▪️از خدمات متقابل مداحان و ترانهسازان!
یکی از نقدهایی که مکرر بر مدٓاحان و نوحهخوانان امروز در قیاس با مرثیهسرایان و روضهخوانان سنٓتی وارد آمده، استفادهی امروزیها از ملودیهای ترانههای محبوب خوانندگان شهرهی پاپ به جای اشعار مذهبی کلاسیک است. آهنگهایی که پیشتر با صدای هایده، داریوش، گوگوش، حمیرا، افتخاری، محسن یگانه، مرتضی پاشایی و... شنیده شده حالا توسط مداحان جوان، اسباب تهییج سوگواران و بهانهی سینه و زنجیرزنی در هیئتهای عزاداری شده. حرکتی که از سوی سنتیها ساختار شکنی و بیحرمتی به دستگاه عزای اهل بیت قلمداد میشود و هم از سوی منتقدین اجتماعی و کارشناسان هنری یک جور هرج و مرج فرهنگی و کجسلیقهگی.
امروز به اجراهای خاندان
#موذن_زاده گوش میدادم. موذنزادهها از اصیلترین و خوشنامترین و کار درستترین مداحان ایرانیاند که صدایشان تا حال شنیده شده. در ضمن عمومن به عنوان الگوی مداحی درست و با اصالت تعرفه میشوند.
در مجموعه مداحیهایی از
#سلیم_موذن_زاده (احتمالن مربوط به دههی ۶۰) اجرایی از او در مسجد عالیقاپوی اردبیل شنیدم که تعجب زدهام کرد. سلیم، مرثیهاش را در رثای حسینبنعلی، روی تصنیف " نرگس چشم"، شاهکار عاشقانهای منسوب به فصیحالملک و آهنگ منتسب به علی اکبر
#شیدا ساخته بود. ترانهای که در دستگاه دشتی، با صدای محمدرضا
#شجریان در برنامهی گلها، هنوز از خوبترین تصنیفهای زمانه است:
خواهم بر ابرویت، رویت، رویت
هر دم کشم وسمه، هر دم کشم وسمه
ترسم که مجنون کند بسی، مثل من کسی
چشم نرگست دیوانه دیوانه
دیوانه دیوانه
یک شب بیا منزل ما
حل کن دو صد مشکل ما
ای دلبر خوشگل ما
دردت به جان ما شد
روح و روان ما شد...
تا اینجای کار معلوم است که مداحی و ترانهخوانی از قبل خدمات متقابلی به هم داشتهاند و این رویداد بدیع و جدیدی نیست! اما این که کمیت و کیفیت این رابطه چگونه بوده البته جای مداقه و مکاشفه بیشتری دارد!
● نوحهی "سلیم" را از اینجا بشنوید و کمی پائینتر اجرای "شجریان" را▼
#صدا@aminhaghrah