توره | اساطیر باستان

👁‍🗨 اشکال مختلفی از اسبهای "شاخدار" در متن اسطوره شناسی ملل مختلف از دوران باستان تا عصر معاصر توصیف شده اند. اما همه آنها در یک موضوع مشترکند. اینکه اسب شاخدار موجودی بسیار کمیاب و گاها مقدس است که نیروی جادویی عظیمی دارد و کمتر کسی موفق به دیدن آنها میشود.

در فرهنگ اقوام #عرب شبه جزیره نیز توصیف خاصی از #تک_شاخ موجود است. در این رسته اسطوره ای این اسب خارق العاده #شادهوار نام دارد.

شادهوار یک اسب تک شاخ افسانه ای است که توصیف آن را بیشتر در منابع عربی "پسا اسلامی" می یابیم. بنا به اعتقاد اعراب زیستگاه این اسب کشور #روم است. شادهوار شاخی بسیار بزرگ در وسط پیشانی دارد که بنا بر تعریف چهل و دو شاخه همچون شاخه های یک درخت از آن منشعب شده و هر کدام از این شاخه ها حفره های متعددی همانند فلوت دارند. وقتی شادهوار میدود عبور هوا از این حفره ها موسیقی مدهوش کننده ای ایجاد میکند که میتواند هر چه غم و افسردگی را از خاطر آدمی بزداید!

در دنیای قدیم بعضا فلوتهای شاخی عظیمی به شاهان از طرف مقامات سلطنتی اهدا میشد که در مورد آنها ادعا میشد شاخ شادهوار است. گفته میشد اگر از جهت صحیح در شاخ شادهوار دمیده شود همان موسیقی زیبا و مسحور کننده را ایجاد میکند. اما اگر برعکس در آن‌ دمیده شود میتواند آهنگی آنچنان محزون و ثقیل ایجاد کند که هر جنبنده ای را به گریه بیندازد!

◽️ @Torecilik

🔗 torecilik.ir

👁‍🗨 بی شک خدابانو #فلورا از پانتئون اساطیر #روم میان تمام فرهنگهای باستانی، مشهورترین دیتی موکل بر "گلها" است. وجود خدابانوی زیبای گلها پرسونیفیکیشن فصل بهار است و با حضور اوست که زمین زیبا میشود!

همسر و معشوق فلورا باد بهاری (باد مغرب) است. خداوندگار #زفیروس با نفس پر طراوت خود به هنگامه رسیدن فصل بهار زمین دوباره زنده را نوازش کرده و گلهای زیبا به شوق لمس سر انگشتان او از دل خاک می رویند.

در متن روایات مربوط به عشق فلورا و زفیروس میخوانیم که روزی خداوندگار باد بهار اراده کرد که هدیه ای شایسته و مناسب برای همسر زیبای خود تهیه کند. پس با یک وزش جان فزای نسیم گلهایی بسیار زیبا که شبیهشان را هیچ یک از انسانها و خدایان ندیده بودند در دره سکونتگاه فلورا رویانید. سپس گلها را چید و با استفاده از آنها لباسی بسیار خیره کننده از گل ساخت و بر سر راه معشوقه اش قرار داد.

چون فلورا لباس را دید شگفت زده شد و با شوق فراوان آن را به تن کرد. پس غنچه های زیبایی که لباس را ساخته بودند شکفتند و زیبایی آن هدیه آسمانی دو چندان شد! این تن پوش خدایی #فلورالیس نام یافت و از گنجینه های اساطیر #روم شد.

◽️ @Troecilik

🔗 torecilik.ir

👁‍🗨 در اساطیر #روم و #ایتالیا کاکوس یا کاکیوس برگرفته از کلمه کاکوس در ریشه یونانی به معنای بد، یک غول آتشین است که بیشتر او را فرزند #ولکان میدانند.

بعضی اسطوره شناسان ایتالیایی اکوس را فرزند #هفاستئوس میدانند.

او در نهایت به دستان قدرتمند #هرکول یا همان #هراکلیتوس کشته شد.

▫️ @Torecilik

🔗 Torecilik.IR

👁‍🗨 #وستا ایزدبانوی اجاق یا آتشدان خانگی بود و نامش از جنبه اشتقاق و هم ریشه بودن، معادل #هستیا، ایزدبانوی #یونانی است.
آیین‌های پرستش این دو الهه نیز به یکدیگر بسیار شبیه بود. البته مقام وستا در جمع خدایان #روم، خیلی بالاتر از مقام هستیا در میان خدایان یونانی بود.

در ایام بسیار کهن رم، ضرورت حفظ و نگهداری دائمی آتش، به صورت وظیفه‌ای مقدس درآمد که در ابتدا پادشاه مسئول اصلی آن بود. این وظیفه بعدها بر عهدهٔ دختران پادشاه گذاشته شد، زیرا مهم‌تر و بعدها مقدس‌تر از آن بود که به غلامان سپرده شود. پرستشگاه مدور وستا در ۷۱۵ پیش از میلاد تأسیس شد و کهن‌ترین و مقدس‌ترین بارگاه در مرکز شهر رومیان بود که پرستشگاه‌های اصلی و بناهای عمومی در آن موقع بود و آتشدان جامعهٔ رومی به‌شمار می‌رفت.

بنابراین در روزگاران بعد، آتش نه تنها در خانه‌های رمی همچون عملی دینی و پرستشی، همیشه روشن نگه داشته می‌شد، بلکه یک آیین رسمی هم وجود داشت که در آن، از یک آتشدان مقدس و شاهانه توسط شش تن دختر جوان از خانواده‌های ممتاز، به عنوان کاهنه‌های باوقار، بر پرستش وستا و آتش پرستشگاه او نظارت داشتند. دختران ممتازی که وظیفه مراقبت و نگهبانی از آتشدان مقدس را عهده‌دار می‌شدند (به افتخار وستا)، به نام باکره‌ها یا دوشیزگان #وستال شناخته می‌شدند.

هر باکرهٔ پرستشگاه وستا در سن بلوغ برگزیده می‌شد و تا ۳۰ سال خدمت می‌کرد. اگر باعث خاموشی آتش می‌شد، او را سخت مجازات می‌کردند. آن‌ها به نگهبان نیاز نداشتند و می‌توانستند در دادگاه شهادت بدهند، صاحب اموال باشند یا وصیت کنند. آن‌ها همچنین تا حدی صاحب قدرت سیاسی بودند. یک باکره وستا پس از سی سال می‌توانست جهیزیهٔ ارزشمندی از دولت بپذیرد، از مقام خود کناره گیرد و ازدواج کند. اما بیشتر آن‌ها ترجیح می‌دادند که کاهنه باقی بمانند. بخش بزرگی از تاریخ رم، به نیایش وستا و نگهداری آتش جاودان [همان آتش مقدس] او، توسط وستال‌ها یا کاهنه‌های وستا اختصاص داشت.

▫️ @Torecilik

🔗 Torecilik.IR

👁‍🗨 #وستا، در اساطیر #روم و در مذهب رومی، الهه باکره اجاق یا آتشدان خانگی، و نیز الهه خانه و خانواده و ارامش بود.
حضور وستا نماد و سمبلی از آتش مقدسی بود که در اجاق یا آتشدان خاص او، و همین‌طور در معبدش، افروخته می‌شد. نزدیک‌ترین همسان و معادل #یونانی او، #هستیا است.

▫️ @Torecilik

🔗 Torecilik.IR

👁‍🗨 در اساطیر #روم، #ژانوس یا #یانوس، خدای دروازه‌ها، دربها، گذرگاه‌ها و مسیرهای ورودی، و همین‌طور خدای آغازها و پایان‌ها بود. برجسته‌ترین میراث باقی‌مانده از ژانوس در فرهنگ مدرن، همنام او یعنی ماه ژانویه می‌باشد که ماه نخست سال می‌باشد.

دلیل این نام‌گذاری این است که از طرفی هر سال جدید، با این ماه آغاز می‌شود و از طرف دیگر، سال گذشته با این ماه خاتمه می‌یابد. ژانوس اغلب با دو چهره یا دو سر به تصویر کشیده می‌شود که از این دو سر، یکی به روبرو و دیگری در جهت مخالف آن، یعنی به پشت سر نگاه می‌کند. اعتقاد بر این است که این دو سر به آینده و گذشته می‌نگرند.

▫️ @Torecilik

🔗 Torecilik.IR

👁‍🗨 الهه رومی باستان، گفته میشد کائنات توسط او پایدار مانده.

#کاردیا یا #کاردا را با عنوان الهه محافظ در اساطیر #روم میشناسند.

▫️ @Torecilik

🔗 Torecilik.IR

👁‍🗨 او که با #مریخ یا همان #مارس یا #ارس در اساطیر #یونان و #روم برابری میکرد، در میان مردم #بریتانیا و #گول با نام کامولوس شناخته میشود.

#کامولوس خدای جنگ مردم بریتانیاست و دارای احترام زیادی در میان مردم بومی است.

▫️ @Torecilik

👁‍🗨 #وولکان ، با نام مستعار #مولسیبر، رب‌النوع آتش و فلزکاری، در اساطیر #روم محسوب می‌شد.

وی خدای سودمندی‌های آتش و همین‌طور خدای ممانعت‌کننده از سوزانندگی آتش به‌شمار می‌آمد. این آتش، در دین باستانی رومیان و همین‌طور در مذهب #نئوپاگانیسم رومی، از جمله شامل آتش حاصل از آتشفشان می‌شد. او در اساطیر #آتروسک به عنوان #ستلانس شناخته شده‌است. ولکان در یک جشنواره سالانه که همه ساله در ۲۳ اوت برگزار می‌شد و به نام وولکانالیا معروف بود، پرستش می‌شد.

▫️ @Torecilik

👁‍🗨 #ارکوس یا #اورکوس، یکی از خدایان دنیای زیرین یا عالم مردگان، و مجازات‌کننده سوگند شکنان در اساطیر #روم و #آتروسک بود. او بیشتر از آنکه معادل #هادس یونانی باشد، معادل و همسان با #پلوتون رومی بود و بعدها با #دیس_پاتر نیز همسان شناخته شد.

وی در نقاشی‌های مقبره یا معبد معروفی در اتروسک به صورت یک غول ریشوی پُرمو، مجسم شده ‌است. معبد مربوط به ارکوس احتمالاً در تپه #پالاتین واقع در رم قرار داشته‌است.

این احتمال نیز وجود دارد که وی را بتوان حرف نویسی شده یا ترجمانی از شبح یونانی که #هورکوس دانست که تجسم انسانی و شخصیتمند سوگند و قسم و یکی از پسران #اریس بود.

اورکوس در اساطیر روم باستان خدای مرگ بود که مردگان را به دنیای زیرین می‌برد.

▫️ @Torecilik

👁‍🗨 #دیدو یا #دایدو بر طبق منابع #یونان و #روم باستان، مؤسس و ملکهٔ افسانه‌ای #کارتاژ است. داستان دایدو، الهام بخش نویسندگان و هنرمندان زیادی بوده‌است.

منظومه حماسی انه‌اید اثر ویرژیل، هروئیدس اثر اوید،اعترافات کتاب آگوستین قدیس، افسانه زنان نیکو اثر چاوسر و اپرای دایدو و آنیاس اثر هنری پرسل، همگی درصدد بوده‌اند مبارزه دایدو در مواجهه با عشق بدفرجام را تفسیر کند. تنها در دورهٔ رنسانس، او الهام بخش بیش از بیست تراژدی است.

▫️ @Torecilik

👁‍🗨 #نیمف در اساطیر #یونان و #روم باستان به الهه‌های کوچک طبیعت گفته می‌شد که به‌طور معمول با یک مکان یا یک سرزمین خاص همراهی داشتند.

سایر نیمف‌ها، همیشه در شکل دوشیزگان بکر و جوان و آمادهٔ ازدواجی توصیف می‌شدند که بخشی از ملت زمین و همراهان ایزدانی همچون: #دیونیسوس، #هرمس، یا #پان را تشکیل می‌دادند، یا با ایزدبانوها و به‌طور معمول با #آرتمیس همراه بودند.

▫️ @‌Torecilik

👁‍🗨 در فرهنگ و اسطوره شناسی مردم #تورک جنگ اهمیت بسزائی داشته است، شاید بتوان به جرات گفت ارواح، خدایان و صاحبان جنگ بسیاری در این اتنیک وجود دارد.

یکی از این خدایان که میان #مجار ها شناخته میشود #هادور است. هادور خدای جنگ و بزرگترین ایزد در میان مردم #هونگار شناخته شده است.

هادور در زبان مجاری به شکل هاداک اورا نوشته میشود که به معنای سرور اردوهای جنگی است. هادور یا هودور نیز خوانده میشود.

هادور پیش از اینکه خدای جنگ مجارها باشد خدای آتش محسوب میشده است اما بعدها به دلایل نامشخص خدای جنگ نام گرفته است. در اسطوره شناسی مجار او سومین پسر #آرنای_آتیاسکا (همان #آران_آتا) و #هانجال_آنیاسکا (همان #شافاک_آنا) خدای خدایان میباشد.

هادور دو برادر دارد که نامهایشان #ناپ_کرالی (همان #گونش_کرالی) و #ژل_کرالی (همان #یئل_کرالی) است.

طبق باور مردم #مجارستان در بهشت درخت حیاتی وجود دارد که بر بلندای آن قلعه آرنای آتیاسکا قرار دارد، زیر آن جنگل طلای ناپ کرالی وجود دارد، زیر آن نیز جنگل نقره ژل کرالی قرار گرفته است.

در آخرین قسمت آن جنگل مس هادور قرار دارد، هادور به عنوان یک آهنگر در میان خدایان میزیسته است. موهای بلندی داشته و زرهی از جنس مس بر تن داشته است. مس برای مجارها فلز مقدسی محسوب میشده است و صاحب آن را هادور میدانسته اند.

شمشیر مخصوص هادور هزاران سال بعد توسط آتیللا پادشاه بزرگ تورک های مجار که به هون ها معروف بودند کشف شد و نماد قدرت او شد،آتیللا با یافتن شمشیر هادور لقب خود را "شمشیر تنگری" یا همان "شلاق تنگری" قرار داد و خود را عذابی از سوی هادور برای مردم #روم معرفی کرد.

▫️ @Torecilik

👁‍🗨 موجودی غولپیکر به نام #اوجانکانو در اساطیر #روم که تجسم ظلم و ستم محسوب میگردد.

اوجانکانو با عقاید و اساطیر #سلتیک نیز آمیخته شده است.

▫️ @Torecilik

👁‍🗨 نویسندهٔ #روم باستان #پلینیوس یا پلینی در دانشنامه معروف خود تاریخ طبیعی پلینی نوشته که #باسیلیسک قیروانی مار کوچکی است که «بیش از دوازده انگشت طول ندارد».

باسیلیسک جانور نگهبان و نماد سنتی شهر بازل درسوئیس نیز هست.

▫️ @Torecilik

👁‍🗨 از ابتدای زندگی جامعه انسانی و تمدن، همگام با شایع شدن تمامی اشکال فرهنگ شامانیسم و پاگانیسم، همواره انسان به عبادت و راز و نیاز با خدایان، ارواح و یا حتی شیاطین نشسته است! تمسک جستن به منبع انرژی والاتبار از کردار ثابت نشل بشر بوره و خواهد بود. در راه جلب توجه و رضایت این منبع انرژی، طبعا انسانها دست به اقدامات فراگیری زده اند، ادای قربانی، نذورات و هدایا، خواندن آواز، اجرای رقص و بر افروختن آتش یا کاشتن نهال همگی اشکال شایعی از تلاش انسانها برای جلب توجه خدایان هستند. در میان هدایایی که در طول تاریخ به خدایان، دیتی ها و معابد اهدا شده، یکی از مهم ترین و قابل توجه ترین ها، عنصر "بوی خوش" بوده است که این هدیه با وسیله ای با عنوان "بخور" انجام میشده است.

سابقه استفاده از مواردی چون، بخور، "عود"، و روغنهای معطر در معابد خدایان به قدیمیترین خاستگاه های تمدن بشری باز می گردد. شواهد برای ما بازگو کننده قدمتی دوهزار و پانصد ساله پیش از میلاد مسیح هستند که در چنین زمانی مصریان برای خشنودی خدایان در معابد و مناسک تاجگذاری یا کفن و دفن فراعنه و باقی نجبا از عود و بخور بهره می بردند. جرا که جامعه باستانی #مصر به مسئله عطر و بوی خوشایند بسیار پایبند بوده اند. برای جلب توجه خدایان بزرگی چون #رع و #آمون بهنگام عبادت از #کندر استفاده میشد. چرا که کندر و صمغ درخت میر به هنگام سوختن عطر مطلوبی تولید میکند. شواهد حاکی از اینند که برای تامین بخور معابد مصری حتی هزینه های گزاف صرف میشد و مصریان در قبال صدور کالاهای ارزشمندی مانند فیروزه و عسل به ممالک آفریقایی جنوبی تر، صرفا بخور و کندر برای سوزاندن در معابد وارد می کردند!

برای تمدن #یونان نیز استفاده از عطر و بخور مسئله شایعی بوده است. در #تئوگونی می خوانیم که خدابانو #آتنا علاقه زیادی به بوی گیاهان معطر دارد. یونانیان برای پیروزی در جنگها طبق عقاید خود هدیه خاصی برای آتنا خدابانوی خرد و استراتژی جنگی تدارک میدیدند. به این صورت که گوسفندی را قربانی کرده، سپس چرب ترین و فربه ترین قسمت گوشت گوسفند را به ادویه هایی چون "میخک"، "روغن بنفشه" و دانه های معطر فلفل می آمیختند و گوشت را در منقلی پای مجسمه آتنا مینهادند تا وقتی بخارات حاصل از کباب بلند شده و به آسمان میرسد، خدابانو از آن محظوظ گردد! همچنین طبق سنت مرسومی در #یونان و #روم باستان از رایحه گیاه #اوپیوم یا گل "خشخاش" در مراسم سوگواری استفاده میشد و رایحه شیرین تریاک تسلی بخش خاطر غمزدگان بوده است. در رسم دیگری از یونان به همراه مردگان به هنگام سوزانده شدن گلهای معطری همچون "مریم گلی" و "رز" در تابوت قرار داده میشد. در واقع این گلها برای خشنودی خدابانو #پرسیفون، همسر #هادس و ملکه جهان مردگان به کار می رفتند تا متوفی با رحم و شفاعت خدابانو از خشونت و غلظت هیولاهای جهان زیرین در امان بماند.

در مورد تمدن باستانی #بین_النهرین نیز همانند هر تمدن دیگری موصوع اهمیت عطر و بخور صادق است. زنان خادم معابد #ایشتار در #بابل و #اکد همواره بدن خود را با روغن معطر گیاه اسطوخدوس خوشبو میساختند. همچنین استفاده از روایح مقدسی همچون میخک و کندر در مناسک جادویی عبادت یا احضار آنوناکی برای سومریان، یک رسم محکم و شناخته شده بود. به اعتقاد مردم #سومر باستان، خدای بزرگ آنوناکی، خالق انسان، #انکی، برای خلق بشر از گل استفاده نمود. اما چون این گل بوی ناخوشایندی داشت وی از عطر مورد علاقه خود یعنی میخک برای از بین بردن این بوی بد بهره جست.

برای اقوام #آریایی باستانی و مومنان #زرتشتی نیز استفاده از بخور خوشبو برای تطهیر آتشکده ها موضوعی مسلم بوده است. گیاهان مقدسی همچون "گلپر" و کندر و صمغ درخت جوز برای این کار استفاده میشدند. همچنین "گلاب" گل محمدی به عنوان ماده شفابخش توسط #مغ های آریایی در درمان بیماران و تطهیر مکانها از تاریکی #اهریمن، کاربرد داشته است. خوب است بدانیم که در تهیه #هوماب، نوشیدنی مقدس زرتشتی توسط موبدان از "هل" و پوست معطر "لیمو" استفاده میشد. به گونه ای که این دو ادویه معطر کوبیده گشته و به هنگام هوماب گیری به خم شراب افزوده می شدند.

▫️ @Torecilik

👁‍🗨 تا به اینجای مقال تقریبا تمامی قاره آسیا را به دنبال رد پای "مار" در اساطیر دنیای باستان جست و جو کرده ایم! حال وقت آن است که اندیشه را از این مرزها فراتر پرواز دهیم و قدم به قاره ی درخشان در فرهنگ و اساطیر یعنی "اروپا" بنهیم. بنابراین شایسته است که نقش #مار در اساطیر ملل و تمدن های باستانی عظیمی همچون #یونان، #روم، #اسکاندیناوی و #سلت را مورد بررسی قرار دهیم.

برای فرهنگ کلاسیک تمدن #یونان باستان مار موجودی کاملا مولتی پتانت است. گاه اهریمنی و گاه کاملا آسترال و قدرتمند. تعداد زیادی از اهریمنان اساطیر یونانی شکلی اژدها گونه دارند یا به هیبت مارهای عظیم الجثه و چند سر ظهور می یابند. #هیدرا اژدهای چند سر و #سیلا، شیطان خونخوار غار همسایه #شاریبدیس هر دو از این دسته اند. این نشان از این دارد که هیبت کلی مار برای یونانیان بسیار ترسناک می نموده. گاها مار بخشی از چهره ی یک موجود شریر توصیف شده. از این دسته میتوان به مواردی همچون #مدوسا ی مار سر و باقی #گرگون ها اشاره کرد که موهایی به شکل مارهای در هم پیچیده داشتند و یک نگاه در چشم آنان باعث سنگ شدن هر موجود فانی میشد. همچنین #شیمر یا "شیر بز مار" دمی به شکل یک افعی زهرآگین دارد.

در بررسی ها مار در چند نقش ضد و نقیض در خدمت چندین خدای یونانی قرار میگیرد. به عنوان یکی از حیوانات ملازم خدابانو #هکاته، خدابانوی جادوی سیاه، مار وجهه ای شوم و ترسناک دارد. همچنین شاهدیم که خدابانو #هرا در کودکی #هرکول دو مار زنگی را برای کشتن فرزند #زئوس و معشوقه اش ملکه #آلکمن فرستاد. اما در ادامه میبینیم که هرکول کودک این دو مار را با دست خالی خفه می کند.

به تبعیت از فرهنگ آناتولی و آسیای صغیر، مار در بسیاری از اعتقادات یونانی در ارتباط با مفهوم "دانش" و "پزشکی" قرار میگیرد. به گونه ای که مار یکی از نمادهای اصلی #آسکولاپیوس فرزند #آپولو است. با توجه به اینکه آسکولاپ یکی از #اوراکل های #دلفی است همواره ماری را در مقام نگهبانی او می بینیم. مار ازین رو رفته رفته تبدیل به نمودی برای خدای پزشکی و درمان یونانی شده است. هیبت مار پیچنده به دور جام امروزه به صورت گسترده به عنوان نمادی برای علوم پزشکی و داروسازی به کار می رود. همچنین صورت فلکی #افیوکوس یا "مار افسای" یاد آور شخصیت و افسانه آسکولاپ است.

در نقطه دیگری مارها را از ملازمان خدای بزرگ پانتئون یونانی یعنی #هرمس میبینیم. عصای معروف #هرمس یا #کادوسئوس به شکل چوبدستی بالداری نقش میشود که دو مار به دور آن تنیده اند. این عصا اشاره به جنبه "پیام رسانی" و "تجارت" از شخصیت هرمس دارد. همچنین دیده شده است که عصایی مشابه توسط دیگر شخصیت ها یا خدایان پیام رسان همچون #آیریس خدابانوی رنگین کمان و #هرالد ها (ملازمان هرا) استفاده شده است. اما شاید مار همچنین گریزی به روحیه شوخ طبع و حیله گر هرمس نیز داشته باشد. بد نیست به یاد آوریم که هرمس به همان اندازه که خدای بازرگانان و مسافرت است، خدای دزدان نیز هست!

در مورد شخصیت های نیمه‌ مار در یونان همواره این قانون برقرار نمی باشد که تمامی آنان بد طینت باشند. چه اینکه در تاریخ اسطوره ای شهر آتن به نام #بلناروس حکیم بر میخوریم که نیمی مار و نیمی انسان است. در واقع ماری با بدن و سر انسان که بانی و اولین حاکم شهر #آتن است. در این مورد شاهدیم که مار باز هم مفهومی از حکمت و دانایی را در کلیت یک شخصیت اساطیری رسانده است.

@Torecilik

👁‍🗨 در اساطیر #یونان و #روم ، #یاپیکس ، #یاپوکس یا #یاپیس ، یک #آپولون محبوب بود

خداوند مایل بود تا پیامبری، دوستی و سایر مواهب خود را به او اعطا کند؛ اما یاپیکس، خواستار طول عمر پدرش بود و به هنر شفا دادن بیش از هر چیز دیگری علاقه داشت


▫️ @Torecilik

👁‍🗨 #کوپیدو ، کوپید یا کوپیدون در اساطیر #روم همان خدای عشق بود که به صورت یک کودک برهنه مجسم می‌شد

▫️ @Torecilik

👁‍🗨 تا کنون سخن از خدابانویان بسیاری در این مجال به میان آمده است اما از این میان جایگاه خدابانویان موکل بر قدرتهای "طبیعت"، "زمین" و "زایندگی" جایگاهی ویژه است. اعتقاد به بسیاری از خدایان دنیای متمدن جدید در اصل برخاسته از اعتقاد به یک "مادرخدا" ی بسیار باستانی است. در واقع نیاکان ابتدایی ما در بسیاری از نقاط کره خاکی "زمین زاینده" را به عنوان تنها خالق و قدرت برتر در نظر گرفته بودند و خدایان انواع دیگر بعدها با گسترش تفکر پرستش عناصر به وجود آمده اند.

یکی از خدابانویان بسیار مشهور موکل بر قدرت طبیعت در دنیای قدیم #دیان یا #دیانا از مجموعه خدایان مورد اعتقاد تمدن #روم است. #دیان را میتوانیم کاملا موازی با شخصیت #آرتمیس یونانی بدانیم. او خدابانوی موکل بر مفاهیم "طبیعت"، حیوانات و "شکار" است. همچنین همانند آرتمیس، دیان نیز مالک قدرت و تمامیت عنصر "ماه" است.

برای نام #دیانا شاید چند خاستگاه مورد طرح باشد. محتمل ترین این موارد واژه "دئوس" رومی به معنای آسمان است پس میتوان دیانا را "زاده آسمان" معنی نمود. به عنوان پایه ای دیگر شاید بتوان بن واژه "دی" از ریشه "هندو اروپایی" باستانی را مطرح نمود که بار معنایی از مفهوم "دادار" و "خدا" را . شاید مورد دوم باز هم بیش از پیش ما را به یاد پایه اعتقادی دیان بیندازد که خدابانویی مادرگونه از اعتقادات آسیای صغیر است.

دیان در تمامیت خود ویژگی های بارز #آرتمیس و #هکاته از دیانت #یونان باستان را در خود جمع دارد. او خدابانویی "باکره" است که در دوران متاخر و پیشرفته مذهب رومی فرزند "ژوپیتر" و "لاتونا" خوانده می شود. همواره با کمانی در دست به عنوان اصلی ترین نمادش نمایانده میشود که این کمان از طرفی تداعی کننده کمان "هلال ماه" نیز هست. او همچنین حامی مادران شیرده و باروری است و شاید این اعتقاد برخاسته از افسانه یونانی مرتبط با شخصیت آرتمیس باشد که او پس از تولد از مادر خود #لتو، به عنوان یک مامای کوچک و معصوم به مادرش کمک میکند تا برادر دوقلویش #آپولو را به دنیا آورد! همین افسانه بعدها در مورد #دیان و برادرش #لوسیفر در اساطیر رومی مطرح شده است.

یکی از نمادهای معروف دیان گوزن زرین شاخ اوست. گوزن عظیم الجثه #سرینیس یا #سرینیا که در نسخه یونانی اسطوره نیز موجود بود و به شکل کاملا حفظ شده وارد افسانه رومی نیز شده است. در اسطوره یونانی گوزن سرینیا را حیوان مخلوق مخصوص آرتمیس می یابیم. او گوزنی عظیم الجثه با شاخهایی طلایی است که از طرف آرتمیس مامور شده تا با دستکاری طبیعت توسط انسانها مقابله کند. بنابراین تنها وظیفه اش آسیب رساندن به زمینهای زراعی و ضایع نمودن محصولات کشاورزی است و اینگونه آرتمیس و اپولو را خشنود می نماید! در ادامه میخوانیم که چگونه #هرکول در جریان یکی از خوان های دوازده گانه اش به دستور شاه #اوریستس بر گوزن سرینیس زخم می زند و او را بر دوش گرفته و به شاه تحویل می دهد. البته که این عمل خشم آرتمیس و آپولو را بر می انگیزد اما در این خوان نیز مانند تمام دیگر ماموریت ها هرکول با زیرکی و چرب زبانی خود را از خشم خدایان می رهاند.

جنبه ای کاملا متفاوت از دیانا او را بیشتر به #هکاته متصل می نماید و پرستش دیان به عنوان خدابانوی "سه گانه" جهنمی مرتبط با جادو و چندراهی ها و تاریکی شب در مناطق شمالی تر امپراتوری روم به این صورت پررنگ می شود.

اما باید بدانیم که اصلی ترین پرستشگاه دیان معبد دریاچه #نمی از توابع رم است که فستیوال معروف #نمورالیا به افتخار دیان #نمورالیس در این مکان برگزار می شده است و مراسمی در ستایش طبیعت و زایندگی زمین بوده است.

دیانا در ظاهر یکی از محبوب ترین خدایان روم بوده است. یکی از مجموعه خدابانویان سه گانه "باکره" به همراه #مینروا و #وستا (معادل #آتنا و #هستیا ی یونانی) که به بهترین و برازنده ترین شمایل ها نمایانده می شدند. دیان در هنر مجسمه سازی روم همواره بانویی بلند قامت و زیباروی بوده و به نماد حمایت از شیردهی گاها با پستانهایی بزرگتر از حد طبیعی یا حتی پستانهای متعدد نیز نمایش داده میشد! اما شکل محبوب و معمولتر یک بانوی شکارچی با کمانی در دست به همراه یک آهوی ماده و دو سگ شکاری است که این بانو لباس کوتاه و زیبایی به تن دارد و گیسوانش را به شیوه بانوان روستایی بافته و دور سرش جمع نموده و در ظاهر یک بانوی فریبنده و والاتبار است.

▫️ @Torecilik