Pazudharma

#عقیم_سازی بعنوان یکی از مراحل زنده گیری، واکسیناسیون و رهاسازی و قسمتی از فرآیند بسیار پیچیده تحقیقاتی زمانی اولین اشتباه خود را مرتکب می شود که بعنوان #راهکاری برای #کشتار مطرح می گردد. کشتن بی بندوبار حیوانات به خودی خود چیزی است که باید متوقف شود! کشتن غیراصولی و #غیر_انسانی_حیوانات نیاز به ارایه راهکار برای جایگزینی ندارد. این نکته مهم همان چیزی است که #حامیان ما را به خطا واداشته است.
اگر #سیستمی بر این باور است که با جابجایی میلیاردها پول و سرازیر کردن آن به جیب و زندگی #پیمانکاران، شب زنده داری بمنظور کشتن سگ های بی دفاع و هر حیوان دیگری به بهانهء افزایش جمعیت آنها راه درستی برای کاهش جمعیت آنهاست، این تفکر است كه باید اصلاح شود نه اینکه حیوانات تاوان آن را با عقیم سازی پرداخت کنند. بنابراین، دقت کنیم که فعل «کشتن» نیاز به راهکار ندارد بلکه این تفکر کشتن است که باید تغییر کند.
صدور #مجوز برای #شکار در جاهایی که انسان با حیوان دچار #تعارض شده یا کشتن دسته جمعی حیوانات نشان دهنده یک تفکر سیستمی کاملا اشتباه است. وظیفه برطرف سازی این اشتباه، بر دوش انسان است نه حیوان!
حال، بیایید تصور کنیم ما به مرتبه ای از #انسانیت و #جامعه_مدنی رسیديم که هیچ نوع کشتار، #خشونت، آزار و اذیت حیوانات در آن نیست. اما در برخی جاها بنا به دلایل #فرهنگی، #باورهای_دینی و مذهبی و خطر #بیماری, حضور حیوانات بعنوان یک موضوع(و نه معضل) به چشم می آید و مطرح می شود. برای مواجهه با این موضوع ابتدا عوامل حضور حیوانات باید بررسی شوند. سپس، راهکارهایی برای فرهنگ، باورها و خطرات بیماری ارایه گردند. تاثیر حضور انسان بر زندگی حیوانات چگونه است؟ وجود #پسماندهای عفونی و #بیمارستانی، #آبهای_آلوده، #زباله، مواد غیربازیافتی رها شده در طبیعت و محیط زیست و هزاران معضل مبتلابه شهری چه تاثیر بر زندگی انسان و حیوان می گذارد؟
با شناخت دقیق و درست مشکل است که می توان راهکار مناسب را نشانه گیری کرد! چطور می توان برای کشتن حیوانات و جابجایی پول های هنگفت ریال و دلار برنامه ریزی بلندمدت داشت ولی نمی توان برای مدیریت پسماند شهری و نظارت بر آن هدف گذاری کرد؟!
در رویارویی با حیوانات، باید به این اصل توجه کنیم که آنها موجوداتی زنده و دارای ساختار اجتماعی خاص خود هستند. حیوانات نمی توانند بعنوان ابزار یا منابعی در نظر گرفته شوند که انسان هر گونه مایل بود با آنها رفتار نماید. اگر می خواهیم صدای آنها باشیم، بهتر است صدایشان را درست بشنویم. بدون شک، آنها نمی خواهند بیهوش شوند و زیر تیغ جراحی مهمترین و حیاتی ترین اندام بدن خود را از دست بدهند...
آنها نياز به #حمايت اصولي ما دارند.

خطاب این نوشتار به کسانی است که علاوه بر احساس، مایلند منطق را نیز کمی چاشنی کار حمایت خود کنند. آنها که بدون تحقیر و تمسخر به نظرات دیگران اول گوش می دهند و سپس استدلال می کنند...
https://telegram.me/Pazudharma

قبل از «ورود» به بحثی که امکان ریشه یابی موافقت، مخالفت و تضاد در مورد سوالات مطرح شده در بالا را فراهم می آورد، ما نیازمند آن هستیم تا برخی از «صفات همراه» خود را تحویل دهیم! زیرا همراه داشتن این صفات علاوه بر داشتن خطرات احتمالی مانند #قضاوت و #سوتفاهم، می تواند از #درک صحیح جلوگیری نماید. این «صفات» عبارتند از: فرضیه انگاری، تغییرناپذیری، واکنش هیجانی و عجله.
#عقیم_سازی حیوانات-همانطور که همه می دانیم- یکی از جنجالی ترین بحث هاست.
موافقین این کار می گویند عقیم کردن #سگ و #گربه باعث سلامتی، طول عمر و جلوگیری از زاد و ولد آنها می شود. آنها می گویند چون در جامعهء ما حیوانات وضعیت خوبی ندارند، عقیم- سازی کمک می کند که #جمعیت آنها زیاد نشود و بیشتر از این مورد آزار و اذیت قرار نگیرند. ضمن اینکه وقتی #رها می شوند امکان زاد و ولد آنها کم می شود.
آن طرف تر، مخالفین عقیم سازی می گویند چون حیوانات بطور طبیعی #خام_خوار هستند احتمال بروز بیماریهایی که از پختن غذاها ناشی می شود در آنها کم است. آنها معتقدند احتمال بروز #سرطان پروستات در سگ های #اخته شده خیلی بیشتر از سگهایی است که بیضه ها و تخمدان های آنها کار طبیعی خود را انجام می دهند. آنها می گویند در جامعه ای که سگ ها و گربه ها به روش های مختلف کشته می شوند و همچنان جمعیت آنها کاهش نیافته است، عقیم سازی سودی ندارد. ضمن اینکه برای خارج کردن یک عضو مهم از بدن نیاز به «رضایت» هست که برای حیوان این امکان فراهم نیست. اين گروه شيوه جراحي مورد استفاده در عقيم/اخته/سترون كردن را هم مورد توجه قرار مي دهند.
#مطالعات کشورهای #توسعه_یافته نشان می دهند که طرح «زنده گیری، عقیم سازی، واکسیناسیون و رهاسازی» می تواند منجر به جمعیت پایدار و سالم حیوانات شود اگر میزان عقیم سازی در سطح مناسب انجام گردد. تعیین درصد سگ هایی که عقیم/سترون می شوند به نرخ زاد و ولد و بقای جمعیت حیوانات در یک منطقه بستگی دارد. به هرحال، این طرح به تنهایی مشکل جمعیت سگ ها در بلندمدت را حل نمی کند زیرا هنوز هستند جمعیتی که دارای صاحب و برای زنده گیری و عقیم سازی قابل دسترسی نیستند. در این مطالعات قبل از عقیم سازی بر منابعی که باعث افزایش سگ ها می شوند تاکید می گردد. این مطالعات ثابت کرده اند که کشتن حیوانات بمنظور جلوگیری از شیوع هاری، کوچکترین اثری ندارد. درحالیکه، برنامه های واکسیناسیون سراسری با و/یا بدون کمپین های عقیم سازی، هم به کاهش و هم به ریشه کنی #هاری در مناطق #روستایی و #شهری منجر شده است. از یافته های دیگر این مطالعات، رّد اجرای طرح فوق در کشورهایی است که در آنها #کشتار غیراصولی و #غیر_انسانی حیوانات انجام می شود.
حال، نظر شما چیست؟
https://telegram.me/Pazudharma