش می‌کنیم همراه ما شوند و در این زمینه اطلاع‌رسانی کنند.

گروهی از افراد دارای معلولیت و کنشگران حقوق معلولیت»

*من #نگین_حسینی، #کنشگر حقوق #افراد_دارای_معلولیت نیز از این فراخوان حمایت می‌کنم و خواستار همراهی همه افراد دارای #معلولیت و کنشگران این حوزه هستم.
#حقوق_معلولیت
#مهسا_امینی #اعتراضات_سراسری
#mahsaamini
@neginpaper

هرچه از زیبایی این تصویر بگویم، کم گفته‌ام! دختری نشسته بر #ویلچر، رو به دیواری که روی آن نوشته: زن زندگی آزادی! سن و سال او مشخص نیست پشت به دوربین عکس انداخته. چه پراحساس اسپری رنگ را که در دست دارد، به نشان #پیروزی بالا برده است!
من از نخستین روزهای شکل‌گیری #اعتراضات و البته #انقلاب_مردمی، به این نکته اشاره کردم که یکی از تفاوت‌های این جنبش با جنبش‌های مشابه، حضور پررنگ #افراد_دارای_معلولیت و به خصوص دختران و زنان دارای #معلولیت و مشارکت متنوع آنها در این جنبش است اما این یکی، این دختر شعارنویس، بار دیگری دارد و سخت آدم را می‌گیرد.
همین عکس شاید بتواند پاسخی باشد به گروهی از افراد #نابینا و #ناشنوا که اواخر مهرماه با رئیس قوه قضائیه رژیم اسلامی دیدار کردند. آن دیدار، آن هم وسط این همه خون، خون جوانان و نوجوانان و کودکان این سرزمین، خشم گروه زیادی از افراد دارای معلولیت و خانواده‌ها و حامیان آنها را برانگیخت و تعدادی از آنها برایم پیام‌هایی فرستادند و از من خواستند که منتشرشان کنم. هرچند من به دلایلی در انتشار پیام‌ها تردید کردم، اما وقتی این عکس را دیدم، فکر کردم چه پاسخی از این واضح‌تر که از بدنه جامعه معلولیت بیرون آمده، به کسانی که هنوز چشم امید به یاری جمهوری اسلامی دارند. 
این رژیم دو دهه است که مرا و تک تک شما را سر دوانده پی قانون حمایت از حقوق معلولان و اگر فعالیت ما کنشگران این حوزه نبود، همین اندک پیشرفت‌ها نیز صورت نمی‌گرفت. راستی دوستانی که در آن دیدار حاضر شدید، بگویید جمهوری اسلامی برای جامعه افراد دارای معلولیت و جامعه افراد ناشنوا و نابینا دقیقا چه کرده است؟ آیا همه معابر شهری را مناسب سازی کرده؟ آیا اداره‌های دولتی و همان بهزیستی فکسنی را که مثلا خانه افراد دارای معلولیت است، قابل دسترسی کرده؟ آیا ناوگان حمل و نقل شهری را برایتان مناسب‌سازی کرده؟ آیا سرویس‌های ویژه آمد و رفت به رایگان در اختیارتان گذاشته؟ آیا زبان اشارانی را به رسمیت شناخته؟ آیا رسانه‌هایش را برای شما در دسترس کرده؟ آیا مفاد کنوانسیون جهانی را اجرایی کرده؟ آیا همان چند صفحه قانون حمایتی داخلی را برایتان تمام و کمال اجرا کرده؟  
من هم می‌توانستم همچنان امیدوار بمانم اگر پاسخ به یکی از این سوالات، فقط یکی از این سوالات، مثبت بود! یکی از دوستان‌تان برایتان نوشت: «به چه امیدی رفتید؟ چهل سال تحقیر کم نبود؟!» 
#نگین_حسینی #مهسا_امینی #اعتراضات_سراسری
#mahsaamini
@neginpaper

۱۶ اکتبر ۲۰۲۲

کمک کنید صدای گروه‌های آسیب‌پذیر در این هیاهو گم نشود

حجم سنگین و خونین اتفاق‌های سیاسی، صدای #افراد_دارای_معلولیت را در خود بلعیده و آنها بیشتر از همیشه به حاشیه رانده شده‌اند. بستن #اینترنت به روی مردم، واکنش همیشگی #حکومت_اسلامی به نارضایتی‌های موجود بوده و هست. بقیه در پست بعدی

۱۰ اکتبر ۲۰۲۲
پس از قتل مهسا امینی و شکل‌گیری جنبش سراسری مردم ایران، از مشارکت گسترده #افراد_دارای_معلولیت های مختلف و افراد #اوتیستیک در اعتراض‌ها گفتم که به شکل‌های مختلف همراه #جنبش_مردمی شدند: از حضور در تجمعات گرفته تا انجام اکت‌ سیاسی قیچی کردن مو، نوشته‌‌های اعتراضی، طراحی‌های خلاقانه و ارسال روایت‌های ستم جمهوری اسلامی بر جامعه افراد دارای معلولیت برای من که تا به حال یکی از آنها را منتشر کرده‌ام.
این بار، ترانه‌ای زیبا که می‌تواند مکمل ترانه#شروین_حاجی_آقاپور باشد، توسط خواننده‌ای خوانده شده که حین اجرا، بازویش را نشان می‌دهد و می‌خواند: «چند ساله من دنبال کارم، کسی به من کار نمیده چون یه دست ندارم».
او در ترانه‌ بسیار دلنشین‌اش، از مشکلات دیگر و #برای های دیگری می‌گوید که درنهایت همگی به #آزادی و #زن_زندگی_آزادی ختم می‌شود.
اسم این هنرمند را مسعود احمدزاده ذکر کرده‌اند. اگر اشتباه است، لطفا بنویسید تا اصلاح کنم.
#نگین_حسینی
#مهسا_امینی #اعتراضات_سراسری
#اعتراضات_مردمی
#mahsaamini

۲ اکتبر ۲۰۲۲

برای حقوق تامین‌نشده تو

در پایان #راهپیمایی_سراسری در #شیکاگو گفته شد که روی پارچه سفید بزرگی که از هر دوسمت آن را نگه داشته بودند، هر چیزی که می‌خواهیم بنویسیم تا به سازمان ملل ارسال شود.
چهل سال است رژیم جمهوری اسلامی، #اقلیت‌های_آسیب‌پذیر را محکوم به زندگی دشوار بدون حقوق ابتدایی و انسانی‌شان کرده. بیست سال است که دو مجموعه قانون حمایت از حقوق #افراد_دارای_معلولیت تصویب شده اما اجرای آن با بی‌اعتنایی روبرو شده است. میلیاردها تومان بودجه برای نهادهای درپیتی اسلامی و تبلیغات حکومتی اختصاص داده می‌شود ولی وقتی نوبت به اجرایی کردن قوانین حقوقی افراد دارای معلولیت می‌رسد، بودجه ندارند یا چندرغاز می‌گذارند کنار فقط برای بستن دهان آنها. بیست سال است که افراد دارای معلولیت سر دوانده می‌شوند برای ساده‌ترین نیازهای خود. چهار دهه است که حقوق افراد دارای معلولیت به هیچ جایی بند نیست و فقط حرف حرف حرف...
روی سپیدی پارچه نوشتم: برای افراد دارای معلولیت و حقوق ادا نشده آنها.
بعد یاد دوستان #کوییرم افتادم که زندگی‌شان در ایران شبیه بندبازی روی دره‌مرگ است. چهل سال است که صحبت کردن از حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی کلا حرام و جرم و گناه است. پس اضافه کردم: برای LGBTQ+
#نگین_حسینی
#مهسا_امینی
#mahsaamini
#اعتراضات_سراسری

چند نکته درباره #اعتراضات_سراسری و #افراد_دارای_معلولیت گفتم. دوستان کم‌شنوا و ناشنوا، شرمنده تک‌تک شما هستم که این ویدیو زیرنویس یا مترجم اشارانی نداره. امشب هر زمان فرصتی شد، خلاصه‌ای از این ویدیو را می‌نویسم.
#نگین_حسینی

در این روزهای سیاه و شب‌های سیاه‌تر که ارزش جان و زندگی ایرانی‌ها به هیچ انگاشته می‌شود، #افراد_دارای_معلولیت و #بیماران به مراتب در معرض خطرات بیشتری هستند و صدای‌شان هرچه کمتر شنیده می‌شود.

خانواده‌های بیماران #اس_ام_ای مقابل #سازمان_غذا_و_دارو تجمع کردند و از دولت پرسیدند تکلیف اولین محموله داروهای وارداتی بعد از گذشت دو ماه چیست؟ چرا رییس جمهور به وعده خود عمل نکرده که گفته بود دارو باید به همه بیماران اس.ام.ای تعلق بگیرد؟
#انجمن_دیستروفی_ایران خبر داد که ظاهرا قرار است داروها فقط به بیماران #تیپ_یک داده شود و بعد #اثرسنجی صورت گیرد. پیش‌بینی می‌شود که دارو روی بیماران تیپ یک که با شدیدترین عوارض اس.ام.ای زندگی می‌کنند، چندان اثربخش نباشد و در نتیجه، روند واردات دارو به بهانه موثرنبودن، ادامه پیدا نکند.
بعضی از بیماران اس.ام.ای و خانواده‌های آنها از دورترین نقاط کشور به تهران آمدند تا به این تجمع اعتراضی بپیوندند. آنها مجبور شدند کنار خیابان بخوابند، چون هیچ تسهیلاتی برای اقامت آنها حتی برای یک شب، در اختیارشان گذاشته نشد. صحنه‌های تلخی از مظلومیت و بی‌پناهی خانواده‌های اس.ام.ای در کنار خیابان ثبت شد که برای شرمساری مسئولانی که پاسخگو نیستند، در تاریخ می‌ماند.
خبر ورود داروهای گران‌قیمت اس.ام.ای به ایران به قول انگلیسی‌زبان‌ها، آنقدر خوب بود که نمی‌توانست واقعیت داشته باشد! باورش سخت بود که داروهایی چنین گران و کمیاب، برای مصرف بیماران اس.ام.ای فراهم شده باشد. دو ماه زمان گذشته و کم‌کم دارد مشخص می‌شود که جریان از چه قرار است... با این همه، #بیماران_اس_ام_ای برای گرفتن حق خودشان همچنان تلاش می‌کنند.
#نگین_حسینی
#sma

زنجیره عجایب هفته بهزیستی

وقتی سخنان مسئولان سازمان بهزیستی به مناسبت هفته بهزیستی را خواندم، یک لحظه احساس کردم درباره کشوری دیگر حرف می‌زنند یا شوخی می‌کنند.
رئیس سازمان بهزیستی (علی‌محمد قادری) گفته: «هیچ فرد دارای معلولیتی در کشور نیست که ویلچر نیاز داشته باشد اما نداشته باشد».
فکر می‌کنم آقای رئیس فراموش کرده‌اند که تعداد افراد بدون #ویلچر به خصوص در مناطق محروم کم نیست، و تعدادی از آنها فقط با کمک خیران و نیکوکاران ویلچردار شده‌اند. اگر افراد دارای معلولیتی هم هستند که تحت پوشش بهزیستی نیستند، این نقص اساسی این سازمان است که در شناسایی افراد دارای معلولیت کوتاهی کرده است. نشان به این نشان که افراد دارای معلولیت حتی در آخرین سرشماری نفوس در سال ۱۳۹۵ نیز شمرده نشدند!
بعد رسیدم به صحبت‌های معاون امور توانبخشی (اصغر کاظمی): «ما به هرکسی ویلچر نمی‌دهیم ولو اینکه نیاز داشته باشد. مادامی که فرد قادر است وزن خود را روی پایش بیندازد به او ویلچر تعلق نمی‌گیرد.»
عجب! پس راهکار #بهزیستی این است که دیگر اعضای بدن فرد معلول را دچار مشکلات پزشکی کند چون او می‌تواند روی پاهایش بایستد؟!
صدها فرد دارای معلولیت هرچند می‌توانند روی پاهای خود بایستند اما در لحظاتی از زندگی روزمره باید روی ویلچر نیز بنشینند و با آن حرکت کنند. اصولا استفاده از ویلچر برای همه، صفر و صدی نیست. گروه بزرگی از افراد روی «طیفی» از شرایط جسمی و پزشکی قرار دارند و نه الزاما در «گروه مشخصی» که همیشه نیازمند ویلچر است.
رئیس سازمان بهزیستی حرف دیگری هم زد که باعث خشم جامعه #افراد_دارای_معلولیت شد: «حذف ارز ترجیحی و عدم تخصیص یارانه ویژه به مددجویان بهزیستی، خللی در زندگی آنان ایجاد نمی‌کند». تنها توجیه نسبتا معقول (هرچند تلخِ) این حرف می‌تواند این باشد که با حذف ارز، چنان #تورم سر به فلک می‌زند که دیگر #یارانه هم جوابگوی حتی کمترین نیاز مردم نیز نخواهد بود.
زنجیره عجایبِ #هفته_بهزیستی با نمایشگاه «دستاوردهای بهزیستی» با عنوان «بالاترین خدمت» تمام شد. ویدیویی از محل نمایشگاه (باغ موزه قصر تهران) منتشر شد که فرد دارای معلولیتی روی دستِ دیگران از پله‌های نمایشگاه بالا برده می‌شد. وقتی بهزیستی از «بالاترین خدمت» حرف می‌زند، دقیقا منظورش همین است؛ یعنی به جای #مناسب‌_سازی و #رمپ و #بالابر و دیگر مزخرفاتی که ما دست‌اندرکارانِ #غیرمعلول به آنها نیازی نداریم، می‌دهیم عده‌ای، شما افراد دارای معلولیت را روی دست بگیرند و به بالا برسانند! چه خدمتی از این بالاتر؟!
#نگین_حسینی
#عادت_نمیکنیم
@neginpaper

«سمعکتو می‌شکونم تا نتونی رپ بخونی»، «به هیچ جا نمیرسی»، «ریدم تو سمعکت»، «کر و لالی»...
اینها را گروهی از طرفداران #رپ_فارسی برای #سپهر_دائمی نوشته‌اند؛ رَپِر کم‌شنوایی که از کودکی عاشق #رپ بوده و هست. قبلا سپهر را معرفی کرده‌ام و نوشتم که چگونه اولین تلاش او در رپ، دستمایه‌ی #تمسخر همکلاسی‌هایش شد. دل سپهر از خنده‌های بلند و توهین‌شان شکست اما چیزی درونش قوی‌تر و مصمم‌تر شد تا همچنان برای بهتر شدن در دنیای رپ تلاش کند. واکنش‌های تحقیرآمیز طرفداران رپ در دنیای مجازی، امتداد همان اتفاقی است که روز اول برای سپهر افتاد. اما این بار نیز سپهر به جای پس کشیدن، خلاقیت دیگری به خرج داد: او همه‌ی کلمه‌ها و عبارت‌‌های تحقیرآمیزی را که شنیده بود، به رپی دیگر تبدیل کرد و کوبید توی صورتِ کسانی که خواستند کاری کنند که سپهر دیگر رپ نخواند.
رشد کردن در دنیای هنر به اندازه‌ی کافی دشواری دارد اما سختی‌ها برای #افراد_دارای_معلولیت هزار برابر است چون نه فقط با انسان‌ها طرفند، بلکه باید گلاویز شوند با استانداردهای مثلا زیبایی‌شناسانه‌ای که عموما (و البته نه همیشه) مبتنی بر توانایی کامل جسمی و فکری هنرمند است. #تنوع انسان‌‌ها و شرایط جسمی و فکری‌شان بی‌نهایت است؛ تنوعی که #هنر_استاندارد به رسمیت نمی‌شناسد.

رپ #سم_پاشی را در پست بالا بشنوید و همزمان، کامنت‌هایی که سپهر دریافت کرده و با آنها متن رپ را ساخته است، روی صفحه ببینید.
@neginpaper
#نگین_حسینی #هنر_معلولیت #کم_شنوا #موسیقی_برای_همه

مدیریت بحران کرونا برای افراد دارای معلولیت
#ابوذر_سمیعی، دانشجوی دکتری سیاستگذاری فرهنگی

یکی از مهم‌ترین بخش‌های #مدیریت_بحران در کشورهای توسعه یافته، مدیریت بحران برای #افراد_دارای_معلولیت است. این موضوع، طیف گسترده‌ای از فعالیت‌ها از قبیل آموزش به افراد معلول، آموزش به گروه های امداد و نجات و کادر درمانی در خصوص نیازهای افراد دارای معلولیت و چگونگی تعامل با آنان و نیز #دسترس‌پذیری_محیط را در بر می گیرد. این مساله اما متاسفانه در کلیه بخش‌های مدیریت بحران در کشور ما مغفول مانده و تاکنون هیچ #برنامه‌ریزی و #سیاستگذاری در این خصوص صورت نگرفته است. این در حالی است که افراد دارای معلولیت به واسطه محدودیت در دسترسی به منابع آموزشی-مادی-محیطی، همواره یکی از #آسیب‌پذیر‌ترین قشرهای اجتماعی به حساب می‌آیند. این موضوع، بویژه در مواقع اضطراری تشدید یافته و پررنگتر می‌شود.

به طور ویژه در مقطع کنونی و با وجود شیوع گسترده #ویروس_کرونا، هنوز هیچ برنامه‌ریزی جامعی در رابطه با پیشگیری و درمان افراد دارای معلولیت صورت نگرفته است. از همین رو ضروری است هر‌چه سریع‌تر، #وزارت_بهداشت و #سازمان_بهزیستی کشور، اقدام به تهیه دستورالعمل جامع «#مدیریت_بحران_برای_افراد_دارای_معلولیت» نمایند تا از آسیبهای بیشتر به این افراد پیشگیری به عمل آید. در این رابطه پیشنهادات ذیل ارائه می گردد:

تهیه پک‌های آموزشی #مناسب‌سازی شده برای گروه‌های مختلف معلولان در خصوص ویروس کرونا.
تهیه پک‌های آموزشی برای کلیه کادر درمانی در‌خصوص چگونگی تعامل با افراد دارای معلولیت.
هماهنگی با رسانه ملی و سایر رسانه ها به منظور دسترس‌پذیر نمودن آموزش ها برای کلیه افراد دارای معلولیت. (استفاده از زیرنویس یا مترجم برای ناشنوایان، اضافه نمودن توضیحات‌صوتی برای نابینایان)
دسترس‌پذیر نمودن مراکز درمانی و معاینه سرپایی.
اطلاع رسانی به افراد دارای معلولیت در خصوص مراکز کاملا دسترس‌پذیر.
راه‌اندازی خط تماس تصویری به همراه کارشناسان آشنا با #زبان_اشاره به منظور ارائه مشاوره اضطراری در‌خصوص ویروس کرونا به افراد دارای معلولیت شنوایی.

علاوه‌بر آنچه که گفته شد، باید توجه داشت که بسیاری از معلولان به دلیل ضعف جسمانی، از سیستم ایمنی ضعیفتری برخوردارند و بی‌توجهی به مدیریت بحران برای آنان می‌تواند صدمات جبران‌ناپذیری به دنبال داشته باشد.

#باربی روی ویلچر و با اندام مصنوعی هم به بازار آمد. شرکت سازنده عروسک‌های باربی که حالا شش دهه از عمرش گذشته، کم‌کم به مجموعه عروسک‌هایش که عموما لاغر و بور و قدبلند بودند، چهره‌ها و فرم‌های بدنی متفاوتی اضافه کرده، از جمله عروسک‌های سیاه‌پوست، گندمی، تپل، با سینه‌های کوچکتر، و حالا عروسک نشسته روی #ویلچر و عروسکی که اندام مصنوعی دارد. مدیرعامل باربی دیروز اعلام کرد که خط تولید باربی عروسک‌هایی با موهای بافته، فرم‌های بدنی متنوع و عروسک دارای معلولیت را شامل می‌شود و این به‌خاطر تقاضای بالای مشتریان باربی بوده است. باربی برای ساختن عروسک روی ویلچر و عروسک دارای #پروتز (اندام مصنوعی) محققان دانشگاه یو.سی.ال.ای و افراد دارای معلولیت را به همکاری طلبیده است. مسئولان باربی می‌گویند مهم است که #افراد_دارای_معلولیت خودشان را در محصولات باربی ببینند.
#نگین‌حسینی #عروسک‌دارای‌معلولیت #باربی
@neginpaper

نیاز جنسی و افراد دارای معلولیت از موضوعاتی است که همیشه تابو بوده و در مورد آن حرفی زده نشده. گویی فردی که معلولیت دارد، هیچ حقی برای احساس نیاز به ضرورت های طبیعی و حیاتی ندارد و اگر نیازش را بیان کند یا در پی رفع آن باشد، خطایی بزرگ و نابخشودنی از او سر زده است. در بیشتر مباحث اجتماعی و رسانه ای در مورد نیازهای افراد دارای معلولیت، عموما مشکلاتی همچون مسکن، اشتغال، مناسب سازی و البته ازدواج مطرح شده و این آخری هم به شیوه ای که ارتباطی با نیاز جنسی نداشته باشد، مورد تحلیل قرار گرفته است. هر فرد انسانی فارغ از شرایط جسمی و روحی و روانی حق دارد نیازهای طبیعی و غریزی داشته باشد و حق دارد نیازهایش را بیان کند. صرف معلولیت داشتن دلیل نمی شود که نیاز طبیعی فرد معلول به برقراری ارتباط احساسی و فیزیکی نفی یا سرکوب شود. افراد دارای معلولیت نیز انسان هستند و مانند همه انسان ها حق دارند هر نوع نیازی داشته باشند.
برنامۀ پادکستی کاکتوس که هر بار به سراغ موضوعی مرتبط با معلولیت می رود، این مرتبه به نیازهای جنسی افراد دارای معلولیت پرداخته است. این برنامه به بسیاری از سوالات شما در زمینه نیازهای جنسی افراد دارای معلولیت پاسخ می دهد. روی لینک زیر کلیک کنید:
https://shenoto.com/album/24096
#نگین_حسینی #افراد_دارای_معلولیت #نیاز_جنسی
@neginpaper

ویدیوی آزاردهنده سیلی به صورت پسری در حال عبادت در مسجد، پسری که گفته می شود سندرم داون دارد، تلخ و دردناک است. آن سیلی انگار روی گوش بیننده فرود می آید و احساس سوزشش تا مدتها باقی می ماند. فکر نمی کنم به جز کسانی که خود از آزاردهندگانِ جسمی و روحیِ افراد دارای معلولیت هستند، کسی دیگر بتواند از تماشای این آزار احساس لذت و سرخوشی کند یا بی تفاوت باقی بماند.

این معجزه دوربین و اینترنت است که امروز این نوع رفتارها را ضبط و منتشر می کند. اگر بدانید میزان خشونت های پنهان، خشونت های خانگی، خشونت های درمانی، خشونت های آموزشی و خشونت های آسایشگاهی نسبت به افراد با شرایط متفاوت جسمی و فکری تا چه اندازه بالاست، مغزتان سوت می کشد. این مساله منحصر به ایران هم نیست؛ حتی در کشورهای پیشرفته نیز آمار خشونت نسبت به افراد دارای معلولیت بالاتر از افراد غیرمعلول است اما نکته این است که سازو کار پیش بینی شده درکشورهای پیشرفته تر، از گزارش کردن موارد خشونت تا پیگیری های قانونی و حکم های سنگین قضایی، باعث کاهش نسبی خشونت ها می شود. این گزارش ها در ایران نه به جایی قانونی (مثل اداره های پلیس و دادگاه ها) ارائه می شود و نه در بیشتر موارد ضبط و منتشر می شود.

بسیاری از کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالانی که معلولیتی دارند و به خصوص نمی توانند از خودشان دفاع کنند، در معرض شکنجه هر روزه و پنهان خانگی هستند بدون اینکه کسی مطلع شود یا اگر مطلع شود بتواند اقدامی حمایتی و قانونی کند، و بدون اینکه ساز و کار قانونی برای رهایی از این شکنجه گاهها وجود داشته باشد. در مراکز نگهداری هم به همین منوال آزارهای پنهان کم نیست. نوع و شدت معلولیت ها از یک طرف و میزان تخصص و آگاهی و انسانیتِ پرسنل این مراکز از طرف دیگر، با میزان و شدت خشونت ها و آزارها رابطه مستقیم دارند. خشونت درمانی که سالهاست منسوخ شده، هنوز در بعضی از موسسات درمانی معلولیت های جسمی و فکری، به خصوص در شهرستان ها و نقاط دوردست دیده می شود و تاسفبارتر اینکه خود پدر و مادر رضایت می دهند که کودکشان کتک بخورد تا مثلا مجبور شود یک قدم راه برود یا کلمه ای به زبان بیاورد.

اگر می شد همه دوربین ها را کاشت تا هر مورد از خشونت و آزار کلامی، جسمی، جنسی و روحی نسبت به افراد دارای معلولیت ثبت و منتشر شود، هزاران بار می‌مردیم و زنده می‌شدیم از زشتی و عمق جنایت ما آدمیان نسبت به همنوعمان و به کسانی که فکر می کنیم ضعیف ترند و بی‌دفاع...
#نگین_حسینی
#خشونت #آزار #معلولیت #افراد_دارای_معلولیت
@neginpaper

همه خبرها و گزارشهای شخصی از #زلزله و ترس و آوارگی مردم یکطرف، این پُست دوست عزیزم هومن یک طرف... ببینید فردی #معلول که از کمترین امکانات امروز زندگی بی بهره است، در هنگام اضطرار و حادثه چقدر بی پناه و بی یاوره:
"من معلولیت جسمی دارم و نمی تونم راه برم و پدرو مادرم سن و سالی ازشون گذشته؛ ماشین نداریم توی سرما کجا بیرون بریم 😔 😢خدا بخیر بگذرونه"
#زلزله_تهران #معلولیت #افراد_دارای_معلولیت #کمک
@neginpaper

‍ 🔷 #پاراآسیایی_جوانان #دوبی
«پارالمپین های توانا، عملگرا، قهرمان»

🔹خطری هست که همواره جامعه #افراد_دارای_معلولیت را به خصوص در فعالیت‌های جمعی و صنفی شان تهدید می کند: فرو رفتن در حرف و شعار و بایدها و نبایدها، با کمترین امکان عمل. اما #پارالمپیک به عنوان یکی از عملگراترین نهادهای مرتبط با افراد دارای معلولیت، میدان زیبایی است که «حرف‌ها» را به «عمل» تبدیل می کند. پارالمپین «نمی گوید»، بلکه «نشان می‌دهد» که شرایط جسمی متفاوت الزاما ناقض و نافی تلاش و حرکت و موفقیت نیست.

🔹برگزاری بازی‌های ورزشی افراد معلول و جانباز، چه در سطح داخلی و چه در میدان‌های خارجی، نفس تازه ای به روح جامعه افراد دارای معلولیت در ایران می‌دمد که سالهاست در تب و تاب و تلاش برای تصویب لایحه حمایت از حقوق افراد معلول، نیازمند عرصه هایی هرچه عملگرایانه تر هستند.

🔹بازی‌های #پاراآسیایی_جوانان که چند روزی بعد از روز جهانی افراد دارای معلولیت در دبی برگزار شد، میدان خوبی بود برای پوشاندن رخت عمل به «حرف»هایی که در روز جهانی مطرح و تکرار شدند: «دگردیسی به سوی جامعه ای پایدار و منعطف برای همه». جامعه جهانی پارالمپیک در بطن خود همان دگردیسی را رقم زده و با تشویق افراد دارای معلولیت به حضور در میدان‌های ورزشی، تلاش می کند سهمی از ورزش و فعالیت‌های بدنی را به کسانی اختصاص دهد که شرایط جسمی متفاوتی دارند، و به این ترتیب، تفاوت‌ها در برخورداری از امکانات ورزشی را به حداقل برساند.

🔹 #پارالمپین های نوجوان و جوان ایرانی در بازی‌های #دوبی فرصت پیدا کردند توانایی خودشان را از یکسو محک بزنند، و باورهای عمومی را از سوی دیگر به چالش بکشند که از این منظر، تک تک ورزشکاران ایرانی در این بازیها قهرمانند، چه آنها که مدال گرفتند و چه آنها که مدالی به دست نیاوردند. قهرمان از این بابت که باورهای نادرست و شایع در مورد شرایط جسمی متفاوت را به چالش کشیدند: واقعیت این است که شرایط بدنی متفاوت نیازها و امکانات خاص خودش را لازم دارد، همچنان که بدن های ظاهرا سالم و غیرمعلول نیز امکانات خاصی می طلبند تا بتوانند به کار درآیند. برای هر دو گروه، معلول و غیرمعلول، نبودن امکانات لازم مساوی ناتوانی می شود. افراد با شرایط جسمی متفاوت، در صورت برخورداری از امکانات و تسهیلات مورد نیاز، می توانند همسان با دیگر افراد جامعه در عرصه عملگرایی نقش ایفا کنند. همه‌ی پارالمپین های #ایران، توانا، عملگرا و قهرمانند.

🔹پارالمپین‌های جوان ایران در بازی‌های پاراآسیایی دوبی۲۰۱۷ قهرمان دوم آسیا شدند. مبارک همه شان باشد، با مدال و بی مدال.

*نگین حسینی، روزنامه نگار
@ParaLive