Pazudharma

🖋تخصص یا پذیرش بی قیدوشرط علم!

▪️در زنجیره اعتراضات به تصمیم اخیر سازمان(حفاظت)محیط زیست مبنی بر #صدور_پروانه_های_شکار برای برخی #گونه های #حیات_وحش این #سرزمین، مطلبی از سوی #خبرگزاری_مهر منتشر شد که با عنوانِ «هیچ متخصصی منکر انجام شکار نیست/محیط زیست پنهان کاری نکند.» می توانید در پیوست زیر بخوانید.
https://www.mehrnews.com/news/4325077/%D9%87%DB%8C%DA%86-%D9%85%D8%AA%D8%AE%D8%B5%D8%B5%DB%8C-%D9%85%D9%86%DA%A9%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D8%AC%D8%A7%D9%85-%D8%B4%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D9%85%D8%AD%DB%8C%D8%B7-%D8%B2%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D9%BE%D9%86%D9%87%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D9%86%DA%A9%D9%86%D8%AF
▪️نظرات #حمیدرضا_رضایی، عضو هییت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، هنوز به بخش دوم نرسیده پرسش های بسیاری به وجود آورده است; همانطور که تاکید و تکیه مطلقِ برخی منتقدان بر «فصل غیرشکار» به عنوان اصلی ترین موضوع انتقاد، بسیار تامل برانگیز است.

▪️پرسشی زیربنایی و اساسی وجود دارد که نه مربوط به #فصل_زادآوریِ حیوانات است و نه مربوط به صدور پروانه های شکار و آن این است که آیا انسانِ امروز به شکار کردنِ حیوانات نیاز دارد؟ آیا او «حق» کشتن موجودات زنده از گونه ای دیگر را دارد چه رسد به این که برای خود پروانه ی چگونه کشتن و چگونه بُردن را قایل شود؟

▪️اگر بپذیریم که #تخصص یک ویژگی است که در نتیجه ی آموختن #علم به دست می آید، باید این را هم بپذیریم که علم نیز دارای ویژگی هایی است. در تمام #علوم تلاش می شود که از اشتباهات ناشی از #تعصبات یک سونگر پرهیز شود. تمام علوم روش ها و نتایج تحقیقات خود را در دسترس همگان قرار می دهند تا دیگر پژوهشگران بتوانند این نتایج را به آزمون گذارند و آنها را ارزیابی کنند. نظریه ها در نتیجه ی برقرار کردن ارتباط میان وقایع و رخدادهای اجتماعی به دست می آیند. بنابراین، فردی متخصص علمی نامیده می شود که تابع ویژگی های خودِ علم باشد.

▪️یافته های علمی نمی توانند #متضاد و #دوگانه عمل کنند به این ترتیب که در جایی دوران #کهنسالی برای حیوانی به نام انسان را دورانی بسیار حساس تلقی کند که نیازمند آرامش، آسایش، رسیدگی و توجه باشد و در جایی دیگر برای گونه ای دیگر از حیوانات، زمان شکار شدن و #مرگ برشمارد! حیواناتِ مسن، شاید از نظر #تولیدمثل توانایی سال های قبل زندگی خود را نداشته باشند (درست مثل انسان) ولی، در ساختار سلسله مراتبی و اجتماعیِ گله خود، بدونِ نقش نیستند. حضور آنها در گروه و گله خود معنایی دارد که فقط اعضای آن متوجه می شوند.
🔺وظیفه انسان تحقیق و مطالعه ی هر چه بهتر و بیشتر پیرامون قوانین طبیعی زندگی آنهاست نه صدور حکم مرگ آنها فقط براساس سن، جنس و میزان «آب مصرفی»!!!

▪️پرسش دیگری که این روزها و هم زمان با صدور پروانه های مختلف شکار در #ایران و دیگر نقاط دنیا از جمله آمریکا توسط رییس جمهور آن کشور کمی پررنگ تر می تواند مطرح شود این است که در روزگاری که بیشتر از انسان ها حیوانات بر روی #کره_زمین سکونت داشتند، #تنظیم_جمعیت آنها به چه ترتیب انجام می شد؟ چرا در آن زمان، نوع بشر، نیازی برای #تسلط و به #نظم در آوردن جمعیت حیوانات حس نمی کرد؟ اکنون به کدامین حق این کار را، نه تنها «علمی» که «وظیفه» خود می داند و بر اجرایی کردن آن زیر لوای «حفاظت» پافشاری دارد؟
◽️وین ادواردز(Wynne Edwards) یکی از محققانی است که در کتاب Population Ecology به این بحث پرداخته است.

▪️آیا متخصصین حیات وحش دنیا و ایران، که امیدواریم تخصص خود را در چهارچوب علم به دست آورده باشند، از نظریه های مطرح در #علم_اخلاق نیز آگاهی دارند؟ «علم اخلاق مجموعه ای از قواعد و اصولی است که آدمیان را در زندگی به کار می آید و وقتی از «اخلاق پزشکی» می گوید منظور قواعدی است که سلوک و رفتار #پزشکان را با یکدیگر و با بیمارانشان منظم و رهبری می کند.»