Pazudharma

📌 گُل به خودیِ عیسی کلانتری!

⬅️ #سازمان_حفاظت_محیط_زیست در حالی یگانِ چشمگیری از سواره نظام #نیروی_انتظامی برای جلوگیری از ورود #فعالان_حیات_وحش و #محیط_زیست را جلوي درب ورودی #پارک_پردیسان مستقر کرده بود که مشابه این #تجمع در زمان #معصومه_ابتکار برگزار شده بود.

⬅️ امروز، حتی از ورود #شهروندانی که به طور معمول برای #پیاده_روی و #ورزش به این بوستان عمومی می آمدند، در ساعات اوليه صبح جلوگیری شد و مانند بازرسان تفتیش عقاید با آنها برخورد شد!

⬅️ #عیسی_کلانتری در حالی با یک تجمع مسالمت آمیز و #مدنی به شکلی غیرمدنی و #سرکوب_گرانه مقابله کرد که هنوز دو ماه از انتصاب او در سازمان متبوع نمی گذرد. يادآوري يك نكته ضروري است كه در قسمتي از متنِ حکم #رئیس_جمهور خطاب به وی آمده بود:

◾️ «توفیق شما را در خدمت به کشور و ملت شریف ایران با رعایت اصول قانون مداری، اعتدال گرایی و منشور اخلاقی دولت تدبیر و امید از خداوند بزرگ مسألت می نمایم.»

◾️ در بند ٦ از «منشور اخلاقی دولت تدبیر و امید» می خوانیم: «در تمام تصمیمات و اقدامات خود جویا و پذیرای نقد دیگران باشم، مسئولیت خطاهای خود را بپذیرم، برای دیدگاه مخالف و انتقاد، ارزش قائل باشم و خود را مقید به گزارش دهی منظم به رئیس جمهور و مردم بدانم.»

◾️ عیسی کلانتری، چه گزارشی از تصمیم امروز خود به رئیس دولت ارائه خواهد کرد؟ آیا در این گزارش فقط به خبرِ انتصاب #امیر_عبدوس در ساعت ١٢:٥٧ دقیقه ی ١٢ مهرماه اشاره خواهد کرد تا اثبات کند «با مسئولان حیات وحش گلستان برخورد قاطع قانونی» داشته است؟!

⬅️ فضای «آمرانه»ی حاکم بر امروز که با اولین باران پائیزی، لطافت و «صلح طبیعی» همراه شده بود ما را یاد جمله ای از «ولتر» انداخت: «برای این که بدانید چه کسانی حکام واقعی هستند بنگرید که حق انتقاد از چه کسانی را ندارید.»

⬅️ نه #گلستان تنها استان کشور است و نه محیط زیستِ ایران فقط در گلستان خلاصه می شود. #مرزبندی ها و دیوارهایی که در محیط زیست ایران به وجود آمده است در بیان یکی از مامورانِ معذور امروز به وضوع آشکار است: «خرس در جای دیگری کشته شده است، شما اینجا اعتراض می کنید!»

⬅️ آیا این #نگرش در بین مردمی که هیچ گونه فعالیت محیط زیستی ندارند به این معنی است که دغدغه ها و دلسوزی های فعالان کشور باید از سطح ملی به استانی تنزل یابد و همانند قوانین موجود در ثبت سازمان های مردم نهاد در وزارت کشور، پایِ فعالیت ها را از دامنه «استانی» فراتر نگذارد تا به این ترتیب، یک #سمن «مجبور» باشد بعد از دو سال فعالیت شکایتی تنظیم نماید؟!

⬅️ تجمع امروز دو جنبه ي دیگر نیز داشت:

◾️ نخست این که، فعالان پرشمار محیط زیست و حیات وحش که با طرح انواع دیدگاه ها و نظرات خودشان در شبکه های مجازی حضوری بسیار پررنگ دارند، امروز بنابه هر دلیل و بهانه ای نتوانستند ساعاتي از وقت ارزشمند خود را برای آن چه حوزه فعالیت خود می دانند، صرف نمایند. بی گمان، بررسی این نکته ما را به چرایی و چگونگی های بسیار نائل خواهد کرد که می تواند به #آسیب_شناسی بهتر از فعالیت ها-به طور کلی- و تجمعات مدنی-به طور خاص- در ایران منجر شود. از #جناح_بندی های #سیاسی و اجتماعی گرفته تا باور و روح حاکم بر این فعالیت ها، ریشه یابی مشکلات و وظایف سازمان های متولی و هم چنین، باورها و انگیزه هایی که در یک فعال محیط زیستی می توانند وجود داشته باشند.

⬅️ با این وجود، بهتر است به این واقعیت توجه شود که مشترکات بسیاری در جنبش های #حقوق_محیط_زیست و #حقوق_حیوانات وجود دارند. این دو مفهوم، برخلافِ تلاشِ ناآگاهانه ی برخی فعالان در هر دو عرصه، نمی توانند به طور مجزا مطرح و محافظت شوند. در هر دوی این جنبش ها، از محیط زیست و حيوانات محافظت می شود. در هر دو جنبش با فعالیت های غیرپایدار و مخرب، #آلودگي و #تغيير_اقليم مخالفت شده و برای حفاظت و حراست از #زیستگاه ها مبارزه می شود. مواضع این دو جنبش در بسیاری موارد یکی است و ایجاد تفرق و/یا #تعارض در آنها به سود محیط زیست(#طبیعت) و #زیستمندان او نخواهد بود.

◾️ دوم این که، #حامیان_سگ و #گربه اثبات کردند که در حوزه ي سایر حیوانات از جمله حیات وحش هیچ حرفی برای گفتن ندارند و باید(بهتر است) در همان حوزه سگ و گربه باقی بمانند و از به کار بردن مفاهیم حقوق حیوانات، حیات وحش و حیوانات(به طور عام) در مطالب، فعالیت ها و اسامی انجمن های خود به طور جدی خودداری کنند!

‏https://t.center/pazudharma

حلقه های پنهان و پیدای #حقوق_بشر-#حقوق_محیط_زیست-#حقوق_حیوانات در #قرق_های_اختصاصی(بخش اول)

به نظر می رسد کل فرآیند قرق های اختصاصی در این جمله خلاصه شده است: تکثیر کن- شکار کن- دوباره تکثیر کن! تا در نهایت, اين انسان باشد كه #عطشِ سیری ناپذیر خود برای سلطهبر #طبیعت را با چکاندن ماشه سیراب نماید.
آلدو لئوپولد می گوید: «چیزی درست است که به حفاظت از یکپارچگی، پایداری و زیبایی زیستی متمایل باشد و چیزی نادرست است که به غیر از این تمایل داشته باشد.» غنای زیستی در یکزیست بوم، با تعداد و تنوع گونه های آن مشخص می شود.
استدلالی که در برابر نقدهای مربوط به قرق های اختصاصی بیان می شود این است که «هرگز دلسوزانه نبوده اند و بیشتر به شایعه سازی گرایش داشته اند تا به شکل گیری یک نظام درست وصحیح در حیات وحش.»
برای طرح بحث در این جا از مثال #مهریز_یزد استفاده می کنیم که طی آن جمعیت کَل و بز در منطقه از ٢٠٠ راس به پنج برابر طی پنج سال رسید. گفته می شود که گروه زیادی از#شکارچیان بومی سلاح های شکاری خود را زمین گذاشتند و تخلف نکردند. جوانان هم جذب شدند و در قالب قرقبان فعالیت کردند.
طبق فرآیند قرق های اختصاصی، پنج برابر شدن جمعیت کَل و بز به دلیل «بهره برداری» از آنها و به احتمال قوی محصولات آنها بوده است. آیا پنج برابر شدن ظرفیت یک گونه در منطقه باتوجه به ظرفیت پذیرش منطقه و ارتباط این گونه با سایر ارکان #زیست_بوم نيز انجام شده است یا فقط با این هدف تکثیر یافتند که شکار شوند؟ آیا نمی توان اینگونه استدلال کرد که قرق هایاختصاصی قبل از آن که به حقوق محیط زیست، حقوق حیوانات و حقوق بشر توجه داشته باشند یک سره تابعِ میل سیری ناپذیر شکار در انسان هایی شده اند که در نتیجه یادگیری اکتسابی ازپدران و پدربزرگان خود آن را به مثابه شغل می دانند و به آن دلیل که تاکنون ابزارهای قانونی و آگاه سازی توان مقابله با آنها و مهار حس انتقام جویی از طبیعت را نتوانستند مهار کنند، از خلقِقرق های اختصاصی استفاده می کنند تا به بهانه های #اشتغال_زایی و #حفاظت_از_حیات_وحش و #طبیعت خلاءهای موجود را برطرف کنند؟
فرضیه بازگرداندن طبیعت به دوران ماقبل بشر، فرضیه ای محال به نظر می رسد ولی آیا نمی توان شیوه های بدوی و بربریت حاکم بر روح انسان امروز را بدون قربانی کردن طبیعت وحیوان و حتی انسان چاره جویی کرد؟
قرق های اختصاصی در یک مقایسه کلی کارکردی شبیه دامداری ها دارند زیرا در هر دو:
▪️حیواناتی پرورش یافته و تکثیر می یابند.
▪️حیوانات به شیوه های گوناگون و آگاهانه کشته می شوند
▪️محصولات آنها مورد استفاده ی انسان قرار می گیرند.
▪️اشتغال زایی ایجاد می کنند.
▪️برای برآوردن آن دسته از نیازهای روحی و جسمی انسان به فعالیت مشغولند که می تواند به شیوه های دیگر پاسخ داده شوند.
▪️هر دو به ضرر #محیط_زیست(گرمایش زمین)، حیوان و انسان است.
اتکای محض به موفقیت آمیز بودن قرق های اختصاصی در سطوح ملی و بین المللی، حفاظت اخلاقی از گونه ها و زیستگاه آنها را تضمین نمی کند. البته اگر به «احساسات گرایی» متهم نشویمباید اشاره کنیم که #شکار به عنوان رفتاری که در طول تاریخ بشر و قبل از آغاز #عصر_خرد برای بقای بشر استفاده می شده، اکنون با جلوه ای اخلاق مدار به «ورزش» تبدیل شده است! «ورزشی» که در دنیای #مدرن امروز، زنان را به جای گذراندن اوقات در خانه و کنار فرزندان به جنگل و بیشه و بین درختان کشانده است! کودکان این مادران و پدرانِ شکارچی می خواهندهمان کاری را انجام بدهند که والدین آنها با اشتیاق بسیار انجام می دهند و عکس های یادگاری می گیرند. تقسیم شکارچیان به قانونی و غیرقانونی نوعی خودفریبی در صرف فعل است زیراکشتن باعث حفاظت نمی شود، همان گونه که #جنگ باعث #صلح نمی شود. آن سوتر، تاکید بر اشتغال زایی که همبستگی معناداری با #نرخ_بیکاریِ آشکار و پنهان و #مهاجرت روستاييانجامعه دارد، می تواند با بررسی ظرفیت های متنوع بومی و آسیب شناسی مشکلات هرمنطقه ریشه یابی و حل شود و نه از طریق نادیده گرفتن حقوق محیط زیست و حقوق حیواناتی که زندههستند و درد جسمی و رنج روحی را می فهمند و بقای انسانِ امروز قبل از آن که به سیاست و فرهنگ و اقتصاد بستگی داشته باشد، در گرو بقای آنهاست.
https://t.center/pazudharma