آمین
#جلال
Канал
767
подписчиков
7,58 тыс.
фото
860
видео
1,77 тыс.
ссылок
درباره ی اجتماع، فرهنگ، هنر
و هرچه که دغدغه‌ی روزانه است.
ارتباط با آمین:
@aminhaghrah1
در باب درگذشت جلال!
مکتب اسلام، ش ۱۱۸ مهر ماه ۱۳۴۸
• منبع: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران
#جلال_آل_احمد
@aminhaghrah
مکتب اسلام، ش ۱۱۸ مهر ماه ۱۳۴۸
• منبع: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران
#جلال_آل_احمد
@aminhaghrah
آمین
• دیدار #جلال_آل_احمد و غلامحسین #ساعدی از دانشگاه تبریز در تصویر دکتر نابدِل، احمد دامود و فرج سرکوهی (که آن‌زمان دانشجوی علوم اجتماعی بود) هم حاضراند... #سند @aminhaghrah
•
بر روی پله های سازمان هنری دانشجویان در ردیف اول از راست نفر دوم احمد دامود، خانم میوایان از اعضای انجمن، دکتر ترابی، دکتر نابدِل، غلامحسین #ساعدی، دولت آبادی در پشت سر ساعدی و در کنار او #فرج_سرکوهی .در کنار ساعدی #جلال_آل_احمد، دانشجوئی به نام غلامحسنی و در کنار او بهجت (استاد سنتور) بهروز دهقانی، کاظم سعادتی
#سند
@aminhaghrah
بر روی پله های سازمان هنری دانشجویان در ردیف اول از راست نفر دوم احمد دامود، خانم میوایان از اعضای انجمن، دکتر ترابی، دکتر نابدِل، غلامحسین #ساعدی، دولت آبادی در پشت سر ساعدی و در کنار او #فرج_سرکوهی .در کنار ساعدی #جلال_آل_احمد، دانشجوئی به نام غلامحسنی و در کنار او بهجت (استاد سنتور) بهروز دهقانی، کاظم سعادتی
#سند
@aminhaghrah
•
دیدار #جلال_آل_احمد و غلامحسین #ساعدی از دانشگاه تبریز
در تصویر دکتر نابدِل، احمد دامود و فرج سرکوهی (که آن‌زمان دانشجوی علوم اجتماعی بود) هم حاضراند...
#سند
@aminhaghrah
دیدار #جلال_آل_احمد و غلامحسین #ساعدی از دانشگاه تبریز
در تصویر دکتر نابدِل، احمد دامود و فرج سرکوهی (که آن‌زمان دانشجوی علوم اجتماعی بود) هم حاضراند...
#سند
@aminhaghrah
Forwarded from اتچ بات
▪️
از سیمین به جلال...
شاید من خیال می‌ورزیدم!
محبوب بی‌همتای من، شوهر عزیز و نازنین من، کاغذ کوتاه چهار صفحه‌ای‌ات که در جوف آن عکسها و کاغذهای قبلی ویکی و نیرّ را گذاشته بودی رسید و چشمم را روشن کرد. از این که در کاغذهای قبلی بی‌تابی کرده‌ام مرا ببخش. وقتی دیر نامه می‌نویسی یا نامه‌ات نمی‌رسد هزار فکر بی‌جا می‌کنم، هزار خیال می‌بافم، چون اینجا تنهای تنها هستم و بعد کاغذ تو که می‌رسد مثل آبی که روی آتش بریزند آرام می‌شوم...
بعد از ظهر همان‌طور که دراز کشیده بودم به یاد خودم، یعنی در نظر خودم مجسم کردم روزی را که به ایران وارد خواهم شد. همه چیز را در نظر آوردم و یکهو به خودم آمدم دیدم اشک از چشمهایم جاری است. از خودم خنده‌ام گرفت. کی من باورم می‌شد تو را اینقدر دوست دارم؟ راستی چرا تو را به این حد دوست می‌دارم؟ خیلی دلم می‌خواهد این احساس را تجربه کنم، ببینم از چه چیز تو اینقدر خوشم آمده است؟...
از همه چیزت خوشم آمده است، از جسمت و از روحت هر دو؛ جسمت به من لذت می‌بخشد و روحت روحم را نوازش می‌دهد. به همین دلیل ِ توافق روحی و جسمی و مادی و معنوی است که این همه دوستت دارم. آیا تو هم مرا اینقدر دوست داری؟
من زیبایی تو را ندارم. مرگِ من راست بگو تو هم از من لذت می‌بری؟ یا فقط چون در من موارد قابل دوست داشتن هست و لذت دوست داشتن هست، لذت جسمی را فدای لذت روحی کرده‌ای؟ عزیزم نمی‌دانم مقصودم را می‌فهمی؟ مقصودم این است که راستش من همیشه در این دو سال و نیمه زندگیمان خیال می‌کرده‌ام و هنوز هم تا حدی به این خیال هستم که نکند من آن لذت لازم را به جلال نداده باشم، نکند که من او را از فرصت جوانی کردن و با دختر بیست ساله عروسی کردن باز داشته باشم، نکند او به واسطه‌ی شخصیت من، به واسطه‌ی لیاقت و قابلیت من پا به روی امیال و هوسهای جوانی‌اش گذاشته باشد و بعد پشیمان بشود. مخصوصا وقتی هم بچه‌دار نشدیم این خیال در من قوت گرفت.
شاید من خیال می‌ورزیدم ، ولی این بیم همیشه در من بوده است...
فرازی از نامه‌ی #سیمین_دانشور به #جلال_آل_احمد . ۱۸ نوامبر ۱۹۵۲ | ۲۷ آبان ۱۳۳۱، استنفورد
@aminhaghrah
از سیمین به جلال...
شاید من خیال می‌ورزیدم!
محبوب بی‌همتای من، شوهر عزیز و نازنین من، کاغذ کوتاه چهار صفحه‌ای‌ات که در جوف آن عکسها و کاغذهای قبلی ویکی و نیرّ را گذاشته بودی رسید و چشمم را روشن کرد. از این که در کاغذهای قبلی بی‌تابی کرده‌ام مرا ببخش. وقتی دیر نامه می‌نویسی یا نامه‌ات نمی‌رسد هزار فکر بی‌جا می‌کنم، هزار خیال می‌بافم، چون اینجا تنهای تنها هستم و بعد کاغذ تو که می‌رسد مثل آبی که روی آتش بریزند آرام می‌شوم...
بعد از ظهر همان‌طور که دراز کشیده بودم به یاد خودم، یعنی در نظر خودم مجسم کردم روزی را که به ایران وارد خواهم شد. همه چیز را در نظر آوردم و یکهو به خودم آمدم دیدم اشک از چشمهایم جاری است. از خودم خنده‌ام گرفت. کی من باورم می‌شد تو را اینقدر دوست دارم؟ راستی چرا تو را به این حد دوست می‌دارم؟ خیلی دلم می‌خواهد این احساس را تجربه کنم، ببینم از چه چیز تو اینقدر خوشم آمده است؟...
از همه چیزت خوشم آمده است، از جسمت و از روحت هر دو؛ جسمت به من لذت می‌بخشد و روحت روحم را نوازش می‌دهد. به همین دلیل ِ توافق روحی و جسمی و مادی و معنوی است که این همه دوستت دارم. آیا تو هم مرا اینقدر دوست داری؟
من زیبایی تو را ندارم. مرگِ من راست بگو تو هم از من لذت می‌بری؟ یا فقط چون در من موارد قابل دوست داشتن هست و لذت دوست داشتن هست، لذت جسمی را فدای لذت روحی کرده‌ای؟ عزیزم نمی‌دانم مقصودم را می‌فهمی؟ مقصودم این است که راستش من همیشه در این دو سال و نیمه زندگیمان خیال می‌کرده‌ام و هنوز هم تا حدی به این خیال هستم که نکند من آن لذت لازم را به جلال نداده باشم، نکند که من او را از فرصت جوانی کردن و با دختر بیست ساله عروسی کردن باز داشته باشم، نکند او به واسطه‌ی شخصیت من، به واسطه‌ی لیاقت و قابلیت من پا به روی امیال و هوسهای جوانی‌اش گذاشته باشد و بعد پشیمان بشود. مخصوصا وقتی هم بچه‌دار نشدیم این خیال در من قوت گرفت.
شاید من خیال می‌ورزیدم ، ولی این بیم همیشه در من بوده است...
فرازی از نامه‌ی #سیمین_دانشور به #جلال_آل_احمد . ۱۸ نوامبر ۱۹۵۲ | ۲۷ آبان ۱۳۳۱، استنفورد
@aminhaghrah
Telegram
attach 📎
▪️
وقتی سیمین، وفاداری‌اش را به جلال اثبات می‌کند!
از نامه‌های #سیمین_دانشور به #جلال_آل_احمد، در سفر به امریکا، ۲۴آبان ۱۳۳۱، استنفرد. منتشر شده در کتابی با همین نام. نشر نیلوفر.
#روایت
#کتاب
@aminhaghrah
وقتی سیمین، وفاداری‌اش را به جلال اثبات می‌کند!
از نامه‌های #سیمین_دانشور به #جلال_آل_احمد، در سفر به امریکا، ۲۴آبان ۱۳۳۱، استنفرد. منتشر شده در کتابی با همین نام. نشر نیلوفر.
#روایت
#کتاب
@aminhaghrah
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
▪️
فیلمی تاریخی از مراسم تشییع #جلال_آل‌احمد و سخنرانی #ساعدی | ۱۳۴۸ خورشیدی
•• منبع: اینستاگرام اسداله امرایی
#ویدئو
@aminhaghrah
فیلمی تاریخی از مراسم تشییع #جلال_آل‌احمد و سخنرانی #ساعدی | ۱۳۴۸ خورشیدی
•• منبع: اینستاگرام اسداله امرایی
#ویدئو
@aminhaghrah
▪️
گفتم «سنگی بر گوری» را چاپ نکن!
وقتی خیلی رفیق شدیم غالبا داستان‌هایش را با هم می‌خواندیم. این آخری‌ها می‌گفتم بعضی داستان‌ها را چاپ نکن. مثلا درباره کتاب «سنگی بر گوری» گفتم نگذار منتشر شود. گفت: "نه، منتشر نمی‌کنم. این حدیث دل است." بعد از مرگ او، برادرش این کتاب را منتشر کرد...
در این کتاب مطالبی درباره زندگی شخصی‌اش داشت که بیش از حد خصوصی بود، آن هم در ایران؛ حرف زدن از این‌طور چیزها هنوز رسم نشده بود. این کتاب بعد از جلال چاپ شد. برادرش برای اینکه با نام جلال برای خودش اسمی و رسمی پیدا کند، این کتاب را منتشر کرد. می‌خواست بگوید من برادر جلالم و حساب اعتبار و آبروی او را نکرد....
[ گفت‌وگو با #عبدالله_انوار درباره #جلال_آل_احمد | شماره ۱۱۷ مجله‌ی کرگدن ]
@aminhaghrah
گفتم «سنگی بر گوری» را چاپ نکن!
وقتی خیلی رفیق شدیم غالبا داستان‌هایش را با هم می‌خواندیم. این آخری‌ها می‌گفتم بعضی داستان‌ها را چاپ نکن. مثلا درباره کتاب «سنگی بر گوری» گفتم نگذار منتشر شود. گفت: "نه، منتشر نمی‌کنم. این حدیث دل است." بعد از مرگ او، برادرش این کتاب را منتشر کرد...
در این کتاب مطالبی درباره زندگی شخصی‌اش داشت که بیش از حد خصوصی بود، آن هم در ایران؛ حرف زدن از این‌طور چیزها هنوز رسم نشده بود. این کتاب بعد از جلال چاپ شد. برادرش برای اینکه با نام جلال برای خودش اسمی و رسمی پیدا کند، این کتاب را منتشر کرد. می‌خواست بگوید من برادر جلالم و حساب اعتبار و آبروی او را نکرد....
[ گفت‌وگو با #عبدالله_انوار درباره #جلال_آل_احمد | شماره ۱۱۷ مجله‌ی کرگدن ]
@aminhaghrah
Forwarded from اتچ بات
▪️
جلال هاله داشت!
سخنرانی براهنی در سالگرد جلال آل احمد
بعضی از اشخاص هاله دارند. جلال، چکیده و فشرده تمام تجربه‌های این سی سال اخیر، هاله داشت. این هاله از تار و پود درخشان تجربه بافته شده بود و به دور سرش، در خلال کلماتش، در قلمش که خونی بود دمادم جوشان و در تب خستگی‌ناپذیر نفسش چرخ می‌زد. این هاله از ایثار تن و جان جلال به خلق برافراشته شده بود و من و دوستانم چه خوشبخت بودیم وقتی که او بود و وقتی که او رفت انگار ما وارد تنگنایی در تاریکی و کسوف شدیم و من لباس سیاهی را که از زیر تن بر جانم پوشیده‌ام هنوز نمی‌توانم به کنار بگذارم.
جلال از طبقه متوسط بپاخاست ولی به زودی دریافت که سرنوشت جامعه باید به وسیله طبقه زحمتکش تعیین شود. خود را به سوی این طبقه با ایثار تمام یله کرد و سرنوشت خود را در سرنوشت این طبقه دید. بدا به حال جامعه‌ای که قشر روشنگر طبقه متوسطش بخواهد از پلکان رفاه بالا برود و در میان اشراف و سرمایه‌داران جولان دهد و بدا به حال طبقه متوسطی که هدفش فقط این باشد که از طریق مکیدن خون زحمتکشان در انبوهی از سرمایه بخواهد فرو بخزد. وقتی که طبقه متوسط و روشنفکر طبقه متوسط، از طبقات پایین برید دیگر با جامعه‌ای سر وکار دارید که تنها مکتبش به قول علمای جامعه فاشیسم است ولی وقتی که روشنفکر طبقه متوسط مثل جلال از رفاه بورژوایی برید حتی از سوداهای خود طبقه متوسط برید و به سوی مردم زحمتکش آمد و کوشید آنها را درک کند و اگر آرمان‌ها و حقیقت‌های آدم در طبقه زحمتکش و هم در طبقه متوسط گرفت و آنها را دگرگون کرد وظیفه خود را انجام داده است. جلال این شیفته بزرگ آزادی، این حرمت‌گذار به حقوق محرومان این مجموعه، خصال درخشان انسانی، این شاخص برافراشته شجاعت، مردی بود از نوع دوم یعنی درست در برابر زورمندان و پولداران می‌ایستاد و از حقوق خلق دفاع می‌کرد و غربزدگی او بیانیه محکوم‌کننده شرق است علیه غرب، دفاعیه خشماگینی است برخاسته از حلقوم شرق عقب نگه‌داشته علیه غرب چپاولگر.
یک سر عصیانی از این دست، از نظر سنت عصیان برمی‌گردد به قلب تاریخ به یمگان و الموت و سر دیگرش می‌رسد به میرزا آقاخان و سید جمال و آخر سر به سید ما جلال یعنی اگر سنتی از این دست هم تخته قاپو بشود به راستی که ما در مداری از حیرانی و پوچی رها خواهیم شد و آن وقت حتی کسی بر مزار عزیزان ما نماز هم نخواهد گذاشت.
جلال ریشه داشت، در زبان و در زمان، در تاریخ و در زمین، در سنت و در تجدد و لحنی پیمبرانه داشت. طوری حرف می‌زد که انگار همه چیزش را همگان می‌شنوند و لبیک می‌گویند. در نوشتن درست به قلب هدف می‌زد و چه بسیار که من درست پس از خواندن مقاله‌ای از او دست به قلم برده‌ام چراکه خروش قلمش مسری بود و مثل نخستین بانگ خروسی پیشقدم در سپیده‌دم بود تا خروس‌های دیگر بانگ بردارند و پرده‌های ظلمت را بشکافند.
در همه چیز بی‌تکلف بود. می‌دانست که رقیب ندارد ولی چنان انعطافی داشت که حتی از یک بچه هم چیز یاد می‌گرفت. «کارنامه سه ساله» اش را بنگرید. هر کلمه‌اش تندری است از عصیان و در «ارزیابی شتابزده» اش عبور کنید انگار با توفانی از حرکت روبرو هستید و نگاه کنید در «نفرین زمین» که بدعتی است درخشان در شناسایی خلق‌و‌خوی روستائیان و حرکاتشان و بنگرید «مدیر مدرسه» اش را که پرخاشی است به سیستم آموزشی. و از این پس چهار سال سکوت چه بگویم که تسلی‌بخش دوستانش پس از این مصیبت سکوت چهار ساله‌اش باشد...
[ سخنرانی #رضا_براهنی در مراسم بزرگداشت چهارمین سال خاموشی #جلال_آل_احمد | مسجد فیروزآبادی | ۱۸شهریور ۱۳۴۸ ]
•• منبع: تاریخ ایرانی
@aminhaghrah
جلال هاله داشت!
سخنرانی براهنی در سالگرد جلال آل احمد
بعضی از اشخاص هاله دارند. جلال، چکیده و فشرده تمام تجربه‌های این سی سال اخیر، هاله داشت. این هاله از تار و پود درخشان تجربه بافته شده بود و به دور سرش، در خلال کلماتش، در قلمش که خونی بود دمادم جوشان و در تب خستگی‌ناپذیر نفسش چرخ می‌زد. این هاله از ایثار تن و جان جلال به خلق برافراشته شده بود و من و دوستانم چه خوشبخت بودیم وقتی که او بود و وقتی که او رفت انگار ما وارد تنگنایی در تاریکی و کسوف شدیم و من لباس سیاهی را که از زیر تن بر جانم پوشیده‌ام هنوز نمی‌توانم به کنار بگذارم.
جلال از طبقه متوسط بپاخاست ولی به زودی دریافت که سرنوشت جامعه باید به وسیله طبقه زحمتکش تعیین شود. خود را به سوی این طبقه با ایثار تمام یله کرد و سرنوشت خود را در سرنوشت این طبقه دید. بدا به حال جامعه‌ای که قشر روشنگر طبقه متوسطش بخواهد از پلکان رفاه بالا برود و در میان اشراف و سرمایه‌داران جولان دهد و بدا به حال طبقه متوسطی که هدفش فقط این باشد که از طریق مکیدن خون زحمتکشان در انبوهی از سرمایه بخواهد فرو بخزد. وقتی که طبقه متوسط و روشنفکر طبقه متوسط، از طبقات پایین برید دیگر با جامعه‌ای سر وکار دارید که تنها مکتبش به قول علمای جامعه فاشیسم است ولی وقتی که روشنفکر طبقه متوسط مثل جلال از رفاه بورژوایی برید حتی از سوداهای خود طبقه متوسط برید و به سوی مردم زحمتکش آمد و کوشید آنها را درک کند و اگر آرمان‌ها و حقیقت‌های آدم در طبقه زحمتکش و هم در طبقه متوسط گرفت و آنها را دگرگون کرد وظیفه خود را انجام داده است. جلال این شیفته بزرگ آزادی، این حرمت‌گذار به حقوق محرومان این مجموعه، خصال درخشان انسانی، این شاخص برافراشته شجاعت، مردی بود از نوع دوم یعنی درست در برابر زورمندان و پولداران می‌ایستاد و از حقوق خلق دفاع می‌کرد و غربزدگی او بیانیه محکوم‌کننده شرق است علیه غرب، دفاعیه خشماگینی است برخاسته از حلقوم شرق عقب نگه‌داشته علیه غرب چپاولگر.
یک سر عصیانی از این دست، از نظر سنت عصیان برمی‌گردد به قلب تاریخ به یمگان و الموت و سر دیگرش می‌رسد به میرزا آقاخان و سید جمال و آخر سر به سید ما جلال یعنی اگر سنتی از این دست هم تخته قاپو بشود به راستی که ما در مداری از حیرانی و پوچی رها خواهیم شد و آن وقت حتی کسی بر مزار عزیزان ما نماز هم نخواهد گذاشت.
جلال ریشه داشت، در زبان و در زمان، در تاریخ و در زمین، در سنت و در تجدد و لحنی پیمبرانه داشت. طوری حرف می‌زد که انگار همه چیزش را همگان می‌شنوند و لبیک می‌گویند. در نوشتن درست به قلب هدف می‌زد و چه بسیار که من درست پس از خواندن مقاله‌ای از او دست به قلم برده‌ام چراکه خروش قلمش مسری بود و مثل نخستین بانگ خروسی پیشقدم در سپیده‌دم بود تا خروس‌های دیگر بانگ بردارند و پرده‌های ظلمت را بشکافند.
در همه چیز بی‌تکلف بود. می‌دانست که رقیب ندارد ولی چنان انعطافی داشت که حتی از یک بچه هم چیز یاد می‌گرفت. «کارنامه سه ساله» اش را بنگرید. هر کلمه‌اش تندری است از عصیان و در «ارزیابی شتابزده» اش عبور کنید انگار با توفانی از حرکت روبرو هستید و نگاه کنید در «نفرین زمین» که بدعتی است درخشان در شناسایی خلق‌و‌خوی روستائیان و حرکاتشان و بنگرید «مدیر مدرسه» اش را که پرخاشی است به سیستم آموزشی. و از این پس چهار سال سکوت چه بگویم که تسلی‌بخش دوستانش پس از این مصیبت سکوت چهار ساله‌اش باشد...
[ سخنرانی #رضا_براهنی در مراسم بزرگداشت چهارمین سال خاموشی #جلال_آل_احمد | مسجد فیروزآبادی | ۱۸شهریور ۱۳۴۸ ]
•• منبع: تاریخ ایرانی
@aminhaghrah
Telegram
attach 📎
آمین
Photo
▲
کتابِ #جلال_آل_احمد به روایت اسناد ساواک را می‌خوانم. مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات منتشر کرده.
نکات جالبی هست درباره‌ی خود جلال و اندیشه‌هایش و هم جریانات چپ در دهه‌ی چهل. تا اینجا برای من اما این دو سند از نظرات جلال درباره‌ی رابطه با #اسرائیل بیشتر جلب توجه کرد. فکر می‌کنم برای خیلی از مریدانش غیرقابل باور و شوکه کننده باشد!
#سند
#کتاب
@aminhaghrah
کتابِ #جلال_آل_احمد به روایت اسناد ساواک را می‌خوانم. مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات منتشر کرده.
نکات جالبی هست درباره‌ی خود جلال و اندیشه‌هایش و هم جریانات چپ در دهه‌ی چهل. تا اینجا برای من اما این دو سند از نظرات جلال درباره‌ی رابطه با #اسرائیل بیشتر جلب توجه کرد. فکر می‌کنم برای خیلی از مریدانش غیرقابل باور و شوکه کننده باشد!
#سند
#کتاب
@aminhaghrah
▪️خاکسپاری #فروغ
[ ۲۴بهمن ۱۳۴۵ ]
#جلال_آل_احمد؛ وسط و مرتضی #ممیز ( بدون سبیل) در سمت چپ تصویر مشهود‌اند.
عکس: یحیی دهقانپور
@aminhaghrah
[ ۲۴بهمن ۱۳۴۵ ]
#جلال_آل_احمد؛ وسط و مرتضی #ممیز ( بدون سبیل) در سمت چپ تصویر مشهود‌اند.
عکس: یحیی دهقانپور
@aminhaghrah
Ale Ahmad va Shikh Fazlollah
Hezarkhani
▪️چرا #جلال آل احمد از شخصیتی چون #شیخ_فضل_الله_نوری قهرمان ساخت؟
[ از مصاحبه منوچهر #هزارخانی با #ضیا_صدقی | پروژه #تاریخ شفاهی هاروارد | ۱۹۸۴ | پاریس ]
منبع: کانال تاریخ شفاهی
#صدا
@aminhaghrah
[ از مصاحبه منوچهر #هزارخانی با #ضیا_صدقی | پروژه #تاریخ شفاهی هاروارد | ۱۹۸۴ | پاریس ]
منبع: کانال تاریخ شفاهی
#صدا
@aminhaghrah
Forwarded from اتچ بات
▪️ضیا_موحد از #جلال می گوید!
● آل‌احمد آدمی بود که بی‌حساب و کتاب حرف می‌زد و اشتباهات فراوانی هم مرتکب می‌شد.
● بخش سیاست‌پیشگی او دقیقا دور از مسائل روشنفکری بود. آدمی است که به‌راحتی هوچی‌گری می‌کند. به راحتی غرق شدن "صمد بهرنگی" و خودکشی تختی را می‌اندازد گردن رژیم... کار دیگری که آل‌احمد می‌کرد این بود که اشتباهاتی مرتکب می‌شد و راه‌هایی می‌رفت که دلش نمی‌پسندید. بعد برای اینکه از گناه کرده خودش را تبرئه کند، ماجرا را می‌انداخت گردن رژیم. می‌نوشت که من با دستگاه شرکت نفت مخالفم اما اشتباه کردم چک گرفتم... برای اینکه یک‌جوری بگوید من با اکراه این چک را گرفته‌ام. خب اینکه دیگر با اکراه و رضا ندارد!! تازه یک تحقیقی کرده‌ای و آنها هم در مقابل، یک پولی به تو داده‌اند، دیگر این همه سروصدا ندارد.
● کتاب "سنگی بر گوری" خیلی کتاب حقیری بود. برداشت‌هایی که می‌کند و حرف‌هایی که می‌زند نشان‌دهنده یک ذهن کاملا عقب‌افتاده است. حرف‌هایی که راجع به #سیمین_دانشور و آن پزشک می‌زند به گونه‌ای است که اگر آدمی کمی اهل تفکر باشد، چنین حرف‌هایی نمی‌زند.
● یکی از مشخصات آل‌احمد چیزی است که غربی‌ها لغت "اروگنس" را برایش به کار می برند... یعنی ادعای زیاد کردن. آل‌احمد مصاحبه‌ای که با شمیم بهار کرده در "اندیشه و هنر" می‌گوید: در ادبیات فرانسه چیزی نمی‌گذرد که من ندانم. این یک حرف کاملا اغراق‌آمیز است.
● در مورد اطلاعات فلسفی هم نه تحصیلات فلسفی داشت و نه با استناد به نوشته‌هایش مطالعات عمیقی در فلسفه داشت. مفهوم غربزدگی هایدگر را هم نفهمیده‌بود.
● وقتی می‌خواست از کلیت اسلامی دفاع کند، نطق امام خمینی را سانسور می‌کرد... اصولا زندگی آل‌احمد یک زندگی اسلامی نبود... او دین را چون حربه‌ای برای سقوط شاه می‌خواست. آل‌احمد خیال می‌کرد تمام شر عالم زیر سر شاه است. خیال می‌کرد اگر شاه سقوط کند دیگر کافی است.
● اگر آل‌احمد زنده می‌ماند، پس از انقلاب گرفتار شرایط دهه ۶۰ می‌شد.»
● تمام اعتبار آل‌احمد به خاطر فرانسه بلد بودن و چیزی نوشتن به سبک غربی بود. آل‌احمد چیزی به جز آن توشه‌ای که از مارکسیسم و نظریه‌های غربی که درباره داستان بود نداشت! سرمایه آل‌احمد چیزی بود که از غرب آمده‌بود. آل‌احمد چندان اطلاعاتی از سنت ما نداشت.»
● آل‌احمد یک متفکر نبود. او از سیاست شروع کرده و به سیاست ختم کرده. این وسط هم یک مقداری کارهای ادبی کرده و گرنه اندیشمندی که غرب و فرهنگ غرب را خوب بشناسد و انتقادهایش عمیق باشد، نه چنین نبود.
● روشنفکر آدمی است منتقد، منصف، راستگو و صمیمی. اما سیاست‌پیشه، به اقتضای سیاست پایین و بالا می‌رود، احتمالا دروغ هم می‌گوید، احتمالا هوچی‌گری هم می‌کند. آل‌احمد این دو چیز را با هم دارد. آن‌چه کار آل‌احمد را بارز کرده‌است، نثرش است، به خصوص در "مدیر مدرسه" یا "غربزدگی"؛ نثری که قابل تقلید هم نیست...
[ از گفتگوی ضیا موحد با روزنامه شهروند امروز | ۱۳۸۶ ]
#جلال_آل_احمد
#اندیشه
#تاریخ
@aminhaghrah
● آل‌احمد آدمی بود که بی‌حساب و کتاب حرف می‌زد و اشتباهات فراوانی هم مرتکب می‌شد.
● بخش سیاست‌پیشگی او دقیقا دور از مسائل روشنفکری بود. آدمی است که به‌راحتی هوچی‌گری می‌کند. به راحتی غرق شدن "صمد بهرنگی" و خودکشی تختی را می‌اندازد گردن رژیم... کار دیگری که آل‌احمد می‌کرد این بود که اشتباهاتی مرتکب می‌شد و راه‌هایی می‌رفت که دلش نمی‌پسندید. بعد برای اینکه از گناه کرده خودش را تبرئه کند، ماجرا را می‌انداخت گردن رژیم. می‌نوشت که من با دستگاه شرکت نفت مخالفم اما اشتباه کردم چک گرفتم... برای اینکه یک‌جوری بگوید من با اکراه این چک را گرفته‌ام. خب اینکه دیگر با اکراه و رضا ندارد!! تازه یک تحقیقی کرده‌ای و آنها هم در مقابل، یک پولی به تو داده‌اند، دیگر این همه سروصدا ندارد.
● کتاب "سنگی بر گوری" خیلی کتاب حقیری بود. برداشت‌هایی که می‌کند و حرف‌هایی که می‌زند نشان‌دهنده یک ذهن کاملا عقب‌افتاده است. حرف‌هایی که راجع به #سیمین_دانشور و آن پزشک می‌زند به گونه‌ای است که اگر آدمی کمی اهل تفکر باشد، چنین حرف‌هایی نمی‌زند.
● یکی از مشخصات آل‌احمد چیزی است که غربی‌ها لغت "اروگنس" را برایش به کار می برند... یعنی ادعای زیاد کردن. آل‌احمد مصاحبه‌ای که با شمیم بهار کرده در "اندیشه و هنر" می‌گوید: در ادبیات فرانسه چیزی نمی‌گذرد که من ندانم. این یک حرف کاملا اغراق‌آمیز است.
● در مورد اطلاعات فلسفی هم نه تحصیلات فلسفی داشت و نه با استناد به نوشته‌هایش مطالعات عمیقی در فلسفه داشت. مفهوم غربزدگی هایدگر را هم نفهمیده‌بود.
● وقتی می‌خواست از کلیت اسلامی دفاع کند، نطق امام خمینی را سانسور می‌کرد... اصولا زندگی آل‌احمد یک زندگی اسلامی نبود... او دین را چون حربه‌ای برای سقوط شاه می‌خواست. آل‌احمد خیال می‌کرد تمام شر عالم زیر سر شاه است. خیال می‌کرد اگر شاه سقوط کند دیگر کافی است.
● اگر آل‌احمد زنده می‌ماند، پس از انقلاب گرفتار شرایط دهه ۶۰ می‌شد.»
● تمام اعتبار آل‌احمد به خاطر فرانسه بلد بودن و چیزی نوشتن به سبک غربی بود. آل‌احمد چیزی به جز آن توشه‌ای که از مارکسیسم و نظریه‌های غربی که درباره داستان بود نداشت! سرمایه آل‌احمد چیزی بود که از غرب آمده‌بود. آل‌احمد چندان اطلاعاتی از سنت ما نداشت.»
● آل‌احمد یک متفکر نبود. او از سیاست شروع کرده و به سیاست ختم کرده. این وسط هم یک مقداری کارهای ادبی کرده و گرنه اندیشمندی که غرب و فرهنگ غرب را خوب بشناسد و انتقادهایش عمیق باشد، نه چنین نبود.
● روشنفکر آدمی است منتقد، منصف، راستگو و صمیمی. اما سیاست‌پیشه، به اقتضای سیاست پایین و بالا می‌رود، احتمالا دروغ هم می‌گوید، احتمالا هوچی‌گری هم می‌کند. آل‌احمد این دو چیز را با هم دارد. آن‌چه کار آل‌احمد را بارز کرده‌است، نثرش است، به خصوص در "مدیر مدرسه" یا "غربزدگی"؛ نثری که قابل تقلید هم نیست...
[ از گفتگوی ضیا موحد با روزنامه شهروند امروز | ۱۳۸۶ ]
#جلال_آل_احمد
#اندیشه
#تاریخ
@aminhaghrah
Telegram
attach 📎
Forwarded from اتچ بات
▪️دهمین #فراخوان جایزه #جلال
دبیرخانه دهمین دوره #جایزه ادبی جلال آل‌احمد با دعوت از همه نویسندگان، پژوهشگران، پدیدآورندگان و ناشران برای ارسال آثار خود در گروه‌های چهارگانه فراخوان داد.
به گزارش ایسنا بر اساس خبر رسیده از بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان، دهمین دوره جایزه ادبی جلال آل‌احمد که همه‌ساله در ایام زادروز این نویسنده نامدار ایرانی برگزار می‌شود، از نویسندگان، پژوهشگران، پدیدآورندگان و ناشران دعوت کرد تا آثار خود را تا پایان شهریور و در چهار گروه داستان بلند و رمان، مجموعه داستان کوتاه، نقد ادبی و مستندنگاری به این دبیرخانه بفرستند.
بر اساس این گزارش، فقط کتاب‌هایی که برای نخستین‌بار در سال ۱۳۹۵ منتشر شده باشند، کتاب‌هایی که با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در داخل کشور به چاپ رسیده باشند و در یکی از چهار گروه بالا قرار گیرند، امکان حضور در بخش رقابت و داوری جایزه جلال را خواهند داشت.
دبیرخانه دهمین دوره جایزه جلال آل‌احمد در نشانی تهران، خیابان کریمخان‌زند، خیابان سنایی، کوچه اعرابی (پنجم)، پلاک ۶، بنیاد شعر و ادبیات داستانی با کدپستی ۱۵۸۵۶۳۴۹۷۱ آماده دریافت آثار است. این دبیرخانه همچنین با تلفن ۸۸۳۱۸۶۴۶-۰۲۱ داخلی ۳۰۳ پاسخگوی سئوالات نویسندگان و ناشران خواهد بود. دارندگان آثار می‌توانند اطلاعات مربوط به دهمین دوره جایزه جلال آل‌احمد را با مراجعه به پایگاه اینترنتی www.adabiatirani.com به دست آورند.
#ادبیات
@aminhaghrah
دبیرخانه دهمین دوره #جایزه ادبی جلال آل‌احمد با دعوت از همه نویسندگان، پژوهشگران، پدیدآورندگان و ناشران برای ارسال آثار خود در گروه‌های چهارگانه فراخوان داد.
به گزارش ایسنا بر اساس خبر رسیده از بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان، دهمین دوره جایزه ادبی جلال آل‌احمد که همه‌ساله در ایام زادروز این نویسنده نامدار ایرانی برگزار می‌شود، از نویسندگان، پژوهشگران، پدیدآورندگان و ناشران دعوت کرد تا آثار خود را تا پایان شهریور و در چهار گروه داستان بلند و رمان، مجموعه داستان کوتاه، نقد ادبی و مستندنگاری به این دبیرخانه بفرستند.
بر اساس این گزارش، فقط کتاب‌هایی که برای نخستین‌بار در سال ۱۳۹۵ منتشر شده باشند، کتاب‌هایی که با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در داخل کشور به چاپ رسیده باشند و در یکی از چهار گروه بالا قرار گیرند، امکان حضور در بخش رقابت و داوری جایزه جلال را خواهند داشت.
دبیرخانه دهمین دوره جایزه جلال آل‌احمد در نشانی تهران، خیابان کریمخان‌زند، خیابان سنایی، کوچه اعرابی (پنجم)، پلاک ۶، بنیاد شعر و ادبیات داستانی با کدپستی ۱۵۸۵۶۳۴۹۷۱ آماده دریافت آثار است. این دبیرخانه همچنین با تلفن ۸۸۳۱۸۶۴۶-۰۲۱ داخلی ۳۰۳ پاسخگوی سئوالات نویسندگان و ناشران خواهد بود. دارندگان آثار می‌توانند اطلاعات مربوط به دهمین دوره جایزه جلال آل‌احمد را با مراجعه به پایگاه اینترنتی www.adabiatirani.com به دست آورند.
#ادبیات
@aminhaghrah
Telegram
attach 📎