Pazudharma

🖋کشتار آگاهانه حیوانات و متعارف سازی آن به مثابه یک خشونت

◻️سالیان سال است که #شهرداری و سازمان های تابعه، بنابر بهانه های مختلف، به کشتار دسته جمعی حیوانات از جمله سگ و موش می پردازند. حدود 9 سال است که نام این کشتارها را «کنترل جمعیت سگ های ولگرد» گذاشته و طبق یک دستورالعملِ ناکارآمد، سروشکل جدیدی به کشتارها داده اند.

◻️آیا کشتار سراسری سگ و موش و #قتل_عام_پرندگان_مهاجر در شمال کشور که به اعتقاد نگارنده می توان از آنها به عنوان «کشتار متعارف» نام برد، در این روزهایِ نفس گیری که کشور درگیرِ انواعِ فرابحران هایِ محیط زیستی است، موضوع مهمی به حساب می آید؟!

◻️#آسیب_شناسی _خشونت در هر جامعه ای پاسخ این پرسش را می دهد: بله!

◻️از دکتر #کاووس_سیدامامی نقل می کنیم که: «یکی از روش های مهم و مرسومِ زیر سلطه بودنِ رعایا و شهروندان از سوی دولت های قدیمی، ترور دولتی بوده است. یعنی سلطانِ موفق کسی بود که قاطعانه آدم می کشت و با یک فرمان از کله ها مناره می ساخت و با خشونت مخالفان را مرعوب و رعایا را فرمانبردار خود می کرد. بنابراین، در اغلب موارد، خشونت کاملن حامل یک پروژه سیاسی است. اصولن فعالیت های تروریستی اعم ا زدولتی و گروه های مخالف دولت در جهان کنونی، ناشی از یک پروژه سیاسی است. در واقع، به عنوان یک روش آگاهانه انتخاب می شود.»

◻️حال، چرا طرح #مطالبه_ای_مدنی همچون «منع سراسری کشتار متعارف حیوانات» که اولین هدف آن برچیدن خشونت از سیما و بطن جامعه است، با مقاومت از سوی دولت و مخالفت از سوی حامیان سگ و گربه مواجه شده است؟!

◻️#زور یا رفتاری که با خشونت فیزیکی همراه است وسیله ای است که به صورت های مختلف در اختیار افراد و گروه های همه جوامع است و به طرق مختلف مورد استفاده قرار می گیرد ولی، معمولن توسط کسانی به کار برده می شود که دارای قدرت رسمی هستند. کشتار حیوانات به مثابه نمودی از زور، توسط افرادی انجام می شود که دارای قدرت سازمانی هستند و به همین دلیل، در پرهیز از بکارگیری زور، فکر می کنند آن «نظمی» که هرگز موفق به ایجاد آن نشدند، از دست می رود! کسب منافع مادی را نیز به این نکته باید اضافه کرد. اگر سیاست را مبارزه ای برای دستیابی به منابع کمیاب مثل #ثروت و #قدرت و... بدانیم، بدون شک از دست رفتن این منبع درآمد می تواند برای بسیاری تهدیدآمیز باشد.

◻️مخالفتی که از سوی #حامیان_سگ و گربه که داعیه حمایت از «بی زبانان» و «فرشتگان» را برعهده دارند، کمی عجیب تر به نظر می رسد! این گروه، در قالب گروه های غیررسمی علاوه بر مخالفتِ علنی با این مطالبه و ناممکن جلوه دادن آن، به #تخریب نیز می پردازند تا فعالیت هایی که خود آنها در تبانی و همکاری با شهرداری انجام می دهند با شکست و ناکامی روبرو نشود.

◻️ازجمله این فعالیت ها، تاسیس مراکزی است که سگ ها را در آن دپو کرده و با سلبِ اولین حق آنها یعنی #آزادی، زندگی را به پایین ترین سطح ممکن، سطحی از زندگی گیاهی یعنی فقط زنده ماندن می رسانند. در این میان، کارهای جانبی متنوعی شکل می گیرد که به نام حیوانات انجام می شوند ولی کسانی که سود اصلی را می برند شهرداری و حامیان هستند.

◻️به بیانی بهتر، منع سراسری کشتار زنگ خطری بسیار جدی برای حامیانی است که، چه آگاهانه و چه ناآگاهانه، تابع محض «بهانه» های مطرح شده از سوی شهرداری قرار می گیرند و بی چون و چرا آنها را قبول می کنند تا شاید بتوانند «هویتی» در جامعه برای خود بسازند و پشت آن به زندگی بپردازند! هویتی که به دلیل نیازها، #کمبودها و #ناکامی های آنها شکل گرفته و با منع سراسری کشتار، دیگر مجالی برای سیراب شدن نخواهد یافت.

◻️پدیده ای به نام جمعیت سگ در یک کشور، مقوله ای جدید در دنیا نیست. کشورهای زیادی با این پدیده مواجه بودند و در مقطعی از زمان دست به کشتار غیرانسانی وغیراخلاقی هم زده اند ولی، به این واقعیت رسیدند که این کار نه تنها باعث کاهش و حذف جمعیت نمی شود که در مواردی آن را افزایش می دهد. اکنون، سگ کشی تنها در کشورهایی مانند اوکراین، ویتنام، چین و کره جنوبی انجام می شود که با ساختار سیاسی، فرهنگی و اقتصادی آنها ارتباطی تنگاتنگ دارد. همانطور که در کشور ما این گونه است.

◻️منع سراسری کشتار حیوانات، پیش نیاز اولیه و ضروری برای #مدیریت_جمعیت_سگ ها و موش ها و چه بسا حفاظت از پرندگان مهاجری است که به صورت سازمان یافته و آگاهانه به قتل می رسند. تحقق این مطالبه، بر میزان خشونتی که به طور مستقیم به مردم آموزش داده می شود و آنها را مستعد تکرار آن می کند، تاثیری معنادار و وسیع خواهد داشت.

✅با هم تا منع سراسری کشتار حیوانات و خشونت علیه حیوان/انسان...

https://t.center/pazudharma

🔶اطلاعیه روابط عمومی سازمان مدیریت پسماند شهرداری آمل!
 
▪️ در روزهای اخیر شاهد انتشار اطلاعیه ای از سوی #روابط_عمومی_سازمان_مدیریت_پسماند #شهرداری_آمل بودیم که حاوی نکات بسیار تأمل برانگیزی است:

▪️در این اطلاعیه آمده است که «آمار حاصله از شبکه بهداشت و درمان #آمل و پژوهشکده #انستیتو_پاستور_شمال ایران، حیوان گزیدگی و ابتلا به بیماری #هاری بیشمار بوده ...» 
 
🔺این «بیشمار» در قالب عدد و رقم چقدر است؟

🔺چگونه می توان از «بیشمار» برای #اطلاع_رسانی در مورد یک #بیماری استفاده کرد ولی به آمار و ارقام و اطلاعات تحلیلی مربوط به آن استناد نکرد؟!

🔺«هاری» یک بیماری مشترک بین حیوان(نه فقط سگ!) و انسان است. این بیماری قابل پیشگیری و ریشه کنی است. وظیفه ی اصلی برای #پیشگیری از این بیماری در تمام کشورها برعهده #دولت هاست.

🔺اقدامات #غیرتهاجمی و #اخلاقی و علمي بمنظور #ریشه_کنی این بیماری در سطح کشور، استان و دانشگاه، شهرستان و محیطی به واقع چه بوده است؟!
 
🔺به طور کلی آیا سامانه ی ١٣٧ شهرداری تهران نسبت به تمام تماس ها و مراجعات #شهروندان درخصوص مشكلات مختلف و متنوع شهری به اندازه ی حساسیتی که روی سگ های آزاد دارد، احساس «مسوولیت» می کند؟!

🔺آیا تعهد به «ایجاد آرامش و آسایش شهروندان و بالا بردن سطح بهداشت عمومی» فقط با #کشتار_سگ ها تحقق می یابد؟!

🔺آیا #حامیان و #فعالان_حقوق_حیوانات بخشی از این «شهروندان» محسوب نمی شوند تا اعتراض آنها نسبت به #خشونت با سگ ها مورد توجه و ملاحظه قرار گیرد؟!

🔺چرا اساسن سازمان خدمات پسماند، #سازمان_شهرداری_ها_و_دهیاری_ها، #معاونت_بهداشت #وزارت_کشور و نهادهای متولی کشتار با هر روش اخلاقی و انسانی برای #مدیریت_جمعیت_سگ های کشور مخالفت می کنند و با رفتارهای غیرسازمانی و غیرحرفه ای از #مذاکره های استدلال محور سر باز مي زنند؟!
 
⁉️ بعد از گذشت بیش از دو دهه از کشتار وحشیانه سگ ها، رشد قارچ گونه #پناهگاه ها توسط حامیان و احداث مراکز نگهداری توسط شهرداری، #عقیم و #اخته کردن بی اساس توسط همه و خشونتهای منجر به مرگ سگ ها توسط مردم آیا زمان آن دیر نشده که بدانیم و آگاه باشیم این روش ها به نسل کُشی و محو این موجود منجر نمی شود!؟!

⬅️ ما آماده ي دريافت پاسخ از سوي مقامات مسوول و چه بسا مذاكره هستيم...
 
https://t.center/pazudharma