توره | اساطیر باستان

👁‍🗨 #عفریت که به صورت #آفریت نیز نوشته می شود، نوع قدرتمندی از #شیطان درفرهنگ #اسلامی و #عرب است. عفریت ها اغلب با عالم اموات مرتبط هستند و با ارواح مردگان در فرهنگ اروپایی مکان های جنی شیطانی مقایسه شده اند.

در روایات قرآن و احادیث و همواره عبارت «از جنیان». درفولکلور، آنها به موجودیت‌های مستقلی تبدیل شدند که به عنوان شیاطین قدرتمند یا ارواح مردگان شناخته می‌شوند که گاهی در مکان‌های متروک مانند خرابه‌ها و معابد زندگی می‌کنند. زیستگاه واقعی آنهاجهان نامیرا عالم اموات است.

در فرهنگ عامه اسلامی، آفاریت یا عفریت به طبقه ای از ارواح کتونیک تبدیل شد که در لایه های هفت زمین ساکن بودند ، عموماً بی رحم و شرور که از دود و آتش تشکیل شده بودند. با وجود تصویرهای منفی و وابستگی آنها به مناطق پایین، آفاریت اساساً در سطح اخلاقی شر نیست. آنها حتی ممکن است هدف خدا را اجرا کنند. با این حال، چنین تعهداتی می تواند بی رحمانه باشد، مانند تعهد به انتقام خون و قتل انتقام. #نظامی_گنجوی عفریتی را که #ماهان را عذاب می‌دهد، که از «غضب خدا» آفریده شده است، توصیف می‌کند و به این ترتیب نقش عفریت را در درجه دوم اراده خداوند قرار می‌دهد. بعلاوه، در صورت احضار یک عفریت می تواند توسط جادوگر مجبور شود

احتمالاً تحت تأثیر ایده #مصر باستان کا ، آفاریت ها اغلب با ارواح مردگان شناسایی می شوند که در لحظه مرگ از بدن خارج می شوند. آنها در گورستان ها زندگی می کنند، در مکان هایی که مرده به طور مکرر از آنها بازدید می کند، پرسه می زنند، یا تا روز #قیامت در زمین نزدیک به محل مرگ پرسه می زنند . کسي که به مرگ طبيعي مرده، افريت بدخواهانه ندارد. فقط افرادی که کشته می شوند باعث ایجاد یک افریت خطرناک و فعال می شوند که به سمت خون قربانی کشیده می شود. کوبیدن یک میخ استفاده نشده در خون قرار است تشکیل آنها را متوقف کند. چنین بی‌اعتنایی ممکن است زنده‌ها را بترساند و حتی از بین ببرد یا از قاتل انتقام بگیرد. شهدا ، اولیاء و #انبیا #روح ندارند، بنابراین هیچ افریتی ندارند.


در باور #مراکشی ، آفاریت در مقایسه با جن و دیگر موجودات ماوراء طبیعی، نوع قدرتمندتری از شیطان را تشکیل می‌دهند. آنها موجودیت اساسی تری دارند و از نظر مقیاس و ظرفیت بیشتر از شیاطین دیگر هستند. ظاهر فیزیکی آن‌ها اغلب به‌صورت ناهنجاری‌های هیولایی، مانند دست‌های پنجه‌مانند یا خاردار، چشم‌های شعله‌ور یا هفت سر به تصویر کشیده می‌شود.

درست مانند #جن، افریت ممکن است فردی را تصاحب کند. چنین افرادی از افریت توانایی هایی مانند قوی تر شدن و شجاع شدن پیدا می کنند، اما ایفریت آنها را دیوانه می کند. با کمک یک حلقه جادویی، آفریت ممکن است مجبور به انجام دستورات خاصی مانند حمل سنگ‌های سنگین شود.

داستانی در میان جماعت #شابک در شمال #عراق در جریان است در مورد افریتی که مدتها قبل از خلقت آدم علی را به ذات شیطانی خود خشمگین کرده است . در نتیجه به دلیل شرارت افریت، علی افریت را به زنجیر کشید و او را تنها گذاشت. هنگامی که پیامبران به زمین رسیدند، از حضرت #آدم (ع) بر همه آنها ظاهر شد و از آنها درخواست آزادی کرد، اما هیچ پیامبری نتوانست زنجیرها را بشکند. هنگامی که #محمد ص با افریت ملاقات کرد، او را برای آزادی نزد علی ع آورد. علی به افریت رحم کرد و تصمیم گرفت او را به شرط تسلیم شدن در برابر خواست خدا آزاد کند.

▫️ @Torecilik

🔗 Torecilik.IR

👁‍🗨 میدانیم که به عقیده تمدن #مصر باستان، خداوندگار اعظم، #رع همه روزه به شکل پرسونیفیکیشن تابناکی از خورشید سوار بر "زورق" آسمانی خود، پهنه #نیل آسمانی را از طلوع تا غروب می پیماید و این ساعاتی است که مصریان به ستایش او می پرداخته اند.

زورق زرین آسمانی در این سفر جایگاه خداوندگار بزرگ #رع است. این تخت پادشاهی #آتت نام دارد که بر قایق او با نام #منجت (Mandjet) قرار میگیرد. این نام را میتوان به "زورق هزاران هزار ساله" ترجمه نمود!

در این سفر رع تنها نیست و ملازمانی همراه او هستند. خدایانی خاص که هر چند وجوه مشخصی از پرستش را بر دوش نمیکشند، اما به عنوان محافظان و همراهان رع اراده او را در طول سفر رقم میزنند. مهمترین این خدایان #سیا (قدرت ادراک) و #هو (قدرت فرمان مطلق) و #هکا (قدرت جادو) میباشند. همچنین خداوندگار صحرای سوزان و آتش یعنی #ست همه روزه هنگام غروب آفتاب در نبرد با افعی عظیم کیهانی یعنی #آپپ به یاری رع میشتابد و رنگ سرخ و آتشین آسمان هنگام غروب به عقیده مصریان بدلیل حضور یافتن ست در زورق به وقت این لحظات است.

◽️ @Torecilik

🔗 torecilik.ir

👁‍🗨 مسئله "باروری" در اعتقادات تمدنهای باستانی موضوعی قابل توجه بوده است. امور حیاتی زندگی جوامع بشری همچون کشاورزی، تشکیل خانواده و تمدد خاندان شاهنشاهی برای یک تمدن همگی تحت تاثیر مسئله باروری قرار میگرفت.

برای تمدن #مصر باستان این توکل مهم در هر دوره از اعصاری که حکومت فراعنه زنده و پویا بوده به دیتی خاصی تفویض شده است. یکی از چشمگیرترین و خاصترین این خدایان، خدابانو #تاورت است.

#تاورت (Taweret) خدابانویی با هیبت یک اسب آبی ماده موکل بر باروری و فرزند آوری است. جایگاه او دلتای #نیل مقدس است. او تنظیم کننده رخداد "طغیان نیل" بوده است که همه ساله در پاییز رخ میداد و برکت و فراوانی هنگفتی را برای تمدن مصر به ارمغان می آورد.

تاورت تاجی به شکل یک تمساح طلایی به سر دارد و معمولا با شکم و پستانهایی بزرگ تصویر میشود. او را همچنان "خدابانوی آب زلال" نامیده اند. چرا که یکی از مسئولیتهای وی خالص سازی آب نیل از عفونت و ناخالصی بود. (شاید این توکل به یاد ما بیاورد که اسبهای آبی نیل با خوردن جلبکها و لجنی که در ساحل رود عظیم تشکیل میشد نقش بسزایی در پاکیزه ماندن آب رود ایفا میکردند!)

◽️ @Torecilik

🔗 torecilik.ir

👁‍🗨 #موسیقی_اساطیری

به انتخاب تیم "توره | اساطیر باستان" در این عصر سرد زمستانی قطعه #ست از "سباستین انجل" را برای شما یاران همراه آماده کرده ایم. در کنار هم به این تعریف موسیقیایی جذاب و گیرا از خداوندگار بزرگ بیابان، آتش و آشوب از تمدن #مصر باستان گوش فرا می سپاریم!

🔥 با ما همراه باشید... 🔥

◽️ @Torecilik

🔗 torecilik.ir

👁‍🗨 شخصیت خدابانو #ایسیس به عنوان والاتبارترین و مهمترین خدابانوی پانتئون اساطیر #مصر باستان، شخصیتی بی رقیب است. او خدابانویی مولتی پوتنت با قدرتهای متعدد و خاستگاهی بسیار باستانی از ابتدایی ترین اعتقادات انسانها به "خدابانوی مادر" است.

علاوه بر مواردی چون "عشق"، "مادری"، "جادو"، "درمان" و "زایندگی" که به خدابانو ایسیس نسبت داده میشوند، نام اصیل مصری او باری از معنای "سلطنت" و "شاهنشاهی" دارد.

در واقع لغت امروزی مرسوم #ایسیس شکل یونانی شده نام اصلی مصری این خدابانو یعنی #آست است. آست (Aset) در ذات کلمه به معنای "تخت پادشاهی" است.

در ارتباط با معنانگاری همین نام او در اغلب نقوش تاجی به شکل تخت زرین پادشاهی مصر بر سر دارد و در این مقام حامی سلطنت و مادر زاینده فرعون شاهزاده است.

◽️ @Torecilik

🔗 torecilik.ir

👁‍🗨 در فرهنگ تمدن عظیم #مصر، "مار" موجودی بسیار مقدس و دارای چندین وجهه اساطیری بوده است. شکل #آپپ به عنوان آنتاگونیست اصلی و شر مطلق در اساطیر مصری که یک "افعی"کیهانی است مهر تاییدی بر این مسئله است که مار در تمام موارد هم ستوده نبوده است! اما شکل "کبرا" همیشه توکل مثبتی داشته است.

خدابانو #ودجت عمده ترین و یکی از باستانی ترین دیتی های مصر سفلی است که در دوران پیش از اتحاد مصر نیز پرستیده میشد. ودجت از همان ابتدا موکل بر مسئله "شاهنشاهی" و حفاظت از تاج و تخت بوده است‌.

مقام ودجت به عنوان اسکورت و محافظ اولین پادشاه یگانه تمام عوالم یعنی خدایگان #رع جایگاهی شناخته شده و مستحکم است. نماد قرص خورشید که یک کبرا به دور آن چنبره زده و کاملا محیط بر آن شده است بیانگر این نقش حفاظت است. همین نماد خورشید و کبرا به عنوان اصلی ترین تاج #رع در بیشتر موارد در تصاویر نقش میشود.

همچنین خدابانو ودجت در سفر شبانه #رع به جهان مردگان به عنوان یکی از ملازمان همیشگی او ایفای نقش میکند. شمایل وی را در تاجهای مختلف فراعنه مصر نیز میتوان یافت که به شکل کبرای طلایی به قسمت اصلی تاج متصل میشد و نماد حمایت از سلطنت بود.

👁‍🗨 نسبت به وجهه بسیار معروف خداوندگار #آنوبیس از اساطیر #مصر باستان، شاید کمتر کسی را بیابیم که شناختی از برادر دوقلوی وی یعنی #وپواوت داشته باشد!

وپواوت (Wepwawet) در اصل و پیش از اتحاد پانتئون مصری یک خدای موکل بر مفهوم "جنگ" در مصر سفلی بوده است. اما پس از جمع آوری پانتئون یکپارچه او را فرزند دیگر #ست و #نفتیس و برادر #آنوبیس می یابیم. باید دقت کرد در مقایسه با آنوبیس که با چهره ای به شکل "شغال سیاه" نمایش داده میشود، وپواوت سر یک "گرگ سفید" را دارد.

به عنوان فرزند ست و نفتیس، توکل پیشین این خدا بر مسئله جنگ کمتر شده و همچون برادرش به عنوان یکی از سایکوپامپهای جهان #دوات ایفای نقش میکند که وظیفه راهنمایی ارواح مردگان را بر عهده دارد. اما گاها نقش او را به عنوان یکی از ملازمان #رع در سفر جهان زیرین میبینیم که بر زورق وی همراه با مجموعه ای دیگر از خدایان دون پایه سوار است. برخی اسطوره شناسان نقش او را معادل با "کا" (روح) #فرعون میدانند که به مقام همراهی رع رسیده و به سمت تالار قضاوت #اوسیریس در حرکت است.

◽️ @Torecilik

🔗 torecilik.ir

👁‍🗨 بنا بر تعاریف اساطیر تمدن باستانی #مصر، شخصیت خدایگان #اوسیریس ارتباط تنگاتنگی با مفاهیم "رستاخیز" و "زندگی مجدد" دارد. میدانیم که اوسیریس یگانه داور و صاحب جهان مردگان است و پادشاهی مطلق تمام افرادی که پس از مرگ زندگی دوباره یافته اند از آن اوست.

همین تفاسیر توکل بر عنصر "بهار" را نیز به اوسیریس تفویض میکند. چرا که بهار فصل رویش و سبز شدن و جان یافتن دوباره زمین است و این خود رستاخیز بزرگیست که همه ساله تکرار می شود!

اوسیریس به عنوان خداوندگار رستاخیز زمین و بهار، هر ساله #نیل مقدس را در فصل رویش، سرشار از آب حیات بخش میسازد و آن را در سرتاسر قلمرو طلایی مصر جریان میدهد. آواز خوانی پرستوهای #بنو بر فراز جریان دلنشین نیل و سبز شدن مجدد پاپیروسهای معطر در ساحل رود نشان از این دارد که زمین مرده بار دیگر مشمول لطف اوسیریس شده است و فصل کار و تلاش و آرامش گندمزاران پرمحصول به زودی فرا میرسد!

◽️ @Torecilik

🔗 torecilik.ir

🔰@FictionRealm

👁‍🗨 «شیردال» یا «گریفین» شاهانه‌ترین موجود اساطیری اغلب ملل باستان در پهنای وسیعی از تاریخ بوده است. شیردال‌ها اندیشمند و پرقدرت تلقی می‌شدند و رازآلود و دست‌نیافتنی بودند.

مطلبی جذاب از کانال اساطیری #توره 🔥🌟💎

🧩لینک مقاله:👈کلیک کنید👉

👁‍🗨بخش پایانی از شجره نامه اساطیر #مصر باستان

▫️ @Torecilik

🔗 Torecilik.IR

👁‍🗨بخش دوم از شجره نامه اساطیر #مصر باستان

▫️ @Torecilik

🔗 Torecilik.IR

👁‍🗨بخش اول از شجره نامه اساطیر #مصر باستان

▫️ @Torecilik

🔗 Torecilik.IR

👁‍🗨 درخشان ترین روزهای تمدن عظیم #مصر باستان را در دوران "اتحاد" مصر علیا و سفلی شاهدیم. بزرگترین و مقتدرترین فراعنه سلسله های مهم، پادشاهی های کوهستان جنوبی و دلتای شمای #نیل را "متحد" نمودند و علاوه بر قوانین جدید، پانتئون و مذهب جدید وضع نمودند.

تاج #سشنت (Pschent) گنجینه گرانبها و سنگینی بود که فراعنه مصر متحد به عنوان نمادی از یکپارچگی بر سر میذاشتند. قسمت پایینی قرمز رنگ به نمایندگی از رشته کوههای مرتفع سر منشا نیل که نقشی از افعی خدابانوی نماینده مصر سفلی یعنی خدابانو #ودجت بر آن است و سوار بر آن تاج بلند و بخش سفید قسمت بالایی به نمایندگی از خدابانوی کرکس سر مصر علیا یعنی #نخبت است.

فرعون تاج سشنت را فقط هنگام حضور در مراسم مهم مذهبی و سلطنتی و هنگام حضور افتخاری در جمع عامه مردم بر سر می نهاد و استفاده همیشگی از آن مرسوم نبود. چرا که این تاج وزن زیادی داشت و حفظ تعادل سر با وجود آن مشکل بود.

◽️ @Torecilik

🔗 torecilik.ir

👁‍🗨 به عنوان یک رسته مهم از ادبیات اسطوره ای باستانی جهان، بستر اساطیر تمدن با شکوه #مصر باستان آکنده از افسانه های عامیانه در مورد مردم مقرب با قدرتهای خارق العاده است. کم نیستند داستانهایی که در مورد یک "جادوگر"، یک "رقصنده" از کاخ فرعون، یک "تاجر" یا یک "کشاورز" که در آنها این شخصیتهای اول مورد توجه خدایان قرار میگیرند و سرنوشت جالب توجهی را میسازند که متن اصلی روایت را شکل میدهد.

#افسانه_دو_برادر یکی از این روایات مکتوب و مثبوت باستانی و بسیار مشهور است. امروزه شرح این روایت با جزئیات کامل به شکل محفوظ از پاپیروس باستانی "د اوربینی" و از دوره پادشاهی فرعون #ستی دوم از سلسله نوزدهم فراعنه مصر به ما رسیده است.

خط اصلی داستان در مورد دو برادر مصری از طبقه عامی مردم است که هر دو کشاورز هستند. برادر بزرگتر #آنپو (یا طبق روایتی #آنوبیس) و برادر کوچکتر #باتا نام دارد. آنپو مردی قوی هیکل و مزدوج است و همسر زیبایی دارد و از طرفی باتا نیز جوانی بسیار زیبارو و دلفریب است. این سه شخصیت با هم در خانه ای کنار نیل زندگی میکنند و با کشاورزی امورات میگذرانند.

روزی در حالی که آنپو حین کار کشاورزی باتا را برای آوردن غذا و نوشیدنی راهی منزل ساخته، همسر آنپو در موقعیت تنهایی خود و برادر جوان شوهرش به او پیشنهاد بی شرمانه همخوابگی میدهد. اما باتا که جوانی وفادار و پاکدامن است به تندی پیشنهاد زن برادر را رد کرده و میگریزد. چون آنپو به منزل باز میگردد همسرش دسیسه ای میچیند و به دروغ بیان میکند که باتا حین غیبت آنپو به وی دست درازی کرده است و او را به زور مورد تجاوز قرار داده است. آنپو که خشم کورش کرده بود بدون گوش دادن به توضیح باتا به تعقیب برادر میپردازد و داس خود را همراه میبرد تا او را به خاطر خیانت به قتل برساند. در حین تعقیب و گریز باتا با التماس از آنپو میخواهد که به سخنانش گوش فرا دهد و اینکه همسرش دروغگوست و او هیچ گناهی ندارد اما برادر بزرگتر باور نمی‌کند. پس باتا به گریه می افتد و حین فرار از خداوندگار بزرگ خورشید #رع میخواهد که به بی گناهی اش رحم نموده و او را نجات دهد. رع نیز همان دم رودی عمیق پر از تمساح های گرسنه بین دو برادر جاری می سازد که آن دو را از هم جدا کرده و اینگونه تعقیب و گریز پایان می یابد. باتا به درگاه رع شکرگزاری به جای می آورد و از موقعیت استفاده کرده و مجددا بی گناهی خود و خیانت همسر آنپو را به وی یادآوری میکند و برای اثبات بی گناهیش دست به خودزنی میبرد. بدین صورت که خود را اخته نموده و آلت تناسلیش را درون رود می اندازد.

آنپو که این اقدام را میبیند به عصمت برادر ایمان می آورد و با التماس از او میخواهد که وی را ببخشاید. اما باتا علیرغم اعلام بخشیدن برادر به او میگوید که قصد بازگشت ندارد و به دره سدر خواهد رفت تا در آنجا ادامه زندگی را از سر بگیرد. اما به عنوان سخن آخر از برادر بزرگتر میخواهد که هرگاه یک جام آبحوی پوشیده از کف به دستش رسید به جست و جوی قلب برادر کوچکتر خود بپردازد.

پس از وداع آنپو به منزل برگشته و همسر خائن و بدکاره خود را به قتل میرساند و باتا به دره سدر میرود و ستایش به درگاه خدایان را مجددا از سر میگیرد. در این اثنی خداوندگار آفریننده انسان یعنی #خنوم بر او رحم آورده و با گل کوزه گری همسری زیبارو برایش میسازد که تا کنون زنی چنین زیبا پای بر زمین نگذاشته باشد و به آن جان میبخشد. زن زیبا و باتا زندگی خوبی را آغاز میکنند تا زمانی که آوازه زیبایی همسر باتا به گوش فرعون نیز می رسد. پس او برای تصاحب این زن زیبا همراه لشگری به منزل باتا می رود و همسرش را به زور دستگیر کرده و با خود می برد. پس از این واقعه باتا از فرط ناراحتی به بالای یک درخت سدر رفته و قلب خود را از سینه بیرون کشیده و بالای درخت میگذارد و اینگونه موقتا به زندگی خود پایان میدهد. از طرفی همسر باتا که طعم زندگی مجلل به عنوان ملکه فرعون را چشیده بود نگران از دخالت خدایان در کار خود فرعون را میفریبد تا دستور دهد درخت سدر مقدس را قطع نمایند. پس فرعون چنین دستور میدهد و قلب باتا بر زمین می افتد.

◽️ @Torecilik

🔗 Torecilik.ir

👁‍🗨 روایت #افسانه_دو_برادر از اساطیر #مصر باستان یکی از داستانهای مشهوری است که از ادبیات روایی و عامیانه فرهنگ مصری باستان به ما رسیده است.

خط روایی داستان دو برادر بیان میدارد که چگونه یک انسان نیکوکار میتواند مورد توجه و رحمت خدایان قرار گیرد و سرنوشتی هر چند سخت اما با پایان بسیار شیرین و مطلوب را برای خود رقم بزند.

◽️ @Torecilik

🔗 Torecilik.ir

👁‍🗨 #تحوت یا #توث از نخستین ایزدان #مصر باستان به‌شمار می‌رود. تحوت نام دگرگون شدهٔ جهوتی یا زهوتی در اعصار یونانی-رومی است.

در نگاره‌های مصری به شکل مردی با سر لک لک (اکراس) به تصویر کشده شده‌است. یونانیان او را با #هرمس، پیام‌رسان ایزدان، یکی می‌پنداشتند و در سراسر مصر به عنوان ایزد ماه، پشتیبان دانش، جادوگری، ادبیات، خرد و اختراعات، سخن گوی ایزدان و نگاه بان آثار ایشان شناخته شده بود.
تحوت بود که هرم بزرگ جیزه مصر را ساخت.

▫️ @Torecilik

🔗 Torecilik.IR

🔗 instagram.com/torecilikir

👁‍🗨 وصف چگونگی "زندگی پس از مرگ" در فرهنگ و اساطیر تمدن عظیم و باستانی #مصر یکی از مهمترین بخشهای شکل گیری تدین مصری است. اعتقاد به "جهان دیگر" در مردم مصری بسیار محکم بود و میتوان گفت هر فرد در تمام طول عمر دنیوی خود سعی میکرد برای زندگی ابدی در جهان پس از مرگ آماده شود.

با این توصیف مسئله "رستگاری" و یا "نگون بختی" ابدی ارواح نیز بدون شک برای مصریان مطرح بود. هر فرد با مجموعه اعمال خود در پایان سفر دنیای مردگان در حضور #اوسیریس خدای بزرگ قاضی اموات، در مقابل ترازوی خدایگان #آنوبیس می ایستاد و آنوبیس قلب او را با پر #مئات در دو کفه توزین قرار می داد. افراد نیکوکار قلبی سبک داشتند که از پر عدالت سبکتر بود. پس آنان به بهشت برین مصری یعنی بهشت #آرو بار داده میشدند.

به اعتقاد مصریان #آرو بهشتی زرین و زیبا بود که گندمزارهای طلایی سرتاسر آن را پوشانده بودند و نسیم خنک همواره در آن می وزید و آفتاب همواره می تابید و هیچ اندوه و بیماری را بدان راه نبود. در هر سوی آن چلچله های نیل نغمه سرایی میکردند و جویبارهای درخشان از آب خنک روان بود. زیبایی گلهای نامیرای آرو نیز به ضرب المثل تبدیل شده بود!

◽️ @Torecilik

👁‍🗨 برای مطالعه گران اساطیر تمدن #مصر باستان شاید همیشه نام خداوندگار #تحوت، یادآوری کننده مفاهیمی چون "ماه" یا "شب" بوده است. اما این نباید باعث شود که خدای اصلی پرسونیفیکیشن "ماه" در اساطیر مصر یعنی #خونسو را از یاد ببریم!

#خونسو یا #خونشو به تعبیری پرسونیفیکیشن ماه است. او را به شکل شاهی رنگ پریده نقش نموده اند که تاجی دو قسمتی بر سر دارد. یک هلال نازک ماه که یک قرص کامل ماه بر روی آن سوار است. این تاج شاید معنانگار مسئله تغییر شکل ماه در آسمان است. چرا که نام خونسو نیز در لفظ به معنای "مسافر" در نظر گرفته میشود. اما بعضا خونسو را همچنان به شکل شاهینی که همین تاج را بر سر دارد نیز نمایانده اند.

در پانتئون لوکال #تبس خونسو را فرزند خداوندگار #آمون میدانستند و از خدایان بسیار والاتبار و خالق بوده است. بعدها با پرستیده شدن پانتئون متحد و ادغام شخصیت #آمون با #رع پرستش او در حاشیه شخصیت #تحوت قرار گرفت.

به هر حال هنوز باید بدانیم که خونسو همان خدایی است که تحوت توانست او را در قمار بازی "سنت" شکست دهد و پنج شب از طول سال را برای به دنیا آمدن خدایان پنجگانه به #نوت خدابانوی آسمان تقدیم کند.

◽️@torecilik

👁‍🗨 یکی از بخشهای عمده ادبیات رومنس کلاسیک باقی مانده از اساطیر غنی تمدن #یونان باستان روایات مربوط به معشوقه های پنهانی و اغلب "زمینی" #زئوس خدای خدایان است. این قبیل داستانها اغلب در دو نقطه عطف مشترکند. ابتدائا اینکه زئوس این زنان زمینی (که بدون استثنا همگی از خاندانهای اصیل و سلطنتی بودند) را به زور تصاحب می نمود! یا دست کم در متن داستان بسیار نادر است که ببینیم این عشق از سوی این زنان آغاز شده باشد! نکته دیگر این است که در تمام موارد این معاشقه ها با حسادت و سنگ افکنی همسر اول و رسمی زئوس یعنی خدابانو #هرا شهبانوی خدایان مواجه میشد. این دو نکته همواره خود برای ساختن و آب و تاب دادن به روایت کفایت می نمودند!

یکی از مشهورترین معشوقه های زئوس #آیو است. شخصیت آیو نه فقط برای اینکه از همسران و معشوقه های زئوس است بلکه بدلیل اینکه او مادر جد بسیاری از بزرگترین پهلوانان یونانی محسوب می شود، مورد توجه است. از شجره وی و زئوس یا شوهر زمینی اش #تلاگون، پهلوانان نامداری همچون #کادموس، #هرکول، #پرسئوس و #مینوس سربرآورده اند.

آیو طبق تصدیق بسیاری از منابع باستانی خود زنی از نسل خدایان است. پدرش #ایناکوس فرزند تایتانهای بزرگ #تتیس و #اکئانوس است و مادرش #ملیا خود از نسل خواهران #نرئید، پریان زیبای دریاست. با این حساب حتی شایسته است که او را "تایتان زاده" لقب نهیم. او همچنین شاهدخت سرزمین "آرگیا" محسوب می گردد.

روایت اصلی عشق زئوس و آیو سرآغاز دراماتیکی ندارد! تنها میدانیم که زئوس عاشق اوست و او چاره ای جز تن دادن به این عشق شوم از طرف خدای خدایان ندارد. اما زئوس مانند تمام موارد دیگر از فرجام این عشق و با خبر شدن هرا بیمناک است. پس از همان ابتدا آیو را تبدیل به ماده گاوی سپیدرنگ و زیبا میکند تا از چشم هرا دور بماند. اما هرا از سوی ملازمان خود از وجود چنین ماده گاوی و ارتباطش با زئوس خبردار میگردد. پس با مکر و فریب زنانه از زئوس میخواهد که این گاو را به عنوان هدیه به او ببخشد. زئوس نیز علیرغم میل خود برای اینکه از اعتراف به خطایش می ترسید گاو را به هرا تقدیم نمود و هرا که به مقصود خود رسیده بود، #آرگوس هیولای صد چشم و وحشتناک را به نگهبانی از آیو گمارد.

در ادامه شاهدیم که زئوس برای نجات آیو دست به کار میشود و خداوندگار #هرمس را رهسپار میسازد تا با هیولا آرگوس رو در رو گردد. پس هرمس به وسیله نواختن پن فلوت خود و تعریف نمودن صد داستان هر صد چشم آرگوس را دانه دانه در خواب نمود و اینگونه هیولا کاملا بیهوش و نا آگاه گردید و زئوس توانست آیو را آزاد سازد.

آیو که همچنان در هیبت ماده گاو بود گریخت اما هرا که از این موضوع خشمگین بود یک "خرمگس" را مامور تعقیب او نمود و مقرر کرد که این خرمگس هیچ گاه گاو را راحت نگذارد و آیو تا پایان عمر مجبور باشد بدود و در هر نقطه از روی زمین از حرکت باز نایستد! در این اثنی شاهدخت از طریق دریای سیاه و تنگه "بوسفر" (به معنای مسیر عبور گاوها!) خود را به رشته کوه "قفقاز" رساند‌. جایی که تایتان #پرومتئوس به بند کشیده شده و در حال تعذیب توسط سرنوشت شومش بود. در دیداری که آیو با پرومتئوس داشت او شاهدخت را آگاه ساخت که مجددا به فرم انسانی خود بازخواهد گشت‌ و برای این کار او بایستی خود را به رود #نیل در #مصر برساند (قرابت بار معنایی خدابانو یا شاهدختی با هیبت ماده گاو و اساطیر مصر که خدابانوانی همچون #ایسیس و #هاتور با شمایل مشابه در آن وجود دارند در این مورد جالب توجه است!)

آیو سپس به سوی مصر رهسپار شد و همانطور که پرومتئوس پیش بینی نموده بود به محض تماس بدنش با آب نیل به شکل فرم انسانی خود بازگشت و زئوس برای نجات وی رهسپار شد. روایت میگوید که او در ساحل رود به وصال زئوس رسید و از او دو فرزند به نامهای #اپافوس (پسر) و #کروئسا (دختر) باردار گردید. همین دو فرزند سر آغاز شجره دو رسته از بزرگترین خاندانهای پهلوانان یونانی هستند که به آنان خاندانهای "آرگایو" (Argive) گفته می شود. همچنین در ادامه آیو با پادشاه مصری #تلاگون ازدواج نموده و از او نیز صاحب فرزندان بسیاری گشت.

روح آیو پس از مرگ تبدیل به یک #سایکوپامپ بزرگ و مشهور گشت. او که نجات یافته توسط هرمس بود پس از مرگ نیز مجددا در کنار او قرار یافت و تبدیل به یکی از مهربانترین و لطیفترین راهنمایان دنیای مردگان شد. اما برخی منابع معتقدند که آیو شخصیتی خدازاده و فناناپذیر بود و در هیبت جاودانگی خود چنین وظیفه ای را پذیرفت. همچنین در روایات مربوط به پهلوانان بزرگ، علی الخصوص #پرومتئوس شاهد بازگشت آیو به زمین به شکل روحانی و یاری رسانی به پهلوانان نسل خودش هستیم.

◽️ @Torecilik

👁‍🗨 بسیاری از منابع باستانی در مورد خدابانو #هاتور از اساطیر تمدن #مصر باستان با قاطعیت نظر صادر نموده اند. می دانیم که او خدابانوی "گاو سر" عشق و محبت و حاصل یک دگردیسی از ذات خدابانوی خونخوار جنگ یعنی #سخمت است. اگر #ایسیس را نمود یک "مادر" و #باست را نمود یک "دوشیزه" بدانیم، #هاتور یک "دایه" یا "ماما" خواهد بود. او شیرده و گستراننده مهر مادری و دلبستگی است.

طبق باور ضمنی مردم باستانی بسیاری از تمدنها سرنوشت و شمایل هر کس در شیری که در کودکی از مادر تناول می نمود نهفته بود. با این باور ذاتا خدابانو هاتور توکل بر سرنوشت نیز دارد.

روایات در متن بیوگرافی شخصیتهای مهم سلطنتی، از ارتباطات هاتور با سرنوشت بلند ایشان پرده برداشته اند. حتی در این راستا کم کم ذات هاتور تبدیل به یک "نژاد" از دیتی ها شده که همه با همین نام خوانده می شدند. (شاید میشد آنها را معادل چیزی با عنوان "فرشتگان سرنوشت" دانست)

در بیوگرافی باستانی ملکه "هت شپ سوت" اولین فرعون زن مصری می خوانیم که پس از ولادت وی، هفت "هاتور" بر بالین او ظاهر شده و برایش رقم زدند که در آینده به جای برادرش بر تخت پادشاهی بنشیند.

◽️ @Torecilik