کارگاه دیالکتیک

▫️ جستاری در بازبینی قیام ژینا
▫️ آیا خیزش «زن، زندگی، آزادی» شکست‌ خورده است؟‌

10 فوریه 2024

نوشته‌ی: امین حصوری

🔸 بنا بر دیدگاهی که قیام ژینا را از مدت‌ها پیش شکست‌خورده و پایان‌یافته تلقی می‌کند، طرح این سؤال یحتمل دیرهنگام یا بی‌معناست. از میان حاملان این دیدگاه، برخی اساساً خیزش ژینا را از همان ابتدا محکوم به شکست تلقی می‌کردند. اما برای آن‌هایی که در امتداد هم‌راهی با پویش گذشته‌ی خیزش، به سرنوشت شکننده‌ی آن دل بسته‌اند، طرح چنین سؤالی ممکن است تاحدی وهن‌آمیز یا گم‌راه‌کننده جلوه کند؛ دست‌کم در این شکل زمخت و کلیشه‌ای. چون پیشاپیش، با رویکردی «صفر و یکی»، ارزیابی از یک فرایند اجتماعی پیچیده و چندلایه و یک رویداد تاریخی تاثیرگذار را به پاسخ‌های بله یا خیر فرومی‌کاهد. با این حال، مخاطبان اصلی این متن از قضا چنین افرادی هستند: کسانی که به پویش و سرنوشت ماحصلِ این جنبش دل بسته‌اند. آن‌ها تصدیق خواهند کرد که لازمه‌ی «مراقبت جمعی» از دستاوردهای یک خیزش توده‌ای، گفت‌وگوی جمعی و مستمر درباره‌ی شرایط عینی پویش آن است. به‌ بیان دیگر، ارزیابی انتقادی درجه‌ی سرزندگی اجتماعی و سیاسی مازادهای قیام ژینا لازمه‌ی تعهد وفادارانه به آرمان‌ها و دستاوردهای آن است.

🔸 بر این اساس، نفس طرح سؤال درباره‌ی حیات خیزش «زن، زندگی، آزادی» قاعدتاً مناسبت خاصی نمی‌طلبد. ولی چرا در این شکل زمخت؟ و چرا در این مقطع زمانی خاص؟‌ این بازاندیشی فشرده درباره‌ی قیام ژینا را با همین سؤال درباره‌ی ضرورت یا مناسبت این بازاندیشی شروع می‌کنم. پس از آن، به معنای پیروزیْ و بر پایه‌ی آنْ به دستاوردهای خیزش ژینا می‌پردازم و این سؤال را پی می‌گیرم که آیا خیزش ژینا اساساً می‌توانست به فتحی سیاسی بیانجامد. سپس، سازوکارهای مُنقادسازی دولتی سوژگی را هم‌چون چالش‌ اساسیِ پیشاروی خیزش‌های توده‌ای در جنوب جهانی مرور می‌کنم؛ و از آن‌جا، در مسیر آسیب‌شناسیِ کلی خیزش ژینا، کارکرد سوژگی‌های متعارض را بررسی می‌کنم. این بررسی آسیب‌شناسانه را به‌طور انضمامی‌تر با واکاوی پیامدهای فراگیری ذهنیت و سوژه‌ی نولیبرال بر خیزش ژینا ادامه می‌دهم. و سرانجام، نشانگان حیات خیزش ژینا ــ در پی تحول آن به یک «فرا-جنبش» سیاسی ــ را پی‌ می‌گیرم؛ و در همین راستا، ضرورت و امکان تدوین یک «فرا-روایت» ضدسرمایه‌دارانه بر پایه‌ی مازادهای خیزش ژینا و با فاعلیت جنبش‌های اجتماعی را طرح می‌کنم.


🔸 آیا از پی رویه‌ی کمابیش یک‌ساله‌ی مرعوب‌سازی و تضعیف، اساساً چیزی از آن خیزش انقلابی باقی‌ مانده است؟ در مواجهه‌ی بی‌پرده با این پرسش‌ها، اگر برآنیم که مازادی از قیام ژینا باقی مانده‌ است، باید استدلال کنیم دقیقاً چه چیزی؟ و این‌که این مازاد احتمالی چگونه می‌تواند دست‌مایه‌ی عروج دوباره‌ی خیزش ــ در شکلی موثرتر ــ باشد؟ یا برعکس، اگر برآنیم که مازادهای آن خیزش باشکوه عمدتاً نابود شده‌اند (یا تا مرزهای بحرانی و بازگشت‌ناپذیرْ تضعیف شده‌اند)، در این‌صورت باید بتوانیم عوامل این افول تراژیک را برشماریم.

🔸 واضح است که قیام ژینا به‌دلایلی متعدد (که فهم آن‌ها اهمیت زیادی دارد) از پیشروی تا مرحله‌ی دست‌یابی به هر شکلی از پیروزی سیاسی بازماند. اما دستاوردهای برجسته‌ای در حوزه‌ی تغییر ذهنیت عمومی و ارتقای سوژگی ستم‌دیدگان داشت که وجه پیروزی درون‌ماندگار آن را رقم زده‌اند. و باز روشن است که به‌رغم این پیروزی درون‌ماندگار، ناکامی خیزش ژینا در کنار زدن قدرت حاکم یا عقب ‌راندن قطعی‌اش در حوزه‌هایی معین (پیروزی سیاسی)، هرگونه گمانه‌زنی درباره‌ی پیروزی نهایی را بلاموضوع می‌سازد. اگر بخواهیم سیاهه‌ی فشرده‌ای از دستاوردهای خیزش ژینا به‌دست بدهیم می‌باید به تغییراتی ارجاع بدهیم که مستقیم با غیرمستقیم به ارتقای ذهنیت سیاسی جامعه یاری رساندند و زمینه‌های ارتقای سطح سوژگی ستم‌دیدگان را گسترش دادند.

🔸 برای اجتناب از اشتباه رایجی که وجود بالقو‌گی‌های مادی را با فعلیت‌یابی بالقوگی‌ها یکی می‌گیرد، باید تصدیق کنیم که در پهنه‌ی پویای تاریخ هیچ پیشروی‌ اجتماعی-سیاسی‌ای فی‌نفسه تداوم خود را تضمین نمی‌کند. اما در عین حال، باید اذعان کنیم که تجربه‌ی خیزش ژینا تخیل سیاسی و اجتماعی میلیون‌ها نفر را چنان دگرگون کرد که رد اثرات آن بر ذهنیت عمومیْ به‌سادگی و به‌زودی محوشدنی نیست. تمام شوک‌‌های ارعاب‌گرانه‌ای که حاکمان در یک‌سال اخیر بر روان جامعه وارد کرده‌اند، در تحلیل نهایی تلاشی‌ برای محو این اثرات ژرف و دیرپا بوده است...

🔹 متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-3VC

#قیام_ژینا #امین_حصوری #زن_زندگی_آزادی
#خیزش‌‌های_توده‌ای #سالگرد_انقلاب_بهمن

👇🏽

🖋@naghd_com

🚩 امروز چهارشنبه دومین روز اعتراض و اعتصاب عمومی در سمیرم بود، علیه اعدام و در دفاع از دو زندانی سیاسی محکوم به «محاربه». این افراد همراه دو تن دیگر در تاریخ ۱۲ دی ۱۴۰۱ با یورش ماموران به منزلشان بازداشت شدند: فاضل بهرامیان، مهران بهرامیان، یونس بهرامیان و داریوش ساعدی

از میان این چهار نفر، دو تن یعنی فاضل بهرامیان و مهران بهرامیان به اعدام و دو نفر دیگر هر کدام به ۱۶ سال حبس تعزیری محکوم شده‌اند.

مهران و یونس بهرامیان از خانواده‌های دادخواه و برادران #مراد_بهرامیان از شهدای قیام ژینا هستند که در تاریخ ۲۵ آبان ۱۴۰۱ در شهر سمیرم با شلیک مستقیم نیروهای امنیتی کشته شد.

به تازگی #بهاره_شیری مادر #علی_عباسی یکی دیگر از شهدای این روز در سمیرم نیز به صورت غیابی به ۸ سال زندان محکوم شده است.

اعتصاب عمومی مردم سمیرم در اعتراض به صدور این احکام جنایتکارانه انجام گرفته و به رغم تهدید برخی از مغازه‌داران به بازداشت و پلمب محل کسب امروز نیز با قدرت تمام ادامه دارد.

#نه_به_اعدام
#جمهوری_کشتار
#دادخواهی_مبارزه_است
#همبستگی_مردمی_با_محکومین_به_اعدام
#مقاومت_زندگی_است
#ژن_ژیان_ئازادی
#قیام_ژینا

@collective98

🔹نوشته‌های دریافتی 🔹

▫️ درباره‌ی بازتولید «مکتب دیکتاتورها»:
▫️ تانگوی قدرت‌های جهانی با حاکمان ایران

2 ژوئیه 2023

نوشته‌ی: امین حصوری

🔸 طی هفته‌های اخیر شاهد بوده‌ایم‌ که چگونه دولت آمریکا و‌ هم‌تایان غربی‌اش بار دیگر از هر سو برای رژیم جمهوری اسلامی ایران فرش قرمز پهن می‌کنند. طی کم‌تر از یک ماه با زنجیره‌ی رویدادهایی مواجه شده‌ایم‌ که گرچه فی‌نفسه مغایرتی با سازوکارهای معمول در مناسبات جهانی قدرت‌ ندارند، اما با نظر به فضایی که با قیام ژینا گشوده شد، موجی از سردرگمی و ناباوری و خشم و سر‌خوردگی را برانگیخته‌اند. چون با توجه به مختصات این فضا، که دامنه‌اش از سپهر سیاسی ایران فراتر می‌رود، این رویدادها نابهنگام و ظاهراً متناقض به ‌نظر می‌رسند. خصوصاً که درست به‌موازات این هم‌سازی بین‌المللی با حاکمان جمهوری اسلامی، دامنه‌ی سرکوب‌ها و اعدام‌های دولتی در ایران به‌طرز چشم‌گیری افزایش یافته‌اند؛ طوری‌که در سطح جهانی هم بازتاب وسیعی داشته است.

🔸 در این نوشتار به این موضوع می‌پردازیم که ماه‌عسل کنونی قدرت‌های غربی و حاکمان جمهوری اسلامی چه محدودیت‌ها و مازادهای ممکنی برای پراتیک آتی مبارزات جاری در ایران خواهد داشت. برای شروع، به برخی زمینه‌هایی اشاره می‌کنیم که رویکرد توسل به «نجات‌دهنده‌»های دروغین را خلق کرده‌اند و کماکان بازتولید می‌کنند و به دلالت‌های وضعیت حاضر در پیوند با رویکرد فوق می‌پردازیم.

🔸 تا جایی که به‌ اعتراضات توده‌ای و مستمر خیابانی مربوط است، باید اذعان کرد که قیام ژینا از مدتی پیش به‌راستی وارد فاز افول خود شده است. اما تفسیر این وضعیت به‌منزله‌ی شکست قیام ژینا مستلزم انکار و نادیده‌گرفتن مازادهای قیام ژیناست؛ یعنی همه‌ی اشکال متنوعی از مقاومت‌ که با الهام از قیام ژینا و تجارب آن، افق عبور از نظام جمهوری اسلامی‌ و دگرگونی بنیادین آن را دنبال می‌کنند. اما این خود بحث مستقل دیگری‌ می‌طلبد. پس به این پرسش بازگردیم که در وضعیت مشخص کنونی که تأمین ثبات نظام جمهوری اسلامی در دستور کار قدرت‌های جهانی قرار گرفته و حاکمان ایران آشکارا مارش پیروزی ساز کرده‌اند، پیشبرد مبارزات پراتیک برای تداوم و فراروی از قیام ژینا با چه محدودیت‌ها و امکاناتی روبه‌روست؟ خاطرنشان می‌کنم که خصوصاً در حوزه‌ی امکاناتْ تنها برخی بالقوه‌گی‌های شرایط کنونی را برخواهم شمرد، نه تغییرات بالفعل یا محتوم. افزون بر این، واکاوی محدودیت‌ها و امکانات مبارزات پراتیک در مقطع کنونی و حول این موضوع مشخص تنها می‌تواند بخش محدودی از یک واکاوی انتقادیِ ضروری درباره‌ی کل مسیر تاکنونیِ قیام ژینا باشد؛ چون فراروی از خیزش انقلابی ژینا مستلزم آسیب‌شناسی جامع‌ و انتقادی و جمعی از نقاط قوت و ضعف آن و چرایی آن‌هاست.

🔸 بسیاری از مردمانِ ستم‌دیده‌ی ایران در نبودِ حداقل آزادی‌های سیاسی و امکانات تشکل‌یابی، و متأثر از فضای تاریخی یادشده در سپهر سیاسی ایران و بافتار مسلط جهانی، رژیم ایران را استثنایی بر نظم جهانی و رویاروی آن تلقی می‌کردند. در نتیجه، در ذهنیت عمومی عمدتاً معقول به‌نظر می‌رسید که با کمک هم‌پیمانان خارجی بتوان این نظام شر را ساقط کرد تا بتوان برای آتیه‌ي کشور «جایگاهی معقول» در نظم جهانی جست‌وجو کرد. در همین راستا، بسیاری از مردم (تحت‌تأثیر فضای مسلط تاریخی و گفتار بورژوایی) آموزه‌ی امپریالیسم در گفتمان چپ را بخشی از یک نظریه‌ی توطئه (توهم توطئه) تلقی می‌کردند که با «جزم‌‌اندیشی چپ‌ها» پیوند داشت. اکنون اما با معلوم ‌شدن این‌که «دشمن دشمن ما لزوماً دوست ما نیست»، نه‌فقط آن رؤیای توهم‌آمیز («نجات‌دهنده‌ی خارجی») عمدتاً بر فنا رفته، بلکه خود شالوده‌ی نظم جهانی که موجد چنین هم‌دستی شومی با جنایت‌کاران بوده نیز تاحدی مورد پرسش قرار گرفته‌ است. در نتیجه، بزنگاه تاریخی مهمی برای تقویت و فراگیرسازیِ این آموزه فراهم شده که مردمان تحت‌ستم هیچ دوستی در میان دولت‌ها ندارند؛ بلکه تنها یاور آنان سایر ستم‌دیدگان به‌پاخاسته در سراسر جهان هستند. تکثیر و گسترش این درک می‌تواند تکیه‌گاه خوبی برای پس‌زدن انگاره‌های ناسیونالیستی و ــ در مقابل ــ برجسته‌سازیِ ضرورت هم‌بستگی‌های انترناسیونالیستی باشد...

🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-3xV


#امین_حصوری
#قیام_ژینا #زن_زندگی_آزادی
#جنبش_انقلابی #امپریالیسم #قدرت‌های_جهانی


👇🏽

🖋@naghd_com

زندگی حق ماست، اعتصاب راه ما -
درباره‌ی جایگاه کارگران در قیام ژینا

نویسنده: امین حصوری

نسخه‌ی ورد

بازنشر از نشریه‌ی منجنیق (فلاخن ۲۳۷)

خرداد ۱۴۰۲

-------------------------

مقدمه: 
زنجیره‌ی خیزش‌های توده‌ایِ در‌هم‌تنیده‌‌ای که از دی ۹۶ در جامعه‌ی ایران پدیدار شد، با قیام ژینا وارد فراز درخشانی شد که تأثیرات ژرف و ماندگاری بر درون‌مایه‌ی مبارزات جاری و آتی دارد/خواهد داشت. داعیه‌ی محوری این نوشتار آن است که خیزش‌های توده‌ای متاخر – و مشخصاً قیام ژینا – در تحلیل نهاییْ ماهیتی طبقاتی دارند. بدین‌معنا که در پیوستار دیالکتیکی مبارزات عمومی ستمدیدگان علیه نظم مسلط، فهم این خیزش‌ها بدون رجوع به ساختار طبقاتی جامعه و تاثیراتِ آن بر فاعلیت فرودستان امکان‌پذیر نیست. برای راست‌آزمایی این داعیه باید نشان دهیم که موقعیت عینی زیست کارگران در جغرافیای ایران چگونه آنان را به جریان عمومی مبارزه‌ علیه نظام حاکم (با خاستگاه‌ها و مطالبات متنوع) پیوند می‌زند و انبوه ناهمگون کارگران را به اصلی‌ترین حاملان انسانی این خیزش‌های توده‌ای بدل می‌سازد. در این مسیر باید به این چالش (پارادوکس‌نما) پاسخ دهیم که بخش عمده‌ای از توده‌های کارگر پیوند مستقیمی با سنت‌های متعارف مبارزات کارگری (نظیر تشکل‌یابی و اعتصاب) ندارند یا مضمون زیست و معیشت و خویش‌فهمیِ آن‌ها با تعاریف کلاسیک طبقه‌ي کارگر ناهمخوان است.

هدف نهایی از طرح و بحث داعیه‌ی فوق برجسته‌سازی این چشم‌انداز است که در امتداد فضایی‌‌ که با قیام ژینا گشوده شد، شکل متشکل‌تر و موثرتری از مداخله‌گری کارگران (برای حفظ و پیشبرد روند انقلابی) ضروری و امکان‌پذیر است. ‏
{برای مثال، برپایی موج جدید اعتصابات کارگری (با پیشگامی کارگران پروژه‌ای نفت و گاز و پتروشیمی) را می‌توان به‌منزله‌ی ابتکارعمل مبارزاتیِ بخشی از کارگران تلقی کرد که با بهره‌گیری از تجارب و امکانات عینی خود می‌کوشند پیشبرد مطالبات و مبارزات پیشینِ خود را با مازادهای قیام ژینا پیوند بزنند. چنین تحرکاتی به‌نوبه‌ی خود درجهت انکشاف قابلیت‌های فضای اعتراضی حاضر عمل می‌کنند. بر این اساس، گسترش همه‌جانبه‌ی اعتصابات کارگری و پیوندیابیِ آن با سایر اشکال نوپای سازماندهی می‌تواند به تحول کیفی و دیالکتیکی قیام ژینا بیانجامد و مسیر تازه‌ای برای پیشبرد فرآیند مبارزه‌ی انقلابی در سپهر ایران بگشاید}. 

اما برای دفاع از چنین چشم‌اندازی، متن حاضر می‌کوشد پیش‌زمینه‌‌ای نظری فراهم سازد برای فهم جایگاه و سوژگی کارگران در خیزش‌های توده‌ای متاخر و بالقوگی‌های آن. مسیر استدلالی نوشتار از خلال دیالوگی انتقادی با رویکردی مخالف پیش می‌رود که ماهیت و دلالت‌های طبقاتی قیام ژینا را انکار می‌کند. برای سهولت بحث، این رویکرد را «ناب‌گرایی کارگری» می‌نامیم. اهمیت این دیالوگ انتقادی در این است که وجاهت بنیان‌های نظری‌ای که آبشخور فکریِ این رویکرد محسوب می‌شوند (عمدتا میراث جان‌سخت مارکسیسم روسی)، فراتر از حاملان خاص این رویکرد می‌رود؛ کما اینکه نشانگان و دلالت‌ها و پیامدهای آن در سپهر فکری و سیاسی چپ ایران (و جنبش کارگری) همچنان قابل‌ مشاهده‌اند. بنابراین، موضوع محوری این نوشتار معطوف به آسیب‌شناسی و نقد بخشی از این میراث نظریِ ناپیراسته است که مشخصا با مفاهیم طبقه‌ي کارگر و پیکار طبقاتی پیوند دارد. در این راستا، این متن به‌سهم خود می‌کوشد معانی بسط‌یافته‌ای از این مفاهیم عرضه کند که با حیات امروزی پرولتاریا و ملزومات ارتقای کیفیِ مبارزات ناگزیرِ آن همخوانیِ بیشتری داشته باشند.

-----------------------

فهرست سرفصل‌ها:

مقدمه
۱. خیزش‌های توده‌ای از منظر ناب‌گرایی کارگری
۲. بنیان‌های تداوم خیزش‌های توده‌ای
۳. کیستیِ حاملان گمنام خیزش‌های توده‌ای
۴. نقد منظر ناب‌گرایی کارگری
۵. کیستیِ طبقه‌ی کارگر
۶. پیکار طبقاتیِ بدیل
۷. به‌جای جمع بندی

--------------------

لینک بازنشر مقاله در کارگاه دیالکتیک:
https://kaargaah.net/?p=1353

لینک مقاله در منجنیق:
http://manjanigh.com/?p=5220

دریافت نسخه‌ی پی‌دی‌اف :
http://manjanigh.de/wp-content/uploads/2023/05/falakhan237.pdf

--------------------
#جنبش_کارگری
#طبقه‌ی_کارگر
#پرولتاریای_امروز
#ناب‌گرایی_کارگری
#پیکار_طبقاتی_بدیل
#پیکار_ضدسرمایه‌داری
#قیام_ژینا
#درهم‌تنیدگی_ستم‌ها
#ضرورت_مبارزات_هم‌بسته
#سازماندهی_از_پایین

--------------------

@kdialectic

🟣 #بیدارزنی: نوروز امسال به‌یاد جان‌باختگان #قیام_ژینا و‌ در کنار هم، به امید پیروزی مبارزات زنان مبارز خواهیم بود

شش ماه از شروع قیام ژینا می‌گذرد، از شروع خیزشی که خواهرانمان، از کردستان تا زاهدان، از رشت تا بوشهر، در هزاران محله و صد‌ها شهر، در صف نخست آن قرار داشتند.

قیام ژینا با شعار محوری #زن_زندگی_آزادی زایشگر رشادت‌ها، مقاومت‌ها و پیوند زنجیروار سال‌ها مبارزه‌ی مردمی برای «تعیین حق سرنوشت به دستان خود» است.

ما با یاد «نیکا»ها و «سارینا»ها، همچنین «مجیدرضا رهنورد»، «محسن شکاری»، «محمد کرمی» و «سید محمد حسینی» و دیگر جان‌های شریفی که با حکم ارتجاعی اعدام، حق زندگی‌شان ستانده شد، به پیشواز سال جدید می‌رویم. سالی که مبارزه‌ی برای «زندگی»، یکی از ارکان اصلی #ژن_ژیان_ئازادی در آن است.



@bidarzani

انقلاب کردن

نویسنده: سوفی وانیش
ترجمه: سمیه دیندارلو

چگونه می‌توان به صورت فردی و جمعی در یک انقلاب پیش رفت؟ آن لحظه‌ای که قیام شعله‌ور می‌شود دقیقا چیست و ما بین شجاعت و شرافت چگونه آن را درک می‌کنیم؟ زمانی که جنبش شکل می‌گیرد، شجاعت کجای انقلاب خواهد ایستاد؟ شجاعت در انقلاب چیست و آیا امروز هم این سرپیچی همچون گذشته در قیام بر علیه قدرت سرکوبگر لازم است؟

دانلود مقاله


#انقلاب_ادامه_دارد
#قیام_ژینا
#ژن_ژیان_ئازادی
#همبستگی_ستمدیدگان
#نه_به_اعدام
#انقلاب_کردن
#سوفی_وانیش
#سمیه_دیندارلو

بازنشر از کانال تلگرامی:

@bo0k_readers

‍ جلو ماشین کشتار دستگاه قضایی رژیم را باید گرفت!

پس از اعدام های دسته جمعی در #بلوچستان، اکنون کودکان زیر ۱۸ سال در بی دادگاه های رژیم به اتهام #محاربه زیر تیغ #اعدام قرار دارند. بعلاوه تعداد بیشتری از بازداشت شدگان شهرهای مختلف با همین اتهام در خطر اعدام قرار دارند. به تازگی #غلامحسین_محسنی_اژه‌ای رئیس قوه‌ی سلاخی و آدمکشی قضایی رژیم اسلامی، #حسینعلی_نیری مسئول #هیئت_مرگ اعدام‌های تابستان ۶۷ را به عنوان مشاور عالی خود انتخاب کرده است تا پیام به راه انداختن قتل عام هایی نظیر کشتارهای دهه ۶۰ و ۶۷ را به جامعه مخابره کند. غافل از آنکه این بار سران #جمهوری_کشتار چنان در محاصره‌ی اعتصابات و اعتراضات سراسری گرفتار شده‌اند که باید منتظر محاکمه و‌ #انتقام سخت توده‌های خشمگین ایران باشند.
پیام حکومت جانیان روشن است: کشتار در خیابان و تدارک قصابی‌های بیشتر در زندانها. باید جلو دستگاه کشتار را گرفت. جان هزاران بازداشتی که بخش بزرگی از #کودکان را شامل می شود در خطر است. این هم یک عرصه دیگر جدال ما با دشمن خون آشام است. مردم مبارز به هر شکل ممکن در مقابل ماشین سرکوب رژیم ایستادگی می‌کنند. مردم انقلابی دسته جمعی به منزل خانواده‌ی مبارزان زندانی و‌ عزیزان جانباخته می‌روند و با آنها پیمان می‌بندند که به مبارزه با ماشین کشتار ادامه می‌دهند. خانواده‌ها در جلوی زندانها و دادسرای رژیم جمع می‌شوند و مردم انقلابی در خیابانها شعار علیه اعدام و شعار با مطالبه‌ی آزادی زندانیان سیاسی سر می دهند. این ها باید به الگوی مردم همه ی شهرهای ایران تبدیل شود.
نباید گذاشت هیچ بازداشتی معترضی که با دستان خالی به اعتراض پرداخته اند، به دست جلادان قوه قضائیه کشته شوند.
ضروری است همه ی جوانان انقلابی، کارگران و زحمتکشان، فرهنگیان، زنان مبارز، نهادها و شخصیت های اجتماعی و انساندوستان جامعه با تمام قوا در مقابل این ماشین کشتار سیری ناپذیر بایستیم و آن را متوقف کنیم. ما از جوانان انقلابی محلات شهرهای ایران انتظار داریم در این زمینه مدام جامعه را در مقابل تدارک کشتار بازداشت شدگان آگاه و در جریان تصمیمات مجرمانه ی بیدادگاه های جمهوری اسلامی قرار دهند. ما باید برای علاج واقعه  قبل از وقوع برخیزیم.
تا زمانی که ماشین کشتار نظام سرکوبگر را کاملا در هم میشکنیم، حفاظت و دفاع از جان جوانان و مردم معترض و انقلابی در زندان ها یک وظیفه ی عاجل و بسیار مهم اعتراضات خیابانی و اعتصابات کارگری و مردمی است. گرفتن جان هر تک همسنگر و همسرنوشت ما خسارت غیرقابل جبران است.
در کنار خانواده های بازداشت شدگان باشیم و نگذاریم حتی یک مورد به فراموشی سپرده شده و یا در سکوت قربانی شوند.


زندانی سیاسی آزاد باید گردد!
این آخرین پیامه، اعدام کنی قیامه!

جمعی از جوانان انقلابی محلات مریوان
پنجشنبه 10آذر 1401

#قیام_ژینا    #ژینا_امینی  #انقلاب_ایران
#زن_زندگی_آزادی  #جوانان_محلات
#جوانان_انقلابی_محلات_مریوان
#نان_کار_آزادی #نه_به_اعدام



@JavananeEnghlabe

‍ شبکه‌های مخفی جوانان انقلابی محلات را گسترش دهیم!

زنان و مردان آزاده!

شنبه‌های انقلاب و رزم ما تا روز پیروزی ادامه دارد. در این یک ماه، ما جوانان محلات مریوان در کنار دیگر جوانان انقلابی سراسر کشور از طریق جنگ و‌ گریز محله محور و فرسوده کردن نیروی سرکوب، با سردادن شعار، با سازمان دادن اعتراضات برحق، با مطرح کردن مطالبات توده‌ای، با پخش تراکت و شعارنویسی بر دیوارها و با ابتکارات دیگری تلاش کردیم فضای اعتراضی و شور انقلابی را شعله‌ور کنیم.

رفقا!

جوانان انقلابی محلات مریوان در کنار شما به این مبارزات ادامه می‌دهد. از همه‌ی جوانان محلات مریوان می‌خواهیم که شبکه‌های مخفی مبارزه را در میان رفقا، هم‌رزمان و دوستان قابل اعتماد خودشان بوجود بیاورند. این شبکه‌ها متشکل از سه الی پنج نفر یا حتی ده الی پانزده نفر تشکیل می‌شوند و مبارزات انقلابی را رهبری می‌کنند. در این شبکه‌ها شکل‌های مختلف مبارزه و امکانات لازم را تدارک می‌بینیم، جمع بندی تجارب و نقاط ضعف و قوت را به اطلاع عموم می‌رسانیم، اخبار، عکس و فیلم مبارزات را رسانه‌ای می‌کنیم تا بتوانیم بیشتر از همدیگر بیاموزیم و انرژی بگیریم. ضروری است اعضای این شبکه‌ها مواظب همدیگر باشیم، به یاری هم بشتابیم، به فکر محلی برای مداوای زخمی‌ها باشیم، به فکر تامین وسایل درمانی و ارتباط گرفتن با پزشکان متعهد و پرستاران معتمد باشیم، صندوق مالی را برای تامین نیازها تشکیل دهیم و نهایتا نیروها و امکانات لازم را برای جدال‌های بزرگتر و نبرد نهایی تدراک ببینیم.

جوانان انقلابی!

مخفی بودن و از هم جدا بودن این شبکه‌ها به ما کمک می‌کند که با آسیب کمتری مبارزه را ادامه دهیم. هر چه کمتر کنجکاوی کنیم و اطلاعات کمتری داشته باشیم، بهتر است. مطمئنا با توده‌ای‌تر شدن این اعتراضات، زمانی که جمعیت دهها هزار نفری به میدان بیاید و توازن قوا هم در سطح محلی هم در سطح سراسری بیش از پیش به نفع جبهه‌ی مردمی تغییر کند شرایط لازم برای به هم پیوستن علنی این شبکه‌ها بوجود می‌آید و بستر اداره و کنترل محلات و کل شهر توسط جوانان انقلابی فراهم می‌شود. جوانان! بیایید با تقویت آلترناتیوهای پیشرو و مترقی هم در مقابل رژیم حاکم هم در مقابل خطر دست به دست شدن قدرت از بالای سر توده‌ها ایستادگی کنیم. ما تاکید می‌کنیم که همدلی کافی نیست، هیچ‌ کس منتظر دیگری نباشد و همگی آستین همت را بالا بزنیم. نیروی مادی و‌ متشکل سرکوب را با نیروی مادی و سازمان‌یافته‌ی توده‌ای می‌توان برانداخت. هر کدام از ما متناسب با شرایط مشخص، تکالیف مشخص خود را می‌دانیم و انتظار می‌رود بنا به تعهد انسانی به وظایف تاریخی‌مان عمل کنیم. تاریخ، این روزها را فراموش نخواهد کرد.

انقلاب شرافت تاریخ است! زنده باد انقلاب!

جوانان انقلابی محلات مریوان

#مریوان
#زن_زندگی_آزادی
#کار_مسکن_و_شادی
#قیام_ژینا
#قیام_زندگی
#مهسا_امینی
#ژینا_امینی
@JavananeEnghlabe
Instagram:
@javanane_enghlabe

https://t.center/ShorayEnghlabyMahalay

[email protected]

📝 شکست سکوت

«باید با تمام توان از تسلیم شدن به تئوری‌های توطئه و فروغلتیدن به تخطئه‌ی جنبش پرهیز کرد؛ نه از این‌رو که ممکن است این تئوری‌ها خطا باشند، بلکه به این دلیل که دشمنان هر جنبش آزادی‌خواهانه و انقلابی واقعی، از هیچ کوششی برای بی‌اعتبار کردن آن، حتی از اختراع و شایع کردن توطئه‌های دروغین اِبا نخواهند داشت. برعکس، با جدی گرفتن این‌گونه شواهد و با افشای آن‌ها باید نشان داد که حتی آن‌جا که واقعیت دارند، آتشی را افروخته‌اند، که دیر یا زود، دامن‌گیر خود آن‌ها نیز خواهد شد. دل‌نگرانان پروسواس و دلسوزی که بنا بر تجربه‌های بسیار، هراس دارند جنبش تهیدستان از سر ناآگاهی بازیچه و قربانی طرح‌ها و توطئه‌های داخلی و خارجی شود، باید بکوشند به وظیفه‌ی روشنگرانه‌شان در راستای اعتلای همین جنبش و در خدمت آن عمل کنند؛ مبادا در انکار مشروعیت و حقانیتش.»

(کمال خسروی، «شکست سکوت»، ۱۳۹۶)


#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی
#خیزش_انقلابی
#قیام_ژینا

🖋@naghd_com‏ ‏

آزادی (حریه)
ترانه‌ای از «رامی عصام*» در همبستگی با خیزش «ژن، ژیان، ئازادی»

زنده باد همبستگی انترناسیونالیستی ستمدیدگان خاورمیانه!


* «رامی عصام» (Ramy Essam) خواننده‌ی مصری، به‌دلیل ترانه‌هایش در همراهی با خیزش انقلابی مصر در میدان التحریر (۲۰۱۱) شهرت دارد.


پی‌نوشت:
بازنشر این ترانه به‌دلیل دلالت‌های آن درخصوص همبستگی انترناسیونالیستی‌ ملت‌های جغرافیای خاورمیانه است، نه تایید تمامی المان‌های به‌کاررفته در مضمون ترانه. مشخصا واقفیم که عبارت «ایران را پس می‌گیریم» می‌تواند درون‌مایه‌ای ناسیونالیستی را تداعی کند یا در چنین جهتی به‌کار گرفته شود.

-----------------------------------------

#Ramy_Essam
#Mahsa_Amini
#jin_jiyan_azadi
#international_solidarity

#قیام_ژینا
#ژن_ژیان_ئازادی
#المرأة_الحیاة_الحریة
#زن_زندگی_آزادی
#همبستگی_انترناسیونالیستی_ستمدیدگان
#رامی_عصام

-----------------------------------------

کانال تلگرامی کارگاه دیالکتیک:

@kdialectic

🔹نوشته‌های دریافتی 🔹

‏▫️ ناظران کبیر و خیزش ستم‌دیدگان در ایران
▫️ قدرت‌های جهانی در کدام سو ایستاده‌اند؟

نوشته‌ی: امین حصوری

29 اکتبر 2022

🔸 بگذارید حرف آخر را اول بزنیم: هیچ قدرتی در جهان نفع مشترکی با ستم‌دیدگان جغرافیای سیاسیِ ایران ندارد. این‌که اکثر سیاست‌مداران «جهان غرب»، که ظاهراً دشمنان نظام اسلامی ایران تلقی می‌شوند، در دفاع از حقانیت این خیزش یا در نکوهش (محتاطانه‌ی) سرکوب معترضانْ ژست‌هایی رسانه‌ای و دیپلماتیک گرفتند، به این تصور عامیانه دامن زده که گویا بناست (یا ممکن است) که این خیزشْ متحدانی از میان قدرت‌های خارجی بیابد. این «امید»، که ترجمانی‌ست از باور سمج «دشمنِ دشمنِ منْ دوستِ من است!»، اغلب در پس درکی عمل‌گرایانه و تاکتیکی از مبارزه‌ی سیاسی سنگر می‌گیرد؛ تاکتیکی که خود ریشه در درک ویژه‌ای از مناسبات جهانی قدرت و نیز استراتژیِ مبارزه دارد. آرایش میدان نبردهای ژئوپولتیکی هم ظاهراً شواهدی در تأیید و تقویت چنین دریافت و رهیافتی عرضه می‌کند، که بیان فشرده‌ی آن چنین است: «دولت ایران در بطن نبردی فرساینده با دولت آمریکا و متحدان غربی‌اش قرار دارد. برآمدن قدرت‌های نوظهور شرقی (روسیه و چین) و قطبی‌شدنِ دوباره‌ی نظام قدرت جهانی، موجب نزدیکی راهبردی ایران به اردوگاه شرقی شده است. بنابراین، همان‌گونه که دولت روسیه حمایتی تمام‌قد از دولت ایران می‌کند، منافع دولت آمریکا و متحدانش هم ایجاب می‌کند که از خیزشی که یحتمل به فروپاشی دولت ایران بیانجامد حمایت کنند.»

🔸 این نوشتار جستاری‌ست در نقد این «محاسبه‌ی سرراستِ دو دو تا ــ چهار تا»، و توضیحی بر داعیه/گزاره‌ي ابتدایی متن. هسته‌ی اصلی استدلالی این متن، تحلیلی نظری از جایگاه جغرافیای سیاسی ایران در بافتار نظم جهانیِ معاصر است. با تکیه بر این تحلیل، ادامه‌ی نوشتار نقدی‌ست بر رویکردی که در فراز و نشیب خیزش انقلابی حاضر می‌کوشد ــ بار دیگر ــ راهکار کهنه‌ی توسل به دولت‌های غربی را، هم‌چون ضرورتی برای به‌ثمرنشستن خیزش، برجسته سازد.

🔸 این پرسش هم‌چنان به‌قوت خود باقی‌ست که چرا خواست ستم‌دیدگان ایران برای خلاصی از سلطه‌ی رژیم مسلط نتواند موقتاً با خواست قدرت‌های غربی برای تضعیف دولت ایران هم‌پوشانی بیابد؟‌ پاسخ فشرده این است که برخلاف تبلیغات رژیم ایران و جریانات و رسانه‌های شبه‌آنتی‌امپریالیست (محور مقاومتی)، که از برجسته‌سازی خطر دشمنان خارجی تغذیه می‌کنند، خواست واقعی دولت‌‌های غربی صرفاً تشدید فشارها بر دولت ایران برای مطیع‌سازی و سوق‌دادن آن به‌سمت اردوگاه غربی‌ست، نه سرنگونی دولت ایران. اما چرا؟ برای توضیح دلایل این امر باید به بافتار نظم جهانی و مناسبات قدرتِ پس پشت آن نظری بیاندازیم، تا به جایگاه دولت ایران در این بافتار و دلالت‌های آن برسیم. چون در جهان درهم‌تنیده‌ی معاصر، فهم مسئله‌ی ایران در انتزاع (جدایی) از نظم جهانی و نظام قدرتِ محافظ آن ممکن نیست. این‌که متأثر از رویکردهای حقوق‌بشری و لیبرالْ «مسئله‌ی ایران» اغلب مجزا از مناسبات جهانیِ سلطه انگاشته شده و به استبداد دینی و اقتصاد رانتی فروکاسته می‌شود، نشان‌دهنده‌ی هژمونی روش‌شناسی پوزیتیویستی بر ساحت فکریِ جوامع امروزی‌ست. خواهیم دید که این خطای روش‌شناختی نه صرفاً در سپهر اندیشه، بلکه بیش از آن در حوزه‌ی تدوین استراتژی سیاسیْ معضل‌ساز می‌شود: جایی‌که ــ بر پایه‌ی چنین درکی ــ بخشی از قدرت‌های جهانی هم‌چون متحدان بالقوه‌ی مردمان ستم‌دیده برای رسیدن به آزادی معرفی می‌گردند...

🔹 متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-3em

#مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی #قیام_ژینا
#امین_حصوری #نظم_جهانی #امپریالیسم

👇🏼

🖋@naghd_com‏ ‏

دیکتاتور، سپاهی، داعش ما شمایی!

در گفتار «امنیت ملی» که سال‌ها توسط رسانه‌های رسمی رژیم - و با همراهی رسانه‌های اصلاح‌طلب و محورمقاومتی - تبلیغ گردید، به‌طور مستمر خطر «سوریه‌ای‌شدن ایران» برحسته شده است. در این گفتارسازی، جنگ‌طلبی منطقه‌ای دولت ایران و مشارکت فعال در سرکوب مردمان سوریه، با نام ضرورت مبارزه با داعش در بیرون از مرزها توجیه گردید («عمق استراتژیک»). چنین القا می‌شد که در اثر توطئه‌ی دشمنان غربی و منطقه‌ای، وحشی‌گری داعش می‌تواند به جغرافیای ایران هم تسری یابد. یکی از اهداف دامن‌زدن به هراس عمومی حول این موضوع، همراه کردن مردمان ایران با سیاست‌های جنگ‌طلبانه و مداخلات منطقه‌ای ایران و تسهیل شکل‌دادن به ناسیونالیسم «شیعی-فارسی» بود. اما هدف مهم‌تر، ترمززدن بر سیر روبه‌رشد مبارزات و خیزش‌های فرودستان و ستمدیدگان بود.
در همین راستا، در هر بزنگاه اعتراضات توده‌ای ادعا می‌شد (و می‌شود) که: «اکنون وقت مناسبی نیست»؛ «اعتراضات خیابانی شیوه‌ی مناسبی برای بیان نارضایتی‌ها نیست»؛ «دشمن در کمین امنیت ملی ماست»؛ و «این اعتراضات و خیزش‌ها حتی اگر ناشی از تحریک دشمنان خارجی نباشند، ازطریق تضعیف دولت ایران در خدمت مقاصد دشمنان خارجی قرار می‌گیرند». در بطن همه‌ی این اندرزها و‌ هشدارها یادآوری می‌شد که دشمن درصدد آن است که با اسب تروای اعتراضات مردمی، از ایران سوریه‌ی دیگری بسازد؛ اینکه تداوم و گسترش خیزش‌های توده‌ای لاجرم به «سوریه‌ای‌شدن ایران» خواهد انجامید که به نفع هیچ‌کس نیست (جنگ داخلی و فروپاشی تمامیت ارضی و غیره).

اما در جریان سرکوب دولتی خیزش آبان ۹۸ و خصوصا با برپایی و گسترش قیام ژینا و تشدید سرکوب‌ها، بیش از همیشه معلوم شد که نگرانی کذایی از خطر «سوریه‌شدن ایران» در واقع تهدیدی‌ست آشکار رو به ستمدیدگان و معترضان که اگر نتوانیم به روش‌های همیشگی شما را سرکوب و مهار کنیم، به «سوریه‌سازی ایران» متوسل خواهیم شد. با این تهدید، دولت اسلامی ایران («داعش ملی») امکان به‌کارگیری آخرین تیر ترکش خود را که نابودکننده‌ی همه‌چیز است به مخالفان و ستمدیدگان یادآوری می‌کند [مشابه توسل پوتین به استفاده از جنگ‌افزارهای هسته‌ای، در کشاکش با قدرت‌های غربی]. چون فرض بر این است که همگان می‌دانند که مداخله‌ی نظامی سرکوب‌گرانه‌ی دولت ایران چه سهم بزرگی در تبدیل‌شدن انقلاب ناتمام سوریه به جنگ داخلی ده‌ساله داشته است.

هیچ‌چیزی مانند سناریوی تهاجم خونین به شاهچراغ شیراز نمی‌توانست نشان دهد که دغدغه‌ی اصلی رژیم نه خطر خارجی، بلکه خطر «دشمنان داخلی» است؛ اینکه مساله نه بر سر امنیت مردمان جغرافیای ایران، بلکه امنیت دولت اسلامی ایران است. این سناریوسازی همچنین بار دیگر نشان داد که پاشنه‌ی آشیل این نظام، انباشت خشم و نارضایتی توده‌هاست و برجسته‌سازی دشمن خارجی ابزاری‌ست برای مهار خیزش مردمان ستمدیده.

درست در چهلمین روز مرگ ژینا امینی که همگان انتظار برپایی اعتراضات گسترده را داشتند، داعش حاکم بر ایران به‌نام داعش بیرونی (و احتمالا در هماهنگی پیشینی* با آنها) دست به کشتار در شیراز می‌زند تا جدیت تهدیدات قبلی‌اش دال بر «سوریه‌‌ای‌سازی ایران» را به‌ همگان نشان دهد. برای تکمیل این سناریوی ترسناک و واقع‌نمایی بیشتر آن، بی‌درنگ عالیجناب پوتین وارد صحنه می‌شود تا ضمن تسلیت به حاکمان ایران، اعلام کند که برای تکرار یک جنگ «ضدداعش» در جغرافیای ایران آمادگی دارد. جو بایدن هم فرصت را از دست نمی‌دهد تا بی‌درنگ اعلام کند که تهدید پوتین را باید جدی گرفت و روسیه توان آن را دارد که از ایران سوریه‌ای دیگر بسازد.

طبعا باید تهدیدات دشمنان را جدی گرفت. اما نکته‌ی حیاتی‌تر آن چیزی‌ست که این‌ قطب‌های سه‌گانه‌ی ارتجاع در سناریوسازی و اظهارات‌شان پنهان می‌کنند؛ و آن این‌که صاحبان قدرت‌ (ملی و جهانی) از پویش انقلابی خیزش ستمدیدگان به وحشت افتاده‌اند. آنها می‌خواهند و می‌کوشند این روند انقلابی متوقف شود؛ چون می‌تواند نظم کنونی خاورمیانه را بر هم بزند؛ چون می‌تواند افق انقلاب را همچون بدیلی برای تاریخ خموده‌ و بحران‌زده‌ی معاصر زنده کند.

*پی‌نوشت:
فراموش نکردیم که هیولای داعش، به‌رغم بازنمایی‌های رسمی از «سرکش»بودن‌اش، چگونه در مواقع لازم به‌سرعت اهل هماهنگی و معامله با قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی بود. ازجمله برای فروش منابع نفتی مناطق تحت تصرف‌اش. وضعیت مشابهی را هم‌ درخصوص «رام‌بودگی» طالبان دیدیم.

-----------------------------------------

#قیام_ژینا
#ژن_ژیان_ئازادی
#زن_زندگی_آزادی
#همبستگی_انترناسیونالیستی
#استبداد_امپریالیستی

-----------------------------------------

کانال تلگرامی کارگاه دیالکتیک:
@kdialectic

رنج‌ها و مبارزات‌مان یکی‌ست، همچنان که زنجیرها و دشمنان‌مان: نظام سلطه‌ی جهانی و تاروپود ملی و منطقه‌ای آن.

زنده باد همبستگی انترناسیونالیستی ستمدیدگان !

* * *

سخنرانی #وفا_مصطفی در هفتمین روز تحصن اعتراضی گروه «فمینیستا» مقابل دفتر حزب سبز در برلین - ۱۵ اکتبر ۲۰۲۲

-----------------------------------------

#wafa_mustafa
#mahsa_amini
#jin_jiyan_azadi
#international_solidarity
#feminista_berlin

#ژن_ژیان_ئازادی
#المرأة_الحیاة_الحریة
#زن_زندگی_آزادی
#همبستگی_انترناسیونالیستی
#همبستگی_ستمدیدگان
#قیام_ژینا

-----------------------------------------

کانال تلگرامی کارگاه دیالکتیک:
@kdialectic

برای آنکه جنبش «زن، زندگی، آزادی» نمیرد!

فراخوان انترناسیونالیستی برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران، تاکنون به چندین زبان‌ در نشریات اینترنتی زیر منتشر شده:



عربی در نشریه‌ی Megaphone

حتّى لا تموت حركة «المرأة، الحياة، الحرية»


کوردی (سرانی) در نشریه‌ی Nnsroj

بۆ ئەوەی چرای بزاڤی «ژن، ژیان، ئازادی» نەکوژێتەوە!


ترکی در نشریه‌ی Evrensel

Sürgündeki İranlılardan dayanışma çağrısı


فارسی در نشریه‌ی نقد

برای آنکه جنبش «زن، زندگی، آزادی» نمیرد!
فراخوانی انترناسیونالیستی برای آزادی زندانیان سیاسی


انگلیسی در نشریه‌ی Verso

So That The “Woman, Life, Freedom” Movement Does Not Die!: a call for solidarity with the political prisoners of the Iranian regime


ایتالیایی در نشریه‌ی Retejin

AFFINCHÉ IL MOVIMENTO “DONNA, VITA, LIBERTÀ” NON MUOIA MAI!


آلمانی در نشریه‌ی Untergrund-Blättle

Damit die Bewegung „Frau, Leben, Freiheit“ nicht stirbt!

فرانسوی در نشریه‌ی lran-echo

Pour que le mouvement « Femme, Vie, Liberté » ne meure pas Appel à la solidarité avec les prisonniers politiques en Iran

فرانسوی در نشریه‌ی ‌Europe-solidaire

Pour que le mouvement « Femme, Vie, Liberté » ne meure pas Appel à la solidarité avec les prisonniers politiques en Iran

---------------------------------

دریافت متن فراخوان در نسخه‌ی ورد (کوردی، ترکی، عربی، فارسی، انگلیسی، آلمانی، اسپانیایی، ایتالیایی و فرانسوی) برای بازنشر:

http://pdf.kaargaah.net/Statement_Political_Prisoners_in_Iran_all_Languages.docx


---------------------------------
#قیام_ژینا
#مهسا_امینی
#اعتراضات_سراسری
#زندانیان_سیاسی
#اعتصابات_سراسری
#زن_زندگی_آزادی
#همبستگی_انترناسیونالیستی

---------------------------------

کانال تلگرامی کارگاه دیالکتیک:
@kdialectic

متن فراخوان انترناسیونالیستی برای آزادی زندانیان سیاسی به زبان‌های مختلف (کوردی، ترکی، عربی، فارسی، انگلیسی، آلمانی، اسپانیایی، ایتالیایی و فرانسوی) برای بازنشر


برای آن‌که جنبش «زن، زندگی، آزادی » نمیرد!


http://pdf.kaargaah.net/Statement_Political_Prisoners_in_Iran_all_Languages.PDF


دریافت فایل در نسخه‌ی ورد

http://pdf.kaargaah.net/Statement_Political_Prisoners_in_Iran_all_Languages.docx

---------------------------------
#قیام_ژینا
#مهسا_امینی
#اعتراضات_سراسری
#زندانیان_سیاسی
#اعتصابات_سراسری
#زن_زندگی_آزادی
#همبستگی_انترناسیونالیستی

---------------------------------

کانال تلگرامی کارگاه دیالکتیک:
@kdialectic

🔹نوشته‌های دریافتی 🔹

‏▫️ آزادی زندانیان سیاسی
▫️ خواسته‌‌ای هدف‌مند برای اعتصابات، برای ارتقای جنبش زن، زندگی، آزادی

نوشته‌ی: فرنگیس بختیاری

6 اکتبر 2022

🔸 ارتقای خیزش زن، زندگی، آزادی در مسیری آگـاهـانـه، این‌جا و اکنون در گرو آزادی زندانیان سیاسی و پر کردن خلاء رهبری است؛ یک عامل مثبت سیاسی، که در این مرحله می‌تواند مبارزه علیه ستم جنسیتی و مذهبی را با مبارزه علیه ستم طبقاتی و ستم قومی به یک کل واحد فرا برد. تنیدگی مبارزه علیه این چهار ستم و جهت ‌دادن به خشم و نفرت موجود توسط فعالان سیاسی شناخته‌شده، توان واقعاً موجود جنبش اجتماعی برای عدم تکرار انحراف انقلاب سال 1357 است.

🔸 در خیزش اخیر، چهار ویژگی مرتبط با زیست مهسا، ستم جنسی، ستم قومی، ستم مذهبی (شیعه ‌نبودن) و ستم طبقاتی (فرودست ‌بودن) موجب سراسری‌ شدن آن، بیش‌تر بین نوجوانان اقشار میانی جامعه و کم‌تر نوجوانان به‌حاشیه‌رانده‌شده‌ است، موضوعی که از اهمیت وافر آن نمی‌کاهد. پیشرو بودن دختران نوجوان در این خیزش، شرکت پسران دوشادوش آن‌ها و فریاد درد مشترک در خیابان و تويیت‌ها، از فمنیسمِ معطوف به‌ ستم مختص به ‌زن فرا رفته‌ است. به‌طوری‌که معترضان مرد و زن، پیر و جوان، کرد و فارس و عرب در نفی اجبار و الزامات قدرت حاکم نسبت به زن، خواسته و ناخواسته، رهایی خود را می‌یابند. جنبشی خودانگیخته که «ناگهان دوباره تا سطح بالا آمده و منفجر شده … به این دلیل که فلاکت مفرط، یا سرکوب تحقیرآمیز نه تنها اقتصادی بلکه سیاسی نیز، چنان فریاد بلندی از هر یک از قربانیانش برآورده که تمام قربانیان فریاد یک‌دیگر را می‌شنوند… خودانگیختگی توده‌ها موتور کنش انقلابی است.»

🔸 در این طوفان بزرگ، در این روزها، که نیروی چپ نیز‌‌‌‌‌ مانند همه‌، پس جنبش زن، زندگی، آزادی روان است و امواج شدید آن همه را بهت‌زده کرده است. شعار زندانی سیاسی آزاد باید گردد نیز، زیر این امواج و پشت هلهله‌ی رسانه‌ها از چشم‌ها پنهان مانده است. نیروی محرکه‌ای که باید پشت زندان‌ها تجمع کند و فریاد بزند مهساهای ما را آزاد کنید در کف خیابان انرژی خود را مدام خالی می‌کند. ترکیدن بغض چهل‌ساله، چنان خشمی در این خاک رها کرده که به نظر نگارنده از برآمد 1905 شوروی یا هر خیزشی در قرن بیستم تاکنون فراتر می‌رود. بریدن زنجیرها و فریادها، جنبش اسپارتاکوس را تداعی می‌کند. استمرار و اعتلای این خیزش خودانگیخته و خودگستری آن در خاورمیانه وقتی می‌تواند راهی نو برای اعتلای مبارزه‌ی رادیکال علیه سلطه و استثمار در جهان بگشاید که در گرداب مهلک شور و هیجان خودرهبری منحرف نشود. در این فضا و موقعیت، بیانیه‌ها و شعارهای نیرو چپ نیز در دریای گفته‌ها، نوشته‌ها و صداها محو می‌شود و جز معدودی گوش شنوا به آن‌ها ندارند. تنها نیرویی که امکان دارد صدایش شنیده شود فعالان سیاسی خود مردم هستد. لایک، تو‌ئیت و صدای آن‌هاست که بیانیه‌ها و رهنمودها را به نیروی مادی تبدیل می‌کند و موج‌ها را در مسیری دیگر می‌اندازد. آزادی زندانیان سیاسی، جهانی‌ کردن این خواسته، جهت دادن تظاهرات به سوی زندان‌ها، پیوستن قلب تپیده‌ی جنبش به سر خود جهت ادامه و تکوین مبارزه‌ی محوری‌ترین راهبرد در این مرحله جنبش است. آزادی زندانیان سیاسی و پرکردن خلاء یک «اقلیت کنش‌گر»، توان انقلابی وارد جنبش می‌کنند، توانی که ریشه در تاریخ جنبش اخیر دارد و بعید نیست ترک‌تازی دموکراسی پارلمانی در گوشه و کنار جهان را تحت‌الشعاع قرار دهد...

🔹 متن کامل این نوشته را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-3bG

#فرنگیس_بختیاری
#مهسا_امینی #اعتصابات_سراسری
#زن_زندگی_آزادی
#زندانی_سیاسی
#قیام_ژینا

👇🏼

🖋@naghd_com‏ ‏

#قیام_ژینا
#مهسا_امینی
#اعتراضات_سراسری
#جمعه_خونین_زاهدان
#اعتصابات_سراسری
#زن_زندگی_آزادی

---------------------------------

کانال تلگرامی کارگاه دیالکتیک:
@kdialectic

🏮بیانیه‌ زنان بلوچ در پیوستن به جنبش زن زندگی آزادی (جَنین، زِند، آجوئی)

▪️ما زنان بلوچ در جغرافیای ایران، تحت ستم‌های مضاعفی روز را به شب می‌رساندیم. رنج، فقر، تبعیض، بیکاری، ناامنی، استثمار نیروی کار و منابع بلوچ‌ها عادی‌سازی شده است. ما زنان بلوچ همراه برادرانمان از ستم‌های ملی/اتنیکی و طبقاتی/مذهبی رنج می‌بردیم و در عین حال زن بودیم و ناموس؛ نه تنها برای پدر، برادر و شوهر که برای طایفه و دستگاه دین و هم‌چنین دولت. گرچه سال‌ها در برابر مردسالاری، بنیادگرایی (طالبانیسم)، تبعیضات قومی، طبقاتی و ارتجاع شیعی حاکم در کنار دیگر خواهران و برادرانمان، گاه پر شور و علنی، و گاه در خانه و یا جمع‌های کوچک خواهرانه مقاومت کرده بودیم، اما باور داشتیم که این برنامه‌های دموکراسی‌خواهی، تحول‌خواهی و توسعه‌گرا هستند که از پیش مشق مبارزه برای زندگی بهتر را برای ما نگاشته‌اند. از همین رو، ما همواره نشان می‌دادیم که در کنار آنان مطالبات خاص خود را نیز پیگیری خواهیم کرد.

▪️با مرگ تراژیک مهسا، و موجی که سراسر ایران را درنوردید، به یکباره خود در ابتدای صف مبارزه یافتیم. زن، زندگی، آزادی حیاتی دیگر به ما بخشید. به یک‌باره با واژه به واژه آن به شعف آمدیم و گفتیم می‌خواهیم زندگی کنیم. این زن است که می‌خواهد زندگی‌اش را آزاد کند و آزادی او آزادی همه است. ما تا پیش از آن سوژه‌هایی بودیم درصدد بهبود چند بند قانون ازدواج و طلاق، خواستار تبعیضات کمتر در استخدام بلوچ ها، از مبلغین مذهبی می‌خواستیم مانع تحصیل دختران نشوند، از پدرها و برادرها درخواست می‌کردیم دختران و خواهرانشان را در کودکی شوهر ندهند، زن‌کشی‌ها را به شماره درمی‌آوردیم و علنی می‌کردیم، با طایفه و احکامش مدارا می‌کردیم، سعی می‌کردیم بر ساختار متصلب مردسالارانه بدوی آن تاثیر بگذاریم و از دولت درخواست کنیم به ما برای در امان بودن از خشونت، مجوز خانه‌های امن و برای جلوگیری از بارداری‌های ناخواسته به ما وسایل پیشگیری از بارداری بدهد.

▪️همه این‌ها در جای خود کارهای کوچکی نبودند، اما در برابر خیزش زنانه‌ای که سراسر ایران را در نوردیده است به راستی که هیچ است. ما زنان بلوچ به یکباره و با هیجان و انرژی وصف‌نشدنی همراه با سایر خواهرانمان در سراسر ایران زن، زندگی، آزادی را نه برای خود که برای زندگی همه مردم خود نیز طلب کردیم؛ زندگی‌ای که هیچ سلطه‌ای برنتابد و هرگونه ولایت پدر، برادر، طایفه، دین و دولت بر بدن و زندگی و رهایی خود را نفی کند. زن، زندگی، آزادی به تمام اشکال ستمی که بر ما می‌رود می‌تازد و شگفتا که ما نیز در این خواهرانگی با زنان کرد، لر، عرب، فارس، و دیگر اتنیک/ملیت‌های ایران در همین چند هفته این را آموختیم و چه بسیارند چیزهای دیگری که در این مسیر باید بیاموزیم.

▪️در حالی‌که هنوز ما را ناموس می‌دانند، هنوز سرکوبمان عریان است، برای دادخواهی از دختر مورد تعرض قرار گرفته صدها بلوچ را می‌کشند، مارا اشرار مسلح و تروریست می‌دانند، از ما بلوچ‌ها انسانیت‌زدایی می‌کنند، بنیادگرایی طالبانی سایه‌اش بر زندگی ما سنگینی می‌کند (به ویژه بعد از روی کار آمدن دولت طالبان)، هنوز دولت‌ها سرنوشت ما را معامله می‌کنند، هنوز در صفوف مبارزه به توانایی و شعور ما با شک و تردید و انکار نگریسته می‌شود، اما باوجود تمام این سختی‌ها، ما باور داریم که موج اخیر، دیگر همه ما را تغییر داده است.

ما به گذشته بر نمی‌گردیم و در کنار خواهرانمان برای ساختن نخستین انقلاب زنانه تاریخ می‌ایستیم و می‌جنگیم.

#جنین_زند_آجوئی
#مهسا_امینی
#حدیث_نجفی
#نیکا_شاکرمی
#زن_زندگی_ئازادی
#ژن_ژیان_ئازادی
#قیام_ژینا
#ژینا_امینی

@collective98
[email protected]

هر پیکاری علیه بنیان‌های ستم، توامان پیکاری بر سر حقیقت است. چون حقیقت فی‌نفسه انقلابی‌ست. ببینید چگونه جوانه‌زدن نهال حقیقت در مسیر پرسنگلاخ جنبش دادخواهی، خشم مزدوران ارتجاع را برانگیخته است. آنها راهی جز پافشاری بر انکار و تحریف حقیقت ندارند، چون در سمت ارتجاعی تاریخ ایستاده‌اند که فی‌نفسه دشمن حقیقت است. اما در تمامی این سال‌های تاریک، خون ارغوان‌ها بی‌وقفه شعله در چمن زده است.

«هرچه تبر زدی مرا، زخم نشد، جوانه زد.»

---------------------------------

#جنبش_دادخواهی
#قیام_ژینا
#مهسا_امینی
#اعتراضات_سراسری
#محور_مقاومت

---------------------------------

درس‌های کانادایی از مناسبات جهانی سلطه:

http://pdf.kaargaah.net/151_Global_Power_Relations_Example_of_Canada_and_Justice-Movement_NimaS.pdf

---------------------------------

کانال تلگرامی کارگاه دیالکتیک:
@kdialectic