Pazudharma

🖋 بازی «گرگم به هوای» سازمان شهرداری ها و دهیاری ها با سگ های بومی

◾️مدتی است گزارش هایی دردناک از فروپاشی #پناهگاه سگ ها در صفحات مجازی پخش می شود. از رهاشدگی و بلاتکلیفی موجوداتی زنده و دردمند که در گرمای شدید و بی غذایی و بی آبی، به احتمال قوی، منتظرند تا یکی به فریادشان نه، ولی به ناله هایشان برسد و یکی از ده ها خبری باشند که این روزها در فهرستِ #بحران_های_محیط_زیستی کشور قرار می گیرند.

◾️سگ ها، برای #فعالان_محیط_زیست دغدغه محسوب نمی شوند زیرا به زعم آنها #گونه_مهاجم اند که در طبیعت جایی ندارند و خطری جدی برای حیواناتی به حساب می آیند که مورد علاقه و محبوبشان هستند.

◾️سگ ها، برای #مسوولین_دولتی هم جایگاهی ندارند زیرا یا در شرح وظایفشان نیست و/یا اگر هست، بنابر «آموزه های» مختلف، بیشتر متولی کشتار آنها هستند تا رسیدگی و سروسامان دهی اخلاق مدار آنها.

◾️سگ ها، حتی برای #مردم و #روزنامه ها و #خبرگزاری ها هم «تابو» و «واژه ممنوعه» به حساب می آیند که حتی بردن نام آنها به معنای زیرپا گذاشتن تمام #باورهای_دینی و شخصی و #ایدئولوژیک است.

◾️سگ ها، حتی برای تعداد قابل توجهی از #حامیان آنها هم ارزش ذاتی و واقعی ندارند زیرا یا محلی برای کسب درآمد هستند و/یا ابزاری برای رسیدن به طیف وسیعی از اهداف متنوع شخصی و اجتماعی.

◾️ولی برای یک #فعال_حقوق_حیوانات، سگ ها، همانند بقیه موجودات زنده دارای جایگاهی هستند که با توجه به میزان ظلم و ستمی که نسبت به آنها روا می شود مورد توجه قرار می گیرند.

◾️آمار #کشتار_وحشیانه سگ ها توسط نهادهای دولتی و میزان مرگ و میر غیرطبیعی آنها با آمار سگ های پرورش یافته و سلاخی شده در چین طی #جشنواره_یولین! اگر بیشتر نباشد، برابری می کند.

⚠️این یعنی هشدار! هشدار برای کشور، برای #توسعه_پایدار، برای #نرخ_خشونت در جامعه، برای #محیط_زیست و برای آینده کشور.

◾️#سازمان_شهرداری_ها_و_دهیاری ها، پس از سال ها کشتارِ مستقیم و بی رحمانه سگ ها در سراسر کشور که نوعی بی تعهدی به همان دستورالعملی است که خود، در کنار #انجمن_حمایت_از_حیوانات، یکی از مصوب کنندگان آن بود، نه تنها نتوانست به کنترل جمعیت سگ ها نایل شود که حتی تنها هدفِ از این دستورالعمل منسوخ و ناکارآمد را محقق نکرد.

◾️اکنون، بعد از ده سال، شنیده ها حکایت از آن دارند که این دستورالعمل در حال بازنگری است!
ولی هنوز مشخص نیست که توسط چه کسانی، با کدام کارگروه، براساس چه رویکرد و هدفی این کار در حال انجام است و از چه افراد غیردولتی در این فرآیند نظرخواهی می شود.

◾️آیا این سازمان قادر خواهد بود با #تفکری که مبتنی بر کشتار سگ هاست و فعل «قتل عام» را فقط یک «تخلف» می داند، دستورالعملی مصوب کند که بر دو پایه محکم به نام #دانش و #اخلاق استوار باشد؟

🔷جمعیت و حضور سگ های بومی در ایران، قبل از برخوردی که نهادهای دولتی شامل #شهرداری، #پسماند و محیط زیست از یک سو و #رسانه هایِ خبرساز از سوی دیگر با آنها دارند، نیازمند راهکاری ریشه ای و طرحی ملی است. راهی که بسیاری کشورها رفته اند و با گام نخست شروع کردند: تحقیق.

https://t.center/pazudharma

#جشنواره_خونين_يولين كه از ٣١ خرداد ماه هر سال در چين شروع مي شود به قتل بيش از ده هزار سگ و گربه مي انجامد. #سگ_كشي و "دستورالعمل" مربوطه جانِ چند حيوان را در ايران مي گيرد؟! آيا قابل مقايسه هستند!؟!

🔺در هیچ کجایِ دنیایی که تا عرصه برایمان تنگ می شود دست به #تحقیقات و سخنان و #منابع_علمیِ حاصل از دست رنج آن دراز می کنیم، نمی توان شاهد این بود که برای اهداف مشترک اختلاف نظر و جدال های بیهوده ظهور و بروز کند. بلکه برعکس، در جایی که موضوع اهداف #زیست_محیطی و #حیوانات در میان باشد، ارتباطی هم سو و منسجم بین #مردم، #مسوولین و #سازمان_های_مردم_نهاد وجود دارد.

🔺اجرایی کردن تئوری کشتار دسته جمعی سگ ها در کشورهای متمدن دنیا، بعد از آن که به بن بست ناکامی رسید با روش های انسانی تر و علمی تر جایگزین شد. بخشی از این جایگزینی ریشه در اصلاح همان تفکری دارد که بین حیوانات دیوار می کشید. دیواری که در کشور ما بواسطه #ساختار_اداری نهادهای متولی، بر خلاف دنیا، هر روز قطورتر و رنگین تر می شود.

🔺بیشتر سازمانهای بین المللی و مردمی که با ماهیت #داوطلبانه در زمینه حیات وحش فعالیت می کنند، در گوشه ای از فعالیت های خود #جشنواره_یولین و سگ کشی #کره_جنوبی و آتش زدن آنها در اوكراين را به شدت محکوم کرده و نسبت به این سنت وحشیانه و متوحش اعتراضی جهانی می کنند.

🔺دنیا و تعداد معدودی از فعالان حقوق حیوانات در ایران، به این باور رسیده اند که تعارض بین سگ و حیات وحش را باید مدیریت کرد. این تعارض را باید مدیریت کرد زیرا عامل اصلي آن انسان است نه حيوان!

🔺برخلاف فعالیت شبانه روزی #لابی های درون و برون مرزی که با زیرکی تمام سگ را همچون «اسب تروآ» به نمایش درآورده اند تا برخی گونه های حیات وحش ما را با نیرنگ دیگری روبرو کنند، ما بر این باوریم که شاید بتوان با مدیریت صحیح و اصولی از همین سگ های بومی و محلی برای میانجیگری در حفاظت از حیات وحش ارزشمند کشورمان بهره گیریم به جای آن که هر روز بیشتر از روز قبل آنها را به «جایگاه» اختصاصی با جیره غذایی مشخص و سیم هاي برق محافظتي اسیر و افسرده تر کرد.

🔺برخی کارشناسان و متخصصان حیات وحش(البته اگر بتوانیم این گونه بنامیم) با تاکید همیشگی بر مطالعه منابع خارجی، خودشان نه تنها از خواندن اخبار داخلی که از کارهای انجام شده درمانده اند- شوربختانه!

🔺در خصوص این ادعا که هیچ طرحی برای سگ های ایران از سوی هیچ نهادی اعلام نشده است، خوب است بدانیم طرحي موسوم به «جمعیت شناسی سگ» از مدت ها قبل به سازمان شهرداری ها و دهیاری ها که متولی اصلی «دستورالعمل کنترل جمعیت سگ های ولگرد» و شاید به نوعی متولی کشتار سگ ها است ارایه شده که تا امروز، در دولتی که پاسخگویی را وظیفه می داند، بدون پاسخ مانده است.

🔺تعارض حیات وحش با سگ در ایران، قبل از آن که ریشه طبیعی داشته باشد، تعارض انسان با انسان است! حیات وحش ما نه از حضورِ اتفاقی سگ در زیستگاه آنها، که به دلیل افزایش نرخ خشونت در جامعه، فرهنگ ايراني در مذاكره و رانندگي!، برخورد کالاگونه و تجاری، تنگ شدن عرصه زیست حیوانات، تصرف آن توسط دام و دامداران، حرص و طمع سیری ناپذیر برای سلاخی و پوست و تجارت و غیره در حال سیر قهقرایی است.
https://t.center/pazudharma

#جشنواره_خونين_يولين كه از ٣١ خرداد ماه هر سال در چين شروع مي شود به قتل بيش از ده هزار سگ و گربه مي انجامد. #سگ_كشي و "دستورالعمل" مربوطه جانِ چند حيوان را در ايران مي گيرد؟! آيا قابل مقايسه هستند!؟!

رسم است تا به بهانه های مختلف #همایش ها، #نشست ها و #جشنواره های متنوعی برگزار شوند تا در آخر #جوایز و #لوح_های_تقدیر اهدا گردد. این که چه برنامه ها و سخنرانی هایی در این مراسم گنجانده می شوند تا نوبت به معرفی منتخبین و تحویل لوح/جایزه برسد، مقوله ای است که باید به صورت مستقل به آن پرداخت ولی بر آن شدیم تا رسیدن زمان مناسب برای تحلیل این موضوع، از آخر شروع کنیم و بر فرآیند «لوح سپاری» مروری مختصر داشته باشیم، با این هدف و امید که در مناسبت های مشابه از جمله «همایش گرامی داشت روز جهانی محیط زیست»، «جایزه یحیی» و غیره حیرت زده نشویم و شاهد #شایسته_سالاری و #عدالت بیشتری باشیم. تا علاوه بر گیرنده، بیننده نیز احساس رضایت و شادمانی کند!

همایش گرامی داشت روز جهانی محیط زیست به پایان رسید و بسیاری همچنان انگشت به دهان که بواقع بر اساس چه اصول ارزشیابی، علمی و اخلاقی از برخی افراد تقدیر شد!؟! حال، جنب و جوش برای برگزاری چهارمین دوره «جایزه یحیی» شروع شده است. یادمان نرفته است که بانیان اصلی آن، آینده ای امیدبخش برای محیط زیست کشور را از سه سال قبل نوید داده بودند. ازاینرو، هم در پی آنیم تا لابلای برنامه های آن گزارشی از شاخص ها و میزان رشد و توسعه طی سه سال گذشته دریافت کنیم و هم، در مواجهه با جايزه گيرندگان باز حیرت زده نشویم!

هم زمان با انتشار زمزمه های فراخوان و ثبت نام برای دریافت این جایزه، نگاهی بر «فرم ارزیابی جایزه یحیی» انداختیم تا شاید بهتر و بیشتر با این ابزار ارزیابی و فرآیند آن آشنا شویم ولی، به نظر می رسد بیشتر با یک فرم استخدام سروکار داریم تا پرسش هایی سنجیده که بتوانند ملاک درستی برای ارزیابیِ شايستگيِ عملکردِ یک #محیط_بان شود. اشاره به این نکته ضروری است که تنها بازنگری انجام شده در فرم دوره چهارم، اضافه کردن بند ١٢ با عنوان «آمادگی جسمانی(تناسب اندام و عدم استعمال دخانیات) است. ضمن این که شکاف بزرگ بین دبیرخانه ی برگزاری و سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان سازمان متولی محیط بانان را به خوبی آشکار می کند.

از مجموع ١٢ سوال مندرج در فرم ارزیابی، فقط چهار مورد می تواند تا حدودي به بررسی ارزیابی عملکرد منجر شود! ضمن این که سازوکارهای موجود در طرح سوالات، به رابطه بین تمام وظایف و مسوولیت های محیط بان و عملکرد او طی یک سال گذشته، اِعمال روش های اصولی و قانونی در بازدارندگی از جرایم، وضعیت موجود حیات وحش و محیط زیست کشور و غیره به هیچ وجه اشاره نمی کند.

آیا با چنین رویکردی، می توان نسبت به گزینش و معرفی نمونه ترین محیط بانان کشور و آینده ای که نویدش در سال های قبل داده شده بود، امیدوار بود؟
https://t.center/pazudharma