کارگاه دیالکتیک

شکوفه‌های انقلاب: کودکان و قیام ژینا
طه رادمنش


#طه_رادمنش #ژن_ژیان_ئازادی #زن_زندگی_آزادی #ژینا_امینی


@Blackfishvoice1

بدون کم‌ترین تردید، رفتار جمهوری اسلامی با #خانواده_های_دادخواه، سرآمدِ تمام رفتارهای رذیلانه‌‌ی حکومت‌های سفاکِ تاریخ است.
بالاترین مرتبه‌ی حقارت و رذالت است که جگرگوشه‌های مردم را تنها به جرم حق‌طلبی بکشند، سنگ مزاری‌هاش‌شان را بشکنند و خانواده‌‌های‌شان را بربایند.
به همین دلیل است که حتی از توصیف جمهوری نکبت اسلامی به‌عنوان حکومتی دیکتاتوری یا توتالیتر اجتناب می‌کنیم و آن‌ها را #حکومت_اوباش می‌نامیم.
حتی دیکتاتورها درجاتی از پرنسیب سیاسی در رفتار و کردار خود دارند؛ شما کجا می‌یابید که نیروهای رسمی یک حکومت به اقصی نقاط کشور گسیل شوند و روی سنگ‌های مزار کسانی‌که خود کشته‌اند، خط بکشند، قیر بریزند یا نام شهید را حذف کنند؟
این‌ حتی حقیرانه از مخفی کردن پیکرهای هزاران زندانی سیاسی اعدام‌شده در گورهای جمعی و بی‌نام و نشان است.

اما تمام این رذالت‌ها، موجب فراموشی جنایات شد؟ خیر، بلکه فقط ساعت به ساعت،‌ کلیت طبقه‌ی حاکم را بی‌آبروتر و رسواتر می‌کند.

در دهه‌ی سیاه ۶۰ که خبری از شبکه‌های اجتماعی و ماهواره نبود، #مادران_خاوران سند جنایت را افشا کردند و مشعل مقاومت را به دست #مادران_پارک_لاله و #مادران_آبان دادند. این مشعل با بگیر و ببند، خاموش نخواهد شد. هرگز.‌
#ماشالله_کرمی و منیژه خانم یک پسر داشتند.
محمدمهدی را که اعدام کردند، ماشالله و منیژه، والدین دو پسر شدند: #محمدمهدی_کرمی و #محمد_حسینی. آن‌ها و همه‌‌ی خانواده‌های دادخواه، باید این پیام را از ما دریافت کنند‌ که ما نیز هم‌سرنوشت‌ها و هم‌راهان آن‌ها هستیم. باید بدانند که تنها نیستند. باید بدانند که فراتر از مرزهای تنگِ خانه و خانواده‌، قلب‌های آزادی‌خواهان در سراسر ایران و جهان با آن‌هاست. باید بدانند که خون عزیزان‌شان بی‌ثمر نخواهد بود.

کم‌ترین وظیفه‌ی ما این است که نام‌های شهدا و #خانواده_های_دادخواه را به عنوان رهبران راستین قیام تکرار کنیم. سکوت در برابر سرکوب خانواده‌های دادخواه، خیانت به خون مبارزان است.‌

#دادخواهی #قسم_به_خون_یاران_ایستاده_ایم_تا_پایان #علیه_سکوت #علیه_بی_تفاوتی #خامنه_ای_ضحاک_میکشیمت_زیر_خاک #ژینا_امینی #زن_زندگی_آزادی
#محور_کذایی_مقاومت


@Blackfishvoice1

در فاصله‌ی یک‌ماه مانده به سالگرد قیام #زن_زندگی_آزادی پروژه‌ی سرکوب و "بازداشت‌های پيشگيرانه" کلید خورده است.
بازداشت‌هایی که طی روزهای اخیر در کردستان، مازندران و تهران آغاز شده‌ بودند، در روز ۲۴ مردادماه با حمله‌ی هماهنگ به کنشگرانِ فمینیست در #گیلان وارد فاز تازه‌ای شد:
در این روز در شهرهای #رشت، #فومن و #انزلی ۱۱ تن از فعالین اجتماعی با حملات نیروهای اطلاعاتی ربوده شده و بازداشتگاه‌ها منتقل شدند.
اسامی بازداشت‌شدگان از این قرار است:
#فروغ_سمیع_نیا #جلوه_جواهری #یاسمین_حشدری #زهرا_دادرس #زهره_دادرس #متین_یزدانی #شیوا_شاه_سیاه #نگین_رضایی #واحده_خوش_سیرت #سارا_جهانی و #هومن_طاهری

فرماندهان سپاهی و اطلاعاتی، هر روزه در حال انتشار هارت و پورت‌های خود از تریبون‌های مختلف هستند تا وانمود کنند که شعله‌های اعتراضات خاموش شده و باکی از سالگرد ندارند. اما چنین حملاتی فقط نشانه‌ی زبونی و هراسِ جدیِ حاکمیت از تبدیل شدنِ سالگرد قیام، به قیامی دیگر است‌. آن‌ها به خوبی می‌دانند که شاکله‌ی متعفنِ جمهوری نکبت اسلامی فقط و فقط به مددِ کشتار و سرکوب برپا مانده است اما فراموش می‌کنند که تا ابد نمی‌توانند با سبعیت تاج و تختِ خود را حفظ کرد‌. کمااینکه شعله‌های اعتراضاتی که از دی‌ماه ۱۳۹۶ زبانه کشید، نه تنها با کشتار خاموش نشد بلکه از آن پس همواره در فواصل کوتاه‌تر، با گستردگی جغرافیایی بیشتر و با کیفیت رادیکال‌تری، بازتولید شده است.

#زن_زیوش_ازایی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد #ژن_ژیان_ئازادی #ژینا_امینی
#علیه_بی_تفاوتی #علیه_سکوت


@Blackfishvoice1

اکنون یک هفته‌ی تمام است که نیروهای نظامی جمهوری اسلامی منطقه‌ی #کوسالان را به بهانه‌ی مانور از زمین و آسمان، توپ‌باران می‌کنند.

برای جلب توجه شما به اهمیت این موضوع مواردی را به اختصار برمی‌شماریم:

الف: کوسالان چه ویژگی‌هایی دارد؟
پاسخ: کوسالان یک منطقه‌ی حفاظت‌شده است. در این منطقه تاکنون ۱۱۷ گونه پرنده، ۲۳ گونه پستاندار، ۱۷ گونه خزنده و ۲۴۲ گونه گیاهی شناسایی شده است.
عمده‌ی پوشش گیاهی منطقه، درختان بلوط است و سیاه‌گوش، کل و بز، خرس قهوه‌ای، پلنگ، کرکس، هما و عقاب طلایی از جمله گونه‌های جانوری ساکن کوسالان هستند.

ب: اکوساید چیست؟
جواب: #اکوساید یا بوم_کشی عبارت است از وارد کردن آسیب قابل‌توجه یا نابود کردن اکوسیستم یا آسیب زدن به سلامت و رفاه یک گونه، از جمله انسان.
اندیشه جرم‌انگاری اکوساید به عنوان یک جنایت بین المللی برای نخستین بار در دهه ۱۹۷۰میلادی پس از استفاده ایالات متحده آمریکا از عامل نارنجی در جنگ ویتنام و نابودی مردم و حیات وحش مطرح شد.


ج: چرا جمهوری اسلامی مشغول اکوساید در کوسالان است:
جواب: جواب به این سوال تک‌وجهی نیست چرا که جمهوری اسلامی با تخریب زیست‌بوم منطقه در شرایط کنونی، اهداف متعددی را تعقیب می‌کند. از جمله‌ی این اهداف، می‌توان به اعمال فشار نظامی به احزاب کردستان، و تاثیرگذاری برای دولت‌های ترکیه و عراق اشاره کرد‌. اما آنچه به‌طور ویژه در داخل ایران حائز اهمیت فوری است، بیش‌نظامی‌سازیِ کردستان، برای مهارِ موج/موج‌های آتی قیام است. بنا به تجربه‌ی صد روزه‌ی قیام در سال ۱۴۰۱، جمهوری اسلامی دریافته است که مهار کردستان در بدو امر می‌تواند از وسیع شدن دامنه‌ی اعتراضات آتی جلوگیری کند. خاصه اینکه قیام از کردستان جرقه خورد و به همین دلیل است حکومت حتی برای بازطراحی آرامستان آیچی محل خاکسپاری #ژینا_امینی وارد عمل شده است.

د:
در نتیجه، سکوت امروز در قبالِ وحشی‌گری جمهوری اسلامی در کردستان، دمیدن بر آتش سرکوب و تسریِ آن به تمام کشور است.  سکوت‌ِ امروز، تأثیرات خود را در کمیت و کیفیت موج بعدی قیام نشان خواهد داد: چنانکه سرکوب موج قبلی قیام در سال ۱۴۰۱، در گرو سرکوب کامل و محاصره‌ی نظامی کردستان بود.
سخن یک هفته قبل را مجددا تکرار می‌کنیم که:
اپوزيسيونی که با هر توجیه و دستاویزی، در برابر لشکرکشی، محاصره‌ی نظامی و بمباران کردستان سکوت کرده است، (تأکید می‌کنیم با هر توجیه و شبه‌استدلالی) روغن‌کارِ ماشینِ جنگی جمهوری اسلامی است.



@Blackfishvoice1

🚩 طنین «آزادی آزادی آزادی» و «مرگ بر دیکتاتور» در آرامستان آیچی#سقز که شهدای بسیاری را در خود جای داده.

دوشنبه ۲۹ اسفند

#ژن_ژیان_ئازادی
#ژینا_امینی
#کوردستان_کوردستان_گورستان_فاشیستان

@collective98

🚩 این مانیفستی فمینیستی-طبقاتی از  #کامیاران است، شهری که جان های عزیز بسیاری را برای قیام ژینا فدا کرده است. این صدای پیشگام از کردستان سرخ به خوبی نشان میدهد چرا شعار مترقی #ژن_ژیان_ئازادی میتواند از چنین جغرافیایی، که قلب تپنده انقلاب است، برخیزد.

🔺در این ویدیو همسر #فواد_محمدی در مراسم چهلم او از آرزوهای کاک فواد برایمان میگوید :

« آرزو های فواد را برایتان خواهم گفت
فواد مخالف سیستم طبقاتی بود
مخالف استثمار کارگر بود
می گفت ما خانه ها را می سازیم
در حالیکه خود ما خانه نداریم
چشم من (فواد)
خواست تو این بود که زن و مرد برابر باشند
چشم من (فواد)

می گفت تا زن آزاد نشود، جامعه آزاد نمی شود
چشم من (فواد)
تو مخالف اینها بودی
تو نخواهی مرد

تو مانیفست فرودستانی
زنده باد آرزو های کاک فواد  »

#جنین_زند_آجوئی
#ژن_ژیان_ئازادی
#زن_زندگی_آزادی
#ژینا_امینی
#مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشه_چه_رهبر

@collective98

‍ جلو ماشین کشتار دستگاه قضایی رژیم را باید گرفت!

پس از اعدام های دسته جمعی در #بلوچستان، اکنون کودکان زیر ۱۸ سال در بی دادگاه های رژیم به اتهام #محاربه زیر تیغ #اعدام قرار دارند. بعلاوه تعداد بیشتری از بازداشت شدگان شهرهای مختلف با همین اتهام در خطر اعدام قرار دارند. به تازگی #غلامحسین_محسنی_اژه‌ای رئیس قوه‌ی سلاخی و آدمکشی قضایی رژیم اسلامی، #حسینعلی_نیری مسئول #هیئت_مرگ اعدام‌های تابستان ۶۷ را به عنوان مشاور عالی خود انتخاب کرده است تا پیام به راه انداختن قتل عام هایی نظیر کشتارهای دهه ۶۰ و ۶۷ را به جامعه مخابره کند. غافل از آنکه این بار سران #جمهوری_کشتار چنان در محاصره‌ی اعتصابات و اعتراضات سراسری گرفتار شده‌اند که باید منتظر محاکمه و‌ #انتقام سخت توده‌های خشمگین ایران باشند.
پیام حکومت جانیان روشن است: کشتار در خیابان و تدارک قصابی‌های بیشتر در زندانها. باید جلو دستگاه کشتار را گرفت. جان هزاران بازداشتی که بخش بزرگی از #کودکان را شامل می شود در خطر است. این هم یک عرصه دیگر جدال ما با دشمن خون آشام است. مردم مبارز به هر شکل ممکن در مقابل ماشین سرکوب رژیم ایستادگی می‌کنند. مردم انقلابی دسته جمعی به منزل خانواده‌ی مبارزان زندانی و‌ عزیزان جانباخته می‌روند و با آنها پیمان می‌بندند که به مبارزه با ماشین کشتار ادامه می‌دهند. خانواده‌ها در جلوی زندانها و دادسرای رژیم جمع می‌شوند و مردم انقلابی در خیابانها شعار علیه اعدام و شعار با مطالبه‌ی آزادی زندانیان سیاسی سر می دهند. این ها باید به الگوی مردم همه ی شهرهای ایران تبدیل شود.
نباید گذاشت هیچ بازداشتی معترضی که با دستان خالی به اعتراض پرداخته اند، به دست جلادان قوه قضائیه کشته شوند.
ضروری است همه ی جوانان انقلابی، کارگران و زحمتکشان، فرهنگیان، زنان مبارز، نهادها و شخصیت های اجتماعی و انساندوستان جامعه با تمام قوا در مقابل این ماشین کشتار سیری ناپذیر بایستیم و آن را متوقف کنیم. ما از جوانان انقلابی محلات شهرهای ایران انتظار داریم در این زمینه مدام جامعه را در مقابل تدارک کشتار بازداشت شدگان آگاه و در جریان تصمیمات مجرمانه ی بیدادگاه های جمهوری اسلامی قرار دهند. ما باید برای علاج واقعه  قبل از وقوع برخیزیم.
تا زمانی که ماشین کشتار نظام سرکوبگر را کاملا در هم میشکنیم، حفاظت و دفاع از جان جوانان و مردم معترض و انقلابی در زندان ها یک وظیفه ی عاجل و بسیار مهم اعتراضات خیابانی و اعتصابات کارگری و مردمی است. گرفتن جان هر تک همسنگر و همسرنوشت ما خسارت غیرقابل جبران است.
در کنار خانواده های بازداشت شدگان باشیم و نگذاریم حتی یک مورد به فراموشی سپرده شده و یا در سکوت قربانی شوند.


زندانی سیاسی آزاد باید گردد!
این آخرین پیامه، اعدام کنی قیامه!

جمعی از جوانان انقلابی محلات مریوان
پنجشنبه 10آذر 1401

#قیام_ژینا    #ژینا_امینی  #انقلاب_ایران
#زن_زندگی_آزادی  #جوانان_محلات
#جوانان_انقلابی_محلات_مریوان
#نان_کار_آزادی #نه_به_اعدام



@JavananeEnghlabe

‍ ‍ سیاست های جنایتکارانه رژیم اسلامی علیه مردم کردستان را خنثی کنیم!

بیش از دو ماه مبارزه‌ی قاطعانه و انقلابی توده‌ها، سرمایه‌داران حاکم بر ایران را به دست و پا زدن انداخته است. کشتار وسیع مردم غیر مسلح و #کودکان مصداق روشنی بر این ادعا است. در چند روز گذشته در شهرهای کوچکی مانند #جوانرود، #ایذه و #بوکان آمار جانباختگان به ده نفر و بیش از آن رسید. جمهوری اسلامی آشکارا به جنایت جنگی علیه مردم روی آورده است و با سلاح‌های سنگین و نیمه‌سنگین، جنگی نابرابر و تمام عیار را بر علیه مردم کردستان به راه انداخته است. در روزهای گذشته بیش از حداقل چهل نفر از مبارزان انقلابی کردستان در میدان جدال با سرکوبگران جانباخته‌اند. مردم انقلابی کردستان اما پا پس نکشیده‌اند و شعار «هر یه نفر کشته شه، هزار نفر پشتشه» را در عمل متحقق کرده‌اند. در مقابل، سرکوبگران رژیم با کشتار مردم در مراسم خاکسپاری عزیرانشان یک کشتار سریالی به راه انداخته‌اند. با این وجود اتحاد و همبستگی بی‌نظیر مردم همچون یکی از دستاورد‌های جنبش انقلابی در کردستان بیش از پیش تقویت شده است.
یکی دیگر از دستاورد‌های مهم خیزش انقلابی ژینا، همبستگی سراسری است که در بین مردم ایران ایجاد شده است و انعکاس این اتحاد را در کردستان با شعار «کورد بلوچ آذری، آزادی برابری» دیده‌ایم. جمهوری اسلامی در عمل با اعلام جنگ به مردم کردستان سیاستهای تفرقه‌افکنانه و سرکوبگرانه‌ای را در پیش گرفته است، لازم است این سیاست‌های را خنثی کنیم.
دلیل کشتار بی‌رحمانه در کردستان قبل از هر چیز انتقام کور و رذلیلانه‌ای است که جمهوری اسلامی از چهل و سه سال مقاومت کردستان می‌گیرد. زمین کردستان در این چهار دهه همواره زیر پای حکومت کودک‌کش داغ بوده است و سرکوبگران در کردستان دَمی نیاسوده‌اند. در وهله‌ی دوم جمهوری اسلامی با این کشتار تلاش می‌کند از مردم دیگر مناطق ایران زهر چشمی بگیرد و مردم کردستان را از تداوم انقلاب دلسرد کند. سرآخر جمهوری اسلامی تلاش میکند با تحمیل هزینه‌های مضاعف به مردم کردستان، به اتحاد و همبستگی شکل گرفته در بین مردم ایران ضربه وارد کند. این سیاست ادامه‌ی سیاست کشتار در بلوچستان و توطئه‌ی #شاهچراغ و #ایذه است.
ما جوانان انقلابی محلات مریوان، همه‌ی مردم ایران را فرامی‌خوانیم که برای خنثی کردن این سیاست‌ها و ادامه‌ی انقلاب به خیابانها بیایند و با اراده‌ای انقلابی به تمرکز سرکوب در کردستان پایان دهند. از مردم مبارز کردستان نیز می‌خواهیم با هوشیاری از دستاورد مهم این جنبش که همانا «همبستگی سراسری» است محافظت کنیم و مبارزات خود را با تاکتیک‌های کم‌هزینه‌تر به پیش ببریم.
ضرورت دارد سرعت پیشروی و گسترش قیام در کردستان با دیگر مناطق کشور هماهنگ شود تا از تجمع و بسیج نیروی سرکوب در کردستان جلوگیری گردد. نقش پیشرو کردستان در این جنبش محصول احساس نیرومند هم‌سرنوشتی در بین توده‌ها و سنت ریشه‌دار مبارزه‌ی متشکل و انقلابی در کردستان است. کردستان سنگر انقلاب است و سنگر انقلاب می‌ماند. ما هرگز با سرکوب‌گران حاکم سر آشتی یا مسالمتی نداشته و نداریم. در این مرحله از جنبش لازم است با تقویت سازماندهی توده‌ای و اتخاذ سیاست‌های مسئولانه و اصولی ماشین کشتار رژیم را متوقف کنیم. سعی کنیم شعار دادن‌های محله‌محور را با گریز و برگشت آگاهانه و بدون درگیری مستقیم با قاتلان مسلح رژیم، رهبری کنیم. با گسترش جنبش اعتصابی بازار به مدارس، دانشگاهها، حمل و نقل کلان شهرها و رانندگان کامیون، کارخانه‌ها و‌ مراکز صنعتی کلیدی ‌قدرت توده‌ای خود را نشان دهیم. اعتصابات طبقه‌ی کارگر به عنوان ستون فقرات جنبش اعتصابی نقش مهمی در تداوم انقلاب ایفا می‌کند. یکی دیگر از راهکارها پیوستن گسترده‌ی #دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان به اعتصاب #معلمان است. ابراز همدردی و دیدار با خانواده‌ی جانباختگان اخیر و دیدار‌های بزرگ و دسته جمعی با خانواده‌های بازداشت‌شدگان با خواست آزادی زندانیان سیاسی و لغو‌ حکم اعدام یکی دیگر از عرصه‌های مبارزاتی مردم انقلابی است. به طور قطع تجربه و دانش پایان‌ناپذیر توده‌ها در تدوام این جنبش اشکال و ابتکارات بیشتر و کارآمدتری را معرفی می‌کند.
جوانان انقلابی محلات مریوان
۳۰آبان ۱۴۰۱

#قسم_به_خون_یاران_ایستاده_ایم_تا_پایان
#آبان_خونین #آبان_ادامه_دارد #علیه_فراموشی #مادران_دادخواه #آبان_ماه_تابان_نظام_رو_به_پایان #زن_زندگی_آزادی #مهسا_امینی
#جوانان_محلات
#جوانان_انقلابی_محلات_مریوان
#انقلاب_ایران
#ژینا_امینی

@JavananeEnghlabe

‍ شبکه‌های مخفی جوانان انقلابی محلات را گسترش دهیم!

زنان و مردان آزاده!

شنبه‌های انقلاب و رزم ما تا روز پیروزی ادامه دارد. در این یک ماه، ما جوانان محلات مریوان در کنار دیگر جوانان انقلابی سراسر کشور از طریق جنگ و‌ گریز محله محور و فرسوده کردن نیروی سرکوب، با سردادن شعار، با سازمان دادن اعتراضات برحق، با مطرح کردن مطالبات توده‌ای، با پخش تراکت و شعارنویسی بر دیوارها و با ابتکارات دیگری تلاش کردیم فضای اعتراضی و شور انقلابی را شعله‌ور کنیم.

رفقا!

جوانان انقلابی محلات مریوان در کنار شما به این مبارزات ادامه می‌دهد. از همه‌ی جوانان محلات مریوان می‌خواهیم که شبکه‌های مخفی مبارزه را در میان رفقا، هم‌رزمان و دوستان قابل اعتماد خودشان بوجود بیاورند. این شبکه‌ها متشکل از سه الی پنج نفر یا حتی ده الی پانزده نفر تشکیل می‌شوند و مبارزات انقلابی را رهبری می‌کنند. در این شبکه‌ها شکل‌های مختلف مبارزه و امکانات لازم را تدارک می‌بینیم، جمع بندی تجارب و نقاط ضعف و قوت را به اطلاع عموم می‌رسانیم، اخبار، عکس و فیلم مبارزات را رسانه‌ای می‌کنیم تا بتوانیم بیشتر از همدیگر بیاموزیم و انرژی بگیریم. ضروری است اعضای این شبکه‌ها مواظب همدیگر باشیم، به یاری هم بشتابیم، به فکر محلی برای مداوای زخمی‌ها باشیم، به فکر تامین وسایل درمانی و ارتباط گرفتن با پزشکان متعهد و پرستاران معتمد باشیم، صندوق مالی را برای تامین نیازها تشکیل دهیم و نهایتا نیروها و امکانات لازم را برای جدال‌های بزرگتر و نبرد نهایی تدراک ببینیم.

جوانان انقلابی!

مخفی بودن و از هم جدا بودن این شبکه‌ها به ما کمک می‌کند که با آسیب کمتری مبارزه را ادامه دهیم. هر چه کمتر کنجکاوی کنیم و اطلاعات کمتری داشته باشیم، بهتر است. مطمئنا با توده‌ای‌تر شدن این اعتراضات، زمانی که جمعیت دهها هزار نفری به میدان بیاید و توازن قوا هم در سطح محلی هم در سطح سراسری بیش از پیش به نفع جبهه‌ی مردمی تغییر کند شرایط لازم برای به هم پیوستن علنی این شبکه‌ها بوجود می‌آید و بستر اداره و کنترل محلات و کل شهر توسط جوانان انقلابی فراهم می‌شود. جوانان! بیایید با تقویت آلترناتیوهای پیشرو و مترقی هم در مقابل رژیم حاکم هم در مقابل خطر دست به دست شدن قدرت از بالای سر توده‌ها ایستادگی کنیم. ما تاکید می‌کنیم که همدلی کافی نیست، هیچ‌ کس منتظر دیگری نباشد و همگی آستین همت را بالا بزنیم. نیروی مادی و‌ متشکل سرکوب را با نیروی مادی و سازمان‌یافته‌ی توده‌ای می‌توان برانداخت. هر کدام از ما متناسب با شرایط مشخص، تکالیف مشخص خود را می‌دانیم و انتظار می‌رود بنا به تعهد انسانی به وظایف تاریخی‌مان عمل کنیم. تاریخ، این روزها را فراموش نخواهد کرد.

انقلاب شرافت تاریخ است! زنده باد انقلاب!

جوانان انقلابی محلات مریوان

#مریوان
#زن_زندگی_آزادی
#کار_مسکن_و_شادی
#قیام_ژینا
#قیام_زندگی
#مهسا_امینی
#ژینا_امینی
@JavananeEnghlabe
Instagram:
@javanane_enghlabe

https://t.center/ShorayEnghlabyMahalay

[email protected]

🔴 جاده‌ی زاهدان-تهران و چهلم خدانور

✍🏾 مراد روحی

جایی در نزدیکی‌های معدن طلای انجیرک زندگی می‌کنند، عده‌ی زیادی از آن‌ها سوختبر هستند و عده‌ای دیگر کپرنشین. طرح توسعه‌ی سواحل مکران از رگ گردن به آن‌ها نزدیک‌تر است، آب اما از هوتک‌ها می‌کشند برای شرب. کودکان‌شان را تمساح‌های هوتک می‌بلعند و بزرگانشان را سرداران و ژنرال‌های مرکز. کسی اما اگر جان به در برد، دار و طناب و شکنجه و ابد برای او محفوظ خواهد بود. خیلی‌هاشان شناسنامه ندارند، خیلی‌هاشان یک روز خدا نیست که خبر اعدام یکی از نزدیکانشان را نشنوند. ژنرال‌های می‌آیند، زمین‌هایشان را مصادره می‌کنند و در آن توپ و مسلسل و زندان و شکنجه‌گاه می‌کارند. شرکت‌ها می‌آیند، آن‌ها نیز زمین‌هایشان را از دست‌شان در می‌آورند، و آن‌ها را آواره می‌کنند در سرزمین خودشان. قاضی‌های پرکاری هم هم به این‌جا می‌آیند، نه برای دادوری اما، که برای صدور احکام اعدام.

جاده‌های آن بسته بسته دلارِ معادن و بنادر و منابع‌ را به سمت تهران پمپاژ می‌کنند. جاده‌ها اما در مسیر برگشت با خود سیم خاردار می‌آورند و دوشکا و گلوله‌های جنگی و میله‌های بلند پرچم و دستبد‌. چه بی‌انصاف و چه بی‌مرام هستند جاده‌هایی که ختم به تهران می‌شوند! صدسال آزرگار است که محتوای رفت و برگشت محموله‌های این‌ جاده‌ها تغییری نکرده‌ است. تا جلوتر آمده‌ایم، و تا محموله‌های غارت‌شده گرانبها‌تر و گرانقیمت‌تر شده‌اند، مرمی و سرب محموله‌های مسیر برگشت هم قوی‌تر، سنگین‌تر، برنده‌تر و کشنده‌تر شده است. این‌جا یک شکارگاه تمام عیار است برای الیت حاکم مرکز؛ الیتی که از محل شکاری در اینجا و دیگر شکارگاه‌های اطراف و اکناف ایران کرد کیسه‌ها انباشت از زر و سیم و امروز یا دارد آن سوی اقیانوس‌ها پرچم‌اش را در چشم آزادی‌خواهان فرو می‌کند، و یا در محمودیه و ولنجک دارد هول هولکی آخرین شکارهایش را به «کریپتو» تبدیل می‌کند، چمدان می‌بندد و ویزاهای وی‌آی‌پی برای لندن و ونکوور و لس‌آنجلس می‌گیرد و همزمان دارد هم به خون‌های دلمه بسته‌ی شیرآباد می‌خندد و هم به شاخ و شانه کشیدن‌های دیپلمات‌های شیک پوشی که هر روز لیست جدیدی از تحریم علیه جمهوری اسلامی و مقامات نظامی و امنیتی آن اعلام می‌کنند. آن‌ها نیک می‌دانند که در شکارگاه‌هایشان آنقدر اندوخته‌اند که سبیل نداشته‌ی دیپلمات‌ها را خوب چرب بکنند. نیز سرنوشت شکارچیان پیش از انقلاب ۵۷ و سرگذشت برادران سفرکرده‌شان در آن ایام به آن‌ها می‌گوید که می‌شود آنقدر با خود ببرند که برای چهار دهه و حتی بیشتر هم کفایت بکند.

آری بلوچستان به درازای صد سال شکارگاهی با برکت بوده است برای الیت حاکم، مردمان‌اش اما اینبار بدجوری علیه منطق شکار شوریده‌اند. آن میله و پرچمی که خدانور را به آن دستبند کردند، دیگر نمی‌تواند نشان فتح‌ را برافراشته نگاه دارد و قانون جنگل را بازتولید کند. جمعه‌های خونین بلوچستان، شورشی رهایی‌بخش است علیه بنیان‌های این میله و این پرچم و منطق شکارگری و غارتگری آن. زیاد هستند کسانی که امروز همدلی می‌کنند با درد بلوچستان، اما شاید پاسخ به این سوال در میانه‌ی این سوگواری آسان نباشد: آیا این همدلی کردن‌ها تا آن‌جا پیش خواهد رفت که شورش بلوچستان علیه محتوای رفت و برگشت جاده‌‌ی زاهدان-تهران را تا انتها و بدون اما و اگر به رسمیت بشناسد و با آن همرزمی و همسنگری بکند؟

bit.ly/3UFSJoR

#مهسا_امینی
#ژینا_امینی
#قادین_یاشام_آزادلیق
#جنین_زند_آجویی
#امرأة_حياة_حرية
#زن_زیویش_أزأیي
#زن_زندگی_آزادی
#ژن_ژیان_ئازادی
#Aýal_durmuş_erkinlik
#Women_Life_Freedom


🔹🔹🔹
لطفا عضو کانال شورا شوید و کانال را به دانش‌آموزان، اولیا و همکاران معرفی نمایید 👇👇👇

🆔 @kashowra

دریافت اخبار از طریق آیدی زیر 👇👇

@kashowranews

🚩سرود آبان
کاری از رفقای داخل کشور

ای کارگر از کار تو کاخ ستم به پا و خود گرسنه‌ای
با حاصل رنجت بگو از بیش و کم در این جهان چه برده‌ای

برخیز و با دستان خود از ریشه تیشه زن به پیکر ستم
با اتحاد با انقلاب فردای سرنوشت خود زنی رقم

از خشم مادران و ناله‌ی گرسنگان
از نعره‌های بی امان‌مان ز قعر جان

از آتش خروش خشم پابرهنگان
زد شعله‌ها به خرمن سپاه دشمنان

آبان ما آبان ما آبان نان و کار و خون و آتش است
دستان ما از رنج کار خورشید داغ شعله‌های سرکش است

شو کن خطر از جان گذر بر کن ز سر نماد خوف و ارتجاع
زن زندگی است آزادی است برپا که پرچم زنان به دست ما

#ژینا_امینی
#مهسا_امینی
#انقلاب_ژینا

@collective98

🚩 مصاحبه کلکتیو ۹۸ با «منال»، فمینیست فعال در شهر نجف در عراق، پیرامون قیام ژینا

#ژینا_امینی
#مهسا_امینی
#اعتراضات_سراسری
#ژن_ژیان_ئازادی

@collective98

🏮بیانیه‌ زنان بلوچ در پیوستن به جنبش زن زندگی آزادی (جَنین، زِند، آجوئی)

▪️ما زنان بلوچ در جغرافیای ایران، تحت ستم‌های مضاعفی روز را به شب می‌رساندیم. رنج، فقر، تبعیض، بیکاری، ناامنی، استثمار نیروی کار و منابع بلوچ‌ها عادی‌سازی شده است. ما زنان بلوچ همراه برادرانمان از ستم‌های ملی/اتنیکی و طبقاتی/مذهبی رنج می‌بردیم و در عین حال زن بودیم و ناموس؛ نه تنها برای پدر، برادر و شوهر که برای طایفه و دستگاه دین و هم‌چنین دولت. گرچه سال‌ها در برابر مردسالاری، بنیادگرایی (طالبانیسم)، تبعیضات قومی، طبقاتی و ارتجاع شیعی حاکم در کنار دیگر خواهران و برادرانمان، گاه پر شور و علنی، و گاه در خانه و یا جمع‌های کوچک خواهرانه مقاومت کرده بودیم، اما باور داشتیم که این برنامه‌های دموکراسی‌خواهی، تحول‌خواهی و توسعه‌گرا هستند که از پیش مشق مبارزه برای زندگی بهتر را برای ما نگاشته‌اند. از همین رو، ما همواره نشان می‌دادیم که در کنار آنان مطالبات خاص خود را نیز پیگیری خواهیم کرد.

▪️با مرگ تراژیک مهسا، و موجی که سراسر ایران را درنوردید، به یکباره خود در ابتدای صف مبارزه یافتیم. زن، زندگی، آزادی حیاتی دیگر به ما بخشید. به یک‌باره با واژه به واژه آن به شعف آمدیم و گفتیم می‌خواهیم زندگی کنیم. این زن است که می‌خواهد زندگی‌اش را آزاد کند و آزادی او آزادی همه است. ما تا پیش از آن سوژه‌هایی بودیم درصدد بهبود چند بند قانون ازدواج و طلاق، خواستار تبعیضات کمتر در استخدام بلوچ ها، از مبلغین مذهبی می‌خواستیم مانع تحصیل دختران نشوند، از پدرها و برادرها درخواست می‌کردیم دختران و خواهرانشان را در کودکی شوهر ندهند، زن‌کشی‌ها را به شماره درمی‌آوردیم و علنی می‌کردیم، با طایفه و احکامش مدارا می‌کردیم، سعی می‌کردیم بر ساختار متصلب مردسالارانه بدوی آن تاثیر بگذاریم و از دولت درخواست کنیم به ما برای در امان بودن از خشونت، مجوز خانه‌های امن و برای جلوگیری از بارداری‌های ناخواسته به ما وسایل پیشگیری از بارداری بدهد.

▪️همه این‌ها در جای خود کارهای کوچکی نبودند، اما در برابر خیزش زنانه‌ای که سراسر ایران را در نوردیده است به راستی که هیچ است. ما زنان بلوچ به یکباره و با هیجان و انرژی وصف‌نشدنی همراه با سایر خواهرانمان در سراسر ایران زن، زندگی، آزادی را نه برای خود که برای زندگی همه مردم خود نیز طلب کردیم؛ زندگی‌ای که هیچ سلطه‌ای برنتابد و هرگونه ولایت پدر، برادر، طایفه، دین و دولت بر بدن و زندگی و رهایی خود را نفی کند. زن، زندگی، آزادی به تمام اشکال ستمی که بر ما می‌رود می‌تازد و شگفتا که ما نیز در این خواهرانگی با زنان کرد، لر، عرب، فارس، و دیگر اتنیک/ملیت‌های ایران در همین چند هفته این را آموختیم و چه بسیارند چیزهای دیگری که در این مسیر باید بیاموزیم.

▪️در حالی‌که هنوز ما را ناموس می‌دانند، هنوز سرکوبمان عریان است، برای دادخواهی از دختر مورد تعرض قرار گرفته صدها بلوچ را می‌کشند، مارا اشرار مسلح و تروریست می‌دانند، از ما بلوچ‌ها انسانیت‌زدایی می‌کنند، بنیادگرایی طالبانی سایه‌اش بر زندگی ما سنگینی می‌کند (به ویژه بعد از روی کار آمدن دولت طالبان)، هنوز دولت‌ها سرنوشت ما را معامله می‌کنند، هنوز در صفوف مبارزه به توانایی و شعور ما با شک و تردید و انکار نگریسته می‌شود، اما باوجود تمام این سختی‌ها، ما باور داریم که موج اخیر، دیگر همه ما را تغییر داده است.

ما به گذشته بر نمی‌گردیم و در کنار خواهرانمان برای ساختن نخستین انقلاب زنانه تاریخ می‌ایستیم و می‌جنگیم.

#جنین_زند_آجوئی
#مهسا_امینی
#حدیث_نجفی
#نیکا_شاکرمی
#زن_زندگی_ئازادی
#ژن_ژیان_ئازادی
#قیام_ژینا
#ژینا_امینی

@collective98
[email protected]

شبح انقلاب و
نمایش عمومی ارعاب در میدان دانشگاه

یازدهم مهر ۱۴۰۱

نسخه‌ی کامل متن

-----------------------------------


یک.

دولت اسلامی ایران (همانند دولت پهلوی) دلایل زیادی برای سرکوب دانشگاه و دانشجویان آزادی‌خواه و عدالت‌جو دارد. چون دانشجویان از کودتای ۳۲ تا امروز همواره در صف اول مبارزه با استبداد و نابرابری ایستاده‌اند.

دولت اسلامی در همه‌ی این سال‌ها کینه‌ی خود از نهاد دانشگاه و دانشجویان را به‌روشنی نشان داده است. ماجرا از موضع‌گیر‌ی‌های مکرر و کینه‌توزانه‌ی خمینی علیه دانشجویان و‌ خواست اسلامی‌سازی دانشگاه‌ها در همان بدو انقلاب ۵۷ آغاز شد و با سخنرانی خمینی در فروردین ۵۹ و بیان صریح لزوم «پاکسازی» دانشگاه‌ها از عناصر معاند و اسلامی‌سازی نهاد دانشگاه، به اجرای ضربتی طرح «انقلاب فرهنگی» انجامید: تعطیل‌سازی خشونت‌بار دانشگاه‌ها (با ده‌ها کشته) برای تصفیه‌ی دانشجویان انقلابی و «بازسازی اسلامی» سپهر دانشگاه. بازگشایی دانشگاه‌ها در سال ۶۲ با تحمیل سازوکار گزینش سیاسی (برای قبول‌شدگان) و اجرای سهمیه‌بندی برای واردسازی عناصر خودی همراه بود.

اما سکوت دانشگاه موقتی بود: ریشه‌ی نهال انقلاب در دانشگاه عمیق‌تر از آن بود که با این ضربات فروبمیرد. سرکوب خونین تیر ۷۸ در دانشگاه‌های تهران و تبریز و بعدها موج‌ گسترده‌ی بازداشت‌ها و سرکوب امنیتی دانشجویان چپ‌گرا در پاییز ۸۶ نشانه‌ی آن بود که نظام اسلامی برای مهار دانشگاه نیازمند پاک‌سازی‌های متناوب است. از آن پس، سرکوب مستمر نهادها و فعالین صنفی و سیاسی مستقل در دانشگاه‌ها به رویه‌ای مستمر و نظام‌مند بدل شد، بی‌آنکه شدت آن کاهش یابد. گواه آن، افزایش شمار دانشجویان ستاره‌دار و تعلیقی و دانشجویان زندانی تا به امروز است.

پس از عیان‌شدن امتناع اصلاحات در ساختار سیاسی ایران، که نقطه‌ی عطف آن سرکوب خونین جنبش ۸۸ بود، دانشگاه یکی از نخستین عرصه‌های عمومی بود که از خواب مصیبت‌بار اصلاح‌طلبی حکومتی بیدار شد. با رهاشدن از افسون اصلاح‌طلبان، و در امتداد رشد جنبش کارگری و جنبش زنان و دیگر جنبش‌های اجتماعی، گرایش به چپ بار دیگر در میان دانشجویان شکوفا شد. اینک کاهش وزن و کارکرد سیاسی «انجمن‌های اسلامی» (وابسته به دفتر تحکیم وحدت)، با تقویت هرچه بیشتر نهاد «شبه‌دانشجویی» بسیج‌ دانشجویی جبران شد، که به‌عنوان بازوی سرکوب مستقیم دولت در دانشگاه عمل می‌کرد. چندسال بعد، به‌دنبال افزایش تنش‌های هسته‌ای با غرب، که به نزدیکی راهبردی رژیم ایران به سیاست‌های منطقه‌ای روسیه انجامید، گفتار دولتی «امنیت ملی»، در بسته‌بندی کذایی امپریالیسم‌ستیزی و با اسم رمز «محور مقاومت»، به درون دانشگاه‌ها هم پمپاژ شد؛ همچنان که گفتار معوج عدالت‌خواهی حکومتی. پروپاگاندای معمول دولت درباره‌ی ضرورت بسط شیعه‌گری و نظامی‌گری و سلطه‌گری در خاورمیانه، برای مقابله با تهدیدات دشمنان خارجی، این‌بار رنگ و لعابی چپ و ضدامپریالیستی یافت تا رشد و گسترش گرایش چپ در میان دانشجویان از درون مختل گردد. مشی تهاجمی جریانات دانشجویی «محور مقاومت» در عرصه‌ی گفتمانی و رسانه‌ای، مکملی بود برای اشکال مستقیم‌تر سرکوب در دانشگاه‌ها که توسط بسیج دانشجویی، نهاد حراست، و عوامل نظامی-امنیتی گمارده‌شده در مقام مدیریت و ریاست دانشگاه‌ها («سردار-دکتر»ها) اعمال می‌شد. اما صدای دانشجویان چپ و دانشجویان مترقی برای آزادی‌ و برابری خاموش نشد. دانشگاه نه‌فقط هیچ‌گاه به پادگان مطلوب نظام اسلامی تبدیل نشد، بلکه در تمام این‌ سال‌ها با ابتکارعمل‌ها و مبارزات متعدد همواره یکی از مکان‌های مرجع برای روشنگری و اعتراض علیه مناسبات سلطه و ستم باقی ماند: همراه و یاوری وفادار و الهام‌بخش برای جنبش‌های اجتماعی و خیزش‌های اعتراضی ستمدیدگان؛ از ۹۶ تا ۱۴۰۱.

اینک، درحالی که اکثر دانشگاه‌های کشور شاهد اعتصابی هماهنگ در همبستگی با خیزش اعتراضی جاری هستند، تهاجم تمام‌عیار دولت به دانشجویان دانشگاه تبریز (نهم مهر) و دانشگاه شریف (دهم مهر)، به‌واقع تهاجمی حساب‌شده به همه‌ی دانشجویان و سنت آزادی‌خواهی و حق‌طلبی ریشه‌دار در دانشگاه‌هاست: نمایشی عریان از خشونت پلیسی-امنیتی برای مرعوب‌سازی دانشجویان و نیز برای محروم‌سازی پیکر خیزش سراسری از یکی از مهم‌ترین تکیه‌گاه‌هایش. در بند بعدی به برخی دلایل و دلالت‌های انضمامی‌تر این تهاجم می‌پردازیم.

-----------------------------------

دسترسی به ادامه‌ی متن:

http://pdf.kaargaah.net/Specter_of_Revolution_and_Public_Show_of_Terrorization.pdf

نسخه‌ی ورد

-------------------------------
#انقلاب_زنانه
#مهسا_امینی
#ژینا_امینی
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
#قیام_ژینا
#اعتصاب_عمومی
#اعتصابات_دانشجویی
#دانشگاه_صنعتی_شریف
#دانشگاه_تبریز

-----------------------------------

کانال تلگرامی کارگاه دیالکتیک:
@kdialectic

زندگیْ حق ما ؛ اعتصابْ راه ما !


نسخه‌ی کامل

 ---

فرازی از متن:

اعتصاب در معنای امتناع آگاهانه‌ی جمعی از کارکردنْ خاستگاه و سنتی دارد که با تاریخ جهانیِ جنبش کارگری درهم‌تنیده است. هدف از اعتصاب، استفاده از نیروی جمعی برای رسیدن به اهدافی معین است؛ ازجمله تقویت این‌ نیروی جمعی. اعتصاب محلی در یک کارخانه یا رشته‌ای از اعتصاب‌ها در یک شاخه‌ی صنعتی یا خدماتی معمولا برای دستیابی به شرایط کاری بهتر یا دستمزد بیشتر انجام می‌شوند؛ یا این‌که صرفا اخطاری به صاحبان سرمایه و یا اعلام همبستگی با دیگر هم‌رزمان (کارگران یا جنبش‌های اجتماعی) هستند. قدرت اعتصاب در تاثیرات بی‌واسطه‌ی آن در مختل‌سازی انباشت سرمایه برای کارفرما یا در یک حوزه‌ی اقتصادی معین است. درعمل، به‌دلیل وابستگی و درهم‌تنیدگی حوزه‌های اقتصادی، تاثیرات واسطه‌مندِ اعتصاب وسعت بیشتری از حوزه‌ی بلافصل آن دارد. در کنار این‌ها، دست‌کشیدن جمعی و هماهنگ از یک فعالیت مشترک، ممکن است بدون خاستگاه یا مطالبه‌ی مستقیم اقتصادی باشد. این اقدام‌ جمعی را می‌توان یک اعتصاب‌ نمادین نامید، که برای اعلام همبستگی یا اعتراض، یا جلب توجه و حمایت عمومی نسبت به یک موضوع اجتماعی-سیاسیِ معین، و یا به‌منظور اعمال فشار بر دولت یا بخشی از ارکان دولت انجام می‌شود.

اعتصاب عمومی معمولا زمانی رخ می‌دهد که به‌دنبال رشته‌ای از مبارزات رشدیابنده‌ی سیاسی و اقتصادی، مبارزه با رژیم مستقر وارد فاز تعیین‌کننده‌ای می‌شود. مهم‌ترین پیش‌شرط‌های موفقیت اعتصاب عمومی، گستردگی و بلوغ نسبی مبارزات کارگری، پیوند مستقیم‌تر آنها با مبارزات و اهداف عام سیاسی و وجود یک جنبش سیاسیِ رزمنده است. اعتصاب عمومی یک اقدام هماهنگ برای قطع همه‌ی فعالیت‌هایی‌ست که نظم روزمره‌ی امور و حیات و کارکرد دولت وابسته به آنهاست. بدین‌طریق هم کارکرد دستگاه سرکوب مختل می‌شود و هم شریان وابستگی اقتصادیِ دولت به سازوکارهای انباشت سرمایه.

به‌طور کلی یک اعتصاب موفق در عین این‌که نیازمند حدی از سازمان‌یابی‌ست، خود ازطریق گسترش خودباوریِ مبارزاتی و بسیج سیاسیْ به رشد سازمان‌یابی منجر می‌شود. از این منظر، گسترش هدفمند اعتصاباتْ راهکاری ضروری برای پشتیبانی از جنبش اعتراضیِ خیابانی است. خصوصا از آن رو که با بسط عرصه و شیوه‌ی مبارزه (به فراسوی نبرد خیابانی)، پتانسیل مبارزاتیِ طیف وسیع‌تری از ستمدیدگان و ناراضیان فعال می‌گردد، و همزمانْ امکان تمرکزیابیِ دستگاه سرکوب برای کارکرد موثر آن فرومی‌کاهد. این هم‌زمانی و چندلایگیِ مبارزه، موجب ارتقای روحیه‌ی مقاومت جمعی و افزایش فشار مستقیم بر دولت و دستگاه سرکوب آن می‌شود؛ و از این‌طریقْ به پایداری و گسترش و تعمیق مبارزه می‌انجامد و شانس درهم‌شکستن ماشین دولتی را افزایش می‌دهد. اگر بپذیریم که برپایی موفق اعتصاب عمومی سلاحی تعیین‌کننده برای تغییر موازنه‌ی قوا درجهت درهم‌شکستن دستگاه سرکوب دولت است، پیداست که کسب این قابلیتِ تعیین‌کننده نیازمند تمرین و آمادگیِ جمعی‌ست. از این منظر، می‌توان همه‌ی نمونه‌ها و اَشکالی از اعتصاب که در حال حاضر - در امتداد خیزش کنونی - شاهد تدارک آنها هستیم را بخشی از تلاش‌های جامعه برای کسب آن آمادگیِ نهایی تلقی کرد؛ از اعتصابات در محیط‌ها یا حوزه‌های کاری، تا اعتصابات منطقه‌ای کسبه، تا نمونه‌های مختلف اعتصاب نمادین.

تاکنون فراخوان‌هایی برای انواعی از اعتصاب صادر شده‌اند: از سوی شورای صنفی معلمان و فرهنگیان برای تعطیلی مدارس؛ از سوی برخی سازمان‌های سیاسی کورد برای اعتصاب کسبه‌ی شهرهای کوردستان؛ از سوی فعالین دانشجویی برای اعتصاب نمادین در دانشگاه‌ها و تعطیلی کلاس‌ها؛ از سوی فعالین کارگری زنجیره‌ی حمل‌ونقل اسنپ؛ و از سوی فعالین کارگری در گستره‌ی رانندگان کامیون (ازجمله رانندگان ناوگان حمل فرآورده‌های نفتی). همه‌ی این فراخوان‌ها و اقداماتِ سیالِ برآمده از آنها را می‌توان تلاش‌هایی برای کسب آمادگی جامعه درجهت برپایی اعتصاب عمومی ارزیابی کرد. اما همزمان، شاهد تلاش‌هایی هدفمند برای مصادره‌کردن این راهکار و به‌واقع تهی‌کردن آن از قابلیت‌های حیاتی‌اش هستیم. این تلاش‌ها از سوی نیروهایی انجام می‌شوند که نه‌فقط هیچ ربطی به مبارزات روزمره‌ی مردم ندارند، بلکه جایگاه و پیشینه‌ی سیاسی آنها با خاستگاه و کارکرد اعتصاب مغایرت دارد. پس در اینجا این پرسش مطرح می‌شود که اساسا چه نیروهایی در جایگاه صدور فراخوان برای اعتصاب هستند؟ برای پاسخ به این پرسش، مروری فشرده بر تاریخچه‌ی حق اعتصاب و کارکرد اعتصاب در تحولات سیاسی ایران می‌تواند مفید باشد.

--------

ادامه‌ی متن:

http://pdf.kaargaah.net/General_Strike_and_Abuse_by_Monopolists.PDF

نسخه‌ی ورد

-----

#انقلاب_زنانه
#مهسا_امینی
#ژینا_امینی
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
#قیام_ژینا
#اعتصاب_عمومی

---
کانال تلگرامی کارگاه دیالکتیک:
@kdialectic

علیه شعار «مرد٬ میهن٬ آبادی»
بازنشر از کولبرنیوز
در مقابل شعار مترقی و رادیکال «زن٬ زندگی٬ آزادی»٬ یک شعار بسیار مساله دار در فضای مجازی منتشر شده است که لازم است همه‌ی نیروهای مترقی و دموکراتیک علیه آن جهت‌گیری بکنند و نگذارند این شعار بسط پیدا بکند. در حالیکه شعار «زن٬ زندگی٬ آزادی» همبستگی بی‌نظیری بین تمام گروههای اجتماعی ایجاد کرده است و مرزهای جنسیت٬ ملیت/قومیت و نیز مرزبندی‌های مذهبی را پشت سر گذاشته است٬ شعار «مرد٬ میهن٬ آبادی» نه تنها هیچ ظرفیت اعتراضی‌ای ندارد و باعث پس زده شدن بخش زیادی از معترضین -و بویژه زنان که گرانیگاه جنبش کنونی هستند- خواهد شد٬ بلکه هر یک از این سه واژه گفتمان‌های شکست خورده و به شدت مساله داری را با خود حمل می‌کنند.

هسته‌ی مرکزی جنبش کنونی مبارزه برای حقوق زنان است٬ این یک ساده انگاری است که تصور کنیم که مساله این جنبش فقط روسری و مقنعه است؛ این جنبش علیه کلیت «مرد سالاری» به پا خواسته است. این جنبش نه علیه مرد است و نه مردستیز است. و نیز باید بدانیم که مساله زنان٬ فقط مربوط به زنان نیست. حل شدن مساله‌ی زنان و پس زده شدن مردسالاری برای بخش عظیمی از مردان هم رهایی بخش خواهد بود٬ بجز دیکتاتوری و نخبگان حاکم. این بسیار ارتجاعی و زننده است که فکر کنیم جنبش«زن٬ زندگی٬ آزادی» علیه مردان است٬ هر چند که این جنبش تا مغز استخوان علیه مردسالاری است. از این سه شاید «میهن» از همه کمتر مساله دار باشد٬ ولی آن هم بی‌مساله نیست. مهین می‌تواند ناظر به زندگی باشد٬ ولی به سرعت توسط ناسیونالیست‌های افراطی و دیگری‌هراس مصادره می‌شود و تبدیل می‌شود به نمادی برای دیگری ستیزی٬ شووینیسم و نژاد پرستی. و اما «آبادی» چه چیزی را می‌تواند نمایندگی بکند؟ این شعارمانند هر کلمه‌ی دیگری می‌تواند بار سیاسی ویژه‌ای را با خود حمل نکند. اما این شعار در حال حاضر و در متن گفتمان‌های کنونی٬ چیزی فراتر از «توسعه» و در واقعیت سرمایه‌داری دوره‌ی جنگ سرد را نمی‌تواند با به ذهن بیاورد؛ همان گفتمان‌ها و سیستم‌های اقتصادی-سیاسی‌ای که از دل آن سد‌های عظیم زاگرس و ویران‌‌گری‌های اکولوژیک و اجتماعی بیرون آمد. «آبادی» در این معنا نه تنها معیار «زندگی بهتر» نیست٬ بلکه ناظر به ویران‌سازی زندگی بخشی از مردم و آواره کردن و کوچ‌دادن اجباری آنها در راستای سود و ثروت برای الیت و نخبگان‌ حاکمی است که «طرح‌های توسعه» را تدوین می‌کنند. «آبادی» نمی‌تواند همان معادل «زندگی» باشد٬ اما «زندگی» در دل خودش ناظر به آبادانی٬ زایش و پویایی است. کوتاه سخن «مرد٬ میهن٬ آبادی»٬ مردسالاری٬ شووینیسم و سرمایه‌داری را با خود یدک می‌کشد٬ نگذاریم در مقابل شعار رادیکال « ژن٬ ژیان٬ ئازادی\ زن٬ زندگی٬ آزادی»٬ این سه‌گانه‌ی زندگی کش و ویرانگر برجسته شود. این توضیح به این معنی نیست که کسی که این شعار را می‌دهد به همه‌ی این مسایل فکر میکند و یا الزاما مثلا شووینیست است. ابدا این گونه نیست٬ «تکرار بدون تفکر» یکی از خصلت‌های روزهای انقلابی است. ریتمیک و موزون بودن یک شعار٬ گاهی باعث می‌شوند که به سر زبان‌های بیافتد بدون اینکه کسانی که آن را تکرار می‌کنند الزاما خود شعار یا سیاست پس پشت آن را باور داشته باشند. بنابراین لازم است که نیروهای مترقی و رادیکال مراقب ظرفیت‌های بی‌نظیر جنبش کنونی باشند و نگذارند ادبیات و شعارهای ارتجاعی و انحرافی٬ این ظرفیت‌های دموکراتیک را تحت تاثیر قرار دهد.

#زن_زندگی_ئازادی
#ژن_ژیان_ئازادی
#قیام_ژینا
#ژینا_امینی
@collective98
[email protected]

درباره‌ی معنای همبستگی در اینجا و اکنون

متن سخنرانی در تجمع همبستگی با خیزش مردمیِ ایران («زن، زندگی، آزادی»، شمال آلمان، ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۲)

متن کامل سخنرانی

دسترسی به نسخه‌ی آلمانی

 ------------------------------ 

سلام به همگی!

این‌روزها در مورد جنایت‌های نظام اسلامی حاکم بر ایران و شجاعت زنان و جوانانی که بار دیگر برای آزادی و عدالت، علیه این نظام سلطه و ستم به پا خاسته‌اند بسیار شنیده‌اید و باز هم خواهید شنید. چون همراه با اخبار کشتگانْ معمولا گزارش‌ها و تحلیل‌ها هم سرازیر می‌شوند؛ گیریم موقتی و گذرا. پس ما در این فرصت کوتاه مساله‌ی مهم دیگری را مطرح می‌کنیم. ما به‌عنوان جمعی از چپ‌های تبعیدی ایران امروز بار دیگر از خودمان می‌پرسیم همبستگی با مبارزات خیابانی مردم ایران از «قلب اروپا» چه معنایی دارد؟ چون ما سال‌هاست که از اینجا با خیزش‌های مردم ستمدیده در ایران و دیگر کشورهای «جنوب جهانی» اعلام همبستگی کرده‌ایم و می‌کنیم. و آنها سال‌هاست که با هر خیزشیْ وحشیانه‌تر سرکوب می‌شوند؛ و تا خیزش بعدی، فلاکت و ستم و تحقیر بیشتری را تجربه می‌کنند. در مورد ایرانِ متاخر می‌توان به خیزش سرکوب‌شده‌ی ۲۰۰۹/۲۰۱۰ (جنبش سبز) اشاره کرد و خیزش‌هایی که در سال‌های اخیر با فاصله‌ی هرچه کمتری رخ دادند و وحشیانه سرکوب شدند: خیزش‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ و ۲۰۲۱. ما با همه‌ی آنها اعلام همبستگی کردیم.

در دهه‌ی گذشته طولانی‌ترین و پرشورترین همبستگی ما از اروپا با جنبش روژآوا بود. این همبستگی دست‌کم از ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ ادامه یافت. اما این جنبش مترقی و امیدبخش، چندی بعد در اسارت قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی تنها ماند؛ انگار دیگر همبستگی جوابی کافی برای روژآوا نبود. برای آنکه اشتباه تعبیر نشود تاکید می‌کنیم که همبستگیِ ما با مبارزات و خیزش‌های ستمدیدگان در نقاط مختلف جهان بی‌گمان لازم است. اما شکل رایجِ همبستگی چیزی اساسی کم دارد. ما به شکل جدیدی از سیاست و استراتژی سیاسی نیاز داریم تا بر نظم غیرانسانی حاکم بر جهان تاثیر بگذارد.

آنهایی که در «جنوب جهانی» با به‌خطر انداختن جان‌شان در مقابل پلیس و یگان‌های ویژه‌ی سرکوب و نیروهای شبه‌نظامی به خیابان می‌آیند، هر آنچه در توان دارند را برای تغییر مسیر حیات جمعی‌شان انجام می‌دهند، که توامان تلاشی‌ست برای تغییر نظم شوم حاکم بر جهان. اما تا زمانی که در دژهای سرمایه‌داری ثبات حاکم است، تلاش و فداکاری آنها عمدتا بی‌اثر می‌ماند. اکنون شاید عده‌ای می‌گویند: «باز هم تکرار یاوه‌های ضدامپریالیستی». در جواب آنها می‌گوییم: به افغانستان نگاه کنید که برای‌تان آشناتر است و زخم آن همچنان تازه است. وزیر خارجه‌ی آلمان چطور جرات می‌کند با زنان ستمدیده‌ی ایران اعلام همبستگی کند، وقتی زنان افغانستان هر روز زیر چکمه‌ی طالبان خُرد و شکنجه می‌شوند و صدای فریادهاشان ناشنیده مانده است؟ اصولا چطور می‌توان نقش سیاست‌های جهانی سلطه را نادیده گرفت، وقتی پیامدهای فاجعه‌بار آنها چنین عیان است؟ اما اگر این موضوع هنوز برای‌تان عیان نیست، به انبوه افغان‌های پناهجویی نگاه کنید که اینجا در آلمان به خیل انبوه نیروی کار ارزان بین‌المللی پیوسته‌اند. همان‌ها که کمپ پناهجویی و کلاس زبان، بوروکراسی کارآموزی و کاریابی، کارهای پست مزدی و تحقیر روزمره‌ی راسیستی را در حالی تحمل می‌کنند که قلب‌شان از رنج عزیزان و مردمان سرزمین‌شان پاره‌پاره است. به‌راستی چه سازوکارها و نیروهایی مسبب این رنج‌های بی‌پایان بوده‌اند؟

از زمان استعمار خونین سرزمین سرخپوستان، جمله‌ای به یادگار مانده که می‌گوید: «سرخپوست خوب، سرخپوست مرده است.». با نگاهی به نظم جهانی معاصر می‌توان گفت برای قدرت‌های بزرگ، «خاورمیانه‌ی خوب، خاورمیانه‌ی آشوب‌‌زده و تحت استبداد است»؛ حتی اگر بیان صریح چنین دیدگاهی خلاف آداب دیپلماتیکِ مرسوم باشد. چون با حکومتی که علیه مردم خود ایستاده است، راحت‌تر می‌توان برای غارت منابع و داشته‌های آن مردم هم‌دست شد. ...
...

------------------------------------

لینک دسترسی به ادامه‌ی متن سخنرانی:

http://pdf.kaargaah.net/Solidaritaetsfrage_Redebeitrag_Aufstand_im_Iran_Kundgebung_26092022_Farsi.pdf

نسخه‌ی ورد

-------------------------------------------

#انقلاب_زنانه
#مهسا_امینی
#ژینا_امینی
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
#قیام_ژینا
#اعتصاب_سراسری

------------------------------------

کانال تلگرامی کارگاه دیالکتیک:
@kdialectic

🔴 کمیته‌های توده‌ای زنان و مردان محله را ایجاد کنیم!

جمعی از فعالین کردستان

خیزش توده‌ای این بار در اعتراض به قتل دولتی مهسا امینی (ژینا) سراسر ایران را فرا گرفت. اکنون دیگر تا پیروزی نهایی یک گام مانده است و آن چیزی نیست جز «احتیاج به تشکل و رهبری سراسری» در شرایطی که مبارزات پراکنده و خودانگیخته به پیش می‌رود. توده‌ زمانی که بنابر ضرورت تاریخی به میدان مبارزه کشیده می‌شود، به ابزاری نیاز دارد که مبارزاتش را با کمترین هزینه و بیشترین دستاورد به سرانجام برساند و این ابزار «تشکل و آگاهی» است. پاسخگویی به این نیاز مبارزاتی توده‌ها امر فوری و خطیر سازماندگان است. طراحی شعارهای ریتمیک و رادیکال، فرموله کردن شرایط و اصلی‌ترین خواسته‌ها در چهارچوب بیانیه‌ها، رهبری کردن و ایجاد هماهنگی در زمان، مکان و شکل مناسب اعتراضات خیابانی، برقراری ارتباط با دیگر شهرها و استانها و نهایتا تلاش برای ایجاد تشکل‌های توده‌ای در هر شهر و بوجود آوردن یک رهبری سراسری از جمله اصلی‌ترین احتیاجات مبارزاتی مردم است. تدوام اعتراضات زمان و فرصت کافی برای پاسخ دادن به این نیازها را فراهم می‌آورد. با ادامه‌دار شدن اعتراضات بستر لازم برای ارتقا از خیزش خودجوش به متشکل شدن بوجود می‌آید، تا نهایتا در یک اقدام هماهنگ با سازمان دادن اعتصاب عمومی سیاسی و قیام مسلحانه‌ی توده‌ای در سطح سراسری سرنگونی انقلابی را رقم زد.

این بار با قطع اینترنت نیز اعتراضات خاموش نشد بلکه بیشتر شعله کشید و مردم در نبود امکانات ارتباطی همدیگر را در خیابان پیدا می‌کنند. اکنون دیگر اعتراضات سراسری نظم خاصی پیدا کرده است که به شکلی تداوم اعتراضات را تضمین می‌کند، از خستگی معترضان جلوگیری می‌کند و در مقابل نیروی سرکوب را فرسوده می‌کند. اعتراضات در شهرهای مختلف هر روز از ساعت ۶ غروب در خیابانها و میادین اصلی شهرها شروع می‌شود و به تدریج با تاریک شدن هوا به کوچه‌ها و محلات کشیده می‌شود. این شکل از اعتراض زمینه را برای تشکیل کمیته‌های زنان و مردان محله و رهبری اعتراضات مهیا کرده است.
«پیشنهاد ما این است که اعتراضات را در سطح محلات تداوم ببخشیم تا نیروی سرکوب را دچار پراکندگی کنیم و تمرکز نیروی سرکوب در میدانها و خیابانهای اصلی خنثی کنیم.»

از طرفی، حجاب این نماد تحقیر و بردگی زنان جرقه‌ای شده است تا آتش خشم زنان و مردان علیه همه‌ی اشکال ظلم و ستم برافروخته شود. با به میدان آمدن هزاران زن مبارز ضرورت ایجاد تشکل‌های توده‌ای زنان بیش از پیش مشخص شده است. در یک کلام، ما خواهان این هستیم که مردم در آینده‌ی سیاسی نقشی پررنگ و دخالتی مستقیم داشته باشیم و با سازماندهی از پایین و تشکیل ارگانهای حاکمیت توده‌ای در برابر سرکارآمدن حکومتی مستبد و ستم‌گر و شکست انقلاب ایستادگی کنیم. ما به خانه‌ها برنمی‌گردیم و در خیابان می‌مانیم. خیابان، سنگر و آموزشگاه سیاسی توده‌هاست. مردم ایران، بیایید اراده‌ای واحد را برای رسیدن به آزادی و برابری در همه جای کشور ایجاد کنیم.

پیش به سوی تسخیر اعتراضی محله‌هایمان

مهر ۱۴۰۱

#قیام_ژینا
#قیام_زندگی
#مهسا_امینی
#ژینا_امینی
@sarkhatism

🔴 زن زندگی آزادی و خلق متحد

طرح ارسالی از یاران #همراه_سرخط
#قیام_ژینا
#قیام_زندگی
#مهسا_امینی
#ژینا_امینی
@sarkhatism