Pazudharma

در ادبیات و فرهنگی که جنگ به «دلخوشی» تعبیر شود و دَریدن و خون و صداهای ناهنجار و زوزه هایی از سرِ درد و رنج به «دلخوشی» منجر شوند و انسان ها، هیجاناتِ درونی خودشان را که تبلوری از #خشونت و وحشی گری محض است از طریقِ حیوانات به نمایش در آورند و با این روش #تخلیه_روانی شوند، هرگز #صلح و #انسان_دوستی و #مهربانی فرصتی برای ظهور و بروز نمی یابد.

این جنگِ انسان ساز برای حیوانات با هر آن چه که به نام #مافیا در پشتِ آن و این هیبت های وحشتناکِ جلوی آن است، باید ممنوع شود. این نیز بخشی از ماموریتِ #مبارزه_با_فساد در #قوه_قضاییه است. #فسادی که نه فقط از دلِ #بیکاری و #فقر_مالی که از جایی عمیق تر، یعنی فقر و فلاکت در فرهنگ و تفکر ما برمی خیزد.

از تمام مقامات و مسوولین و مردم #ارومیه می خواهیم که از طریقِ گفت و گویی انسانی با این افراد، نه تنها از #سگ_های_بومی و اصیل ایرانی حفاظت کنند که از ترویجِ جنگ و خشونت در جامعه جلوگیری نمایند.

https://t.center/pazudharma

⚫️ #خرس_سوادکوه و «تبرئه»-ای که از خودِ رفتارهایِ متوحشِ فاعلانِ حاضر در صحنه، متوحش تر بود را هنوز از یاد نبرده ایم.

⚫️خرس دیگری، این بار در #ارومیه به طرزی وحشیانه تر کشته شد.

⚫️ #مسوولین و #حکمرانانِ کشور باید بیش از #ویروس_کرونا از آدم هایی بترسند که دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند! این آدم ها برای هر جامعه ای خطرناک هستند.

🔴 آیا کرونا می تواند در پایانِ سفر خود به دورِ دنیا که سرزمین ما را هم بی نصیب نگذاشته و بیشترین #ابتذال و #حواشی را به همراه داشته است، نقطه پایانی باشد برای این همه #خشونت، بی بندوباری، توحش و خرافه پرستی!؟

https://t.center/pazudharma

◀️ درد امروز محیط زیست ایران نه به دلیل وضعیت مشهودی است که ارکانی طبیعی مانند #شادگان، #خزر، #هراز، #بختگان، #ارومیه، #آشوراده، #هورالعظیم، #زاگرس، #کوهرنگ، #گاوخونی، #خارتوران، #میاندشت، #جازموریان و موجودیتی تام و تمام به نام «طبیعت ایران» تحمل می کنند که، درد اصلی محیط زیست ایران، آن «نگرشی» است که این دردها را به وجود آورده است! درد ما حتی «عیسی» هم نیست و شاید «ابتکار» هم نبود! درد اصلی در آن «تفکر» نهادینه شده در تاروپود نظام #دولتی و #مردمی است که #محیط_زیست را به موضوعی «پیش پا افتاده» و کم اهمیت تنزل داده و هرگز هیچ «فوریتی» برای آن قائل نمیشود.

◀️ همانطور که مهم است بدانیم این دردها از داخل سازمان حفاظت محیط زیست به خارج نمود می یابند یا از خارج به داخل آن، یک فعال محیط زیست این دردها را بازگو می کند یا یک کارمند محیط زیست، مهم است که ریشه یابی اصولی از دردها داشته باشیم.

◀️ راهکارهایی که سیاستمداران در دوران های مختلف تاریخ برای نظم و بقای جامعه به دست می دهند، وابسته به تعریفی است که از انسان و طبیعت دارند. بر همین اساس است که می بینیم اگر «#افلاطون جامعه ای آرمانی برای ما ترسیم می کند، از آن رو است که دریافتی آرمانی از طبیعت و طبیعت انسان دارد. اگر توماس هابز، برای نظم و بقای جامعه، انسان را زیر سلطه «لوایتان» یا فرمانروای دیکتاتور و مقتدر قرار میدهد، به این دلیل است که انسان را به حکم ذات و سرشت خودخواه و قدرت طلب میداند. به نظر او اگر چنین موجودات خودخواه و قدرت طلبی را به حال خود رها کنیم، یکدیگر را می درند و نابود می کنند. پس باید قدرتی مطلق بالای سرشان باشد تا به آنها نظم دهد. اگر #جان_لاک حکومت #دموکراسی را برای حفظ و بقای جامعه پیشنهاد می کند، به این دلیل است که او انسان را موجودی عقلانی و ارزشی تصور میکند که نه تنها رعایت حال خود بلکه رعایت حال دیگران را نیز میکند.» تمدنی که ما وارد آن می شویم، چیزی نیست غیر از دریافتی که ما از خودمان داریم.

◀️ به این ترتیب، اگر شاهد آن هستیم که بدون هیچ استدلال منطقی و علمی دستور رهاسازی حیوانی در طبیعت صادر میشود، اگر با محصولات #تراریخته موافقت و وجود دستکاری های ژنتیکی «غیرعلمی» و مخالفان تراریخته «تروریست» خوانده می شوند، اگر در مراسمی لوحی به یادماندنی به فردی که هیچ ارزیابی اصولی از عملکرد ماندگار او وجود ندارد اهدا می شود، اگر بطور مداوم با پدیده #دروغگویی در جامعه مواجه هستیم که به بازتولید ساختاری برای «افشاءسازی» منجر می شود و غیره، باید به دنبال آن تعریفی باشیم که مسوولین دولتی و فعالان غیردولتی از دو مفهوم انسان و طبيعت دارند.

◀️ #سازمانهای_مردم_نهاد که هیچ سازوکار نظارتی بر کیفیت عملکرد آنها وجود ندارد، در صورت وجود فعالیتی خودجوش بمنظور جلوگیری از یک فاجعه، یا با سنگ اندازی های ادارات کل سازمان روبرو می شوند یا به جای تکیه بر ریشه یابی علمی معضلات، بر ارایه راهکارهای موقت و زودگذر متمرکز شده اند. از جمله این فعالیتها می توان به پویش های جمع آوری زباله اشاره کرد که بدون هیچ برنامه آموزشی به مردم می آموزد که شما زباله تولید و در طبیعت رها کنید، چون هستند کسانی که آخر هفته ها به جمع آوری زباله های ریخته شده ی شما مشغول می شوند تا بتوانند قرارهایی رنگی از مشارکتهای مردمی را به نمایش بگذارند! حال، پرسش اساسی این است در کشورهایی که مردم آنها زباله ها را به صورت تفکیک شده در ظروف مجزا می ریزند و این را وظیفه ای اجتماعی تلقی می کنند، سمن ها به چه فعالیتهایی مشغولند؟! یا در جایی که هکتارها جنگل از مفیدترین و مرغوب ترین پوشش های گیاهی و درختی تخریب و سوزانده می شوند و آتش می گیرند و گونه های متنوع جانوری تبدیل به خاکستر می شوند، بهره وری کاشت نهال که در خیلی موارد کارشناسی شده نیستند چیست؟
شکل گیری و رشد انواع کمپینها و هشتگ ها با امید به تحقق هدفی خاص از دیگر فعالیتهای مدنی است که بیشتر به پدیده «مُد» شباهت یافته تا اقدامی که از آنها باید انتظار داده های آماری و ارزیابی عملکرد داشت.

◀️ رقابت و هم چشمی های غیرحرفه ای که بیشتر تحت تاثیر سلایق شخصی و انگیزه های فردی است تا تبعیت از رویکرد محیطزیستی و معطوف به هدف از دیگر نکات قابل اشاره در فضای فعالیت سازمانهای مردم نهاد و فعالان محیطزیست است.

🔷 خلاصه کلام این که «در زمان هایی که از حل مسائل دشوار سیاسی اجتماعی ناامید و درمانده میشویم، عامل را بیرون از خود جستوجو میکنیم. شاید این نیز بخشی از طبیعت انسان باشد که هرگاه می تواند مسائل را حل کند و موفق است به خود میبالد و خود را عامل موفقیت میبیند، و هرگاه ناامید و درمانده است، علت را در جای دیگری غیر از خود می جوید.»
درد محیطزیست امروز، نبود نگرشي است که نمی دانیم چه زمان و توسط چه کسی از بين رفته است...
‏https://t.center/pazudharma

ساز ناکوک #نمایشگاه_بین_المللی_محیط_زیست ایران در #تهران به صدا درآمد- آن هم #شانزدهمین_نمایشگاه

اگر انواع نمایشگاه های بین المللی فرصت و محلی برای نمایش و عرضه انواع #دستاوردها در حفاظت محیط زیست، #انرژی های پاک، #بازیافت، #پایش_آلودگی_هوا، #آب و #پساب و غیره است، سوال اصلی این است که ما چرا در استفاده بهینه از تمام اینها طی شانزده سال گذشته و شانزده نمایشگاه محیط زیستی حتي طي دوره "#دولت_سبز" بهره نبرده ایم؟

حال که رویکرد #مسوولان_محیط_زیست و #متولیان_حیات_وحش کشور بر #پیشگیری استوار نیست آیا استفاده از دستاوردهای همین چند کشور خارجی نمی توانست گلوهای خشک شده #ارومیه، #زاینده_رود، #کارون، #هورالعظیم و طبیعت ایران را کمی تر و تازه نماید؟
ساز نمایشگاه هایی که در کل دنیا بسیار کوک، همخوان و جهانی است چرا در ایران ناکوک و فقط در نهایت به سود اقتصادی برای افراد و شرکت ها تمام می شود نه محیط زیست ایران؟ به بیانی بهتر، چرا روح حاکم بر نمایشگاه های ما نیز روح #فردگرایی نه #جمع_گرایی؟!

برگزاری نمایشگاه های «با کیفیت» بمنظور تامین رضایت نسبی شرکت و/یا بازدیدکنندگان بسیار مهم است. اما، مهم تر از آن ارزیابی اصولی و بکارگیری همان دستاوردهایی است که نمایشگاه با هدف نمایش آنها برگزار شده است.
https://t.center/pazudharma