گروه روانپزشکی و روانشناسی ویان

‍ ‍ #تلاش_برای_کسب_جلال_و_عظمت
#قسمت_اول

🔸در وجود هر انسان مقداری نیروهای حیاتی، انرژی ها، امکان و استعدادهای خاص نهفته است که اگر شرایط و فرصت مناسب برایش فراهم سازند این نیروها و استعدادها خود به خود و به طور طبیعی رشد می کنند.

🔸مهم ترین شرایط برای اینکه انسان بتواند به طور طبیعی و سالم رشد کند عبارتند از: #محبت و گرمی، #حمایت، #آزادی نسبی، کمک #راهنمایی و #تشویق. اگر این شرایط فراهم بود، کودک احساس #ایمنی و #آرامش می نماید و شانس و فرصت این را پیدا می کند که احساسات علاقه ها، تمایلات و آرزوهای خاص خودش را به طور طبیعی و با طیب خاطر رشد و نمو بدهد. وقتی احساس ایمنی و راحتی درش ایجاد شد می تواند بدون تشویش به خودش پردازد و از نیروها و استعدادهای ذاتی و طبیعی خود برای پرورش و تقویت وجود خود استفاده نماید.

🔸اما شرایط نامناسب و ناهنجار موجب می شود که کودک از رشد طبیعی خود منحرف گردد و نتواند استعدادها و امکاناتی را که بالقوه در او هست پرورش دهد.

🔸شرایط ناهنجار و مانع رشد عبارتند از: #تحقیر، #اجحاف و #تعدی و #زور و #فشار، عدم رعایت احتياجات خاص کودک. بی علاقگی و بی توجهی به او، تبعیض بین بچه ها، ایجاد #محیط_نایمن #سختگیری بیش از حد، ایراد و انتقاد و بهانه جونی بی مورد، زیادی از بچه مواظبت و حمایت کردن، و فقدان محبت صادقانه - اینها همه از مهم ترین عوامل و شرایطی است که مانع رشد طبیعی و سالم کودک می گردد. و یک احساس #ناایمنی، #اضطراب، #تشویش و #دلهره دائمی در او ایجاد می نماید.

🔹#کارن_هورنای
#ادامه_دارد

#دکتر_مهدی_قاسمی
#روانپزشک_و_رواندرمانگر
#گروه_روانپزشکی_ویان
@vianclinics

‍ ‍ #دلهره_های_کودکی

آسیب های دوران کودکی جبران ناپذیرند، چون نمی توانیم هیچ چیزی را
در زندگی گذشته خود عوض کنیم. اما به طور حتم می توانیم خودمان را تغییر دهیم. میتوانیم آگاهانه، و با نگاهی دقیق تر، به اطلاعات انباشته شده در زندگی گذشته خود بنگریم و این اطلاعات را به سطح #خودآگاهمان نزدیک تر کنیم و در نتیجه سلامتی مان را بهبود بخشیم و یکپارچگی روانی از دست رفته مان را بازیابیم.
البته یقینا پیمودن چنین مسیری آسان نیست، ولی این تنها راهی است که با قدم نهادن در آن می توانیم زندان نامرئی و بی رحم کودکیمان را پشت سر بگذاریم.
میتوانیم خودمان را از انسانهایی که قربانی ناآگاهِ زندگی گذشته شان هستند به افرادی مسئول تبدیل کنیم که در حال زندگی می کنند و از گذشته خود آگاه اند و با آن کنار می آیند. تنها با انجام این کار است که می توانیم به انسانهایی آزاد تبدیل شویم.

بیشتر افراد دقیقا عکس این را انجام میدهند. آنها از آگاه شدن از زندگی گذشته شان سر باز می زنند، بدون این که بدانند زندگی گذشتهء انسانها مدام نحوه فعالیت های کنونی آنها را تعیین می کند. آنها به زندگی خود در دوران سرکوب شده کودکی شان ادامه می دهند و نمی خواهند بپذیرند آن دوران دیگر وجود ندارد. همچنان از خطراتی می ترسند و فرار می کنند که اگرچه زمانی واقعی بوده اند، مدتهاست دیگر وجود ندارند و واقعی نیستند.

آنها از خاطرات ناخودآگاه و احساسات و نیازهای واپس رانده خود فرمان می گیرند که به طرز ناخوشایندی همه فعالیت های موفق و ناموفق آنها
سرکوب کردن و واپس راندن خشم ناشی از آزارهای بی رحمانه در دوران را مهار می کنند.
سرکوب کردن و واپس راندن خشم ناشی از آزارهای کودکی، بسیاری از افراد را مجبور می کند هم زندگی خود و هم زندگی دیگران را نابود کنند.

#دلهره_های_کودکی
آلیس میلر

#دکتر_مهدی_قاسمی
#روانپزشک_و_رواندرمانگر
#گروه_روانپزشکی_ویان
@vianclinics

‍ ‍ 🔻آن‌قدر که فکر می‌‌کردم #خوشبخت نیستم
#قسمت_اول

🔻#عشق_مادر به بچه الزاما از همان لحظه‌ای‌ که نوزاد را روی‌ سینه‌اش می‌‌خوابانند آغاز نمی‌‌شود. ممکن است این امر زمان ببرد و برای‌ همه‌ی‌ مادران به یک ترتیب نباشد.

🔻«هنوز مادر نشده بودم که احساس می‌‌کردم مادر بدی‌ هستم، فکر می‌‌کردم که به‌اندازه‌ی‌ کافی‌ تو شکمم رشد نمی‌‌کنه، فکر می‌‌کردم که نمی‌‌تونم به‌اندازه‌ی‌ کافی‌ به اون غذا بدم.»

🔻«نارس به دنیا اومد. فکر می‌‌کردم که از بخشی‌ از بارداری‌ عقب موندم، فکر می‌‌کردم که شکست خوردم.»

🔻خیلی‌ بهم سخت گذشت، نمی‌‌خواستم برم ببینمش. از این‌که چنین احساسی‌ داشتم ناراحت بودم.

🔻این مثال‌ها به خوبی‌ نشان می‌‌دهند که چگونه احساس دوگانه‌ای‌ که مادران با آن مواجهند می‌‌تواند امری‌ رایج باشد و کاری‌ کند که #احساس_گناه و #عذاب وجدان به سراغشان بیاید. چنین مادرانی‌ تا مدت‌ها ممکن است از حس منفی‌ و یا ناخوشایندی‌ که نسبت به فرزند خود داشته‌اند احساس عذاب کنند و تلاش کنند تا آن را از طریق رفتاری‌ مبتنی‌ بر حمایت بیش از اندازه و توجه بیش از حد جبران کنند.

🔻باید اعتراف کرد که عموما، تولد بچه را لحظه‌ای‌ بسیار خوب و نیک تصور می‌‌کنند، لحظه‌ی‌ «خوشبختی‌ تمام»، «شعف بی‌‌پایان»، «خوشایندترین لحظه‌ی‌ زندگی‌». به همین دلیل است که وقتی‌ همه شما را خوشحال تصور می‌‌کنند و خودتان می‌‌بینید که حالتان بد است احساس ناراحتی‌ می‌‌کنید. اما باید توجه داشت که این لحظه به تناوب «هم استثنایی‌ و هم سرشار از خستگی‌ است، پر از دلهره و در آن واحد سرشار از آرامش، هم محبت و عشق هست و هم پس زدن، هم افتخار و غرور مادر بودن هست و هم میل به رها کردن همه چیز و گریز.»

🔻نوزاد، هرچند همان موجود شگفتی‌ است که مادر انتظارش را می‌‌کشید، اما می‌‌تواند به موجودی‌ دژخیم و ارضانشدنی‌ بدل شود که مادر، هرچند مدت‌ها در انتظارش بود، اما امروز حاضر است تا از او چشم بپوشد. مادر پیش از این، چنان از مادر بودن احساس خوشایندی‌ داشت و به خود می‌‌بالید که اکنون چون می‌‌بیند نمی‌‌تواند آن‌گونه که تصورش را داشت از آن لذت ببرد دچار عذاب وجدان شده است!

🔻برای‌ مادر، این‌که در چنین لحظاتی‌ که باید معمولاً سرشار از خوشبختی‌ باشد، احساس #ترس و #دلهره و تردید و حتی‌ بی‌‌تفاوتی‌ می‌‌کند به مثابه غیرطبیعی‌ بودن و عجیب و غریب بودن است. بدین ترتیب، مسائل مربوط به زایمان برای‌ او به مرحله‌ای‌ بسیار دشوار بدل می‌‌شود، چون بی‌‌نهایت از #قضاوت خودش، دیگران و حتی‌ پرستارها می‌‌ترسد. مادر خجالت می‌‌کشد، سعی‌ می‌‌کند تا ناراحتی‌‌اش را پنهان کند، جرئت ندارد تا با کسی‌ در این مورد حرف بزند و در بسیاری‌ از موارد در وجود خود نطفه‌ی‌ بیماری‌‌های‌ روانی‌ متعددی‌ را می‌‌پروراند که افسردگی‌ پس از زایمان یکی‌ از رایج‌ترین آن‌هاست.
#ادامه_دارد...
#دکتر_مهدی_قاسمی
#روانپزشک_و_رواندرمانگر
#گروه_روانپزشکی_ویان
@vianclinics