گروه روانپزشکی و روانشناسی ویان

‍ ✅ تقاضای شما برای #همواره_موفق_شدن اشتباه است
✅ با #تفکر_انعطاف_پذیر بر #عزت_نفس_پایین خود غلبه کنید



♻ درخواست کردن و دستور دادن، #تفکر_در_چهارچوب_باید_می_بایست_و_حتما به خودتان، جهان اطراف و دیگر افراد یک مشکل اساسی دارد : چنین تفکری، #انعطاف_پذیری شما را در هماهنگ شدن با واقعیت محدود و #عزت_نفس، #خود_باوری حقیقی و ظرفیت #خلاقیت وجودی شما را کم می کند.

♻ توانایی بشر برای هماهنگ شدن خلاقانه با محیط اطرافش یکی از نشانه های بارز موفقیت این نوع است. اما انسان ها ناکامل و جایز الخطا هستند. شاید محصول نسبتا شگفت انگیز تکامل باشید، اما اساسا پیچیدگی، تفاوت و #تمایل_ذاتی_برای_اشتباه_کردن نوع بشر بخشی از طرح خلقت است.

♻شایع ترین علت #احساسهای_منفی، #شکست_در_انطباق و سازگار کردن خود با شرایطی است که اساسا تصور می کنیم برای خوب بودن باید به آن عمل کنیم. همان اگرهای مهمی که کانت آن را مشتی اصول و قواعد کلی حاکم بر زندگی ما می نامید. اصرار بر این که " #نباید_این_گونه_باشد " می تواند شما را آزرده، افسرده و مضطرب کند و توانایی کمتری برای تمرکز بر چگونگی مواجهه و هماهنگ شدن با واقعیت برای شما باقی بگذارد.

♻ اگر خودتان را همان گونه که هستید بپذیرید ، برای تصحیح رفتارهای ضعیف خود یا پرداختن به نقایص خود مبتنی بر این که به خود #اجازه_ناکامل_بودن را بدهید #انگیزه بالایی خواهید داشت. هنگامی که مشکلی پیش می آید یا به طور ضعیف رفتار می کنید، می توانید احساسات مناسب و منفی را تجربه کنید و سپس آن را پشت سر بگذارید. افراد هنگامی که به شدت از نظر احساسی ناراحت نباشند، معمولا بهتر مشکل ها را حل می کنند.

♻ از آن جایی که در هر عملی به طور ذاتی می توان هم موفق شد، هم شکست خورد این امر مدرکی است گواه بر این که تقاضای شما برای همواره موفق شدن اشتباه است. شما انسانی و #قادر_به_رفتار_به_شیوه_های_متفاوت_در_زمان_های_متفاوت هستید.

♻ اما اگر فقط به این دلیل که ترجیح می دهید به نوع خاصی رفتار کنید و به عقیده ای مشروط صحه می گذارید که وقتی به آن #شرایط_یا_ایده_آل_ها نمی توانید عمل کنید دیگر خود را مورد قبول و ارزش مند نمی دانید، #ناکامی تان در این گونه عمل کردن، به طور منطقی شما را در همه جنبه ها شکست خورده می کند.

♻ این ناکامی در واقع بر انسان بودن شما و ظرفیت ذاتی تان برای #خوب_بودن و همچنین #کمتر_خوب_بودن تاکید می ورزد. در واقع #قبول_واقعیت و تلاش برای بهبود آن هر گاه عاقلانه و ممکن باشد، می تواند به شما کمک کند که انرژی تان را برای #فکر_و_عمل_خلاقانه حفظ کنید.


🍁 #دکتر_زینب_صائمی

#روان_پزشک #روان_درمانگر
#زوج_درمانگر #مشاور_ازدواج
#سکس_تراپیست
#گروه_روانپزشکی_ویان
@vianclinics

‍ ‍ نظریه‌ی #تحلیل_رفتار_متقابل
#اریک_برن

بازی‌ها مصالحه‌ای هستند بین صمیمی شدن و فرار از صمیمیت.
«اریک برن»

تحلیل‌گران رفتار متقابل می‌گویند: «هرکس در واقع سه نفر است.» یعنی انسان به سه شیوه می‌تواند عمل کند ـ به شیوه‌ی والد، به شیوه‌ی بالغ و به شیوه‌ی کودک ـ به این سه شیوه‌ی رفتار، حالات ایگویی می‌گویند.

یکی از کاربردهای بسیار مهم حالات ایگویی، کاربرد آن‌ها در ارزیابی روابط است که در این میان نوازش نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کند. نوازش یعنی به‌جا آوردن یک‌دیگر، و مبادله‌ی نوازش یکی از مهم‌ترین کارهای انسان‌هاست.

اما گاهی اوقات والد ایرادگیر با قواعدش (مثلاً با قاعده‌ی «نوازش نکن»، «نوازش نخواه» یا «خودت را قبول نداشته باش و نوازش نکن») بر داد و ستد نوازش‌ها حکم‌فرما می‌شود و جلوی آزادانه‌ی نوازش را می‌گیرد و از آن‌جا که #صمیمیت مبادله‌ی مستقیم و شدید نوازش و حالتی است که مردم آن را آرزو دارند، از نظر اریک برن بسیار حایز اهمیت است، اما او معتقد است مردم به ندرت به این صمیمیت می‌رسند و از آن گریزانند، چون کودک آزرده‌ی آنان از صمیمیت ترسیده است.

صمیمیت که رضایت‌بخش‌ترین روش #نوازش شدن است و تأثیر به‌سزایی در روابط افراد دارد به‌علت این‌که زن و شوهر طبق سناریوهایی عمل می‌کنند که #مردان را از هیجانی بودن و صمیمی شدن و #زنان را استفاده از بالغ‌شان برای رسیدن به #عشق دلخواه نهی می‌کند، در بسیاری از مردم خیلی کم‌تر اتفاق می‌افتد. از آن‌جا که انسان کوچک در دوره‌ی بحرانی زندگی اولیه‌ی خود فاقد قاعده‌ی بیان است، بنابراین بیش‌تر عکس‌العمل‌های او به صورت احساس ضبط می‌شود و باید موقعیت او را در این سال‌های اولیه دقیقاً در نظر گرفت: او کوچک است، #وابسته است، #دست_و_پا_چلفتی است و قوه‌ی بیان هم ندارد که با آن معنی و مفهومی بنا کند. وقتی به کودک اخم می‌کنیم، کودک این را نمی‌داند. اخم کردن فقط می‌تواند در او احساس دیگری تولید کند که زخمه‌ی دیگری باشد و به مخزن اطلاعات منفی او درباره‌ی خودش بیفزاید (تقصیر من است. باز هم تقصیر من است. همیشه تقصیر من است. همیشه تمامی ندارد).

در این دوران #ناتوانی و #عجز، کودک توقعات زیاد و سازش‌ناپذیری هم دارد. از یک طرف (به‌طوری که ضبط‌های ژنتیک ثابت کرده است) او باید اضطراراً گهگاه و بی‌موقع احتیاجات طبیعی خود را برآورد، باید حرکت کند، اکتشاف کند، بفهمد، بشکند، سر و صدا کند، احساس‌های خود را نشان دهد، و تمام لذت‌های حرکت کردن و کشف کردن را تجربه کند و از طرف دیگر به‌طور مداوم ـ عمدتاً از طرف پدر و مادر ـ از او خواسته می‌شود که این لذت‌ها و رضایت‌مندی‌های اساسی را به خاطر #رضایت پدر و مادر و به خاطر این‌که دوستش داشته باشند کنار بگذارد و عاقل باشد. موضوع رضایت و دوست داشتن پدر و مادر که مدام ظهور می‌کند و غیب می‌شود و آن مفهوم عجیب «عاقل بودن» در نظر بچه که هنوز ذره‌ای از روابط علت و معلولی و عقل را نمی‌فهمد، از جمله اسرار عجیب و غیرقابل فهم است.

نتیجه‌ی جنبی و تسخیر‌کننده‌ی این مراحل ـ این ادب کردن‌های بیهوده و خسته‌کننده ـ ایجاد احساس‌های منفی «در کودک» است. بر پایه‌ی این #احساس‌های_منفی، انسان کوچک در سال‌های اولیه‌ی زندگی‌اش به این نتیجه می‌رسد که (من «خوب» نیستم). ما این برچسب همه جانبه و تخمینی را که بچه خود به خود احساس می‌کند، «وضعیت غیرخوب» یا «کودکی که خوب نیست» می‌نامیم.

این نتیجه‌گیری‌ها و تجربیات مداوم، این احساس‌های ناشاد که در پی هم می‌آیند و یک‌دیگر را تأیید و تثبیت می‌کنند نیز در مغز بچه به‌طور دایم ضبط می‌شوند و پاک شدنی نیستند.

کودک در دوران وابستگی به پدر و مادر برای ایمنی خود، صرف‌نظر از این‌که این دوران و رفتار آن‌ها چه‌قدر #سخت و #خشن باشد، حرف‌های آن‌ها را در این باره که چه چیزی بد است و چه چیزی خوب، قبول می‌کند. این شیوه‌ی نقل و انتقال تعصب بین افراد است. طفل کوچک برای ایمنی خود ترجیح می‌دهد دروغ را قبول کند، نه چشم و گوش خود را که به او می‌گویند حقیقت چیز دیگری است.

در طی فرایند رشد، کودک همین الگوهای غلط و ناقص را می‌پذیرد و زمانی‌که پا به دوره‌ی بزرگ‌سالی گذاشت به همان شیوه‌ی دوران کودکی خود رفتار می‌کند و چنان‌چه پا به رابطه‌ای گذاشت دچار مشکل سازگاری و صداقت در رابطه می‌شود.

#دکتر_مهدی_قاسمی
#روانپزشک_و_رواندرمانگر
#گروه_روانپزشکی_ویان
@vianclinics