Pazudharma

در جایی که مباحثی همچون #قرق_های_اختصاصی، #صید_و_شکارِ قانونمند و #تروفی مطرح می شوند، به نظر می رسد قبل از پرداختن به دستورالعمل های اجرایی آنها، باید بر دو مفهوم اساسی در محیط زیست متمرکز شد:

#حفاظت (Conservation) و #حراست (Preservation) از محیط زیست یا منابع طبیعی.

#گیفورد_پینوت، که بين سال هاي ١٢٤٤ تا ١٣٢٥(١٩٤٦-١٨٦٥ میلادی) زندگی ميکرد، در جنبش حفاظت یک رهبر بود. درزماني که ایالات متحده توسعه پیدا می کرد و برای استفاده انسان تغییر شکل می داد، پینوت از روشی که برای تغییر شکل زمین مورد استفاده قرار می گرفت نگران بود. در آن زمان، #درختان در بیشتر جنگل ها به صورت سرتاسري قطع شدند. پینوت این روش را دوست نداشت چون به #جنگل به عنوان یک منبع ارزشمند برای درخت نگاه می کرد. او فکر کرد که این کار باید به روشی مدیریت شود که نه تنها انسان را قادر به رشد و توسعه زمین نماید بلکه استفاده از منابع طبیعی را تضمین کند.
او بعد از آن سازمانی را تاسیس کرد که #اداره_جنگلبانی آمریکا شد و هم زمان با ریاست جمهوری تئودور روزولت به عنوان رئيس آن خدمت کرد. در زمانی که پینوت در این مقام بود، دولت فدرال برای مدیریت زمین روش حفاظتی را برگزید و مقدار زمین های مدیریت شده توسط دولت را افزایش داد.

در آن سوي بحث چگونگیِ مدیریتِ موثرِ زمین هایِ عمومی، دیدگاه حراست قرار دارد. روشی که سختگیرانه تر از رویکرد حفاظتی است. طبق رویکرد حراست، زمین و منابع طبیعی آنها نباید توسط انسان #مصرف شوند و باید به شکل دست نخورده باقی بمانند. طرفداران دیدگاه حراست بر این باورند که انسان ها می توانند به زمین دسترسی داشته باشند ولی فقط برای زیبایی های طبیعی، باید آن را مورد استفاده قرار دهند.

به این ترتیب می بینیم که دو مفهوم حفاظت و حراست به طور مبهم و حتی در خیلی موارد بطور مشابه استفاده می شوند. طرفداران حفاظت شامل افرادی می شوند که تغییر و فراگشت را برای آینده اي بهتر قبول می کنند ولی فقط به شرطی که این تغییرات اسراف کارانه نباشد.

طرفداران رویکرد حراست، تلاش می کنند تا شرایط موجود را حفظ کنند. آنها دل نگران این هستند که بشر امروز به حدی در #محیط_زیست دست درازی کرده است که تمام زمین های بکر به #کشاورزی، #صنعت، #خانه_سازی و #گردشگری اختصاص داده شده و ما در حال از دست دادن چیزی هستیم که طبیعی است.

نكته قابل توجه این است که دو دیدگاه حفاظت و حراست از محیط زیست را می توان به مبحث #رفاه و #حقوق_حیوانات تشبیه کرد.
طرفداران #رفاه_حيوانات معتقدند انسان مي تواند به هر شكلي كه مي خواهد از حيوانات استفاده كند به شرطي كه دردي به آنها تحميل نشود. بطور مثال اگر تمام نيازهاي يك حيوان در #باغ_وحش برآورده مي شود، نگهداري او منع ندارد...
طرفداران رويكرد #حقوق_حيوانات با احترام به ادراك و احساس حيوانات، بر اين باورند كه هرگونه استفاده و بهره كشي از آنها بايد منع شود.

حال پرسش اساسی این است که ما برای #حیوانات و #زیستگاه آنها، تابع رویکرد حفاظت محیط زیست و رفاه حیوانات هستیم یا حراست و حقوق حیوانات؟!
https://t.center/pazudharma

نگرش #رفاه_حيوانات بازگشت به دوران #برده_داري در #مدرنيته است! طرفداران اين ديدگاه از حيوانات در جهت منافع خود، #كسب_درآمد و تسكين #روحي استفاده مي كنند. با كشتن حيوانات بدون #تحميل _درد مشكلي ندارند!

#محيط_زيست و #حقوق_حيوانات

رويكرد #رفاه_حيوانات، آنجا كه به تامين "نيازهاي اوليه" يا حياتي حيوانات اشاره مي كند بخشي از حقوق حيوانات تلقي مي گردد. در واقع بخش ورودي و "حداقل"-هاي آن.
پس از برآورده شدن اين حداقل ها، مدافعان حقوق حيوانات با مطرح كردن وجود ادراك و احساس در حيوانات، از مفهوم "حقوق" استفاده مي كنند تا زيستمندي آنها و آن "حداقل"-ها را كامل كنند.
و اين در حالي است كه مدافعان رفاه، نه تنها به سمت تكامل حركت نكردند كه به نوعي باعث "نقض" چيزي مي شوند كه از ابتدا ادعا كردند.
همين نكته قابل تعميم به محيط زيست و حقوق حيوانات هم هست؛ حيوانات شهري اعم از وحش و اهلي(نه در معناي رام) بخشي از محيط زيست ما هستند.
مدافعان حقوق حيوانات در راستاي هدفي كه دارند از محيط زيست هم دفاع مي كنند. زيرا با آلوده شدن و نابودي آن بنا به هر دليلي، رفاه و حقوق حيوانات ساكن در شهرها نيز به خطر مي افتد.
فعالان و مدافعان محيط زيست، چنانچه در نقطه دفاع از انسان و سلامتي او متوقف شوند، هرگز به حيوانات و پذيرش آنها بعنوان بخشي جداناپذير از محيط هاي شهري نخواهند رسيد.
ناديده گرفتن حيوانات در بافت و محيط زيست شهري يعني نقض اساسي ترين حق آنها- زندگي.
حيوانات در هر كجا كه باشند "نقش" موثر و مفيد خودشان را ايفا مي كنند و اگر اين نقش به منفي يا "زيان آور" تبديل شود، عامل آن را بايد در انسان جستجو كرد نه حيوان!...
ما در شهرمان تنها زندگي نمي كنيم!
https://telegram.me/Pazudharma

#محيط_زيست و #حقوق_حيوانات

رويكرد #رفاه_حيوانات، آنجا كه به تامين "نيازهاي اوليه" يا حياتي حيوانات اشاره مي كند بخشي از حقوق حيوانات تلقي مي گردد. در واقع بخش ورودي و "حداقل"-هاي آن.
پس از برآورده شدن اين حداقل ها، مدافعان حقوق حيوانات با مطرح كردن وجود ادراك و احساس در حيوانات، از مفهوم "حقوق" استفاده مي كنند تا زيستمندي آنها و آن "حداقل"-ها را كامل كنند.
و اين در حالي است كه مدافعان رفاه، نه تنها به سمت تكامل حركت نكردند كه به نوعي باعث "نقض" چيزي مي شوند كه از ابتدا ادعا كردند.
همين نكته قابل تعميم به محيط زيست و حقوق حيوانات هم هست؛ حيوانات شهري اعم از وحش و اهلي(نه در معناي رام) بخشي از محيط زيست ما هستند.
مدافعان حقوق حيوانات در راستاي هدفي كه دارند از محيط زيست هم دفاع مي كنند. زيرا با آلوده شدن و نابودي آن بنا به هر دليلي، رفاه و حقوق حيوانات ساكن در شهرها نيز به خطر مي افتد.
فعالان و مدافعان محيط زيست، چنانچه در نقطه دفاع از انسان و سلامتي او متوقف شوند، هرگز به حيوانات و پذيرش آنها بعنوان بخشي جداناپذير از محيط هاي شهري نخواهند رسيد.
ناديده گرفتن حيوانات در بافت و محيط زيست شهري يعني نقض اساسي ترين حق آنها- زندگي.
حيوانات در هر كجا كه باشند "نقش" موثر و مفيد خودشان را ايفا مي كنند و اگر اين نقش به منفي يا "زيان آور" تبديل شود، عامل آن را بايد در انسان جستجو كرد نه حيوان!...
ما در شهرمان تنها زندگي نمي كنيم!
https://telegram.me/Pazudharma

#محيط_زيست و #حقوق_حيوانات

رويكرد #رفاه_حيوانات، آنجا كه به تامين "نيازهاي اوليه" يا حياتي حيوانات اشاره مي كند بخشي از حقوق حيوانات تلقي مي گردد. در واقع بخش ورودي و "حداقل"-هاي آن.
پس از برآورده شدن اين حداقل ها، مدافعان حقوق حيوانات با مطرح كردن وجود ادراك و احساس در حيوانات، از مفهوم "حقوق" استفاده مي كنند تا زيستمندي آنها و آن "حداقل"-ها را كامل كنند.
و اين در حالي است كه مدافعان رفاه، نه تنها به سمت تكامل حركت نكردند كه به نوعي باعث "نقض" چيزي مي شوند كه از ابتدا ادعا كردند.
همين نكته قابل تعميم به محيط زيست و حقوق حيوانات هم هست؛ حيوانات شهري اعم از وحش و اهلي(نه در معناي رام) بخشي از محيط زيست ما هستند.
مدافعان حقوق حيوانات در راستاي هدفي كه دارند از محيط زيست هم دفاع مي كنند. زيرا با آلوده شدن و نابودي آن بنا به هر دليلي، رفاه و حقوق حيوانات ساكن در شهرها نيز به خطر مي افتد.
فعالان و مدافعان محيط زيست، چنانچه در نقطه دفاع از انسان و سلامتي او متوقف شوند، هرگز به حيوانات و پذيرش آنها بعنوان بخشي جداناپذير از محيط هاي شهري نخواهند رسيد.
ناديده گرفتن حيوانات در بافت و محيط زيست شهري يعني نقض اساسي ترين حق آنها- زندگي.
حيوانات در هر كجا كه باشند "نقش" موثر و مفيد خودشان را ايفا مي كنند و اگر اين نقش به منفي يا "زيان آور" تبديل شود، عامل آن را بايد در انسان جستجو كرد نه حيوان!...
ما در شهرمان تنها زندگي نمي كنيم!
https://telegram.me/Pazudharma

ريشهء موافقت با عقيم سازي، غذادهي/غذارساني، باغ وحش، گوشت خواري، پوشيدن حيوانات و آزمايش بر روي آنها، يوتانايز و پناهگاه در رويكرد "رفاه حيوانات" است.
حال آنكه، ريشهء مخالفت با عقيم سازي بي رويه، غذا دادن به حيوانات سالم، باغ وحش، گوشت خواري، پوشيدن حيوانات و آزمايش روي آنها، يوتانايز و احداث غيراصولي پناهگاه در رويكرد "حقوق حيوانات" است.
در رويكرد #رفاه_حيوانات تضاد شكل مي گيرد؛ حال آنكه دفاع از #حقوق_حيوانات راه را بر ايجاد هرگونه تضاد و سردرگمي مي بندد.
https://telegram.me/Pazudharma