Pazudharma

جامعه ی امروز ما قربانی مستقیم #دروغ، #مردم_فریبی و #تضادی است که از سوی #صاحبان_قدرت شامل #دولتمردان، #سازمانهای_مردم_نهاد، #سلبریتی ها و مانند اینها بر بسترِ #ناآگاهیِ قشرِ قابل توجهی از مردم قدرتی نامشروع گرفته و رشد کرده است.

یامی محمودآباد!
با فروش و تشویق مردم به خوردنِ #گوشت_حیوانات و راه اندازی کسب و کاری خون آلود، نمی توان به #ساماندهی_سگ ها آن هم در #تهران مشغول شد!!!
#مجمع_فعالان_زیست_محیطیِ مستقر در شهر #بناب از جمله سازمان های مردم نهادی است که فعالیت اصلی آن قابل پیگیری و بررسی است. #خودشیفتگی، #دروغگویی، #قانون_گریزی و ناآگاهی چشمگیر از دانشِ محیط زیستی، قوانین ملی و بین المللی از مواردی هستند که «پدر و پسران بنابی» باید به آنها #پاسخگو باشند...
https://t.center/pazudharma

◀️ درد امروز محیط زیست ایران نه به دلیل وضعیت مشهودی است که ارکانی طبیعی مانند #شادگان، #خزر، #هراز، #بختگان، #ارومیه، #آشوراده، #هورالعظیم، #زاگرس، #کوهرنگ، #گاوخونی، #خارتوران، #میاندشت، #جازموریان و موجودیتی تام و تمام به نام «طبیعت ایران» تحمل می کنند که، درد اصلی محیط زیست ایران، آن «نگرشی» است که این دردها را به وجود آورده است! درد ما حتی «عیسی» هم نیست و شاید «ابتکار» هم نبود! درد اصلی در آن «تفکر» نهادینه شده در تاروپود نظام #دولتی و #مردمی است که #محیط_زیست را به موضوعی «پیش پا افتاده» و کم اهمیت تنزل داده و هرگز هیچ «فوریتی» برای آن قائل نمیشود.

◀️ همانطور که مهم است بدانیم این دردها از داخل سازمان حفاظت محیط زیست به خارج نمود می یابند یا از خارج به داخل آن، یک فعال محیط زیست این دردها را بازگو می کند یا یک کارمند محیط زیست، مهم است که ریشه یابی اصولی از دردها داشته باشیم.

◀️ راهکارهایی که سیاستمداران در دوران های مختلف تاریخ برای نظم و بقای جامعه به دست می دهند، وابسته به تعریفی است که از انسان و طبیعت دارند. بر همین اساس است که می بینیم اگر «#افلاطون جامعه ای آرمانی برای ما ترسیم می کند، از آن رو است که دریافتی آرمانی از طبیعت و طبیعت انسان دارد. اگر توماس هابز، برای نظم و بقای جامعه، انسان را زیر سلطه «لوایتان» یا فرمانروای دیکتاتور و مقتدر قرار میدهد، به این دلیل است که انسان را به حکم ذات و سرشت خودخواه و قدرت طلب میداند. به نظر او اگر چنین موجودات خودخواه و قدرت طلبی را به حال خود رها کنیم، یکدیگر را می درند و نابود می کنند. پس باید قدرتی مطلق بالای سرشان باشد تا به آنها نظم دهد. اگر #جان_لاک حکومت #دموکراسی را برای حفظ و بقای جامعه پیشنهاد می کند، به این دلیل است که او انسان را موجودی عقلانی و ارزشی تصور میکند که نه تنها رعایت حال خود بلکه رعایت حال دیگران را نیز میکند.» تمدنی که ما وارد آن می شویم، چیزی نیست غیر از دریافتی که ما از خودمان داریم.

◀️ به این ترتیب، اگر شاهد آن هستیم که بدون هیچ استدلال منطقی و علمی دستور رهاسازی حیوانی در طبیعت صادر میشود، اگر با محصولات #تراریخته موافقت و وجود دستکاری های ژنتیکی «غیرعلمی» و مخالفان تراریخته «تروریست» خوانده می شوند، اگر در مراسمی لوحی به یادماندنی به فردی که هیچ ارزیابی اصولی از عملکرد ماندگار او وجود ندارد اهدا می شود، اگر بطور مداوم با پدیده #دروغگویی در جامعه مواجه هستیم که به بازتولید ساختاری برای «افشاءسازی» منجر می شود و غیره، باید به دنبال آن تعریفی باشیم که مسوولین دولتی و فعالان غیردولتی از دو مفهوم انسان و طبيعت دارند.

◀️ #سازمانهای_مردم_نهاد که هیچ سازوکار نظارتی بر کیفیت عملکرد آنها وجود ندارد، در صورت وجود فعالیتی خودجوش بمنظور جلوگیری از یک فاجعه، یا با سنگ اندازی های ادارات کل سازمان روبرو می شوند یا به جای تکیه بر ریشه یابی علمی معضلات، بر ارایه راهکارهای موقت و زودگذر متمرکز شده اند. از جمله این فعالیتها می توان به پویش های جمع آوری زباله اشاره کرد که بدون هیچ برنامه آموزشی به مردم می آموزد که شما زباله تولید و در طبیعت رها کنید، چون هستند کسانی که آخر هفته ها به جمع آوری زباله های ریخته شده ی شما مشغول می شوند تا بتوانند قرارهایی رنگی از مشارکتهای مردمی را به نمایش بگذارند! حال، پرسش اساسی این است در کشورهایی که مردم آنها زباله ها را به صورت تفکیک شده در ظروف مجزا می ریزند و این را وظیفه ای اجتماعی تلقی می کنند، سمن ها به چه فعالیتهایی مشغولند؟! یا در جایی که هکتارها جنگل از مفیدترین و مرغوب ترین پوشش های گیاهی و درختی تخریب و سوزانده می شوند و آتش می گیرند و گونه های متنوع جانوری تبدیل به خاکستر می شوند، بهره وری کاشت نهال که در خیلی موارد کارشناسی شده نیستند چیست؟
شکل گیری و رشد انواع کمپینها و هشتگ ها با امید به تحقق هدفی خاص از دیگر فعالیتهای مدنی است که بیشتر به پدیده «مُد» شباهت یافته تا اقدامی که از آنها باید انتظار داده های آماری و ارزیابی عملکرد داشت.

◀️ رقابت و هم چشمی های غیرحرفه ای که بیشتر تحت تاثیر سلایق شخصی و انگیزه های فردی است تا تبعیت از رویکرد محیطزیستی و معطوف به هدف از دیگر نکات قابل اشاره در فضای فعالیت سازمانهای مردم نهاد و فعالان محیطزیست است.

🔷 خلاصه کلام این که «در زمان هایی که از حل مسائل دشوار سیاسی اجتماعی ناامید و درمانده میشویم، عامل را بیرون از خود جستوجو میکنیم. شاید این نیز بخشی از طبیعت انسان باشد که هرگاه می تواند مسائل را حل کند و موفق است به خود میبالد و خود را عامل موفقیت میبیند، و هرگاه ناامید و درمانده است، علت را در جای دیگری غیر از خود می جوید.»
درد محیطزیست امروز، نبود نگرشي است که نمی دانیم چه زمان و توسط چه کسی از بين رفته است...
‏https://t.center/pazudharma